1366.10.12
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.10.12 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | دوازده دی |
| تاریخ شمسی | 1366.10.12 |
| تاریخ میلادی | 2 ژانویه 1988 |
| تاریخ قمری | 11 جمادی‌الاول 1408 |
گزارش- 572
براي دومين روز متوالي آقاي "رضايي" فرمانده كل سپاه، با مسئولان قرارگاه نوح جلسه‌اي تشكيل داد تا مسائل عمليات اسكله‌هاي البكر و العميه دقيق‌تر بررسي شود. در جلسه امروز، فرماندهان يگان‌هاي قرارگاه نوح حضور داشتند. همچون جلسه روز قبل، اين فرماندهان نيز كمبودهاي لجستيكي به خصوص قايق و نيز ضعف پشتيباني آتش را از مهم‌ترين مشكلات خود اعلام كردند. آقاي رضايي در پاسخ آن‌ها گفت: «كمبود امكانات موجب شده كه ما علي‌رغم ميل‌مان، با دو ماه تأخير عمليات موافقت كنيم. ... بايد از اين فرصت استفاده كرده و به آموزش و شناسايي بپردازيد و مانور و تاكتيك‌هاي مورد نظر خود را آماده نماييد.»[۱] آقاي رضايي تأكيد كرد كه انجام شدن عمليات به قوت خود باقي است. اصرار فرمانده كل سپاه بر حمله به اسكله‌ها، موجب واكنش يكي از فرماندهان شد: برادر "تقوي" فرمانده يكي از تيپ‌ها، با حرارت و احساس شديد به برادر رضايي گفت: «اگر 60 فروند قايق آماده شود و آتش هم ريخته شود و مقداري پوشش هوايي برقرار گردد، ما مي‌رويم اسكله‌ها را تصرف مي‌كنيم.» پيشنهاد وي كه از روي غيرت مطرح شد مورد قدرداني فرمانده سپاه قرار گرفت اما حاضران آن را شدني ندانستند.[۲] كمبودهاي لجستيك قرارگاه نوح، فرمانده سپاه را بر آن داشت تا در معاونت لجستيك ستاد كل سپاه امكان تأمين نيازهاي مورد نظر را جويا شود. در پاسخ، برادر "اكبر غمخوار" مسئول لجستيك، در مورد برخي اقلام درخواستي نيروي دريايي (قرارگاه نوح) گفت: «توپ 106 موجودي اصلاً نداريم, توليد داخلي هم نداريم، بايد از خارج بيايد كه خريد آن عقب افتاده است.» در مورد تهيه بي‌سيم "تايلور": «درصدد تهيه هستيم ولي به زمان اين عمليات نمي‌رسد و تهيه آن حداقل به دو ماه زمان نياز دارد.» درباره توپ ضدهوايي 57 ميلي‌متري: «موجودي اصلاً نداريم، مگر از نيروي زميني يا هوايي به نيروي دريايي مأمور كنيم.» آقاي رضايي تأكيد كرد كه هر طور شده 15 تا 20 دستگاه به نيروي دريايي مأمور شود. آقاي غمخوار در مورد موشك دفاع ضدهوايي برد كوتاه (كه از روي شانه پرتاب مي‌شود) نيز مانند ساير اقلام، گفت: «سهند اصلاً نداريم، خريد كرده‌ايم كه وقتي رسيد، مي‌دهيم.» درباره مهمات، وي با اين توضيح آغاز كرد: «اصولاً سقف برآورد مهمات بعضي رده‌ها قابل تأمين نيست.» سپس در مورد انواع مهمات گفت: «155 [ميلي‌متري] خودكششي مشكل نداريم، اما مهمات توپ 130 [ميلي‌متري] اصلاً نداريم. مهمات كاتيوشا با محدوديت مواجه هستيم، لذا از 8 هزار گلوله درخواستي، [يك] هزار گلوله قابل تأمين است. 155 [ميلي‌متري] اتريشي نمي‌توانيم بدهيم و لوله آن را هم نداريم.» آقاي رضايي به وي گفت كه پانصد گلوله به نيروي دريايي داده شود. آقاي غمخوار در ادامه افزود: «مهمات 170 [ميلي‌متري] را 100 گلوله و 240 [ميلي‌متري] را 120 گلوله مي‌دهيم.» وي توضيح داد كه از اين دو نوع مهمات، فقط سيصد گلوله موجود است. برادر "علي حسيني‌تاش" با مشاهده آمار مسئول لجستيك، گفت: «بر اساس اين وضعيت، ما طرح عملياتي را تعديل كرده، سپس ارائه خواهيم كرد.» آقاي رضايي نيز با تأكيد بر انجام دادن عمليات به عنوان يك اصل، با نظر وي موافقت كرد و افزود: «با ابتكار عمل به هر ميزان كه ممكن است، عمليات را وسعت دهيد.»[۳] وي همچنين درباره اجراي عمليات ايذايي قبل از عمليات اصلي، گفت: «به بچه‌ها بگوييد هدف، انهدام است. بايد از اسكله بالا رويد، اسير بگيريد و منهدم كنيد.»[۴] آقاي رضايي دستور عمليات ايذايي را نوشت و خطاب به فرمانده قرارگاه نوح به اين شرح ابلاغ كرد: «پيرو جلسات مورخه 11 و 12 دي‌ماه 1366 بدين وسيله تدابير اين فرماندهي در مورد مأموريت نيروي دريايي ابلاغ مي‌گردد: آماده باشيد در تاريخ 17/10/1366 عمليات حمله به اسكله‌ها را با استعداد 40 فروند شناور هجومي به منظور انهدام نفرات و تجهيزات دشمن، انجام دهيد.»[۵]
گزارش- 573
فرمانده كل سپاه در جلسه با فرماندهان يگان‌هاي قرارگاه نوح در سخناني به شرح اوضاع حساس جنگ، به خصوص در مورد خليج‌فارس و سياست جديد امريكا، پرداخت. وي با اشاره به جنگ خليج‌فارس كه در آن امريكا در وسط ميدان است، گفت: «جنگ خليج‌فارس هم مثل جنگ با عراق است؛ هر دو يك هدف دارند. امريكايي‌ها ديروز صدام را عليه ما تحريك كردند و در كردستان و تهران [نيروهاي] دمكرات، كومه‌له و منافقين را عليه ما وارد عمل كردند، اكنون مي‌بينند براي اداره صحنه نبرد بايد خودشان وارد ميدان شوند. امريكا مي‌گويد: "آقاي دنيا من هستم و ايران بايد سرجايش بنشيند. ايران بايد قوانين ما را رعايت كند؛ ايران بايد غرب‌زده باقي بماند؛ رفتار ايران بايد طبق آن قوانين و مقررات اجتماعي، سياسي و اقتصادي كه ما در جهان تدوين مي‌كنيم، باشد." پس راه حيات و جاودانگي ما، در مبارزه است. اگر مي‌خواهيم زنده بمانيم، بايد بجنگيم؛ اگر مي‌خواهيم آزاد شويم، بايد بجنگيم؛ اگر مي‌خواهيم انسان موحد باشيم، عادل باشيم، بايد بجنگيم و حتي اگر به فكر اقتصاد كشور هم باشيم، بايد بجنگيم.»[۶] وي به ابعاد فشار عليه ايران، اشاره كرد و گفت: «امروز امريكا براي حل مسئله جنگ، در مسائل استراتژيك به شوروي امتياز مي‌دهد و شوروي هم توافق كرده كه به تحريم تسليحاتي ايران بپيوندد. از طرف ديگر، ژاپن به ما حتي خودرو تويوتا نمي‌دهد؛ مهماتي كه از چين خريداري مي‌كنيم، نوسان دارد؛ با كاهش قيمت دو دلار در هر بشكه نفت، حدود دو ميليارد دلار در سال به ما ضربه اقتصادي زده‌اند و … .» آقاي رضايي سپس دربارة روش مقابله با امريكا در خليج‌فارس، گفت: «در دور جديد عمليات امريكا، بايد راه جديد براي مقابله جست‌وجو كرد؛ ديگر كشتي‌زدن از ارزش افتاده، بايد روش جديد ابداع كرد.» فرمانده سپاه با اشاره به محدوديت شديد ايران در يافتن منابع تجهيزاتي و تسليحاتي براي خريد نيازهاي جبهه, گفت: «ما فاقد حداقل امكانات جنگ هستيم؛ ما را محاصره كرده‌اند.» وي سپس از كمتوجهي به جنگ در داخل كشور, گله كرد: «در داخل كشور، امام تنهاست و همراهي نمي‌شود؛ امكانات براي جنگ بسيج نمي‌شود؛ ما مظلوم‌تر از صدر اسلام هستيم.» آقاي رضايي در نتيجه‌گيري از سخنان خود، خطاب به فرماندهان گفت: «ما نمي‌توانيم منتظر از دست رفتن فرصت بايستيم؛ امريكا دور دوم حمله عليه ما را با قيمت زيادي شروع كرده، بايد خود را آماده جنگ در خليج‌فارس كنيد تا دنيا نااميد شود.»[۷]
گزارش- 574
مسئله مالي و لجستيك دو مشكل عمده‌اي است كه در اوضاع كنوني، فرماندهان سپاه با آن مواجه هستند. فرماندهان براي انجام دادن عمليات، خواهان تجهيزات و پشتيباني يگان‌ها هستند و مسئولان لجستيكي نيز از كمبودها و نيست‌ها سخن مي‌گويند. اين مسئله همان‌گونه كه در عمليات دريايي روي اسكله‌ها، تأثير گذاشته و عامل تعويق زمان اجراي عمليات شده، در ساير بخش‌ها نيز به شكل‌هاي گوناگون موجب كندي پيشرفت امور گرديده است. آقاي "شوشتري" جانشين مسئول لجستيك نيروي زميني سپاه، با حضور در جمع فرماندهان عالي جنگ (برادران: رضايي، رشيد، صفوي، فروزنده، حسيني‌تاش) به اين مسئله اشاره كرد و با تأكيد بر كمبود بودجه گفت: «ما سوخت را از شركت نفت نسيه خريد مي‌كنيم. براي حمل و نقل چك كشيديم ولي پول نريختيم، [بانك] به اعتبار ما پول را داد.» آقاي "غمخوار" مسئول لجستيك كل نيز افزود: «ما الآن به تعاوني و اتوبوس‌راني حدود 25 ميليون بده‌كار هستيم. ما از سال 1364 بابت ترابري نيروها بده‌كار هستيم.» شوشتري همچنين گفت: «از تابستان گذشته بابت خريد يخ، 15 ميليون بده‌كار شده‌ايم، فروردين‌ماه (1367) بايد قرارداد جديد ببنديم، اما هنوز بده‌كاري قبلي را نتوانسته‌ايم جبران كنيم. همچنين در مورد حمل مهمات به جنوب بايد مبلغ 25 ميليون تومان پرداخت كنيم، اما پولي در كار نيست. چندي پيش بانك مي‌گويد اگر چك بيايد و پول در حساب نباشد، حساب را مي‌بنديم.»[۸] از نظر مسئولان لجستيك سپاه، يك بخش مهم چنين وضعي ناشي از ناهماهنگي سيستم اجرايي كشور با مسئولان جنگ است. آقاي غمخوار درباره بودجه سال آينده سپاه به فرمانده سپاه توضيحاتي داد. غمخوار با اشاره به نحوه برخورد سازمان برنامه و بودجه، گفت: «براي بودجه آينده، از سپاه گزارش خواسته‌اند؛ آقاي "احمدپور" از معاونان وزارت سپاه، براي ارائه گزارش رفته، درباره برآوردها از ايشان سؤال شده كه مثلاً: چرا نوشته‌ايد 5 ميليون فشنگ، 100 هزار لباس كار؟ براي چه منظور مي‌خواهيد؟» وي سپس مدعي شد كه آقاي "روغني زنجاني" رئيس سازمان برنامه و بودجه، برخورد نامناسبي با سپاه كرده و گفته: «مي‌گويند براي سال، 50 ميليارد تومان بودجه نياز داريم. مثل اين‌كه عدد و رقم سرتان نمي‌شود! ما روي نحوة خرج كردن بودجه سپاه، حرف داريم.» به گفته آقاي غمخوار، آقاي روغني همچنين در مورد تصرف برخي محل‌ها و اماكن براي امور جنگ، گفته‌است: «شب صبح مي‌شود شما يك‌جا را مي‌گيريد!» غمخوار گفت: «پاسخ داديم آره رفتيم گاوداري را گرفتيم، پِهِن‌هايش را تميز كرديم، بسيجي‌ها را خوابانديم آن‌جا!» [۹] آقاي غمخوار نتيجه‌گيري كرد كه براي حل مشكلات جنگ بايد آگاهي و هماهنگي در سيستم اجرايي كشور به وجود آيد.
گزارش- 575
در ادامه حضور آقاي هاشمي رفسنجاني در جبهه شمال غرب، امروز مسئولان جهادسازندگي استان‌هايي كه در اين منطقه مشغول كار هستند، در جلسه‌اي با ايشان ضمن گزارش اقداماتي كه انجام داده‌اند، مشكلات خود را نيز برشمردند. مهم‌ترين مشكلات عبارت بود از: فرسودگي دستگاه‌هاي مهندسي و نداشتن جايگزين براي آن‌ها، كمبود لودر، بولدوزر و ساير وسايل مهندسي مسئولان جهاد در شرح موضوع اشاره كردند به اين كه بر اثر استفاده بسيار و پيوسته، دستگاه از كار مي‌افتد. از نظر اين برادران، از كارافتادگي مكرر دستگاهها، موجب كندي و مانع تسريع در اجراي مأموريت شده است.[۱۰] در جبهه شمال، همچنين آقاي "شمخاني" فرمانده نيروي زميني سپاه، در جلسه‌اي با برادران: "شوشتري" و "حميدي‌نيا" (فرماندهان قرارگاه نجف و سپاه هشتم) مسائل گوناگون عملياتي را مورد بحث و بررسي قرار دادند. در اين جلسه، درباره خط‌هاي پدافندي، تحركات منافقين درخط‌هاي سپاه هشتم، حملات محدود آينده و نيازهاي مهندسي اين عمليات‌ها، تصميماتي اتخاذ شد.[۱۱]
گزارش- 576
در حمله جديد هوايي عليه ايران، سخنگوي حكومت عراق اعلام كرد كه هواپيماهاي اين كشور به يك پل استراتژيكي در نزديكي شهر دزفول حمله كرده‌اند. به گفته وي، در اين حمله خسارات فراواني به پل وارد شده است. اين پل در 80 كيلومتري شمال دزفول در جاده تهران ـ خوزستان قرار دارد.[۱۲] در پي حمله هواپيماهاي عراقي به خط‌آهن تهران ـ خوزستان در منطقه پل "تله زنگ" كه ساعت 13:20 صورت گرفت، يك مقام آگاه در راه‌آهن اهواز خسارات وارده را جزئي اعلام كرد ولي در عين حال گفت كه استفاده از پل ممكن نيست و افزود: «قرار است رفت‌وآمد قطارهاي مسافربري به صورت مبادله‌اي انجام شود.» به گفته وي، در اين حمله به كسي آسيب نرسيده است. پل "تله‌زنگ" سال گذشته نيز در حملة جنگنده‌هاي عراقي، خسارات عمده‌اي به آن وارد شده بود كه بازسازي و ترميم آن حدود شش ماه طول كشيد و در اواخر خرداد ماه سال جاري مجدداً مورد بهره‌برداري قرار گرفت.[۱۳]
گزارش- 577
"صدام حسين" رئيس حكومت عراق و فرمانده كل نيروهاي مسلح اين كشور، در مراسم اعطاي لقب قهرمان "قادسيه" و نشان درجه3 "الرافدين" از نوع نظامي و نشان‌هاي شجاعت به تعدادي از نظاميان، در سخناني گفت: «اكنون ما در شرايط جمع‌آوري محصول هستيم و فصل درو كردن فرا رسيده است... من و كساني كه خارج از عراق به سر مي‌برند، معني شكيبايي رزمنده‌اي كه هشت سال جنگيده و تعويض نشده را درك مي‌كنيم. آن‌ها در برابر شما يك، دو، سه، چهار و پنج بار به‌خاطر حجم جمعيت تعويض شده‌اند ولي شما تعويض نشديد و هيچ كس جاي شما را نگرفت؛ مردان همان مردان هستند و از ماه نهم سال 1980 تا به امروز با خمينيست‌ها مي‌جنگند و مقاوم‌تر مي‌شوند.» وي در مورد حمله آتي ايران گفت: «آن‌ها از ديرزمان آنچه كه در توان داشتند نيرو جمع كردند و ما به طور دقيق و بدون شك مي‌دانيم آنچه كه آن‌ها اكنون جمع‌آوري كرده‌اند كم‌تر از تعدادي است كه در نبرد سال گذشته جمع‌آوري نمودند و همچنين آمادگي نظامي آن‌ها از سال قبل كم‌تر است و شما اكنون بيش‌تر از آن‌ها هستيد. اگر آن‌ها از يك طرف وارد عمل شوند و به يك سپاه يا دو سپاه و يا سه سپاه و همه جبهه حمله كنند، شما از آن‌ها بيش‌تر هستيد و سطح آمادگي و تعداد مردان شما نسبت به سال گذشته بيش‌تر است. آتش شناخته شده و ناشناختة شما به ياري خداوند, آن‌ها را در جبهه و پشت جبهه خواهد سوزاند. در هر حال ان‌شا‌الله حمله‌اي كه قصد دست زدن به آن را دارند، رخ ندهد ولي كسي كه مايل به جنگ باشد، به خدا سوگند وقتي او را به هلاكت مي‌رسانيم، برايش تأسف نمي‌خوريم. ما بر حق هستيم و كسي كه حقي داشته باشد، شب به خواب نمي‌رود و خدا و ملت و ملل جهان با او هستند.»[۱۴] صدام حسين در بخش ديگري از سخنان خود گفت: «آيا ارتشي در كشورهاي جهان سوم وجود دارد كه در يك نبرد جزئي در مقايسه با نبردهاي ارتش قهرمان عراق پيروز شده باشد و آيا كشوري در جهان وجود دارد كه مانند عراق هشت سال جنگ شديد داشته ولي خيابان‌هايش مانند خيابان‌هاي عراق تميز باقي بماند و به قوانين ترافيك و به سيگار كشيدن و يا عدم سيگار كشيدن راننده تاكسي بهرغم وجود يك جنگ هشت ساله، اهتمام بورزد؟ آيا در جهان ارتشي وجود دارد كه بعد از هشت سال جنگيدن، خيلي به ندرت مشاهده شود كه يك سرباز بدون كلاه است و يا به دور از قانون و مافوق ملت رفتار كند؟ هشت سال جنگ به معناي هشت سال تغيير در صفوف فرماندهان است. فرماندهان فعاليت خود را انجام مي‌دهند و به سمت‌هاي ديگر مي‌روند, ولي مشكلي از آن نمي‌بينيم؛ اين مسئله فقط به وجود انضباط تنها نيست، بلكه نشانه عمق اصول انقلاب در وجدان ملت و نيروهاي مسلح مي‌باشد.»[۱۵]
گزارش- 578
روزنامه رسالت مواضع شوروي در تأخير تحريم تسليحاتي ايران را ناشي از علايق آن كشور در مشاركت در ترتيب امنيتي خليج‌فارس و نيز نگراني‌اش از اوضاع مسلمانان كشور خود، دانست. روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود نوشت: «ناظران سياسي "تحريم تسليحاتي" را عليه كشوري كه قطع‌نامه 598 سازمان‌ملل را نپذيرد، اين گونه تفسير كرده‌اند: "استقرار يك نيروي نظامي مسلح در داخل يا خارج تنگه هرمز جهت جلوگيري از ورود هر گونه سلاح به ايران." چرا كه از پيش معلوم است ايران زير بار چنين قطع‌نامه ظالمانه‌اي نخواهد رفت. آنچه كه تاكنون باعث تأخير در اجراي اين قطع‌نامه شده است، ظاهراً مخالفت شوروي و چين در شوراي امنيت بوده است. مخالفت شوروي ازاين جهت نيست كه اساساً با "تحريم" مخالف باشد، بلكه معتقد است بايد قدرت اجرايي اين اقدام در دست نيروي دريايي حافظ صلح سازمان‌ملل ـ كه طبعاً روس‌ها نيز در آن حضور دارند ـ باشد. با كمي دقت در اختلاف ظاهري سياست‌هاي امريكايي و روسي در خليج‌فارس، متوجه مي‌شويم كه هر دوي اين‌ها يكي است و در واقع دو روي يك سكه مي‌باشد. اما چرا تاكنون به اجراي چنين پيشنهادي نزديك نشده‌اند؟ اين چيزي است كه بايستي در توان بالقوه خيزش‌هاي مسلمانان در سرتاسر سرزمين‌هاي اسلامي تحت سلطه اجانب، جست‌وجو كرد.»[۱۶]
گزارش- 579
راديو مسكو در تفسيري در مورد تأثير جنگ ايران و عراق بر مسائل زيست محيطي، به آلودگي خليج‌فارس بر اثر جاري شدن نفت اشاره كرد و گفت: «در مساحت بزرگي از خليج‌فارس عملاً ماهي‌گيري به كلّي فلج شده است. اضافه بر اين، به‌طوري‌كه مي‌دانيم تأمين آب مصرفي بيش‌تر كشورهاي ساحلي خليج‌فارس مختل شده است. بسياري از كارخانه‌هايي كه در اين كشورها آب دريا را براي مصرف شيرين مي‌كردند، تعطيل شده‌اند اما در اين شرايط با همه اين مصائب و بدبختي‌ها، جنگ همچنان ادامه دارد.» اين راديو سپس افزود: «به قراري كه ناظران سياسي اظهار مي‌دارند، به اين دليل تا هنگامي كه جنگ ايران و عراق ادامه دارد، نمي‌توان در مسئله پاك‌سازي آب‌هاي خليج‌فارس از آلودگي‌ها و بهبود مستقيم ويران شدة "اكولوژيكي"، انتظار پيشرفتي داشت.»[۱۷]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/10/12
- ↑ سند شماره 1559 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه راوي نيروي دريايي سپاه در عمليات اسكله‌هاي البكر و العميه (سعيد سرمدي)، ص24.
- ↑ همان، ص 30.
- ↑ همان، صص 49 تا 52.
- ↑ همان، صص 40 و 41.
- ↑ همان، ص 68.
- ↑ سند شمارة 21630 (پياده نوار) مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: جلسه بررسي عمليات البكر و العميه، (نيروي دريايي, 12/10/1366, نوار 26985, راوي سعيد سرمدي), ص15.
- ↑ مأخذ1، صص 23 و 24، (نيروي دريايي، 12/10/1366، نوار 26985)، ص 15.
- ↑ سند شماره 1564 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه راوي قرارگاه خاتم (حسين اردستاني)، صص 139 تا 140.
- ↑ همان، صص 132 و 133.
- ↑ سند شماره 1576 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه راوي قرارگاه نيروي زميني (مجيد مختاري)، صص 126 و 127.
- ↑ سند شماره 1577 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه راوي قرارگاه نيروي زميني (مجيد مختاري)، ص 1/6.
- ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن "راديوهاي بيگانه"، 13/10/1366، راديو بي.بي.سي.، 12/10/1366، ص 1.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارش‌هاي ويژه"، شماره 289، (13/10/1366)، ص6، اهواز - خبرگزاري جمهوري اسلامي 12/10/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارش‌هاي ويژه"، شماره 290، (14/10/1366)، صص 5 تا 8، راديو صوت‌الجماهير، 13/10/1366.
- ↑ مأخذ 13، صص 3 تا 5، بخش عربي راديو بغداد، 12/10/1366.
- ↑ روزنامه رسالت، 12/10/1366، ص 1، سرمقاله.
- ↑ مأخذ 13، صص 13 و 14، راديو مسكو، 12/10/1366.