1366.06.20: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « {{جعبه زندگینامه |عنوان =روزشمار جنگ سال 1366 |نام = 1366.06.20 |نام دیگر=بیست شهریور |روز=20 شهریور 1366 |تاریخ شمسی= 1366.06.20 |تاریخ میلادی=11 سپتامبر 1987 |تاریخ قمری= 17 محرم 1408 |اسامی عملیات= |اسامی شهدا= |اسامی اسرا= }} <div class="bootstrap-btn">1359.06.20</div> <div class="bootstrap-bt...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
<div style="text-align:justify"> | <div style="text-align:justify"> | ||
== گزارش- 721 == | |||
شهرهاي سردشت، بانه و مريوان امروز به مدت چند ساعت زير آتش توپخانه ارتش عراق قرارداشتند كه بر اثر آن، يك دستگاه خودرو شخصي منهدم شد و به ساختمان بهداري سردشت خسارتهايي وارد آمد. اين گلولهباران با آتش متقابل توپخانه خودي قطع شد.<ref>سند شماره 029174 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: "گزارش نوبهأي"، شماره 25، از معاونت عمليات و اطلاعات نزاجا: مديريت اطلاعات، به نيروي زميني سپاه (اهواز ـ گلف)، 23/6/1366، ص3؛ و ـ سند شماره 97509 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از ژاجا ـ فرماندهي ركن3، به نخستوزيري، 20/6/1366؛ و ـ سند شماره 97529 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه (ع)، به فرمانده نيروي زميني، 22/6/1366.</ref> | |||
== گزارش- 722 == | |||
نيروهاي خودي شامل يگانهاي سپاه نقده و پيرانشهر و اداره اطلاعات اشنويه، در مرز مثلث ايران، تركيه و عراق با حمله به پايگاه "حزب دمكرات"، چهار چادر و از جمله يك چادر مهمات را به آتش كشيدند و 10 تن از چتههاي اين حزب را كشتند.<ref>سند شماره 102727 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه ـ دفتر نمايندگي امام، به ستاد مركزي سپاه ـ دفتر نمايندگي امام، 25/6/1366.</ref> همچنين در درگيريهاي بين نيروهاي خودي و ضدانقلاب در روستاي "آقامور" از توابع مهاباد و روستاي "تركش بال" از توابع پيرانشهر، يك تن از نيروهاي خودي شهيد و يك تن از افراد ضدانقلاب كشته شد.<ref>سند شماره 078137 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه(ع) ـ اطلاعات، به ستاد مركزي ـ اطلاعات، 24/6/1366؛ و ـ سند شماره 078136 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه سيدالشهداء(ع)، به نيروي زميني سپاه، 24/6/1366.</ref> | |||
== گزارش- 723 == | |||
مردم مسلمان ايران در اربعين شهداي فاجعه خونين مكه به دعوت حجتالاسلام والمسلمين مهدي كروبي نماينده امام و سرپرست حجاج ايراني، در يك راهپيمايي سراسري شركت كردند. مردم تهران از نخستين ساعات امروز با شركت در اين راهپيمايي ياد و خاطره شهداي مكه مكرمه را گرامي داشتند. آنها با سردادن شعارهايي چون "مرگ بر امريكا"، مرگ براسرائيل"و "مرگ برآل سعود" به سوي دانشگاه تهران ( محل برگزاري نماز جمعه) حركت كردند. در پايان مراسم راهپيمايي، قطعنامهاي در هشت ماده خوانده شد كه در آن بر ضرورت اداره "حرمين شريفين" به دست كشورهاي اسلامي و تصميم قاطع مسلمانان به خلع يد حكام آلسعود از اداره "حرمين شريفين" و سرنگون كردن آنان از قدرت، تأكيد شده بود. در اين قطعنامه با اشاره به اينكه امريكا عامل و محرك اصلي بحران خليجفارس و كشتار زائران خانه خداست، به بياثر بودن تلاشهاي اين كشور در اراده مصمم امت اسلامي در ادامه نبرد تا سرنگوني حزب بعث عراق تأكيد شده و آمده است: «امت حزب الله با اعزام هرچه گستردهتر نيروهاي رزمنده همچون "حماسه سازان عاشورا" به جبهههاي نبرد، پيروزي نهايي را در جبههها نصيب اسلام بزرگ، مستضعفان جهان و ملت مظلوم و تحت ستم عراق خواهد كرد و ما به مجامع بينالمللي و آزاده جهان عواقب وخيم حضور نظامي امريكا در منطقه هشدار داده و عامل تشنج و ناامني را اين امالفساد قرن (امريكا) ميدانيم.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 20/6/1366، ص8.</ref> | |||
پس از اين مراسم، حجتالاسلام و المسلمين كروبي نماينده امام و سرپرست حجاج ايراني طي سخناني در نماز جمعه تهران ابعاد اين حادثه را تشريح كرد. وي اهداف آلسعود در كشتار زائران ايراني خانه خدا را برشمرد و گفت: «اولاً آنها تلاش ميكنند تا موج اميدي را كه با پيروزي انقلاب اسلامي در دل مسلمانان به وجود آمده و [حركت] گروههاي آزاديخواه به ويژه گروههاي اسلامي عليه رژيمهاي سرسپرده را متوقف كنند. ثانياً در حالي كه تمام فشارهاي استكبار جهاني عليه انقلاب اسلامي در جريان است، براي آنها غير قابل تحمل بوده و نوكران امريكا در ايجاد اين حادثه نقش ويژهاي داشتند.» حجتالاسلام كروبي افزود: «حجاج ايراني در مكه با شعارهاي خود هيبت امريكا را شكستند.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 21/6/1366، ص9.</ref> | |||
== گزارش- 724 == | |||
رييس جمهوري، در خطبههاي امروز نماز جمعه تهران، فاجعه خونين مكه، اوضاع خليجفارس سفر دبيركل سازمان ملل و برقراري آرامش در منطقه را مورد بحث و بررسي قرار دادند. ايشان با اشاره به كشتار حجاج ايراني در مكه مكرمه، آن را حلقهاي از سلسه جنايتهاي استكبار جهاني در رويارويي با انقلاب اسلامي و در حقيقت مبارزه با اسلام خواندند و در مورد دلايل آن گفتند: «خيلي طبيعي است كه مردم اگر بخواهند علتها را جستوجو كنند يك نگاهي به شعار راهپيمايان كنند و ببينند كه اينها چه ميگفتند. حرف، شعار و انگيزه حركتشان چه بود. شعار اصلي راهپيمايي "يا ايها المسلمون اتحدو اتحدو" ، "الموت لاسراييل" و "الموت لامريكا" بود. از اين شعارها چه كسي آسيب ميبيند؟ كسي از اين شعارها آسيب ميبيند كه گلولهها از تفنگ او خارج ميشود. حالا گلوله تفنگ در دست هر كسي ميخواهد باشد.» رييس جمهور حضور گسترده نظامي امريكا در منطقه و ايجاد تشنج در خليجفارس را حلقه دوم جنايات استكبار عليه انقلاب اسلامي عنوان كردند كه با همه توان و حيثيتش وارد صحنه شده است. ايشان با تأكيد بر غير قابل معامله بودن اصول و ارزشها گفتند: «اوجگيري، آگاهي اسلامي، و بيداري اسلامي استكبار را مي لزراند. امروز همه دنيا متوجه خليجفارس هستند زيرا كه بزرگترين حادثه دهها سال اخير الان در اينجا شكل ميگيرد. دو طرف قضيه يكي استكبار جهاني است كه با همه حيثيتش، با همه توانش، با همه ابهتش با همه آنچه كه در چنته داشته، به ميدان آمده است. يك طرف ديگر هم ملت با شهامتي است كه از ايمانش، از مكتبش، از دينش، از كشورش، از شرفش، از استقلالش با همه وجود دفاع ميكند.» وي در مورد انگيزه امريكا از مشاركت دادن كشورهاي غربي در بحران خليجفارس گفت: «امريكا احساس كرد كه اگر تنها در اين معركه ظاهر بشود ديگر در بين كشورهاي بلوك غرب حيثيت و ابهت ابرقدرتي خودش را از دست خواهد داد، ميخواست همه غرب را به مقابله با ايران بكشاند و اين مايه تأسف است كه كشورهاي يك مجموعه بزرگ از دنيا تحت تأثير نفوذ امريكا قرار بگيرند تا با ريسمان او به چاه بروند و خودشان را در معرض ضربات و لطماتي قرار بدهند كه هدف آنها جز امريكا كس ديگري نيست. ما طرف مقابل خودمان را غرب نميدانيم، امروز قدرت استكباري امريكا طرف ماست… ما در سياست خودمان، در موضعگيري خودمان با كشورهاي دنيا يك اصل مسلم را محفوظ گرفتيم و آن اين است كه اگر تمام قدرتهاي عالم و اگر شرق و غرب هم با هم اتفاق و اتحاد كنند، ما از اصولمان، حرفهاي حسابمان، ادعاهاي درستمان و از حقي كه به آن قايل هستيم، عقبنشيني نميكنيم و بر سر اصول معامله نميكنيم.» رييس جمهور در آستانه سفر دبيركل سازمانملل متحد به ايران در مورد موضع امريكا، نكات مثبت قطعنامه 598 و تلاش امريكا براي نقض آن، گفت: «امريكاييها نگران هستند از اينكه دبيركل بيايد و سخن حقي در اينجا گفته شود كه براي دبيركل سازمان ملل مورد قبول و مورد تصديق قرار گيرد. ما البته از آمدن دبيركل سازمان ملل استقبال كرديم و گفتيم مانعي ندارد. ما ملتي هستيم كه نشان داديم از حق و عدالت هرگز نميگريزيم، حرف ما حق و عادلانه است، هر كجا هم كه حرف حق و عادلانهاي باشد، ما آنرا قبول ميكنيم. ما معمولاً قطعنامههاي سازمان ملل را رد ميكرديم چون صددرصد ظالمانه بود، ولي قطعنامه اخير دو سه نكته روشن و قابل قبول داشت و همان دو سه نكته موجب شد كه ما اين قطعنامه را رد نكنيم. البته همه بندهاي قطعنامه مورد قبول ما نيست. دبيركل سازمان ملل هم در تهران يقيناً مورد استقبال گرم مسئولين قرار خواهد گرفت و جز حق نخواهد شنيد. ما هميشه گوشهاي شنوايي براي شنيدن سخن عادلانه داريم؛ از ما نخواهند كه سخن غيرعادلانه را قبول كنيم. اين ملت با همه وجودش و با دادن دهها هزار قرباني با بيعدالتي جنگيد؛ اين ملت زيربار حرف غيرعادلانه و زور نخواهد رفت. ما گفتيم كه اگر به مراكز صنعتي در خليجفارس حمله بشود، به مراكز صنعتي و نفتي كه ماشين جنگي عراق را تجهيز ميكند، حمله خواهد شد و حمله هم كرديم. ما گفتيم اگر شما به مناطق صنعتي در داخل كشور ما حمله كنيد، مقابله به مثل ميكنيم و مقابله به مثل هم كرديم و الان هم ميگوييم هر چه اين حركت افزايش پيدا كند، ما مقابله خودمان را به همان نسبت شدت خواهيم داد و بدانند كه به سود آنها نيست. دنيا اگر ميخواهد در اين منطقه صلح برقرار بشود كشورهاي اروپاي غربي و بلوك غرب و مصرفكنندگان نفت اگر ميخواهند اين منطقه آرام باشد، راهش حضور نظامي و تشنجآفريني نيست، راهش حمايت از رژيم عفلقي عراق نيست.»<ref>پيشين، صص9ـ8.</ref> | |||
== گزارش- 725 == | |||
امروز "خاوير پرز دكوئيار" دبيركل سازمان ملل، ساعت 19:20 وارد ايران شد و مورد استقبال وزير امورخارجه و معاونان وي قرار گرفت. دبيركل سازمان ملل متحد به همراه سه تن از معاونان خود("پيكر"، "كوردوز" و "اقبال رضا") قرار است با رييس جمهور، نخستوزير رييس مجلس و وزير امورخارجه ديدار و در مورد قطعنامه 598 گفتوگو كنند.<ref>مأخذ 5، ص6.</ref> | |||
آقاي دكوئيار در فرودگاه تهران در مصاحبهاي درباره اهداف سفر خود گفت: «در طول اقامت در تهران با مقامات ايراني درباره قطعنامه شوراي امنيت مذاكره خواهيم كرد و اميدواريم در جهت تحقق بخشيدن به مفاد قطعنامه اخير شوراي امنيت موفق شويم.»<ref>روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص آخر، خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا شرارتهاي اخير عراق توهين به اهداف سفر شما نيست؟ گفت: «قرار است در مدت اقامت من در تهران و بغداد، طرفين اقدامات نظامي خود را متوقف كنند. من اميدوارم كه دو كشور اين درخواست شوراي امنيت را رعايت كنند. البته از طرف ايران اطمينان كامل دارم.»<ref>پيشين، صص9ـ8.</ref> خبرگزاري فرانسه با اشاره به اظهارات دكوئيار پيش از ترك نيويورك گزارش داد: «بعضي از ديپلماتهاي بلندپايه سازمان ملل معتقدند كه مقامات ايراني اين بار براي اجتناب از مسائلي كه دبيركل مطرح ميكند، با مشكل روبهرو خواهندبود. شوراي امنيت به عنوان دستورالعمل به دكوئيار گفته كه در مورد اجراي قطعنامه 598 بحث كند و پاسخهاي قطعي بگيرد و به ابهامات ايران در مورد متن قطعنامه بپردازد.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 176، 21/6/1366، ص7، نيويورك ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 20/6/1366.</ref> راديو بي.بي.سي. نيز با تجزيه و تحليل سخنان روز گذشته آقاي هاشمي رفسنجاني، موضع ايران در مورد پايان جنگ و امكان موفقيت مأموريت دبيركل سازمان ملل را مورد بررسي قرار داد: «آقاي رفسجاني اين نكته را روشن كرد كه تا وقتي متجاوز معرفي نشده است، ايران آتشبس را نخواهد پذيرفت و اين موضوع دليل بدبيني عمومي نسبت به شانس موفقيت سفر دبيركل سازمان ملل را توجيه ميكند.»<ref>پيشين، ص3، به نقل از راديو بي.بي.سي، 20/6/1366.</ref> اين راديو سپس با اشاره به اختيارات و محدوديتهاي دبيركل در گفتوگو با دو طرف جنگ و اينكه در قطعنامه هيچ اشارهاي به نوع محاكمه و تنبيهي كه ايران خواستار آن ميباشد نشده است، گفت: «اين براي تأمين خواستههاي ايران كافي نيست، زيرا به دبيركل سازمان ملل تنها اختيار داده شده است كه درباره اجراي قطعنامه مذاكره كند و به هيچوجه حق تغيير آن را نخواهد داشت.» راديو بي.بي.سي. در پايان گفت: «در حاليكه آقاي دكوئيار بدون شك در جستوجوي اين است كه ايران حداقل آمادگي خود را براي مذاكره درباره آتشبس اعلام كند، ولي هنوز نميتوان مأموريت فعلي او را براي پايان جنگ ايران و عراق به طور قطع به فال نيك گرفت.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 21/6/1366، صص25ـ24.</ref> | |||
== گزارش- 726 == | |||
همزمان با سفر دبيركل سازمان ملل متحد به تهران، وزارت خارجه امريكا اعلام كرد كه طرح تحريم عمومي ايران، در ديدار هفته آينده وزير خارجه امريكا از شوروي با مقامهاي اين كشور بررسي خواهد شد. خانم "ريچ وي" معاون وزارت خارجه امريكا در امور اروپا با اعلام اين خبر، در مورد مأموريت خاوير پرز دكوئيار گفت: «سرنوشت بسياري از امور بستگي به مأموريت صلح دبيركل سازمان و گزارش وي در بازگشت از سفر به ايران و عراق خواهد داشت، با اينحال همكاري ابرقدرتها درتصويب قطعنامههاي براي ايجاد آتشبس بين ايران و عراق به معني همكاري نيروهاي دريايي دو كشور در خليجفارس نيست.» وي افزود: «پايان يافتن جنگ به نفع هر دو ابرقدرت است معذالك سياستهاي عمومي آنها در خليجفارس متفاوت بوده و متفاوت نيز خواهد ماند.»<ref>مأخذ 10، صص22ـ21، به نقل از راديو لندن، 20/6/1366؛ و ـ روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص2، خبرگزاري رويتر، به نقل از روزنامه نيويور تايمز.</ref> | |||
"الكساندر گاليستين" رييس بخش خليجفارس وزارت خارجه شوروي نيز در يك موضعگيري سياسي گفت: «شوروي بهطور اصولي از يك تحريم تسليحاتي عليه كشوري كه قطعنامه آتشبس شوراي امنيت سازمان ملل متحد را نپذيرد، حمايت ميكند.» وي با تهديد تلويحي جمهوري اسلامي ايران، در مورد نتايج سفر دبيركل ابراز خوشبيني كرد و گفت: «اعتبار نقطه نظرات، به نتيجه سفر دبيركل سازمان ملل به تهران بستگي خواهد داشت. اگر اين مأموريت دكوئيار بينتيجه باشد ـ كه تصور نميكنيم اين طور شود ـ ما خواستار مذاكره اعضاي دائمي شورا و كشورهاي مربوطه براي انجام اقدامات جديدي در چارچوب منشور سازمان ملل خواهيم شد.» گاليستين افزود: «معهذا ما انجام عمليات نظامي به عنوان وسيلهاي براي حل اختلاف را رد ميكنيم و در عين حال تأكيد ميكنيم كه شوروي از هر قطعنامهاي كه سازمان ملل صادركند، پيروي خواهد كرد.»<ref>روزنامه اطلاعات، 21/6/1366، ص آخر.</ref> | |||
== گزارش- 727 == | |||
"شيخ زايد بنسلطان آلنهيان" رييس امارات متحده عربي، از تلاشهاي دبيركل سازمان ملل متحد استقبال كرد و سفر وي را فرصت خوبي براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق خواند. وي گفت: «اكنون [زمينه] موفقيت از هر زمان ديگري براي پايان دادن به جنگ عراق و ايران و به اجرا درآمدن قطعنامه 598 شوراي امنيت مناسبتر ميباشد و كليه كشورها ميبايست در اين رابطه تلاش كنند.» وي با اشاره به اين كه جهان عرب و اسلام تلاشهاي دبيركل را بسيار با اهميت ميدانند، افزود: «در حال حاضر تمام اميدها به سفر جاري دبيركل سازمان ملل بسته است و چنانچه مأموريت وي در سفر به تهران با شكست روبهرو شود، بر اعراب واجب است كه قبل از تلف شدن وقت و هدر رفتن فرصت، براي پايان يافتن جنگ موضع قوي و واحدي اتخاذ نمايند.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، شريه شماره 177، 22/6/1366، صص14ـ13.</ref> | |||
… روزنامه كويتي "الانباء" – كه ديدگاههاي عراق را منعكس ميكند ـ با بيفايده دانستن تلاشهاي سياسي سازمان ملل براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق، خواستار بسيج ارتشهاي عرب براي يكسره كردن جنگ شد و افزود: «آن روز نزديك است كه جنگندههاي نيروي هوايي عراق، كويت و عربستان و بلكه تمامي اعراب آتش خود را بر ارتش شكست خورده "ابرهه فارس"(!) بريزند و آن را تارومار كنند.»<ref>پيشين، ص15، كويت ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/6/1366.</ref> | |||
== گزارش- 728 == | |||
حركت رزمناوهاي نيروي دريايي ايتاليا به خليجفارس به دليل مخالفت نمايندگان مجلس ايتاليا تا روز 24 شهريور ماه آينده به تعويق افتاد. "زانونه" وزير دفاع ايتاليا در اين مورد گفت: «… اين تأخير كه از سوي اعضاي مخالف پارلمان با طرح اعزام رزمناوها به خليجفارس، تحميل شد، اين فرصت را فراهم خواهد كرد كه نتايج مأموريت صلح پرز دكوئيار دبير كل سازمان ملل مورد ارزيابي قرار گيرد و مشخص شود كه اين مأموريت در تهران و بغداد تا كجا پيشرفته است.»<ref>مأخذ 14، رم ـ به نقل از خبرگزاري رويتر.</ref> | |||
"جوزپه پانوكيا" سخنگوي رسمي و مديركل وزارت خارجه ايتاليا نيز در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي، با رد تغيير موضع پيشين ايتاليا گفت: «متأسفانه اخيراً در خليجفارس دو تحول مهم روي داد: اول اينكه آتشبس عملي 45 روزه نقض شد و دوم آنكه يك كشتي باربري ما مورد حمله قرار گرفت.» خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي از وي پرسيد: «بنابه آمارهاي موجود، ايران شريك عمده تجاري ايتاليا در منطقه و دومين تأمينكننده نفت اين كشور است؛ شما ميخواهيد كشتيهاي تجاري خود را اسكورت كنيد در حاليكه كشتيهاي جنگي حق ورود به آبهاي ايران را ندارند، در چنين شرايطي معناي اسكورت كشتي تجاري چيست؟» وي در پاسخ با بيان اينكه عمليات حفاظت ازكشتيها تنها در آبهاي بينالمللي و براي كشتيهاي حامل پرچم ايتاليا است، گفت: «ما هنوز نميدانيم كه نيروي دريايي ايتاليا چگونه عمليات اسكورت را سازمان خواهد داد اما مأموريت آنها بدون شك تهاجمي نيست. ما وارد آبهاي مرزي و عراق نخواهيم شد. اگر حمله عليه يك كشتي تجاري ايتاليا در منطقهاي صورت گيرد كه اسكورت نميشود، مسئله به يك مورد سياسي بدل خواهد شد.» جوزپه پانوكيا با كم اهميت جلوه دادن اقدام ايتاليا افزود: «سفر كشتيهاي جنگي ايتاليا به منطقه خليجفارس 25 روز به طول خواهد انجاميد و طي اين مدت ما انتظار داريم كه نتايج دو تحول مهم سياسي كه اولي سفر دبيركل سازمان ملل به تهران و دومي به سفر آقاي خامنهاي به نيويورك مربوطه ميشود، به حوادث شكل ديگري بدهد. در اين راستا دولت ايتاليا آرزو دارد كه پس از اين تحولات، شرايط به سمتي پيش روند كه هر نوع تهديد در خليجفارس رفع گردد.»<ref>مأخذ 15، صص31ـ29، رم ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/6/1366.</ref> | |||
== گزارش- 729 == | |||
آقاي بشارتي قائم مقام وزير خارجه كه به چين سفر كرده است، امروز با "زائو زيانگ" نخستوزير و اوشيچيان وزير خارجه اين كشور ديدار و در مورد گسترش و تعميق روابط دو كشور، قطعنامه شوراي امنيت و پايان جنگ خليجفارس گفتوگو كرد. نخستوزير چين با قدرداني از توجه رهبران ايران به گسترش و پيشرفت روابط دو كشور، گفت: «جمهوري اسلامي ايران كشوري با موقعيت استراتژيك بسيار مهم است و من معتقدم كه به خصوص پس از جنگ، نقش مهمي در صحنه بينالمللي ايفا خواهد نمود.» "زائو زيانگ" افزود: «ما آرزو ميكنيم كه اين جنگ به پايان برسد و اميدواريم كه دوستان ايراني به طور جدي در اين مورد فكر بكنند.»<ref>مأخذ 8.</ref> | |||
در پي اين ديدارها، آقاي بشارتي در يك مصاحبه مطبوعاتي در چين در اين باره گفت: «درباره قطعنامه 598 شوراي امنيت دو تفكر وجود دارد: يك تفكر مربوط به امريكا و عراق است. امريكا ميخواهد از اين قطعنامه به عنوان اهرم فشار عليه ايران استفاده كند و دست دبيركل را براي هرگونه فعاليت مثبتي ببندد. و تفكر دوم اين است كه دست دبيركل را باز بگذراند تا با طرفين به مشورت و رايزني بپردازد بويژه مقامات ايراني فرصت داشته باشند درباره يك طرح كامل كه در برگيرنده يك صلح پايدار و مستمر در منطقه خليجفارس است، به بررسي بنشينند كه اكثريت اعضاي دائمي شوراي امنيت بهخصوص چينيها طرفدار تفكر دوم هستند.»<ref>روزنامه كيهان، 21/6/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> وي درباره تدابير دفاعي جمهوري اسلامي ايران در تنگه هرمز و استقرار موشكهاي "كرم ابريشم" در اين تنگه گفت: «ايران براي جلوگيري از تجاوز و تهاجم در تنگه هرمز و در طول مرزهاي خود تسليحات متنوعي را فراهم نموده و تصميم ندارد ابتدا به ساكن به طرف نيروهاي مستقر در خليجفارس و تنگههرمز حمله كنند، اما اگر به مواضع ايران حمله شود، تمام منطقه با آتشافروزان به آتش كشيده خواهند شد.» وي افزود: «ايران داراي موشكهاي چيني ميباشد و آنها را از عراق به غنيمت گرفته است.»<ref>مأخذ 8.</ref> | |||
راديو امريكا به نقل از گزارش روزنامه "كريستين ساينس مانيتور" از پكن در مورد اهداف، سياست و نفوذ چين در منطقه خليج فارس و نقش اين كشور در پايان دادن به جنگ خليجفارس گفت: «چين قبل از آنكه ميخواهد روابط خود را با اعراب حفظ كند مايل نيست كه ايران را به عنوان مشتري اصلي خريد اسلحه از دست بدهد و نميخواهد كه ايران را براي قبول قطعنامه آتشبس شوراي امنيت زياد تحت فشار قرار دهد…. بنابه گفته ديپلماتهاي غربي، پكن از نفوذ بيشتري در تهران برخوردار است زيرا كه مقامات رژيم اسلامي معتقدند كه اين كشور آسيايي انگيزههاي شخصي كمتري در خليجفارس دارد. از طرفي چين همچنان فروشنده عمده اسلحه به ايران محسوب ميشود، گرچه چينيها به كراّت موضوع فروش اسلحه به ايران را انكار كردهاند مقامات وزارت خارجه امريكا اخيراً ادعا كردند توانستهاند كليه فروشندگان عمده اسلحه به ايران به استثناء چين را متقاعد كنند كه سلاحهاي مورد نياز ايران را تأمين نكنند. از طرفي چين هم نخواسته كه از نفوذش در تهران براي قطعنامه شوراي امنيت استفاده كند. زيرا نه ميخواهد كه رابطه با ارزش ديپلماتيكش را در خاورميانه از دست بدهد و نه ميخواهد كه مشتري عمده اسلحه چون ايران را از دست دهد، به جاي آن با ديگر اعضاي شوراي امنيت همآهنگ شده و مأموريت صلح را به عهده دبيركل سازمان ملل گذارده كه با مقامات تهران و بغداد گفتوگو كنند…» به گفته راديو امريكا، كريستين ساينس مانيتور سپس در مورد اهميت نقش چين در برقراري آتشبس نوشته است: «بدون همكاري و حمايت كامل چين و بدون اعمال نفوذ چين در متقاعد كردن تهران به پذيرش قطعنامه 598 شوراي امنيت، اميد چنداني به تضمين صلح نيست.»<ref>مأخذ 10، صص22ـ21، به نقل از راديو لندن، 20/6/1366؛ و ـ روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص2، خبرگزاري رويتر، به نقل از روزنامه نيويور تايمز.</ref> قائم مقام وزارت خارجه جمهوري اسلامي ايران در بازگشت از پكن در يك توقف كوتاه در امارات متحده عربي با حاكم "شارجه" و وزير دفاع امارت متحده عربي ديدار و گفتوگو كرد. آقاي بشارتي در اين ديدار با تشريح سياست جمهوري اسلامي ايران مبنيبر خويشتنداري و جلوگيري از گسترش جنگ به ديگر كشورهاي منطقه و پرهيز از تشنجآفريني گفت: «ما عليرغم رعايت سياست خويشتنداري، نميتوانيم نسبت به عملكرد منفي و سياستهاي تحريككننده ديگر كشورها بيتفاوت باشيم و حق مقابله با اين توطئهها را براي خود محفوظ ميدانيم.» بشارتي در ديدار با وزير دفاع امارات متحده عربي نيز گفت: «ما بيش از هر ملتي خواهان صلح و بر قراري آرامش در منطقه هستيم و براي دستيابي به يك صلح عادلانه و امنيتي استوار بايد ريشه تجاوز در منطقه خشك شود و حكومت بعث عراق محكوم و مجازات گردد.»<ref>روزنامه كيهان، 22/6/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.</ref> | |||
== گزارش- 730 == | |||
"حسين شيخالاسلام" معاون وزارت خارجه كه براي تشريح مواضع جمهوري اسلامي ايران در مورد مسائل خليجفارس به عمان سفر كرده است، امروز بعد از ظهر با "سلطان قابوس" پادشاه عمان ديدار و گفتوگو كرد. وي با بيان اينكه حضور امريكا تنها براي گسترش نفوذ نظامي اين كشور در منطقه است، گفت: «امريكا توجيهات زايدي را ارائه ميدهد ولي واقعيت اين است كه به اينجا آمده تا سلطه خويش را تحميل كند و در تلاش است تا كشورهاي منطقه را از همديگر جدا كند، ولي ما اجازه نخواهيم داد كه امريكا به اغراض خود جامه عمل بپوشاند و جريان را به نفع استقلال و آرامش منطقه به پيش خواهيم برد. بنابراين بهتر است كشورهاي همسايه در اين راه با ما همكاري كنند، زيرا اگر در اين منطقه آتش برافروخته شود، آنها زيان بيشتري خواهند ديد.» سلطان قابوس نيز در اين ديدار با تشكر از تشريح مواضع جمهوري اسلامي ايران، در مورد تحولات اخير خليجفارس گفت: «ما به روشني به شما و ديگران ميگوييم كه حضور نيروي بيگانه براي ما نيز نگرانكننده است.» پادشاه عمان افزود: «ما اعتقاد به همزيستي مسالمتآميز داشته و ميخواهيم منطقه به دور از كشمكشهاي بيگانه باشد و كشورهاي منطقه به منافع خود توجه نمايند.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 26/6/1366، ص2.</ref> | |||
== گزارش- 731 == | |||
خبرگزاري جمهوري اسلامي به نقل از منابع ديپلماتيك در ژنو اعلام كرد: «رايزنيهاي امريكا و شوروي در مورد افغانستان و اوضاع خليجفارس كه روز گذشته در ژنو آغاز شده بود، بدون اخذ نتيجه مثبت پايان يافت. سخنگوي هيئت امريكا در پايان مذاكرات فقط تاريخ بعدي مذاكرات را اعلام كرد و مطلبي نگفت. منابع ديپلماتيك خاطرنشان ساختند كه در اين دوره تبادل نظرها صورت گرفته و بايد منتظر ملاقات آينده وزراي خارجه دو كشور بود.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 21/6/1366، صص25ـ24.</ref> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۶
روزشمار جنگ سال 1366 1366.06.20 | |
---|---|
نامهای دیگر | بیست شهریور |
تاریخ شمسی | 1366.06.20 |
تاریخ میلادی | 11 سپتامبر 1987 |
تاریخ قمری | 17 محرم 1408 |
گزارش- 721
شهرهاي سردشت، بانه و مريوان امروز به مدت چند ساعت زير آتش توپخانه ارتش عراق قرارداشتند كه بر اثر آن، يك دستگاه خودرو شخصي منهدم شد و به ساختمان بهداري سردشت خسارتهايي وارد آمد. اين گلولهباران با آتش متقابل توپخانه خودي قطع شد.[۱]
گزارش- 722
نيروهاي خودي شامل يگانهاي سپاه نقده و پيرانشهر و اداره اطلاعات اشنويه، در مرز مثلث ايران، تركيه و عراق با حمله به پايگاه "حزب دمكرات"، چهار چادر و از جمله يك چادر مهمات را به آتش كشيدند و 10 تن از چتههاي اين حزب را كشتند.[۲] همچنين در درگيريهاي بين نيروهاي خودي و ضدانقلاب در روستاي "آقامور" از توابع مهاباد و روستاي "تركش بال" از توابع پيرانشهر، يك تن از نيروهاي خودي شهيد و يك تن از افراد ضدانقلاب كشته شد.[۳]
گزارش- 723
مردم مسلمان ايران در اربعين شهداي فاجعه خونين مكه به دعوت حجتالاسلام والمسلمين مهدي كروبي نماينده امام و سرپرست حجاج ايراني، در يك راهپيمايي سراسري شركت كردند. مردم تهران از نخستين ساعات امروز با شركت در اين راهپيمايي ياد و خاطره شهداي مكه مكرمه را گرامي داشتند. آنها با سردادن شعارهايي چون "مرگ بر امريكا"، مرگ براسرائيل"و "مرگ برآل سعود" به سوي دانشگاه تهران ( محل برگزاري نماز جمعه) حركت كردند. در پايان مراسم راهپيمايي، قطعنامهاي در هشت ماده خوانده شد كه در آن بر ضرورت اداره "حرمين شريفين" به دست كشورهاي اسلامي و تصميم قاطع مسلمانان به خلع يد حكام آلسعود از اداره "حرمين شريفين" و سرنگون كردن آنان از قدرت، تأكيد شده بود. در اين قطعنامه با اشاره به اينكه امريكا عامل و محرك اصلي بحران خليجفارس و كشتار زائران خانه خداست، به بياثر بودن تلاشهاي اين كشور در اراده مصمم امت اسلامي در ادامه نبرد تا سرنگوني حزب بعث عراق تأكيد شده و آمده است: «امت حزب الله با اعزام هرچه گستردهتر نيروهاي رزمنده همچون "حماسه سازان عاشورا" به جبهههاي نبرد، پيروزي نهايي را در جبههها نصيب اسلام بزرگ، مستضعفان جهان و ملت مظلوم و تحت ستم عراق خواهد كرد و ما به مجامع بينالمللي و آزاده جهان عواقب وخيم حضور نظامي امريكا در منطقه هشدار داده و عامل تشنج و ناامني را اين امالفساد قرن (امريكا) ميدانيم.»[۴] پس از اين مراسم، حجتالاسلام و المسلمين كروبي نماينده امام و سرپرست حجاج ايراني طي سخناني در نماز جمعه تهران ابعاد اين حادثه را تشريح كرد. وي اهداف آلسعود در كشتار زائران ايراني خانه خدا را برشمرد و گفت: «اولاً آنها تلاش ميكنند تا موج اميدي را كه با پيروزي انقلاب اسلامي در دل مسلمانان به وجود آمده و [حركت] گروههاي آزاديخواه به ويژه گروههاي اسلامي عليه رژيمهاي سرسپرده را متوقف كنند. ثانياً در حالي كه تمام فشارهاي استكبار جهاني عليه انقلاب اسلامي در جريان است، براي آنها غير قابل تحمل بوده و نوكران امريكا در ايجاد اين حادثه نقش ويژهاي داشتند.» حجتالاسلام كروبي افزود: «حجاج ايراني در مكه با شعارهاي خود هيبت امريكا را شكستند.»[۵]
گزارش- 724
رييس جمهوري، در خطبههاي امروز نماز جمعه تهران، فاجعه خونين مكه، اوضاع خليجفارس سفر دبيركل سازمان ملل و برقراري آرامش در منطقه را مورد بحث و بررسي قرار دادند. ايشان با اشاره به كشتار حجاج ايراني در مكه مكرمه، آن را حلقهاي از سلسه جنايتهاي استكبار جهاني در رويارويي با انقلاب اسلامي و در حقيقت مبارزه با اسلام خواندند و در مورد دلايل آن گفتند: «خيلي طبيعي است كه مردم اگر بخواهند علتها را جستوجو كنند يك نگاهي به شعار راهپيمايان كنند و ببينند كه اينها چه ميگفتند. حرف، شعار و انگيزه حركتشان چه بود. شعار اصلي راهپيمايي "يا ايها المسلمون اتحدو اتحدو" ، "الموت لاسراييل" و "الموت لامريكا" بود. از اين شعارها چه كسي آسيب ميبيند؟ كسي از اين شعارها آسيب ميبيند كه گلولهها از تفنگ او خارج ميشود. حالا گلوله تفنگ در دست هر كسي ميخواهد باشد.» رييس جمهور حضور گسترده نظامي امريكا در منطقه و ايجاد تشنج در خليجفارس را حلقه دوم جنايات استكبار عليه انقلاب اسلامي عنوان كردند كه با همه توان و حيثيتش وارد صحنه شده است. ايشان با تأكيد بر غير قابل معامله بودن اصول و ارزشها گفتند: «اوجگيري، آگاهي اسلامي، و بيداري اسلامي استكبار را مي لزراند. امروز همه دنيا متوجه خليجفارس هستند زيرا كه بزرگترين حادثه دهها سال اخير الان در اينجا شكل ميگيرد. دو طرف قضيه يكي استكبار جهاني است كه با همه حيثيتش، با همه توانش، با همه ابهتش با همه آنچه كه در چنته داشته، به ميدان آمده است. يك طرف ديگر هم ملت با شهامتي است كه از ايمانش، از مكتبش، از دينش، از كشورش، از شرفش، از استقلالش با همه وجود دفاع ميكند.» وي در مورد انگيزه امريكا از مشاركت دادن كشورهاي غربي در بحران خليجفارس گفت: «امريكا احساس كرد كه اگر تنها در اين معركه ظاهر بشود ديگر در بين كشورهاي بلوك غرب حيثيت و ابهت ابرقدرتي خودش را از دست خواهد داد، ميخواست همه غرب را به مقابله با ايران بكشاند و اين مايه تأسف است كه كشورهاي يك مجموعه بزرگ از دنيا تحت تأثير نفوذ امريكا قرار بگيرند تا با ريسمان او به چاه بروند و خودشان را در معرض ضربات و لطماتي قرار بدهند كه هدف آنها جز امريكا كس ديگري نيست. ما طرف مقابل خودمان را غرب نميدانيم، امروز قدرت استكباري امريكا طرف ماست… ما در سياست خودمان، در موضعگيري خودمان با كشورهاي دنيا يك اصل مسلم را محفوظ گرفتيم و آن اين است كه اگر تمام قدرتهاي عالم و اگر شرق و غرب هم با هم اتفاق و اتحاد كنند، ما از اصولمان، حرفهاي حسابمان، ادعاهاي درستمان و از حقي كه به آن قايل هستيم، عقبنشيني نميكنيم و بر سر اصول معامله نميكنيم.» رييس جمهور در آستانه سفر دبيركل سازمانملل متحد به ايران در مورد موضع امريكا، نكات مثبت قطعنامه 598 و تلاش امريكا براي نقض آن، گفت: «امريكاييها نگران هستند از اينكه دبيركل بيايد و سخن حقي در اينجا گفته شود كه براي دبيركل سازمان ملل مورد قبول و مورد تصديق قرار گيرد. ما البته از آمدن دبيركل سازمان ملل استقبال كرديم و گفتيم مانعي ندارد. ما ملتي هستيم كه نشان داديم از حق و عدالت هرگز نميگريزيم، حرف ما حق و عادلانه است، هر كجا هم كه حرف حق و عادلانهاي باشد، ما آنرا قبول ميكنيم. ما معمولاً قطعنامههاي سازمان ملل را رد ميكرديم چون صددرصد ظالمانه بود، ولي قطعنامه اخير دو سه نكته روشن و قابل قبول داشت و همان دو سه نكته موجب شد كه ما اين قطعنامه را رد نكنيم. البته همه بندهاي قطعنامه مورد قبول ما نيست. دبيركل سازمان ملل هم در تهران يقيناً مورد استقبال گرم مسئولين قرار خواهد گرفت و جز حق نخواهد شنيد. ما هميشه گوشهاي شنوايي براي شنيدن سخن عادلانه داريم؛ از ما نخواهند كه سخن غيرعادلانه را قبول كنيم. اين ملت با همه وجودش و با دادن دهها هزار قرباني با بيعدالتي جنگيد؛ اين ملت زيربار حرف غيرعادلانه و زور نخواهد رفت. ما گفتيم كه اگر به مراكز صنعتي در خليجفارس حمله بشود، به مراكز صنعتي و نفتي كه ماشين جنگي عراق را تجهيز ميكند، حمله خواهد شد و حمله هم كرديم. ما گفتيم اگر شما به مناطق صنعتي در داخل كشور ما حمله كنيد، مقابله به مثل ميكنيم و مقابله به مثل هم كرديم و الان هم ميگوييم هر چه اين حركت افزايش پيدا كند، ما مقابله خودمان را به همان نسبت شدت خواهيم داد و بدانند كه به سود آنها نيست. دنيا اگر ميخواهد در اين منطقه صلح برقرار بشود كشورهاي اروپاي غربي و بلوك غرب و مصرفكنندگان نفت اگر ميخواهند اين منطقه آرام باشد، راهش حضور نظامي و تشنجآفريني نيست، راهش حمايت از رژيم عفلقي عراق نيست.»[۶]
گزارش- 725
امروز "خاوير پرز دكوئيار" دبيركل سازمان ملل، ساعت 19:20 وارد ايران شد و مورد استقبال وزير امورخارجه و معاونان وي قرار گرفت. دبيركل سازمان ملل متحد به همراه سه تن از معاونان خود("پيكر"، "كوردوز" و "اقبال رضا") قرار است با رييس جمهور، نخستوزير رييس مجلس و وزير امورخارجه ديدار و در مورد قطعنامه 598 گفتوگو كنند.[۷] آقاي دكوئيار در فرودگاه تهران در مصاحبهاي درباره اهداف سفر خود گفت: «در طول اقامت در تهران با مقامات ايراني درباره قطعنامه شوراي امنيت مذاكره خواهيم كرد و اميدواريم در جهت تحقق بخشيدن به مفاد قطعنامه اخير شوراي امنيت موفق شويم.»[۸] وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا شرارتهاي اخير عراق توهين به اهداف سفر شما نيست؟ گفت: «قرار است در مدت اقامت من در تهران و بغداد، طرفين اقدامات نظامي خود را متوقف كنند. من اميدوارم كه دو كشور اين درخواست شوراي امنيت را رعايت كنند. البته از طرف ايران اطمينان كامل دارم.»[۹] خبرگزاري فرانسه با اشاره به اظهارات دكوئيار پيش از ترك نيويورك گزارش داد: «بعضي از ديپلماتهاي بلندپايه سازمان ملل معتقدند كه مقامات ايراني اين بار براي اجتناب از مسائلي كه دبيركل مطرح ميكند، با مشكل روبهرو خواهندبود. شوراي امنيت به عنوان دستورالعمل به دكوئيار گفته كه در مورد اجراي قطعنامه 598 بحث كند و پاسخهاي قطعي بگيرد و به ابهامات ايران در مورد متن قطعنامه بپردازد.»[۱۰] راديو بي.بي.سي. نيز با تجزيه و تحليل سخنان روز گذشته آقاي هاشمي رفسنجاني، موضع ايران در مورد پايان جنگ و امكان موفقيت مأموريت دبيركل سازمان ملل را مورد بررسي قرار داد: «آقاي رفسجاني اين نكته را روشن كرد كه تا وقتي متجاوز معرفي نشده است، ايران آتشبس را نخواهد پذيرفت و اين موضوع دليل بدبيني عمومي نسبت به شانس موفقيت سفر دبيركل سازمان ملل را توجيه ميكند.»[۱۱] اين راديو سپس با اشاره به اختيارات و محدوديتهاي دبيركل در گفتوگو با دو طرف جنگ و اينكه در قطعنامه هيچ اشارهاي به نوع محاكمه و تنبيهي كه ايران خواستار آن ميباشد نشده است، گفت: «اين براي تأمين خواستههاي ايران كافي نيست، زيرا به دبيركل سازمان ملل تنها اختيار داده شده است كه درباره اجراي قطعنامه مذاكره كند و به هيچوجه حق تغيير آن را نخواهد داشت.» راديو بي.بي.سي. در پايان گفت: «در حاليكه آقاي دكوئيار بدون شك در جستوجوي اين است كه ايران حداقل آمادگي خود را براي مذاكره درباره آتشبس اعلام كند، ولي هنوز نميتوان مأموريت فعلي او را براي پايان جنگ ايران و عراق به طور قطع به فال نيك گرفت.»[۱۲]
گزارش- 726
همزمان با سفر دبيركل سازمان ملل متحد به تهران، وزارت خارجه امريكا اعلام كرد كه طرح تحريم عمومي ايران، در ديدار هفته آينده وزير خارجه امريكا از شوروي با مقامهاي اين كشور بررسي خواهد شد. خانم "ريچ وي" معاون وزارت خارجه امريكا در امور اروپا با اعلام اين خبر، در مورد مأموريت خاوير پرز دكوئيار گفت: «سرنوشت بسياري از امور بستگي به مأموريت صلح دبيركل سازمان و گزارش وي در بازگشت از سفر به ايران و عراق خواهد داشت، با اينحال همكاري ابرقدرتها درتصويب قطعنامههاي براي ايجاد آتشبس بين ايران و عراق به معني همكاري نيروهاي دريايي دو كشور در خليجفارس نيست.» وي افزود: «پايان يافتن جنگ به نفع هر دو ابرقدرت است معذالك سياستهاي عمومي آنها در خليجفارس متفاوت بوده و متفاوت نيز خواهد ماند.»[۱۳] "الكساندر گاليستين" رييس بخش خليجفارس وزارت خارجه شوروي نيز در يك موضعگيري سياسي گفت: «شوروي بهطور اصولي از يك تحريم تسليحاتي عليه كشوري كه قطعنامه آتشبس شوراي امنيت سازمان ملل متحد را نپذيرد، حمايت ميكند.» وي با تهديد تلويحي جمهوري اسلامي ايران، در مورد نتايج سفر دبيركل ابراز خوشبيني كرد و گفت: «اعتبار نقطه نظرات، به نتيجه سفر دبيركل سازمان ملل به تهران بستگي خواهد داشت. اگر اين مأموريت دكوئيار بينتيجه باشد ـ كه تصور نميكنيم اين طور شود ـ ما خواستار مذاكره اعضاي دائمي شورا و كشورهاي مربوطه براي انجام اقدامات جديدي در چارچوب منشور سازمان ملل خواهيم شد.» گاليستين افزود: «معهذا ما انجام عمليات نظامي به عنوان وسيلهاي براي حل اختلاف را رد ميكنيم و در عين حال تأكيد ميكنيم كه شوروي از هر قطعنامهاي كه سازمان ملل صادركند، پيروي خواهد كرد.»[۱۴]
گزارش- 727
"شيخ زايد بنسلطان آلنهيان" رييس امارات متحده عربي، از تلاشهاي دبيركل سازمان ملل متحد استقبال كرد و سفر وي را فرصت خوبي براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق خواند. وي گفت: «اكنون [زمينه] موفقيت از هر زمان ديگري براي پايان دادن به جنگ عراق و ايران و به اجرا درآمدن قطعنامه 598 شوراي امنيت مناسبتر ميباشد و كليه كشورها ميبايست در اين رابطه تلاش كنند.» وي با اشاره به اين كه جهان عرب و اسلام تلاشهاي دبيركل را بسيار با اهميت ميدانند، افزود: «در حال حاضر تمام اميدها به سفر جاري دبيركل سازمان ملل بسته است و چنانچه مأموريت وي در سفر به تهران با شكست روبهرو شود، بر اعراب واجب است كه قبل از تلف شدن وقت و هدر رفتن فرصت، براي پايان يافتن جنگ موضع قوي و واحدي اتخاذ نمايند.»[۱۵] … روزنامه كويتي "الانباء" – كه ديدگاههاي عراق را منعكس ميكند ـ با بيفايده دانستن تلاشهاي سياسي سازمان ملل براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق، خواستار بسيج ارتشهاي عرب براي يكسره كردن جنگ شد و افزود: «آن روز نزديك است كه جنگندههاي نيروي هوايي عراق، كويت و عربستان و بلكه تمامي اعراب آتش خود را بر ارتش شكست خورده "ابرهه فارس"(!) بريزند و آن را تارومار كنند.»[۱۶]
گزارش- 728
حركت رزمناوهاي نيروي دريايي ايتاليا به خليجفارس به دليل مخالفت نمايندگان مجلس ايتاليا تا روز 24 شهريور ماه آينده به تعويق افتاد. "زانونه" وزير دفاع ايتاليا در اين مورد گفت: «… اين تأخير كه از سوي اعضاي مخالف پارلمان با طرح اعزام رزمناوها به خليجفارس، تحميل شد، اين فرصت را فراهم خواهد كرد كه نتايج مأموريت صلح پرز دكوئيار دبير كل سازمان ملل مورد ارزيابي قرار گيرد و مشخص شود كه اين مأموريت در تهران و بغداد تا كجا پيشرفته است.»[۱۷] "جوزپه پانوكيا" سخنگوي رسمي و مديركل وزارت خارجه ايتاليا نيز در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي، با رد تغيير موضع پيشين ايتاليا گفت: «متأسفانه اخيراً در خليجفارس دو تحول مهم روي داد: اول اينكه آتشبس عملي 45 روزه نقض شد و دوم آنكه يك كشتي باربري ما مورد حمله قرار گرفت.» خبرنگار خبرگزاري جمهوري اسلامي از وي پرسيد: «بنابه آمارهاي موجود، ايران شريك عمده تجاري ايتاليا در منطقه و دومين تأمينكننده نفت اين كشور است؛ شما ميخواهيد كشتيهاي تجاري خود را اسكورت كنيد در حاليكه كشتيهاي جنگي حق ورود به آبهاي ايران را ندارند، در چنين شرايطي معناي اسكورت كشتي تجاري چيست؟» وي در پاسخ با بيان اينكه عمليات حفاظت ازكشتيها تنها در آبهاي بينالمللي و براي كشتيهاي حامل پرچم ايتاليا است، گفت: «ما هنوز نميدانيم كه نيروي دريايي ايتاليا چگونه عمليات اسكورت را سازمان خواهد داد اما مأموريت آنها بدون شك تهاجمي نيست. ما وارد آبهاي مرزي و عراق نخواهيم شد. اگر حمله عليه يك كشتي تجاري ايتاليا در منطقهاي صورت گيرد كه اسكورت نميشود، مسئله به يك مورد سياسي بدل خواهد شد.» جوزپه پانوكيا با كم اهميت جلوه دادن اقدام ايتاليا افزود: «سفر كشتيهاي جنگي ايتاليا به منطقه خليجفارس 25 روز به طول خواهد انجاميد و طي اين مدت ما انتظار داريم كه نتايج دو تحول مهم سياسي كه اولي سفر دبيركل سازمان ملل به تهران و دومي به سفر آقاي خامنهاي به نيويورك مربوطه ميشود، به حوادث شكل ديگري بدهد. در اين راستا دولت ايتاليا آرزو دارد كه پس از اين تحولات، شرايط به سمتي پيش روند كه هر نوع تهديد در خليجفارس رفع گردد.»[۱۸]
گزارش- 729
آقاي بشارتي قائم مقام وزير خارجه كه به چين سفر كرده است، امروز با "زائو زيانگ" نخستوزير و اوشيچيان وزير خارجه اين كشور ديدار و در مورد گسترش و تعميق روابط دو كشور، قطعنامه شوراي امنيت و پايان جنگ خليجفارس گفتوگو كرد. نخستوزير چين با قدرداني از توجه رهبران ايران به گسترش و پيشرفت روابط دو كشور، گفت: «جمهوري اسلامي ايران كشوري با موقعيت استراتژيك بسيار مهم است و من معتقدم كه به خصوص پس از جنگ، نقش مهمي در صحنه بينالمللي ايفا خواهد نمود.» "زائو زيانگ" افزود: «ما آرزو ميكنيم كه اين جنگ به پايان برسد و اميدواريم كه دوستان ايراني به طور جدي در اين مورد فكر بكنند.»[۱۹] در پي اين ديدارها، آقاي بشارتي در يك مصاحبه مطبوعاتي در چين در اين باره گفت: «درباره قطعنامه 598 شوراي امنيت دو تفكر وجود دارد: يك تفكر مربوط به امريكا و عراق است. امريكا ميخواهد از اين قطعنامه به عنوان اهرم فشار عليه ايران استفاده كند و دست دبيركل را براي هرگونه فعاليت مثبتي ببندد. و تفكر دوم اين است كه دست دبيركل را باز بگذراند تا با طرفين به مشورت و رايزني بپردازد بويژه مقامات ايراني فرصت داشته باشند درباره يك طرح كامل كه در برگيرنده يك صلح پايدار و مستمر در منطقه خليجفارس است، به بررسي بنشينند كه اكثريت اعضاي دائمي شوراي امنيت بهخصوص چينيها طرفدار تفكر دوم هستند.»[۲۰] وي درباره تدابير دفاعي جمهوري اسلامي ايران در تنگه هرمز و استقرار موشكهاي "كرم ابريشم" در اين تنگه گفت: «ايران براي جلوگيري از تجاوز و تهاجم در تنگه هرمز و در طول مرزهاي خود تسليحات متنوعي را فراهم نموده و تصميم ندارد ابتدا به ساكن به طرف نيروهاي مستقر در خليجفارس و تنگههرمز حمله كنند، اما اگر به مواضع ايران حمله شود، تمام منطقه با آتشافروزان به آتش كشيده خواهند شد.» وي افزود: «ايران داراي موشكهاي چيني ميباشد و آنها را از عراق به غنيمت گرفته است.»[۲۱] راديو امريكا به نقل از گزارش روزنامه "كريستين ساينس مانيتور" از پكن در مورد اهداف، سياست و نفوذ چين در منطقه خليج فارس و نقش اين كشور در پايان دادن به جنگ خليجفارس گفت: «چين قبل از آنكه ميخواهد روابط خود را با اعراب حفظ كند مايل نيست كه ايران را به عنوان مشتري اصلي خريد اسلحه از دست بدهد و نميخواهد كه ايران را براي قبول قطعنامه آتشبس شوراي امنيت زياد تحت فشار قرار دهد…. بنابه گفته ديپلماتهاي غربي، پكن از نفوذ بيشتري در تهران برخوردار است زيرا كه مقامات رژيم اسلامي معتقدند كه اين كشور آسيايي انگيزههاي شخصي كمتري در خليجفارس دارد. از طرفي چين همچنان فروشنده عمده اسلحه به ايران محسوب ميشود، گرچه چينيها به كراّت موضوع فروش اسلحه به ايران را انكار كردهاند مقامات وزارت خارجه امريكا اخيراً ادعا كردند توانستهاند كليه فروشندگان عمده اسلحه به ايران به استثناء چين را متقاعد كنند كه سلاحهاي مورد نياز ايران را تأمين نكنند. از طرفي چين هم نخواسته كه از نفوذش در تهران براي قطعنامه شوراي امنيت استفاده كند. زيرا نه ميخواهد كه رابطه با ارزش ديپلماتيكش را در خاورميانه از دست بدهد و نه ميخواهد كه مشتري عمده اسلحه چون ايران را از دست دهد، به جاي آن با ديگر اعضاي شوراي امنيت همآهنگ شده و مأموريت صلح را به عهده دبيركل سازمان ملل گذارده كه با مقامات تهران و بغداد گفتوگو كنند…» به گفته راديو امريكا، كريستين ساينس مانيتور سپس در مورد اهميت نقش چين در برقراري آتشبس نوشته است: «بدون همكاري و حمايت كامل چين و بدون اعمال نفوذ چين در متقاعد كردن تهران به پذيرش قطعنامه 598 شوراي امنيت، اميد چنداني به تضمين صلح نيست.»[۲۲] قائم مقام وزارت خارجه جمهوري اسلامي ايران در بازگشت از پكن در يك توقف كوتاه در امارات متحده عربي با حاكم "شارجه" و وزير دفاع امارت متحده عربي ديدار و گفتوگو كرد. آقاي بشارتي در اين ديدار با تشريح سياست جمهوري اسلامي ايران مبنيبر خويشتنداري و جلوگيري از گسترش جنگ به ديگر كشورهاي منطقه و پرهيز از تشنجآفريني گفت: «ما عليرغم رعايت سياست خويشتنداري، نميتوانيم نسبت به عملكرد منفي و سياستهاي تحريككننده ديگر كشورها بيتفاوت باشيم و حق مقابله با اين توطئهها را براي خود محفوظ ميدانيم.» بشارتي در ديدار با وزير دفاع امارات متحده عربي نيز گفت: «ما بيش از هر ملتي خواهان صلح و بر قراري آرامش در منطقه هستيم و براي دستيابي به يك صلح عادلانه و امنيتي استوار بايد ريشه تجاوز در منطقه خشك شود و حكومت بعث عراق محكوم و مجازات گردد.»[۲۳]
گزارش- 730
"حسين شيخالاسلام" معاون وزارت خارجه كه براي تشريح مواضع جمهوري اسلامي ايران در مورد مسائل خليجفارس به عمان سفر كرده است، امروز بعد از ظهر با "سلطان قابوس" پادشاه عمان ديدار و گفتوگو كرد. وي با بيان اينكه حضور امريكا تنها براي گسترش نفوذ نظامي اين كشور در منطقه است، گفت: «امريكا توجيهات زايدي را ارائه ميدهد ولي واقعيت اين است كه به اينجا آمده تا سلطه خويش را تحميل كند و در تلاش است تا كشورهاي منطقه را از همديگر جدا كند، ولي ما اجازه نخواهيم داد كه امريكا به اغراض خود جامه عمل بپوشاند و جريان را به نفع استقلال و آرامش منطقه به پيش خواهيم برد. بنابراين بهتر است كشورهاي همسايه در اين راه با ما همكاري كنند، زيرا اگر در اين منطقه آتش برافروخته شود، آنها زيان بيشتري خواهند ديد.» سلطان قابوس نيز در اين ديدار با تشكر از تشريح مواضع جمهوري اسلامي ايران، در مورد تحولات اخير خليجفارس گفت: «ما به روشني به شما و ديگران ميگوييم كه حضور نيروي بيگانه براي ما نيز نگرانكننده است.» پادشاه عمان افزود: «ما اعتقاد به همزيستي مسالمتآميز داشته و ميخواهيم منطقه به دور از كشمكشهاي بيگانه باشد و كشورهاي منطقه به منافع خود توجه نمايند.»[۲۴]
گزارش- 731
خبرگزاري جمهوري اسلامي به نقل از منابع ديپلماتيك در ژنو اعلام كرد: «رايزنيهاي امريكا و شوروي در مورد افغانستان و اوضاع خليجفارس كه روز گذشته در ژنو آغاز شده بود، بدون اخذ نتيجه مثبت پايان يافت. سخنگوي هيئت امريكا در پايان مذاكرات فقط تاريخ بعدي مذاكرات را اعلام كرد و مطلبي نگفت. منابع ديپلماتيك خاطرنشان ساختند كه در اين دوره تبادل نظرها صورت گرفته و بايد منتظر ملاقات آينده وزراي خارجه دو كشور بود.»[۲۵]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/06/20
- ↑ سند شماره 029174 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: "گزارش نوبهأي"، شماره 25، از معاونت عمليات و اطلاعات نزاجا: مديريت اطلاعات، به نيروي زميني سپاه (اهواز ـ گلف)، 23/6/1366، ص3؛ و ـ سند شماره 97509 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از ژاجا ـ فرماندهي ركن3، به نخستوزيري، 20/6/1366؛ و ـ سند شماره 97529 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه (ع)، به فرمانده نيروي زميني، 22/6/1366.
- ↑ سند شماره 102727 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه ـ دفتر نمايندگي امام، به ستاد مركزي سپاه ـ دفتر نمايندگي امام، 25/6/1366.
- ↑ سند شماره 078137 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه(ع) ـ اطلاعات، به ستاد مركزي ـ اطلاعات، 24/6/1366؛ و ـ سند شماره 078136 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه سيدالشهداء(ع)، به نيروي زميني سپاه، 24/6/1366.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 20/6/1366، ص8.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 21/6/1366، ص9.
- ↑ پيشين، صص9ـ8.
- ↑ مأخذ 5، ص6.
- ↑ روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص آخر، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ پيشين، صص9ـ8.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 176، 21/6/1366، ص7، نيويورك ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 20/6/1366.
- ↑ پيشين، ص3، به نقل از راديو بي.بي.سي، 20/6/1366.
- ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 21/6/1366، صص25ـ24.
- ↑ مأخذ 10، صص22ـ21، به نقل از راديو لندن، 20/6/1366؛ و ـ روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص2، خبرگزاري رويتر، به نقل از روزنامه نيويور تايمز.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/6/1366، ص آخر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، شريه شماره 177، 22/6/1366، صص14ـ13.
- ↑ پيشين، ص15، كويت ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/6/1366.
- ↑ مأخذ 14، رم ـ به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ مأخذ 15، صص31ـ29، رم ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/6/1366.
- ↑ مأخذ 8.
- ↑ روزنامه كيهان، 21/6/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ مأخذ 8.
- ↑ مأخذ 10، صص22ـ21، به نقل از راديو لندن، 20/6/1366؛ و ـ روزنامه رسالت، 21/6/1366، ص2، خبرگزاري رويتر، به نقل از روزنامه نيويور تايمز.
- ↑ روزنامه كيهان، 22/6/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 26/6/1366، ص2.
- ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 21/6/1366، صص25ـ24.