1366.06.18
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.06.18 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | هجده شهریور |
| تاریخ شمسی | 1366.06.18 |
| تاریخ میلادی | 9 سپتامبر 1987 |
| تاریخ قمری | 15 محرم 1408 |
گزارش- 689
امروز حملات هوايي عراق بار ديگر شدت گرفت. در اين حملات مراكز صنعتي ـ كارگري شهرهاي باختران، درود، پيرانشهر، دزفول و اراك بمباران شد و يك فروند از هواپيماهاي مهاجم عراق نيز در آسمان اراك هدف قرار گرفت و سرنگون شد. نيروي هوايي سپاه از اراك در اين مورد گزارش داد: «در ساعت 9:45 دقيقه پنج فروند هواپيماي عراقي به آسمان اراك تجاوز نموده و چهار نقطه اراك از جمله شركت "هپكو" و "آذرآب" را بمباران نمودند.»[۱] در اين حمله يك تن شهيد و 14 تن زخمي شدند.[۲] همچنين با آتش پدافند منطقه، يك فروند از هواپيماهاي دشمن سرنگون شد و خلبان آن به اسارت درآمد.[۳] عراق نيز در اطلاعيه نظامي 2818 به سرنگوني اين هواپيما اعتراف كرد.[۴] استان باختران نيز دو بار مورد تهاجم قرارگرفت در نخستين حمله سه واحد صنعتي ـ كارگري كارخانه قند بيستون، كارخانه سيمان و "پادگان حاجي آباد" در ساعت10:30 هدف هواپيماهاي دشمن قرار گرفتند و خسارت‌هايي به آنها وارد شد.[۵] در بمباران كارخانه قند بيستون، چهار تن شهيد و 17 تن زخمي شدند و بر اثر برخورد راكت به نزديكي پمپ بنزين بيستون، ده دستگاه تراكتور منهدم و به ساختمان بانك ملي ـ كه روبه‌روي پمپ بنزين قراردارد ـ و انبار جهاد سازندگي خسارت‌هاي سنگيني وارد شد.[۶] در حمله دوم هواپيماهاي عراق كه در ساعات 14 انجام شد، علاوه بر خسارت‌هايي كه ايستگاه فرستنده‌هاي پرقدرت تلويزيوني و "اف ام" صدا و سيماي جمهوري اسلامي مركز باختران ديد، شش تن شهيد و پنج تن نيز زخمي شدند.[۷] در اين استان يك منطقه مسكوني و كارخانه سيمان غرب و "پست برق سه راهي ملاوي" در شش كيلومتري "اسلام آباد غرب" مورد حمله هوايي دشمن قرار گرفتند كه خسارت‌هايي در پي آورد. در حمله به كارخانه سيمان غرب يك تن به شهادت رسيد و 36 تن زخمي شدند.[۸] از سوي ديگر، هواپيماهاي جنگي عراق مخزن شركت نفت (امور پخش) خرم‌آباد در "روستاي مانور" و انبار سردخانه مجتمع صنعتي گوشت و كارخانه تازه تأسيس شير پاستوريزه اين شهر را هدف بمب‌هاي خوشه‌اي قرار دادند كه بر اثر آن، يك تن شهيد و هشت تن زخمي شدند. همچنين شماري از بمب‌ها به كوههاي اطراف "حسن‌آباد" برخورد كرد كه باعث آتش‌سوزي در اين كوه‌ها شد و تعدادي نيز عمل نكردند كه جمع‌آوري شدند.[۹] تلمبه‌خانه شماره 3 " مارون" (باغ ملك) در استان خوزستان صبح امروز مورد هجوم هواپيماهاي عراقي قرار گرفت و توربين‌هاي اول و دوم اين تلمبه‌خانه، سي تا هفتاد درصد خسارت ديدند ولي به كسي آسيب نرسيد. اين تلمبه‌خانه در مسير خط لوله مارون- اصفهان قرار دارد.[۱۰]
حمله هوايي دشمن به دزفول كه در ساعت 8:45 انجام شد تلفات انساني نداشت و تنها به بخشي از انبار شكر كارخانه قند و شكر اين شهر آسيب رسيد.[۱۱]
در ساعت 13 نيز هشت فروند هواپيماي عراقي با تجاوز به حريم هوايي پيرانشهر، كارخانه قند، "روستاي زرگان" و مقر گردان "شهيد ستاري" را كه در آن شماري از نيروهاي قرارگاه رمضان و مجاهدان عراقي مستقر بودند، بمباران كردند. بر اثر اين حمله، در كارخانه قند و روستاي "زرگان" 9 تن از مردم غير نظامي شهيد و پنج تن نيز زخمي شدند. همچنين در اين بمباران به چند خودرو سبك و سنگين خسارت‌هايي وارد آمد.[۱۲] جنگنده‌هاي عراقي ساعت 14 امروز با بمباران سايت "نخجير" صالح آباد، خسارت‌هايي به آن وارد آوردند. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، در اين حمله چند نظامي شهيد يا زخمي شدند.[۱۳] افزون بر حملات هوايي، ارتش بعث عراق با توپخانه اطراف شهرستان "سردشت"[۱۴] و شهرهاي "آبادان" و "خرمشهر" را زير آتش گرفت كه بر اثر آن، يك بيمارستان و چند خانه مسكوني خسارت ديدند.[۱۵]
گزارش- 690
ارتش عراق در اطلاعيه امروز خود با اشاره به برخورد يك فروند موشك به سواحل كويت، حملات هوايي به ايران را در جهت اجراي سخنان صدام حسين مبني بر تحكيم رابطه و پيوند خون، دين، تاريخ و سرنوشت مشترك ميان عراق و كويت خواند. در بخشي از اين اطلاعيه آمده است: «تعدادي از هواپيماهاي ما در خجسته روز كويت و به منظور گرفتن انتقام كويت از رژيم ايران، به پرواز در آمدند تا سرتاسر ايران را هدف قرار دهند.»[۱۶] روزنامه‌هاي عراق نيز در سرمقاله‌هاي امروز خود بر پشتيباني عراق از كويت تأكيد كردند. روزنامه "الثوره" نوشت: «امنيت كويت جزئي از امنيت عراق است و كشورهاي عربي بايستي حمايت بي‌دريغ و قاطع خود را از برادران خود دركويت اعلام دارند.» روزنامه "القادسيه" ارگان اداره توجيه سياسي وزارت دفاع عراق نيز در اين باره نوشت: «همان گونه كه ما ارتش عراق هستيم، ارتش كويت، بحرين، عربستان سعودي، اردن، فلسطين و ارتش تمامي كشورهاي عربي نيز هستيم.»[۱۷]
گزارش- 691
جمهوري اسلامي ايران با ارسال نامه‌اي به دبيركل سازمان ملل به حملات هوايي عراق عليه مراكز صنعتي ـ كارگري اعتراض كرد. در اين نامه آمده است: «جنگنده‌هاي عراق شهرهاي باختران و "بيستون"، "سنقرآباد" باختران و خرم‌آباد را بمباران كردند كه در نتيجه آن، 13 نفر كشته و 60 نفر مجروح شدند.[۱۸] ايران در سند ديگري كه در سازمان ملل منتشر شد بار ديگر به عراق به دليل بمباران "درود" و تجاوز به حريم هوايي اراك اعتراض كرد.[۱۹]
گزارش- 692
ستاد تبليغات جنگ با انتشار اطلاعيه‌اي اعلام كرد كه در پاسخ به حملات هوايي عراق عليه مناطق صنعتي ـ كارگري، حمله بازدارنده جمهوري اسلامي ايران به مراكز نظامي، صنعتي و اقتصادي عراق به زودي از سرگرفته مي‌شود. در بخشي از اين اطلاعيه آمده است: «رژيم جنگ‌افروز عراق مجدداً با حمله به مناطق مسكوني، تأسيسات اقتصادي و هدف‌هاي دريايي در خليجفارس، سياست گسترش جنگ و ايجاد تشنج در منطقه را شدت بخشيد.» در اين اطلاعيه سپس با اشاره به طرح مشترك واشنگتن ـ بغداد براي گسترش جنگ، تأكيد شده است: «جمهوري اسلامي با تكيه بر مواضع اصولي و برحق خود، مخالف گسترش جنگ است و خواستار يك صلح پايدار در منطقه مي‌باشد.» پس از انتشار اين اطلاعيه و درخواست از مردم عراق براي تخليه اطراف تأسيسات اقتصادي و صنعتي عراق، در ساعت 22 رزمندگان اسلام گلوله‌باران مراكز اقتصادي، صنعتي و نظامي استان بصره و تأسيسات پتروشمي "ابوالخصيب " و "ام‌القصر" را آغاز كردند.[۲۰]
گزارش- 693
روزنامه كويتي "القبس" در سرمقاله امروز خود در حمايت از حمله هواپيماهاي عراقي به كشتي‌ها و مراكز صنعتي ـ كارگري ايران نوشت: «عراق روز گذشته با پايان دادن به يك آتش‌بس اعلام نشده در آب‌هاي خليج[فارس] و حمله به چند نفت‌كش ايراني نشان داد كه بايد ايران را زير فشارهاي نظامي به سوي صلح تحميلي سوق داد.» القبس افزود: «عراق با كوبيدن بر سر ايران و حملات هوايي عليه اهداف نفتي ايران در هفته گذشته، موجب شد ايران با سفر آقاي "دكوئيار" دبيركل سازمان ملل به ايران جهت بررسي مفاد قطعنامه 598 موافقت كند.»[۲۱] خبرگزاري رويتر نيز به نقل از يك نشريه نظامي عراق كه امروز را "روز كويت" ناميده است، گزارش داد: «تعداد زيادي از جنگنده‌هاي عراق به مناسبت روز كويت، كارخانه‌ها، مراكز صنعتي و مراكز ارتباطات و نيز ترمينال بارگيري فلات قاره ايران را هدف حملات خود قرار دادند.»[۲۲] سخن‌گوي وزارت خارجه انگلستان با بيان اينكه از سرگيري جنگ شهرها براي تلاش‌هاي صلح سازمان ملل خطرناك است، گفت: «هيچ اقدامي براي فشار آوردن بر عراق به منظور توقف جنگ نفت‌كش‌ها در نظر گرفته نشده است.» وي با اشاره به آغاز دوباره حملات هوايي عراق افزود: «كاردار عراق در لندن به وزارت خارجه انگلستان احضار شده و از مقامات بغداد قوياً خواسته شد كه به تهاجمات خود عليه نفت‌كش‌ها و تأسيسات نفتي ايران در خليجفارس خاتمه دهد و در اين ديدار به وي تأكيد شده كه ادامه اين حملات به ابتكار صلح سازمان ملل ضربه خواهد زد.»[۲۳]
گزارش- 694
امام خميني بار ديگر "حجت‌الاسلام والمسلمين كروبي" را مجدداً به نمايندگي خود به عنوان سرپرست حجاج ايراني منصوب كردند. امام امت در پاسخ به نامه حجت‌الاسلام والمسلمين كروبي، با تشكر از مقاومت اسلامي و وصف‌ناپذير حجاج مظلوم و محترم بيت‌الله الحرام در برابر هجوم آل‌سعود، ايشان را به سرپرستي حجاج بيتاللهالحرام منصوب كردند. حضرت امام در بخشي از نامه خود در مورد فاجعه مكه تأكيد كردند: «جنايت تاريخي شكستن احترام حرم امن الهي كه دل مسلمانان متعهد جهان را آتش زد، چيزي نيست كه تا ابد بشود آن را فراموش كرد و يا ساكت بود.»[۲۴]
گزارش- 695
مهندس ميرحسين موسوي نخست‌وزير، در پايان جلسه هيئت دولت با بيان اين نكته كه تجمع نيروهاي غربي در خليجفارس براي رويارويي با انقلاب اسلامي است، به آغاز دوباره جنگ شهرها اشاره كرد و افزود: «هيچ كشوري نمي‌تواند امنيت ما را به هم بزند و امنيت خليجفارس هم همين‌طور باقي بماند. اگر به تأسيسات داخل كشور ما حمله بشود، هدف‌هايي را كه فشار شديد به عراق وارد مي‌آورد انتخاب مي‌كنيم.» وي شرارت‌هاي عراق را ادامه سياست نيروهاي امريكايي در خليجفارس خواند[۲۵] و در مورد انجام دادن تلاش‌هاي لازم براي خروج نيروهاي بيگانه از منطقه گفت: «نيروهاي نظامي خارجي بايد از خليجفارس خارج شوند و مذاكرات ما در سطح جهاني با ساير كشورها براي ايجاد فشار به منظور خروج نيروهاي امريكا است زيرا اين حضور خطري براي امنيت و استقلال تمامي كشورهاي منطقه است و ما كشوري مستقل هستيم اما حضور ناوگان‌‌هاي امريكا استقلال ظاهري كشورهاي حوزه خليجفارس را از بين مي‌برد و در حقيقت آنها را تبديل به يك ابزار بي‌اراده در دست امريكا مي‌كند، به همين دليل حضور اين نيروها به سود هيچ‌كس در منطقه نيست و همه بايد مخالفت كنند تا آنها از منطقه خليجفارس خارج شوند. در اين رابطه شوروي با توجه به منافع خودش خواستار خروج نيروهاي نظامي امريكا از منطقه است و اين يك سياست عاقلانه است.»[۲۶] دكتر "كمال خرازي" سرپرست ستاد تبليغات جبهه و جنگ در يك گفت‌وگوي مطبوعاتي، موضع جمهوري اسلامي ايران در مورد حملات دوباره عراق به شهرها، تلاش‌هاي سياسي جمهوري اسلامي ايران، سفر دبيركل سازمان ملل به ايران، سياست مقابله به مثل ايران در طول سفر دبيركل، شرايط ايران براي پذيرش قطعنامه 598، چگونگي مقابله با حملات شيميايي عراق و فعاليت و عمليات‌هاي قرارگاه رمضان در شمال عراق را تشريح كرد. وي با اشاره به سياست عراق و امريكا در گسترش جنگ، روشن‌گري سياسي فعال جمهوري اسلامي و ضعف عراق در برابر آن را دليل آغاز حملات عراق به شهرها دانست. وي با بيان اين نكته كه ايران امنيت دبيركل را در طول سفر تأمين مي‌كند، تأكيد كرد كه اگر عراق دست به شرارت زند، مقابله خواهيم كرد. دكتر خرازي ادعاي جديد عراق مبني بر داشتن موشك‌هايي با برد 650 كيلومتر را جنگ رواني خواند و در مورد توان جمهوري اسلامي ايران گفت: «قدرت مقابله به مثل ما بسيار قوي‌تر و شديدتر از گذشته است، ولي هيچ‌گاه نخواسته‌ايم آغازگر باشيم و اصولاً جنگ شهرها را يك جنگ شرافت‌مندانه نمي‌دانيم مگر اينكه مجبور شويم به عنوان يك عمليات بازدارنده، ضربات كاري به دشمن بزنيم و او را از كرده خود پشيمان كنيم.» سرپرست ستاد تبليغات جبهه و جنگ مواضع اخير سازمان‌هاي بينالمللي در تقبيح و محكوم كردن استفاده از سلاح‌هاي شيميايي و جنگ شهرها را مثبت خواند و با اشاره به موضع "نه رد و نه قبول" جمهوري اسلامي ايران در برابر قطعنامه 598، شرايط پذيرش آتش‌بس را چنين برشمرد: 1ـ بازگشت نيروها به مرزهاي بينالمللي، 2ـ پرداخت غرامت از سوي عراق، 3ـ تنبيه حكومت عراق به عنوان متجاوز. دكتر خرازي سپس در مورد عملكرد نادرست شوراي امنيت در اوايل جنگ، گفت: «اگر سازمان‌هاي بينالمللي در همان روزهاي اول جنگ اقدامات عادلانهاي انجام مي‌دادند و متجاوز را تنبيه مي‌‌كردند، جنگ در همان روزهاي نخست تمام مي‌شد و چون اين كار را نكردند، دست به اسلحه برديم و جنگ را به اين مرحله رسانديم. حال اگر سازمان‌هاي بينالمللي صادق باشند و راه حل عادلانهاي در قبال جنگ ارائه دهند، ما حاضر به همكاري هستيم ولي اگر بخواهند از قطعنامه به عنوان ابزار فشار عليه ما استفاده كنند، ما تسليم نخواهيم شد و انگيزه بيش‌تري خواهيم داشت تا راه خودمان را ادامه دهيم و ضربات خود را به عراق و حاميانش وارد سازيم.»[۲۷] وي در پاسخ به اين پرسش كه «بعد از كربلاي پنج، حملات وسيع در جبهه صورت نگرفت و بيش‌تر روي عمليات‌هاي محدود در شمال عراق تكيه شده است. آيا اين كار به دليل تشديد اقدامات ديپلماتيك و سياسي ايران براي شناساندن متجاوز و تنبيه آن بوده است يا اينكه عوامل ديگري هم‌چون وضعيت آب و هوايي، شرايط فعلي و جغرافيايي دخيل بوده‌اند؟» گفت: «حملات محدود به‌خصوص در شمال عراق، براي آماده كردن مردم اين كشور بود و اين ناشي از سياستي بود كه به تناسب شرايط دروني عراق اتخاذ كرديم تا حركت‌هاي مردمي داخل عراق را تكامل بخشيم و از آن حمايت كنيم تا شرايط لازم براي پيروزي نهايي ما كه در حقيقت سپردن قدرت به دست مردم عراق است فراهم شود. اين منطقي نيست كه ما جنگ كنيم و با عمليات نظامي قدرت را به دست بگيريم و به دست مردمي بدهيم كه آماده پذيرش آن نيستند… جنگ به مرحله‌‌‌اي رسيده است كه مردم عراق بايد فعاليت و حضور بيش‌تري داشته باشند و نيروهاي مبارز عراقي بخش وسيعي از عمليات را انجام دهند.» وي افزود: «اين مردم عراق هستند كه بايد در آينده نوع حكومت [خود] را تعيين كنند لذا ازحالا بايد براي چنان روزي آماده شوند و عمليات نظامي ما هم صرفاً براي زمينه‌سازي براي انتقال قدرت به مردم عراق است.»[۲۸]
گزارش- 696
واحد مركزي خبر به نقل از مقام‌هاي انگلستان اعلام كرد كه نفت‌كش كويتي كه در روزهاي اخير در انگلستان به نام "تون بريج" به ثبت رسيد، عصر امروز با پرچم اين كشور از تنگه هرمز گذشت و وارد آب‌هاي خليجفارس شد.[۲۹] وزارت دفاع انگلستان ضمن انجام دادن اقدامات لازم براي حفاظت از كشتي كويتي، خبر گسترش فعاليت ناوگان خود در خليجفارس را رد كرد. سخن‌گوي وزارت دفاع انگلستان در اين باره گفت: «گزارش رسانه‌هاي گروهي مبني بر گسترش حوزه فعاليت ناوگان انگلستان در منطقه، بر حدس‌هاي بي‌پايه استوار است.»[۳۰] "راديو كلن" با ارائه تحليلي از موضع و عملكرد كشورهاي جهان در برابر اوضاع خليجفارس، در مورد تلاش‌هاي انگلستان در اين منطقه گفت: «ناوگان انگليس تاكنون كشتي‌هاي داراي پرچم آن كشور را فراتر از بحرين همراهي نكرده است اين در حالي است كه ناوگان امريكا از درياي عمان تا مرز آب‌هاي كويت تانكرهاي اين شيخ‌نشين را اسكورت مي‌كند. انگليس در مقايسه با امريكا احتياط بيش‌تري در خليجفارس نشان داده است و سعي كرده است به اندازه واشنگتن، ايران را تحريك نكند… به گفته يك ناظر خاورميانه در لندن دولت "مارگارت تاچر" مايل نيست ناوگان انگليس فراتر از بحرين فعاليت كند، زيرا اين كار احتمال درگيري با ايران را افزايش خواهد داد.»[۳۱]
گزارش- 697
بعد از يك هفته وقفه در آمدوشد كشتي‌هاي ژاپن در خليجفارس ـ كه بر اثر حمله به يك نفت‌كش ژاپني پيش آمده بود ـ امروز 9 فروند كشتي بازرگاني اين كشور وارد اين منطقه شدند و بدين ترتيب تردد كشتي‌هاي ژاپني در آب‌هاي خليجفارس بار ديگر آغاز شد. روزنامه بحريني "گلف ديلي نيوز" به نقل از سخن‌گوي شركت كشتي‌راني ژاپن در توكيو نوشت: «ژاپن تضمين‌هايي دريافت كرده كه به نفت‌كش‌هاي آن كشور حمله نخواهد شد. تصميم ژاپن مبني بر دادن اجازه به نفت‌كش‌هايش براي از سرگيري تردد در خليج[فارس]، پس از دريافت تضمين‌هايي در جهت عدم حمله به اين كشتي‌ها اتخاد شده است.» اين روزنامه به نقل از يك منبع دريانوردي در خليج[فارس] نوشت: «[ژاپن] نام كشوري كه تضمين آزادي كشتي‌راني نفت‌كش‌هاي ژاپني در خليجفارس را داده، فاش نمي‌سازد. وي [مبنع دريانوردي] تأكيد مي‌كند حدس زدن آن كشور مشكل نيست و بدين ترتيب به ايران اشاره مي‌كند.»[۳۲]
گزارش- 698
در پي تصويب طرح اعزام كشتي جنگي به خليجفارس در هيئت دولت ايتاليا [ر.ك.به: 13/6/1366 ـ 633]، مجلس سناي اين كشور نيز پس از چند روز مجادله سياسي، اين طرح را تصويب كرد. اعزام هشت فروند كشتي ايتاليايي به خليجفارس براي اجرا، علاوه بر اين دو مرجع، بايد به تصويب مجلس نمايندگان ايتاليا نيز برسد. خبرگزاري جمهوري اسلامي با اعلام اين خبر، در مورد مشكلات ايتاليا در خليجفارس گزارش داد: «ناوگان ايتاليا كه از سه فروند ناوچه جنگي، سه فروند مين‌ياب و دو فروندكشتي لجستيكي تشكيل مي‌شود، در خليجفارس دو مشكل عمده دارد: نخست اينكه نيروي دريايي ايتاليا فاقد ناو هواپيمابر است و بنابر اين كشتي‌هاي اين كشور در منطقه از پوشش هوايي برخوردار نخواهند بود. دوم تماس‌هاي وزارت خارجه ايتاليا با عمان، كويت، بحرين، عربستان و امارات براي پيش‌بيني يك پايگاه تأميني به نتيجه نرسيده است، اين در حالي است كه به گفته متخصصين نظامي، كشتي‌هاي ايتاليايي تنها به مدت دوازده روز قادرند بدون دريافت تداكارت، عمل نمايند.»[۳۳]
خبرگزاري جمهوري اسلامي در گزارش ديگري به نقل از "جينورواني پرانديني" وزير كشتي‌راني تجاري ايتاليا اعلام كرد: «صاحبان كشتي‌هاي تجاري ايتاليا خواهان مسلح شدن كشتي‌هاي آنها به هنگام عبور از خليج[فارس] هستند وي در عين حال تأكيد كرد مستقر شدن افراد مسلح در كشتي‌هاي تجاري ايتاليا نمي‌تواند جايگزين مناسبي براي استقرار ناوهاي جنگي نيروي دريايي اين كشور در خليج[فارس] شود.»[۳۴] راديو بي.بي.سي. نيز در تحليل تصميم دولت ايتاليا گفت: «دولت ايتاليا كه همين يك ماه پيش بر سركار آمده است، ناگزير شد كه در اين مورد به اولين رأي اعتماد از طرف پارلمان توسل جويد. چنين واكنشي تا اندازه‌اي نشان دهنده اهميت اين تصميم در كشوري است كه از چند دهه بعد از جنگ جهاني دوم كوشيده است در صحنه بينالمللي رويه ملايم و بي‌سر و صدايي را دنبال كند. به اين ترتيب شركت در عمليات نيروي دريايي بينالمللي در منطقه جنگي خليجفارس را مي‌توان تازه‌ترين اقدام ايتاليا در جهت سياست خارجي نمايان‌تر ايتاليا در مديترانه و خاورميانه تلقي كرد.»[۳۵]
گزارش- 699
جمهوري خلق چين در واكنش به برخورد يك فروند موشك "كرم‌ابريشم" به بندر الاحمدي كويت، با انتقاد تلويحي از ايران، تأسف خود را از اين موضوع ابرازداشت. خبرگزاري فرانسه در اين باره از پكن به نقل از "لي زائو شينگ" سخن‌گوي وزارت خارجه چين گزارش داد: «ما از شروع دوباره تشنج در خليجفارس بسيار نگرانيم. چين با گسترش جنگ ايران و عراق به يك كشور ثالث مخالف است و از اين كه كويت ـ يك كشور غيرمتخاصم ـ با موشك مورد حمله قرار گرفته، متأسفيم.» اين سخن‌گو ضمن پرهيز از به زبان آوردن نام ايران به عنوان عامل اين حملات، افزود: «ما در يك فراخون جديد از طرفين ذيربط مي‌خواهيم تا از خود خويشتن‌داري نشان داده و از انجام هركاري كه باعث وخيم‌تر شدن اوضاع گردد، خودداري كنند.»[۳۶] دولت آلمان نيز با ابراز نگراني از برخورد يك فروند موشك سيلك ورم به سواحل كويت، بر تلاش خود براي پايان دادن به جنگ تأكيد كرد. خبرگزاري كويت به نقل از سخن‌گوي وزارت خارجه آلمان گزارش داد: «آلمان مصمم است تا به تلاش‌هاي خود در زمينه اجراي قطعنامه 598 شوراي امنيت جهت پايان دادن به جنگ ايران و عراق ادامه دهد.»[۳۷]
گزارش- 700
اعلام نظرها و موضع‌گيري‌ها درباره سفر آتي دبيركل سازمان ملل به تهران و بغداد، حاكي از اهميت اين سفر مي‌باشد. در اين باره معاون وزير خارجه شوروي، وزير خارجه امريكا و جامعه مشترك اروپا مواضع خود را اعلام كردند. "ولاديمر پتروفسكي" معاون وزارت خارجه شوروي در يك مصابحه مطبوعاتي در مورد موضع شوروي درباره مأموريت دبيركل گفت: «از نظر شوروي بسيار واجد اهميت است كه دبيركل سازمان ملل در ديدار از تهران مأموريتي را كه به موجب قطعنامه فوق‌الذكر (598) به عهده وي گذارده شده، به انجام رساند. در حال حاضر تماس‌هايي بين شوروي و نمايندگان كشورهاي منطقه در جريان است. چنين ملاقات‌ها و مشورت‌هايي از ميزان تشنجات در منطقه خواهد كاست و شوروي معتقد است كه راه‌حل‌هاي ظاهراً سياسي بايد منجر به دست‌يابي به راه‌حل‌هاي مسالمت‌آميز و مؤثر شود.»[۳۸] "شولتز" وزير خارجه امريكا نيز با تهديد ايران به تصويب قطعنامه بعدي، درمورد اين سفر گفت: «پيش‌بيني مي‌شود مقامات ايران در گفت‌وگو با "پرز دكوئيار" از قبول صريح قطعنامه شوراي امنيت خودداري كنند و چنانچه دكوئيار با پيام مخالفت ايران به قطعنامه يا احتمالاً يك موضع كج‌دار و مريز از سوي اين كشور مراجعت كند، در آن صورت اقدامات در جهت تصويب قطعنامه دوم شروع خواهد شد و ما در جست‌وجوي آن خواهيم بود تا ببينيم چه كسي از قطعنامه دوم پشتيباني خواهد كرد؟"[۳۹] جامعه مشترك اروپا نيز با صدور بيانه‌اي خواستار اجراي قطعنامه شوراي امنيت شد. در اين بيانيه آمده است: «دوازده كشور عضو اين جامعه نگراني عميق خود را از ادامه جنگ ايران و عراق كه سبب افزايش تشنج در خليجفارس شده ابراز مي‌دارند. و از اينكه علي‌رغم تلاش‌هاي مكرر به منظور اجراي قطعنامه 598 سازمان ملل، دشمني‌ها بار ديگر به طور جدي افزايش يافته است، تأسف عميق خود را اظهار مي‌دارند.12 كشور اروپايي از قطعنامه 598 سازمان ملل پشتيباني نموده و خواستار اجراي هرچه سريع‌تر آن به طور كامل هستند و در اين رابطه از تلاش‌هاي دبيركل قوياً پشتيباني مي‌كنند. 12 كشور اروپايي همچنين خواستار پذيرش فوري اين قطعنامه بوده و مي‌خواهند آتش‌بس در زمين، هوا، و دريا فوراً رعايت گردد. آنان قوياً حملات اخير به كشتي‌هاي تجاري در خليج[فارس] را محكوم نموده و بار ديگر پشتيباني عميق خود را از اصول اساسي آزادي كشتي‌راني كه داراي بيش‌ترين اهميت از نظر جامعه بينالمللي است، اعلام مي‌دارند.»[۴۰]
گزارش- 701
سفر دبيركل سازمان ملل به ايران، موضع ايران، زمينه‌ها و دشواري‌هاي مأموريت خاوير پرز دكوئيار موضوعاتي هستند كه رسانه‌هاي جمعي كشورها و گروه‌هاي مختلف آن را مورد تجزيه و تحليل قرار داده‌‌اند. راديو امريكا به نقل از روزنامه "كريستين ساينس مانيتور" گفت: «يك مقام بلندپايه ايراني اظهار داشت: "اگر كميسيون بينالمللي رسماً اعلام كند كه اين عراق بود كه در سپتامبر 1980 به ايران حمله كرد، ما براي برقراري تحريم‌هايي عليه صدام حسين به سازمان ملل اعتماد خواهيم كرد، امـّا ما نمي‌توانيم قبل از اينكه كميسيون مزبور كار خود را آغاز كند، آتش‌بس را بپذيريم زيرا مي‌دانيم كه اگر فشار نظامي بر عراق را متوقف كنيم، شوراي امنيت، كميسيون را به طريقي سر‌هم‌بندي مي‌كند و با فشار وارد كردن به اعضاي كميسيون، آنها را وا مي‌دارد كه از تحقيقات‌شان نتايج آبكي بگيرند."»[۴۱] "كريستين ساينس مانيتور" به نقل از اين مقام ايراني افزود: «رهبران ايران از صميم قلب علاقه‌مند به همكاري با دبيركل سازمان ملل هستند و ما جداً خواهان دادن شانسي به صلح هستيم زيرا در قطعنامه 598 نكات مثبتي وجود دارد و گذشته از اين ما به "دكوئيار" اعتماد داريم.»[۴۲]
گزارش- 702
"ابوغزاله" وزير دفاع مصر، در مصاحبه با مجله هفتگي "المصور" چاپ قاهره اعلام كرد كه مصر بي‌هيچ مانع يا مذاكره‌اي مقداري از تسليحات مربوط به انبارهاي استراتژيك ارتش اين كشور را به عراق صادر كرده است.[۴۳] خبرگزاري فرانسه نيز در گزارشي در مورد كمك‌هاي اردن به عراق نوشت: «شهروندان اردني مبلغ يك‌صد هزار دينار معادل سيصدهزار دلار براي پيروزي عراق جمع‌آوري كرده و ديروز در اختيار سفارت‌خانه عراق در امان قرار دادند.» خبرگزاري فرانسه افزود: «اين نخستين مبلغي است كه بر اثر تبليغات گسترده‌اي از روز سه‌‌شنبه در امان و در جريان برپايي ميتينگي كه با عنوان "براي پيروزي عراق" صورت گرفته، جمع‌آوري شده است.»[۴۴] رژيم كويت نيز افزون‌بر كمك‌هاي مالي و پشتيباني مستقيم و غيرمستقيم به عراق، يكي از جزاير خود در دهانه "خور عبدالله" به‌نام "بوبيان" را در اختيار اين كشور گذاشته است و حكومت عراق از آن در گلوله‌باران مواضع ايران و حملات هوايي استفاده مي‌كند. خبرگزاري جمهوري اسلامي در اين باره گزارش داد: «اخيراً تعدادي توپ و تجهيزات مربوط به رديابي كشتي، در جزيره بوبيان مستقر شده است.»[۴۵]
گزارش- 703
در آستانه چهلم كشتار حجاج بيتاللهالحرام به دست نيروهاي امنيتي آل‌سعود، "سعود الفيصل" وزير خارجه عربستان در يك گفتار تبليغاتي در مصاحبه با تلويزيون تركيه ادعا كرد: «تهديدهاي ايران عليه كشورهاي مجاور، منجر به تيرگي روابط اين كشور با جهان عرب به ويژه با كشورهاي عربي همجوار شده است. كشورهاي عربي همواره تلاش كرده‌اند تا روابط خوبي با ايران برقرار نمايند و جنگ ايران و عراق را به خاطر حفظ منافع اين دو كشور به پايان برسانند.» وزير خارجه عربستان از مقام‌هاي ايران خواست تا از پيام راستين اسلام يعني صلح و تلاش صلح‌طلبانه، دوستانه و برادرانه، پيروي كنند.[۴۶] در حالي‌كه سعودالفيصل به ظاهر ايران را به برقراري صلح و ثبات در منطقه و دوستي با اعراب دعوت مي‌كند. رسانه‌هاي جمعي عربستان هم‌چنان با شدت تمام به جنگ تبليغاتي خود ادامه مي‌دهند. "راديو رياض" در تفسيري، جمهوري اسلامي ايران را به مين‌گذاري در آب‌هاي خليجفارس، درياي عمان و ناامن كردن منطقه متهم كرد و مدعي شد كه ايران با اين كار باعث حضور نيروهاي شرق و غرب در منطقه شده است. اين راديو با تكرار حاكميت اعراب بر سه جزيره ابوموسي، تنب كوچك و تنب بزرگ، اعراب را به پايان دادن به استعمار خارجي بر اين جزاير دعوت كرد و افزود: «ايران آن قدرتي نمي‌باشد كه بتواند به استعمار ادامه دهد. مملكت ما و كشورهاي شوراي همكاري خليج[فارس] از جنگيدن با ايران هيچ‌گونه بيم و هراسي ندارند، تنها به دليل آن‌كه مردم آن (ايران) مسلمانند، نمي‌جنگند.» راديو رياض در پايان از مردم ايران خواست تا كشورشان را از دست آيت‌الله‌ها نجات دهند و سياست را به كساني واگذار كنند كه منافع ايران و ملت مسلمان ايران را درك مي‌كنند و مي‌شناسند.[۴۷] "ديويد جونز" مفسر بخش عربي راديو بي.بي.سي، در تحليلي از برنامه راديو رياض كه مسئولان ايران را به گسترش فساد در زمين متهم كرده بود، گفت: «اين تفسير تازه‌ترين و شديدترين حمله از حملات عربستان سعودي عليه مقامات دولت ايران از زمان اغتشاشات مكه در ماه ژوئيه (9 مرداد) تاكنون بوده است و همين اعتشاشات مكه بود كه باعث اين تغيير غيرعادي و اين قاطعيت در سياست خارجي عربستان سعودي گرديد. اكنون كه عربستان سعودي به اين نتيجه رسيده است كه ايران مصمم است تا در بخش عربي خليجفارس مخصوصاً در كشورهايي كه حمايت بيش‌تري از عراق مي‌كنند ايجاد اخلال كند، خط‌مشي تازه‌اي عليه ايران در پيش گرفته است و سخت پافشاري مي‌كند تا اعراب تصميماتي عليه ايران اعمال دارند. ضمناً تهديد مي‌كند كه هرگونه تجاوز نظامي ايران را با عمل مقابله به مثل جواب خواهد داد.»[۴۸]
گزارش- 704
در ادامه دشمني ميان حزب "كومه‌له" و "حزب دمكرات كردستان ايران"، امروز درگيري شديدي ميان نيروهاي اين دو حزب در منطقه " شيلر" روي داد كه بر اثر آن، هشت تن از نيروهاي كومه‌له كشته و دوازده تن اسير و از نيروهاي دمكرات نيز چهار تن كشته و هفت تن زخمي شدند.[۴۹] راديو كومه‌له در طي گفتاري در مورد حزب دمكرات، با هشدار به اعضا و هواداران اين حزب، رهبري آن را ارتجاعي خواند و پرسيد: «آيا رهبران حزب دمكرات مي‌خواهند كه هواداران حزب، هوادار دشمن و خصومت عميق با كارگران و زحمت‌كشان كمونيزم باشند؟ آيا هواداران و افراد مسلح حزب مي‌خواهند هوادار چنين سياست و حزبي باشند كه سر سوزني در قيد جنبش كردستان و مصالح و منافع مردم محروم و ستم‌ديده و انقلابي كردستان نيست؟» اين راديو افزود: «به نظر ما هركسي كه در حزب دمكرات ذره‌اي وجدان و غريزه انقلابي برايش باقي مانده باشد، بايد به منظور مقابله با ارتجاع و هم‌صدا با جنبش انقلابي كردستان، جامعه شرافت‌مندانه و انقلابيون كردستان، به سد و مانعي در برابر آن (حزب دمكرات) بدل شود. رهبري حزب دمكرات از هم اكنون در تلاش است كه ولو با توسل به شيوه‌هاي شرورانه، ارتجاع، و خصومت با كمونيزم و گرايش و چرخش به سوي امپرياليزم را به سياست برگشت‌ناپذير خود مبدل سازد و هواداران، اعضاء و افراد اين حزب را رسماً به عامل اجرايي اين سياست‌ها تبديل نمايد.» راديو كومه‌له با هشدار به اعضاي حزب دمكرات و طرف‌داران آن، شعله‌ور ساختن آتش مقاومت در درون اين حزب و عدم‌اطاعت از رهبري آن را عين انقلابي بودن اعلام كرد: «بايد در درون حزب دمكرات آتش مقاومت و امتناع در برابر ارتجاع رهبري را برافروخت و براي قطع كردن دست رهبري در اجراي اين سياست‌ها با جديت كوشيد كه اين عين انقلابي بودن است.»[۵۰]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/06/18
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 174، 19/6/1366، ص7، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366؛ و ـ سند شماره 097480 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از نيروي هوايي سپاه، به ستاد كل سپاه ـ معاونت اطلاعات، 18/6/1366.
- ↑ ـ سند شماره 070291 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهداء، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 18/6/1366؛ و ـ سند شماره 070293 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهداء، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 19/6/1366؛ و ـ مأخذ 4، ص5، اروميه ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ ـ مأخذ 4، صص8ـ7، ايلام ـ خبرگزاي جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ ـ سند شماره 29174 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، گزارش نوبه‌اي شماره 25، از معاونت عمليات و اطلاعات، به نيروي زميني سپاه، 23/6/1366، ص3.
- ↑ ـ روزنامه اطلاعات،19/6/1366، ص22.
- ↑ ـ مأخذ 4، به نقل از راديو صوت‌الجماهير، 18/6/1366.
- ↑ ـ مأخذ 4، صص38ـ37، بغداد ـ خبرگزاري عراق 18/6/1366.
- ↑ ـ مأخذ 4، صص8ـ7، ايلام ـ خبرگزاي جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ ـU.N. Yearbook, 1987, Vol. 41, p. 228.
- ↑ مأخذ 4، ص7، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366؛ و ـ سند شماره 097487 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از سپاه ناحيه خوزستان ـ اطلاعات به ستاد مركزي سپاه ـ اطلاعات 18/6/1366.
- ↑ پيشين، رديف دوم؛ و ـ مأخذ4، ص5، اهواز ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ سند شماره 070291 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهداء، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 18/6/1366؛ و ـ سند شماره 070293 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهداء، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 19/6/1366؛ و ـ مأخذ 4، ص5، اروميه ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص8ـ7، ايلام ـ خبرگزاي جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ سند شماره 29174 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، گزارش نوبه‌اي شماره 25، از معاونت عمليات و اطلاعات، به نيروي زميني سپاه، 23/6/1366، ص3.
- ↑ روزنامه اطلاعات،19/6/1366، ص22.
- ↑ مأخذ 4، به نقل از راديو صوت‌الجماهير، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص38ـ37، بغداد ـ خبرگزاري عراق 18/6/1366.
- ↑ U.N. Yearbook, 1987, Vol. 41, p. 228.
- ↑ U.N. Yearbook, 1987, Vol. 41, p. 228.
- ↑ مأخذ 4، ص29، راديو بي.بي.سي، 18/6/1366؛ و ـ روزنامه جمهوري اسلامي، 21/6/1366، ص2.
- ↑ مأخذ 4، ص38، كويت ـ ازخبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، ص37، بغداد ـ خبرگزاري رويتر، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، ص27، لندن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 19/6/1366، ص3.
- ↑ روزنامه كيهان، 18/6/1366، ص2.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 18/6/1366، ص3.
- ↑ مأخذ 16، ص13.
- ↑ مأخذ 16، ص22.
- ↑ روزنامه رسالت، 19/6/1366، ص12.
- ↑ مأخذ 4، ص5، لندن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از راديو بي.بي.سي. 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص34ـ32، به نقل از راديو كلن، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص27ـ26، به نقل ازخبرگزاري فرانسه، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 30، به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ مأخذ 4، صص34ـ32، به نقل از راديو كلن، 18/6/1366.
- ↑ واحد مركزي خبر، صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 21/6/1366، ص35.
- ↑ مأخذ 4 ، ص39، پكن ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، ص38، بن ـ خبرگزاري كويت، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص38ـ37، بغداد ـ خبرگزاري عراق 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 25، ص2، به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ سند شماره 212700، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، ص22، واشنگتن ـ خبرگزاري كويت، روزنامه كريستين ساينس مانيتور، 18/6/1366؛ و ـ واحد مركزي خبر، صدا و سمياي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 19/6/1366، ص5، به نقل از راديو امريكا، 18/6/1366.
- ↑ پيشين، رديف دوم؛ و ـ مأخذ 4، ص21، واشنگتن ـ خبرگزاري كويت، به نقل از روزنامه كريستين ساينس مانيتور، 18/6/1366.
- ↑ سند شماره 212700، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 18/6/2366، ص5.
- ↑ مأخذ 30، ص12، به نقل از خبرگزاري فرانسه.
- ↑ مأخذ 4، ص4، اهواز ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 17/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص13ـ11، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص16ـ13، راديو رياض، 18/6/1366.
- ↑ مأخذ 4، صص51ـ50، راديو بي.بي.سي. 18/6/1366.
- ↑ سند شماره 097529 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه (ع)، به فرمانده نيروي زميني، 22/6/1366.
- ↑ سند شماره 097448 مركزمطالعات و تحقيقات جنگ : از قرارگاه حمزه سيدالشهدا(ع) ـ دفترسياسي، به ستاد مركزي سپاه ـ دفتر نمايندگي امام ـ دفتر سياسي، 23/6/1366.