1366.05.28: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
==گزارش - | |||
== گزارش- 420 == | |||
در پاسخ به حملات هوايي عراق به مراكز صنعتي ـ كارگري ايران و در پي هشدار ستاد تبليغات جنگ به مردم عراق مبني‌بر تخليه مناطق اطراف مراكز صنعتي و اقتصادي اين كشور، توپخانه خودي از بامداد امروز مراكز نظامي و تأسيسات اقتصادي دشمن را در حوالي شهرهاي بصره، زبير، ابوالخصيب و بندر ام‌القصر زير آتش خود قرار داد.<ref>روزنامه رسالت، 29/5/1366، ص2، اهواز ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> در اين گلوله‌باران، چند انبار مهمات و مركز سوخت‌رساني سپاه‌هاي سوم و هفتم و همچنين قرارگاه‌هاي تاكتيكي دو تيپ از لشكر 14 عراق، در داخل خاك اين كشور، منهدم شدند. ستون‌هاي زرهي و تداركاتي دشمن نيز در بزرگ‌راه‌هاي بصره ـ عماره و بصره ـ فاو و ام‌القصر در اين حملات زير آتش قرار داشتند.<ref>روزنامه كيهان، 29/5/1366، ص2.</ref> از سوي ديگر، ستاد مشترك ارتش جمهوري اسلامي ايران با صدور اطلاعيه‌اي اعلام كرد كه خلبانان نيروي هوايي در ساعات 11:05 و 13:10 با حمله به نيروگاه برق "دربنديخان" و تأسيسات اقتصادي و صنعتي "جلفائيه" عراق خسارتهاي سنگيني به اين تأسيسات وارد آوردند و سالم به پايگاه‌هاي خود بازگشتند.<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 29/5/1366، ص2.</ref> | |||
== گزارش- 421 == | |||
در مناطق سردشت و پيرانشهر و بانه، چند درگيري بين نيروهاي خودي و ضدانقلاب روي داد. در "محور ميرآباد" به پيرانشهر، يك دستگاه آمبولانس حامل مجروحان جنگ در ساعت 9:30 در كمين ضدانقلاب گرفتار آمد، ولي با پشتيباني پايگاه ميرآباد ـ از منطقه درگيري خارج شد. در اين درگيري يك سرباز شهيد و يك تن ديگر زخمي شد.<ref>سند شماره 29017 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي اطلاعاتي شماره 22، نزاجا ـ معاونت اطلاعات و عمليات، 3/6/1366، ص13؛ وـ سند شماره 97393 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهدا، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 31/5/1366.</ref> همچنين در اطراف روستاهاي "باشوان" و "كلاهدول" از توابع بانه بين نيروهاي خودي و گروه خبات درگيري روي داد كه بر اثر آن، سه تن از افراد اين گروهك و يك تن از نيروهاي خودي زخمي شدند و مقاديري اسلحه به دست نيروهاي خودي افتاد.<ref>مأخذ 4، رديف دوم. </ref> در منطقه عملياتي سردشت هم يك گروه گشتي ـ رزمي خودي با حمله به نيروهاي ضدانقلاب، ضمن وارد آوردن تلفات و ضايعاتي، آنها را مجبور به فرار كرد. در اين حمله، دو تن ار نيروهاي خودي زخمي شدند.<ref>مأخذ 4، رديف اول، ص13.</ref> | |||
== گزارش- 422 == | |||
در ادامه درگيري بين نيروهاي عراق و اتحاديه ميهني كردستان اين كشور در مناطقي از شمال استان سليمانيه، [ر.ك.به: 26/5/1366 ـ 388] نيروهاي مبارز كرد عراقي توانستند با اجراي چند كمين در منطقه "سورداش" و "جاده چمچال ـ سنگاو" در استان كركوك، چند دستگاه تانك و نفربر عراقي را منهدم كنند و 22 تن از افراد ارتش عراق را از پاي درآورند كه در ميان اجساد كشته‌شدگان، يك افسر عراقي نيز ديده مي‌شود.<ref>سند شماره 29026 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده سپاه پانزدهم رمضان ـ معاونت اطلاعات، به فرمانده نيروي زميني سپاه ـ معاونت اطلاعات، 5/6/1366؛ و ـ سند شماره 144647 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: آمار عمليات‌ها.</ref> از سوي ديگر، به دنبال مقاومت نيروهاي مبارز كرد، ارتش عراق مناطق "سورداش"، "كوك" و "هرقوم" را هدف حملات شيميايي قرار داد.<ref>سند شماره 028836 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: پيام‌هاي صادره از قرارگاه فتح به قرارگاه رمضان، 28/5/1366، ص13.</ref> | |||
== گزارش- 423 == | |||
آقاي هاشمي رفسنجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي، در ديدار با جمعي از كاركنان بسيج مستضعفان، با تشريح پايگاه اجتماعي بسيج در بين مردم و تأثير آن بر تحولات جنگ و خليج‌فارس، خفت‌هاي امريكا را در منطقه ناشي از حضور بسيج در صحنه‌هاي جنگ دانست و در مورد عملكرد نادرست غرب براي تداوم جريان نفت از خليج‌فارس، گفت: «در ابتداي كار به آنها گفتيم كه عراق از شما فرمان مي‌برد، به عراق بگوييد كه در خليج‌فارس شرارت نكند. نمي‌خواهد صريح بگوييد، در خفا بگوييد. خودتان نمي‌خواهيد بگوييد، غيرمستقيم، توسط همين عربستان، كويت، اردن و تركيه كه در عراق بوده و از او حمايت مي‌كنند، بگوييد. اين كشورها به عراق بگويند كه اگر اين حرف را نپذيرد، حمايت‌شان را قطع مي‌كنند. امريكايي‌ها اين كار را نكردند و گفتند كه چون شما دست قوي‌تري در جبهه‌ها داريد، اگر ما اين كار را از عراق بخواهيم، معنايش اين است كه دست قوي عراق را ببنديم. ما گفتيم خيلي خوب، به منطقه بياييد و ببينيد كه چه خواهد شد. حالا بعد از دو سفر اعلام كرده‌اند كه ما به عراق گفته‌ايم در خليج‌فارس شرارت نكند. اين اظهارات از سوي يك دولت مثل امريكا، انگليس و فرانسه كه دولت‌هاي قلدري در دنيا هستند و عادت به اين خفت‌‌‌ها نكرده‌اند و به اين آساني حاضر نيستند حرفشان را پس بگيرند و عمل خودشان را عوض بكنند، بيان شد.» | |||
رئيس مجلس شوراي اسلامي در ادامه با اشاره به شرارت‌هاي عراق در حمله به كشتي‌ها، افزود: «اينها با اين همه نيرو و همراه با شرارت‌هاي عراق و شرارت سعودي‌ها در مكه، به منطقه آمدند و غير از خفت چيزي نصيب‌شان نشد و هر روزي كه مي‌گذرد، اينها خفت ديگري را متحمل مي‌شوند.»<ref>مأخذ 2، ص3.</ref> | |||
== گزارش- 424 == | |||
چهارمين كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي تحت حفاظت ناوگان جنگي امريكا امروز از تنگه هرمز عبور كرد و هم‌اكنون ره‌سپار آبهاي كويت است. در اين كاروان، يك فروند نفت‌كش 300هزار تني به نام "برتاون سند" و دو فروند كشتي 46 هزار تني حامل گاز مايع به نام‌هاي "گاس كوئين" و "گاس پرنس" حضور دارند كه ناوشكن موشك‌انداز "كيد" و ناوچه‌هاي موشك‌انداز "كروملين" و "كلاكرينگ" آنها را حمايت مي‌كنند. "هارولد برونسن" فرمانده نيروي خاورميانه‌اي امريكا در خليج‌فارس، با انتشار اطلاعيه‌اي از ناو فرماندهي "لاسال"، اعلام كرد: «به هنگام حركت اين كاروان از تنگه هرمز، هيچ‌گونه فعاليت هوايي غيرمعمول از سوي ايران صورت نگرفته و نفت‌كش‌هاي كويتي امروز بدون هيچ حادثه‌اي از تنگه هرمز عبور كردند.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 153، 29/5/1366، ص40، واشنگتن ـ به نقل از خبرگزاري رويتر، 28/5/1366.</ref> | |||
== گزارش- 425 == | |||
يك واحد امريكايي "موشك‌هاي كروز" در انگلستان، امشب به تمرينات شش روزه خود پايان داد. خبرگزاري جمهوري اسلامي در اين باره به نقل از فعالان يك گروه ضدهسته‌اي، از لندن گزارش داد: «موشك‌هاي امريكايي "كروز" مستقر در پايگاه "گرينهام كامون"، از شش روز پيش به‌طور غيرعادي تمريناتي را شروع كردند كه گمان مي‌رود در ارتباط با اوضاع خليج‌فارس باشد. اين تمرينات، درست بلافاصله پس از پايان تمرينات نيروهاي هسته‌اي امريكا در پايگاه " كوميسو" در جزيره "سيسيل" ايتاليا، آغاز شد و در آن، هشت فروند موشك‌انداز و چهار ماشين كنترل، فعال بودند.» | |||
اين گزارش افزود: «قبل از بمباران ليبي توسط هواپيماهاي امريكايي مستقر در انگلستان در اواخر فروردين ماه سال گذشته، نيروهاي هسته‌اي اين كشور حركات مشابهي داشتند. با اين حال، فعالان ضدهسته‌اي معتقدند كه اين حركات لزوماً نمي‌تواند در مقابل ايران باشد بلكه شايد واشنگتن در صدد جلب توجه نيروهاي روسي حاضر در منطقه مي‌باشد.»<ref>مأخذ 10، صص38ـ37، لندن ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.</ref> | |||
== گزارش- 426 == | |||
در پي درخواست امريكا از عراق براي توقف حملات هوايي عليه رفت‌وآمد نفت‌كش‌هاي ايراني در خليج‌فارس و انتشار گزارش‌هايي مبني‌بر موافقت عراق با اين درخواست، "استفان سولارز" نماينده كنگره امريكا، وارد بغداد شد و امروز با صدام حسين رئيس جمهور و طارق عزيز، وزير امورخارجه ديدار و گفت‌وگو كرد. اين مقام امريكايي كه پيش از اين چندبار از بغداد ديدن كرده بود، پس از ديدار با مقام‌هاي عربستان، وارد عراق شد و در خصوص راه‌هاي اجراي قطع‌نامه 598 شوراي امنيت و برقراري آتش‌بس در جنگ ايران و عراق با مقام‌هاي عراقي گفت‌وگو كرد. خبرگزاري رسمي عراق (اينا) به انتشار اين خبر اكتفا كرد و جزئيات اين ديدارها را فاش نساخت.<ref>مأخذ 10، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري | |||
</ref> | |||
روزنامه "كريستين ساينس مانيتور" در تحليلي از توافق موقت حملات عراق عليه كشتي‌راني در خليج‌فارس، به نقل از آگاهان سياسي غرب نوشت: «احتمالاً عراق حملاتش عليه تأسيسات نفتي و جزيره خارك و هدف‌هاي ديگر در خليج‌فارس را در طول دو هفته آينده از سر خواهد گرفت. عراق قبلاً نيز آماده شروع چنين حملاتي بود، اما امريكا و دست‌كم دو كشور عرب منطقه خليج‌فارس از عراق خواستند تا اعلام پاسخ رسمي ايران به قطع‌نامه آتش‌بس سازمان ملل متحد و رسيدن نيروهاي تازه‌نفس نيروي دريايي امريكا به منطقه، حملاتش را از سر نگيرد. ديپلمات‌ها معتقدند كه رهبران ايران مي‌خواهند تا زماني‌كه ممكن باشد، آتش‌بس غيررسمي كنوني را در آبهاي خليج‌فارس كماكان حفظ كنند.» اين روزنامه افزود: «عراق زير فشارهايي رو به افزايش براي از سرگرفتن حملات به تأسيسات نفتي ايران و كشتي‌هاي نفت‌كش آن كشور در خليج‌فارس قرار دارد. چنين تحولي مي‌تواند تلاقي‌جويي ايران را سبب شود و بار ديگر آتش جنگ نفت‌كش‌ها را در خليج‌فارس شعله‌ور سازد.»<ref>مأخذ 10، صص33ـ31، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.</ref> | |||
== گزارش- 427 == | |||
معاون وزير خارجه ايران هفته آينده با ديبركل سازمان ملل متحد ديدار خواهد كرد. يك سخن‌گوي سازمان ملل امروز اعلام كرد كه "خاوير پرز دكوئيار" دبيركل سازمان ملل، دوشنبه و سه‌شنبه آينده در ادامه تلاش اين سازمان براي پايان دادن به جنگ خليج‌فارس، با محمد جواد لاريجاني ديدار و گفت‌وگو خواهد كرد. به گزارش خبرگزاري رويتر، لاريجاني در رأس هيئتي، براي شركت در "كنفرانس بين‌المللي خلع سلاح و توسعه" به نيويورك خواهد رفت.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 154ـ 30/5/1366، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.</ref> | |||
راديو امريكا در گفتاري، ضمن ابراز اميدواري به پاسخ مثبت جمهوري اسلامي ايران به قطع‌نامه 598 در جريان سفر معاون وزير خارجه ايران به نيويورك، پيش‌بيني كرد كه در صورت مخالفت ايران با قطع‌نامه، مرحله دوم اين قطع‌نامه كه تحريم اقتصادي است، در شوراي امنيت مطرح شود. راديو امريكا در مورد پاسخ جمهوري اسلامي ايران به قطع‌نامه اخير و واكنش اعضاي دائمي شوراي امنيت به اين پاسخ، گفت: «تهران در پاسخ به قطع‌نامه اخير شوراي امنيت در مورد جنگ، به طرح هشت ماده‌اي دبيركل ابراز علاقه كرده است. در واقع، قطع‌نامه 598 شوراي امنيت كه روز 20 ژوئيه (29/4/1366) متفق‌القول پذيرفته شد، شامل كليه نكات طرح هشت ماده‌اي است، تنها تفاوت اين است كه قطع‌نامه 598 قبل از هرچيز خواستار آتش‌بس كامل و فوري در كليه جبهه‌هاست. اين چنين است كه سفر دبيركل سازمان ملل به تهران مورد قبول بسياري از اعضاي شوراي امنيت به‌ويژه فرانسه نيست… دولت لندن به شورا پيشنهاد يك قطع‌نامه موقت كرد كه تنها نكته‌اش آتش‌بس در آبهاي خليج‌فارس بود و شورا پيشنهاد انگلستان را بلافاصله رد كرد. از طرف ديگر، امريكا كه انتظار مي‌رفت از پاسخ تهران عصباني شود، به سفر معاون وزير امورخارجه جمهوري اسلامي به نيويورك اميدوار است … منابع نزديك به هيئت نمايندگي امريكا در سازمان ملل، گفتند كه اگر آقاي لاريجاني حامل پاسخي قابل قبول نباشد، واشنگتن از شواري امنيت خواهد خواست كه به بخش دوم قطع‌نامه، يعني تحريم اقتصادي ايران بپردازد. منابع نزديك به شوراي امنيت، به صداي امريكا گفتند كه مذاكرات پيرامون بخش دوم چند روز است كه آغاز شده ولي در حال حاضر كاملاً واضح است كه حداقل دو عضو از پنج عضو دائمي شوراي امنيت علاقه‌اي به تنبيه تهران ندارند. مسكو شديداً از نزديكي اخير پكن و تهران نگران است و مايل است هر طور شده نگذارد كه چين تنها دوست جمهوري اسلامي ايران باقي بماند. مسكو به خوبي واقف است كه طي ماه‌هاي گذشته پكن بزرگترين فروشنده اسلحه به ايران بوده است. بنابراين تا امروز، مذاكرات تحريم جمهوري اسلامي از طرف شوراي امنيت به حداقل دو مانع بزرگ در اين شورا برخورده است.»<ref>مأخذ 10، صص15 ـ 14، راديو امريكا، 28/5/1366.</ref> | |||
راديو بي.بي.سي. نيز در گزارش خود درباره امكان سفر دبيركل سازمان ملل به تهران گفت: «يكي از تاكتيك‌هاي ديپلماتيك ايران، دعوت غيررسمي از پرز دكوئيار دبيركل سازمان ملل است. دعوت ايران از دبيركل سازمان ملل اين اميدواري را نشان مي‌دهد كه شايد سرانجام اين كشور حاضر به همكاري در مورد بعضي مسائل شود. اما ايران به اقداماتي در سازمان ملل متحد كه عراق و صدام حسين رييس جمهور آن كشور را از بابت آغاز جنگ محكوم كند، علاقه‌مند است. با گسترش نيروهاي خارجي در خليج‌فارس، ايران فقط تمايل به آتش‌بس دريايي دارد تا به اين وسيله از صادرات نفتش محافظت شود و احتمالاَ هرگونه پيشنهاد براي آتش‌بس كامل كه نيروهاي هوايي و زميني را هم شامل شود، از جانب ايران رد خواهد شد.»<ref>مأخذ 10، صص8 ـ 6، راديو بي.بي.سي، 28/5/1366.</ref> | |||
== گزارش- 428 == | |||
در چارچوب تلاش‌هاي منطقه‌اي "ياسر عرفات" رهبر سازمان آزادي‌بخش فلسطين، وي طرح جديدي را براي ترك مخاصمه ميان ايران و عراق پيشنهاد كرد. يكي از نمايندگان مجلس فرانسه پس از ديدار با عرفات در تونس، گفت: «رهبر "ساف" پيشنهاد ايجاد يك نيروي اسلامي ناظر ميان ايران و عراق را مطرح كرد كه در آن، نيروهاي اسلامي به عنوان مثال از بنگلادش، سنگال و پاكستان مشاركت داشته باشند. به گفته عرفات، ايران نمي‌تواند با مسلمانان ديگر بجنگند.»<ref>مأخذ 14، ص11، تونس ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 29/5/1366.</ref> | |||
سوريه و امارات متحده عربي نيز با اعزام فرستادگاني به تهران جهت دست زدن به تلاشي مجدد براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق، موافقت كردند.<ref>مأخذ 14، ص6، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 29/5/1366.</ref> منابع نزديك به هيئت امارات متحده عربي كه به رياست "شيخ زايد" از سوريه ديدن مي‌كند، اعلام كردند كه فرستادگان اسد و شيخ زايد خواهند كوشيد تا ايران را به قبول قطع‌نامه شوراي امنيت ترغيب كنند.<ref>مأخذ 10، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.</ref> روزنامه كويتي القبس نيز نوشت: حافظ اسد رئيس جمهوري سوريه، ممكن است در آينده نزديك براي انتقال برخي پيشنهادات كشورهاي عرب خليج‌فارس به رهبران ايران ـ كه احتمالاً در جهت كمك به پايان بخشيدن جنگ ايران و عراق است ـ عازم ايران شود. رهبران سوريه عقيده دارند كه در حال حاضر قادر به ايفاي يك نقش فعال‌تر براي پايان بخشيدن به جنگ هستند.<ref>مأخذ 10، ص6، كويت ـ خبرگزاري فرانسه، 28/5/1366، به نقل از روزنامه "القبس".</ref> | |||
== گزارش- 429 == | |||
در پي تصميم فرانسه مبني‌بر تحريم خريد نفت از ايران، امروز فدراسيون شركت‌هاي نفتي مستقل فرانسه با صدور اطلاعيه‌اي اعلام كرد: «واردكنندگان مستقل فرآورده‌هاي نفتي به توصيه‌هاي دولت فرانسه مبني‌بر خودداري از واردات فرآورده‌هاي حاصله از نفت خام ايران، عمل خواهند كرد … بديهي است، هيچ فرآورده‌اي از ايران خريداري نخواهد شد و اعضاي فدراسيون در صورت امكان، منشأ فرآورده‌هايي را كه در اروپا پالايش شده و در بازاز عرضه مي‌گردند، مورد توجه قرار خواهند داد.» اين فدراسيون داراي 48 شركت كوچك واردكننده و توزيع‌كننده فرآورده‌هاي نفتي مي‌باشد.<ref>مأخذ 10، ص41، پاريس ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 28/5/1366.</ref> | |||
== گزارش- 430 == | |||
امروز دومين خط لوله نفتي عراق به تركيه افتتاح شد. نخست‌وزير تركيه (تورگوت اوزال) با شركت در مراسم افتتاح اين خط لوله نفتي در بندر "يومورتاليك" در درياي مديترانه، آن را مهم‌ترين طرح دوران چهارسال زمام‌داري خود خواند. ظرفيت انتقال اين خط لوله نفتي پانصد هزار بشكه نفت در روز است و به گفته آگاهان مسائل نفت در خليج‌فارس، اين افزايش ظرفيت صادرات نفت، عراق را در رده دومين كشور صادركننده نفت عضو اوپك بعد از عربستان سعودي قرار مي‌دهد. در همين حال، خبرگزاري آناتولي گزارش داد: «دو كشور عراق و تركيه قصد دارند تا پروژه احداث خط لوله سومي را براي صدور نفت مصرفي تركيه طرح‌ريزي كنند.»<ref>مأخذ 10، صص 59 ـ 58، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366؛ وـ مأخذ 12، رديف دوم، صص32ـ31 به نقل از خبرگزاري رويتر، 28/5/1366.</ref> | |||
اهميت نفت منطقه خليج‌فارس و موقعيت استراتژيك تنگه هرمز در اين زمينه موضوعي است كه روزنامه "لوموند" به آن پرداخته است، اين نشريه نوشته است: «از ده سال پيش، كارهاي بسياري براي فراموش كردن تنگه هرمز از قبيل صرفه‌جويي در مصرف انرژي، توسعه انرژي هسته‌اي، استفاده از ذغال سنگ و … صورت گرفته اما آسيب‌پذيري دنياي غرب در مقابل خليج‌فارس همچنان عظيم مي‌باشد. براي اثبات اين موضوع، كافي است پي‌آمدهاي ناشي از مسدود شدن كامل تنگه هرمز را مورد محاسبه قرار داد. در واقع اگر حداكثر قدرت (ظرفيت) تمامي خطوط لوله نفت موجود در منطقه مورد استفاده قرار گيرد، بازهم كمبودي به ميزان دو تا سه ميليون بشكه نفت در روز وجود خواهد داشت.» لوموند استفاده از حداكثر ظرفيت خود خطوط لوله نفت را ـ بنابر دلايل مختلف از جمله مشكلات سياسي و اجتماعي ـ امكان‌پذير نمي‌داند و نتيجه‌گيري مي‌كند: «در صورت مسدود شدن تنگه هرمز، با توجه به فصل و ميزان درخواست كه معادل چهار تا شش ميليون بشكه نفت در روز است، كمبود وجود خواهد داشت. طرح كشورها در رابطه با احداث خطوط لوله نفتي هرچه باشد، به اين زودي‌ها نمي‌تواند تنگه هرمز را فراموش نمود و از آن صرف‌نظر كرد.» اين روزنامه در ادامه با اشاره به سياست انعطاف‌پذير عربستان سعودي در امر توليد نفت، افزود: «محافل نفتي و اقتصادي پيش از تنگه هرمز چندان اعتقادي به آن ندارند، از عدم ثبات سياسي در عربستان سعودي كه مي‌تواند به همسايگانش نيز سرايت نمايد، در هراس‌اند.» روزنامه لوموند در مقاله‌اي ديگر، تلاش طولاني صدام براي بين‌المللي كردن جنگ و مواضع كشورهاي حاشيه جنوبي خليج‌فارس را مورد بررسي قرار داد و نوشت: «كويت نيز همچون عراق به‌وضوح خواستار بين‌المللي شدن جنگ خليج‌فارس است. كويت معتقد است تنها يك مداخله نظامي بين‌المللي كه نيروهاي امريكايي در آن برتري داشته باشند، مي‌تواند صلح را به منطقه خليج‌فارس بازگرداند. اما متقاعد نمودن امريكا آن هم پس از قضيه "ايران گيت"، كار ساده‌اي نيست و دولت ريگان به وضوح از متعهد شدن در خليج‌فارس از خود ترديد نشان مي‌دهد.»<ref>مأخذ 14، صص 11ـ10، پاريس خبرگزاري جمهوري اسلامي، 29/5/1366، به نقل از روزنامه "لوموند"؛ وـ پيشين، صص8ـ7.</ref> | |||
== گزارش- 431 == | |||
در پي آزاد شدن يك خبرنگار امريكايي در لبنان ـ كه به گفته منابع غربي، گروه‌هاي طرفدار ايران وي را بازداشت كرده بودند ـ روزنامه "وال استريت ژورنال" به نقل از يك مقام آگاه نوشت: «دولت امريكا در پاسخ به تلاش‌هاي سوريه براي آزادي "چارلز گلاس"، در نظر دارد روابط ديپلماتيك خود را با سوريه از سربگيرد.» وال استريت ژورنال افزود: «اين مقام امريكايي كه با مسئله گلاس آشنا است، گفت: "ما اطمينان داريم كه ايران دستور ربودن گلاس را در دو ماه قبل صادر كرده بود. ولي تهران كه از انزواي فزاينده‌اش در جهان عرب نگران شده، تصميم گرفت كه براي نشان دادن حسن‌نيت خود در مقابل اعراب و به سبب فشار فزاينده سوريه، ترتيب رهايي آقاي گلاس را بدهد."»<ref>مأخذ 10، ص45، راديو امريكا، 28/5/1366، به نقل از روزنامه "وال استريت ژورنال".</ref> | |||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۹
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.28 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بیست و هشت مرداد |
| تاریخ شمسی | 1366.05.28 |
| تاریخ میلادی | 19 اوت 1987 |
| تاریخ قمری | 23 ذیحجه 1407 |
گزارش- 420
در پاسخ به حملات هوايي عراق به مراكز صنعتي ـ كارگري ايران و در پي هشدار ستاد تبليغات جنگ به مردم عراق مبني‌بر تخليه مناطق اطراف مراكز صنعتي و اقتصادي اين كشور، توپخانه خودي از بامداد امروز مراكز نظامي و تأسيسات اقتصادي دشمن را در حوالي شهرهاي بصره، زبير، ابوالخصيب و بندر ام‌القصر زير آتش خود قرار داد.[۱] در اين گلوله‌باران، چند انبار مهمات و مركز سوخت‌رساني سپاه‌هاي سوم و هفتم و همچنين قرارگاه‌هاي تاكتيكي دو تيپ از لشكر 14 عراق، در داخل خاك اين كشور، منهدم شدند. ستون‌هاي زرهي و تداركاتي دشمن نيز در بزرگ‌راه‌هاي بصره ـ عماره و بصره ـ فاو و ام‌القصر در اين حملات زير آتش قرار داشتند.[۲] از سوي ديگر، ستاد مشترك ارتش جمهوري اسلامي ايران با صدور اطلاعيه‌اي اعلام كرد كه خلبانان نيروي هوايي در ساعات 11:05 و 13:10 با حمله به نيروگاه برق "دربنديخان" و تأسيسات اقتصادي و صنعتي "جلفائيه" عراق خسارتهاي سنگيني به اين تأسيسات وارد آوردند و سالم به پايگاه‌هاي خود بازگشتند.[۳]
گزارش- 421
در مناطق سردشت و پيرانشهر و بانه، چند درگيري بين نيروهاي خودي و ضدانقلاب روي داد. در "محور ميرآباد" به پيرانشهر، يك دستگاه آمبولانس حامل مجروحان جنگ در ساعت 9:30 در كمين ضدانقلاب گرفتار آمد، ولي با پشتيباني پايگاه ميرآباد ـ از منطقه درگيري خارج شد. در اين درگيري يك سرباز شهيد و يك تن ديگر زخمي شد.[۴] همچنين در اطراف روستاهاي "باشوان" و "كلاهدول" از توابع بانه بين نيروهاي خودي و گروه خبات درگيري روي داد كه بر اثر آن، سه تن از افراد اين گروهك و يك تن از نيروهاي خودي زخمي شدند و مقاديري اسلحه به دست نيروهاي خودي افتاد.[۵] در منطقه عملياتي سردشت هم يك گروه گشتي ـ رزمي خودي با حمله به نيروهاي ضدانقلاب، ضمن وارد آوردن تلفات و ضايعاتي، آنها را مجبور به فرار كرد. در اين حمله، دو تن ار نيروهاي خودي زخمي شدند.[۶]
گزارش- 422
در ادامه درگيري بين نيروهاي عراق و اتحاديه ميهني كردستان اين كشور در مناطقي از شمال استان سليمانيه، [ر.ك.به: 26/5/1366 ـ 388] نيروهاي مبارز كرد عراقي توانستند با اجراي چند كمين در منطقه "سورداش" و "جاده چمچال ـ سنگاو" در استان كركوك، چند دستگاه تانك و نفربر عراقي را منهدم كنند و 22 تن از افراد ارتش عراق را از پاي درآورند كه در ميان اجساد كشته‌شدگان، يك افسر عراقي نيز ديده مي‌شود.[۷] از سوي ديگر، به دنبال مقاومت نيروهاي مبارز كرد، ارتش عراق مناطق "سورداش"، "كوك" و "هرقوم" را هدف حملات شيميايي قرار داد.[۸]
گزارش- 423
آقاي هاشمي رفسنجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي، در ديدار با جمعي از كاركنان بسيج مستضعفان، با تشريح پايگاه اجتماعي بسيج در بين مردم و تأثير آن بر تحولات جنگ و خليج‌فارس، خفت‌هاي امريكا را در منطقه ناشي از حضور بسيج در صحنه‌هاي جنگ دانست و در مورد عملكرد نادرست غرب براي تداوم جريان نفت از خليج‌فارس، گفت: «در ابتداي كار به آنها گفتيم كه عراق از شما فرمان مي‌برد، به عراق بگوييد كه در خليج‌فارس شرارت نكند. نمي‌خواهد صريح بگوييد، در خفا بگوييد. خودتان نمي‌خواهيد بگوييد، غيرمستقيم، توسط همين عربستان، كويت، اردن و تركيه كه در عراق بوده و از او حمايت مي‌كنند، بگوييد. اين كشورها به عراق بگويند كه اگر اين حرف را نپذيرد، حمايت‌شان را قطع مي‌كنند. امريكايي‌ها اين كار را نكردند و گفتند كه چون شما دست قوي‌تري در جبهه‌ها داريد، اگر ما اين كار را از عراق بخواهيم، معنايش اين است كه دست قوي عراق را ببنديم. ما گفتيم خيلي خوب، به منطقه بياييد و ببينيد كه چه خواهد شد. حالا بعد از دو سفر اعلام كرده‌اند كه ما به عراق گفته‌ايم در خليج‌فارس شرارت نكند. اين اظهارات از سوي يك دولت مثل امريكا، انگليس و فرانسه كه دولت‌هاي قلدري در دنيا هستند و عادت به اين خفت‌‌‌ها نكرده‌اند و به اين آساني حاضر نيستند حرفشان را پس بگيرند و عمل خودشان را عوض بكنند، بيان شد.»
رئيس مجلس شوراي اسلامي در ادامه با اشاره به شرارت‌هاي عراق در حمله به كشتي‌ها، افزود: «اينها با اين همه نيرو و همراه با شرارت‌هاي عراق و شرارت سعودي‌ها در مكه، به منطقه آمدند و غير از خفت چيزي نصيب‌شان نشد و هر روزي كه مي‌گذرد، اينها خفت ديگري را متحمل مي‌شوند.»[۹]
گزارش- 424
چهارمين كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي تحت حفاظت ناوگان جنگي امريكا امروز از تنگه هرمز عبور كرد و هم‌اكنون ره‌سپار آبهاي كويت است. در اين كاروان، يك فروند نفت‌كش 300هزار تني به نام "برتاون سند" و دو فروند كشتي 46 هزار تني حامل گاز مايع به نام‌هاي "گاس كوئين" و "گاس پرنس" حضور دارند كه ناوشكن موشك‌انداز "كيد" و ناوچه‌هاي موشك‌انداز "كروملين" و "كلاكرينگ" آنها را حمايت مي‌كنند. "هارولد برونسن" فرمانده نيروي خاورميانه‌اي امريكا در خليج‌فارس، با انتشار اطلاعيه‌اي از ناو فرماندهي "لاسال"، اعلام كرد: «به هنگام حركت اين كاروان از تنگه هرمز، هيچ‌گونه فعاليت هوايي غيرمعمول از سوي ايران صورت نگرفته و نفت‌كش‌هاي كويتي امروز بدون هيچ حادثه‌اي از تنگه هرمز عبور كردند.»[۱۰]
گزارش- 425
يك واحد امريكايي "موشك‌هاي كروز" در انگلستان، امشب به تمرينات شش روزه خود پايان داد. خبرگزاري جمهوري اسلامي در اين باره به نقل از فعالان يك گروه ضدهسته‌اي، از لندن گزارش داد: «موشك‌هاي امريكايي "كروز" مستقر در پايگاه "گرينهام كامون"، از شش روز پيش به‌طور غيرعادي تمريناتي را شروع كردند كه گمان مي‌رود در ارتباط با اوضاع خليج‌فارس باشد. اين تمرينات، درست بلافاصله پس از پايان تمرينات نيروهاي هسته‌اي امريكا در پايگاه " كوميسو" در جزيره "سيسيل" ايتاليا، آغاز شد و در آن، هشت فروند موشك‌انداز و چهار ماشين كنترل، فعال بودند.» اين گزارش افزود: «قبل از بمباران ليبي توسط هواپيماهاي امريكايي مستقر در انگلستان در اواخر فروردين ماه سال گذشته، نيروهاي هسته‌اي اين كشور حركات مشابهي داشتند. با اين حال، فعالان ضدهسته‌اي معتقدند كه اين حركات لزوماً نمي‌تواند در مقابل ايران باشد بلكه شايد واشنگتن در صدد جلب توجه نيروهاي روسي حاضر در منطقه مي‌باشد.»[۱۱]
گزارش- 426
در پي درخواست امريكا از عراق براي توقف حملات هوايي عليه رفت‌وآمد نفت‌كش‌هاي ايراني در خليج‌فارس و انتشار گزارش‌هايي مبني‌بر موافقت عراق با اين درخواست، "استفان سولارز" نماينده كنگره امريكا، وارد بغداد شد و امروز با صدام حسين رئيس جمهور و طارق عزيز، وزير امورخارجه ديدار و گفت‌وگو كرد. اين مقام امريكايي كه پيش از اين چندبار از بغداد ديدن كرده بود، پس از ديدار با مقام‌هاي عربستان، وارد عراق شد و در خصوص راه‌هاي اجراي قطع‌نامه 598 شوراي امنيت و برقراري آتش‌بس در جنگ ايران و عراق با مقام‌هاي عراقي گفت‌وگو كرد. خبرگزاري رسمي عراق (اينا) به انتشار اين خبر اكتفا كرد و جزئيات اين ديدارها را فاش نساخت.[۱۲] روزنامه "كريستين ساينس مانيتور" در تحليلي از توافق موقت حملات عراق عليه كشتي‌راني در خليج‌فارس، به نقل از آگاهان سياسي غرب نوشت: «احتمالاً عراق حملاتش عليه تأسيسات نفتي و جزيره خارك و هدف‌هاي ديگر در خليج‌فارس را در طول دو هفته آينده از سر خواهد گرفت. عراق قبلاً نيز آماده شروع چنين حملاتي بود، اما امريكا و دست‌كم دو كشور عرب منطقه خليج‌فارس از عراق خواستند تا اعلام پاسخ رسمي ايران به قطع‌نامه آتش‌بس سازمان ملل متحد و رسيدن نيروهاي تازه‌نفس نيروي دريايي امريكا به منطقه، حملاتش را از سر نگيرد. ديپلمات‌ها معتقدند كه رهبران ايران مي‌خواهند تا زماني‌كه ممكن باشد، آتش‌بس غيررسمي كنوني را در آبهاي خليج‌فارس كماكان حفظ كنند.» اين روزنامه افزود: «عراق زير فشارهايي رو به افزايش براي از سرگرفتن حملات به تأسيسات نفتي ايران و كشتي‌هاي نفت‌كش آن كشور در خليج‌فارس قرار دارد. چنين تحولي مي‌تواند تلاقي‌جويي ايران را سبب شود و بار ديگر آتش جنگ نفت‌كش‌ها را در خليج‌فارس شعله‌ور سازد.»[۱۳]
گزارش- 427
معاون وزير خارجه ايران هفته آينده با ديبركل سازمان ملل متحد ديدار خواهد كرد. يك سخن‌گوي سازمان ملل امروز اعلام كرد كه "خاوير پرز دكوئيار" دبيركل سازمان ملل، دوشنبه و سه‌شنبه آينده در ادامه تلاش اين سازمان براي پايان دادن به جنگ خليج‌فارس، با محمد جواد لاريجاني ديدار و گفت‌وگو خواهد كرد. به گزارش خبرگزاري رويتر، لاريجاني در رأس هيئتي، براي شركت در "كنفرانس بين‌المللي خلع سلاح و توسعه" به نيويورك خواهد رفت.[۱۴] راديو امريكا در گفتاري، ضمن ابراز اميدواري به پاسخ مثبت جمهوري اسلامي ايران به قطع‌نامه 598 در جريان سفر معاون وزير خارجه ايران به نيويورك، پيش‌بيني كرد كه در صورت مخالفت ايران با قطع‌نامه، مرحله دوم اين قطع‌نامه كه تحريم اقتصادي است، در شوراي امنيت مطرح شود. راديو امريكا در مورد پاسخ جمهوري اسلامي ايران به قطع‌نامه اخير و واكنش اعضاي دائمي شوراي امنيت به اين پاسخ، گفت: «تهران در پاسخ به قطع‌نامه اخير شوراي امنيت در مورد جنگ، به طرح هشت ماده‌اي دبيركل ابراز علاقه كرده است. در واقع، قطع‌نامه 598 شوراي امنيت كه روز 20 ژوئيه (29/4/1366) متفق‌القول پذيرفته شد، شامل كليه نكات طرح هشت ماده‌اي است، تنها تفاوت اين است كه قطع‌نامه 598 قبل از هرچيز خواستار آتش‌بس كامل و فوري در كليه جبهه‌هاست. اين چنين است كه سفر دبيركل سازمان ملل به تهران مورد قبول بسياري از اعضاي شوراي امنيت به‌ويژه فرانسه نيست… دولت لندن به شورا پيشنهاد يك قطع‌نامه موقت كرد كه تنها نكته‌اش آتش‌بس در آبهاي خليج‌فارس بود و شورا پيشنهاد انگلستان را بلافاصله رد كرد. از طرف ديگر، امريكا كه انتظار مي‌رفت از پاسخ تهران عصباني شود، به سفر معاون وزير امورخارجه جمهوري اسلامي به نيويورك اميدوار است … منابع نزديك به هيئت نمايندگي امريكا در سازمان ملل، گفتند كه اگر آقاي لاريجاني حامل پاسخي قابل قبول نباشد، واشنگتن از شواري امنيت خواهد خواست كه به بخش دوم قطع‌نامه، يعني تحريم اقتصادي ايران بپردازد. منابع نزديك به شوراي امنيت، به صداي امريكا گفتند كه مذاكرات پيرامون بخش دوم چند روز است كه آغاز شده ولي در حال حاضر كاملاً واضح است كه حداقل دو عضو از پنج عضو دائمي شوراي امنيت علاقه‌اي به تنبيه تهران ندارند. مسكو شديداً از نزديكي اخير پكن و تهران نگران است و مايل است هر طور شده نگذارد كه چين تنها دوست جمهوري اسلامي ايران باقي بماند. مسكو به خوبي واقف است كه طي ماه‌هاي گذشته پكن بزرگترين فروشنده اسلحه به ايران بوده است. بنابراين تا امروز، مذاكرات تحريم جمهوري اسلامي از طرف شوراي امنيت به حداقل دو مانع بزرگ در اين شورا برخورده است.»[۱۵] راديو بي.بي.سي. نيز در گزارش خود درباره امكان سفر دبيركل سازمان ملل به تهران گفت: «يكي از تاكتيك‌هاي ديپلماتيك ايران، دعوت غيررسمي از پرز دكوئيار دبيركل سازمان ملل است. دعوت ايران از دبيركل سازمان ملل اين اميدواري را نشان مي‌دهد كه شايد سرانجام اين كشور حاضر به همكاري در مورد بعضي مسائل شود. اما ايران به اقداماتي در سازمان ملل متحد كه عراق و صدام حسين رييس جمهور آن كشور را از بابت آغاز جنگ محكوم كند، علاقه‌مند است. با گسترش نيروهاي خارجي در خليج‌فارس، ايران فقط تمايل به آتش‌بس دريايي دارد تا به اين وسيله از صادرات نفتش محافظت شود و احتمالاَ هرگونه پيشنهاد براي آتش‌بس كامل كه نيروهاي هوايي و زميني را هم شامل شود، از جانب ايران رد خواهد شد.»[۱۶]
گزارش- 428
در چارچوب تلاش‌هاي منطقه‌اي "ياسر عرفات" رهبر سازمان آزادي‌بخش فلسطين، وي طرح جديدي را براي ترك مخاصمه ميان ايران و عراق پيشنهاد كرد. يكي از نمايندگان مجلس فرانسه پس از ديدار با عرفات در تونس، گفت: «رهبر "ساف" پيشنهاد ايجاد يك نيروي اسلامي ناظر ميان ايران و عراق را مطرح كرد كه در آن، نيروهاي اسلامي به عنوان مثال از بنگلادش، سنگال و پاكستان مشاركت داشته باشند. به گفته عرفات، ايران نمي‌تواند با مسلمانان ديگر بجنگند.»[۱۷] سوريه و امارات متحده عربي نيز با اعزام فرستادگاني به تهران جهت دست زدن به تلاشي مجدد براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق، موافقت كردند.[۱۸] منابع نزديك به هيئت امارات متحده عربي كه به رياست "شيخ زايد" از سوريه ديدن مي‌كند، اعلام كردند كه فرستادگان اسد و شيخ زايد خواهند كوشيد تا ايران را به قبول قطع‌نامه شوراي امنيت ترغيب كنند.[۱۹] روزنامه كويتي القبس نيز نوشت: حافظ اسد رئيس جمهوري سوريه، ممكن است در آينده نزديك براي انتقال برخي پيشنهادات كشورهاي عرب خليج‌فارس به رهبران ايران ـ كه احتمالاً در جهت كمك به پايان بخشيدن جنگ ايران و عراق است ـ عازم ايران شود. رهبران سوريه عقيده دارند كه در حال حاضر قادر به ايفاي يك نقش فعال‌تر براي پايان بخشيدن به جنگ هستند.[۲۰]
گزارش- 429
در پي تصميم فرانسه مبني‌بر تحريم خريد نفت از ايران، امروز فدراسيون شركت‌هاي نفتي مستقل فرانسه با صدور اطلاعيه‌اي اعلام كرد: «واردكنندگان مستقل فرآورده‌هاي نفتي به توصيه‌هاي دولت فرانسه مبني‌بر خودداري از واردات فرآورده‌هاي حاصله از نفت خام ايران، عمل خواهند كرد … بديهي است، هيچ فرآورده‌اي از ايران خريداري نخواهد شد و اعضاي فدراسيون در صورت امكان، منشأ فرآورده‌هايي را كه در اروپا پالايش شده و در بازاز عرضه مي‌گردند، مورد توجه قرار خواهند داد.» اين فدراسيون داراي 48 شركت كوچك واردكننده و توزيع‌كننده فرآورده‌هاي نفتي مي‌باشد.[۲۱]
گزارش- 430
امروز دومين خط لوله نفتي عراق به تركيه افتتاح شد. نخست‌وزير تركيه (تورگوت اوزال) با شركت در مراسم افتتاح اين خط لوله نفتي در بندر "يومورتاليك" در درياي مديترانه، آن را مهم‌ترين طرح دوران چهارسال زمام‌داري خود خواند. ظرفيت انتقال اين خط لوله نفتي پانصد هزار بشكه نفت در روز است و به گفته آگاهان مسائل نفت در خليج‌فارس، اين افزايش ظرفيت صادرات نفت، عراق را در رده دومين كشور صادركننده نفت عضو اوپك بعد از عربستان سعودي قرار مي‌دهد. در همين حال، خبرگزاري آناتولي گزارش داد: «دو كشور عراق و تركيه قصد دارند تا پروژه احداث خط لوله سومي را براي صدور نفت مصرفي تركيه طرح‌ريزي كنند.»[۲۲] اهميت نفت منطقه خليج‌فارس و موقعيت استراتژيك تنگه هرمز در اين زمينه موضوعي است كه روزنامه "لوموند" به آن پرداخته است، اين نشريه نوشته است: «از ده سال پيش، كارهاي بسياري براي فراموش كردن تنگه هرمز از قبيل صرفه‌جويي در مصرف انرژي، توسعه انرژي هسته‌اي، استفاده از ذغال سنگ و … صورت گرفته اما آسيب‌پذيري دنياي غرب در مقابل خليج‌فارس همچنان عظيم مي‌باشد. براي اثبات اين موضوع، كافي است پي‌آمدهاي ناشي از مسدود شدن كامل تنگه هرمز را مورد محاسبه قرار داد. در واقع اگر حداكثر قدرت (ظرفيت) تمامي خطوط لوله نفت موجود در منطقه مورد استفاده قرار گيرد، بازهم كمبودي به ميزان دو تا سه ميليون بشكه نفت در روز وجود خواهد داشت.» لوموند استفاده از حداكثر ظرفيت خود خطوط لوله نفت را ـ بنابر دلايل مختلف از جمله مشكلات سياسي و اجتماعي ـ امكان‌پذير نمي‌داند و نتيجه‌گيري مي‌كند: «در صورت مسدود شدن تنگه هرمز، با توجه به فصل و ميزان درخواست كه معادل چهار تا شش ميليون بشكه نفت در روز است، كمبود وجود خواهد داشت. طرح كشورها در رابطه با احداث خطوط لوله نفتي هرچه باشد، به اين زودي‌ها نمي‌تواند تنگه هرمز را فراموش نمود و از آن صرف‌نظر كرد.» اين روزنامه در ادامه با اشاره به سياست انعطاف‌پذير عربستان سعودي در امر توليد نفت، افزود: «محافل نفتي و اقتصادي پيش از تنگه هرمز چندان اعتقادي به آن ندارند، از عدم ثبات سياسي در عربستان سعودي كه مي‌تواند به همسايگانش نيز سرايت نمايد، در هراس‌اند.» روزنامه لوموند در مقاله‌اي ديگر، تلاش طولاني صدام براي بين‌المللي كردن جنگ و مواضع كشورهاي حاشيه جنوبي خليج‌فارس را مورد بررسي قرار داد و نوشت: «كويت نيز همچون عراق به‌وضوح خواستار بين‌المللي شدن جنگ خليج‌فارس است. كويت معتقد است تنها يك مداخله نظامي بين‌المللي كه نيروهاي امريكايي در آن برتري داشته باشند، مي‌تواند صلح را به منطقه خليج‌فارس بازگرداند. اما متقاعد نمودن امريكا آن هم پس از قضيه "ايران گيت"، كار ساده‌اي نيست و دولت ريگان به وضوح از متعهد شدن در خليج‌فارس از خود ترديد نشان مي‌دهد.»[۲۳]
گزارش- 431
در پي آزاد شدن يك خبرنگار امريكايي در لبنان ـ كه به گفته منابع غربي، گروه‌هاي طرفدار ايران وي را بازداشت كرده بودند ـ روزنامه "وال استريت ژورنال" به نقل از يك مقام آگاه نوشت: «دولت امريكا در پاسخ به تلاش‌هاي سوريه براي آزادي "چارلز گلاس"، در نظر دارد روابط ديپلماتيك خود را با سوريه از سربگيرد.» وال استريت ژورنال افزود: «اين مقام امريكايي كه با مسئله گلاس آشنا است، گفت: "ما اطمينان داريم كه ايران دستور ربودن گلاس را در دو ماه قبل صادر كرده بود. ولي تهران كه از انزواي فزاينده‌اش در جهان عرب نگران شده، تصميم گرفت كه براي نشان دادن حسن‌نيت خود در مقابل اعراب و به سبب فشار فزاينده سوريه، ترتيب رهايي آقاي گلاس را بدهد."»[۲۴]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/28
- ↑ روزنامه رسالت، 29/5/1366، ص2، اهواز ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه كيهان، 29/5/1366، ص2.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 29/5/1366، ص2.
- ↑ سند شماره 29017 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي اطلاعاتي شماره 22، نزاجا ـ معاونت اطلاعات و عمليات، 3/6/1366، ص13؛ وـ سند شماره 97393 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهدا، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 31/5/1366.
- ↑ مأخذ 4، رديف دوم.
- ↑ مأخذ 4، رديف اول، ص13.
- ↑ سند شماره 29026 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده سپاه پانزدهم رمضان ـ معاونت اطلاعات، به فرمانده نيروي زميني سپاه ـ معاونت اطلاعات، 5/6/1366؛ و ـ سند شماره 144647 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: آمار عمليات‌ها.
- ↑ سند شماره 028836 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: پيام‌هاي صادره از قرارگاه فتح به قرارگاه رمضان، 28/5/1366، ص13.
- ↑ مأخذ 2، ص3.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 153، 29/5/1366، ص40، واشنگتن ـ به نقل از خبرگزاري رويتر، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، صص38ـ37، لندن ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري
- ↑ مأخذ 10، صص33ـ31، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 154ـ 30/5/1366، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، صص15 ـ 14، راديو امريكا، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، صص8 ـ 6، راديو بي.بي.سي، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 14، ص11، تونس ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 29/5/1366.
- ↑ مأخذ 14، ص6، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 29/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، ص12، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، ص6، كويت ـ خبرگزاري فرانسه، 28/5/1366، به نقل از روزنامه "القبس".
- ↑ مأخذ 10، ص41، پاريس ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 10، صص 59 ـ 58، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 28/5/1366؛ وـ مأخذ 12، رديف دوم، صص32ـ31 به نقل از خبرگزاري رويتر، 28/5/1366.
- ↑ مأخذ 14، صص 11ـ10، پاريس خبرگزاري جمهوري اسلامي، 29/5/1366، به نقل از روزنامه "لوموند"؛ وـ پيشين، صص8ـ7.
- ↑ مأخذ 10، ص45، راديو امريكا، 28/5/1366، به نقل از روزنامه "وال استريت ژورنال".