1366.09.07
روزشمار جنگ سال 1366 1366.09.7 | |
---|---|
نامهای دیگر | هفت آذر |
تاریخ شمسی | 1366.09.07 |
تاریخ میلادی | 28 نوامبر 1987 |
تاریخ قمری | 6 ربیعالثانی 1408 |
گزارش- 146
نيروهاي نظامي سازمان مجاهدين خلق (منافقين) در محور قصر شيرين به خط دفاعي سپاه و ارتش حمله كردند.[۱] به گزارش رسيده از باختران در اولين ساعات بامداد، عوامل منافقين ضمن نفوذ به خط رزمندگان در منطقه تنكاب، اقدام به عمليات تهاجمي نمودهاند كه خسارات و ضايعاتي به نيروهاي خودي وارد گرديد. گردانهايي كه مورد تهاجم منافقين قرار گرفتند عبارتند از: گردان166 مالك اشتر، تيپ 2 و گردان 222 تانك از لشكر81 ارتش و گردان كميل از تيپ مسلمبنعقيل سپاه پاسداران. تلفات وارده به نيروهاي خودي نيز عبارت است از: ارتش 15 تن شهيد، 15 تن مجروح و 11 تن اسير؛ سپاه 17 تن شهيد، 42 تن مجروح و 7 تن اسير.[۲]
گزارش- 147
هواپيماهاي دشمن ظهر امروز ساعت 12:06 "ديوار صوتي" را بر فراز "شهركُرد" و "ياسوج" شكستند. در طول جنگ تحميلي تا كنون اين اولين باري است كه ديوار صوتي بر فراز شهر ياسوج به وسيله هواپيماهاي دشمن شكسته ميشود.[۳]
گزارش- 148
به گزارش قرارگاه حمزه سيدالشهداء از منطقه شمال غرب، 80 تن از پرسنل قرارگاه رمضان، جمعي تيپ65 هجرت و تيپ هوابرد در منطقه روبهروي شيروان در خاك تركيه به وسيله مأموران نظامي اين كشور دستگير شدهاند.[۴] همچنين روزنامه "گونش" چاپ تركيه، ادعا كرد كه حدود 60 تن از پيشمرگان كرد و اعضاي سپاه پاسداران به هنگام عبور از خاك تركيه به قصد عزيمت به شمال عراق و الحاق به نيروهاي بارزاني، به همراه سلاحهاي گرم خود بازداشت شدند. اين روزنامه افزوده است كه شهريورماه گذشته نيز 95 تن از پيشمرگان كرد مبارز عراقي و نيروهاي ايراني را مأموران امنيتي تركيه در همان منطقه، بازداشت كرده بودند.[۵] خبرگزاري رويتر از آنكارا به نقل از خبرگزاري "حريت" اعلام كرد: «نيروهاي امنيتي تركيه 87 تن از نيروهاي مسلح ايران را كه قصد داشتند از طريق خاك تركيه به عراق بروند، دستگير كردهاند. افراد دستگير شده احتمالاً از نيروهاي سپاه پاسداران هستند و نيروهاي امنيتي تركيه سرگرم بازجويي از آنها هستند.[۶] "آناتولي" خبرگزاري رسمي تركيه نيز مدعي شده است كه تعدادي از سربازان ايراني كه در تركيه بازداشت بودهاند، گريختهاند: «يازده تن از 57 سرباز ايراني كه در مرز ايران و تركيه اقدام به فرار كردند، پنج تن از آنها دستگير و شش تن ديگر ناپديد شدهاند.» به ادعاي اين خبرگزاري، سربازان ايراني در حمام با شكستن يكي از پنجرهها گريختهاند. مطبوعات تركيه نيز گزارش دادند 57 تن از پيشمرگان كرد و اعضاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي هنگام عبور از خاك تركيه به قصد عزيمت به شمال عراق و الحاق با نيروهاي بارزاني، به اتهام عبور غير مجاز همراه با سلاحهاي گرم خود به وسيله نيروهاي مرزي تركيه بازداشت شدند.[۷]
گزارش- 149
از هنگام آغاز به كار قرارگاه رمضان (ستاد جنگهاي نامنظم در شمال غرب و پشتيباني مالي ـ تسليحاتي، انساني از معارضان كرد عراق) تاكنون, گروههاي كرد عراقي حملات فراواني به ارتش عراق داشتهاند. گزارش نماينده حزب دمكرات كردستان عراق (شوكت بارزاني) به فرمانده قرارگاه مركزي حاكي است كه عملياتهاي پيشمرگان حزب دمكرات كردستان عراق از 11/10/1365 تا 7/9/1366 به 656 عمليات رسيده كه نوع عملياتها چنين بوده است: عمليات تصرف: 96 مورد، عمليات كمين: 184 مورد، عمليات تشكيلات داخلي: 124 مورد، عمليات انهدام نيرو و ضربه زدن و گلولهباران كردن با توپ: 142 مورد و مقابله با يورشهاي دشمن: 110 مورد. علاوه بر اين عملياتها، عملياتهاي ديگري نيز انجام شده، از جمله كاشتن مين، تعقيب و دستگيري مزدوران و عناصر دشمن در مناطق تحت سيطره خودشان و... [۸]
گزارش- 150
با نزديك شدن فصل زمستان و موسم عملياتهاي بزرگ ايران، كمتر روزي است كه درباره آن در مطبوعات غربي و عربي مطلبي درج نشود، ازجمله راديو امريكا به نقل از منابع پنتاگون (وزارت دفاع امريكا) گفت: «انتظار ميرود ايران ظرف چند هفته آينده دست به حمله عمده ديگري عليه بصره ـ دومين شهر بزرگ عراق ـ بزند. اين منابع همچنين ميگويند كه به اعتقاد آنان رژيم اسلامي ايران حمله مورد نظر را ظرف چند هفته آينده آغاز خواهد كرد. تصور ميشود كه ايران دويست هزار سرباز را براي شركت در حمله آينده به بصره آماده كرده است. اين تقريباً برابر شمار سربازاني است كه ايران سال گذشته در حمله به بصره از آنها استفاده كرد.»[۹] اين راديو همچنين گفته است: «منابع پنتاگون متقاعد شدند كه عراقيها ميتوانند در حمله آينده ايران با موفقيت از بصره دفاع كنند. عراق سربازان تازه نفس به منطقه اعزام داشته و منابع وزارت دفاع امريكا ميگويند سيستم دفاعي عراق در اطراف بصره بسيار نيرومند است. در حمله آينده، عراق بار ديگر از مزيت برتري هوايي برخوردار خواهد بود و ميتواند آزادانه خطوط تداركاتي و مراكز تجمع سربازان ايراني را مورد حمله قراردهد.»[۱۰] راديو امريكا افزوده است: «ايران در ترتيب مقدمات حمله به بصره، انبارهاي ذخيره سلاح و مهمات خود را در منطقه پر كرده و نيروهاي خود در شرق بصره را تقويت كرده است.»[۱۱] از سوي ديگر، انتشار گزارشهايي دربارة وقوع يك حمله گسترده نيروهاي ايران در منطقه فاو، به صورت نگرانكنندهاي در محافل كويت منعكس شده و موجب فرار تعدادي از سربازان وظيفه كويتي از محل خدمت خود شده است. دولت كويت براي جمعآوري برخي از افراد فراري از پادگانها, يك عفو عمومي غيررسمي مشروط بر بازگشت آنان به محل خدمتشان صادر كرده است. كويت همچنين هفته گذشته يگانهاي خود را كه مستقر در جزيره بوبيان هستند از لحاظ تجهيزات رزمي تقويت كرده است. به نظر ميرسد اين اقدام همزمان با انتشار گزارشهايي دربارة احتمال وقوع حملة ايران عليه جبهههاي جنوبي عراق، صورت گرفته است.[۱۲]
گزارش- 151
به منظور تكميل كادر رزمي يگانهاي سپاه و افزايش توان سازماندهي نيروهاي اعزامي، نيروي زميني سپاه، در دستورالعملي از سپاههاي تحت امر خود خواست كه نيروهاي ادارات دولتي را كه داوطلب حضور در جبههها هستند، سازماندهي و به جبهه اعزام كنند. جزئيات اين طرح بدين شرح ابلاغ گرديده است: «1ـ كليه كاركنان دولت كه توانايي خدمت در رستههاي فرماندهي، پياده و ساير رستههاي تخصصي سپاه حداقل تا مسئوليت قسمت را داشته و تمايل به خدمت در يگانهاي رزمي به مدّت يك سال داشته باشند، مشمول اين طرح هستند. 2ـ نواحي سپاه، نيروهاي داوطلب درخواستي را طي نامه رسمي از اداره متبوعه بهعنوان مأمور به خدمت درخواست خواهد كرد. اين نيازها توسط يگانهاي رزمي هر ناحيه تعيين و توسط ناحيه اقدام بعدي صورت خواهدگرفت. 3ـ مسئولين اينگونه كاركنان با توجه به مصوبه شورايعالي پشتيباني جنگ موظفاند با مأموريت يك ساله اين برادران موافقت نموده و در صورت مخالفت، مسئول دستگاه مراتب را طي روال كاري ستادهاي پشتيباني جنگ به آن ستاد ارجاع و اتخاذ تصميم خواهد شد. به علاوه دستگاههاي دولتي موظف به موافقت ميباشند. 4ـ با اينگونه افراد از نظر مسائل پرسنلي و خدمتي مطابق با ضوابط مأمور به خدمتها رفتار خواهد شد. 5ـ به ازاي خدمت يك ساله افراد مذكور، امتيازات مصوب در خصوص ارتقاء و … تعلق خواهد گرفت.[۱۳]
گزارش- 152
روزنامه جمهوري اسلامي گزارش داد حجتالاسلام والمسلمين سيدعلي خامنهاي در مراسم صبحگاه مشترك نيروهاي نظامي و انتظامي شيراز بر لزوم حضور فعالتر در ميدانهاي نبرد تأكيد كرد و افزود: «مسئولان و فرماندهان نبايد بگذارند لحظهها تلف شود. ايشان ابراز اميدواري كرد كه با حركتي كه مردم آغاز كردهاند، ضربات پياپي به حكومت عراق وارد آيد و مسئله جنگ كه مسئله اسلام و مستضعفان است به سود ملل مستضعف و همچنين ملت ايران پايان يابد.»[۱۴] همچنين به گزارش روزنامه اطلاعات از شيراز, رياست جمهوري, امروز ضمن شركت در مانور سپاهيان محمد(ص) شهر شيراز اظهار داشت: «سياست امريكا در اين جا خطرناك است و ما به آن توجه خاصي داريم و مبارزه خواهيم كرد. امريكا در خليجفارس سياست درازمدت را دنبال ميكند و ناوهايش را براي اسكورت كشتيهاي امريكايي نفرستاده، بلكه براي حضور در خليجفارس و تسلط بر منطقه به اين جا آورده است. ما براي راندن امريكا از خليجفارس و مقابله با اهداف آن، منتظر نميباشيم تا امريكا در منطقه با ما درگير شود. ما نميتوانيم اجازه دهيم كه امريكا در خليجفارس به حضور شيطنتبار خود ادامه دهد و اين حضور را تحمل نخواهيم كرد. ما با حفظ نيروهاي خود، در موقعيت مناسب ضربه را خواهيم زد.» رئيسجمهوري سپس خطاب به نيروهاي رزمنده گفت: «ما برآنيم نيروها را سازماندهي و به نوبت به جبههها اعزام كنيم تا با ضربات پيدرپي، دشمن را از پا درآوريم.» وي درباره جهاد مالي نيز خاطرنشان كرد: «جهاد مالي، يكي از وظايف بزرگي است كه بر عهده متمكنين گذاشته شده است. اين يك كار داوطلبانه است و اجباري در آن نيست اما همه بايد به سهم خودشان در اين امر داوطلبانه شركت كنند كه اين تكليف شرعي است و جهاد مالي امروز بعد از جهاد با نفس در درجه اول اهميت قراردارد.»[۱۵]
گزارش- 153
به دنبال شايعات اخير مبني بر اجباري بودن كمك مالي به جبهه و برداشتن پول از حساب افراد در بانكها ـ كه موجب اختلال در سيستم مالي بانكها نيز شده است ـ علاوهبر سخنان رئيسجمهور در شيراز كه جهاد مالي را كاري داوطلبانه دانستند, آقاي "ميرحسين موسوي" نخستوزير نيز تأكيد كرد: «شركت در جهاد مالي به هيچ وجه جنبه اجباري ندارد و به هر طريقي كه مردم مايل باشند ميتوانند كمكهاي خود را ارائه كنند... هرگونه اعمال فشار جهت شركت در جهاد مالي، تخلف از قانون است و اگر اين تخلف از سوي دستگاههاي اجرايي صورت گيرد، متخلفين شديداً مورد بازخواست قرارخواهند گرفت.»[۱۶] از سوي ديگر، حجتالاسلام "سيديحيي جعفري" امامجمعه كرمان، در خطبه دوم نماز جمعه اين شهر از ثروتمندان كرمان به شدت انتقاد كرد و افزود: «من در بُعد جهاد مالي استقبال شاياني احساس ننمودهام.» وي با اشاره به اين كه هيچگونه اجباري در كار نيست، گفت: «اگر متمكنين به دلخواه خود در جهاد مالي شركت نكنند بر حسب قانون، بر حسب حكم عدل و حكم شرع، در شرايط استثنايي ولي فقيه و حاكم شرع ميتواند اين اموال را به زور از مردم بگيرد و هيچ اشكالي ندارد. در هر صورت آن كس كه متمكن است بايد دراين امر پيشقدم شود.»[۱۷]
گزارش- 154
"محمد فروزنده" رئيس ستاد كل سپاه پاسداران، بخشي از برآورد چهار ماهه بودجه مورد نياز سپاه را به منظور تصويب و تهيه، تسليم وزارت سپاه پاسداران كرد. در اين درخواست كه در خصوص تغذيه نيروهاي سپاه و بسيج ميباشد, چنين آمده است: «آخرين تصويب نهايي بودجه ريالي طرح "بهسوي كربلا"، مرحله اول شامل مواد غذايي و ملزومات تغذيه را به شرح ذيل به اطلاع ميرساند: الف) مواد غذايي [شامل]: 1ـ بودجه پيشبيني شده [معادل]000/000/000/38 ريال و 2ـ بودجه شناور [شامل] 000/000/000/2 ريال كه در جمع 000/000/000/40 ريال [ميشود]. (مدت زمان اجراي برنامه، 4 ماه ميباشد.) ب) ملزومات تغذيه [شامل]: 1ـ بودجه پيشبيني شده [معادل] 000/000/000/2 ريال و 2ـ بودجه شناور [معادل] 000/000/500 ريال كه در جمع 000/000/500/2 ريال [ميشود]. (مدت زمان اجراي برنامه 4 ماه ميباشد.)[۱۸]
گزارش- 155
به منظور حمايت از بيانيه شوراي عالي پشتيباني جنگ، حجتالاسلام "ميرعمادي" دادستان عمومي تهران، در مورد حمايت از رزمندگان گفت: «در اين زمينه به كليه نواحي و دادسراهاي مركز بخشنامهاي صادر شد مبني بر اينكه رزمندگاني كه شاكي هستند، با ارائه كارت شناسايي, پروندههاي آنان خارج از نوبت رسيدگي خواهد شد و اگر از آنان شكايت شده باشد، چنانچه از نظر شرعي مانعي نداشته باشد، نسبت به تأخير آن تا مراجعت رزمنده اقدام ميشود.»[۱۹]
گزارش- 156
امروز از خليج فارس گزارشي دربارة حمله به كشتيها مخابره نشده است، اما به گزارش خبرگزاري رويتر، يك رزمناو ايراني يك كاروان دريايي متشكل از نفتكشهاي كويتي و رزمناوهاي امريكايي اسكورت كننده آنها را در نزديكي دهانه خليج فارس زير نظر گرفته است. اين خبرگزاري افزوده است: «به گفته منابع كشتيراني خليجفارس, رزمناو امريكايي همراه اين كاروان هنگام عبور از بندردوبي به رزمناو ايراني اطلاع داد كه فاصله خود را با كاروان حفظ كند.»[۲۰] عدم تأمين كافي امنيت نفتكشهاي كويتي به وسيله نيروي دريايي امريكا, سبب ايجاد ابهام براي مقامهاي كويت در مورد توانايي امريكا در خليج فارس شده است. روزنامه "هرالدتريبون" در اينباره نوشته است: «كويت به دليل ترس از ناكافي بودن حمايت نظامي امريكا از تانكرهاي اين كشور كه تحت پرچم امريكا حركت ميكنند، ناگزير شده بزرگترين تانكرخود، "بريجتون" را از گردونه بهرهبرداري خارج كند. تعميرات اين كشتي كه از دوم خرداد ماه در نخستين روز اقدام عملي امريكا در حمايت از تانكرهاي كويتي در خليج فارس به مين برخورد كرد و صدمات فراوان ديد، چندي قبل پايان يافت.» اين روزنامه به نقل از روزنامه "واشنگتن پست" ضمن اعلام اين خبر، افزوده است: «مقامات كويتي ميگويند استفاده ازبريجتون ـ كه يكي از 11 تانكر كويتي تحت پرچم امريكاست ـ با خطرات زيادي مواجه است و صلاح نيست اين كشتي 400 هزار تني منبعد در منطقه خليج فارس آفتابي شود.» به نوشته هرالدتريبون، امريكا كه در آغاز برنامه حمايت از كاروان كشتيهاي كويتي، اعلام كرده بود، در نظر دارد ماهيانه 10 كاروان كشتيهاي كويت را اسكورت نظامي كند اما در 5 ماه گذشته تنها 18 كاروان را اسكورت كرده است و در اين اسكورتها نيز يكبار بريجتون و يك بار تانكر "سي ايل سيتي" در نتيجه [برخورد به] مين و حمله موشكي، آسيب ديدهاند.[۲۱]
گزارش- 157
در يك بررسي تحليلي، هزينه خبررساني از خليج فارس مورد توجه قرار گرفته است. در بولتن فرهنگي معاونت امور بينالملل وزارت ارشاد به نقل از منابع خارجي در اين باره چنين آمده است: «ماجراهاي معدودي توانستهاند از لحاظ ميزان مخارج همطراز بحران اخير خليج فارس قرارگيرند. مبارزه در ميان شبكههاي تلويزيوني غرب در مورد گرفتن تصاوير انحصاري در جريان است. اين مبارزه براي دستاندركاران آن روزانه هزاران دلار هزينه در بردارد. هزينه يك گروه تلويزيوني در خليج فارس روزانه بين 5 تا 10 هزار دلار برآورد ميگردد. شبكههاي سي.بي.اس. و ا.بي.سي. و ان.بي.سي. هر كدام حداقل داراي 100 گروه خبري در منطقه ميباشند و اين بدان معني است كه صورت حسابهاي هنگفت هر يك از آنان براي تهيه اخبار مربوط به خليج فارس احتمالاً بالغ بر 250هزار دلار ميشود. صرفنظر از حقوق، هزينههاي عمده نظير مخارج مربوط به ماهواره، حدود 5 هزار دلار براي يك برنامه 10 دقيقهاي ميباشد. اكثر شبكهها روزانه دوبار براي مركز اخبار ميفرستند. هزينه اجاره هليكوپتر، هواپيما و قايق در منطقة حساس خليج فارس بسيار سنگين است. شبكهها روزانه براي اجاره قايق 3 هزار و در هر ساعت بين 800 الي 2 هزار دلار ميپردازند.[۲۲]
گزارش- 158
در سطح بينالمللي، نقش دبيركل سازمان ملل در مذاكرات ديپلماتيك ميان ايران و عراق، موضع شوروي مبني بر لزوم دادن فرصت به ايران و تلاش انگلستان براي تحريم تسليحاتي جمهوري اسلامي، در اخبار مربوط به جنگ ايران و عراق مطرح بوده است. به گزارش بخش عربي راديو كويت، "ولاديمير پتروفسكي" معاون وزير خارجه شوروي، گفته است كه كشورش قبل از پاسخ به پيشنهاد امريكا جهت تحريم فروش اسلحه به ايران، قصد دارد در ادامه تلاشهاي ديپلماتيك براي پايان دادن به جنگ عراق و ايران، فرصتي تازه به ايران ـ كه با اجراي قطعنامه 598 شوراي امنيت موافقت نكرده است ـ بدهد.[۲۳] دبيركل سازمان ملل نيز بر ادامه نقش خويش در دستيابي به آتشبس در جنگ، تأكيد كرده است. به گزارش راديو بي.بي.سي.، آقاي "پرز دكوئيار" به هيچ وجه كوششهاي خود را براي مذاكره در راه رسيدن به آتشبس، رها نخواهد كرد. اين خبر پس از آن اعلام شد كه در مقالههايي نوشته بودند كه اگر تا هفته آينده نمايندهاي از ايران براي انجام دادن مذاكرات دربارة چگونگي اعمال قطعنامه، به نيويورك نرود، دبيركل سازمان ملل مأموريت خود را دنبال نخواهد كرد.[۲۴] از سوي ديگر، يك ديپلمات انگليسي گفته است: «انگليس اين روزها تلاشهاي زيادي در جهت تحريم تسليحاتي ايران دارد و همه متحدين ما با اين موضوع موافقت كردهاند. در اين رابطه هيئتي از سوي انگليس به سازمان ملل اعزام خواهدشد.»[۲۵]
گزارش- 159
راديو "هند" به نقل از نشريه "تايمز اواينديا" چاپ دهلي، گزارش داد كه پاكستان بهصورت پلي براي ارسال سلاح به ايران درآمده است. روزنامه پاكستاني "نواي وقت" نيز اين خبر را درج كرده و نوشته است كه ارسال سلاحهاي خريداري شده ايران، از طريق پاكستان از ماه گذشته آغاز شده است. به نوشته اين روزنامه، پاكستان پس از تصميم امريكا مبني بر به تعويق انداختن كمكهاي 4 ميليارد و دويست ميليون دلاري خود به اسلامآباد، تصميم به اين كار گرفته است. روزنامه هندي "تايمز اواينديا" به نقل از منابع نظامي غربي در لندن، اعلام كرده است كه ماهوارههاي جاسوسي غرب توجه كمتري به پاكستان در برابر كشورهاي عربي حوزه خليج فارس دارند.[۲۶]
گزارش- 160
روزنامه فايننشال تايمز درباره مشكلات بازاريابي و صدور نفت ايران اين چنين گزارش داده است: «صدور نفت خام [ايران] در هفتههاي اخير به شدت سقوط كرده است. دليل عمده [اين] كاهش، تحريم اخير نفت ايران به وسيله ايالات متحده و قبل از آن فرانسه است... به گفته معاملهگران نفت، فروش ايران به يك ميليون و 400هزار تا يك ميليون و 500هزار بشكه در روز كاهش يافته است و به اين ترتيب فروش نفت ايران به نيمي از حجم صادراتياش در ماه اوت رسيده است. نفتكشهاي حامل نفت ايران كراراً هدف حملات هواپيماهاي جنگي عراق قرار گرفتهاند ولي در حالي كه تصور ميشود اين حملات يكي از دلايل بالا رفتن مخارج صدور نفت ايران باشد ظاهراً ميزان صادرات تحت تأثير اين حملات قرار نگرفته است. شدت تأثير تحريم اقتصادي فرانسه و امريكا غيرمنتظره بوده است. با وجودي كه امريكا در ماههاي اول سال جاري بازار مهمي براي نفتخام ايران محسوب ميشد، پيشبيني اين بود كه تصميم فرانسه در تابستان در تحريم خريد نفت ايران و به اجرا در آمدن تحريمهاي اقتصادي امريكا از چهار هفته پيش، مانع از آن نخواهدشد كه ايران بتواند خريداران ديگري براي نفت خود پيدا كند اما امريكا ساير واردكنندگان نفت ايران به خصوص ژاپن را تحت فشار شديد قرار داده است كه به تحريمكنندگان ايران بپيوندند.[۲۷] خبرگزاري فرانسه نيز در گزارشي ضمن آنكه ادعاهاي اخير منابع غربي در مورد فروش نفت ايران به قيمت پايينتر از مصوبه اوپك را رد كرده، آورده است: «چند تحليلگر نفتي اروپايي اظهار عقيده كردهاند كه ايران به رغم وجود برخي ابهامات در خصوص شرايط فروش تعدادي از محمولههاي نفت خام خود توسط واسطهها، معهذا رسماً نفت خود را كمتر از بهاي تعيين شده توسط اوپك نفروخته است. تحليلگران ديگري نيز خاطرنشان كردهاند تهران كه خواستار افزايش قيمت پايه اوپك از 18 دلار به 20 دلار براي هر بشكه نفت طي سال 1988 است، از اين كه به درهم شكستن نظم اوپك متهم شود، هيچ نفعي نميبرد. آنچه مسلم است اين است كه ايران با عاملان نفتي كه محمولههاي نفت خام اين كشور را به واسطه بفروشند و يا آن را در سنگاپور، بحرين و يا در مديترانه پالايش نمايند و سپس فرآوردههاي پالايش شده را به ايران برگردانند، داراي توافقنامههاي ويژهاي است. ايران كه صنايع پالايش آن به دنبال بمبارانهاي عراق دچار صدمه شده است، روزانه 200هزار بشكه فرآورده پالايش شده وارد ميكند. به گفته يك مسئول نفتي، ايران از اوايل سال سهميه خود را كه براي شش ماهه دوم سال روزانه 36/2 ميليون بشكه تعيين شده بود، رعايت ميكند و تنها ايران در ماه اوت هنگامي كه تمامي كشورهاي عضو اوپك خواستند از افزايش قيمتهاي نفت خام براي فروش بيشتر آن بهره جويند, از سهميه خود تجاوز كرد. صادرات نفت ايران هم اكنون به روزانه 4/1 ميليون بشكه بالغ ميگردد.»[۲۸] از سوي ديگر, خبرها حاكي از عدم پايبندي عراق به مصوبات اوپك است. راديو بي.بي.سي. در اين باره گفت: «بر اساس نظام سهميهبندي اوپك, صدور نفت عراق به يك ميليون و 540هزار بشكه در روز محدود ميشود، اما عراق مدتي است كه به اين سهميه تعيينشدة خود اعتنايي ندارد و در حال حاضر صدور خود را به 2ميليون و 800هزار بشكه در روز رسانده است. در همين حال گزارش شده است كه عربستان سعودي و كويت اكنون گفتهاند كه از افزايش سقف توليد كل اعضا از 16ميليون و 600هزار بشكه به 17ميليون و 500هزار بشكه در روز حمايت ميكنند تا از اين طريق افزايش توليد عراق در نظام سهميهبندي منظور شود. عراق مدتهاست كه خواهان سهميه توليد برابر با سهميه توليد ايران است، اما اوپك تاكنون عمدتاً به دليل مخالفتهاي ايران با چنين پيشنهادي موافقت نكرده است، اما حالا به نظر ميرسد كه كشورهاي عربِ عضو اوپك خود را آماده ميكنند تا در اجلاس آينده وزيران ـ كه قرار است روز 9 دسامبر تقريباً 10 روز ديگر در وين برگزار شود ـ پيشنهادي به اجلاس ارائه كنند كه در واقع سهميه عراق را افزايش ميدهد.[۲۹] وزير نفت عراق نيز در مورد افزايش سهميه كشورش گفته است: «عراق خواستار سهميهاي به اندازه سهميه ايران است و اگرچه عراق در حال حاضر روزانه 750/2 ميليون بشكه توليد ميكند، اما حاضريم كه توليد خود را به 369/2 ميليون بشكه يعني همپاي توليد نفت ايران كاهش دهيم.»[۳۰]
گزارش- 161
در پي نزديكي روابط ايران و فرانسه، دو گروگان فرانسوي ژان لويي (نورپرداز تلويزيون شبكه 2 فرانسه) و روژهاوك خبرنگار راديو و تلويزيون لوگزامبورگ در لبنان آزاد شدند. راديو "فرانس انتر" درباره عامل مؤثر بر آزادي گروگانها گفته است: «اكثر ناظرين معتقدند كه سازمان عدالت انقلابي و جهاداسلامي از دو "مادر" هستند كه مركزشان در تهران است. سوريه ميتواند نقش مهمي را در آزادي گروگانها بازي كند ولي بايد توجه داشت كه چراغ سبز فقط در تهران داده شده است.[۳۱] راديو "مونت كارلو" نيز در گزارشي درباره استقبال شيراك از گروگانهاي فرانسوي، گفته است: «"ژاك شيراك" نخستوزير فرانسه، در فرودگاه "اورلي" نسبت به بازگشت سالم دو گروگان ابراز خرسندي كرد و گفت اميدوار است ساير گروگانها كه هنوز بازداشت هستند، آزاد شوند. وي گفت اين امر شايد برقراري روابط عادي ميان پاريس و تهران را اجازه دهد.» شيراك همچنين گفته است: «آزادسازي دو گروگان فرانسوي ـ كه نميتوانيم آن را بدون پيآمد بدانيم ـ ما را وادار ميسازد تا به طور طبيعي به سوي حل اختلافات موجود ميان خود و ايران و بالاخره برقراري روابط عادي با اين كشور در چهارچوب احترام متقابل به تعهدات و منافع هر يك از طرفين پيش برويم.»[۳۲] آزادسازي گروگانهاي فرانسوي در لبنان بازتاب گستردهاي در رسانههاي همگاني و مطبوعات پاريس داشته است. روزنامه "لوماتن دوپاري" ـ كه به حزب سوسياليست نزديك است ـ در تفسيري نوشته است: «منابع آگاه معتقدند آزادسازي دو گروگان فرانسوي نمودار گرايش تازهاي از رهبران تهران است، زيرا جمهوري اسلامي كه در كنفرانس سران عرب در امان به شدت و منجمله از سوي متحد اصلي خود دمشق محكوم گرديد و سخت در انزوا قرار گرفت، از اين به بعد سعي دارد به كشورهاي غربي روي آورد.» به نوشته اين روزنامه، ايران در حال حاضر ميكوشد خود را از گرفتاري مسائل فرعي و حاشيهاي مانند گروگانها، يا جنگ سفارتخانه برهاند و همه نيروهاي خود را روي جبهه جنگ با عراق متمركز سازد. روزنامه فرانسوي دست چپي "ليبراسيون" نيز در تفسيري آورده است: «رهايي دو گروگان فرانسوي حاصل مذاكرهاي اسرارآميز، پيچيده و دشوار است كه از چند هفته پيش آغاز شده بود.» اين روزنامه سپس با طرح اين پرسش كه "آزادي دو گروگان به چه قيمتي انجام يافته است؟" افزوده: «مذاكرات معاملهگونه فرانسه و ايران به منظور حل وضعيت ناشي ازجنگ "سفارتخانهها" با وعده فروش اسلحه به ايران و معاملات اسرارآميزتري در مورد عوامل ديگر مناقشات خاورميانهاي، فرضياتي هستند كه هيچ كدام از آنها را نميتوان از نظر دور داشت و به اين زوديها پرده از روي اين اسرار برداشته نخواهد شد.» روزنامه "لوفيگارو" ـ كه به حزب حاكم نزديك است ـ با تأكيد بر اين كه سه گروگان ديگر فرانسوي در اختيار "جهاداسلامي" ـ يعني سختگيرترين گروه طرفدار ايران ـ قرار دارند، خاطرنشان ميسازد: «اين مطلب براي تهران كه رهبران آن هنوز از فرانسه ـ دومين صادركننده سلاح به عراق ـ انتظارات فراواني دارند، برگ برنده مهمي است.[۳۳]
گزارش- 162
مسئله حقوق بشر در ايران را امروز نيز با آب و تاب فراوان برخي راديوها پيگيري كردند. راديو بي.بي.سي. با استناد به گزارش نماينده سازمان ملل، در اين مورد گفت: «رينالدوگالين دوپل" در گزارشي كه براي سازمان ملل تهيه كرده، فهرست موارد شكنجه و اعدامي را ـ كه زندانيان فراري تجربه كرده و يا شاهد آن بودهاند ـ ذكر كرده است. كميته حقوق بشر سازمان ملل با قطعنامهاي ـ كه با 58 رأي موافق در برابر 22 رأي مخالف به تصويب رسيد ـ نگراني شديد خود را از موارد نقض حقوق بشر در ايران، از جمله اعدامهاي سرپايي، شكنجه زندانيان سياسي و مذهبي، ابراز داشته است. اعضاي "سازمان مجاهدين خلق" در اوايل هفته جاري به عنوان دليل مبارزهشان, در سازمان ملل مردي را معرفي كردهاند [به نام "ولي عشقي"] كه گفتند پس از گذراندن پنج سال حبس انفرادي و شكنجه، از يكي از زندانهاي ايران فرار كرده است.»[۳۴] راديو اسرائيل نيز با اشاره به تصويب قطعنامه كميته حقوق بشر سازمانملل، گفت: «مخالفان حكومت آيتالله خميني و رهبران جامعه بهائيان از تصويب اين قطعنامه ابراز خرسندي كردند. مخالفان رژيم با تشكيل يك كنفرانس مطبوعاتي در مقر سازمان ملل در نيويورك گفتند در يك سال اخير هفتاد هزار نفر در ايران اعدام شدند و سال گذشته تعداد اعداميها شصت هزار نفر بوده است. تعداد بازداشتهاي سياسي در يك سال اخير 47هزار نفر اعلام گرديد و تعداد كل زندانيان سياسي در سراسر ايران 140هزار نفر گزارش شد.»[۳۵]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/09/07
- ↑ سند شماره 1532 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه ثبت جنگ راوي قرارگاه خاتم در عمليات نصر8 (حسين اردستاني)، از 26/8/1366 تا 11/9/1366، ص 148.
- ↑ سند شماره 200678 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 9/9/1366, ص 1.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارشهاي ويژه"، شماره 254 (8/9/1366)، ص 4، اصفهان - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366.
- ↑ سند شماره 76054 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس، 7/9/1366 (تك برگ)، از ستاد قرارگاه حمزه، به ستاد مركزي سپاه كشوري.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارشهاي ويژه"، شماره 258 (12/9/1366)، ص42، خبرگزاري جمهوري اسلامي، 11/9/1366.
- ↑ سند شماره 212742 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 11/9/1366، ص4.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارشهاي ويژه"، شماره 273 (27/9/1366)، ص 53، آنكارا - از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 26/9/1366.
- ↑ سند شماره 170467 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: آماري از عمليات پيشمرگان حزب دمكرات كردستان عراق، (7/9/1366), ص 7.
- ↑ مأخذ 3، ص 7، به نقل از راديو امريكا، 7/9/1366.
- ↑ واحد مركزي صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 8/9/1366، ص4، به نقل از راديو امريكا، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، صص 6 و 7، به نقل از بخش فارسي راديو امريكا، 7/9/1366.
- ↑ سند شماره 29699 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش خبري، 7/9/1366 (تك برگ)، از قرارگاه عمليات كربلا ركن (2)، به فرماندهي لشكر92 زرهي (ركن2).
- ↑ سند شماره 76068 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از نيروي زميني سپاه - معاونت نيرو، به كليه سپاههاي نيروي زميني, 7/9/1366.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 8/9/1366، ص 9، شيراز - به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 8/9/1366، ص3، شيراز - خبرنگار اطلاعات و مأخذ 14.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 7/9/1366، ص3، تهران - به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ مأخذ 3، صص 11 و 12، كرمان - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366.
- ↑ سند شماره 110938 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از ستاد كل سپاه پاسداران - معاونت لجستيك، 7/9/1366، صص 1 و 2.
- ↑ روزنامه اطلاعات, 8/9/1366, ص14.
- ↑ مأخذ 3، ص 15، دوبي - به نقل از خبرگزاري رويتر، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 19، ص16، لندن - خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، بولتن فرهنگي، از معاونت امور بينالملل، نشريه شماره 25 (7/9/1366), صص1 و 2.
- ↑ مأخذ 3، ص 9، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، ص 9، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 8/9/1366.
- ↑ سند شماره 212743 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 14/9/1366، ص 3.
- ↑ مأخذ 3، ص 18، خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366، هند - به نقل از نشريه "تايمز اوايند"، چاپ دهلي.
- ↑ مأخذ 3، صص 24 - 25، به نقل از راديو بي.بي.سي.، 7/9/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه گزارشهاي ويژه، شماره 253 (7/9/1366)، صص 29 و 30، پاريس - خبرگزاري فرانسه، 6/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، ص 38، راديو بي.بي.سي.، 7/9/1366.
- ↑ سند شماره 213376 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 15/9/1366، صص 25 و 26.
- ↑ مأخذ 3، ص 31، راديو "فرانس انتر"، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، ص 35، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366، به نقل از راديو "مونت كارلو".
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه گزارشهاي ويژه، شماره 255 (9/9/1366)، صص 15 تا 19، پاريس - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، صص 22 و 23، راديو بي.بي.سي.، 7/9/1366.
- ↑ مأخذ 3، ص 27، راديو اسرائيل، 7/9/1366.