1366.09.21: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه روز شمار دفاع مقدس
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه زندگینامه |عنوان =روزشمار جنگ سال 1366 |نام = 1366.09.21 |نام دیگر=بیست و یک آذر |روز=21 آذر 1366 |تاریخ شمسی= 1366.09.21 |تاریخ میلادی=12 دسامبر 1987 |تاریخ قمری= 20 ربیع‌الثانی 1408 |اسامی عملیات= |اسامی شهدا= |اسامی اسرا= }} <div class="bootstrap-btn">1359.09.21</div> <div class="boot...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
سطر ۲۵: سطر ۲۵:




==گزارش - 1==
== گزارش- 345 ==
امروز با حضور فرمانده كل سپاه، در منطقه شمال غرب، عمليات اين منطقه ـ كه عمليات اصلي ايران در سال 1366 به حساب مي‌آيد ـ در جمع فرماندهان مورد بررسي قرار گرفت. <ref>سند شماره 1563 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه ثبت جنگ راوي قرارگاه خاتم - ستادكل - (حسين اردستاني)، ص10.</ref> بحث اصلي، تعيين حد و حدود جغرافيايي عمليات بود. درحالي كه در بحث‌هاي گذشته براي اجراي عمليات دو مرحله در نظر گرفته شده بود، اما اين بار گسترش زمين و يك مرحله‌اي كردن عمليات از طرف برادر "محسن رضايي" فرمانده سپاه مطرح شد.
در بحث‌هاي قبلي، قرار بود در مرحله اول، ارتفاعات قميش و گلاله و در مرحله دوم ارتفاعات گوجار، دولبشك و اُلاغْلو در غرب رودخانه‌ي قلعه‏چولان تصرف شود، اما اكنون، نظر فرمانده سپاه اين است كه به هر ميزان كه ممكن است بايد پيشروي كرد.<ref>همان، صص 16 تا 19.</ref> عدم حضور و عدم اعتناي دشمن به منطقه شمال، اساس تحول نظر آقاي رضايي است. سفر ايشان به جنوب و مشاهده‌ي وضعيت ارتش عراق به لحاظ حساسيت و آمادگي، وي را به اين جمع‌بندي رساند كه به دليل توجه فوق‌العاده‏ي‌ دشمن به جبهه‏ي جنوب، انتقال يگان از طرف ارتش عراق به جبهه‏‏ي شمال براي مقابله, منتفي است. از اين رو، وي به اين نتيجه رسيد كه كل عمليات به جاي دو مرحله, در يك مرحله به اجرا در آيد. اين تصميم از سويي به معناي وسعت يافتن محدوده‌ عملياتي منطقه‌ غرب رودخانه‌ قلعه‌چولان است و از سوي ديگر، ناظر به تحويل محدوده‌ عمليات بزرگي است كه از ارتفاعات موكبه و كاريزه تا نزديكي سد دوكان را در بر مي‌گيرد.
در تعيين هدف‌هاي جديد، دور زدن شهر سليمانيه لحاظ شده است.<ref>همان، ص 33.</ref> در اين طرح همچنين عمليات قرارگاه رمضان از داخل خاك عراق براي كمك به محور حمله از داخل خاك خودي، پيش‌بيني شده است.<ref>همان، صص 20 تا 22.</ref> در تعيين زمان عمليات نيز تسريع در عمليات، به منظور مواجه نشدن با تشديد وضعيت جوي و سرماي زمستاني توصيه شده است.<ref>همان، ص 27.</ref>
دو مشكل اساسي، برنامه‌ريزي و پيشرفت عمليات شمال را با كندي مواجه ساخته است: نخست كمبود امكانات و آماده نبودن عقبه و دوم، وجود برخي ناباوري‌ها در خصوص اصلي بودن عمليات سال 1366 در جبهه شمال غرب. در زمينه‏ي عدم آمادگي عقبه، تأثير باران و برف بر جاده‌ها، سوله‌هاي بيمارستان و اورژانس مورد تأكيد فرماندهان بود.<ref>همان، صص 11 و 12.</ref> به‌علاوه، كمبود امكانات نيز بر توان جذب يگان‌ها تأثير منفي گذاشته است.
در اين باره فرمانده قرارگاه قدس، برادر محمدعلي(عزيز) جعفري در گزارش به فرمانده سپاه با ذكر يك نمونه، گفت: «لشكر انصارالحسين(ع) الآن 7 گردان نيرو دارد، اما اگر باز هم نيرو بيايد، قادر به جذب آن‌ها نيست، زيرا غذا، لباس و... ندارد تا آن‌ها را تأمين نمايد.»<ref>همان، ص 9.</ref> درباره‌ي عدم باور به اصل بودن عمليات در شمال غرب نيز فرماندهي در هر مناسبت تأكيد مي‌كرد كه عمليات اصلي امسال، در اين جبهه مي‌باشد. او همچنين بارها از فرماندهان خواست كه با تلاش بيش‌تر و با كسب آمادگي لازم، منتظر زمان عمليات شوند. با اين حال، چنين ذهنيتي درباره‌ي اصلي بودن عمليات، يك عامل بازدارنده به شمار مي‌رفت.<ref>همان، ص 8.</ref>
شناسايي مناطق عملياتي شمال‏غرب, محور بانه ـ سليمانيه
 
==  گزارش- 346 ==
در صحنه عمليات، علاوه بر طرح‏ريزي عمليات آينده، در جبهه شمال اقداماتي عليه ارتش عراق انجام شد. به گزارش ستاد كل سپاه، ظرف چند روز گذشته، واحدهايي از تيپ 75 ظفر نيروي زميني سپاه ـ كه تحت امر قرارگاه رمضان مي‌باشد ـ هم‌راه با حزب دمكرات كردستان عراق به اجراي يك سلسله عمليات چريكي مبادرت ورزيدند. به گزارش قرارگاه رمضان، در مناطق "الهيه" و ارتفاعات مشرف به شهر "چمچال" عراق، دكل‌هاي برق منهدم گرديد. همچنين روي جاده‌ي ارتفاعات "براوان" مشرف به شهر سليمانيه، عمليات مين‌گذاري انجام گرفت.<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 21/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> به‌علاوه قرارگاه رمضان گزارش داده است كه پيش‌مرگان اتحاديه ميهني كردستان عراق در هفته گذشته، دكل‌هاي برق شهر عماديه را منهدم و در چند مرحله در جاده‌هاي دهوك به سرسنگ و سليمانيه به اربيل، عمليات كمين اجرا كرده‌اند كه شماري از نيروهاي عراقي كشته و يا مجروح شده‌اند.<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 22/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> علاوه بر اين، تيپ 65 هجرت قرارگاه رمضان نيز با هم‌كاري حزب‌الله كردستان عراق، پس از نفوذ به داخل شهر "سوري" از استان دهوك و شهر ديگري از استان نينوا (موصل)، به چهار پايگاه نظامي حمله كرده‌اند.<ref>مأخذ 9.</ref>
 
==  گزارش- 347 ==
در پي اوج‏گيري حضور نيروهاي مردمي در جبهه، امروز گروه كثيري از روحانيان "قم" و استان‌هاي مركزي و همدان راهي جبهه‌هاي نبرد شدند. به گزارش خبرنگار روزنامه كيهان از قم، يك گردان از روحانيان و 3 گردان از بسيجيان اين شهر متشكل از كاروان بزرگ آموزشي سپاهيان محمد(ص) پس از سازمان‌دهي در محل بسيج سپاه ناحيه ويژه قم و راه‌پيمايي تا حرم مطهر حضرت معصومه(س)، راهي جبهه‌هاي جنگ شدند. در استان همدان نيز سومين گروه از روحانيان اين استان از طريق دفتر روحانيت مستقر در سپاه ناحيه همدان, سازمان‌دهي وره‌سپار ميدان‌هاي نبرد شدند. همچنين در اراك گروهي از روحانيان استان مركزي در ميان بدرقه مردم و روحانيان منطقه، به جبهه اعزام شدند.<ref>روزنامه كيهان، 22/9/1366، ص 3.</ref> از سوي ديگر فعاليت بيش‌تر سپاه در عمليات تهاجمي عليه عراق و نيز مدت حضور بيش‏تر نيروهاي مشمول سپاه در جبهه، موجب شده كه سربازان وظيفه رغبت بيش‏تري به خدمت در ارتش نشان بدهند.
به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، در تقسيم نيروهاي وظيفه، مشمولان تخصيص يافته به سپاه به دليل اين‌كه اكثر مدت خدمت خود را بايد در جبهه‌ها باشند، اظهار نارضايتي شديد كرده‏اند و متقابلاً مشمولان ارتش شادمان شده‌اند. بعد از اعزام نيروهاي سهميه سپاه به باختران و سپس اهواز، يكي از مسئولان پادگان در سخن‌راني براي آنان، اظهاراتي از قبيل "رفتن نيروها به قرارگاه رمضان، طي دوره‌هاي آموزشي مشكل، انجام خدمت در غرب به‌ويژه داخل عراق و.... "را بيان كرده است كه متعاقباً" عده‌اي تصميم به فرار از پادگان گرفتند. در پي اين مسئله، روحاني پادگان جهت تقويت روحيه سربازان جديد در يك سخن‌راني اظهارات قبلي را مردود دانسته و متذكر شده است كه موارد قانوني در خصوص مدت حضور در جبهه و پشت جبهه، مرخصي و..... كاملاً رعايت خواهد شد. <ref>سند شماره 200688 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 21/9/1366، ص 6.</ref>
 
==  گزارش- 348 ==
در خليج‌فارس امروز نيز به يك نفت‌كش حمله شد. به گزارش راديو بي.بي.سي., نفت‌كش 250هزار تني "پيوت" كه پرچم قبرس را داشت، با مخازن پر، هنگام خروج از خليج‌فارس هدف حمله قايق توپ‌دار ايران قرار گرفت. اين نفت‌كش كه نفت عربستان سعودي را حمل مي‌كرد، بر اثر اين حمله آتش گرفت.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارش‌هاي ويژه"، شماره‌ي 268، (22/9/1366)، ص 23، راديو
بي.بي.سي.، 21/9/1366.</ref> راديو امريكا محل حمله را جنوب جزيره‌ي "ابوموسي" اعلام كرد.<ref>همان، ص 26، راديو امريكا، 21/9/1366.</ref>
 
==  گزارش- 349 ==
اجراي قطع‌نامه‌ 598 شوراي‌ امنيت، براي سازمان ملل جنبه حيثيتي پيدا كرده است. در خبري كه خبرگزاري رويتر مخابره كرد، "جيوواني گوربا " نخست‌وزير ايتاليا، در اين باره گفته است: «بقاي سازمان‌ملل به عنوان يك مركز حافظ صلح، به توانايي آن در تحقق آتش‌بس در جنگ ايران و عراق بستگي دارد.» او افزوده است: «ايتاليا از شكست قطع‌نامه‌ 598 فوق‌العاده ناراضي است و از اين كه بدون چشم‌انداز راه‏حلي، زمان مي‌گذرد نگران مي‌باشد.» وي همچنين گفته است: «ما هرگز تلاش نكرده‌ايم كه به تمام جناح‌هاي درگير، ضرورت نگريستن به قطع‌نامه‌ سازمان ملل را به عنوان يك امر حياتي نه فقط از جهت اجراي قطع‌نامه در آن نقطه مهم از جهان، بلكه به خاطر بقاي سياسي خود سازمان‌ملل يادآور شويم... اگر اين قطع‌نامه مؤثر واقع نشود، سازمان‌ ملل از اين پس محل اميدواركننده‌اي براي حل ‌و فصل مناقشات نخواهد بود.»<ref>همان، صص 2 و 3، خبرگزاري رويتر، 21/9/1366.</ref>
دبيركل سازمان‌ملل نيز از همين منظر به موضوع نگاه كرده و بدون اشاره به مسئله‌ي تجاوز عراق و لزوم اجراي عدالت، درباره‌ عراق، گفته است: «اگر بخواهيم به قدرت اجرايي شوراي‌ امنيت كه شهرت سازمان ‌ملل و بهروزي جامعه بين‌المللي به آن بستگي دارد، احترام گذارده شود، مصمم بودن اعضاي شوراي ‌امنيت در پافشاري براي اجراي قطع‌نامه شورا ضروري است.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن "راديو‌هاي بيگانه"، 22/9/1366، ص 6، راديو بي.بي.سي.، 21/9/1366.</ref>
همچنين در منطقه نيز اغلب كشورها با اين موضع بين‌المللي هم‌گرايي نشان داده و قطع‌نامه‌ 598 را تنها راه‏حل اتمام جنگ دانسته‌اند. "حسين"، شاه اردن، در مصاحبه‌اي با روزنامه "الاهرام" چاپ قاهره، از اعراب خواسته است كه جبهه‌ي واحدي عليه ايران ايجاد كنند: «اگر اعراب جبهه‌ي واحدي عليه ايران ايجاد نمايند، ايراني‌ها خواهند فهميد كه عراق تنها نيست.» وي همچنين خواستار اجراي هرچه سريع‌تر قطع‌نامه‌ 598 شوراي‌امنيت براي خاتمه دادن به جنگ ايران و عراق شد.<ref>روزنامه كيهان، 21/9/1366، ص 20، دمشق - دفتر نمايندگي كيهان.</ref> "هادي بكوش" نخست‌وزير تونس نيز خواهان پايان يافتن جنگ عراق و ايران بر اساس قطع‌نامه‌ 598 شده است. وي افزوده كه كشورش در كنار برادران عرب خود در خليج فارس مي‌باشد و از عراق پشتيباني مي‌كند.<ref>مأخذ 17‌، ص 9، راديو مسقط، 21/9/1366.</ref> در اين ميان كشور ليبي موضع متفاوتي اتخاذ كرده است. سرهنگ "قذافي" در كنگره‌ي احزاب مخالف اعراب در "طرابلس" گفت: «سوريه و ليبي اين جنگ را انقلابي مي‌دانند.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي, 24/9/1366، ص 3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> اين در حالي است كه معمر قذافي پيش از اين بر لزوم پايان جنگ تأكيد كرده و ادامة آن را توطئه عليه اسلام، عربيت و فلسطين خوانده بود، و نماينده ليبي در اتحاديه عرب نيز از موضع ايران براي معرفي تجاوزگر انتقاد كرده و گفته بود ليبي در برابر هر تجاوزي عليه هر كشور عربي خواهد ايستاد. در مقابل اين موضع‌گيري‌ها، آقاي خرازي سرپرست ستاد تبليغات جنگ، در جمع دانش‏جويان دانشگاه شهيد بهشتي، درخصوص سياست ايران در ادامه جنگ، گفت: «پايان جنگ تنها از طريق سياسي ميسر نيست و استفاده از اهرم‌هاي سياسي در كنار كار مستمر و عمده‌ي نظامي است كه دشمنان انقلاب را وادار به پذيرش حق مي‌كند. استفاده از اهرم‌هاي سياسي و نظامي مي‌تواند به عنوان مكمل، راه را براي پيروزي نهايي و سرنگوني رژيم جنگ‏افروز عراق مهيا سازد.»<ref>روزنامه رسالت, 22/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref>
 
==  گزارش- 350 ==
خبرگزاري‌ها مذاكرات سران امريكا و شوروي درباره‌ي تحريم تسليحاتي ايران را بدون نتيجه اعلام كردند. خبرگزاري آسوشيتدپرس در اين مورد گزارش داد: «"گورباچف" در واشنگتن گفت ريگان موفق نشد وي را متقاعد كند كه اتخاذ اقدام شديدتر براي پايان دادن به جنگ خليج‌فارس در سازمان‌ملل لازم است. "گورباچف" به خبرنگاران گفت "من تصور مي‌كنم ما هنوز توان بالقوه‌ قطع‌نامه‌ اول را سلب نكرده‌ايم."»<ref>مأخذ 14، صص 3 و 4، خبرگزاري آسوشيتدپرس، 21/9/1366.</ref>
"ريچارد مورفي" معاون وزير خارجه امريكا، در واكنش به موضع شوروي گفت كه از نظر وي سران، اختلاف بر سر جنگ خليج‌فارس را رفع نكرده‌اند. وي از مسكو به دليل حمايت نكردن از تحريم جهاني اسلحه عليه ايران در سازمان ‌ملل، انتقاد كرد و افزود: «در اين اجلاس شوروي درباره‌ جنگ خليج‌فارس كماكان در مواضع پيشين خود باقي ماند.» مورفي از مسكو درخواست كرد كه علاقه ابراز شده‌ي خود را به ايفاي نقش فعال‌تر سازمان ملل در امور جهاني، عملاً به ظهور برساند. وي گفت كه دلايل شوروي براي مخالفت با تحريم تسليحاتي ايران و موضع شوروي در كنفرانس سران, منحصر به اين موارد بود كه ايران استحقاق در اختيار داشتن زمان بيش‌تري را دارد و نيز پاي‏بندي داوطلبانه ايران به قطع‌نامه‌ي 598 محتمل است و اين‌كه براي اجراي اين قطع‌نامه از جانب سازمان ‌ملل مي‌بايد يك نيروي واقعي تشكيل شود. مسكو پيشنهاد كرده كه نيروي دريايي سازمان ‌ملل در خليج ‌فارس حضور داشته باشد و اين پيشنهاد بر اين اساس است كه حضور ناوگان‌هاي امريكا و متحدانش در منطقه باعث تشنج مي‌باشد. در عين حال، "مايكل آرماكاست" نفر سوم وزارت خارجه امريكا، گفت كه شوروي ممكن است با بحث در مورد اجراي قطع‌نامه‌ي 598 در هفته آينده در سازمان‌ملل موافقت كند.
سخن‌گوي وزارت خارجه امريكا نيز گفت كه گزارش دبيركل به شوراي ‌امنيت، ديدگاه امريكا در مورد ضرورت تصويب يك قطع‌نامه‌ي ديگر را تقويت كرده است. وي افزود كه دبيركل به شورا گفته نتيجه‌گيري وي اين است كه يك ضربه تازه و قاطع ضرورت دارد.<ref>مأخذ 10، ص 1، خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref>
 
==  گزارش- 351 ==
حكومت اسرائيل علاقه‌مند است تا از جنگ عراق و ايران به عنوان يك فرصت به نفع خود بهره‌برداري كند. هفته‏نامه "كل هائير" چاپ اورشليم درباره‌ي روابط عراق و اسرائيل نوشته است: «وزير اقتصاد و ارتباطات اسرائيل در جلسه‏ي هيئت دولت بياناتي ايراد داشت كه از گرايش به سوي عراق حكايت مي‌كرد. وي با استناد به اطلاعاتي كه در اختيار دارد گفت برخي سياست‌مداران عراقي از احتمال شناسايي اسرائيل سخن مي‌گويند و يا حداقل موضع ملايم‌تري نسبت به روند صلح در خاورميانه نشان مي‌دهند. بسياري از مفسران در اسرائيل، اين سخنان را ـ كه هم‌زمان با تجديد مناسبات سياسي بين مصر و عراق در پايان كنفرانس سران عرب در "امان" بيان شد ـ نشان آن دانستند كه در دستگاه رهبري اسرائيل و يا حداقل در ميان گروهي از دست‌اندركاران سياسي اين كشور تغيير موضعي آغاز شده كه گر چه بسيار كُند است ولي جنبه انقلابي دارد و بعيد نيست به نوعي حمايت احتياط‌آميز از عراق بينجامد. مفسران اسرائيلي عقيده دارند كه نوعي تماس‏هاي غيرمستقيم بين اسرائيل و عراق صورت گرفته كه يكي از آن‌ها با آقاي "نزار حمدون" معاون وزير خارجه عراق بوده است.»<ref>مأخذ 14، ص 32 و 33، راديو اسرائيل، 21/9/1366.</ref>
همچنين درباره‌ي نوع نگاه جمهوري اسلامي به اسرائيل، روزنامه‌ي "ها آرتس" چاپ "تل‏آويو" با طرح اين سؤال كه "آيا پس از آيت‌الله خميني ممكن است در مواضع حكومت اسلامي تغييري حاصل شود؟" نوشت: «رژيم جمهوري اسلامي اگر دريابد كه ادامه‌ي جنگ با عراق، عمليات تروريستي و اقدامات ديگر به حيثيت حكومت لطمه مي‌زند و مانع گسترش ايدئولوژي مذهبي آن‌ها در ديگر كشورها خواهد شد، آن را كنار خواهد گذاشت ولي شيوه‌ي آن‌ها عليه اسرائيل و جنبش صهيونيست تغييرناپذير خواهد ماند، زيرا خصومت نسبت به اسرائيل و ارزش‌هاي مذهبي و معنوي اين سرزمين بخش جدايي‏ناپذيري از ايدئولوژي رژيم كنوني ايران را تشكيل مي‌دهد. از اين رو غيرممكن است كه ايران در آينده‌اي كه قابل پيش‌بيني باشد، در سياست خود نسبت به اسرائيل تغييري دهد.»<ref>مأخذ 14، ص 6، راديو اسرائيل، 21/9/1366.</ref>
 
==  گزارش- 352 ==
روزنامه‌ي "ايل جورناله" چاپ ايتاليا، نزديك بودن حمله ايران را سبب رونق بازار اسلحه دانسته است: «عمليات آتي ايران بازار بين‌المللي اسلحه را شديداً فعال كرده است و تعداد زيادي از فروشندگان فرانسوي، ايتاليايي و انگليسي براي ارائه‌ي محصولات خود راهي منطقه شده‌اند.» اين روزنامه به نقل از متخصصان مسائل نظامي مدعي است كه فرستادگان ايران نيز به صورت اضطراري در جست و جوي اسلحه و قطعات يدكي هستند و حمله به "بصره" پس از تأمين اين مايحتاج، صورت خواهد گرفت. اين روزنامه سپس با ذكر نام "سوئد"، "چين"، "يوگسلاوي"، "فرانسه"، "انگليس"، "امريكا" و "الجزاير" به عنوان تأمين‏كنندگان سلاح ايران، نوشته است: «نيمي از مايحتاج نظامي ايران از بازار آزاد خريداري مي‌شود.»<ref>مأخذ 13، ص 29، رم - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 12/9/1366.</ref> اما رئيس كميسيون نيروهاي مسلح كنگره‌ي امريكا، جمهوري خلق چين را بزرگ‌ترين تحويل دهنده‌ي اسلحه به ايران معرفي كرده است. "لس آسپين" در يك كنفرانس بين‌المللي در مورد بررسي وضعيت خليج‌فارس، گفت: «دو سوم تسليحات نظامي ايران توسط چين تأمين مي‌شود.»<ref>مأخذ 17، صص 9 و 10، راديو كلن، 21/9/1366.</ref>
 
==  گزارش- 353 ==
در ادامه اجلاس اوپك، مسئله‏ي قيمت همچنان موضوع داغ و مورد بحث در ميان اعضا به شمار مي‌رود. وزير نفت كويت مواضع كشورش را در اين باره چنين بيان كرد: «تمامي كشورهاي عضو اوپك به استثناي يك كشور، با تثبيت قيمت 18 دلار براي هر بشكه نفت موافقت كرده‌اند... بحث پيرامون ميزان سقف توليد نفت سازمان در سال آينده هنوز ادامه دارد.» از سوي ديگر، "سوبروتو" وزير انرژي و معادن اندونزي نيز پس از اين نشست خصوصي گفت: «اكثر قريب به اتفاق اعضا، با قيمت 18 دلار براي هر بشكه نفت اوپك موافقت كرده‌اند.»<ref>مأخذ 18، ص 17.</ref> هم‌زمان با اجلاس اوپك، قيمت نفت دربازار دچار نوسان و كاهش قابل ملاحظه‌اي گرديده است. راديو بي.بي.سي. در اين‌باره گفت: «بهاي نفت در بازار لندن به پايين‏‌ترين سطح خود در سال جاري رسيد. در يك مرحله، بهاي نفت به كم‌تر از 5/14 دلار در هر بشكه تنزل يافت، يعني در مقايسه با روز گذشته، قيمت نفت يك دلار كاهش پيدا كرد. به طور كلي از آغاز نشست اوپك در وين، قيمت نفت تقريباً دو دلار تنزل يافته است.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن "راديو‌هاي بيگانه"، 27/9/1366، ص 11، راديو بي.بي.سي.، 26/9/1366.</ref>
در حاشيه اجلاس وين، ايران و فرانسه درباره‌ي معامله نفت، با يك‌ديگر به توافقاتي دست يافتند. به نوشته‌ي "نيويورك تايمز"، مقام‌هاي نفتي ايراني حاضر در اجلاس وزيران "اوپك" در "وين"، گفته‌اند: «فرانسه و ايران در زمينه خاتمه دادن به تحريم خريد نفت ايران از سوي فرانسه، به توافق اصولي رسيده‌اند.» اين روزنامه سپس افزوده است: «اين توافق جزو قرارهاي "تهران و پاريس" در رابطه با آزادي دو گروگان فرانسوي از "لبنان" مي‌باشد. منابع آگاه افزودند تصميم به خاتمه تحريم نفت ايران بعد از برقراري مجدد روابط ديپلماتيك، به اجرا گذاشته خواهد شد.»<ref>مأخذ 14، ص 34، لندن - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.</ref>
در زمينه‌ي مسائل اقتصادي دو طرف جنگ، روزنامه‌ي "لابرنسا" چاپ نيكاراگوا، درباره‌ي معاملات بزريل و عراق نوشته است: «يك توافق تجاري بين برزيل و عراق صورت گرفته است. بر اساس اين قرارداد كه براي سال 1988 مي‌باشد، سطح تبادل تجاري بين دو كشور به بيش از يك ميليارد و دويست ميليون دلار در سال آينده افزايش يافته است.»<ref>سند شماره 21275 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي, 26/9/1366، ص2و3.</ref>
 
==  گزارش- 354 ==
به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، به‌دليل كمبود امكانات زيستي در اردوگاه مهاجران كرد عراقي در منطقه‌ي پاوه، برخي ناآرامي‌‌ها بروز كرده است. اين گزارش حاكي است كه بر اثر سرماي شديد و نبودن امكانات رفاهي و پزشكي، در چند ماه گذشته بيش از 90 كودك خردسال در اين اردوگاه‌ها جان خود را از دست داده‌اند. اين امر اعتراضات شديد كردهاي عراقي را در پي داشته است. در اين گزارش آمده است: «به‌دنبال مهاجرت دسته‏جمعي مردم شمال عراق در تابستان گذشته به ايران، حدود 8هزار تن از آنان در اردوگاه‌هاي "پاوه" اسكان داده شدند اما عدم رسيدگي لازم موجب شده كه اكراد مهاجر عراقي در اعتراض به وضعيت كنوني خود، دست به مبارزه‌ي منفي بزنند ... بيش از يك‌صد خانوار كرد عراقي بر اثر اين مسائل مجدداً بازگشت به عراق را ترجيح داده و 400 خانوار ديگر نيز با مراجعه اعتراض‏آميز به فرمانداري "پاوه" خواستار خروج از اردوگاه و مهاجرت به ديگر كشورها شدند. همچنين مهاجرين عراقي يك هفته عليه مسئولين اردوگاه دست به اعتصاب زدند و طي يك درگيري با مأموران انتظامي خواستار خروج از اردوگاه شدند. مزيد بر اين، زماني كه تشنج و نگراني مهاجرين كرد عراقي با مرگ كودكان‌شان شدت بيش‌تري يافت، "ملا قادر قادري" امام جمعه‌ي "پاوه"، از مردم اين شهر جهت ياري رساندن به مهاجرين استمداد كرد و مردم نيز حدود 70 درصد اكراد را در منازل خود اسكان دادند. بنابراين گزارش، منزل امام جمعه‌ي پاوه نيز هم اكنون مملو از خانواده‌هاي كرد عراقي است كه از ظلم و جور رژيم حاكم بر عراق به جمهوري اسلامي پناهنده شده‌اند.»<ref>مأخذ 14، ص 18، باختران - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.</ref>
 
==  گزارش- 355 ==
مسئله مهاجران افغاني در استان سيستان و بلوچستان نيز به شكل ديگر مشكل‏ساز شده است. بر اساس آمار موجود، 150هزار مهاجر افغاني در حال حاضر در استان سيستان و بلوچستان ساكن هستند كه 80هزار نفر از آنان به‌طور غيرمجاز در استان به‌سر مي‌برند. سرپرست شوراي هماهنگي امور آوارگان افغاني استان سيستان و بلوچستان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي درخصوص مهاجران افغاني و مسائل و مشكلات مربوط به آنان گفت: «به دنبال افزايش و عدم كنترل مهاجرين افغاني غيرمجاز در استان و به خصوص شهر زاهدان, مسائل حادي از لحاظ سياسي، اقتصادي و بهداشتي به‌وجود آمده است، به‌طوري‌كه تاكنون تعدادي از افراد متهم به جاسوسي و وابسته به رژيم حاكم بر افغانستان توسط اداره‌ي اطلاعات شناسايي و دست‌گير شده‌اند.»<ref>مأخذ 14، ص 19، زاهدان - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.</ref>
 
==  گزارش- 356 ==
به رغم حمايت‌هاي قابل توجه از آسيب‌ديدگان جنگ، نارسايي‌ها در رسيدگي به وضعيت معلولان، مجروحان و خانواده‌هاي شهداي جنگ، گاه موجب نارضايتي برخي از آنان مي‌شود كه بازتاب اين نارضايتي مي‌تواند باعث دلسردي داوطلبان اعزام به جبهه شود. در اين زمينه معلم درس ديني يكي از مدارس راهنمايي تحصيلي شيراز در كلاس گفته است: «جبهه رفتن جز عقب ماندن از درس چيز ديگري ندارد.» وي همچنين افزوده است: «انقلاب و بنياد شهيد هيچ كاري براي رزمندگان نمي‌كنند. تا زنده هستند آن‌ها را در جبهه مي‌خواهند اما همين كه شهيد يا مجروح شدند و دست و پاي‌شان قطع شد، ديگر با آن‌ها كاري ندارند و رهاي‌شان مي‌كنند.» اين معلم، داراي چند سال سابقه جبهه و از ناحيه گردن و پا نيز معلول مي‌باشد.<ref>سند شماره 226183 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي، 9/10/1366، ص 22.</ref>
 
 




نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۶

روزشمار جنگ سال 1366
1366.09.21
نام‌های دیگر بیست و یک آذر
تاریخ شمسی 1366.09.21
تاریخ میلادی 12 دسامبر 1987
تاریخ قمری 20 ربیع‌الثانی 1408


1359.09.21
1360.09.21
1361.09.21
1362.09.21
1363.09.21
1364.09.21
1365.09.21



گزارش- 345

امروز با حضور فرمانده كل سپاه، در منطقه شمال غرب، عمليات اين منطقه ـ كه عمليات اصلي ايران در سال 1366 به حساب مي‌آيد ـ در جمع فرماندهان مورد بررسي قرار گرفت. [۱] بحث اصلي، تعيين حد و حدود جغرافيايي عمليات بود. درحالي كه در بحث‌هاي گذشته براي اجراي عمليات دو مرحله در نظر گرفته شده بود، اما اين بار گسترش زمين و يك مرحله‌اي كردن عمليات از طرف برادر "محسن رضايي" فرمانده سپاه مطرح شد. در بحث‌هاي قبلي، قرار بود در مرحله اول، ارتفاعات قميش و گلاله و در مرحله دوم ارتفاعات گوجار، دولبشك و اُلاغْلو در غرب رودخانه‌ي قلعه‏چولان تصرف شود، اما اكنون، نظر فرمانده سپاه اين است كه به هر ميزان كه ممكن است بايد پيشروي كرد.[۲] عدم حضور و عدم اعتناي دشمن به منطقه شمال، اساس تحول نظر آقاي رضايي است. سفر ايشان به جنوب و مشاهده‌ي وضعيت ارتش عراق به لحاظ حساسيت و آمادگي، وي را به اين جمع‌بندي رساند كه به دليل توجه فوق‌العاده‏ي‌ دشمن به جبهه‏ي جنوب، انتقال يگان از طرف ارتش عراق به جبهه‏‏ي شمال براي مقابله, منتفي است. از اين رو، وي به اين نتيجه رسيد كه كل عمليات به جاي دو مرحله, در يك مرحله به اجرا در آيد. اين تصميم از سويي به معناي وسعت يافتن محدوده‌ عملياتي منطقه‌ غرب رودخانه‌ قلعه‌چولان است و از سوي ديگر، ناظر به تحويل محدوده‌ عمليات بزرگي است كه از ارتفاعات موكبه و كاريزه تا نزديكي سد دوكان را در بر مي‌گيرد. در تعيين هدف‌هاي جديد، دور زدن شهر سليمانيه لحاظ شده است.[۳] در اين طرح همچنين عمليات قرارگاه رمضان از داخل خاك عراق براي كمك به محور حمله از داخل خاك خودي، پيش‌بيني شده است.[۴] در تعيين زمان عمليات نيز تسريع در عمليات، به منظور مواجه نشدن با تشديد وضعيت جوي و سرماي زمستاني توصيه شده است.[۵] دو مشكل اساسي، برنامه‌ريزي و پيشرفت عمليات شمال را با كندي مواجه ساخته است: نخست كمبود امكانات و آماده نبودن عقبه و دوم، وجود برخي ناباوري‌ها در خصوص اصلي بودن عمليات سال 1366 در جبهه شمال غرب. در زمينه‏ي عدم آمادگي عقبه، تأثير باران و برف بر جاده‌ها، سوله‌هاي بيمارستان و اورژانس مورد تأكيد فرماندهان بود.[۶] به‌علاوه، كمبود امكانات نيز بر توان جذب يگان‌ها تأثير منفي گذاشته است. در اين باره فرمانده قرارگاه قدس، برادر محمدعلي(عزيز) جعفري در گزارش به فرمانده سپاه با ذكر يك نمونه، گفت: «لشكر انصارالحسين(ع) الآن 7 گردان نيرو دارد، اما اگر باز هم نيرو بيايد، قادر به جذب آن‌ها نيست، زيرا غذا، لباس و... ندارد تا آن‌ها را تأمين نمايد.»[۷] درباره‌ي عدم باور به اصل بودن عمليات در شمال غرب نيز فرماندهي در هر مناسبت تأكيد مي‌كرد كه عمليات اصلي امسال، در اين جبهه مي‌باشد. او همچنين بارها از فرماندهان خواست كه با تلاش بيش‌تر و با كسب آمادگي لازم، منتظر زمان عمليات شوند. با اين حال، چنين ذهنيتي درباره‌ي اصلي بودن عمليات، يك عامل بازدارنده به شمار مي‌رفت.[۸] شناسايي مناطق عملياتي شمال‏غرب, محور بانه ـ سليمانيه

گزارش- 346

در صحنه عمليات، علاوه بر طرح‏ريزي عمليات آينده، در جبهه شمال اقداماتي عليه ارتش عراق انجام شد. به گزارش ستاد كل سپاه، ظرف چند روز گذشته، واحدهايي از تيپ 75 ظفر نيروي زميني سپاه ـ كه تحت امر قرارگاه رمضان مي‌باشد ـ هم‌راه با حزب دمكرات كردستان عراق به اجراي يك سلسله عمليات چريكي مبادرت ورزيدند. به گزارش قرارگاه رمضان، در مناطق "الهيه" و ارتفاعات مشرف به شهر "چمچال" عراق، دكل‌هاي برق منهدم گرديد. همچنين روي جاده‌ي ارتفاعات "براوان" مشرف به شهر سليمانيه، عمليات مين‌گذاري انجام گرفت.[۹] به‌علاوه قرارگاه رمضان گزارش داده است كه پيش‌مرگان اتحاديه ميهني كردستان عراق در هفته گذشته، دكل‌هاي برق شهر عماديه را منهدم و در چند مرحله در جاده‌هاي دهوك به سرسنگ و سليمانيه به اربيل، عمليات كمين اجرا كرده‌اند كه شماري از نيروهاي عراقي كشته و يا مجروح شده‌اند.[۱۰] علاوه بر اين، تيپ 65 هجرت قرارگاه رمضان نيز با هم‌كاري حزب‌الله كردستان عراق، پس از نفوذ به داخل شهر "سوري" از استان دهوك و شهر ديگري از استان نينوا (موصل)، به چهار پايگاه نظامي حمله كرده‌اند.[۱۱]

گزارش- 347

در پي اوج‏گيري حضور نيروهاي مردمي در جبهه، امروز گروه كثيري از روحانيان "قم" و استان‌هاي مركزي و همدان راهي جبهه‌هاي نبرد شدند. به گزارش خبرنگار روزنامه كيهان از قم، يك گردان از روحانيان و 3 گردان از بسيجيان اين شهر متشكل از كاروان بزرگ آموزشي سپاهيان محمد(ص) پس از سازمان‌دهي در محل بسيج سپاه ناحيه ويژه قم و راه‌پيمايي تا حرم مطهر حضرت معصومه(س)، راهي جبهه‌هاي جنگ شدند. در استان همدان نيز سومين گروه از روحانيان اين استان از طريق دفتر روحانيت مستقر در سپاه ناحيه همدان, سازمان‌دهي وره‌سپار ميدان‌هاي نبرد شدند. همچنين در اراك گروهي از روحانيان استان مركزي در ميان بدرقه مردم و روحانيان منطقه، به جبهه اعزام شدند.[۱۲] از سوي ديگر فعاليت بيش‌تر سپاه در عمليات تهاجمي عليه عراق و نيز مدت حضور بيش‏تر نيروهاي مشمول سپاه در جبهه، موجب شده كه سربازان وظيفه رغبت بيش‏تري به خدمت در ارتش نشان بدهند. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، در تقسيم نيروهاي وظيفه، مشمولان تخصيص يافته به سپاه به دليل اين‌كه اكثر مدت خدمت خود را بايد در جبهه‌ها باشند، اظهار نارضايتي شديد كرده‏اند و متقابلاً مشمولان ارتش شادمان شده‌اند. بعد از اعزام نيروهاي سهميه سپاه به باختران و سپس اهواز، يكي از مسئولان پادگان در سخن‌راني براي آنان، اظهاراتي از قبيل "رفتن نيروها به قرارگاه رمضان، طي دوره‌هاي آموزشي مشكل، انجام خدمت در غرب به‌ويژه داخل عراق و.... "را بيان كرده است كه متعاقباً" عده‌اي تصميم به فرار از پادگان گرفتند. در پي اين مسئله، روحاني پادگان جهت تقويت روحيه سربازان جديد در يك سخن‌راني اظهارات قبلي را مردود دانسته و متذكر شده است كه موارد قانوني در خصوص مدت حضور در جبهه و پشت جبهه، مرخصي و..... كاملاً رعايت خواهد شد. [۱۳]

گزارش- 348

در خليج‌فارس امروز نيز به يك نفت‌كش حمله شد. به گزارش راديو بي.بي.سي., نفت‌كش 250هزار تني "پيوت" كه پرچم قبرس را داشت، با مخازن پر، هنگام خروج از خليج‌فارس هدف حمله قايق توپ‌دار ايران قرار گرفت. اين نفت‌كش كه نفت عربستان سعودي را حمل مي‌كرد، بر اثر اين حمله آتش گرفت.[۱۴] راديو امريكا محل حمله را جنوب جزيره‌ي "ابوموسي" اعلام كرد.[۱۵]

گزارش- 349

اجراي قطع‌نامه‌ 598 شوراي‌ امنيت، براي سازمان ملل جنبه حيثيتي پيدا كرده است. در خبري كه خبرگزاري رويتر مخابره كرد، "جيوواني گوربا " نخست‌وزير ايتاليا، در اين باره گفته است: «بقاي سازمان‌ملل به عنوان يك مركز حافظ صلح، به توانايي آن در تحقق آتش‌بس در جنگ ايران و عراق بستگي دارد.» او افزوده است: «ايتاليا از شكست قطع‌نامه‌ 598 فوق‌العاده ناراضي است و از اين كه بدون چشم‌انداز راه‏حلي، زمان مي‌گذرد نگران مي‌باشد.» وي همچنين گفته است: «ما هرگز تلاش نكرده‌ايم كه به تمام جناح‌هاي درگير، ضرورت نگريستن به قطع‌نامه‌ سازمان ملل را به عنوان يك امر حياتي نه فقط از جهت اجراي قطع‌نامه در آن نقطه مهم از جهان، بلكه به خاطر بقاي سياسي خود سازمان‌ملل يادآور شويم... اگر اين قطع‌نامه مؤثر واقع نشود، سازمان‌ ملل از اين پس محل اميدواركننده‌اي براي حل ‌و فصل مناقشات نخواهد بود.»[۱۶] دبيركل سازمان‌ملل نيز از همين منظر به موضوع نگاه كرده و بدون اشاره به مسئله‌ي تجاوز عراق و لزوم اجراي عدالت، درباره‌ عراق، گفته است: «اگر بخواهيم به قدرت اجرايي شوراي‌ امنيت كه شهرت سازمان ‌ملل و بهروزي جامعه بين‌المللي به آن بستگي دارد، احترام گذارده شود، مصمم بودن اعضاي شوراي ‌امنيت در پافشاري براي اجراي قطع‌نامه شورا ضروري است.»[۱۷] همچنين در منطقه نيز اغلب كشورها با اين موضع بين‌المللي هم‌گرايي نشان داده و قطع‌نامه‌ 598 را تنها راه‏حل اتمام جنگ دانسته‌اند. "حسين"، شاه اردن، در مصاحبه‌اي با روزنامه "الاهرام" چاپ قاهره، از اعراب خواسته است كه جبهه‌ي واحدي عليه ايران ايجاد كنند: «اگر اعراب جبهه‌ي واحدي عليه ايران ايجاد نمايند، ايراني‌ها خواهند فهميد كه عراق تنها نيست.» وي همچنين خواستار اجراي هرچه سريع‌تر قطع‌نامه‌ 598 شوراي‌امنيت براي خاتمه دادن به جنگ ايران و عراق شد.[۱۸] "هادي بكوش" نخست‌وزير تونس نيز خواهان پايان يافتن جنگ عراق و ايران بر اساس قطع‌نامه‌ 598 شده است. وي افزوده كه كشورش در كنار برادران عرب خود در خليج فارس مي‌باشد و از عراق پشتيباني مي‌كند.[۱۹] در اين ميان كشور ليبي موضع متفاوتي اتخاذ كرده است. سرهنگ "قذافي" در كنگره‌ي احزاب مخالف اعراب در "طرابلس" گفت: «سوريه و ليبي اين جنگ را انقلابي مي‌دانند.»[۲۰] اين در حالي است كه معمر قذافي پيش از اين بر لزوم پايان جنگ تأكيد كرده و ادامة آن را توطئه عليه اسلام، عربيت و فلسطين خوانده بود، و نماينده ليبي در اتحاديه عرب نيز از موضع ايران براي معرفي تجاوزگر انتقاد كرده و گفته بود ليبي در برابر هر تجاوزي عليه هر كشور عربي خواهد ايستاد. در مقابل اين موضع‌گيري‌ها، آقاي خرازي سرپرست ستاد تبليغات جنگ، در جمع دانش‏جويان دانشگاه شهيد بهشتي، درخصوص سياست ايران در ادامه جنگ، گفت: «پايان جنگ تنها از طريق سياسي ميسر نيست و استفاده از اهرم‌هاي سياسي در كنار كار مستمر و عمده‌ي نظامي است كه دشمنان انقلاب را وادار به پذيرش حق مي‌كند. استفاده از اهرم‌هاي سياسي و نظامي مي‌تواند به عنوان مكمل، راه را براي پيروزي نهايي و سرنگوني رژيم جنگ‏افروز عراق مهيا سازد.»[۲۱]

گزارش- 350

خبرگزاري‌ها مذاكرات سران امريكا و شوروي درباره‌ي تحريم تسليحاتي ايران را بدون نتيجه اعلام كردند. خبرگزاري آسوشيتدپرس در اين مورد گزارش داد: «"گورباچف" در واشنگتن گفت ريگان موفق نشد وي را متقاعد كند كه اتخاذ اقدام شديدتر براي پايان دادن به جنگ خليج‌فارس در سازمان‌ملل لازم است. "گورباچف" به خبرنگاران گفت "من تصور مي‌كنم ما هنوز توان بالقوه‌ قطع‌نامه‌ اول را سلب نكرده‌ايم."»[۲۲] "ريچارد مورفي" معاون وزير خارجه امريكا، در واكنش به موضع شوروي گفت كه از نظر وي سران، اختلاف بر سر جنگ خليج‌فارس را رفع نكرده‌اند. وي از مسكو به دليل حمايت نكردن از تحريم جهاني اسلحه عليه ايران در سازمان ‌ملل، انتقاد كرد و افزود: «در اين اجلاس شوروي درباره‌ جنگ خليج‌فارس كماكان در مواضع پيشين خود باقي ماند.» مورفي از مسكو درخواست كرد كه علاقه ابراز شده‌ي خود را به ايفاي نقش فعال‌تر سازمان ملل در امور جهاني، عملاً به ظهور برساند. وي گفت كه دلايل شوروي براي مخالفت با تحريم تسليحاتي ايران و موضع شوروي در كنفرانس سران, منحصر به اين موارد بود كه ايران استحقاق در اختيار داشتن زمان بيش‌تري را دارد و نيز پاي‏بندي داوطلبانه ايران به قطع‌نامه‌ي 598 محتمل است و اين‌كه براي اجراي اين قطع‌نامه از جانب سازمان ‌ملل مي‌بايد يك نيروي واقعي تشكيل شود. مسكو پيشنهاد كرده كه نيروي دريايي سازمان ‌ملل در خليج ‌فارس حضور داشته باشد و اين پيشنهاد بر اين اساس است كه حضور ناوگان‌هاي امريكا و متحدانش در منطقه باعث تشنج مي‌باشد. در عين حال، "مايكل آرماكاست" نفر سوم وزارت خارجه امريكا، گفت كه شوروي ممكن است با بحث در مورد اجراي قطع‌نامه‌ي 598 در هفته آينده در سازمان‌ملل موافقت كند. سخن‌گوي وزارت خارجه امريكا نيز گفت كه گزارش دبيركل به شوراي ‌امنيت، ديدگاه امريكا در مورد ضرورت تصويب يك قطع‌نامه‌ي ديگر را تقويت كرده است. وي افزود كه دبيركل به شورا گفته نتيجه‌گيري وي اين است كه يك ضربه تازه و قاطع ضرورت دارد.[۲۳]

گزارش- 351

حكومت اسرائيل علاقه‌مند است تا از جنگ عراق و ايران به عنوان يك فرصت به نفع خود بهره‌برداري كند. هفته‏نامه "كل هائير" چاپ اورشليم درباره‌ي روابط عراق و اسرائيل نوشته است: «وزير اقتصاد و ارتباطات اسرائيل در جلسه‏ي هيئت دولت بياناتي ايراد داشت كه از گرايش به سوي عراق حكايت مي‌كرد. وي با استناد به اطلاعاتي كه در اختيار دارد گفت برخي سياست‌مداران عراقي از احتمال شناسايي اسرائيل سخن مي‌گويند و يا حداقل موضع ملايم‌تري نسبت به روند صلح در خاورميانه نشان مي‌دهند. بسياري از مفسران در اسرائيل، اين سخنان را ـ كه هم‌زمان با تجديد مناسبات سياسي بين مصر و عراق در پايان كنفرانس سران عرب در "امان" بيان شد ـ نشان آن دانستند كه در دستگاه رهبري اسرائيل و يا حداقل در ميان گروهي از دست‌اندركاران سياسي اين كشور تغيير موضعي آغاز شده كه گر چه بسيار كُند است ولي جنبه انقلابي دارد و بعيد نيست به نوعي حمايت احتياط‌آميز از عراق بينجامد. مفسران اسرائيلي عقيده دارند كه نوعي تماس‏هاي غيرمستقيم بين اسرائيل و عراق صورت گرفته كه يكي از آن‌ها با آقاي "نزار حمدون" معاون وزير خارجه عراق بوده است.»[۲۴] همچنين درباره‌ي نوع نگاه جمهوري اسلامي به اسرائيل، روزنامه‌ي "ها آرتس" چاپ "تل‏آويو" با طرح اين سؤال كه "آيا پس از آيت‌الله خميني ممكن است در مواضع حكومت اسلامي تغييري حاصل شود؟" نوشت: «رژيم جمهوري اسلامي اگر دريابد كه ادامه‌ي جنگ با عراق، عمليات تروريستي و اقدامات ديگر به حيثيت حكومت لطمه مي‌زند و مانع گسترش ايدئولوژي مذهبي آن‌ها در ديگر كشورها خواهد شد، آن را كنار خواهد گذاشت ولي شيوه‌ي آن‌ها عليه اسرائيل و جنبش صهيونيست تغييرناپذير خواهد ماند، زيرا خصومت نسبت به اسرائيل و ارزش‌هاي مذهبي و معنوي اين سرزمين بخش جدايي‏ناپذيري از ايدئولوژي رژيم كنوني ايران را تشكيل مي‌دهد. از اين رو غيرممكن است كه ايران در آينده‌اي كه قابل پيش‌بيني باشد، در سياست خود نسبت به اسرائيل تغييري دهد.»[۲۵]

گزارش- 352

روزنامه‌ي "ايل جورناله" چاپ ايتاليا، نزديك بودن حمله ايران را سبب رونق بازار اسلحه دانسته است: «عمليات آتي ايران بازار بين‌المللي اسلحه را شديداً فعال كرده است و تعداد زيادي از فروشندگان فرانسوي، ايتاليايي و انگليسي براي ارائه‌ي محصولات خود راهي منطقه شده‌اند.» اين روزنامه به نقل از متخصصان مسائل نظامي مدعي است كه فرستادگان ايران نيز به صورت اضطراري در جست و جوي اسلحه و قطعات يدكي هستند و حمله به "بصره" پس از تأمين اين مايحتاج، صورت خواهد گرفت. اين روزنامه سپس با ذكر نام "سوئد"، "چين"، "يوگسلاوي"، "فرانسه"، "انگليس"، "امريكا" و "الجزاير" به عنوان تأمين‏كنندگان سلاح ايران، نوشته است: «نيمي از مايحتاج نظامي ايران از بازار آزاد خريداري مي‌شود.»[۲۶] اما رئيس كميسيون نيروهاي مسلح كنگره‌ي امريكا، جمهوري خلق چين را بزرگ‌ترين تحويل دهنده‌ي اسلحه به ايران معرفي كرده است. "لس آسپين" در يك كنفرانس بين‌المللي در مورد بررسي وضعيت خليج‌فارس، گفت: «دو سوم تسليحات نظامي ايران توسط چين تأمين مي‌شود.»[۲۷]

گزارش- 353

در ادامه اجلاس اوپك، مسئله‏ي قيمت همچنان موضوع داغ و مورد بحث در ميان اعضا به شمار مي‌رود. وزير نفت كويت مواضع كشورش را در اين باره چنين بيان كرد: «تمامي كشورهاي عضو اوپك به استثناي يك كشور، با تثبيت قيمت 18 دلار براي هر بشكه نفت موافقت كرده‌اند... بحث پيرامون ميزان سقف توليد نفت سازمان در سال آينده هنوز ادامه دارد.» از سوي ديگر، "سوبروتو" وزير انرژي و معادن اندونزي نيز پس از اين نشست خصوصي گفت: «اكثر قريب به اتفاق اعضا، با قيمت 18 دلار براي هر بشكه نفت اوپك موافقت كرده‌اند.»[۲۸] هم‌زمان با اجلاس اوپك، قيمت نفت دربازار دچار نوسان و كاهش قابل ملاحظه‌اي گرديده است. راديو بي.بي.سي. در اين‌باره گفت: «بهاي نفت در بازار لندن به پايين‏‌ترين سطح خود در سال جاري رسيد. در يك مرحله، بهاي نفت به كم‌تر از 5/14 دلار در هر بشكه تنزل يافت، يعني در مقايسه با روز گذشته، قيمت نفت يك دلار كاهش پيدا كرد. به طور كلي از آغاز نشست اوپك در وين، قيمت نفت تقريباً دو دلار تنزل يافته است.»[۲۹] در حاشيه اجلاس وين، ايران و فرانسه درباره‌ي معامله نفت، با يك‌ديگر به توافقاتي دست يافتند. به نوشته‌ي "نيويورك تايمز"، مقام‌هاي نفتي ايراني حاضر در اجلاس وزيران "اوپك" در "وين"، گفته‌اند: «فرانسه و ايران در زمينه خاتمه دادن به تحريم خريد نفت ايران از سوي فرانسه، به توافق اصولي رسيده‌اند.» اين روزنامه سپس افزوده است: «اين توافق جزو قرارهاي "تهران و پاريس" در رابطه با آزادي دو گروگان فرانسوي از "لبنان" مي‌باشد. منابع آگاه افزودند تصميم به خاتمه تحريم نفت ايران بعد از برقراري مجدد روابط ديپلماتيك، به اجرا گذاشته خواهد شد.»[۳۰] در زمينه‌ي مسائل اقتصادي دو طرف جنگ، روزنامه‌ي "لابرنسا" چاپ نيكاراگوا، درباره‌ي معاملات بزريل و عراق نوشته است: «يك توافق تجاري بين برزيل و عراق صورت گرفته است. بر اساس اين قرارداد كه براي سال 1988 مي‌باشد، سطح تبادل تجاري بين دو كشور به بيش از يك ميليارد و دويست ميليون دلار در سال آينده افزايش يافته است.»[۳۱]

گزارش- 354

به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، به‌دليل كمبود امكانات زيستي در اردوگاه مهاجران كرد عراقي در منطقه‌ي پاوه، برخي ناآرامي‌‌ها بروز كرده است. اين گزارش حاكي است كه بر اثر سرماي شديد و نبودن امكانات رفاهي و پزشكي، در چند ماه گذشته بيش از 90 كودك خردسال در اين اردوگاه‌ها جان خود را از دست داده‌اند. اين امر اعتراضات شديد كردهاي عراقي را در پي داشته است. در اين گزارش آمده است: «به‌دنبال مهاجرت دسته‏جمعي مردم شمال عراق در تابستان گذشته به ايران، حدود 8هزار تن از آنان در اردوگاه‌هاي "پاوه" اسكان داده شدند اما عدم رسيدگي لازم موجب شده كه اكراد مهاجر عراقي در اعتراض به وضعيت كنوني خود، دست به مبارزه‌ي منفي بزنند ... بيش از يك‌صد خانوار كرد عراقي بر اثر اين مسائل مجدداً بازگشت به عراق را ترجيح داده و 400 خانوار ديگر نيز با مراجعه اعتراض‏آميز به فرمانداري "پاوه" خواستار خروج از اردوگاه و مهاجرت به ديگر كشورها شدند. همچنين مهاجرين عراقي يك هفته عليه مسئولين اردوگاه دست به اعتصاب زدند و طي يك درگيري با مأموران انتظامي خواستار خروج از اردوگاه شدند. مزيد بر اين، زماني كه تشنج و نگراني مهاجرين كرد عراقي با مرگ كودكان‌شان شدت بيش‌تري يافت، "ملا قادر قادري" امام جمعه‌ي "پاوه"، از مردم اين شهر جهت ياري رساندن به مهاجرين استمداد كرد و مردم نيز حدود 70 درصد اكراد را در منازل خود اسكان دادند. بنابراين گزارش، منزل امام جمعه‌ي پاوه نيز هم اكنون مملو از خانواده‌هاي كرد عراقي است كه از ظلم و جور رژيم حاكم بر عراق به جمهوري اسلامي پناهنده شده‌اند.»[۳۲]

گزارش- 355

مسئله مهاجران افغاني در استان سيستان و بلوچستان نيز به شكل ديگر مشكل‏ساز شده است. بر اساس آمار موجود، 150هزار مهاجر افغاني در حال حاضر در استان سيستان و بلوچستان ساكن هستند كه 80هزار نفر از آنان به‌طور غيرمجاز در استان به‌سر مي‌برند. سرپرست شوراي هماهنگي امور آوارگان افغاني استان سيستان و بلوچستان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي درخصوص مهاجران افغاني و مسائل و مشكلات مربوط به آنان گفت: «به دنبال افزايش و عدم كنترل مهاجرين افغاني غيرمجاز در استان و به خصوص شهر زاهدان, مسائل حادي از لحاظ سياسي، اقتصادي و بهداشتي به‌وجود آمده است، به‌طوري‌كه تاكنون تعدادي از افراد متهم به جاسوسي و وابسته به رژيم حاكم بر افغانستان توسط اداره‌ي اطلاعات شناسايي و دست‌گير شده‌اند.»[۳۳]

گزارش- 356

به رغم حمايت‌هاي قابل توجه از آسيب‌ديدگان جنگ، نارسايي‌ها در رسيدگي به وضعيت معلولان، مجروحان و خانواده‌هاي شهداي جنگ، گاه موجب نارضايتي برخي از آنان مي‌شود كه بازتاب اين نارضايتي مي‌تواند باعث دلسردي داوطلبان اعزام به جبهه شود. در اين زمينه معلم درس ديني يكي از مدارس راهنمايي تحصيلي شيراز در كلاس گفته است: «جبهه رفتن جز عقب ماندن از درس چيز ديگري ندارد.» وي همچنين افزوده است: «انقلاب و بنياد شهيد هيچ كاري براي رزمندگان نمي‌كنند. تا زنده هستند آن‌ها را در جبهه مي‌خواهند اما همين كه شهيد يا مجروح شدند و دست و پاي‌شان قطع شد، ديگر با آن‌ها كاري ندارند و رهاي‌شان مي‌كنند.» اين معلم، داراي چند سال سابقه جبهه و از ناحيه گردن و پا نيز معلول مي‌باشد.[۳۴]




منابع و مآخذ روزشمار 1366/09/21

  1. ↑ سند شماره 1563 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه ثبت جنگ راوي قرارگاه خاتم - ستادكل - (حسين اردستاني)، ص10.
  2. ↑ همان، صص 16 تا 19.
  3. ↑ همان، ص 33.
  4. ↑ همان، صص 20 تا 22.
  5. ↑ همان، ص 27.
  6. ↑ همان، صص 11 و 12.
  7. ↑ همان، ص 9.
  8. ↑ همان، ص 8.
  9. ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 21/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.
  10. ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 22/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.
  11. ↑ مأخذ 9.
  12. ↑ روزنامه كيهان، 22/9/1366، ص 3.
  13. ↑ سند شماره 200688 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي خارجي، 21/9/1366، ص 6.
  14. ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، نشريه "گزارش‌هاي ويژه"، شماره‌ي 268، (22/9/1366)، ص 23، راديو بي.بي.سي.، 21/9/1366.
  15. ↑ همان، ص 26، راديو امريكا، 21/9/1366.
  16. ↑ همان، صص 2 و 3، خبرگزاري رويتر، 21/9/1366.
  17. ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن "راديو‌هاي بيگانه"، 22/9/1366، ص 6، راديو بي.بي.سي.، 21/9/1366.
  18. ↑ روزنامه كيهان، 21/9/1366، ص 20، دمشق - دفتر نمايندگي كيهان.
  19. ↑ مأخذ 17‌، ص 9، راديو مسقط، 21/9/1366.
  20. ↑ روزنامه جمهوري اسلامي, 24/9/1366، ص 3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
  21. ↑ روزنامه رسالت, 22/9/1366، ص 2، تهران - خبرگزاري جمهوري اسلامي.
  22. ↑ مأخذ 14، صص 3 و 4، خبرگزاري آسوشيتدپرس، 21/9/1366.
  23. ↑ مأخذ 10، ص 1، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
  24. ↑ مأخذ 14، ص 32 و 33، راديو اسرائيل، 21/9/1366.
  25. ↑ مأخذ 14، ص 6، راديو اسرائيل، 21/9/1366.
  26. ↑ مأخذ 13، ص 29، رم - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 12/9/1366.
  27. ↑ مأخذ 17، صص 9 و 10، راديو كلن، 21/9/1366.
  28. ↑ مأخذ 18، ص 17.
  29. ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن "راديو‌هاي بيگانه"، 27/9/1366، ص 11، راديو بي.بي.سي.، 26/9/1366.
  30. ↑ مأخذ 14، ص 34، لندن - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.
  31. ↑ سند شماره 21275 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي, 26/9/1366، ص2و3.
  32. ↑ مأخذ 14، ص 18، باختران - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.
  33. ↑ مأخذ 14، ص 19، زاهدان - خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/9/1366.
  34. ↑ سند شماره 226183 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي، 9/10/1366، ص 22.






برگرفته از «https://rozshomaredefamoghaddas.ir/index.php?title=1366.09.21&oldid=2381»