1361.06.05: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
<div style="text-align:justify"> | <div style="text-align:justify"> | ||
== گزارش- 71 == | |||
همزمان با برگزاری مراسم نماز جمعه در شهرهای مختلف ایران، هواپیماهای عراقی به حریم هوایی شهرهای تهران، قم، آبادان، اهواز، خرمآباد و ایلام تجاوز کردند و در برخی شهرها از جمله تهران دیوار صوتی را شکستند.<ref>سند شمارۀ 16792 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: وزارت کشور، استانداری ایلام و پشتکوه، 5/6/1361، ص 1؛ وـ روزنامۀ کیهان، 6/6/1361، ص 2.</ref> ستاد کل فرماندهی ارتش عراق در بیانیة نظامی شمارة 823 خود با اشاره به نفوذ یک فروند هواپیمای جنگی این کشور به آسمان تهران و قم، اعلام کرد: این اقدام ما ثابت کرد که نیروی هوایی عراق قادر است به هر نقطه در داخل ایران نفوذ کند.<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریۀ "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 161، 6/6/1361، ص 1، رادیو صوتالجماهیر، 5/6/1361؛ وـ واحد مرکزی خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، بولتن "رادیوهای بیگانه"، 6/6/1361، صص 1 و 2، رادیو بغداد، 5/6/1361.</ref> | |||
اقدام عراق در تجاوز هوایی به شهر تهران مورد توجه رسانههای خبری قرار گرفت و رادیو امریکا، رادیو لندن و خبرگزاریهای آسوشیتدپرس و فرانسه از جمله رسانههایی بودند که دربارۀ این واقعه مطالبی را منتشر کردند. رادیو امریکا اعلام کرد: «بنا به گزارشهای رسیده از ایران، یک هواپیمای جنگندۀ عراقی ظهر امروز به وقت محلی هنگام برگزاری آیین نماز جمعه در دانشگاه تهران، بر فراز پایتخت ایران پرواز کرد و دیوار صوتی را شکست.» بنابر همین گزارش، شلیک دفاع ضدهوایی و در پی آن تعقیب یک هواپیمای جنگندة ایران، هواپیمای عراقی را مجبور به ترک حریم هوایی تهران و سپس ایران کرد.<ref>واحد مرکزی خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، بولتن "رادیوهای بیگانه"، 6/6/1361، ص 3 صدای امریکا، 5/6/1361. </ref> | |||
رادیو لندن نیز دراینباره گزارش داد: «هواپیماهای عراقی بر فراز چندین نقطۀ ایران پرواز کردند. عراق این عمل را نمایش قدرت نظامی خود توصیف کرده است. اعلامیۀ منتشره در بغداد، حاکی از آن است که هواپیماهای عراقی بر فراز تهران و قم پرواز کردند تا ثابت سازند قادرند به هر هدفی در داخل خاک ایران برسند.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 162، 7/6/1361، ص19، رادیو لندن، 6/6/1361.</ref> | |||
خبرگزاری آسوشیتدپرس از نیکوزیا (قبرس)، ضمن تأیید تجاوز هواپیماهای عراق، اعلام کرد که این هواپیماها بر فراز شهرهای مرزی غرب ایران پروازهای شناسایی انجام دادهاند، اما این مناطق را بمباران نکردهاند.<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریۀ "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 161، 6/6/1361، ص2، نیکوزیا ـ خبرگزاری آسوشیتدپرس 5/6/1361.</ref> | |||
خبرگزاری فرانسه نیز بازتاب تجاوز هواپیمای عراقی به تهران را چنین منعکس کرد: بیش از یک ماه بود که در تهران صدای آژیر خطر حملة هوایی به گوش نخورده بود؛ اما امروز برای اولینبار در این مدت، آژیر خطر حملۀ هوایی در تهران به صدا درآمد. تا کنون هیچ اطلاعی دایر بر بمباران نقطهای در تهران به دست نیامده است. به گزارش منابع خبری هنگام ورود هواپیمای عراقی به فضای تهران، مراسم نماز جمعه پایتخت که در فضای آزاد دانشگاه تهران برگزار میشود، قطع نشد و حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس و خطیب نماز جمعه که هنگام پخش آژیر خطر حملة هوایی، خطبههای نماز جمعه را قرائت میکرد، به سخنان خود ادامه داد.<ref>همان، ص 5، خبرگزاری فرانسه 5/6/1361.</ref> | |||
== گزارش- 72 == | |||
با وجود آسیبهای واردشده به قسمتی از سیستم صدور نفت در جزیرۀ خارک، صدور نفت خام از خارک همچنان ادامه دارد. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، امروز بارگیری یک نفتکش لیبریایی 218 هزار تنی (به نام الپیدا) از این جزیره گزارش شده است. قبل از این کشتی، روز پنجشنبه (4/6/1361) نفتکش 357 هزار تنی سوئدی، پس از بارگیری خارک را ترک کرده است.<ref>روزنامه صبح آزادگان، 7/6/1361، ص 2، خارک ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> | |||
نفتکش لیبریایی الپیدا در حال بارگیری در جزیره خارک | |||
دربارة تدابیر جدید ایران برای انتقال نفت از جزیرة خارک به مناطق امنتر برای صدور به بازارهای بینالمللی، روزنامة تایمز مالی چاپ لندن نوشت: به گفتۀ دلالان نفتی، کمپانی حملونقل ملی ایران تانکرهای 142 هزار و 103 هزار تنی "گال" و شیرواتر" را که متعلق به کمپانی ثبتشده در سوئیس موسوم به "اینتر کست" میباشد، کرایه کرده و در نظر دارد از این تانکرها برای حمل نفت خام از جزیرة خارک به ترمینال جزیرۀ سیری استفاده کند.»<ref>مأخذ 4، ص 16، لندن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 6/6/1361.</ref> | |||
== گزارش- 73 == | |||
طبق اطلاعیۀ ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران، در گلولهباران امروز شهر آبادان که با سلاحهای سنگین و دوربرد ارتش عراق انجام شد، 9 تن مجروح و یک تن شهید شدند. همچنین یک مغازه و 2 منزل مسکونی تخریب شد و 3واحد مسکونی دیگر آتش گرفت. بر اساس این اطلاعیه، نیروهای ژاندارمری یک هلیکوپتر عراق را در نقطۀ مرزی موسیان هدف آتش خود گرفتند و منهدم کردند که بر اثر آن، سرنشینان این هلیکوپتر کشته شدند.<ref>روزنامۀ کیهان، 6/6/1361، ص 2، اطلاعیه شماره 1029 ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران.</ref> | |||
== گزارش- 74 == | |||
امروز 206 تریلر حامل مهمات در سه نوبت از بندر "شعیبة" کویت بهسوی عراق حرکت کردند. همچنین 46 خودرو حامل وسایل و تجهیزات نظامی، از کشور اردن و از طریق فلوجه ـ الورار به پادگان "التاجی" عراق وارد شدند.<ref>سند شمارۀ 16946 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی قرارگاه عملیاتی قدس (رکن 2)، شماره 687، 21/6/1361، ص 2، وـ سند شمارۀ 016821 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی، ستاد مشترک ارتش، اداره دوم، فرماندهی اطلاعات، شمارۀ 163 ـ 148، 8/6/1361، ص 12.</ref> | |||
خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز امروز دربارة ارسال انواع کمکهای لجستیکی و رزمی دولت کویت به عراق، گزارش داد: «طی دو شبانهروز گذشته، بیشتر کامیونهای حمل مواد به عراق را تانکرهای بنزین تشکیل میدهند.» خبرنگار این خبرگزاری که شخصاً بیش از یکصد تانکر را مشاهده کرده است، در ادامة گزارش خود آورده است: «در تاریخهای 25، 26 و 27 مرداد، بعد از نیمهشب، تعداد زیادی کامیونهای مختلف نظامی در بندر "شویخ" بارگیری و بهسوی عراق روانه شدند. همچنین تعدادی کامیون نفربر همراه با توپهای 155 و 165 میلیمتری دورزن و 25 کامیون مخصوص حمل مهمات توپخانه و هفتاد کامیون از انواع مختلف، درحالیکه پلیس کویت آنها را اسکورت میکرد، مشاهده شدند.» یادآوری میشود این تجهیزات نظامی بعد از نیمهشب بهسوی عراق روانه شدند.<ref>مأخذ 5، ص 2، کویت ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.</ref> | |||
== گزارش- 75 == | |||
نیروهای حزب دمکرات امروز با حمله به روستای "منصور کندی" در حوالی میاندوآب (6 کیلومتری شمال غربی میاندوآب) 3 تن از جمله یک پاسدار را شهید و 6 زن و کودک را مجروح کردند.<ref>سند شمارۀ 72045 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از فرماندهی منطقۀ 5 (تبریز)، به فرماندهی کل (مرکز)، 7/6/1361.</ref> در محور سردشت ـ بانه نیز نیروهای بسیج و ژاندارمری موفق شدند 22 کیلوگرم دینامیت را که اشرار مسلح غیرقانونی برای انهدام پل کلته کار گذاشته بودند، کشف کنند.<ref>سند شمارۀ 72037 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از سماجا 3 (مرکز فرماندهی)، به ژاجا، 6/6/1361.</ref> یادآوری میشود که 30 متر از این پل، در 27 مردادماه با همکاری سازمان مجاهدین خلق و حزب دمکرات کردستان تخریب شده است.<ref>سند شمارۀ 16718 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی، مرکز فرماندهی، شمارۀ 304، 29/5/1361، ص2؛ وـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 153 29/5/1361، ص 8، ارومیه ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 28/5/1361.</ref> | |||
== گزارش- 76 == | |||
در پی اقداماتی که نیروهای خودی علیه سازمان مجاهدین خلق در استان خوزستان، به خصوص شهر اهواز انجام دادند، امروز نیروهای سپاه یک خانه را که محل نگهداری تسلیحات این سازمان بود، کشف کردند. در این خانه 3 اسلحه، 16 نارنجک، 15 بمب دستساز، 20 قالب مادۀ منفجرۀ تی.ان.تی و حدود 400 فشنگ به گونهای ماهرانه در یخچال، کمد بچه و اجاق گاز جاسازی شده بود.<ref>مأخذ 9، ص 14.</ref> | |||
== گزارش- 77 == | |||
امروز، حکم اعدام 5 تن از کادرهای نظامی سازمان مجاهدین خلق و گروه اشرف دهقان در بابل اجرا شد. قیام مسلحانه، شرکت در درگیریهای مسلحانۀ بابل، کمک مالی به سازمان، تهیۀ مواد منفجره، شرکت فعال در عضوگیری، جذب افراد و اعزام آنها به جنگل و نگهداری اسلحه، از جمله جرائم این افراد اعلام شده است.<ref>مأخذ 9، ص 2.</ref> | |||
== گزارش- 78 == | |||
آقای هاشمی رفسنجانی در خطبۀ دوم نماز جمعة امروز تهران، اقدامات سازمان مجاهدین خلق در دو سال اخیر را برشمرد. وی ابتدا به تاکتیکهای سازمان برای کادرسازی و گذر از فاز سیاسی به فاز نظامی اشاره کرد و سپس به تشریح فعالیتهای این سازمان در سال 1360 پرداخت. ایشان، حضور مردم در صحنه و رهبری قدرتمندانة امام را دو عامل اصلی شکست این سازمان معرفی کرد. وی سپس به تشریح اقدامات جمهوری اسلامی در مقابله با عملیاتهای تروریستی سازمان مجاهدین خلق پرداخت. آقای هاشمی خط مشی جدید این سازمان یعنی ترور مردم عادی را که از جمهوری اسلامی پشتیبانی میکنند، ناموفق و موجب وهن سازمان و نفرت بیشتر جامعه از آنها دانست. متن سخنان آقای هاشمی رفسنجانی در نماز جمعة امروز تهران به این شرح است: | |||
«در مورد شهادت دو شخصیت عظیم جمهوری اسلامی شهید رجایی و شهید باهنر و شخصیت دیگرمان برادر عراقی ... سرنوشتشان نشان میدهد که آنها از ما خیلی بهتر بودند. ما هنوز زندهایم و اینجا هستیم و آنها در جوار خدا و در مجلس انبیاء و ائمه و صالحین هستند و مقام آنها، بهترین سند است که از ما خیلی جلوترند. ... یک بحثی است که جوانها و کسانی که احتمالاً در معرض این لغزشها هستند بتوانند استفاده بکنند و آن این است که این تروریسم و به قول خودشان مبارزه مسلحانه را، ببینیم در چه شرایطی میتواند مفید باشد و اثر داشته باشد و در چه شرائطی برای مردم مضر واقع میشود. بهنظر میرسد که در تاریخ خودمان ـ همین ایران که خودمان شاهد بودیم ـ آنچه که تا به حال تجربه، خوب روشن میکند و مفید است و نتیجه بخش است مبارزات مردمی است یعنی آنچه را که توده مردم و اکثریت مردم بر اساس فکری درست با حکومت مبارزه کند. آنچه که نتیجه داده است، مشروطه اینجوری پیروز شد، مبارزات برای ملی کردن صنعت نفت و بیرون کردن شاه در مرحلهای که پیروز شد، آنطوری پیروز شد. مبارزات جمهوری اسلامی اینجوری پیروز شد و در مقاطع دیگر هم از این صد و چند سال را ما هر وقت میبینیم پیروزیهای مقطعی هم، با هجوم مردم بوده است این یک مسئله. مسئله دیگر خوب حالا اسلحه بکار باید برده شود در مبارزات البته ما کلی نفی نمیکنیم، در همین مبارزات خودمان هم آن روزهای آخر که ما را در خیابانها به رگبار میبستند مردم هم از اسلحه استفاده کردند، در یک مواردی این طور نیست که بگوئیم نه، ولی بکار بردن اسلحه و آدمکشی موقعی است که همه شرایطش آماده باشد. من حالا بحث را ببرم آنجا که اینها هدفشان و خودشان باطلاند و گول خوردهاند و اینها عامل آمریکا شدهاند و عامل اجانب شدهاند؛ اینها پول میگیرند، اینها همراه عراقند، و همه اینها را ملت ما میداند؛ و به فرض محال اگر یک جریان حقی هم بخواهد مبارزه کند با یک حکومتی هم که باطل است؛ امروز که این حکومت حق است و مال مردم است و برای مردم است و برای اسلام است و آنها هیچی ندارند در مقابل این حکومت عرضه کنند غیر از شعارهایی که امروز عملاً خودشان پس گرفتند و حرکت کاملاً منافقانه است، حالا اگر فرض میکردیم که یک کسی هم بود و یک حرکت حقی هم داشت و این حکومت هم ناحق بود آیا ببینید تروریسم با این شیوه میتواند مفید باشد یا نه آیا سودی بردهاند؟ حتی خودمان آن روزی که مبارزه مردم بود و جمهوری اسلامی بود، نهضت اسلامی بود امام و روحانیت بود در یک مورد، اولین باری که بعد از پانزده خرداد دست به یک ترور زدیم نتیجهاش این شد که هیئتهای مؤتلفه که در سطح کشور همه جا حرکت میکردند از میدان رفتند که رفتند یعنی بعد از آن تروری که انجام شد، نتوانستیم جان بدهیم به هیئتهای مؤتلفه، آقایان که دستشان در کار است خودشان میتوانند ببینند. رژیم بهانه خوبی دستش آمد و به مأمورینش میدان داد و آنها هم با نهایت قساوت افتادند به جان نیروهای مؤتلفه و روحانیت و کشف کردند سازمان را و به کلی متلاشی کردند، که [فقط] متفرقههایشان به صورتهای مختلف کار میکردند. تجربه خودمان در عمل بود و از آن به بعد هم، آقایانی که به نام حرکت مسلحانه آمدند میدان، همهشان و آنهایی که حسن نیت داشتند و خوب بودند و آنهایی که چپی بودند و دین نداشتند و خودشان میدانند که در سال 54 در زندان چه خبر بود؛ سال 54 این رهبران منافقین و همه آنهایی که بودند و بریده بودند و در مقابل مأموران و استوارهای زندان ذلیل بودند؛ و ما وضع آنها را در زندان میدیدیم و این مردم بودند که آمدند در خیابانها و دستور امام به مردم و تظاهرات و راهپیماییها، و آن هجوم مردمی بود که آنها را وادار کرد که صلیب سرخ آوردند در زندان و یک قدری رفاه دادند و بعد هم یک حرکتی آمد و تند و تند ندامتنامه مینوشتند و از زندان میآمدند بیرون همانهایی که مدعی حرکت مسلحانه [بودند،] ما در تاریخ انقلاب خودمان و یک تجربهای است برای دیگران و میتواند برای دنیا الگو باشد. ... حالا ببینیم آقایانی که علیه جمهوری اسلامی در یک دورهای دست به افشاگری زده بودند به خیال خودشان، و با صحنهسازیها برنامه آنها این بود ـ چون ما با الفبای اینها آشنا بودیم و با اینها کار طولانی داشتیم ـ ایجاد کینه انقلابی در افرادشان، این جز اصول حرکت مسلحانه است یعنی صحنهسازی، یعنی یکی کتک بخورد، یکی فحش بشنود، یکی به میدان برود، یکی در روزنامه فروشی با او دعوایش بشود و امثال اینها، صحنه درست بکنند تا اینکه افرادشان نسبت به دولت و مأمورین دولت و پاسدار و پلیس کینه انقلابی پیدا بکنند، کینه هم نمیخواهند بگویند، کینه انقلابی که گفتیم مقدس میشود. کینه که پیدا کردند حاضر میشوند بزنند و بکشند، منفجر کنند و رحم نکنند و این حرکتی بود که آقایان در یکی دو سال اول کردند و کینه انقلابی را در بچهها خوب محکم کردند و کارشان را شروع کردند. البته در کارشان به جمهوری اسلامی خسارت وارد کردند، منتها وضع جمهوری اسلامی طوری است که این خسارتها را ترمیم میکند و جایش چیزهای دیگری ایجاد میکند. آن روزهائیکه مثل پارسال ما ظرف مدت کوتاهی شخصیتهایی مثل شهید بزرگوار بهشتی و شهید رجایی و شهید باهنر و محمد منتظری و آن هفتاد و دو تن شهید مرکز حزب جمهوری اسلامی و بعد شهید قدوسی، شهید هاشمینژاد و شهدای دیگری که من ممکن است اسمشان الان یادم نیست؛ و آن شخصیتها و قبلش شهید مطهری استاد عظیمالشأن، شهید عراقی از استوانههای انقلاب بود و شهید مفتح و کسان دیگر که خانواده شهدا از من گله نکنند البته ممکن است همه آنها یادم نیاید. ما آنروزهایی که اینها را همین جوری از دست میدادیم و اینها محصول این سی سال تحصیل و زندان و اینها بودند و خدا میداند بر ما چه میگذشت. بنده خودم به عنوان یکی از این افرادی که مثل پارسال نزدیکترین همکارانمان را که از سال چهل با آنها در سنگر شب و روز با هم بودیم و راز یکدیگر را میدانستیم یکدفعه اینجوری از دست داده بودم، ... خدا را شاهد میگیرم در همین حالات که خیلی میتواند شکننده باشد من در همین حالات، بنده و کسانی که با هم کار میکردیم من تنها نبودم، ما احساس میکردیم نیرومندتر از زمانی هستیم که این آقایان در کنارمان هستند. احساس میکردیم و وقتی که خدمت امام میرسیدیم آن روح عظیم به ما القا میشد و وقتی که میآمدیم و آن تظاهرات را میدیدیم و آن گریهها را میدیدیم و آن تکبیرها را میدیدیم و این تابوتهای بالای دست شما را میدیدیم که نمیخواهید اینها را زمین بگذارید و به خاک تحویل بدهید، اینها را میدیدیم آنچه را که در ذهن فکر میکردیم ملموس و مشهود میدیدیم و احساس میکردیم ماها هیچی نیستیم. ... و اینها مردمند و امام است و جریان، کار خودش را دارد میکند. ما همیشه در دنیا، آرزویمان این بود که روزی در این مملکت جمهوری اسلامی باشد و ما دیگر هیچی نمیخواهیم. ... الآن هر کداممان بمیریم راحت سرمان را میگذاریم روی زمین و راضی هستیم. یعنی فکر میکنیم که رسیدیم به آنچه که میخواستیم، ما نمیخواستیم حاکم باشیم، ما میخواستیم اسلام حاکم بشود و اسلام حاکم شد آنچه را که ما فکر میکردیم به عنوان یک ضرورت و هدف و راه مهم، این رسیده بود. حالا ببینیم تروریستها و منافقین چه بدست آوردهاند. آنها در زمینه فقدان نیروی مردمی و تعارض با مردم و خواسته آنها، هر چه هم تلاش بکنند از مردم دورتر میشوند، چی به دستشان آمده؟ امروز یک مشت بچه را فرستادهاند توی زندانها، البته ما فرستادهایم، ولی آنها واسطه بودند. ما که نمیتوانستیم [اجازه بدهیم] این گرگها توی مردم باشند و هر چه میخواهند بکنند، این که نمیشد و مردم را همینجور که دارید میبینید میروند توی مغازه یک حزباللهی را پیدا میکنند، میروند ماست بخرند، شیشه ماست را از دستش میگیرند و یک گلوله هم توی مغزش میزنند، این آدم را ما بگذاریم بیرون باشد؟ این که نمیشود، اینها با این وضعی که دارند هر چه آدم داشتند به خیال خودشان ـ که ناآدم بودند اینها ـ همه توی زندان رفتهاند و یک عدهایشان توی درگیریها کشته شدهاند و یک عدهشان اعدام شدهاند و یک عدهشان هم توی زندان منتظر اعدام هستند و یک عده هم باید در زندان بپوسند، چون تعصب آنها را گرفته و آدم نمیشوند و انشاءالله یک عدهایشان هم آدم بشوند و بیرون بیایند. اینها محصولشان این است. رهبرانشان به گدایی افتادهاند. ما اطلاعاتی داریم که آنها پول از کجاها میگیرند و چه جوری هم خرج میکنند. | |||
این وضعی که برای اینها پیش آمده به علت اشتباه بزرگی است که کردهاند. این تحلیلی که من میکنم، آنها هم میدانند. یعنی آنها هم قبول دارند که به دلیل زمینه نداشتن افکار عمومی، حرکت مسلحانه به جایی نمیرسد. این را قبول دارند، اما اینها اشتباهشان این بود که خیال میکردند مردم طرفدار آنها هستند. بنیصدر در شورای انقلاب با صراحت به خود ما گفت، شاید توی مذاکرات شورای انقلاب ثبت شده باشد، گفت ما فرستادیم آمارگیری کردند در مدرسهها، در خیابانها، در کارخانهها و امروز امام 44% توی مردم رأی دارد و | |||
من 56% یعنی ایشان معتقد بود که اینجور هست. تازه این هنوز اوج نگرفته بود، یک وقتی گفت حالا بیشتر شده، یعنی خودش مثلاً در 2 ـ 3 ماه بعدش گفت که آن موقع اینجوری بود و حالا بیشتر شده، این آمارگیری را کی میکرد؟ آن مؤسسه آمارگیری بنیصدر مال منافقین بود. اینها میرفتند و آمار میگرفتند. یعنی همین حالا هم اشخاص با آن کانالهای ارتباطی خودشان آمار میگیرند. از این سران نهضت آزادی یک وقتی یکیشان به من میگفت که امروز اگر رای آزادی باشد ما مثلاً 70% ـ 80% رای میآوریم. میگفت من رفتم فلان شهر، برای من اینقدر جمعیت جمع شده و آقای مثلاً فلان (آیتالله مدنی) آمده و برای ایشان مثلاً این مقدار ... آن روز که بعد از آن حادثه شوم 14 اسفند خدمت امام رفتیم، امام این حرف را به بنیصدر با صراحت فرمودند که خیال نکن تو رأی داری، چون متکی شد در حضور امام به آرای مردم، امام فرمودند، آنهایی که به تو رأی دادند همان 400 ـ 500 هزار نفرند، اگر مواضع مشخص بشود، آن عده هستند. آنها بهائیها، تودهایها، کمونیستها هستند (البته توی کمونیستها هم به اینها رأی نمیدادند، آنها هم برای خودشان یک چیز دیگری داشتند) آنها سرمایهدارها، ساواکیها، تصفیه شدهها، اهالی فحشا و قمار و اینطور چیزها هستند و رقم نسبتاً درشتی هم هستند، اینها هستند که به تو رأی میدهند. تو وقتی که میخواستی رئیس جمهور بشوی اول آمدی بهعنوان رئیس دارائی گفتی من ربا را تحریم کردم و افکار همه مردم را به نفع خودت تحریک کردی، خب آقایی که یکدفعه ربا، این بلا را از جامعه برداشته بدین دلیل خیلی جا پیدا میکند، نه به دلیل تو. رفتی توی خانة امام و بیرون آمدی، آنجا گفتی من خودم را کاندید میکنم، یعنی امام مرا کاندید کرده برای این کار یک عده مردم به تو رأی دادند. روحانیت یک عده از تو حمایت کردند و آنجور شد. این خیال میکرد که مال او هست. یعنی در اصل این تحلیل را همه قبول دارند که اگر مردم با آدم نباشند در یک محیط آزاد نمیشود حکومت کرد، به زور باید حکومت کرد، این را قبول داشتند، ولی اشتباهشان این بود که افکار مردم را با خودشان میدانستند و هنوز هم اینطوری هستند و این از چیزهای بسیار بد و اشتباهاتی است که اینها را توی این چاه عمیق انداخته. مردم چیز دیگری هستند، ما تحلیلمان توی این انقلاب [این است]، همیشه من گفتهام و امام قبل از ما فرمودهاند و شماها میدانید که این انقلاب اصلاً موتورش اسلام است. اصلاً امام چرا اینقدر محبوبند، برای اینکه امام مسلمان خوبی است. نعوذبالله، نعوذبالله اگر مردم از امام یک لغزش دینی ببینند، همین مردمی که خاک پای امام را توتیای چشمشان میکنند، اگر یک روز لغزش دینی ببینند مردم این [طوری] دیگر نیستند؛ ماها را اگر مردم ببینند که مسلمان نیستیم و یا متعبد نیستیم، همه این احساسات تبدیل به بغض میشود. اصلاً آن چیزی که مردم را حرکت میدهد این است. امروز در دنیا دین عامل حرکت است و این را باید به مغز اینها فهماند. توی ایران الان این است، در دنیا الان این است ... بههرحال آنکه جامعه را اینجور آزاد و آباد کرد و به حرکت درآورد، دین بود و آن چیزی که زنجیر به پای بعضی از مردم شده و آن چیزی که یک عده را گمراه کرد و آن چیزی که از قافله جدا کرد، یک عدهای را او فرستاد به دریوزگی در پاریس و آمریکا و لندن و اطراف دنیا و عراق و گدایی از عربستان سعودی و اینطور چیزها، این الحاد کفر و مارکسیسم بود و تحلیلهای مادی بود، بخشی از جوانهای ما را آن جوری کشاند و منافق کرد و به این حالت درآورد. تروریسم در این محیط چی میخواهد به دست آورد؟ توی این مردم چی میخواهد به دست آورد؟ خب فرض میکنیم حالا که دیگر گذشت الحمدلله خُرد شدند. حالا فرض میکنیم که همه این مردم، علما، امام جمعهها، و نمایندگان مجلس و وزرا کشته بشوند. این مردم جای آنها، فوری [کسی را] نصب میکنند. دیگر با مردم چی؟ شما میخواهید بیایید بر این مردم حکومت کنید، ما همان حرفی که آن روز به کودتاچیهای نوژه گفتیم به اینها هم میگوییم، امام به آنها فرمود که خب شما با هواپیما میآمدید بمباران میکردید، بلاخره میخواستید بیائید روی زمین حکومت کنید پائین که میآمدید مردم شما را میگرفتند و میکشتند. ... دیدید که مردم با شما چه کار میکنند، اینکه ترور در شرایطی که در افکار عامه نیست آنهم تروری که افکار عامه را دور بکنند از انسانها نتیجه معکوس دارد که این تجربه خیلی خوب شد برای تاریخ دنیا و باعث یأس و سرخوردگی بسیاری از یاغیان علیه حکومتهای حق شده، مثل مجاهدین خلق که به حق منافقین بودند و اسم جالبی است، نیروی عظیمی درست کرده بودند، چقدر بچهها را فریفته بودند، چقدر خانههای تیمی درست کرده بودند، این خانههای تیمی که تا به حال ما از اینها گرفتهایم خودش به اندازه یک شهر است. این اسلحههایی که ما از اینها گرفتهایم، به اندازه چند لشکر چریک میشود اینها را مجهز کرد. این آدمهایی که توی زندان هستند و اینهایی که کشته شدهاند، اینها میتوانند چه نیرویی باشند. اینها چه غلطی کردند در این مدت؟ غیر از اینکه چند عامل نفوذیشان، خب عامل نفوذی که منفجر بکند کار سختی نیست، اینکه یک عمل متهوارنه و انقلابی و قهرمانی نیست، یک دزد است و در یک موقعیتی یک کلید برقی را میزند، اینکه چیزی نیست، اینها چه کردند؟ این همه نیرو در زمینه مردم چرا هیچ موفقیتی به دست نیاوردند؟ حالا ایده جدید دادند که نه سیاسیها را اگر بکشیم فایدهای ندارد، اینها جایگزین دارند، بروید به بدنه نظامی ضربه بزنید! بدنه نظامی چی هست؟ خب، به کی میخواهید ضربه بزنید احمقها؟ این همه بسیجی که ما داریم، این چند میلیون آدم الان ما داریم، این حزباللهیها، این بسیجیها که اگر یکیشان را هم میکشید، از همان فامیل ده تا جایشان میجوشد، شما چه ضربهای میخواهید بزنید؟ حالا شما موفق بشوید که در این مرحله جدید هم 30، 40، 50 تا حزباللهی ، کارگر، بسیجی و پاسدار را هم بزنید و به زمین بیاندازید، این میشود مبارزه مسلحانه؟! این میشود حرکت انقلابی ؟! این میشود راه برای حکومت؟! هر تروری که میکنید هزاران آدم را از دست میدهید، همانها که با شما هستند. توجیه نمیتوانید بکنید. آن جنایت شکنجهتان در تاریخ روی شما را سیاه کرده، شما حالا هر چقدر میخواهید توجیه بکنید، میخواهید چی بگوئید؟ بنابراین ما به عیان میبینیم که در زمینهای که افکار عمومی با حکومت باشد، تروریسم و مبارزات خشن هیچ فایدهای ندارد، بلکه درست معکوس است، یعنی حکومت محق میشود که خشونت بکند و خشونت را مردم از حکومت میخواهند. یعنی در یک موقعی که اگر ما یک نفر را زندان میکردیم، مردم میگفتند چرا؟ حالا که یک نفر را آزاد میکنیم، مردم میگویند چرا؟ این یک واقعیتی است، آقایان ببینید در مردم ـ غیر از خانوادههای تروریستها ـ میفهمند تا یکی را آزاد کردیم، میگویند شما چه با مردم میکنید. بنابراین قضیه به نظر ما مسئله روشنی است و راه مشخص است و امیدواریم که از این پند بگیرند.»<ref>روزنامۀ جمهوری اسلامی، 6/6/1361، صص 10و4.</ref> | |||
== گزارش- 79 == | |||
تهدیدهای عراق و بمباران تأسیسات نفتی ایران در جزیرۀ خارک بهوسیلۀ هواپیماهای این کشور، سبب شده است شرکتهای بیمه نرخ بیمة محمولههای نفت خامی را که از این جزیره بارگیری میشوند، از یک درصد (ارزش کشتی) به سه درصد افزایش دهند. کمیتۀ بیمة جنگی شرکت لویدز دراینباره اعلام کرد که این افزایش شامل بارگیری از مناطق شرقی بندر خارک نمیشود و نرخ بیمه در آن منطقه همچنان 25/0 درصد از ارزش محموله است.<ref>مأخذ 5، ص 11، لندن ـ خبرگزاری رویتر، 5/6/1361.</ref> | |||
در همین حال رسانههای خبری امریکا به تفسیر حملات عراق به خارک پرداختند و تأثیرات این حملات را بر بازار جهانی نفت ارزیابی کردند. دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی در واشنگتن دراینباره گزارش داد: «حملات هوایی عراق به جزیرۀ خارک ـ که 70 درصد نفت ایران از آنجا صادر میشود ـ افزایش یافته است. اگرچه مشخص نیست که آیا آنگونه که عراق ادعا میکند، صدماتی بر این تأسیسات نفتی وارد آمده است یا خیر، اما مقامات امریکایی و منابع مطلع در صنعت نفت گفتند که این حملات، تنها تانکرهای نفتی را از جزیره دور نگه داشته است. نشریه "وال استریت ژورنال" مینویسد: دلالان نفتی میگویند قیمت نفت در بازار آزاد افزایش یافته و فعلاً قیمتها تا 25 سنت بالا رفته است. ... یک تحلیلگر نفتی در روزنامه نیویورک تایمز گفت: اگر عراق در این کار [بمباران تأسیسات نفتی ایران در جزیرۀ خارک] پیروز شود، در قیمت نفت تأثیر خواهد داشت و به سیاست کمپانیهای نفتی در استفاده از ذخایرشان بهجای خرید نفت، خاتمه خواهد داد. چند متخصص خاورمیانه در دولت امریکا گفتند که انتظار دارند که ایران به یک عکسالعمل فوری دست بزند. ... تهران تهدید کرده است که تنگة هرمز را مسدود خواهد کرد.»<ref>همان، ص 6 و 7، واشنگتن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.</ref> | |||
مجلة فرانسوی ژون آفریک نیز دربارة جنگ عراق و ایران نوشت: «صدام بسیار مایل بود که کنفرانس غیرمتعهدها در بغداد برگزار شود، حال که این مسئله منتفی شده و چیز قابل ارزشی در اختیار ندارد که از دست دادنش برایش اهمیت داشته باشد، درنتیجه، وی تصمیم گرفته است، جنگ را در ابعاد بینالمللی وسعت دهد و آن را در خلیج فارس توسعه دهد.» نویسندة مقاله، در ادامه مینویسد: «هدف صدام، ایجاد نگرانی و در نهایت، کشانیدن پای کشورهای عربی خلیج فارس به این جنگ است و امیدوار است که از طریق آنها، پای ابرقدرتها بهخصوص امریکا برای محافظت از آنها به میان کشیده شود. ... در خصوص اظهارت مسئولین عراق مبنی بر هدف قرار دادن مرکز مهم و حیاتی ایران دلایل زیر بیان شده است: | |||
1ـ با قطع درآمد نفت، ایران در تهیه آذوقه و تسلیحات با مشکلات روبهرو خواهد شد. | |||
2ـ اینگونه عملیات به خاطر آن است که ایران نیز به عنوان جوابگویی با دست زدن به عملیات مشابه ( به خصوص غیرنظامی) باعث تحریک و به پا خاستن احساسات عمومی مردم عراق بر ضد قوای ایران شود.»<ref>همان، ص3، پاریس ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.</ref> | |||
== گزارش- 80 == | |||
استحکام اقتصاد ایران در اوضاع جنگی، پیام اصلی مقالهای است که در نشریۀ المجله چاپ لندن نوشته شده است. آمادگی ایران برای پرداخت خسارتهای احتمالی به آن دسته از شرکتها و بانکهای خارجی که براثر وقوع انقلاب خسارت دیدهاند، افزایش خرید نفت کمپانیهای ژاپنی از ایران، تمایل ایران برای همکاری اقتصادی با چین و دلگرمی بازرگانان غربی برای افزایش مبادلات با ایران؛ اهم مطالبی است که نشریۀ المجله، به آنها پرداخته است. بخش هایی از مقاله چنین است: | |||
«دود ناشی از درگیریهای اطراف شهر بصره، موجب پوشش بر برخی از جریانات مهم داخلی ایران شد. ماه آینده تهران به بانکهای خارجی ـ که آنها را در ماه ژوئن 1979 ملی اعلام کرده بود ـ غرامت خواهد پرداخت. بانک مرکزی ایران از بانکهایی که بستانکارند درخواست کرده بود تا تاریخ 21 ژوئن گذشته، مبلغ طلبهای خود را ارائه دهند. تمام بانکها به این درخواست جواب مثبت دادند و حتی بعضی از آنها، مانند بانک " چیس منهتن" امریکا، نمایندگان خود را جهت مذاکره به تهران فرستادند. ... البته این امر فقط به بانکها مربوط نمیشود، بلکه به شرکتهایی که در ایران کار میکردند و هنوز مسائلی دررابطهبا درخواست غرامت در آنجا دارند نیز مربوط میشود. [نکتۀ قابل اهمیت] تأکید و تکیۀ بیشتر روی شرکتهای امریکایی است و این شاید بهخاطر این باشد که امریکاییها در ایران بر همه چیز چنگ زده بودند. [پرداخت] غرامتها، تنها پدیدهای جهت بهبود روابط ایران و غرب نبود. برای مثال در ماه گذشته 13 کمپانی نفتی ژاپن خرید روزانه خود را از نفت ایران به نسبت 67 هزار بشکه افزایش دادهاند و بر این اساس، خرید ژاپن تقریباً به 247 هزار بشکه در روز میرسد، درحالیکه دو ماه قبل، این میزان 180 هزار بشکه بوده است. مقامات ایرانی در قراردادهای اخیر خود که با شرکتهای ژاپنی منعقد ساختند، تسهیلات قابل ملاحظهای قائل شدند، بهنحویکه هر سه ماه یکبار این قرارداد مورد بررسی قرار میگیرد. همچنین این شرکتها خواهند توانست بر اساس موافقت دولت ایران، نفت ایرانی را به مشتریان دیگری بفروشند. نشانهها مبنیبر تجدیدنظر در مناسبات با دولتهای خارجی فراوان است. برای مثال، در نیمۀ ماه گذشته شاهد دیدار اولین هیئت ایرانی از چین بودیم. اهمیت این دیدار در این است که پکن در زمان شاه روابط خوبی با ایران داشته ولی در مدتی که از انقلاب ایران گذشته است، روابط سردی با حکومت [امام] خمینی داشته است. تمام این دلایل، بازرگانان غربی را به ازسرگیری مجدد فعالیت سابقشان در تهران خوش بین ساخت و به همین خاطر چمدانهای خود را آماده کردند، زیرا معتقدند تهران جهت تأمین خواستهها و به راه انداختن کارهای داخلی خود، خواهان تجدیدنظر در روابط با غرب میباشد، زیرا قراردادهائی را که [تا کنون] با کشورهای شرقی و روبهرشد ـ که اخیراً دروازههایشان را به روی ایران باز کردهاند منعقد شده است ـ نمیتواند نیاز این کشور را تأمین کند. در ارتباط با اهمیتی که غرب برای عقد قرارداد با ایران قائل است، شایع شده که پاریس در فکر تعیین سفیر جدیدی در تهران است تا جای سفیر سابق خود را که یک سال پیش تهران را ترک کرده بود، بگیرد. همچنین، اتاق بازرگانی و صنعتی انگلیس، سمیناری در تاریخ 13 اکتبر آینده پیرامون فرصت مجدد بازرگانان غربی در ایران برگزار میکند. در این اثنا روزنامههای غربی شروع به چاپ آگهیهای تبلیغی مختلفی دربارۀ قالی ایران کردهاند و همچنین تسهیلاتی را که بعضی از شرکتها جهت انتقال سودها به خارج از ایران ایجاد کردهاند، [منعکس ساختهاند.] در چنین شرایطی به نظر میرسد همگی آمادهاند تا مجدداً وارد بازار بزرگ [ایران] شوند.»<ref>ادارۀ کل مطبوعات و رسانههای خارجی وزارت ارشاد اسلامی، نشریه "بررسی مطبوعات جهان"، شماره 244، 11/7/1361، نشریۀ المجله، چاپ انگلستان، 27 اوت 1982 (5/6/1361).</ref> | |||
== گزارش- 81 == | |||
وزارت امور خارجة آلمان اعلام کرد که حکم اخراج پنج دانشجوی ایرانی صادر شد. این پنج تن از جملة 81 دانشجویان ایرانیاند که در تظاهرات اردیبهشتماه شرکت داشتهاند. این تظاهرات به طرفداری از جمهوری اسلامی برگزار شده بود. در این تظاهرات، پلیس آلمان به طرفداری از گروههای مخالف جمهوری اسلامی (نظیر سازمان مجاهدین خلق)، دانشجویان ایرانی را مورد ضربوشتم قرار داد. پلیس آلمان 81 تن از این دانشجویان را تا کنون بازداشت کرده است.<ref>روزنامۀ اطلاعات، 6/6/1361، ص3؛ وـ روزنامۀ کیهان، 4/6/1361، ص20.</ref> | |||
رادیو "بادن بادن" آلمان در گزارشی دربارة اخراج پنج دانشجوی مسلمان ایرانی از آلمان، ادعا کرد که قائممقام وزارت امور خارجة ایران (احمد عزیزی) در دیدار دوشنبة گذشتة خود با مقامهای آلمان، پذیرفته است که ایران دیگر با اخراج دانشجویان خود از آلمان مخالفت کلی نداشته باشد. طبق این گزارش، در این دیدار همچنین تصمیم گرفته شده است که همة 81 دانشجوی دستگیرشده اخراج نشوند. رادیو آلمان سپس افزود: «نرمش تهران در این مورد، میتواند از تمایل اقتصادی ایران به آلمان ناشی شده باشد، چون تقریباً همزمان با اخراج این دانشجویان، اعلام شد که این کشور به آلمان سفارش ساخت چهار توربین برق در تبریز را داده است.»<ref>مأخذ 5، ص 12، بن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.</ref> | |||
== گزارش- 82 == | |||
نمایندگان هلال احمر سوریه و جمهوری عربی صحرا و نیز کاردار کویت در تهران، امروز از اقامتگاه اسیران عراقی، در اردوگاه نیروی هوایی ایران بازدیدکردند. دراین دیدار دوساعته، اسیران عراقی با سردادن تکبیر و شعار نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی از این هیئت استقبال کردند و در گفتوگوی رودررو با آنان از رفتار ایرانیان و امکانات رفاهی موجود در اردوگاه اظهار رضایت کردند. تعدادی از اسیران که از سه روز پیش روزة سیاسی گرفتهاند در گفتوگو با اعضای این هیئت، هدف از این اقدام خودرا درخواست از جمهوری اسلامی برای شرکت در جنگ در برابر حکومت عراق و یا مشارکت در امر بازسازی شهرهای ویرانشدة ایران اعلام کردند و افزودند که به اقدامات خود تا زمانی که مقامات ایرانی خواستههایشان را نپذیرند، ادامه خواهند داد.<ref>مأخذ 17، ص 2.</ref> | |||
== گزارش- 83 == | |||
خبرگزاری جمهوری اسلامی گزارش داد که عامل سوءقصد به جان کاردار سفارت امارات عربی متحده در کویت، اعتراف کرد که به دستور حکومت عراق مأمور اجرای این کار شده است. به گزارش این خبرگزاری، بهدنبال تحقیقات فوقالعادهای که زیرنظر ولیعهد کویت، از عامل ترور به عمل آمد، وی اعتراف کرده که مستقیماً به دستور حکومت عراق مأمور اجرای اینکار بوده است. وی دلیل سوءقصد به جان کاردار امارات را طرفداری امارات عربی متحده از مواضع جمهوری اسلامی ایران ذکر کرده است.<ref>مأخذ 17، ص 3، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۰
روزشمار جنگ سال 1361 1361.06.05 | |
---|---|
نامهای دیگر | پنج شهریور |
تاریخ شمسی | 1361.06.05 |
تاریخ میلادی | 27 اوت 1982 |
تاریخ قمری | 7 ذیقعده 1402 |
گزارش- 71
همزمان با برگزاری مراسم نماز جمعه در شهرهای مختلف ایران، هواپیماهای عراقی به حریم هوایی شهرهای تهران، قم، آبادان، اهواز، خرمآباد و ایلام تجاوز کردند و در برخی شهرها از جمله تهران دیوار صوتی را شکستند.[۱] ستاد کل فرماندهی ارتش عراق در بیانیة نظامی شمارة 823 خود با اشاره به نفوذ یک فروند هواپیمای جنگی این کشور به آسمان تهران و قم، اعلام کرد: این اقدام ما ثابت کرد که نیروی هوایی عراق قادر است به هر نقطه در داخل ایران نفوذ کند.[۲] اقدام عراق در تجاوز هوایی به شهر تهران مورد توجه رسانههای خبری قرار گرفت و رادیو امریکا، رادیو لندن و خبرگزاریهای آسوشیتدپرس و فرانسه از جمله رسانههایی بودند که دربارۀ این واقعه مطالبی را منتشر کردند. رادیو امریکا اعلام کرد: «بنا به گزارشهای رسیده از ایران، یک هواپیمای جنگندۀ عراقی ظهر امروز به وقت محلی هنگام برگزاری آیین نماز جمعه در دانشگاه تهران، بر فراز پایتخت ایران پرواز کرد و دیوار صوتی را شکست.» بنابر همین گزارش، شلیک دفاع ضدهوایی و در پی آن تعقیب یک هواپیمای جنگندة ایران، هواپیمای عراقی را مجبور به ترک حریم هوایی تهران و سپس ایران کرد.[۳] رادیو لندن نیز دراینباره گزارش داد: «هواپیماهای عراقی بر فراز چندین نقطۀ ایران پرواز کردند. عراق این عمل را نمایش قدرت نظامی خود توصیف کرده است. اعلامیۀ منتشره در بغداد، حاکی از آن است که هواپیماهای عراقی بر فراز تهران و قم پرواز کردند تا ثابت سازند قادرند به هر هدفی در داخل خاک ایران برسند.»[۴] خبرگزاری آسوشیتدپرس از نیکوزیا (قبرس)، ضمن تأیید تجاوز هواپیماهای عراق، اعلام کرد که این هواپیماها بر فراز شهرهای مرزی غرب ایران پروازهای شناسایی انجام دادهاند، اما این مناطق را بمباران نکردهاند.[۵] خبرگزاری فرانسه نیز بازتاب تجاوز هواپیمای عراقی به تهران را چنین منعکس کرد: بیش از یک ماه بود که در تهران صدای آژیر خطر حملة هوایی به گوش نخورده بود؛ اما امروز برای اولینبار در این مدت، آژیر خطر حملۀ هوایی در تهران به صدا درآمد. تا کنون هیچ اطلاعی دایر بر بمباران نقطهای در تهران به دست نیامده است. به گزارش منابع خبری هنگام ورود هواپیمای عراقی به فضای تهران، مراسم نماز جمعه پایتخت که در فضای آزاد دانشگاه تهران برگزار میشود، قطع نشد و حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس و خطیب نماز جمعه که هنگام پخش آژیر خطر حملة هوایی، خطبههای نماز جمعه را قرائت میکرد، به سخنان خود ادامه داد.[۶]
گزارش- 72
با وجود آسیبهای واردشده به قسمتی از سیستم صدور نفت در جزیرۀ خارک، صدور نفت خام از خارک همچنان ادامه دارد. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، امروز بارگیری یک نفتکش لیبریایی 218 هزار تنی (به نام الپیدا) از این جزیره گزارش شده است. قبل از این کشتی، روز پنجشنبه (4/6/1361) نفتکش 357 هزار تنی سوئدی، پس از بارگیری خارک را ترک کرده است.[۷]
نفتکش لیبریایی الپیدا در حال بارگیری در جزیره خارک دربارة تدابیر جدید ایران برای انتقال نفت از جزیرة خارک به مناطق امنتر برای صدور به بازارهای بینالمللی، روزنامة تایمز مالی چاپ لندن نوشت: به گفتۀ دلالان نفتی، کمپانی حملونقل ملی ایران تانکرهای 142 هزار و 103 هزار تنی "گال" و شیرواتر" را که متعلق به کمپانی ثبتشده در سوئیس موسوم به "اینتر کست" میباشد، کرایه کرده و در نظر دارد از این تانکرها برای حمل نفت خام از جزیرة خارک به ترمینال جزیرۀ سیری استفاده کند.»[۸]
گزارش- 73
طبق اطلاعیۀ ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران، در گلولهباران امروز شهر آبادان که با سلاحهای سنگین و دوربرد ارتش عراق انجام شد، 9 تن مجروح و یک تن شهید شدند. همچنین یک مغازه و 2 منزل مسکونی تخریب شد و 3واحد مسکونی دیگر آتش گرفت. بر اساس این اطلاعیه، نیروهای ژاندارمری یک هلیکوپتر عراق را در نقطۀ مرزی موسیان هدف آتش خود گرفتند و منهدم کردند که بر اثر آن، سرنشینان این هلیکوپتر کشته شدند.[۹]
گزارش- 74
امروز 206 تریلر حامل مهمات در سه نوبت از بندر "شعیبة" کویت بهسوی عراق حرکت کردند. همچنین 46 خودرو حامل وسایل و تجهیزات نظامی، از کشور اردن و از طریق فلوجه ـ الورار به پادگان "التاجی" عراق وارد شدند.[۱۰] خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز امروز دربارة ارسال انواع کمکهای لجستیکی و رزمی دولت کویت به عراق، گزارش داد: «طی دو شبانهروز گذشته، بیشتر کامیونهای حمل مواد به عراق را تانکرهای بنزین تشکیل میدهند.» خبرنگار این خبرگزاری که شخصاً بیش از یکصد تانکر را مشاهده کرده است، در ادامة گزارش خود آورده است: «در تاریخهای 25، 26 و 27 مرداد، بعد از نیمهشب، تعداد زیادی کامیونهای مختلف نظامی در بندر "شویخ" بارگیری و بهسوی عراق روانه شدند. همچنین تعدادی کامیون نفربر همراه با توپهای 155 و 165 میلیمتری دورزن و 25 کامیون مخصوص حمل مهمات توپخانه و هفتاد کامیون از انواع مختلف، درحالیکه پلیس کویت آنها را اسکورت میکرد، مشاهده شدند.» یادآوری میشود این تجهیزات نظامی بعد از نیمهشب بهسوی عراق روانه شدند.[۱۱]
گزارش- 75
نیروهای حزب دمکرات امروز با حمله به روستای "منصور کندی" در حوالی میاندوآب (6 کیلومتری شمال غربی میاندوآب) 3 تن از جمله یک پاسدار را شهید و 6 زن و کودک را مجروح کردند.[۱۲] در محور سردشت ـ بانه نیز نیروهای بسیج و ژاندارمری موفق شدند 22 کیلوگرم دینامیت را که اشرار مسلح غیرقانونی برای انهدام پل کلته کار گذاشته بودند، کشف کنند.[۱۳] یادآوری میشود که 30 متر از این پل، در 27 مردادماه با همکاری سازمان مجاهدین خلق و حزب دمکرات کردستان تخریب شده است.[۱۴]
گزارش- 76
در پی اقداماتی که نیروهای خودی علیه سازمان مجاهدین خلق در استان خوزستان، به خصوص شهر اهواز انجام دادند، امروز نیروهای سپاه یک خانه را که محل نگهداری تسلیحات این سازمان بود، کشف کردند. در این خانه 3 اسلحه، 16 نارنجک، 15 بمب دستساز، 20 قالب مادۀ منفجرۀ تی.ان.تی و حدود 400 فشنگ به گونهای ماهرانه در یخچال، کمد بچه و اجاق گاز جاسازی شده بود.[۱۵]
گزارش- 77
امروز، حکم اعدام 5 تن از کادرهای نظامی سازمان مجاهدین خلق و گروه اشرف دهقان در بابل اجرا شد. قیام مسلحانه، شرکت در درگیریهای مسلحانۀ بابل، کمک مالی به سازمان، تهیۀ مواد منفجره، شرکت فعال در عضوگیری، جذب افراد و اعزام آنها به جنگل و نگهداری اسلحه، از جمله جرائم این افراد اعلام شده است.[۱۶]
گزارش- 78
آقای هاشمی رفسنجانی در خطبۀ دوم نماز جمعة امروز تهران، اقدامات سازمان مجاهدین خلق در دو سال اخیر را برشمرد. وی ابتدا به تاکتیکهای سازمان برای کادرسازی و گذر از فاز سیاسی به فاز نظامی اشاره کرد و سپس به تشریح فعالیتهای این سازمان در سال 1360 پرداخت. ایشان، حضور مردم در صحنه و رهبری قدرتمندانة امام را دو عامل اصلی شکست این سازمان معرفی کرد. وی سپس به تشریح اقدامات جمهوری اسلامی در مقابله با عملیاتهای تروریستی سازمان مجاهدین خلق پرداخت. آقای هاشمی خط مشی جدید این سازمان یعنی ترور مردم عادی را که از جمهوری اسلامی پشتیبانی میکنند، ناموفق و موجب وهن سازمان و نفرت بیشتر جامعه از آنها دانست. متن سخنان آقای هاشمی رفسنجانی در نماز جمعة امروز تهران به این شرح است: «در مورد شهادت دو شخصیت عظیم جمهوری اسلامی شهید رجایی و شهید باهنر و شخصیت دیگرمان برادر عراقی ... سرنوشتشان نشان میدهد که آنها از ما خیلی بهتر بودند. ما هنوز زندهایم و اینجا هستیم و آنها در جوار خدا و در مجلس انبیاء و ائمه و صالحین هستند و مقام آنها، بهترین سند است که از ما خیلی جلوترند. ... یک بحثی است که جوانها و کسانی که احتمالاً در معرض این لغزشها هستند بتوانند استفاده بکنند و آن این است که این تروریسم و به قول خودشان مبارزه مسلحانه را، ببینیم در چه شرایطی میتواند مفید باشد و اثر داشته باشد و در چه شرائطی برای مردم مضر واقع میشود. بهنظر میرسد که در تاریخ خودمان ـ همین ایران که خودمان شاهد بودیم ـ آنچه که تا به حال تجربه، خوب روشن میکند و مفید است و نتیجه بخش است مبارزات مردمی است یعنی آنچه را که توده مردم و اکثریت مردم بر اساس فکری درست با حکومت مبارزه کند. آنچه که نتیجه داده است، مشروطه اینجوری پیروز شد، مبارزات برای ملی کردن صنعت نفت و بیرون کردن شاه در مرحلهای که پیروز شد، آنطوری پیروز شد. مبارزات جمهوری اسلامی اینجوری پیروز شد و در مقاطع دیگر هم از این صد و چند سال را ما هر وقت میبینیم پیروزیهای مقطعی هم، با هجوم مردم بوده است این یک مسئله. مسئله دیگر خوب حالا اسلحه بکار باید برده شود در مبارزات البته ما کلی نفی نمیکنیم، در همین مبارزات خودمان هم آن روزهای آخر که ما را در خیابانها به رگبار میبستند مردم هم از اسلحه استفاده کردند، در یک مواردی این طور نیست که بگوئیم نه، ولی بکار بردن اسلحه و آدمکشی موقعی است که همه شرایطش آماده باشد. من حالا بحث را ببرم آنجا که اینها هدفشان و خودشان باطلاند و گول خوردهاند و اینها عامل آمریکا شدهاند و عامل اجانب شدهاند؛ اینها پول میگیرند، اینها همراه عراقند، و همه اینها را ملت ما میداند؛ و به فرض محال اگر یک جریان حقی هم بخواهد مبارزه کند با یک حکومتی هم که باطل است؛ امروز که این حکومت حق است و مال مردم است و برای مردم است و برای اسلام است و آنها هیچی ندارند در مقابل این حکومت عرضه کنند غیر از شعارهایی که امروز عملاً خودشان پس گرفتند و حرکت کاملاً منافقانه است، حالا اگر فرض میکردیم که یک کسی هم بود و یک حرکت حقی هم داشت و این حکومت هم ناحق بود آیا ببینید تروریسم با این شیوه میتواند مفید باشد یا نه آیا سودی بردهاند؟ حتی خودمان آن روزی که مبارزه مردم بود و جمهوری اسلامی بود، نهضت اسلامی بود امام و روحانیت بود در یک مورد، اولین باری که بعد از پانزده خرداد دست به یک ترور زدیم نتیجهاش این شد که هیئتهای مؤتلفه که در سطح کشور همه جا حرکت میکردند از میدان رفتند که رفتند یعنی بعد از آن تروری که انجام شد، نتوانستیم جان بدهیم به هیئتهای مؤتلفه، آقایان که دستشان در کار است خودشان میتوانند ببینند. رژیم بهانه خوبی دستش آمد و به مأمورینش میدان داد و آنها هم با نهایت قساوت افتادند به جان نیروهای مؤتلفه و روحانیت و کشف کردند سازمان را و به کلی متلاشی کردند، که [فقط] متفرقههایشان به صورتهای مختلف کار میکردند. تجربه خودمان در عمل بود و از آن به بعد هم، آقایانی که به نام حرکت مسلحانه آمدند میدان، همهشان و آنهایی که حسن نیت داشتند و خوب بودند و آنهایی که چپی بودند و دین نداشتند و خودشان میدانند که در سال 54 در زندان چه خبر بود؛ سال 54 این رهبران منافقین و همه آنهایی که بودند و بریده بودند و در مقابل مأموران و استوارهای زندان ذلیل بودند؛ و ما وضع آنها را در زندان میدیدیم و این مردم بودند که آمدند در خیابانها و دستور امام به مردم و تظاهرات و راهپیماییها، و آن هجوم مردمی بود که آنها را وادار کرد که صلیب سرخ آوردند در زندان و یک قدری رفاه دادند و بعد هم یک حرکتی آمد و تند و تند ندامتنامه مینوشتند و از زندان میآمدند بیرون همانهایی که مدعی حرکت مسلحانه [بودند،] ما در تاریخ انقلاب خودمان و یک تجربهای است برای دیگران و میتواند برای دنیا الگو باشد. ... حالا ببینیم آقایانی که علیه جمهوری اسلامی در یک دورهای دست به افشاگری زده بودند به خیال خودشان، و با صحنهسازیها برنامه آنها این بود ـ چون ما با الفبای اینها آشنا بودیم و با اینها کار طولانی داشتیم ـ ایجاد کینه انقلابی در افرادشان، این جز اصول حرکت مسلحانه است یعنی صحنهسازی، یعنی یکی کتک بخورد، یکی فحش بشنود، یکی به میدان برود، یکی در روزنامه فروشی با او دعوایش بشود و امثال اینها، صحنه درست بکنند تا اینکه افرادشان نسبت به دولت و مأمورین دولت و پاسدار و پلیس کینه انقلابی پیدا بکنند، کینه هم نمیخواهند بگویند، کینه انقلابی که گفتیم مقدس میشود. کینه که پیدا کردند حاضر میشوند بزنند و بکشند، منفجر کنند و رحم نکنند و این حرکتی بود که آقایان در یکی دو سال اول کردند و کینه انقلابی را در بچهها خوب محکم کردند و کارشان را شروع کردند. البته در کارشان به جمهوری اسلامی خسارت وارد کردند، منتها وضع جمهوری اسلامی طوری است که این خسارتها را ترمیم میکند و جایش چیزهای دیگری ایجاد میکند. آن روزهائیکه مثل پارسال ما ظرف مدت کوتاهی شخصیتهایی مثل شهید بزرگوار بهشتی و شهید رجایی و شهید باهنر و محمد منتظری و آن هفتاد و دو تن شهید مرکز حزب جمهوری اسلامی و بعد شهید قدوسی، شهید هاشمینژاد و شهدای دیگری که من ممکن است اسمشان الان یادم نیست؛ و آن شخصیتها و قبلش شهید مطهری استاد عظیمالشأن، شهید عراقی از استوانههای انقلاب بود و شهید مفتح و کسان دیگر که خانواده شهدا از من گله نکنند البته ممکن است همه آنها یادم نیاید. ما آنروزهایی که اینها را همین جوری از دست میدادیم و اینها محصول این سی سال تحصیل و زندان و اینها بودند و خدا میداند بر ما چه میگذشت. بنده خودم به عنوان یکی از این افرادی که مثل پارسال نزدیکترین همکارانمان را که از سال چهل با آنها در سنگر شب و روز با هم بودیم و راز یکدیگر را میدانستیم یکدفعه اینجوری از دست داده بودم، ... خدا را شاهد میگیرم در همین حالات که خیلی میتواند شکننده باشد من در همین حالات، بنده و کسانی که با هم کار میکردیم من تنها نبودم، ما احساس میکردیم نیرومندتر از زمانی هستیم که این آقایان در کنارمان هستند. احساس میکردیم و وقتی که خدمت امام میرسیدیم آن روح عظیم به ما القا میشد و وقتی که میآمدیم و آن تظاهرات را میدیدیم و آن گریهها را میدیدیم و آن تکبیرها را میدیدیم و این تابوتهای بالای دست شما را میدیدیم که نمیخواهید اینها را زمین بگذارید و به خاک تحویل بدهید، اینها را میدیدیم آنچه را که در ذهن فکر میکردیم ملموس و مشهود میدیدیم و احساس میکردیم ماها هیچی نیستیم. ... و اینها مردمند و امام است و جریان، کار خودش را دارد میکند. ما همیشه در دنیا، آرزویمان این بود که روزی در این مملکت جمهوری اسلامی باشد و ما دیگر هیچی نمیخواهیم. ... الآن هر کداممان بمیریم راحت سرمان را میگذاریم روی زمین و راضی هستیم. یعنی فکر میکنیم که رسیدیم به آنچه که میخواستیم، ما نمیخواستیم حاکم باشیم، ما میخواستیم اسلام حاکم بشود و اسلام حاکم شد آنچه را که ما فکر میکردیم به عنوان یک ضرورت و هدف و راه مهم، این رسیده بود. حالا ببینیم تروریستها و منافقین چه بدست آوردهاند. آنها در زمینه فقدان نیروی مردمی و تعارض با مردم و خواسته آنها، هر چه هم تلاش بکنند از مردم دورتر میشوند، چی به دستشان آمده؟ امروز یک مشت بچه را فرستادهاند توی زندانها، البته ما فرستادهایم، ولی آنها واسطه بودند. ما که نمیتوانستیم [اجازه بدهیم] این گرگها توی مردم باشند و هر چه میخواهند بکنند، این که نمیشد و مردم را همینجور که دارید میبینید میروند توی مغازه یک حزباللهی را پیدا میکنند، میروند ماست بخرند، شیشه ماست را از دستش میگیرند و یک گلوله هم توی مغزش میزنند، این آدم را ما بگذاریم بیرون باشد؟ این که نمیشود، اینها با این وضعی که دارند هر چه آدم داشتند به خیال خودشان ـ که ناآدم بودند اینها ـ همه توی زندان رفتهاند و یک عدهایشان توی درگیریها کشته شدهاند و یک عدهشان اعدام شدهاند و یک عدهشان هم توی زندان منتظر اعدام هستند و یک عده هم باید در زندان بپوسند، چون تعصب آنها را گرفته و آدم نمیشوند و انشاءالله یک عدهایشان هم آدم بشوند و بیرون بیایند. اینها محصولشان این است. رهبرانشان به گدایی افتادهاند. ما اطلاعاتی داریم که آنها پول از کجاها میگیرند و چه جوری هم خرج میکنند. این وضعی که برای اینها پیش آمده به علت اشتباه بزرگی است که کردهاند. این تحلیلی که من میکنم، آنها هم میدانند. یعنی آنها هم قبول دارند که به دلیل زمینه نداشتن افکار عمومی، حرکت مسلحانه به جایی نمیرسد. این را قبول دارند، اما اینها اشتباهشان این بود که خیال میکردند مردم طرفدار آنها هستند. بنیصدر در شورای انقلاب با صراحت به خود ما گفت، شاید توی مذاکرات شورای انقلاب ثبت شده باشد، گفت ما فرستادیم آمارگیری کردند در مدرسهها، در خیابانها، در کارخانهها و امروز امام 44% توی مردم رأی دارد و من 56% یعنی ایشان معتقد بود که اینجور هست. تازه این هنوز اوج نگرفته بود، یک وقتی گفت حالا بیشتر شده، یعنی خودش مثلاً در 2 ـ 3 ماه بعدش گفت که آن موقع اینجوری بود و حالا بیشتر شده، این آمارگیری را کی میکرد؟ آن مؤسسه آمارگیری بنیصدر مال منافقین بود. اینها میرفتند و آمار میگرفتند. یعنی همین حالا هم اشخاص با آن کانالهای ارتباطی خودشان آمار میگیرند. از این سران نهضت آزادی یک وقتی یکیشان به من میگفت که امروز اگر رای آزادی باشد ما مثلاً 70% ـ 80% رای میآوریم. میگفت من رفتم فلان شهر، برای من اینقدر جمعیت جمع شده و آقای مثلاً فلان (آیتالله مدنی) آمده و برای ایشان مثلاً این مقدار ... آن روز که بعد از آن حادثه شوم 14 اسفند خدمت امام رفتیم، امام این حرف را به بنیصدر با صراحت فرمودند که خیال نکن تو رأی داری، چون متکی شد در حضور امام به آرای مردم، امام فرمودند، آنهایی که به تو رأی دادند همان 400 ـ 500 هزار نفرند، اگر مواضع مشخص بشود، آن عده هستند. آنها بهائیها، تودهایها، کمونیستها هستند (البته توی کمونیستها هم به اینها رأی نمیدادند، آنها هم برای خودشان یک چیز دیگری داشتند) آنها سرمایهدارها، ساواکیها، تصفیه شدهها، اهالی فحشا و قمار و اینطور چیزها هستند و رقم نسبتاً درشتی هم هستند، اینها هستند که به تو رأی میدهند. تو وقتی که میخواستی رئیس جمهور بشوی اول آمدی بهعنوان رئیس دارائی گفتی من ربا را تحریم کردم و افکار همه مردم را به نفع خودت تحریک کردی، خب آقایی که یکدفعه ربا، این بلا را از جامعه برداشته بدین دلیل خیلی جا پیدا میکند، نه به دلیل تو. رفتی توی خانة امام و بیرون آمدی، آنجا گفتی من خودم را کاندید میکنم، یعنی امام مرا کاندید کرده برای این کار یک عده مردم به تو رأی دادند. روحانیت یک عده از تو حمایت کردند و آنجور شد. این خیال میکرد که مال او هست. یعنی در اصل این تحلیل را همه قبول دارند که اگر مردم با آدم نباشند در یک محیط آزاد نمیشود حکومت کرد، به زور باید حکومت کرد، این را قبول داشتند، ولی اشتباهشان این بود که افکار مردم را با خودشان میدانستند و هنوز هم اینطوری هستند و این از چیزهای بسیار بد و اشتباهاتی است که اینها را توی این چاه عمیق انداخته. مردم چیز دیگری هستند، ما تحلیلمان توی این انقلاب [این است]، همیشه من گفتهام و امام قبل از ما فرمودهاند و شماها میدانید که این انقلاب اصلاً موتورش اسلام است. اصلاً امام چرا اینقدر محبوبند، برای اینکه امام مسلمان خوبی است. نعوذبالله، نعوذبالله اگر مردم از امام یک لغزش دینی ببینند، همین مردمی که خاک پای امام را توتیای چشمشان میکنند، اگر یک روز لغزش دینی ببینند مردم این [طوری] دیگر نیستند؛ ماها را اگر مردم ببینند که مسلمان نیستیم و یا متعبد نیستیم، همه این احساسات تبدیل به بغض میشود. اصلاً آن چیزی که مردم را حرکت میدهد این است. امروز در دنیا دین عامل حرکت است و این را باید به مغز اینها فهماند. توی ایران الان این است، در دنیا الان این است ... بههرحال آنکه جامعه را اینجور آزاد و آباد کرد و به حرکت درآورد، دین بود و آن چیزی که زنجیر به پای بعضی از مردم شده و آن چیزی که یک عده را گمراه کرد و آن چیزی که از قافله جدا کرد، یک عدهای را او فرستاد به دریوزگی در پاریس و آمریکا و لندن و اطراف دنیا و عراق و گدایی از عربستان سعودی و اینطور چیزها، این الحاد کفر و مارکسیسم بود و تحلیلهای مادی بود، بخشی از جوانهای ما را آن جوری کشاند و منافق کرد و به این حالت درآورد. تروریسم در این محیط چی میخواهد به دست آورد؟ توی این مردم چی میخواهد به دست آورد؟ خب فرض میکنیم حالا که دیگر گذشت الحمدلله خُرد شدند. حالا فرض میکنیم که همه این مردم، علما، امام جمعهها، و نمایندگان مجلس و وزرا کشته بشوند. این مردم جای آنها، فوری [کسی را] نصب میکنند. دیگر با مردم چی؟ شما میخواهید بیایید بر این مردم حکومت کنید، ما همان حرفی که آن روز به کودتاچیهای نوژه گفتیم به اینها هم میگوییم، امام به آنها فرمود که خب شما با هواپیما میآمدید بمباران میکردید، بلاخره میخواستید بیائید روی زمین حکومت کنید پائین که میآمدید مردم شما را میگرفتند و میکشتند. ... دیدید که مردم با شما چه کار میکنند، اینکه ترور در شرایطی که در افکار عامه نیست آنهم تروری که افکار عامه را دور بکنند از انسانها نتیجه معکوس دارد که این تجربه خیلی خوب شد برای تاریخ دنیا و باعث یأس و سرخوردگی بسیاری از یاغیان علیه حکومتهای حق شده، مثل مجاهدین خلق که به حق منافقین بودند و اسم جالبی است، نیروی عظیمی درست کرده بودند، چقدر بچهها را فریفته بودند، چقدر خانههای تیمی درست کرده بودند، این خانههای تیمی که تا به حال ما از اینها گرفتهایم خودش به اندازه یک شهر است. این اسلحههایی که ما از اینها گرفتهایم، به اندازه چند لشکر چریک میشود اینها را مجهز کرد. این آدمهایی که توی زندان هستند و اینهایی که کشته شدهاند، اینها میتوانند چه نیرویی باشند. اینها چه غلطی کردند در این مدت؟ غیر از اینکه چند عامل نفوذیشان، خب عامل نفوذی که منفجر بکند کار سختی نیست، اینکه یک عمل متهوارنه و انقلابی و قهرمانی نیست، یک دزد است و در یک موقعیتی یک کلید برقی را میزند، اینکه چیزی نیست، اینها چه کردند؟ این همه نیرو در زمینه مردم چرا هیچ موفقیتی به دست نیاوردند؟ حالا ایده جدید دادند که نه سیاسیها را اگر بکشیم فایدهای ندارد، اینها جایگزین دارند، بروید به بدنه نظامی ضربه بزنید! بدنه نظامی چی هست؟ خب، به کی میخواهید ضربه بزنید احمقها؟ این همه بسیجی که ما داریم، این چند میلیون آدم الان ما داریم، این حزباللهیها، این بسیجیها که اگر یکیشان را هم میکشید، از همان فامیل ده تا جایشان میجوشد، شما چه ضربهای میخواهید بزنید؟ حالا شما موفق بشوید که در این مرحله جدید هم 30، 40، 50 تا حزباللهی ، کارگر، بسیجی و پاسدار را هم بزنید و به زمین بیاندازید، این میشود مبارزه مسلحانه؟! این میشود حرکت انقلابی ؟! این میشود راه برای حکومت؟! هر تروری که میکنید هزاران آدم را از دست میدهید، همانها که با شما هستند. توجیه نمیتوانید بکنید. آن جنایت شکنجهتان در تاریخ روی شما را سیاه کرده، شما حالا هر چقدر میخواهید توجیه بکنید، میخواهید چی بگوئید؟ بنابراین ما به عیان میبینیم که در زمینهای که افکار عمومی با حکومت باشد، تروریسم و مبارزات خشن هیچ فایدهای ندارد، بلکه درست معکوس است، یعنی حکومت محق میشود که خشونت بکند و خشونت را مردم از حکومت میخواهند. یعنی در یک موقعی که اگر ما یک نفر را زندان میکردیم، مردم میگفتند چرا؟ حالا که یک نفر را آزاد میکنیم، مردم میگویند چرا؟ این یک واقعیتی است، آقایان ببینید در مردم ـ غیر از خانوادههای تروریستها ـ میفهمند تا یکی را آزاد کردیم، میگویند شما چه با مردم میکنید. بنابراین قضیه به نظر ما مسئله روشنی است و راه مشخص است و امیدواریم که از این پند بگیرند.»[۱۷]
گزارش- 79
تهدیدهای عراق و بمباران تأسیسات نفتی ایران در جزیرۀ خارک بهوسیلۀ هواپیماهای این کشور، سبب شده است شرکتهای بیمه نرخ بیمة محمولههای نفت خامی را که از این جزیره بارگیری میشوند، از یک درصد (ارزش کشتی) به سه درصد افزایش دهند. کمیتۀ بیمة جنگی شرکت لویدز دراینباره اعلام کرد که این افزایش شامل بارگیری از مناطق شرقی بندر خارک نمیشود و نرخ بیمه در آن منطقه همچنان 25/0 درصد از ارزش محموله است.[۱۸] در همین حال رسانههای خبری امریکا به تفسیر حملات عراق به خارک پرداختند و تأثیرات این حملات را بر بازار جهانی نفت ارزیابی کردند. دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی در واشنگتن دراینباره گزارش داد: «حملات هوایی عراق به جزیرۀ خارک ـ که 70 درصد نفت ایران از آنجا صادر میشود ـ افزایش یافته است. اگرچه مشخص نیست که آیا آنگونه که عراق ادعا میکند، صدماتی بر این تأسیسات نفتی وارد آمده است یا خیر، اما مقامات امریکایی و منابع مطلع در صنعت نفت گفتند که این حملات، تنها تانکرهای نفتی را از جزیره دور نگه داشته است. نشریه "وال استریت ژورنال" مینویسد: دلالان نفتی میگویند قیمت نفت در بازار آزاد افزایش یافته و فعلاً قیمتها تا 25 سنت بالا رفته است. ... یک تحلیلگر نفتی در روزنامه نیویورک تایمز گفت: اگر عراق در این کار [بمباران تأسیسات نفتی ایران در جزیرۀ خارک] پیروز شود، در قیمت نفت تأثیر خواهد داشت و به سیاست کمپانیهای نفتی در استفاده از ذخایرشان بهجای خرید نفت، خاتمه خواهد داد. چند متخصص خاورمیانه در دولت امریکا گفتند که انتظار دارند که ایران به یک عکسالعمل فوری دست بزند. ... تهران تهدید کرده است که تنگة هرمز را مسدود خواهد کرد.»[۱۹] مجلة فرانسوی ژون آفریک نیز دربارة جنگ عراق و ایران نوشت: «صدام بسیار مایل بود که کنفرانس غیرمتعهدها در بغداد برگزار شود، حال که این مسئله منتفی شده و چیز قابل ارزشی در اختیار ندارد که از دست دادنش برایش اهمیت داشته باشد، درنتیجه، وی تصمیم گرفته است، جنگ را در ابعاد بینالمللی وسعت دهد و آن را در خلیج فارس توسعه دهد.» نویسندة مقاله، در ادامه مینویسد: «هدف صدام، ایجاد نگرانی و در نهایت، کشانیدن پای کشورهای عربی خلیج فارس به این جنگ است و امیدوار است که از طریق آنها، پای ابرقدرتها بهخصوص امریکا برای محافظت از آنها به میان کشیده شود. ... در خصوص اظهارت مسئولین عراق مبنی بر هدف قرار دادن مرکز مهم و حیاتی ایران دلایل زیر بیان شده است: 1ـ با قطع درآمد نفت، ایران در تهیه آذوقه و تسلیحات با مشکلات روبهرو خواهد شد. 2ـ اینگونه عملیات به خاطر آن است که ایران نیز به عنوان جوابگویی با دست زدن به عملیات مشابه ( به خصوص غیرنظامی) باعث تحریک و به پا خاستن احساسات عمومی مردم عراق بر ضد قوای ایران شود.»[۲۰]
گزارش- 80
استحکام اقتصاد ایران در اوضاع جنگی، پیام اصلی مقالهای است که در نشریۀ المجله چاپ لندن نوشته شده است. آمادگی ایران برای پرداخت خسارتهای احتمالی به آن دسته از شرکتها و بانکهای خارجی که براثر وقوع انقلاب خسارت دیدهاند، افزایش خرید نفت کمپانیهای ژاپنی از ایران، تمایل ایران برای همکاری اقتصادی با چین و دلگرمی بازرگانان غربی برای افزایش مبادلات با ایران؛ اهم مطالبی است که نشریۀ المجله، به آنها پرداخته است. بخش هایی از مقاله چنین است: «دود ناشی از درگیریهای اطراف شهر بصره، موجب پوشش بر برخی از جریانات مهم داخلی ایران شد. ماه آینده تهران به بانکهای خارجی ـ که آنها را در ماه ژوئن 1979 ملی اعلام کرده بود ـ غرامت خواهد پرداخت. بانک مرکزی ایران از بانکهایی که بستانکارند درخواست کرده بود تا تاریخ 21 ژوئن گذشته، مبلغ طلبهای خود را ارائه دهند. تمام بانکها به این درخواست جواب مثبت دادند و حتی بعضی از آنها، مانند بانک " چیس منهتن" امریکا، نمایندگان خود را جهت مذاکره به تهران فرستادند. ... البته این امر فقط به بانکها مربوط نمیشود، بلکه به شرکتهایی که در ایران کار میکردند و هنوز مسائلی دررابطهبا درخواست غرامت در آنجا دارند نیز مربوط میشود. [نکتۀ قابل اهمیت] تأکید و تکیۀ بیشتر روی شرکتهای امریکایی است و این شاید بهخاطر این باشد که امریکاییها در ایران بر همه چیز چنگ زده بودند. [پرداخت] غرامتها، تنها پدیدهای جهت بهبود روابط ایران و غرب نبود. برای مثال در ماه گذشته 13 کمپانی نفتی ژاپن خرید روزانه خود را از نفت ایران به نسبت 67 هزار بشکه افزایش دادهاند و بر این اساس، خرید ژاپن تقریباً به 247 هزار بشکه در روز میرسد، درحالیکه دو ماه قبل، این میزان 180 هزار بشکه بوده است. مقامات ایرانی در قراردادهای اخیر خود که با شرکتهای ژاپنی منعقد ساختند، تسهیلات قابل ملاحظهای قائل شدند، بهنحویکه هر سه ماه یکبار این قرارداد مورد بررسی قرار میگیرد. همچنین این شرکتها خواهند توانست بر اساس موافقت دولت ایران، نفت ایرانی را به مشتریان دیگری بفروشند. نشانهها مبنیبر تجدیدنظر در مناسبات با دولتهای خارجی فراوان است. برای مثال، در نیمۀ ماه گذشته شاهد دیدار اولین هیئت ایرانی از چین بودیم. اهمیت این دیدار در این است که پکن در زمان شاه روابط خوبی با ایران داشته ولی در مدتی که از انقلاب ایران گذشته است، روابط سردی با حکومت [امام] خمینی داشته است. تمام این دلایل، بازرگانان غربی را به ازسرگیری مجدد فعالیت سابقشان در تهران خوش بین ساخت و به همین خاطر چمدانهای خود را آماده کردند، زیرا معتقدند تهران جهت تأمین خواستهها و به راه انداختن کارهای داخلی خود، خواهان تجدیدنظر در روابط با غرب میباشد، زیرا قراردادهائی را که [تا کنون] با کشورهای شرقی و روبهرشد ـ که اخیراً دروازههایشان را به روی ایران باز کردهاند منعقد شده است ـ نمیتواند نیاز این کشور را تأمین کند. در ارتباط با اهمیتی که غرب برای عقد قرارداد با ایران قائل است، شایع شده که پاریس در فکر تعیین سفیر جدیدی در تهران است تا جای سفیر سابق خود را که یک سال پیش تهران را ترک کرده بود، بگیرد. همچنین، اتاق بازرگانی و صنعتی انگلیس، سمیناری در تاریخ 13 اکتبر آینده پیرامون فرصت مجدد بازرگانان غربی در ایران برگزار میکند. در این اثنا روزنامههای غربی شروع به چاپ آگهیهای تبلیغی مختلفی دربارۀ قالی ایران کردهاند و همچنین تسهیلاتی را که بعضی از شرکتها جهت انتقال سودها به خارج از ایران ایجاد کردهاند، [منعکس ساختهاند.] در چنین شرایطی به نظر میرسد همگی آمادهاند تا مجدداً وارد بازار بزرگ [ایران] شوند.»[۲۱]
گزارش- 81
وزارت امور خارجة آلمان اعلام کرد که حکم اخراج پنج دانشجوی ایرانی صادر شد. این پنج تن از جملة 81 دانشجویان ایرانیاند که در تظاهرات اردیبهشتماه شرکت داشتهاند. این تظاهرات به طرفداری از جمهوری اسلامی برگزار شده بود. در این تظاهرات، پلیس آلمان به طرفداری از گروههای مخالف جمهوری اسلامی (نظیر سازمان مجاهدین خلق)، دانشجویان ایرانی را مورد ضربوشتم قرار داد. پلیس آلمان 81 تن از این دانشجویان را تا کنون بازداشت کرده است.[۲۲] رادیو "بادن بادن" آلمان در گزارشی دربارة اخراج پنج دانشجوی مسلمان ایرانی از آلمان، ادعا کرد که قائممقام وزارت امور خارجة ایران (احمد عزیزی) در دیدار دوشنبة گذشتة خود با مقامهای آلمان، پذیرفته است که ایران دیگر با اخراج دانشجویان خود از آلمان مخالفت کلی نداشته باشد. طبق این گزارش، در این دیدار همچنین تصمیم گرفته شده است که همة 81 دانشجوی دستگیرشده اخراج نشوند. رادیو آلمان سپس افزود: «نرمش تهران در این مورد، میتواند از تمایل اقتصادی ایران به آلمان ناشی شده باشد، چون تقریباً همزمان با اخراج این دانشجویان، اعلام شد که این کشور به آلمان سفارش ساخت چهار توربین برق در تبریز را داده است.»[۲۳]
گزارش- 82
نمایندگان هلال احمر سوریه و جمهوری عربی صحرا و نیز کاردار کویت در تهران، امروز از اقامتگاه اسیران عراقی، در اردوگاه نیروی هوایی ایران بازدیدکردند. دراین دیدار دوساعته، اسیران عراقی با سردادن تکبیر و شعار نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی از این هیئت استقبال کردند و در گفتوگوی رودررو با آنان از رفتار ایرانیان و امکانات رفاهی موجود در اردوگاه اظهار رضایت کردند. تعدادی از اسیران که از سه روز پیش روزة سیاسی گرفتهاند در گفتوگو با اعضای این هیئت، هدف از این اقدام خودرا درخواست از جمهوری اسلامی برای شرکت در جنگ در برابر حکومت عراق و یا مشارکت در امر بازسازی شهرهای ویرانشدة ایران اعلام کردند و افزودند که به اقدامات خود تا زمانی که مقامات ایرانی خواستههایشان را نپذیرند، ادامه خواهند داد.[۲۴]
گزارش- 83
خبرگزاری جمهوری اسلامی گزارش داد که عامل سوءقصد به جان کاردار سفارت امارات عربی متحده در کویت، اعتراف کرد که به دستور حکومت عراق مأمور اجرای این کار شده است. به گزارش این خبرگزاری، بهدنبال تحقیقات فوقالعادهای که زیرنظر ولیعهد کویت، از عامل ترور به عمل آمد، وی اعتراف کرده که مستقیماً به دستور حکومت عراق مأمور اجرای اینکار بوده است. وی دلیل سوءقصد به جان کاردار امارات را طرفداری امارات عربی متحده از مواضع جمهوری اسلامی ایران ذکر کرده است.[۲۵]
منابع و مآخذ روزشمار 1361/06/05
- ↑ سند شمارۀ 16792 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: وزارت کشور، استانداری ایلام و پشتکوه، 5/6/1361، ص 1؛ وـ روزنامۀ کیهان، 6/6/1361، ص 2.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریۀ "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 161، 6/6/1361، ص 1، رادیو صوتالجماهیر، 5/6/1361؛ وـ واحد مرکزی خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، بولتن "رادیوهای بیگانه"، 6/6/1361، صص 1 و 2، رادیو بغداد، 5/6/1361.
- ↑ واحد مرکزی خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، بولتن "رادیوهای بیگانه"، 6/6/1361، ص 3 صدای امریکا، 5/6/1361.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 162، 7/6/1361، ص19، رادیو لندن، 6/6/1361.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریۀ "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 161، 6/6/1361، ص2، نیکوزیا ـ خبرگزاری آسوشیتدپرس 5/6/1361.
- ↑ همان، ص 5، خبرگزاری فرانسه 5/6/1361.
- ↑ روزنامه صبح آزادگان، 7/6/1361، ص 2، خارک ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی.
- ↑ مأخذ 4، ص 16، لندن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 6/6/1361.
- ↑ روزنامۀ کیهان، 6/6/1361، ص 2، اطلاعیه شماره 1029 ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران.
- ↑ سند شمارۀ 16946 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی قرارگاه عملیاتی قدس (رکن 2)، شماره 687، 21/6/1361، ص 2، وـ سند شمارۀ 016821 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی، ستاد مشترک ارتش، اداره دوم، فرماندهی اطلاعات، شمارۀ 163 ـ 148، 8/6/1361، ص 12.
- ↑ مأخذ 5، ص 2، کویت ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.
- ↑ سند شمارۀ 72045 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از فرماندهی منطقۀ 5 (تبریز)، به فرماندهی کل (مرکز)، 7/6/1361.
- ↑ سند شمارۀ 72037 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از سماجا 3 (مرکز فرماندهی)، به ژاجا، 6/6/1361.
- ↑ سند شمارۀ 16718 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبهای اطلاعاتی، مرکز فرماندهی، شمارۀ 304، 29/5/1361، ص2؛ وـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه "گزارشهای ویژه"، شمارۀ 153 29/5/1361، ص 8، ارومیه ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 28/5/1361.
- ↑ مأخذ 9، ص 14.
- ↑ مأخذ 9، ص 2.
- ↑ روزنامۀ جمهوری اسلامی، 6/6/1361، صص 10و4.
- ↑ مأخذ 5، ص 11، لندن ـ خبرگزاری رویتر، 5/6/1361.
- ↑ همان، ص 6 و 7، واشنگتن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.
- ↑ همان، ص3، پاریس ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.
- ↑ ادارۀ کل مطبوعات و رسانههای خارجی وزارت ارشاد اسلامی، نشریه "بررسی مطبوعات جهان"، شماره 244، 11/7/1361، نشریۀ المجله، چاپ انگلستان، 27 اوت 1982 (5/6/1361).
- ↑ روزنامۀ اطلاعات، 6/6/1361، ص3؛ وـ روزنامۀ کیهان، 4/6/1361، ص20.
- ↑ مأخذ 5، ص 12، بن ـ خبرگزاری جمهوری اسلامی، 5/6/1361.
- ↑ مأخذ 17، ص 2.
- ↑ مأخذ 17، ص 3، خبرگزاری جمهوری اسلامی.