1365.07.16: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه روز شمار دفاع مقدس
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه زندگینامه |عنوان =روزشمار جنگ سال 1365 |نام = 1365.07.16 |نام دیگر= شانزده مهر |روز=16 مهر 1365 |تاریخ شمسی= 1365.07.16 |تاریخ میلادی= 8 اکتبر 1986 |تاریخ قمری= 3 صفر 1407 |اسامی عملیات= |اسامی شهدا= |اسامی اسرا= }} <div class="bootstrap-btn">1359.07.16</div> <div class="bootstrap-btn">1360.07.16...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
سطر ۲۴: سطر ۲۴:




==گزارش -1==
==گزارش -331==
 
امروز در روستاي "مورت خواردو" واقع در يك‌صد كيلومتري عمق خاك عراق جلسه‌اي با حضور فرماندهان نيروهاي عمل‌كننده در عمليات بزرگ نفوذي در كركوك(شامل عده‌اي از كادرهاي عملياتي سپاه و نيز فرماندهان نيروهاي اتحاديه‌ميهني‌كردستان‌عراق)، برگزار شد. در اين جلسه، آخرين وضعيت منطقه، تحركات دشمن، نتايج شناسايي دو روز اخير نيروهاي خودي در منطقه و راه‌كارهاي نهايي بررسي شد و طرح نهايي عمليات با توجه به واقعيت‌هاي منطقه مورد تصويب قرارگرفت. با شناسايي‌هاي دو روز اخير مشخص شد كه وضعيت منطقه عادي است و مشكلي براي اجراي عمليات وجود ندارد.
در پايان اين جلسه تصويب شد كه عمليات روي تأسيسات برق "دبس" به دليل نداشتن شناسايي كافي و وجود مشكلات و موانع متعدد در مسير آن، انجام نگيرد و نيروهايي كه براي عمليات روي اين تأسيسات در نظر گرفته شده‌بودند، به نيروهاي عمل‌كننده در "كاني دملان" افزوده شوند. در نتيجه طبق مصوبات جلسه امروز، طرح جديد عمليات شامل اين اقدامات خواهد بود:
الف - اجراي آتش روي هدف‌هاي زير:
تأسيسات "جبل‌بر" و "جمبور" در محور مالبند 1، پادگان زرهي دارمان و مركز منافقين در دارمان، مركز تشويش راديويي (ايجاد پارازيت) سقزلي، پادگان حصار (مركز تجمع يك گردان جاش) و تأسيسات "باباگرگر"، پايگاه هوايي كركوك، مقر لشكر دوم ارتش عراق، يونيت يك‌صد هزار بشكه‌اي شورآوا و مركز تبديل گاز شور (خام) به گاز مصرفي شورآوا در محور مالبند2.
ب - حمله به نيروهاي مستقر در ارتفاعات "دملان" و انهدام پايگاه موشكي عراق در اين ارتفاع<ref>سند شماره 294 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: "عمليات فتح1 (كركوك)"، گزارش راوي قرارگاه رمضان (مسعود سرمدي)، ص‌ص 25 تا 29؛ و: سند شماره 1254 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه ثبت جنگ راوي قرارگاه رمضان در عمليات فتح1، راوي: مسعود سرمدي، ص31 تا 43؛ وـ نوارهاي شماره 20623 و 20619.</ref> ( ضميمه دارد).
به گزارش راوي قرارگاه رمضان تنها نگراني موجود، در اختيار نبودن ادوات، تجهيزات و مهمات پيش‌بيني شده در منطقه عمليات است كه به‌رغم برنامه‌ريزي‌هاي قبلي، اين تجهيزات هنوز به دست فرماندهان عمل‌كننده نرسيده‌است.<ref>پيشين، رديف اول، ص 25.</ref>
==گزارش -332==
به گزارش معاونت اطلاعات قرارگاه كربلا (سپاه)، در ادامه فعاليت مهندسي دشمن در جنوب، امروز در خطوط منطقه چزابه تا طلائيه، بيش‌تر ترميم موانع، نصب دكل و جاده‌سازي انجام شد. همچنين دشمن در غرب جفير، پشت پدغربي جزيره جنوبي فعاليت جاده‌سازي داشته‌است كه در ادامه اين فعاليت هر شب به طول جاده اضافه مي‌شود. طول فعلي جاده حدود 50 متر مي‌باشد.<ref>سند شماره 23896 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: معاونت اطلاعات سپاه يكم كربلا،"گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شمارة3"، 21/7/1365، ص4.</ref>
از سوي ديگر، به گزارش واحد اطلاعات نيروي‌زميني سپاه، يك هيئت نظامي متشكل از افسران بلندپايه ارتش عراق از مركز فرماندهي و برج‌هاي ديده‌باني واقع در منطقه عماره بازديد كرده‌اند. در حين بازديد، تمام برج‌هاي ديده‌باني منطقه در حال آماده‌باش بوده‌اند.<ref>سند شماره 23902، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: اطلاعات نيروي زميني سپاه، "گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شماره 31"، 22/7/1365، ص4.</ref>
==گزارش -333==
به گزارش گردان اطلاعات ثارالله قرارگاه نجف، امروز حدود ساعت 18 يك گروه گشتي نفوذي دشمن در منطقه صالح‌آباد در استان ايلام با كمين در مسير نيروهاي خودي، به آنها حمله كرد. اين درگيري كه يك ساعت و نيم ادامه داشت، سرانجام با سه كشته و زخمي از افراد دشمن، پايان يافت.<ref>سند شماره 60644 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گردان اطلاعات ثارالله قرارگاه نجف، "گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شماره 149"، 20/7/1365، ص1.</ref>
==گزارش -334==
چهار هواپيماي دشمن از نوع سوخو به گمان استقرار نيروهاي معارض عراقي در روستاي "شاريستن" در نزديكي دوكان عراق، به اين روستا حمله كردند كه براثر آن، 4 تن از كردهاي عراقي كشته و 4 تن ديگر مجروح شدند؛ 10 باب منزل نيز در اين روستا ويران گرديد.<ref>سند شماره 87846 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، سپاه پنجم نيروي زميني، 17/7/1365.</ref>
==گزارش -335==
"طالع الدوري" فرمانده سپاه سوم عراق در شرق و شمال بصره، امروز در مصاحبه‌اي با خبرنگاران ـ كه در اطراف بصره در مقر وي انجام شد ـ به پرسش‌هايي در خصوص حمله آتي ايران به بصره و توانايي عراق براي رفع آن، پاسخ گفت. به گزارش آسوشيتدپرس، وي احتمال حمله قريب‌الوقوع ايران به بصره را رد كرد و افزود: «دشمن [ايران‌] به‌طور جدي تجهيز نشده اما اين‌طور تبليغ مي‌كند كه در آينده نزديك حمله خواهد كرد.» وي گزارش‌هاي استقرار 650 هزار نيروي ايراني در طول جبهه‌هاي جنگ را مورد ترديد قرار داد ولي گفت كه بصره يكي از هدف‌هاي استراتژيك تهاجم آينده ايران خواهد بود. وي افزود: «ما به‌طور كامل آمادگي داريم تا نيروي مهاجم را درهم بكوبيم.»<ref>خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 204، 18/7/1365، ص2، بصره، آسوشيتدپرس، 17/7/1365.</ref>
==گزارش -336==
شوراي امنيت كه از چند روز قبل به درخواست گروه هفت نفري اتحاديه عرب جلسه‌هايي اضطراري براي بررسي جنگ ايران و عراق تشكيل داده‌بود، بعد از بحث‌هاي طولاني، امروز قطع‌نامه جديد 588 را تصويب كرد كه در آن از دو كشور درگير خواسته‌است كه قطع‌نامه 582 مصوب در 24 فوريه 1986 (5/12/1364) را بپذيرند و اجرا كنند. از دبيركل نيز درخواست شده‌است تا پس از تماس با طرف‌هاي درگير در مورد اجراي اين قطع‌نامه، نتيجه كار خود را تا 30 نوامبر (نهم آذر 1365) به شوراي امنيت گزارش دهد<ref>S/RES/588, 8 oct 1986</ref> ( ضميمه دارد). در كتاب شوراي امنيت و جنگ تحميلي، در تحليلي در خصوص اين قطع‌نامه آمده است: «اين قطع‌نامه همانند قطع‌نامه‌هاي قبلي فقط "توصيه" است و در فاصله زماني 7 ماه و 12 روز بعد از قطع‌نامه قبلي صادر شده كه نسبت به ساير قطع‌نامه‌هاي قبلي فاصله نسبتاً كمي مي‌باشد. ضمناً از نظر حجم و تعداد كلمات به كار برده شده نيز اين قطع‌نامه كوتاه‌ترين قطع‌نامه از مجموعه قطع‌نامه‌هاي مورد مطالعه است.»<ref>هدايتي خميني، عباس، شوراي امنيت و جنگ تحميلي (تهران: دفتر مطالعات سياسي و بين‌المللي، 1370)، ص 119.</ref> به عقيده نويسنده كتاب، با توجه به سخنان دبيركل در اجلاس شوراي امنيت در 3 اكتبر 1986 (11 مهرماه جاري)،<ref>UNIS/sg/2, 6 oct 1986, pp. 1-2.</ref> تهديدات ايران مبني‌بر انجام‌دادن حمله سرنوشت‌ساز و نهايي، در صدور اين قطع‌نامه مؤثر بوده‌است.<ref>مأخذ شماره 9.</ref>
يادآوري مي‌شود كه در قطع‌نامه قبلي (582) با اظهار تأسف از ادامه جنگ، تهاجمات ارضي، بمباران مناطق غيرنظامي، حمله به كشتي‌هاي بي‌طرف و هواپيماهاي كشوري، نقض مقررات بين‌المللي به‌خصوص استفاده از سلاح شيميايي، از ايران و عراق خواسته بودند تا بي‌درنگ اين موارد را عملي كنند: آتش‌بس، توقف مخاصمات در دريا و هوا و زمين، عقب كشيدن همه نيروها به حوزه‌هاي شناخته‌شده بين‌المللي، مبادله اسيران و تبديل روش‌هاي خصمانه به ميانجي‌گري مسالمت‌آميز.<ref>S/RES/582, 24 Feb 1986</ref>
در مورد واكنش ايران در برابر قطع‌نامه 588، خبرگزاري فرانسه گزارش داد: «نماينده دائمي جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل "رجايي‌خراساني"، اين قطع‌نامه را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد و تأكيد كرد كه كشورش مستقيم و غيرمستقيم به هيچ‌وجه با عراق مذاكره نخواهد كرد. رجايي‌خراساني كه در يك مصاحبه مطبوعاتي شركت كرده بود اظهار داشت كه شوراي امنيت يك‌بار ديگر از جانب رژيمي كه تمامي اصول و قوانين بين‌المللي را زير پا گذاشته، مورد سوءاستفاده قرارگرفته است. وي شوراي امنيت را به خاطر ناديده گرفتن مسئوليت عراق در شروع جنگ و فراموش كردن محكوميت اين كشور به خاطر به‌كارگيري سلاح شيميايي و بمباران مناطق غيرنظامي،مورد سرزنش قرار داد. رجايي‌خراساني خاطرنشان ساخت كه كشورش تا وقتي‌كه عاملين تجاوز در بغداد برسرقدرت باشند، از مذاكره با عراق خودداري خواهد كرد. او گفت: ما صلح مي‌خواهيم اما نه با صدام.»<ref>روزنامه جمهوري‌اسلامي، 19/7/1365، ص8، خبرگزاري فرانسه.</ref> رجايي‌خراساني روز گذشته (15/7/1365) در يك كنفرانس مطبوعاتي تأكيد كرده بود كه جنگ تا سرنگوني رژيم كنوني بغداد و تا وقتي‌كه شوراي امنيت به اقدام عليه متجاوز و برقراري عدالت تصميم نگرفته است، ادامه خواهد يافت.<ref>روزنامه اطلاعات، 16/7/1365، ص16، خبرگزاري فرانسه.</ref>
اما عراق از اين قطع‌نامه استقبال كرد. خبرگزاري عراق از نيويورك گزارش داد كه "طارق عزيز" وزير خارجه اين كشور گفته‌است: «عراق از اتفاق‌نظر اعضاي شوراي امنيت شادمان است زيرا تمام اين كشورها علي‌رغم اختلافات سياسي خود، در مورد لزوم پايان گرفتن سريع جنگ عراق و ايران توافق كردند و اين حمايت شوراي امنيت از موضع عراق نشانة انزواي ايران است.»<ref>خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 205، 19/7/1365، ص5.</ref>
همچنين روزنامه "الثوره" ارگان حزب بعث عراق از قطع‌نامه 588 به‌عنوان پيروزي براي عراق ياد كرد: «قطع‌نامه‌اي كه به اتفاق آرا توسط شوراي امنيت سازمان ملل در مورد جنگ عراق و ايران به تصويب رسيد يك پيروزي سياسي جديد براي عراق به‌شمار مي‌رود. اين قطع‌نامه نه تنها نشان‌دهندة تمايل جامعه بين‌الملل به پايان بخشيدن جنگ از طريق امكانات صلح‌جويانه است، بلكه تأكيد بر شكست ايران در صحنه بين‌المللي دارد.»<ref>پيشين، ص‌ص5 و 6، خبرگزاري فرانسه، 18/7/1365.</ref>
==گزارش -337==
به گفته راديو امريكا، "ريچارد مورفي" مدير كل وزارت خارجه امريكا امروز در گزارشي به كميته فرعي اروپا و خاورميانه مجلس نمايندگان اين كشور، تحولات خاورميانه، موضوع فروش سلاح‌هاي پيشرفته به كشورهاي عربي خليج‌فارس، نگراني اين كشور از حمله آينده ايران به عراق، تمايل امريكا به عدم شكست عراق، طرح موضوع جنگ در مذاكرات دو ابرقدرت، تصميم براي جلوگيري از صدور سلاح به ايران، احتمال پيروزي ايران در جنگ و همكاري عراق و امريكا را مورد بحث و بررسي قرار داد.
به گزارش راديو امريكا، ريچارد مورفي در اين جلسه در ابتدا به لايحه‌اي اشاره كرد كه به گفته او براي جلوگيري از فروش سلاح‌هاي پيشرفته و حساس به كشورهاي ميانه‌رو عرب، در كنگره مطرح است و آن را گرايشي دانست كه پي‌آمدهاي ناخوش‌آيندي خواهد داشت. وي افزود: «بالاترين ارجحيت‌هاي سياست امريكا، تأمين عبور آزاد نفت از خليج‌فارس، مهار كردن نفوذ شوروي و جلوگيري از گسترش راديكاليزم اسلامي است. دوستان ما در منطقه يعني اعضاي شوراي همكاري خليج‌[فارس‌] بايد بتوانند از خودشان و منافعشان و همچنين از آزادي آمدوشد كشتي‌هاي بين‌المللي دفاع كنند. نيازهاي آنان كاملاً با منافع امريكا تطبيق مي‌كند. ما طي سال‌ها كوشيده‌ايم شمشير و سپري را كه دوستانمان در خليج‌فارس نياز دارند، در اختيارشان بگذاريم، با توجه به ادامه بحران ممكن است ناچار شويم به اقدام بيش‌تري در اين زمينه دست بزنيم تا آن‌جا كه آنها قادر شوند از منافع خودشان دفاع كنند.»
وي در خصوص تهديدات ناشي از جنگ ايران و عراق نيز گفت : «آمادگي براي حمله بزرگي كه ايران از آن سخن مي‌گويد، شتاب گرفته و در دولت و در پايتخت‌هاي كشورهاي ميانه‌رو عرب در مورد قصد اعلام شده ايران براي دست زدن به حمله نهايي، نگراني‌هايي احساس مي‌شود. عراق نيز آماده شده و به بسيج نيروهاي تازه‌اي پرداخته‌است. از نيمه تابستان به حمله‌هاي هوايي گسترده‌اي عليه هدف‌هاي اقتصادي ايران ادامه داده كه اين اقدام خسارت‌هاي زيادي به تأسيسات نفتي ايران در خليج‌فارس وارد نموده‌است. ما معتقديم كه عراق بايد بتواند از خودش دفاع كند.»
وي افزود: «در حالي كه خشونت و ويرانگري گسترش مي‌يابد و امكان سرايت جنگ به نقاط ديگر بيش‌تر مي‌شود، ما از اين‌كه ممكن است كشتي‌راني در خليج‌فارس به صورت هدف [نظامي‌] تازه‌اي براي هر دو طرف درآيد، احساس خطر مي‌كنيم.»
يكي از نمايندگان كنگره از او پرسيد: آيا وزارت امورخارجه از رئيس‌جمهوري خواسته‌است جنگ ايران و عراق و نقش شوروي در اين جنگ را در كنفرانس "ايسلند" با "ميخائيل گورباچف" مطرح سازد؟ مورفي در جواب گفت: «درگيري‌هاي منطقه‌اي بخشي از دستور كار ما خواهد بود. اين موضوع قبلاً نيز در سطح كارشناسان و بين "جورج شولتز" وزيرخارجه امريكا و "شواردنادزه" وزير امورخارجه شوروي مطرح شده‌است. ما خواسته‌ايم اقداماتي در زمينه كنترل سلاح‌هايي كه به ايران مي‌رسد، انجام گيرد و پيشنهاد كرده‌ايم اقدام مشتركي صورت پذيرد و قصد داريم آن را دنبال كنيم.»
اين نماينده كنگره در حالي كه به نظر مي‌رسيد از مذاكرات پنهاني ايران و امريكا و ارسال اسلحه از امريكا به ايران اطلاع دارد، پرسيد: اخيراً گزارش‌هايي انتشار يافته كه سلاح‌هاي ساخت امريكا هنوز به ايران مي‌رسد و گزارش مي‌رسد كه سال گذشته 3600 تن تجهيزات نظامي ساخت امريكا وارد ايران شده‌است. آيا اين درست است‌؟ ريچارد مورفي پاسخ داد: «آنچه مي‌توانم بگويم آن است كه ما تلاش كرده‌ايم هر گزارشي را در مورد رسيدن سلاح‌هاي ساخت امريكا يا سلاح‌هايي كه با امتياز امريكا ساخته مي‌شود به ايران، دنبال كنيم؛ مثلاً از بغداد خواسته‌ايم اگر اطلاعاتي دارد يا اگر سلاح‌هايي را در جبهه به‌دست آورده‌است ما را از شماره سري و جزئيات آنها آگاه كند. احتمال دارد برخي از سلاح‌هاي ساخت امريكا از طريق بازار سياه به ايران برسد، اما اين كاري نيست كه با اطلاع دولت انجام گيرد. از اين گذشته اين‌ها سلاح‌هاي پيشرفته‌اي نيستند.»
نماينده‌اي ديگر از مورفي پرسيد: تا چه حد اطمينان دارد عراق خواهد توانست موقعيت خود را در صورتي كه حمله مورد انتظار ايران صورت گيرد، حفظ كند؟ مدير كل وزارت امورخارجه امريكا گفت: «جنگ هميشه غيرقابل پيش‌بيني است اما فكر مي‌كنم شواهد خوبي در دست است كه نشان مي‌دهد عراق خطوط دفاعي خود را حفظ خواهد كرد. عراق از برتري هوايي روشني برخوردار است. ارتش عراق از انضباط دقيق‌تر و روحيه بالايي برخوردار است. البته ايراني‌ها نيز از چنين روحيه‌اي برخوردارند و هر دو طرف تقريباً نيم ميليون نفر را بسيج كرده‌اند.»
نماينده كنگره پرسيد: بنابراين شما با نظر عراقي‌ها كه حمله ايران نزديك است موافقيد؟ مورفي پاسخ مثبت داد و با اشاره به تخليه بيمارستان‌ها در داخل ايران و در محدوده جنگ و ادامه آماده‌سازي و سربازگيري در ايران و همچنين بيانيه‌هاي جمهوري اسلامي، گفت: «جنگ ادامه خواهد يافت و حمله انجام خواهد گرفت.»
يك نماينده ديگر كنگره گفت: «به ما گزارش رسيده است كه اسرائيلي‌ها مقادير زيادي سلاح‌هاي ساخت امريكا را به ايران حمل كرده‌اند.» ريچارد مورفي توضيح داد: «از محتواي محموله كشتي اطلاعي ندارم و دولت ما گزارش را دنبال مي‌كند تا از محتواي واقعي كشتي در اين مورد كه سلاح‌هاي ساخت امريكا در آن بوده است يا نه، آگاه شود.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري‌اسلامي‌ايران، بولتن "راديوهاي بيگانه"، 20/7/1365، ص5، راديو امريكا، 19/7/1365.</ref>
==گزارش -338==
در واكنش به جوسازي‌هاي اخير عراق مبني‌بر در معرض خطر قرارگرفتن صلح و امنيت منطقه خليج‌فارس، امروز به درخواست جمهوري‌اسلامي، متن طرح قرارداد امنيتي پيشنهادي ايران براي منطقه را سازمان ملل متحد منتشر كرد. در اين طرح ـ كه 30 ارديبهشت 1365(20 مه 1986) وزير خارجه جمهوري‌اسلامي در نامه‌اي محرمانه به دبيركل سازمان ملل پيشنهاد كرد ـ جمهوري‌اسلامي ايران براي انعقاد يك قرارداد امنيتي منطقه‌اي با كشورهاي خليج‌فارس مبتني‌بر اصول استقلال، حاكميت ملي، تماميت ارضي، عدم مداخله در امور ديگران و همچنين بي‌طرفي كامل در جنگ، اعلام آمادگي كرده‌است. در اين نامه آمده‌است: «براي جلوگيري از حمله به هر كشور ديگر و احتمالاً جلوگيري از توسعه جنگ به ساير كشورها، همان‌گونه كه اين موضوع در قطع‌نامه 582 شوراي امنيت منعكس شده، جمهوري‌اسلامي از آن حمايت مي‌كند.»
در بخش ديگري از نامه نوشته شده‌است: «حمله عراق در تاريخ 22 سپتامبر 1980(31 شهريور 1359) شروع شد و در حال حاضر به مرحله پيچيده خود رسيده و به دليل خيانت برخي كشورها و عدم آمادگي مجامع بين‌المللي به‌منظور جلوگيري از اين تجاوز، بيم آن مي‌رود كه يافتن راه‌حل نهايي مدت زيادي به‌طول انجامد. در چنين شرايطي جلوگيري از گسترش دامنه جغرافيايي جنگ هدف اصلي سازمان‌هاي بين‌المللي و كشورهاي منطقه مي‌باشد. براي دست‌يابي به اين هدف، جمهوري‌اسلامي ايران بر مبناي سياست اعلام شده مبني‌بر جلوگيري از گسترش دامنه جنگ به‌منظور ايجاد صلح با ثبات در آينده براي منطقه، در جهت توسعه روابط خود با كشورهاي منطقه مدام كوشش كرده‌است، علي‌رغم كمك‌هايي كه توسط برخي از همين كشورها به عراق داده مي‌شود. عراق توسط تبليغات سوء و وسيع خود و هماهنگي سياسي با برخي كشورها اين تشنج را تشديد كرده‌است.»
در پايان نامه آمده‌است: «به نظر ما (ايران) حضور يك نماينده بي‌طرف در چنين شرايطي بسيار سودمند خواهد بود. دولت جمهوري‌اسلامي ايران با توجه به روابط دوستانه و اعتماد متقابل كه در خلال ساليان گذشته با آقاي دبيركل بوجود آمده، آماده است براي جلوگيري از گسترش جنگ به خارج از مرز دو كشور همكاري كند. به همين منظور اقدامات و ابتكارات آقاي دبيركل بايد در جهت ابقاي صلح با ثبات در منطقه مبتني‌بر اصول رعايت احترام به استقلال و تماميت ارضي و همچنين عدم مداخله در امور داخلي ديگران و ايجاد بي‌طرفي كامل توسط همه كشورها، مورد بررسي قرار گيرد.»<ref>روزنامه كيهان، 16/7/1365، ص‌ص 1 و 20، نيويورك، خبرنگار كيهان.</ref>
==گزارش -339==
به دنبال پيام رياست‌جمهوري ايران به "آندره گروميكو" صدر هيئت رئيسه اتحاد جماهير شوروي، وي ضمن اظهار تمايل به گسترش روابط با ايران، خواستار توقف تبليغات عليه شوروي در رسانه‌هاي ايران شد. خبرگزاري فرانسه به نقل از خبرگزاري رسمي شوروي (تاس) گزارش داد: «آقاي علي خامنه‌اي رئيس‌جمهوري ايران امروز پيامي براي آقاي آندره گروميكو رئيس‌جمهوري شوروي ارسال داشت كه توسط ناصر نوبري سفير ايران در مسكو تسليم وي گرديد. اين پيام مربوط به مناسبات ميان ايران و شوروي بوده‌است.» به گزارش خبرگزاري فرانسه، گروميكو در اين ديدار گفت كه آماده است تا روابط و همكاري با ايران را گسترش دهد. وي همچنين خواستار گشايش مذاكرات صلح بين ايران و عراق شد. گروميكو از سوي ديگر، رسانه‌هاي گروهي ايران را متهم به پخش تبليغات ضدشوروي كرد. و افزود: «چنين برخوردي به توسعه روابط عادي ميان دو كشور كمك نمي‌كند.»<ref>مأخذ شماره 7، ص25.</ref>
==گزارش -340==
به گزارش راديو بي.بي.سي، حزب محافظه‌كار بريتانيا در كنفرانس خود كه در شهر "بورن موث" انگلستان در جريان است ادعاي سازمان مجاهدين خلق را مبني‌بر اين كه دفاتر شركت ملي نفت ايران در لندن به‌عنوان مركزي براي ارسال تسليحات نظامي به ايران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، مورد بحث و مذاكره قرار داد.<ref>مأخذ شماره 7، ص7، راديو بي.بي.سي، 16/7/1365.</ref> در اين‌باره تمپل موريس كه رياست جلسه را به‌عهده داشت، گفت كه خود وي وزارت امورخارجه بريتانيا و همچنين وزارت صنايع و بازرگاني را مطلع ساخته‌است تا درباره اتفاقاتي كه در دفاتر شركت ملي نفت ايران در لندن مي‌افتد، دقيقاً بازجويي و بررسي كنند.<ref>مأخذ شماره 7، ص‌ص31 و 32، راديو بي.بي.سي، 16/7/1365.</ref>
از سوي ديگر، به گزارش سپاه‌پاسداران، سازمان مزبور فعاليت جاسوسي خود را در داخل كشور جهت كمك به عراق در خصوص عمليات آتي جمهوري‌اسلامي ايران تشديدكرده‌است. در يك ماه و نيم گذشته (از اول شهريور تا اواسط مهر 1365) افراد اين سازمان با مسئولان شهرهاي مختلف كشور تماس تلفني گرفته‌اند و خواستار كسب اطلاعات در خصوص وضعيت، كيفيت و نحوه عمليات رزمندگان شده‌اند. تعداد اين تماس‌ها بيش از 130 مورد بوده‌است كه در 43 مورد موفق به كسب خبر شده‌اند.<ref>سند شماره 226121 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي سپاه، 23/7/1365، ص18.</ref>
==گزارش -341==
به گزارش يك بولتن داخلي سپاه، حزب توده طي اعلاميه‌اي كه به‌مناسبت سالگرد جنگ ايران و عراق منتشر كرد از خانواده‌هاي رزمندگان خواست تا از اعزام فرزندانشان به جبهه‌ها جلوگيري كنند و تظاهرات ضدجنگ راه بيندازند. اين حزب، از كارگران هم درخواست كرد كه با توجه به تأثير اقتصادي جنگ بر زندگي آنها، كارخانه‌ها را به منظور اعتصاب، تعطيل و از كمك به جبهه‌ها نيز خودداري كنند.<ref>سند شماره 226120 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي سپاه، 16/7/1365، ص‌ص33 و 34.</ref>
==گزارش -342==
گروهي از دانشجويان دانشگاه تهران امروز به‌عنوان اعتراض به همكاري پليس آلمان با ضدانقلابيون در حمله به غرفه جمهوري‌اسلامي (نمايشگاه بين‌المللي كتاب در فرانكفورت)، در سفارت آلمان اجتماع كردند و طي تظاهراتي به دولت و پليس آلمان هشدار دادند. خبرنگار كيهان در اين باره گزارش داد: «تظاهركنندگان كه شعار "الله‌اكبر، خميني‌رهبر؛ مرگ بر دولت فاشيست آلمان"، مي‌دادند، بعد از تجمع در جلو سفارت، در ورودي سفارت آلمان را گشودند و علي‌رغم ممانعت پليس حاضر در محل، با شعار الله‌اكبر وارد محوطه سفارت شدند.» طبق اين گزارش، دانشجويان در محوطه سفارت نماز ظهر و عصر را به‌جا آوردند، سپس شعار وحدت سردادند و در ساعت 13:15 با مشت‌هاي گره كرده و شعارهاي انقلابي، محوطه سفارت آلمان را با آرامش ترك كردند.<ref>روزنامه كيهان، 17/7/1365، ص3.</ref>
تظاهرات دانشجويان در مقابل سفارت آلمان در تهران در اعتراض به
همكاري پليس آلمان با افراد ضدانقلاب در حمله به غرفه كتاب جمهوري اسلامي ايران
==گزارش -343==
كارشناسان امور نفتي كشورهاي عضو اوپك در مورد طرحي به توافق رسيده‌اند كه براساس آن، سهميه‌هاي تازه توليد نفت براي اعضاي اوپك تعيين خواهد شد. انتظار مي‌رود كه اين كارشناسان گزارش نهايي خود را به زودي تقديم جلسة وزيران نفت اوپك كنند.<ref>خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 207، 21/7/1365، ص37، راديو لندن، 16/7/1365.</ref> در همين حال، وزير نفت نيجريه و رئيس اجلاس اوپك گفت كه تاكنون هيچ تصميم نهايي دربارة سهميه‌ها اتخاذ نشده‌است و كميته وزارتي سهميه در انتظار دريافت نتايج مذاكرات گروه كارشناسان هستند. وي دربارة تعداد كشورهايي كه درخواست افزايش سهميه كرده‌اند، گفت: «تمامي كشورها از جمله نيجريه درخواست افزايش سهميه خود را كرده‌اند.»<ref>روزنامه اطلاعات، 17/7/1365، ص4، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.</ref>
در حاشية اجلاس اوپك، آقاي "آقازاده" وزير نفت جمهوري‌اسلامي در پاسخ به سؤال‌هاي چند تن از خبرنگاران گفت: «اين اجلاس بدون توافق به پايان نخواهد رسيد و ما سعي مي‌كنيم به يك، درصد سهميه توليد دقيق و مشخص دست يابيم و در غير اين صورت وضعيت موجود را ادامه خواهيم داد تا به يك نتيجه قطعي برسيم.»
وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا عربستان و كويت سهم توليد بيش‌تري را درخواست مي‌كنند، گفت: «اين مسئله را من نشنيده‌ام، بازار فعلي هم كشش توليد بيش‌تر از اين را ندارد. اصولاً بحث ما بر سر اضافه توليد نمي‌باشد بلكه در اين جلسه سعي‌مان بر اين است كه درصد سهميه‌ها را معين كنيم و تلاش مي‌كنيم كه اين اجلاس به بن‌بست نرسد.»<ref>پيشين، ص4، واحد مركزي خبر</ref>
آقازاده در گفت‌وگوي اختصاصي با روزنامه ايتاليايي "كوريرا دلاسرا" اعلام كرد: «اجلاس جاري با نتايج مطلوبي توأم خواهد شد.» وي گفت: «تعدادي از كشورها كه قبلاً مايل به پذيرش سهميه‌هاي تعيين‌شدة اوپك نبودند هم‌اكنون آمادگي پذيرش آن‌را پيدا كرده‌اند.» آقازاده افزود: «چنانچه اجلاس جاري اوپك بدون نتيجه به پايان رسد، جمهوري‌اسلامي ايران ظرفيت واقعي خود را در توليد نفت نشان خواهد داد.» وي با اشاره به اين‌كه رژيم عراق در دو ماه اخير تصميمات اتخاذ شده در اوپك را محترم نشمرده‌است، تأكيد كرد: «ما براي دو ماه تخلف عراق را پذيرفتيم ولي بيش از اين نمي‌توانيم آن را تحمل كنيم و اگر عراق بخواهد همچنان به ناديده گرفتن سهميه‌هاي اوپك ادامه دهد، راهي جز خروج از اين سازمان نخواهد داشت.»<ref>روزنامه اطلاعات، 16/7/1365، ص15، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.</ref>
همچنين خبرگزاري جمهوري‌اسلامي از ژنو گزارش داد كه آقاي "آقازاده" گفته‌است: «جمهوري‌اسلامي ايران در صورتي با تمديد كاهش سقف توليد و مقدار سهميه‌هاي توليد در نظر گرفته شده براي هر يك از اعضا موافقت مي‌كند كه اوپك وضعيت سهميه عراق را مشخص كند و اگر سهميه‌ها بر اساس ملاحظات سياسي تعيين شود، در آن صورت ايران در برابر هر بشكة توليدي از سوي عراق، به مقدار دو بشكه نفت توليد خواهد كرد، اما اگر سهميه‌بندي برپايه عوامل اقتصادي و نفتي استوار باشد در آن صورت ايران با تعيين هر مقدار سهميه‌اي براي هر يك از اعضا موافقت خواهد كرد.»<ref>پيشين، ص15، ژنو ـ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.</ref>

ضميمه گزارش شماره 331: طرح عمليات فتح1 و اهداف آن‌
محور مالبند:1
قرار شد كه بدون درگيرشدن نيروهاي پياده، قبضه‌هاي ادوات در نقاط تعيين‌شده مستقر شوند و يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) و 3 قبضه خمپاره اندازه 120 ميلي‌متري روي تأسيسات جبل‌بر، همچنين يك قبضه موشك‌انداز107 ميلي‌متري و 3 قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري روي تأسيسات جنبور (زنبور) آتش اجرا كنند. همچنين در صورت شناسايي كافي از تأسيسات "الجديده" و "الحصاره"، اقدامات لازم براي انهدام اين تأسيسات با قبضه‌هاي ادوات و عمليات شهادت‌طلبانة نيروهاي پياده انجام شود.
محور مالبند:2
بعد از حذف طرح "دبس" در محور مالبند2، نيروهاي پيش‌مرگ با تجهيزات خود به تقويت منطقه عمومي مالبند2 مأمور شدند و طرح عمليات به‌شرح زير تدوين گرديد:
يك قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري در "بيباني" مستقر شود و پادگان زرهي دارمان، مركز منافقين در دارمان، مركز تشويش (ايجاد پارازيت) سقزلي، پادگان حصار (مركز تجمع يك گردان جاش) را با صد گلوله هدف قرار دهد.
همچنين نيروهاي تيپ25 "خلخالان" به فرماندهي "كاك شيروان" از سمت "يارولي" مركز گردان دشمن مستقر در "دملان" و نيروهاي تيپ87 قره‌چوغ دو پايگاه وسط دملان را مورد هجوم قرار دهند و تصرف كنند. نيروهاي تيپ21 كركوك نيز پايگاه موشكي زمين به هوا و پايگاه سمت چپ آن را به تصرف درآورند، اما قبل از هجوم نيروهاي پياده، دو قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري با 200 گلوله در ابتدا روي پايگاه آتش‌تهيه اجرا كنند سپس نيروهاي پياده پايگاه را به تصرف درآورند. به محض سقوط پايگاه موشكي، يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) با 100 گلوله براي زدن تأسيسات "تانك فارم عيوان" و دو قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري با 300 گلوله براي زدن تأسيسات "باباگرگر" مستقر شوند و به اجراي آتش بپردازند.
همچنين در محور "گگجه" پشت تقاطع ريل راه‌آهن با جاده گگجه، سه قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) با 600 گلوله مستقر شوند و تأسيسات باباگرگر و اهداف نظامي را زير آتش بگيرند.
در محور يارولي نيز يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي متري (ميني‌كاتيوشا) با 120 گلوله و يك قبضه خمپاره 120 ميلي‌متري با 100 گلوله روي پايگاه هوايي كركوك، مقر سپاه يكم، مقر لشكر دوم و يونيت 100 هزار بشكه‌اي "شورآوا" و مركز تبديل گاز مصرفي "شورآوا" آتش بريزند.<ref>مأخذ شماره1، ص‌ص 27 و 28.</ref>
 
ضميمه گزارش شماره 336
متن قطع‌نامه 588 شوراي امنيت در خصوص جنگ ايران و عراق (در جلسه 2713، روز 8 اكتبر 1986):
با بررسي موضوع داراي عنوان "وضعيت ميان ايران و عراق"، با در نظر گرفتن اين‌كه شورا اين موضوع را بيش از شش سال زير نظر داشته و تصميماتي در مورد آن گرفته‌است؛
با نگراني بسيار در مورد طولاني شدن و شدت يافتن برخورد مزبور كه منجر به خسارات سنگين انساني و زيان مادي قابل ملاحظه شده و صلح و امنيت بين‌المللي را به خطر انداخته است؛
با در نظر گرفتن تعهد دولت‌هاي عضو كه در روابط بين‌المللي‌شان از تهديد يا كاربرد زور عليه تماميت ارضي يا استقلال سياسي هر دولتي، يا هر روش ديگر مغاير با مقاصد ملل متحد خودداري كنند؛
با خاطرنشان ساختن مفاد منشور ملل متحد و به‌ويژه تعهد همه اعضا به حل اختلافات بين‌المللي‌شان از راه‌هاي مسالمت‌آميز به نحوي كه صلح و امنيت بين‌المللي و عدالت به خطر نيفتد؛
نقشه عمليات فتح 1
همچنين با خاطرنشان ساختن اين‌كه دولت‌هاي عضو، براساس منشور، مسئوليت اوليه حفظ صلح و امنيت بين‌المللي را به شوراي امنيت واگذار و بدين منظور موافقت كرده‌اند نقش شوراي امنيت را در حل اختلافات بپذيرند؛
با ستودن تلاش‌هاي دبيركل براي يافتن راهي مسالمت‌آميز براي برخورد مزبور:
1ـ از ايران و عراق مي‌خواهد كه بي‌درنگ و به‌طور كامل قطع‌نامه 582 را كه در 24 فوريه 1986 به اتفاق‌آراء تصويب شد، اجرا كنند.
2ـ از دبيركل درخواست مي‌كند همراه با طرفين براي اجراي قطع‌نامه بالا تلاش‌هايش را شدت بخشيده و حداكثر تا 30 نوامبر 1986 به شورا گزارش دهد.
3 ـ تصميم مي‌گيرد به‌منظور بررسي گزارش دبيركل و شرايط استقرار صلحي پايدار ميان دو كشور طبق منشور ملل متحد، اصول عدالت و حقوق بين‌المللي، بار ديگر تشكيل جلسه دهد.<ref>مصفا، نسرين (و ديگران)، تجاوز عراق به ايران و موضع‌گيري سازمان ملل متحد (تهران: مركز مطالعات عالي بين‌المللي دانشگاه تهران، 1366)، ص 154؛ و مأخذ شماره 8.</ref>
 




نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۲

روزشمار جنگ سال 1365
1365.07.16
نام‌های دیگر شانزده مهر
تاریخ شمسی 1365.07.16
تاریخ میلادی 8 اکتبر 1986
تاریخ قمری 3 صفر 1407
1359.07.16
1360.07.16
1361.07.16
1362.07.16
1363.07.16
1364.07.16
1366.07.16



گزارش -331

امروز در روستاي "مورت خواردو" واقع در يك‌صد كيلومتري عمق خاك عراق جلسه‌اي با حضور فرماندهان نيروهاي عمل‌كننده در عمليات بزرگ نفوذي در كركوك(شامل عده‌اي از كادرهاي عملياتي سپاه و نيز فرماندهان نيروهاي اتحاديه‌ميهني‌كردستان‌عراق)، برگزار شد. در اين جلسه، آخرين وضعيت منطقه، تحركات دشمن، نتايج شناسايي دو روز اخير نيروهاي خودي در منطقه و راه‌كارهاي نهايي بررسي شد و طرح نهايي عمليات با توجه به واقعيت‌هاي منطقه مورد تصويب قرارگرفت. با شناسايي‌هاي دو روز اخير مشخص شد كه وضعيت منطقه عادي است و مشكلي براي اجراي عمليات وجود ندارد. در پايان اين جلسه تصويب شد كه عمليات روي تأسيسات برق "دبس" به دليل نداشتن شناسايي كافي و وجود مشكلات و موانع متعدد در مسير آن، انجام نگيرد و نيروهايي كه براي عمليات روي اين تأسيسات در نظر گرفته شده‌بودند، به نيروهاي عمل‌كننده در "كاني دملان" افزوده شوند. در نتيجه طبق مصوبات جلسه امروز، طرح جديد عمليات شامل اين اقدامات خواهد بود: الف - اجراي آتش روي هدف‌هاي زير: تأسيسات "جبل‌بر" و "جمبور" در محور مالبند 1، پادگان زرهي دارمان و مركز منافقين در دارمان، مركز تشويش راديويي (ايجاد پارازيت) سقزلي، پادگان حصار (مركز تجمع يك گردان جاش) و تأسيسات "باباگرگر"، پايگاه هوايي كركوك، مقر لشكر دوم ارتش عراق، يونيت يك‌صد هزار بشكه‌اي شورآوا و مركز تبديل گاز شور (خام) به گاز مصرفي شورآوا در محور مالبند2. ب - حمله به نيروهاي مستقر در ارتفاعات "دملان" و انهدام پايگاه موشكي عراق در اين ارتفاع[۱] ( ضميمه دارد). به گزارش راوي قرارگاه رمضان تنها نگراني موجود، در اختيار نبودن ادوات، تجهيزات و مهمات پيش‌بيني شده در منطقه عمليات است كه به‌رغم برنامه‌ريزي‌هاي قبلي، اين تجهيزات هنوز به دست فرماندهان عمل‌كننده نرسيده‌است.[۲]

گزارش -332

به گزارش معاونت اطلاعات قرارگاه كربلا (سپاه)، در ادامه فعاليت مهندسي دشمن در جنوب، امروز در خطوط منطقه چزابه تا طلائيه، بيش‌تر ترميم موانع، نصب دكل و جاده‌سازي انجام شد. همچنين دشمن در غرب جفير، پشت پدغربي جزيره جنوبي فعاليت جاده‌سازي داشته‌است كه در ادامه اين فعاليت هر شب به طول جاده اضافه مي‌شود. طول فعلي جاده حدود 50 متر مي‌باشد.[۳] از سوي ديگر، به گزارش واحد اطلاعات نيروي‌زميني سپاه، يك هيئت نظامي متشكل از افسران بلندپايه ارتش عراق از مركز فرماندهي و برج‌هاي ديده‌باني واقع در منطقه عماره بازديد كرده‌اند. در حين بازديد، تمام برج‌هاي ديده‌باني منطقه در حال آماده‌باش بوده‌اند.[۴]

گزارش -333

به گزارش گردان اطلاعات ثارالله قرارگاه نجف، امروز حدود ساعت 18 يك گروه گشتي نفوذي دشمن در منطقه صالح‌آباد در استان ايلام با كمين در مسير نيروهاي خودي، به آنها حمله كرد. اين درگيري كه يك ساعت و نيم ادامه داشت، سرانجام با سه كشته و زخمي از افراد دشمن، پايان يافت.[۵]

گزارش -334

چهار هواپيماي دشمن از نوع سوخو به گمان استقرار نيروهاي معارض عراقي در روستاي "شاريستن" در نزديكي دوكان عراق، به اين روستا حمله كردند كه براثر آن، 4 تن از كردهاي عراقي كشته و 4 تن ديگر مجروح شدند؛ 10 باب منزل نيز در اين روستا ويران گرديد.[۶]

گزارش -335

"طالع الدوري" فرمانده سپاه سوم عراق در شرق و شمال بصره، امروز در مصاحبه‌اي با خبرنگاران ـ كه در اطراف بصره در مقر وي انجام شد ـ به پرسش‌هايي در خصوص حمله آتي ايران به بصره و توانايي عراق براي رفع آن، پاسخ گفت. به گزارش آسوشيتدپرس، وي احتمال حمله قريب‌الوقوع ايران به بصره را رد كرد و افزود: «دشمن [ايران‌] به‌طور جدي تجهيز نشده اما اين‌طور تبليغ مي‌كند كه در آينده نزديك حمله خواهد كرد.» وي گزارش‌هاي استقرار 650 هزار نيروي ايراني در طول جبهه‌هاي جنگ را مورد ترديد قرار داد ولي گفت كه بصره يكي از هدف‌هاي استراتژيك تهاجم آينده ايران خواهد بود. وي افزود: «ما به‌طور كامل آمادگي داريم تا نيروي مهاجم را درهم بكوبيم.»[۷]

گزارش -336

شوراي امنيت كه از چند روز قبل به درخواست گروه هفت نفري اتحاديه عرب جلسه‌هايي اضطراري براي بررسي جنگ ايران و عراق تشكيل داده‌بود، بعد از بحث‌هاي طولاني، امروز قطع‌نامه جديد 588 را تصويب كرد كه در آن از دو كشور درگير خواسته‌است كه قطع‌نامه 582 مصوب در 24 فوريه 1986 (5/12/1364) را بپذيرند و اجرا كنند. از دبيركل نيز درخواست شده‌است تا پس از تماس با طرف‌هاي درگير در مورد اجراي اين قطع‌نامه، نتيجه كار خود را تا 30 نوامبر (نهم آذر 1365) به شوراي امنيت گزارش دهد[۸] ( ضميمه دارد). در كتاب شوراي امنيت و جنگ تحميلي، در تحليلي در خصوص اين قطع‌نامه آمده است: «اين قطع‌نامه همانند قطع‌نامه‌هاي قبلي فقط "توصيه" است و در فاصله زماني 7 ماه و 12 روز بعد از قطع‌نامه قبلي صادر شده كه نسبت به ساير قطع‌نامه‌هاي قبلي فاصله نسبتاً كمي مي‌باشد. ضمناً از نظر حجم و تعداد كلمات به كار برده شده نيز اين قطع‌نامه كوتاه‌ترين قطع‌نامه از مجموعه قطع‌نامه‌هاي مورد مطالعه است.»[۹] به عقيده نويسنده كتاب، با توجه به سخنان دبيركل در اجلاس شوراي امنيت در 3 اكتبر 1986 (11 مهرماه جاري)،[۱۰] تهديدات ايران مبني‌بر انجام‌دادن حمله سرنوشت‌ساز و نهايي، در صدور اين قطع‌نامه مؤثر بوده‌است.[۱۱] يادآوري مي‌شود كه در قطع‌نامه قبلي (582) با اظهار تأسف از ادامه جنگ، تهاجمات ارضي، بمباران مناطق غيرنظامي، حمله به كشتي‌هاي بي‌طرف و هواپيماهاي كشوري، نقض مقررات بين‌المللي به‌خصوص استفاده از سلاح شيميايي، از ايران و عراق خواسته بودند تا بي‌درنگ اين موارد را عملي كنند: آتش‌بس، توقف مخاصمات در دريا و هوا و زمين، عقب كشيدن همه نيروها به حوزه‌هاي شناخته‌شده بين‌المللي، مبادله اسيران و تبديل روش‌هاي خصمانه به ميانجي‌گري مسالمت‌آميز.[۱۲] در مورد واكنش ايران در برابر قطع‌نامه 588، خبرگزاري فرانسه گزارش داد: «نماينده دائمي جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل "رجايي‌خراساني"، اين قطع‌نامه را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد و تأكيد كرد كه كشورش مستقيم و غيرمستقيم به هيچ‌وجه با عراق مذاكره نخواهد كرد. رجايي‌خراساني كه در يك مصاحبه مطبوعاتي شركت كرده بود اظهار داشت كه شوراي امنيت يك‌بار ديگر از جانب رژيمي كه تمامي اصول و قوانين بين‌المللي را زير پا گذاشته، مورد سوءاستفاده قرارگرفته است. وي شوراي امنيت را به خاطر ناديده گرفتن مسئوليت عراق در شروع جنگ و فراموش كردن محكوميت اين كشور به خاطر به‌كارگيري سلاح شيميايي و بمباران مناطق غيرنظامي،مورد سرزنش قرار داد. رجايي‌خراساني خاطرنشان ساخت كه كشورش تا وقتي‌كه عاملين تجاوز در بغداد برسرقدرت باشند، از مذاكره با عراق خودداري خواهد كرد. او گفت: ما صلح مي‌خواهيم اما نه با صدام.»[۱۳] رجايي‌خراساني روز گذشته (15/7/1365) در يك كنفرانس مطبوعاتي تأكيد كرده بود كه جنگ تا سرنگوني رژيم كنوني بغداد و تا وقتي‌كه شوراي امنيت به اقدام عليه متجاوز و برقراري عدالت تصميم نگرفته است، ادامه خواهد يافت.[۱۴] اما عراق از اين قطع‌نامه استقبال كرد. خبرگزاري عراق از نيويورك گزارش داد كه "طارق عزيز" وزير خارجه اين كشور گفته‌است: «عراق از اتفاق‌نظر اعضاي شوراي امنيت شادمان است زيرا تمام اين كشورها علي‌رغم اختلافات سياسي خود، در مورد لزوم پايان گرفتن سريع جنگ عراق و ايران توافق كردند و اين حمايت شوراي امنيت از موضع عراق نشانة انزواي ايران است.»[۱۵] همچنين روزنامه "الثوره" ارگان حزب بعث عراق از قطع‌نامه 588 به‌عنوان پيروزي براي عراق ياد كرد: «قطع‌نامه‌اي كه به اتفاق آرا توسط شوراي امنيت سازمان ملل در مورد جنگ عراق و ايران به تصويب رسيد يك پيروزي سياسي جديد براي عراق به‌شمار مي‌رود. اين قطع‌نامه نه تنها نشان‌دهندة تمايل جامعه بين‌الملل به پايان بخشيدن جنگ از طريق امكانات صلح‌جويانه است، بلكه تأكيد بر شكست ايران در صحنه بين‌المللي دارد.»[۱۶]

گزارش -337

به گفته راديو امريكا، "ريچارد مورفي" مدير كل وزارت خارجه امريكا امروز در گزارشي به كميته فرعي اروپا و خاورميانه مجلس نمايندگان اين كشور، تحولات خاورميانه، موضوع فروش سلاح‌هاي پيشرفته به كشورهاي عربي خليج‌فارس، نگراني اين كشور از حمله آينده ايران به عراق، تمايل امريكا به عدم شكست عراق، طرح موضوع جنگ در مذاكرات دو ابرقدرت، تصميم براي جلوگيري از صدور سلاح به ايران، احتمال پيروزي ايران در جنگ و همكاري عراق و امريكا را مورد بحث و بررسي قرار داد. به گزارش راديو امريكا، ريچارد مورفي در اين جلسه در ابتدا به لايحه‌اي اشاره كرد كه به گفته او براي جلوگيري از فروش سلاح‌هاي پيشرفته و حساس به كشورهاي ميانه‌رو عرب، در كنگره مطرح است و آن را گرايشي دانست كه پي‌آمدهاي ناخوش‌آيندي خواهد داشت. وي افزود: «بالاترين ارجحيت‌هاي سياست امريكا، تأمين عبور آزاد نفت از خليج‌فارس، مهار كردن نفوذ شوروي و جلوگيري از گسترش راديكاليزم اسلامي است. دوستان ما در منطقه يعني اعضاي شوراي همكاري خليج‌[فارس‌] بايد بتوانند از خودشان و منافعشان و همچنين از آزادي آمدوشد كشتي‌هاي بين‌المللي دفاع كنند. نيازهاي آنان كاملاً با منافع امريكا تطبيق مي‌كند. ما طي سال‌ها كوشيده‌ايم شمشير و سپري را كه دوستانمان در خليج‌فارس نياز دارند، در اختيارشان بگذاريم، با توجه به ادامه بحران ممكن است ناچار شويم به اقدام بيش‌تري در اين زمينه دست بزنيم تا آن‌جا كه آنها قادر شوند از منافع خودشان دفاع كنند.» وي در خصوص تهديدات ناشي از جنگ ايران و عراق نيز گفت : «آمادگي براي حمله بزرگي كه ايران از آن سخن مي‌گويد، شتاب گرفته و در دولت و در پايتخت‌هاي كشورهاي ميانه‌رو عرب در مورد قصد اعلام شده ايران براي دست زدن به حمله نهايي، نگراني‌هايي احساس مي‌شود. عراق نيز آماده شده و به بسيج نيروهاي تازه‌اي پرداخته‌است. از نيمه تابستان به حمله‌هاي هوايي گسترده‌اي عليه هدف‌هاي اقتصادي ايران ادامه داده كه اين اقدام خسارت‌هاي زيادي به تأسيسات نفتي ايران در خليج‌فارس وارد نموده‌است. ما معتقديم كه عراق بايد بتواند از خودش دفاع كند.» وي افزود: «در حالي كه خشونت و ويرانگري گسترش مي‌يابد و امكان سرايت جنگ به نقاط ديگر بيش‌تر مي‌شود، ما از اين‌كه ممكن است كشتي‌راني در خليج‌فارس به صورت هدف [نظامي‌] تازه‌اي براي هر دو طرف درآيد، احساس خطر مي‌كنيم.» يكي از نمايندگان كنگره از او پرسيد: آيا وزارت امورخارجه از رئيس‌جمهوري خواسته‌است جنگ ايران و عراق و نقش شوروي در اين جنگ را در كنفرانس "ايسلند" با "ميخائيل گورباچف" مطرح سازد؟ مورفي در جواب گفت: «درگيري‌هاي منطقه‌اي بخشي از دستور كار ما خواهد بود. اين موضوع قبلاً نيز در سطح كارشناسان و بين "جورج شولتز" وزيرخارجه امريكا و "شواردنادزه" وزير امورخارجه شوروي مطرح شده‌است. ما خواسته‌ايم اقداماتي در زمينه كنترل سلاح‌هايي كه به ايران مي‌رسد، انجام گيرد و پيشنهاد كرده‌ايم اقدام مشتركي صورت پذيرد و قصد داريم آن را دنبال كنيم.» اين نماينده كنگره در حالي كه به نظر مي‌رسيد از مذاكرات پنهاني ايران و امريكا و ارسال اسلحه از امريكا به ايران اطلاع دارد، پرسيد: اخيراً گزارش‌هايي انتشار يافته كه سلاح‌هاي ساخت امريكا هنوز به ايران مي‌رسد و گزارش مي‌رسد كه سال گذشته 3600 تن تجهيزات نظامي ساخت امريكا وارد ايران شده‌است. آيا اين درست است‌؟ ريچارد مورفي پاسخ داد: «آنچه مي‌توانم بگويم آن است كه ما تلاش كرده‌ايم هر گزارشي را در مورد رسيدن سلاح‌هاي ساخت امريكا يا سلاح‌هايي كه با امتياز امريكا ساخته مي‌شود به ايران، دنبال كنيم؛ مثلاً از بغداد خواسته‌ايم اگر اطلاعاتي دارد يا اگر سلاح‌هايي را در جبهه به‌دست آورده‌است ما را از شماره سري و جزئيات آنها آگاه كند. احتمال دارد برخي از سلاح‌هاي ساخت امريكا از طريق بازار سياه به ايران برسد، اما اين كاري نيست كه با اطلاع دولت انجام گيرد. از اين گذشته اين‌ها سلاح‌هاي پيشرفته‌اي نيستند.» نماينده‌اي ديگر از مورفي پرسيد: تا چه حد اطمينان دارد عراق خواهد توانست موقعيت خود را در صورتي كه حمله مورد انتظار ايران صورت گيرد، حفظ كند؟ مدير كل وزارت امورخارجه امريكا گفت: «جنگ هميشه غيرقابل پيش‌بيني است اما فكر مي‌كنم شواهد خوبي در دست است كه نشان مي‌دهد عراق خطوط دفاعي خود را حفظ خواهد كرد. عراق از برتري هوايي روشني برخوردار است. ارتش عراق از انضباط دقيق‌تر و روحيه بالايي برخوردار است. البته ايراني‌ها نيز از چنين روحيه‌اي برخوردارند و هر دو طرف تقريباً نيم ميليون نفر را بسيج كرده‌اند.» نماينده كنگره پرسيد: بنابراين شما با نظر عراقي‌ها كه حمله ايران نزديك است موافقيد؟ مورفي پاسخ مثبت داد و با اشاره به تخليه بيمارستان‌ها در داخل ايران و در محدوده جنگ و ادامه آماده‌سازي و سربازگيري در ايران و همچنين بيانيه‌هاي جمهوري اسلامي، گفت: «جنگ ادامه خواهد يافت و حمله انجام خواهد گرفت.» يك نماينده ديگر كنگره گفت: «به ما گزارش رسيده است كه اسرائيلي‌ها مقادير زيادي سلاح‌هاي ساخت امريكا را به ايران حمل كرده‌اند.» ريچارد مورفي توضيح داد: «از محتواي محموله كشتي اطلاعي ندارم و دولت ما گزارش را دنبال مي‌كند تا از محتواي واقعي كشتي در اين مورد كه سلاح‌هاي ساخت امريكا در آن بوده است يا نه، آگاه شود.»[۱۷]

گزارش -338

در واكنش به جوسازي‌هاي اخير عراق مبني‌بر در معرض خطر قرارگرفتن صلح و امنيت منطقه خليج‌فارس، امروز به درخواست جمهوري‌اسلامي، متن طرح قرارداد امنيتي پيشنهادي ايران براي منطقه را سازمان ملل متحد منتشر كرد. در اين طرح ـ كه 30 ارديبهشت 1365(20 مه 1986) وزير خارجه جمهوري‌اسلامي در نامه‌اي محرمانه به دبيركل سازمان ملل پيشنهاد كرد ـ جمهوري‌اسلامي ايران براي انعقاد يك قرارداد امنيتي منطقه‌اي با كشورهاي خليج‌فارس مبتني‌بر اصول استقلال، حاكميت ملي، تماميت ارضي، عدم مداخله در امور ديگران و همچنين بي‌طرفي كامل در جنگ، اعلام آمادگي كرده‌است. در اين نامه آمده‌است: «براي جلوگيري از حمله به هر كشور ديگر و احتمالاً جلوگيري از توسعه جنگ به ساير كشورها، همان‌گونه كه اين موضوع در قطع‌نامه 582 شوراي امنيت منعكس شده، جمهوري‌اسلامي از آن حمايت مي‌كند.» در بخش ديگري از نامه نوشته شده‌است: «حمله عراق در تاريخ 22 سپتامبر 1980(31 شهريور 1359) شروع شد و در حال حاضر به مرحله پيچيده خود رسيده و به دليل خيانت برخي كشورها و عدم آمادگي مجامع بين‌المللي به‌منظور جلوگيري از اين تجاوز، بيم آن مي‌رود كه يافتن راه‌حل نهايي مدت زيادي به‌طول انجامد. در چنين شرايطي جلوگيري از گسترش دامنه جغرافيايي جنگ هدف اصلي سازمان‌هاي بين‌المللي و كشورهاي منطقه مي‌باشد. براي دست‌يابي به اين هدف، جمهوري‌اسلامي ايران بر مبناي سياست اعلام شده مبني‌بر جلوگيري از گسترش دامنه جنگ به‌منظور ايجاد صلح با ثبات در آينده براي منطقه، در جهت توسعه روابط خود با كشورهاي منطقه مدام كوشش كرده‌است، علي‌رغم كمك‌هايي كه توسط برخي از همين كشورها به عراق داده مي‌شود. عراق توسط تبليغات سوء و وسيع خود و هماهنگي سياسي با برخي كشورها اين تشنج را تشديد كرده‌است.» در پايان نامه آمده‌است: «به نظر ما (ايران) حضور يك نماينده بي‌طرف در چنين شرايطي بسيار سودمند خواهد بود. دولت جمهوري‌اسلامي ايران با توجه به روابط دوستانه و اعتماد متقابل كه در خلال ساليان گذشته با آقاي دبيركل بوجود آمده، آماده است براي جلوگيري از گسترش جنگ به خارج از مرز دو كشور همكاري كند. به همين منظور اقدامات و ابتكارات آقاي دبيركل بايد در جهت ابقاي صلح با ثبات در منطقه مبتني‌بر اصول رعايت احترام به استقلال و تماميت ارضي و همچنين عدم مداخله در امور داخلي ديگران و ايجاد بي‌طرفي كامل توسط همه كشورها، مورد بررسي قرار گيرد.»[۱۸]

گزارش -339

به دنبال پيام رياست‌جمهوري ايران به "آندره گروميكو" صدر هيئت رئيسه اتحاد جماهير شوروي، وي ضمن اظهار تمايل به گسترش روابط با ايران، خواستار توقف تبليغات عليه شوروي در رسانه‌هاي ايران شد. خبرگزاري فرانسه به نقل از خبرگزاري رسمي شوروي (تاس) گزارش داد: «آقاي علي خامنه‌اي رئيس‌جمهوري ايران امروز پيامي براي آقاي آندره گروميكو رئيس‌جمهوري شوروي ارسال داشت كه توسط ناصر نوبري سفير ايران در مسكو تسليم وي گرديد. اين پيام مربوط به مناسبات ميان ايران و شوروي بوده‌است.» به گزارش خبرگزاري فرانسه، گروميكو در اين ديدار گفت كه آماده است تا روابط و همكاري با ايران را گسترش دهد. وي همچنين خواستار گشايش مذاكرات صلح بين ايران و عراق شد. گروميكو از سوي ديگر، رسانه‌هاي گروهي ايران را متهم به پخش تبليغات ضدشوروي كرد. و افزود: «چنين برخوردي به توسعه روابط عادي ميان دو كشور كمك نمي‌كند.»[۱۹]

گزارش -340

به گزارش راديو بي.بي.سي، حزب محافظه‌كار بريتانيا در كنفرانس خود كه در شهر "بورن موث" انگلستان در جريان است ادعاي سازمان مجاهدين خلق را مبني‌بر اين كه دفاتر شركت ملي نفت ايران در لندن به‌عنوان مركزي براي ارسال تسليحات نظامي به ايران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، مورد بحث و مذاكره قرار داد.[۲۰] در اين‌باره تمپل موريس كه رياست جلسه را به‌عهده داشت، گفت كه خود وي وزارت امورخارجه بريتانيا و همچنين وزارت صنايع و بازرگاني را مطلع ساخته‌است تا درباره اتفاقاتي كه در دفاتر شركت ملي نفت ايران در لندن مي‌افتد، دقيقاً بازجويي و بررسي كنند.[۲۱] از سوي ديگر، به گزارش سپاه‌پاسداران، سازمان مزبور فعاليت جاسوسي خود را در داخل كشور جهت كمك به عراق در خصوص عمليات آتي جمهوري‌اسلامي ايران تشديدكرده‌است. در يك ماه و نيم گذشته (از اول شهريور تا اواسط مهر 1365) افراد اين سازمان با مسئولان شهرهاي مختلف كشور تماس تلفني گرفته‌اند و خواستار كسب اطلاعات در خصوص وضعيت، كيفيت و نحوه عمليات رزمندگان شده‌اند. تعداد اين تماس‌ها بيش از 130 مورد بوده‌است كه در 43 مورد موفق به كسب خبر شده‌اند.[۲۲]

گزارش -341

به گزارش يك بولتن داخلي سپاه، حزب توده طي اعلاميه‌اي كه به‌مناسبت سالگرد جنگ ايران و عراق منتشر كرد از خانواده‌هاي رزمندگان خواست تا از اعزام فرزندانشان به جبهه‌ها جلوگيري كنند و تظاهرات ضدجنگ راه بيندازند. اين حزب، از كارگران هم درخواست كرد كه با توجه به تأثير اقتصادي جنگ بر زندگي آنها، كارخانه‌ها را به منظور اعتصاب، تعطيل و از كمك به جبهه‌ها نيز خودداري كنند.[۲۳]

گزارش -342

گروهي از دانشجويان دانشگاه تهران امروز به‌عنوان اعتراض به همكاري پليس آلمان با ضدانقلابيون در حمله به غرفه جمهوري‌اسلامي (نمايشگاه بين‌المللي كتاب در فرانكفورت)، در سفارت آلمان اجتماع كردند و طي تظاهراتي به دولت و پليس آلمان هشدار دادند. خبرنگار كيهان در اين باره گزارش داد: «تظاهركنندگان كه شعار "الله‌اكبر، خميني‌رهبر؛ مرگ بر دولت فاشيست آلمان"، مي‌دادند، بعد از تجمع در جلو سفارت، در ورودي سفارت آلمان را گشودند و علي‌رغم ممانعت پليس حاضر در محل، با شعار الله‌اكبر وارد محوطه سفارت شدند.» طبق اين گزارش، دانشجويان در محوطه سفارت نماز ظهر و عصر را به‌جا آوردند، سپس شعار وحدت سردادند و در ساعت 13:15 با مشت‌هاي گره كرده و شعارهاي انقلابي، محوطه سفارت آلمان را با آرامش ترك كردند.[۲۴] تظاهرات دانشجويان در مقابل سفارت آلمان در تهران در اعتراض به همكاري پليس آلمان با افراد ضدانقلاب در حمله به غرفه كتاب جمهوري اسلامي ايران

گزارش -343

كارشناسان امور نفتي كشورهاي عضو اوپك در مورد طرحي به توافق رسيده‌اند كه براساس آن، سهميه‌هاي تازه توليد نفت براي اعضاي اوپك تعيين خواهد شد. انتظار مي‌رود كه اين كارشناسان گزارش نهايي خود را به زودي تقديم جلسة وزيران نفت اوپك كنند.[۲۵] در همين حال، وزير نفت نيجريه و رئيس اجلاس اوپك گفت كه تاكنون هيچ تصميم نهايي دربارة سهميه‌ها اتخاذ نشده‌است و كميته وزارتي سهميه در انتظار دريافت نتايج مذاكرات گروه كارشناسان هستند. وي دربارة تعداد كشورهايي كه درخواست افزايش سهميه كرده‌اند، گفت: «تمامي كشورها از جمله نيجريه درخواست افزايش سهميه خود را كرده‌اند.»[۲۶] در حاشية اجلاس اوپك، آقاي "آقازاده" وزير نفت جمهوري‌اسلامي در پاسخ به سؤال‌هاي چند تن از خبرنگاران گفت: «اين اجلاس بدون توافق به پايان نخواهد رسيد و ما سعي مي‌كنيم به يك، درصد سهميه توليد دقيق و مشخص دست يابيم و در غير اين صورت وضعيت موجود را ادامه خواهيم داد تا به يك نتيجه قطعي برسيم.» وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا عربستان و كويت سهم توليد بيش‌تري را درخواست مي‌كنند، گفت: «اين مسئله را من نشنيده‌ام، بازار فعلي هم كشش توليد بيش‌تر از اين را ندارد. اصولاً بحث ما بر سر اضافه توليد نمي‌باشد بلكه در اين جلسه سعي‌مان بر اين است كه درصد سهميه‌ها را معين كنيم و تلاش مي‌كنيم كه اين اجلاس به بن‌بست نرسد.»[۲۷] آقازاده در گفت‌وگوي اختصاصي با روزنامه ايتاليايي "كوريرا دلاسرا" اعلام كرد: «اجلاس جاري با نتايج مطلوبي توأم خواهد شد.» وي گفت: «تعدادي از كشورها كه قبلاً مايل به پذيرش سهميه‌هاي تعيين‌شدة اوپك نبودند هم‌اكنون آمادگي پذيرش آن‌را پيدا كرده‌اند.» آقازاده افزود: «چنانچه اجلاس جاري اوپك بدون نتيجه به پايان رسد، جمهوري‌اسلامي ايران ظرفيت واقعي خود را در توليد نفت نشان خواهد داد.» وي با اشاره به اين‌كه رژيم عراق در دو ماه اخير تصميمات اتخاذ شده در اوپك را محترم نشمرده‌است، تأكيد كرد: «ما براي دو ماه تخلف عراق را پذيرفتيم ولي بيش از اين نمي‌توانيم آن را تحمل كنيم و اگر عراق بخواهد همچنان به ناديده گرفتن سهميه‌هاي اوپك ادامه دهد، راهي جز خروج از اين سازمان نخواهد داشت.»[۲۸] همچنين خبرگزاري جمهوري‌اسلامي از ژنو گزارش داد كه آقاي "آقازاده" گفته‌است: «جمهوري‌اسلامي ايران در صورتي با تمديد كاهش سقف توليد و مقدار سهميه‌هاي توليد در نظر گرفته شده براي هر يك از اعضا موافقت مي‌كند كه اوپك وضعيت سهميه عراق را مشخص كند و اگر سهميه‌ها بر اساس ملاحظات سياسي تعيين شود، در آن صورت ايران در برابر هر بشكة توليدي از سوي عراق، به مقدار دو بشكه نفت توليد خواهد كرد، اما اگر سهميه‌بندي برپايه عوامل اقتصادي و نفتي استوار باشد در آن صورت ايران با تعيين هر مقدار سهميه‌اي براي هر يك از اعضا موافقت خواهد كرد.»[۲۹]  ضميمه گزارش شماره 331: طرح عمليات فتح1 و اهداف آن‌ محور مالبند:1 قرار شد كه بدون درگيرشدن نيروهاي پياده، قبضه‌هاي ادوات در نقاط تعيين‌شده مستقر شوند و يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) و 3 قبضه خمپاره اندازه 120 ميلي‌متري روي تأسيسات جبل‌بر، همچنين يك قبضه موشك‌انداز107 ميلي‌متري و 3 قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري روي تأسيسات جنبور (زنبور) آتش اجرا كنند. همچنين در صورت شناسايي كافي از تأسيسات "الجديده" و "الحصاره"، اقدامات لازم براي انهدام اين تأسيسات با قبضه‌هاي ادوات و عمليات شهادت‌طلبانة نيروهاي پياده انجام شود. محور مالبند:2 بعد از حذف طرح "دبس" در محور مالبند2، نيروهاي پيش‌مرگ با تجهيزات خود به تقويت منطقه عمومي مالبند2 مأمور شدند و طرح عمليات به‌شرح زير تدوين گرديد: يك قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري در "بيباني" مستقر شود و پادگان زرهي دارمان، مركز منافقين در دارمان، مركز تشويش (ايجاد پارازيت) سقزلي، پادگان حصار (مركز تجمع يك گردان جاش) را با صد گلوله هدف قرار دهد. همچنين نيروهاي تيپ25 "خلخالان" به فرماندهي "كاك شيروان" از سمت "يارولي" مركز گردان دشمن مستقر در "دملان" و نيروهاي تيپ87 قره‌چوغ دو پايگاه وسط دملان را مورد هجوم قرار دهند و تصرف كنند. نيروهاي تيپ21 كركوك نيز پايگاه موشكي زمين به هوا و پايگاه سمت چپ آن را به تصرف درآورند، اما قبل از هجوم نيروهاي پياده، دو قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري با 200 گلوله در ابتدا روي پايگاه آتش‌تهيه اجرا كنند سپس نيروهاي پياده پايگاه را به تصرف درآورند. به محض سقوط پايگاه موشكي، يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) با 100 گلوله براي زدن تأسيسات "تانك فارم عيوان" و دو قبضه خمپاره‌انداز 120 ميلي‌متري با 300 گلوله براي زدن تأسيسات "باباگرگر" مستقر شوند و به اجراي آتش بپردازند. همچنين در محور "گگجه" پشت تقاطع ريل راه‌آهن با جاده گگجه، سه قبضه موشك‌انداز 107 ميلي‌متري (ميني‌كاتيوشا) با 600 گلوله مستقر شوند و تأسيسات باباگرگر و اهداف نظامي را زير آتش بگيرند. در محور يارولي نيز يك قبضه موشك‌انداز 107 ميلي متري (ميني‌كاتيوشا) با 120 گلوله و يك قبضه خمپاره 120 ميلي‌متري با 100 گلوله روي پايگاه هوايي كركوك، مقر سپاه يكم، مقر لشكر دوم و يونيت 100 هزار بشكه‌اي "شورآوا" و مركز تبديل گاز مصرفي "شورآوا" آتش بريزند.[۳۰]

ضميمه گزارش شماره 336 متن قطع‌نامه 588 شوراي امنيت در خصوص جنگ ايران و عراق (در جلسه 2713، روز 8 اكتبر 1986): با بررسي موضوع داراي عنوان "وضعيت ميان ايران و عراق"، با در نظر گرفتن اين‌كه شورا اين موضوع را بيش از شش سال زير نظر داشته و تصميماتي در مورد آن گرفته‌است؛ با نگراني بسيار در مورد طولاني شدن و شدت يافتن برخورد مزبور كه منجر به خسارات سنگين انساني و زيان مادي قابل ملاحظه شده و صلح و امنيت بين‌المللي را به خطر انداخته است؛ با در نظر گرفتن تعهد دولت‌هاي عضو كه در روابط بين‌المللي‌شان از تهديد يا كاربرد زور عليه تماميت ارضي يا استقلال سياسي هر دولتي، يا هر روش ديگر مغاير با مقاصد ملل متحد خودداري كنند؛ با خاطرنشان ساختن مفاد منشور ملل متحد و به‌ويژه تعهد همه اعضا به حل اختلافات بين‌المللي‌شان از راه‌هاي مسالمت‌آميز به نحوي كه صلح و امنيت بين‌المللي و عدالت به خطر نيفتد؛ نقشه عمليات فتح 1 همچنين با خاطرنشان ساختن اين‌كه دولت‌هاي عضو، براساس منشور، مسئوليت اوليه حفظ صلح و امنيت بين‌المللي را به شوراي امنيت واگذار و بدين منظور موافقت كرده‌اند نقش شوراي امنيت را در حل اختلافات بپذيرند؛ با ستودن تلاش‌هاي دبيركل براي يافتن راهي مسالمت‌آميز براي برخورد مزبور: 1ـ از ايران و عراق مي‌خواهد كه بي‌درنگ و به‌طور كامل قطع‌نامه 582 را كه در 24 فوريه 1986 به اتفاق‌آراء تصويب شد، اجرا كنند. 

2ـ از دبيركل درخواست مي‌كند همراه با طرفين براي اجراي قطع‌نامه بالا تلاش‌هايش را شدت بخشيده و حداكثر تا 30 نوامبر 1986 به شورا گزارش دهد.

3 ـ تصميم مي‌گيرد به‌منظور بررسي گزارش دبيركل و شرايط استقرار صلحي پايدار ميان دو كشور طبق منشور ملل متحد، اصول عدالت و حقوق بين‌المللي، بار ديگر تشكيل جلسه دهد.[۳۱]



منابع و مآخذ روزشمار 1365/07/16

  1. ↑ سند شماره 294 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: "عمليات فتح1 (كركوك)"، گزارش راوي قرارگاه رمضان (مسعود سرمدي)، ص‌ص 25 تا 29؛ و: سند شماره 1254 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفترچه ثبت جنگ راوي قرارگاه رمضان در عمليات فتح1، راوي: مسعود سرمدي، ص31 تا 43؛ وـ نوارهاي شماره 20623 و 20619.
  2. ↑ پيشين، رديف اول، ص 25.
  3. ↑ سند شماره 23896 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: معاونت اطلاعات سپاه يكم كربلا،"گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شمارة3"، 21/7/1365، ص4.
  4. ↑ سند شماره 23902، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: اطلاعات نيروي زميني سپاه، "گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شماره 31"، 22/7/1365، ص4.
  5. ↑ سند شماره 60644 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گردان اطلاعات ثارالله قرارگاه نجف، "گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شماره 149"، 20/7/1365، ص1.
  6. ↑ سند شماره 87846 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، سپاه پنجم نيروي زميني، 17/7/1365.
  7. ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 204، 18/7/1365، ص2، بصره، آسوشيتدپرس، 17/7/1365.
  8. ↑ S/RES/588, 8 oct 1986
  9. ↑ هدايتي خميني، عباس، شوراي امنيت و جنگ تحميلي (تهران: دفتر مطالعات سياسي و بين‌المللي، 1370)، ص 119.
  10. ↑ UNIS/sg/2, 6 oct 1986, pp. 1-2.
  11. ↑ مأخذ شماره 9.
  12. ↑ S/RES/582, 24 Feb 1986
  13. ↑ روزنامه جمهوري‌اسلامي، 19/7/1365، ص8، خبرگزاري فرانسه.
  14. ↑ روزنامه اطلاعات، 16/7/1365، ص16، خبرگزاري فرانسه.
  15. ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 205، 19/7/1365، ص5.
  16. ↑ پيشين، ص‌ص5 و 6، خبرگزاري فرانسه، 18/7/1365.
  17. ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري‌اسلامي‌ايران، بولتن "راديوهاي بيگانه"، 20/7/1365، ص5، راديو امريكا، 19/7/1365.
  18. ↑ روزنامه كيهان، 16/7/1365، ص‌ص 1 و 20، نيويورك، خبرنگار كيهان.
  19. ↑ مأخذ شماره 7، ص25.
  20. ↑ مأخذ شماره 7، ص7، راديو بي.بي.سي، 16/7/1365.
  21. ↑ مأخذ شماره 7، ص‌ص31 و 32، راديو بي.بي.سي، 16/7/1365.
  22. ↑ سند شماره 226121 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي سپاه، 23/7/1365، ص18.
  23. ↑ سند شماره 226120 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: منابع سياسي داخلي سپاه، 16/7/1365، ص‌ص33 و 34.
  24. ↑ روزنامه كيهان، 17/7/1365، ص3.
  25. ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 207، 21/7/1365، ص37، راديو لندن، 16/7/1365.
  26. ↑ روزنامه اطلاعات، 17/7/1365، ص4، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.
  27. ↑ پيشين، ص4، واحد مركزي خبر
  28. ↑ روزنامه اطلاعات، 16/7/1365، ص15، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.
  29. ↑ پيشين، ص15، ژنو ـ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي.
  30. ↑ مأخذ شماره1، ص‌ص 27 و 28.
  31. ↑ مصفا، نسرين (و ديگران)، تجاوز عراق به ايران و موضع‌گيري سازمان ملل متحد (تهران: مركز مطالعات عالي بين‌المللي دانشگاه تهران، 1366)، ص 154؛ و مأخذ شماره 8.






برگرفته از «https://rozshomaredefamoghaddas.ir/index.php?title=1365.07.16&oldid=2995»