1366.04.13
روزشمار جنگ سال 1366 1366.04.13 | |
---|---|
نامهای دیگر | سیزده تیر |
تاریخ شمسی | 1366.04.13 |
تاریخ میلادی | 4 ژوئیه 1987 |
تاریخ قمری | 7 ذیقعده 1407 |
گزارش -522
نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق - که با قرارگاه عملیاتی رمضان همکاری میکنند - مقر یک گروهان و دو پایگاه نیروهای جیشالشعبی عراق را در محور اربیل - کرکوک، به تصرف خود درآوردند. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، در این عملیات پانزده تن از نیروهای جیشالشعبی عراق کشته شدند و یک قبضه خمپارة 60 میلیمتری، دو قبضه تفنگ قنّاسه، دو قبضه مسلسل بی.کی.سی و نوزده قبضه کلاشینکف نیز به غنیمت نیروهای اتحادیه میهنی کردستان درآمد. در پی این حمله، دشمن با وارد کردن نیروهای تازهنفس، با مبارزان کرد درگیر شد، ولی نیروهای عراقی با وجود برخورداری از پشتیبانی توپخانه، مجبور به عقبنشینی شدند.[۱] نیروهای اتحادیة میهنی همچنین در عملیاتی نفوذی به روستای پارهپاره در نزدیکی خط راهآهن کرکوک - بغداد در حوالی شهر دوز عراق، سه مهندس فیلیپینی را که مأمور ایجاد پارازیت در امواج رادیوی اتحادیه میهنی بودند، دستگیر کردند.[۲] در پی این اقدام، اتحادیه میهنی کردستان با انتشار بیانیهای اعلام کرد که آماده است در برابر آزادی 228 جوان ساکن سلیمانیه که دو سال پیش به دلیل ارتباط والدینشان با میهنپرستان کردستان، به دست مقامات عراقی زندانی شدهاند، این سه فیلیپینی را تحویل دهد.[۳]
گزارش -523
در ادامه درگیریهای میان نیروهای خودی و معارضان انقلاب اسلامی در مناطق کردنشین، امروز نیروهای مسلح غیرقانونی در سهراهی الواتان در شمال سردشت، پنج تن از پیشمرگان مسلمان را به اسارت درآوردند که دو تن از آنها را شهید کردند و از سرنوشت سه تن دیگر اطلاعی در دست نیست.[۴] همچنین نیروهای سپاه در حوالی سقز با اجرای عملیات کمین، با سه تن از افراد گروه کومهله درگیر شدند. در این درگیری یکی از افراد کومهله کشته شد و دو تن دیگر نیز مجروح شدند.[۵] از سوی دیگر، یک گروه عملیات ترور شهری گروه کومهله وارد شهر سقز شده بود، که با اقدام به موقع نیروهای سپاه، دو تن از آنان کشته شدند و فرمانده این گروه نیز دستگیر شد.[۶] در حوالی بیجار نیز شماری از نیروهای سازمان مجاهدین خلق به یک پایگاه مقاومت سپاه حمله کردند. در این حمله، دو تن از نیروهای خودی شهید و یک تن دیگر به اسارت معارضان درآمد.[۷]
گزارش -524
شش روز پس از بمباران شیمیایی سردشت، رادیو بیبیسی گزارشی دراینباره پخش کرد. تعداد آسیبدیدگان و کشتهشدگان این حمله، هدف عراق از این اقدام و چگونگی بمباران، محورهای اصلی این گزارش هستند: «رقم تلفات حملة هفتة گذشته عراق با سلاح شیمیایی به سردشت، رو به افزایش است. عراق اتهام بهکار بردن سلاح شیمیایی را تکذیب کرده است، اما منابع موثق در تهران میگویند که رقم کشتهشدگان، امروز صبح، به 31 نفر رسید. وضع بسیاری از مجروحین این حادثه که تعداد آنها 650 نفر است نیز همچنان وخیم است. برطبق آماری که جمهوری اسلامی داده، 1500 تن هم بهعنوان بیمار سرپایی، معالجه شدهاند.»[۸] بیبیسی دربارة هدف عراق از این بمباران میگوید: «هواپیماهای جنگی عراق قصد داشتند با بمبهای محتوی گازهای شیمیایی خردل، بزرگترین هتل سردشت را به نام هتل کوهی که 22 اتاق دارد، هدف بگیرند. تصور میشد که عدهای از مقامات گروه چریکی کردهای عراق که با دولت عراق در جنگ هستند و کمک نظامی دریافت میکنند، در این هتل اقامت دارند. اما بعضی از بمبهای شیمیایی با فاصلة زیادی از هدف تعیین شده، به منازل مسکونی مردم اصابت کرد. در هنگام این حملات که در ساعت 11 صبح و 16:30 صورت گرفت، خیابانهای شهر بسیار شلوغ بودهاند، چون عدة زیادی از مردم برای خرید در خیابانها آمده بودند. بسیاری از کسانی که در این حمله مجروح شدند، بینایی خود را از دست دادند. اما اغلب آنها اینک بینایی خود را بهدست آوردهاند. ایرانیها در حدود چهل نفر از دیپلماتهای خارجی را برای دیدن آسیبدیدگان این حملات به دو بیمارستان در تهران بردهاند که بسیاری از کسانی که به شدت مجروح شدهاند، در این بیمارستانها تحت مداوا قرار دارند. عراق تکذیب میکند که مقصر این حملات است، اما امسال، کمیته ویژهای از متخصصان که به نمایندگی از جانب سازمان ملل از ایران و عراق دیدن کرد، عراق را به علت استفاده از سلاحهای شیمیایی محکوم نمود.»[۹] امروز دو تن از سه کرد عراقی که در بمباران شیمیایی هواپیماهای عراقی به روستاهای این کشور، مجروح شده و برای مداوا به فرانسه اعزام شده بودند، به تهران وارد شدند. خبرگزاری جمهوری اسلامی با اعلام این خبر، گزارش کوتاهی از مصاحبه خبرنگار این خبرگزاری با مسئولان بیمارستان محل بستری این افراد در فرانسه ارائه کرده است که نشان میدهد مسئولان بیمارستان تلاش میکنند اخبار مربوط به جراحت این سه کرد عراقی فاش نشود. در این گزارش آمده است: «دو تن از مجروحین شیمیایی کرد عراقی که توسط ایران به فرانسه اعزام شده بودند، به تهران بازگشتند. خانم آتیه اسماعیل رسول و فرزند هفت سالهاش حکمت هاشم، هجده روز در بیمارستان سن لوک در شهر لیون فرانسه بستری بودند. در حالی که پزشکان بیمارستان سن لوک از دادن هرگونه خبری در مورد مجروحین شیمیایی کرد عراقی خودداری میکنند، پزشکان بخش سوختگیهای عمیق این بیمارستان در تماسی، ارائه هرگونه توضیحی دربارة علت جراحات مجروحین کرد عراقی را خلاف رازداری پزشکی عنوان کردند.» در ادامة این گزارش آمده است: «امتناع پزشکان فرانسوی از ارائه توضیحات در این زمینه در حالی صورت گرفته است که سایر پزشکان اروپایی، علل جراحات مصدومین شیمیایی را به صراحت اعلام کردهاند.» بنا به همین گزارش، خانم خمسه طه پیرزن 60 سالة کرد عراقی، همچنان در بیمارستان سن لوک لیون تحت مداوا قرار دارد.[۱۰]
گزارش -525
امروز، امریکا نخستین اقدام مقدماتی را برای اجرای طرح اسکورت نفتکشهای کویتی انجام داد. خبرگزاری رویتر به نقل از مقامات وزارت دفاع امریکا گزارش داد: «هواپیماهای جنگنده نیروی دریایی این کشور از امروز، مأموریت اسکورت ناوهای جنگی امریکایی و کشتیهای تجاری را که وارد خلیجفارس میشوند و از آن خارج میگردند، آغاز کردهاند. این هواپیماها برای نخستینبار، بهعنوان یک اقدام احتیاطی در مقابل ایران، سه ناو جنگی از جمله، ناو آسیبدیده استارک را هنگام خروج از خلیجفارس در تنگه هرمز، تحت پوشش قرار دادند.»[۱۱] افزون بر این، در یک حرکت نمادین - که همزمان با سالروز استقلال امریکا بود - لارنس هاپکینز یکی از نمایندگان کنگره، پرچم امریکا را برای نصب در عرشه نخستین نفتکش کویتی به عبدالفتاح البادر رئیس شرکت کشتیرانی کویت تحویل داد. امروز همچنین هیئت نمایندگان کنگره امریکا - که به سرپرستی لس آسپین رئیس کمیته نیروهای مسلح در مجلس نمایندگان امریکا، برای گفتوگو دربارة جزئیات اسکورت نفتکشها و اجرای مقدمات این عملیات، به کویت سفر کردهاند - با شیخ علی الخلیفه وزیر نفت کویت، گفتوگو کردند. به گزارش خبرگزاری کویت، هیئت امریکایی همچنین جزئیات مربوط به نقش این نفتکشها و کشتیهای جنگی نیروی دریایی امریکا در حملونقل نفت خام و فرآوردههای نفتی کویت تا دهانه خلیجفارس و عملیات انتقال آن به کشتیها و نفتکشهای دیگر، که این محمولهها را به خریداران در کشورهای دنیا خواهد رساند، مورد بحث قرار داد. گزارش دیگری حاکی است که هیئت امریکایی، با شیخ صباح ولیعهد و چند تن دیگر از مقامات کویتی دیدار و گفتوگو کرد.[۱۲] خبرگزاری رویتر دربارة بازتاب این اقدام در داخل کویت، گزارش داده است: «روزنامههای کویت، اهدای پرچم امریکا به دولت کویت و برخوردار شدن این کشور از حمایت نظامی امریکا را یک موفقیت سیاسی قلمداد کرده و آن را راه رهایی از مشکلات منطقه عنوان کردهاند.»[۱۳] از سوی دیگر، خبرگزاری فرانسه دربارة محدوده فعالیت نفتکشهایی که مورد حمایت ناوهای امریکایی قرار خواهند گرفت، اعلام کرد: «یازده نفتکش کویتی ثبت شده در امریکا، فقط برای حمل نفت در خلیجفارس بوده و در دهانه این راه آبی، محموله آنها به نفتکشهای دیگر تحویل خواهد شد.»[۱۴]
گزارش -526
تأخیر در اعلام رسمی تصمیم نهایی امریکا برای اسکورت نفتکشهای کویتی و ابراز برخی انتقادات در اینباره در رسانههای مختلف امریکا، باعث رنجش خاطر هیئت حاکمة کویت شده است. خبرگزاری جمهوری اسلامی در اینباره اعلام کرد: «وزیرخارجه کویت، طی اظهاراتی که در روزنامه کویتی السیاسه منتشر شد، از واکنش رسانههای خبری امریکا در مورد اختلافنظر موجود در زمینه حمایت این کشور از نفتکشهای کویتی، انتقاد کرد و گفت: شرکت سانتافه، متعلق به دولت کویت که در امریکا ثبت شده است، مالیات هنگفتی را بهعنوان عوارض به دولت امریکا پرداخت میکند. بااینحال، هیچگونه تبلیغاتی در مورد این مسئله صورت نمیگیرد. در حالی که پیرامون برافراشتن پرچم امریکا بر نفتکشهای کویتی، با راهانداختن هیاهوی تبلیغاتی، عکسالعمل نشان داده شده است. وزیرخارجه کویت در اظهارات خود که نخستین واکنش این کشور در قبال مباحث جاری امریکا در زمینه خطرات ناشی از اجاره دادن نفتکشهای امریکایی به کویت به حساب میآید، گفت: اجاره کردن نفتکشهای امریکایی، هزینههای سرسامآوری برای کویت به دنبال دارد و در صورت عدم موافقت، بهتر است کسانی که خواهان اجاره دادن نفتکشهای خود به ما نیستند این موضع خود را اعلام نمایند.»[۱۵]
گزارش -527
با انتشار خبر عکسبرداری سرویسهای اطلاعاتی امریکا از نصب یک سکوی پرتاب موشک در منطقه کوهستک جزیره قشم، امروز یک مقام امریکایی بهطور ضمنی، این موضوع را تأیید کرد، ولی اعلام کرد که این موشکها برای اقدامات عملیاتی مستقر نشدهاند. خبرگزاری فرانسه در اینباره گزارش داد: «یک مقام دولت امریکا نسبت به اخبار منتشره مبنیبر اینکه ایران از روز جمعه موشکهای ضدکشتی سیلک ورم ساخت چین را در نزدیکی تنگه هرمز آماده بهرهبرداری کرده است، ابراز تردید کرد. این مقام امریکایی که خواست نامش فاش نشود، تأکید کرد براساس اطلاعاتی که در دست دارد، این موشکها دیروز بهنحوی که آماده بهرهبرداری باشند، مستقر نشدهاند. وی سپس افزود: من در مورد اظهار این مطلب که موشکها مستقر شدهاند، بسیار محتاط خواهم بود. وزارت امورخارجه امریکا نیز از هرگونه اظهار نظر در اینمورد خودداری کرد. این در حالی است که بنابر خبرهای رسیده از بحرین که از شبکههای تلویزیونی امریکا پخش شد، ایران احتمالاً دیروز موشکهای سیلک ورم خود را بر روی سکوی پرتاب در بندرعباس، واقع در تنگه هرمز کار گذاشته و بدینترتیب، آنها را آماده بهرهبرداری نموده است.»[۱۶] خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز به نقل از گروه نجات کشتیرانی در خلیجفارس، دراینباره گزارش داد: «ایران استقرار موشکهای ضدکشتی ساخت چین را بر روی سکوهای پرتاب در تنگه استراتژیک هرمز آغاز کرده است. این موشکها بر اساس گزارشها، اولینبار در ماه فوریه (30 اسفند) در منطقه، بهطور آزمایشی پرتاب شده بودند. ولی به گفته گروه نجات، بعضی از این موشکها، دیروز بر روی سکوهای پرتاب قرار گرفتند که این آمادگی کامل آنها جهت بهکارگیری علیه کشتیها را نشان میدهد.»[۱۷] در این حال، خبرگزاری فرانسه دربارة حساسیت امریکا به این موضوع، اعلام کرد: «دولت امریکا، مکرراً خاطرنشان کرده است که استقرار این موشکها را بهعنوان تهدیدی مهم علیه کشتیرانی در خلیج[فارس] که واشنگتن تصمیم به اسکورت نفتکشهای کویتی در آن گرفته است، به شمار میآورد.»[۱۸]
گزارش -528
آخرین دور گفتوگوهای ورنون والترز نماینده امریکا در سازمان ملل، با مقامات شوروی برگزار شد. وی پیش از ترک مسکو، در مصاحبه با خبرنگاران، مطالبی اظهار کرد که نشان میداد شوروی با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل موافق است. وی گفت: «پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد از تصویب یک قطعنامه الزامآور که خواستار خاتمه جنگ بین این دو کشور همسایه در خلیجفارس گردد، قویاً پشتیبانی میکنند.» والترز همچنین، الزامآور بودن قطعنامه را از جمله ویژگیهای آن برشمرد و در اینباره گفت: «برخلاف قطعنامههای قبلی سازمان ملل که به دفعات، در آنها حل و فصل جنگ ایران و عراق و اختلافهای دیگر در سطح بینالمللی خواسته شده است، در پیشنویس قطعنامه جدید به دبیرکل سازمان ملل متحد اختیار صدور دستور به دو طرف درگیر در این جنگ برای آتشبس داده شده است و ایران و عراق نیز بهعنوان دو عضو این مجمع بینالمللی، مکلف به اجرای آن خواهند بود.»[۱۹]
گزارش -529
اعلام موضع روز گذشتة وزارت خارجه شوروی دربارة خروج نیروهای امریکایی از خلیجفارس، مورد استقبال ایران قرار گرفت. محمدجواد لاریجانی معاون اقتصادی و بینالمللی وزارت امورخارجه، امروز در دیدار با بولدیروف سفیر شوروی، ضمن اشاره به بیانیه روز گذشته دولت این کشور گفت: «ما از موضع اخیر دولت شوروی استقبال میکنیم و همان طور که بارها اعلام کردهایم، به هیچ وجه، حضور و تشدید نیروهای خارجی در خلیجفارس برای ما قابل تحمل نیست. این امر، نه تنها کمکی به تأمین امنیت خلیجفارس نمیکند، بلکه باعث بروز و بالا گرفتن تشنج در منطقه خواهد شد.» وی افزود: «امریکا با افزایش ناوهای جنگی خود در خلیجفارس، قصد سلطهجویی دارد و ما نیز مصمم هستیم با این وضعیت مقابله کنیم.»[۲۰] یک نشریه داخلی سپاه پاسداران نیز در مقالهای تحت عنوان "مسکو و تصحیح مواضع عجولانه"، بیانیه دیروز شوروی را گامی هوشیارانه در سر باز زدن از استمرار همکاری با امریکا خواند. در این مقاله آمده است: «کرملین پس از مشاهده تبلیغات تحریکآمیز و فریبآلود رسانههای جمعی غرب درباره حمله به کشتی روسی که با هدف درگیر ساختن مسکو با انقلاب اسلامی و خراب کردن پلهای بازگشت سیاسی شوروی در قبال ایران و در نتیجه، پیشبرد اهداف ستیزهجویانة واشنگتن در خلیجفارس (با سپر قرار دادن مسکو) دامن زده میشد، هوشیارانه از استمرار همکاری شتابزده با امریکا در خلیجفارس، پرهیز نمود ... به همین دلیل، شوروی با اعزام معاون وزارت خارجه خود به تهران، رسماً، اشتباه و زودرس بودن توافقات جهانی در خلیجفارس را اعلام نموده و ادامة همگرایی سیاسی خود را در این منطقه، با واشنگتن منتفی دانست. مقارن با همان سفر، سخنگوی وزارت خارجه این کشور، مواضع جدید کرملین در قبال بحران خلیجفارس را برای اولینبار چنین بیان کرد: رهبری حزب کمونیست شوروی معتقد است که اهمیت و آزادی کشتیرانی در خلیجفارس و اقیانوس هند، میبایست وجود داشته باشد و شوروی حاضر است تا در اینباره مساعی خود را در قالب برقراری یک کنفرانس صلح، بهکار بندد. با اعلام و افزودن این مطلب از سوی شوروی که آزادی کشتیرانی بهجز در خلیجفارس، میبایست در اقیانوس هند (که حضور نیروی دریایی مسکو و هند در آن منطقه بیشتر از واشنگتن است) برقرار گردد، میتوان چنین استنباط نمود که مسکو در اولین اقدام تازة دیپلماتیک خود مبنیبر جداسازی ظریف مواضع سیاسیاش از واشنگتن، قصد دارد تا با به میان کشاندن مسئلة حفظ آزادی کشتیرانی در اقیانوس هند در کنار خلیجفارس، نوعی توازن در برخورد خود با امریکا برقرار سازد. در حقیقت، شوروی پس از تغییر استراتژی همکاری با واشنگتن در خلیجفارس، سعی نمود تا در عین اتخاذ مواضع جدیدی در اینباره، به یکباره، خود را همگام با ایران و انقلاب اسلامی، در تحولات مزبور نشان ندهد. اما آخرین بیانیه سیاسی شوروی درباره تحولات خلیجفارس، به راحتی روشن ساخت که مسکو تا چه حد در برابر انقلاب اسلامی و بحران مزبور عقبنشینی کرده است.»[۲۱]
گزارش -530
امروز آخرین دور گفتوگوهای اخیر هیئت عراقی به سرپرستی طه یاسین رمضان معاون اول نخستوزیر عراق، با مقامات شوروی در مسکو به انجام رسید. رمضان دربارة نتایج سفر و مذاکرات انجام شده در این سفر گفت: «مقامات شوروی تأکید کردهاند که کوششهای خود را با جدیت تمام در شورای امنیت به منظور دستیابی به قطعنامههایی مؤثر و بازدارنده در مورد طرفی که قوانین بینالمللی را نپذیرد و امنیت را در منطقه و در دنیا به خطر افکند، ادامه خواهند داد.» وی همچنین اعلام کرد که رهبران شوروی، مواضع عراق و پیشنهادهای صلح این کشور را مورد توجه قرار داده و پیشنهاد صلح پنج مادهای صدام حسین را تحسین کردهاند.[۲۲] وی افزود: «شوروی به ایران سلاح نداده است. روسها در کنار ما بوده و در تحول و گسترش نیروهای مسلح ما، شرکت کردهاند. در حقیقت، موضع آنها مثبت است. شوروی بهعنوان عضو دائمی شورای امنیت، از تصمیمهای سازمان ملل متحد حمایت میکند.»[۲۳] خبرگزاری عراق نیز سفر هیئت عراقی به مسکو را موفقیتآمیز خواند. به گزارش این خبرگزاری ولادیمیر کافتسیف معاون نخستوزیر شوروی، از روابط کشورش با عراق ابراز رضایت کرد. او مذاکرات خود با طه یاسین رمضان عضو شورای فرماندهی انقلاب را ثمربخش و سازنده خواند. وی امروز، در مسکو طی گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری عراق گفت: در جریان این مذاکرات، تحکیم همکاری بین دو کشور در زمینههای مختلف به شکل مستمر و بر پایههای استوار، مورد تأکید قرار گرفت. مقام شوروی تأکید کرد عراق و اتحاد شوروی در زمینه بینالمللی برای تحکیم محورهای امنیت و صلح جهانی و استقرار آرامش و صلح عادلانه در منطقه، تلاش میکنند. کافتسیف، سپس به جنگ ایران و عراق اشاره کرد و موضعِ ثابت اتحاد شوروی و تلاشها و کوششهای بسیار این کشور در زمینة متوقف کردن سریع جنگ و حل نزاع بین دو کشور ایران و عراق از راههای مسالمتآمیز را مجدداً مورد تأکید قرار داد. معاون نخستوزیر شوروی، تلاش و مراقبت شوروی برای دور نگهداشتن منطقه خلیجعربی [فارس] از خطر، کوشش جدی این کشور به کمک وسایل گوناگون برای متوقف کردن جنگ ایران و عراق، عقبنشینی نیروها به مرزهای بینالمللی و حل نزاع از راههای سیاسی را مورد تأکید قرار داد.[۲۴] با وجود این، مقامات رسمی شوروی هنوز دربارة نتایج سفر یاسین رمضان به آن کشور، اظهار نظری نکردهاند.
گزارش -531
در پنجمین روز بحران سیاسی بین ایران و فرانسه، نخستین تحول در این بحران بهوجود آمد که حاکی از گرایش ایران به حل این مشکل است. پیر لافرانس کاردار فرانسه، به رادیو گزارشهای دائمی - که خواستار مصاحبه با وی بود - گفت که هماکنون، بسیار گرفتار است زیرا تدابیری برای برچیدن محاصرة پلیس در اطراف سفارت آن کشور اندیشیده شده است. وی افزود: «در حال حاضر، سرگرم گفتوگو (با مقامات ایرانی) در اینباره هستم.»[۲۵] در ساعات پایانی امروز، بیانیه وزارت خارجه فرانسه نیز منتشر شد که از نتایج مثبت گفتوگوهای کاردار فرانسه با مقامات ایرانی حکایت داشت. خبرگزاری فرانسه در اینباره گزارش داد: «وزارت امورخارجه فرانسه اعلام کرد که مقامات ایرانی بعدازظهر امروز تصمیم گرفتند که به کارمندان سفارتخانه فرانسه در تهران، اجازه دهند تا با نشان دادن اوراق هویت خود، سفارتخانه را ترک کنند و به آنجا بازگردند. این بیانیه خاطرنشان کرد که در عوض تا دستور ثانوی، بهجز برای پزشکان اجازه ملاقات داده نشده است.»[۲۶] خبرگزاری رویتر از علاقهمندی ایران برای حل این بحران خبر داد: «مقامات فرانسه، همچون ایران سکوت اختیار کرده و از هرگونه اظهار نظر پیرامون مسائل مورد بحث در اجلاس دیشب، خودداری کردند. اما در گفتوگوهای خصوصی، از اینکه [آیتالله] علی خامنهای رئیسجمهوری ایران، در جریان مراسم نماز جمعه دیروز، در تلاش برای آرام کردن اوضاع، مسئله بحران سفارت ایران در پاریس را مطرح نکرده است، ابراز رضایت کردند. فرانسه قبلاً از اینکه مطرح شدن مسئله سفارت ایران در پاریس در نماز جمعه تهران، ممکن است سرمنشأ یک تظاهرات بزرگ علیه فرانسه باشد ابراز نگرانی کرده بود.»[۲۷]
گزارش -532
روزنامه لیبراسیون در انتقاد از سیاست دوگانه فرانسه، به نقش مثبت گرجی در عادیسازی روابط دو کشور پرداخته و به وجود آمدن بحران بین دو کشور را مبهم ارزیابی کرد. لیبراسیون مینویسد: «ادامه وضع و سیاست کنونی که از نظر ایرانیان نمودار سیاست دوگانه پاریس بوده و قضیه گرجی بارزترین نشانه آن میباشد، از این پس غیرممکن بهنظر میرسد. از چشم ایرانیان حضور گرجی ولو بهعنوان شاهد در دفتر قاضی بازپرس چیزی نیست جز مانوری که هدف از آن اثبات این قضیه میباشد که ایران دارای حکومتی تروریست، بمبگذار و گروگانگیر است. وانگهی، ایرانیان فرانسه را در برابر یک گزینش قرار داده و میگویند: "اگر ما مخاطبانی قابل احترام هستیم، در همین راستا با ما وارد عمل شوید." موضع ایران نه تنها از منطق برخوردار است، بلکه رویه مبهم برخی از دوایر رهبری فرانسه نیز بهطور دائم، موضع ایرانیان را تقویت میکند. قضیه گرجی، خود نمونه بارزی محسوب میشود؛ این جوان مترجم که صلاحیتهای متعدد او را هم محافل سیاسی و هم محافل اقتصادی و مالی تصدیق کردهاند، به زحمت میتوانست از مراقبت سرویسها بگریزد. بهویژه اینکه دایره امنیت کشور - سازمان ضدجاسوسی - خود، از فعالیتهای گرجی آگاهی داشته و این سازمان با گرجی توسط یکی از مسئولانش در تماس مستقیم بوده است. روابط گرجی با یکی از مقامات عالیرتبه وزارت خارجه (دیوید دسترمو) نیز اسرارآمیز نبوده است.» لیبراسیون ادامه میدهد: «اگر ملاحظه شود که سیاست فرانسه به راستی سیاست عادیسازی روابط با ایران بوده است، وحید گرجی بدون شک، یکی از مهمترین عناصر این سیاست بود و در این صورت، سماجت پلیس دادگستری علیه گرجی و مجرم دانستن او بهعنوان سرپرست تروریسم خاورمیانهای در فرانسه یا لااقل یکی از سرکردگان اصلی تروریسم خاورمیانهای در منطقه، قابل بحث نیست و با نقشی که به او عاریت دادهاند و عملاً آن را ایفا کرده، هیچ جور در نمیآید.»[۲۸] روزنامه لوماتن نیز با نگاهی انتقادی و طنزآمیز به اتحاد موقت کارگزاران حکومتی فرانسه در مقابل ایران، مینویسد: «ژاک شیراک که زمانی نزدیکی روابط فرانسه و ایران را به ریاستجمهوری تحمیل کرده بود، اکنون با رئیسجمهور هماهنگ شده است. جلسه فوقالعادة پنجشنبه شب گذشته در کاخ الیزه و رابطه و تماس دائمی که از این پس بین مدیران دفتر ریاست جمهوری و نخستوزیری - همچون به هنگام هر بحران بینالمللی عمدهای از نوع بحران چاد یا بحران لیبی - برقرار شده است، گواهی بر این عقیده است.» لوماتن میافزاید: «ریاست جمهوری و نخستوزیری که تا چند روز پیش، با یکدیگر برخورد داشتند، فعلاً متارکة جنگ کردهاند. نه میتران و نه شیراک مایل نیستند نمایش اختلافات سیاسی داخلی خود را در معرض دیدگان تیزبین ایرانیان قرار دهند.» لوماتن سپس با طرح این سؤال که این صلح و آرامش خانوادگی تا کی دوام خواهد یافت؟ مینویسد: «از دیروز احزاب سیاسی وارد صحنه شدهاند؛ حزب گلسیت ار.ب.ار به رهبری ژاک شیراک، بازجویی از گرجی توسط مقامات دادگستری را طبیعی میداند. حزب سوسیالیست توقع دارد وزیر امورخارجه در برابر مجلس ملی در مورد سیاست خود نسبت به ایران و قضیه گرجی، توضیح دهد. بیرژوکس رئیس گروه پارلمانی سوسیالیست ضمن اشاره به شایعات اخیر درباره فرار گرجی به کمک وزارت خارجه، خواستار توضیحاتی از وزیرخارجه است. بنابراین، با وجود تصویری از وحدت و یگانگی که رهبران فرانسه از خود نشان میدهند، احتمالاً راهحل قضیه گرجی، منحصراً سیاسی خواهد بود.»[۲۹] روزنامه کیهان نیز در مقالهای تحت عنوان "فرانسه، جنگ دیپلماتیک با ایران"، بحران جاری در روابط دو کشور را ناشی از درگیری جناحهای داخلی دولت فرانسه و باجگیری از راه سیاسی توصیف میکند. در این مقاله با اشاره به اقدامات نظامی یک گروه زیر زمینی به نام کمیته همبستگی با زندانیان سیاسی عرب، برای وارد ساختن فشار به دولت فرانسه جهت آزادی سه زندانی عرب از زندان فرانسه و ناتوانی دولت فرانسه در کشف این گروه و همزمانی برخی مسائل سیاسی در خاورمیانه را از دلایل اقدامات اخیر پاریس ذکر کرده است. [۳۰]
گزارش -533
مصاحبه دو روز پیش کاردار ایران در فرانسه، همچنان مورد توجه محافل مطبوعاتی است. خبرگزاری جمهوری اسلامی درباره مطالب روزنامههای ایتالیایی در اینباره گزارش داد: «مطبوعات ایتالیا با اختصاص فضای قابل توجهی از مطالب خود به اختلافات دیپلماتیک پاریس با تهران، چالشهای داخلی جناحهای رقیب در فرانسه بر سر عادیسازی روابط با جمهوری اسلامی ایران را یک ایران گیت جدید خواندهاند. روزنامه پرتیراژ ایل مساجرو در مقالهای تحت عنوان "رسوایی در پاریس"، به مصاحبة دو روز پیش کاردار ایران در فرانسه که به جلسه اضطراری سران دولت فرانسه منجر گردید، اشاره کرده و مینویسد: تلاش قضات فرانسوی که قصد داشتند یکی از اعضای سفارت ایران را در مورد انفجارات سال گذشته پاریس، مورد بازجویی قرار دهند، عملاً به دلیل مطلع شدن وحید گرجی از ماجرا توسط وزارت خارجه، ناکام ماند.[۳۱] روزنامه لارپوبلیکا نیز این امر را ناشی از گرایش ایران در بهوجود آوردن چنین مسائلی عنوان کرد و مصاحبه کاردار ایران در پاریس را که به جلسه اضطراری سران دولت فرانسه منجر شد، بهعنوان یک تاکتیک شناخته شدة ایران که در زمان بحران دیپلماتیک با امریکا و ماجرای ایران گیت نیز به کار گرفته شد، ارزیابی کرده است. این روزنامه مینویسد: جنگ سفارتخانهها یک بار دیگر نشان داد که تهران شرایطی را ترجیح میدهد که برای پایتختهای غربی غیرقابل تحمل است.»[۳۲]
گزارش -534
همزمان با بازگشت ورنون والترز نمایندة دائمی امریکا در سازمان ملل، از مسکو و احتمال سفر وی به سوریه، بار دیگر، بحثهای نزدیکی سوریه و عراق و میانجیگری امریکا در این قضیه، رونق گرفت. روزنامه الاتحاد (چاپ امارات)، دربارة اهمیت نزدیکی دو کشور و تلاش امریکا در اینباره و همچنین همراهی چند کشور عربی با امریکا برای بهبود این رابطه مینویسد: «امریکا برای مسئله آشتی سوریه و عراق، اهمیت زیادی قائل است و بخشی از تماسهای امریکا با سوریه، در رابطه با جنگ ایران و عراق است.» الاتحاد با اعلام این مطلب به نقل از منابع غربی در لندن میافزاید: «دستگاه رهبری امریکا این موضوع را به اطلاع همپیمانان غربیاش رسانده است و به سوریه نیز اهمیت مسئله آشتی با عراق را گوشزد کرده و گفته است که آشتی دو کشور میتواند اثرات بسیار سازندهای بر تلاشهای مسالمتآمیز جهت پایان دادن به جنگ عراق و ایران داشته باشد. منابع مذکور گفتهاند واشنگتن معتقد است که آشتی سوریه و عراق، موجب خواهد شد تا رهبران ایران در موضع خود نسبت به ادامه جنگ تجدید نظر کنند و به علاوه، راه برای طرفهای بینالمللی، خصوصاً کشورهای غربی که سعی در خاتمه دادن جنگ از طرق مسالمتآمیز دارند، باز شود. منابع مذکور میافزایند که ریگان این نظریه خود را در اجلاس اخیر رهبران کشورهای صنعتی غرب، به اطلاع آنها رسانده است. همین منابع اضافه کردهاند که این نظر امریکا، در اجلاس کشورهای عضو بازار مشترک اروپا که هفته گذشته در بروکسل برگزار شد نیز مورد بحث قرار گرفته و رهبران برخی از کشورها از جمله انگلیس، با آن موافقت کردهاند.»[۳۳] الاتحاد میافزاید: «رهبران سوریه و عراق در ماه جاری میلادی، در ریاض پایتخت عربستان سعودی، با یکدیگر ملاقات خواهند کرد. این دومین گفتوگوی آنها پس از ملاقات در شمال اردن در 26 آوریل (16 اردیبهشت گذشته) میباشد. در این گفتوگو شاه فهد پادشاه سعودی و شاه حسین پادشاه اردن نیز شرکت خواهند کرد و ممکن است دیگر رهبران عرب از جمله یاسر عرفات رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین نیز در این اجتماع شرکت کنند.» این روزنامه مینویسد: «این ملاقات که در نتیجة کوششهای آشتیجویانه شاه حسین انجام میگیرد، انتظار میرود به اختلافات عراق و سوریه پس از یک دهه قطع روابط دو کشور، پایان دهد.»[۳۴]
گزارش -535
هفتهنامه نوول آبزرواتور اقدامات غیرمنتظره و سؤالبرانگیز دولت سوریه را در روزهای اخیر، برای بهبود روابط سیاسی با امریکا و همزمان، تلاشهای برخی کشورها را برای نزدیک کردن این کشور به عراق، بررسی و ریشهیابی کرده است. این نشریه درباره علت تغییر ناگهانی مواضع سوریه مینویسد: «پیامی دوگانه از مسکو و واشنگتن، سبب چنین تغییری گردید. گورباچف در آوریل گذشته (فروردین / اردیبهشت) به وی (حافظ اسد) اطلاع داد، سیاست شوروی در خاورمیانه، دیگر به حفظ منافع سوریه اکتفا نخواهد کرد و بهتر است دمشق روابط خود را با غربیها بهبود بخشد، بهویژه در مورد اتهامات وارده در زمینه تروریسم. ضمناً، واشنگتن حاضر شده بود، سوریه را از اتهامات خود مبّرا کند، مشروط بر آنکه قضیه گروگانها از بنبست خارج گردد. این شرطی بود که جیمی کارتر در برابر اسد در دمشق قرار داد. از آن زمان تاکنون، نام چارلز گلاس به فهرست گروگانهای امریکایی دربند در لبنان اضافه شده است و سوریها از هیچ کوششی به منظور آزاد ساختن وی از چنگ حزباللهیها و متحدین آنها، فروگذار نکردهاند، تا حدی که ریگان نامهای تشکرآمیز به دمشق فرستاده و سفر فرستاده دیگری که احتمالاً ورنون والترز نماینده ایالات متحده در سازمان ملل، خواهد بود را به اطلاع وی رسانده است. حتی مارگارت تاچر نیز که روابط دیپلماتیک خود را با سوریه به دنبال سوءقصد نافرجام علیه یک فروند بوئینگ [شرکت هواپیمایی] ال.آل در اکتبر گذشته (مهر / آبان 1365) قطع کرده بود، اکنون در اینباره تجدید نظر مینماید.» این مجله همچنین از قول ژنرال مصطفی طلاس وزیر دفاع سوریه، مینویسد: «ژاک شیراک نیز در ماه گذشته به حافظ اسد مراجعه کرده و از وی خواستار آزادی گروگانهای فرانسوی، قبل از انتخابات آینده شده است.» آبزرواتور میافزاید: «دمشق پس از دریافت تمام این تقاضاها، موضع خود را در برابر بنیادگرایان طرفدار ایران در لبنان، برای معامله آزادی گروگانها سختتر کرده است.»[۳۵] روزنامه کیهان نیز با بیان اقدامات سوریه در تغییر مواضع سیاسی خود تهدید کشورهای غرب و تطمیع کشورهای عربی را در این تغییر رویه مؤثر دانسته و در مقالهای با عنوان "سکوت دمشق" مینویسد: «در پی انتشار گزارشهایی مبنیبر دیدار قریبالوقوع شولتز وزیرخارجه امریکا، از دمشق و احتمال ملاقات اسد با ریگان، مطبوعات کویت از به بارنشستن تلاشهای میانجیگرایانه شاه حسین در آشتی دادن سران سوریه و عراق و ملاقات آن دو در روزهای آینده در امّان، خبر میدهند. همچنین گفته میشود شنبة گذشته عبدالحلیم خدام و طارق عزیز در خاک اردن ملاقات کردهاند. گزارشهای دیگری حاکی است سوریه تضییقات و محدودیتهای تازهای در اطراف نیروهای مبارز لبنانی بهویژه در بعلبک فراهم نموده است. در آخرین اقدام، شبهنظامیان لبنانی متحد دمشق، یکی از مراکز آموزش این نیروها را تصرف و تعطیل کردند. دمشق در هفتههای اخیر و پس از قتل عام بیستوپنج تن از اعضا و هواداران حزبالله لبنان در غرب بیروت بهدست واحدهای تحت امر غازی کنعان رئیس اداره اطلاعات ارتش سوریه - که با پوشش تأمین امنیت و جلوگیری از زد و خورد شبهنظامیان وارد غرب بیروت شده بودند - بارها نسبت به اقدامات نیروهای سیاسی خارج از دایره کنترل خود در لبنان، هشدار داده و حتی تهدید کرده است که گروگانگیری مهرههای امریکایی را در لبنان تحمل نخواهد کرد و اگر لازم باشد به ربایندگان این گروگانها و مواضع شناسایی شده آنان هجوم خواهد برد.» در ادامة این مقاله آمده است: «از سوی دیگر، پس از انتشار گزارشهای اولیه مربوط به دیدار اسد و صدام در خاک اردن با حضور شاه حسین و امیر عبدالله ولیعهد عربستان و سکوت دمشق در این زمینه گفته میشود، سوریه مقدمات بازگشایی خط لولـه نفتی صادراتی عراق را به مدیترانه آغاز نموده است و علاوه بر آن، با استفاده از کامیون و تریلر نفتکش سرگرم انتقال نفت صادراتی عراق از خاک خود میباشد. ناظران سیاسی با توجه به سکوت طولانی دمشق در قبال انتشار اینگونه اخبار، معتقدند اگر سوریه وفاداری خود را به مواضع و سیاستهای قبلی خویش اعلام نکند و عملاً، تبعیت از مواضع و سیاستهای اعلام شده را به نمایش نگذارد، میتوان نتیجه گرفت که سرانجام، سوریه در مقابل تهدیدهای غرب و تطمیعهای ارتجاع عرب، ناچار از تجدید نظر در سیاستهای خود شده است. مذاکرات ریگان و تاچر در حاشیه اجلاس ونیز در جهت بهبود روابط با سوریه و نیز گرایش جامعه اقتصادی اروپا و از جمله انگلیس برای لغو تحریمهایی که سال گذشته به دنبال متهم کردن سوریه به دخالت در طرح انفجار یک هواپیمای خطوط ال - آل اسرائیل در لندن به عمل آمد، از نشانههای همسویی و رضایتمندی غرب از این تجدید نظر سیاسی حکایت میکند.»[۳۶]
گزارش -536
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی از وضعیت عمومی عراق، مطالبی درباره وجود سانسور شدید در رسانههای این کشور، بهویژه دربارة آنچه مربوط به جنگ و تلفات عراق میشود، بررسی تطبیقی اوضاع اقتصادی و منابع ارزی این کشور از سال 1359 تا سال 1366، نحوة تأمین نیروهای نظامی در جبههها و راهکارهای این کشور برای جبران کمبود نیروهای مورد نیاز در امور خدماتی شهرها ارائه کرده است: «دولت عراق اطلاعات مربوط به این کشور را به شدت کنترل میکند. بسیاری از نشریات خارجی ممنوع هستند و روی بیشتر برنامههای رادیوهای خارجی، پارازیت الکترونیکی انداخته میشود. رسانههای خبری دولتی از شکستها و عقبنشینیهای خود هیچ خبری نمیدهند. فقط پیروزیها اعلام میشود. حتی گزارش وضع هوا نیز سرّی است زیرا به عقیده مقامات دولتی، انتشار آن به نفع نیروی هوایی ایران خواهد بود. ... عبدالله حسابداری که تنها به شرط عدم افشای نام خانوادگیاش حاضر به گفتوگو با آسوشیتدپرس شد، گفت: هر خانوادهای داغ جنگ را چشیده است. مقامات عراق، شهروندان عادی این کشور را از سخن گفتن دربارة جنگ، سیاست یا اقتصاد با خارجیها منع کردهاند. آنها در عین حال، از دادن هرگونه آماری درباره تلفات عراق خودداری میکنند. اما دیپلماتهای خارجی میگویند، یکصد هزار عراقی کشته، 250 هزار نفر دیگر نیز مجروح شدهاند. دولت حزب سوسیالیست بعث صدام حسین سعی میکند، بلایای جنگ را از چشم مردم عراق پنهان نگه دارد. در جریان حملههای بزرگ که تقریباً در یک فصل هر سال بهطور منظم پیش میآید و هر سال چهار یا پنج ماه ادامه دارد، دولت عراق اجساد کشتههای خود را در تابوتهای چوبی با قطار به سردخانههایی در حاشیه غربی بغداد منتقل میکند. جنازههای کمی به خانوادههایشان تحویل داده میشود تا میزان تلفات معلوم نشود. تشییع جنازه عمومی در عراق ممنوع است. گورستانهای بغداد متعلق به مسلمانهای شیعه و سنی و مسیحیان، از زمان آغاز جنگ (سپتامبر 1980 - شهریور 1359) که صدام به امید یک پیروزی سریع به ایران حمله کرده بود، بیش از ده برابر گسترش یافته است. در عوض، ارتش عراق در بنبستی که یادآور جنگ جهانی اول در اروپا است فرو رفته است. ... عراقیها برای ادامه حیات اقتصادی کشور، یکمیلیون مصری، به علاوة کارگران خارجی دیگر را به کار گرفتهاند تا شکافهای حاصله از اعزام نیروی کار به جبههها را در بخش صنعت و تجارت پرکنند. ... تا سال 1980 (1359) بغداد، سالی بیستوپنج میلیارد دلار از نفت خود بهدست میآورد و از موقعیت نسبی برخوردار بود. اما جنگ همهچیز را عوض کرد. حالا این کشور به شدت بدهکار است، مبلغی بین سی تا پنجاه میلیارد دلار. بر اساس برآوردهای متفاوت، استراتژی دفاع در عمقِ عراق، به سرازیر شدن پرخرج سلاحهای پیشرفته از شوروی و فرانسه برای خنثی کردن برتری سه به یک ایران در نیروی انسانی، متکی است ... مأموران پلیس راهنمایی، چندان به چشم نمیخورند. بیشتر آنها چند ماه پیش که پاسداران انقلابی ایران - پیروان آیتالله روحالله خمینی - به دروازههای بصره، دومین شهر بزرگ عراق در جنوب، نزدیک شدهاند، به جبهه اعزام شدند. عراق یکمیلیون نفر از مردان خود را در خدمت نظام به کار گرفته و هر فرد مذکرِ 18 تا 45 سالهای که توانایی بدنی داشته باشد، باید دو سال در ارتش خدمت کند و پس از آن تا پانزده سال، جزو نیروی ذخیره بهحساب میآید که برای کشوری که تنها پانزده میلیون نفر جمعیت دارد، فشاری عظیم به حساب میآید. دیپلماتهای غربی میگویند ارتش عراق از بیم حمله دیگر ایران، دانشجویان و دانشگاهیها و اساتید آنها را مانند سال گذشته در تعطیلات تابستانی، برای آموزش نظامی احضار خواهد کرد. حتی بچه مدرسهایها نیز آموزش جنگی میبینند. مأموران پلیس نظامی در خیابانها دنبال مشمولان و سربازان فراری میگردند و سربازان فراری دستگیر شده را به شهر و محله خودشان میبرند و در ملأ عام تیرباران میکنند. با این حال، دیپلماتهای خارجی میگویند بسیاری از فراریان از خدمت، از دست مأموران پلیس نظامی نیز گریخته به دستههای مسلحی که در باتلاقها، بیابانها و کوهستانها پنهان شدهاند، پیوستهاند. کسانی که فراریها را پناه دهند، با خطر زندان روبهرو هستند.»[۳۷]
گزارش -537
خبرگزاری جمهوری اسلامی مطالب برخی جراید امارات متحده عربی را درباره جنگ ایران و عراق و تحولات جاری در خلیجفارس، چنین گزارش کرده است: «مطبوعات امارات کماکان با دقت و نگرانی خاصی، تحولات سیاسی و نظامی منطقه خلیجفارس را تعقیب میکنند و هرگونه گزارشی در این زمینه، در صدر اخبار جراید امارات قرار میگیرد. عمل مقابله به مثل جمهوری اسلامی ایران در برابر حملات عراق به نفتکشها در خلیجفارس، مانور اخیر نیروی دریایی ایران (ذوالفقار2) در تنگه هرمز و دریای عمان، شایعه مجدد نصب موشکهای موسوم به سیلک ورم در چند نقطه از خلیجفارس، مانور گردان موشکی سپاه پاسداران و همچنین اظهارات مسئولین جمهوری اسلامی ایران در روزهای گذشته، بهویژه سخنان ریاستجمهوری ایران در جریان مانور موشکی سپاه پاسداران در نماز جمعه تهران، مبنیبر اینکه ایران در صورت بهخطر افتادن منافعش در خلیجفارس، به منطقة بیطرف بین کویت و عربستان سعودی - که نفت آن از طرف این دو کشور به سود عراق به فروش میرسد - حمله خواهد کرد، طی روزهای گذشته در مطبوعات امارات انعکاس یافته است. جراید امارات که اغلب از بدو امر، یعنی از زمان تقاضای دولت کویت از ابرقدرتها، روی خوشی نسبت به این درخواست کویت از خود نشان ندادهاند، طی دو هفته اخیر اظهار نظر مستقل قابل بحثی در این خصوص نکردهاند، ولی از نحوة برخورد آنان و درج گزارشهای مربوط به اوضاع در خلیجفارس و انگشت گذاشتن بر روی نقاط حساس اظهارات مسئولین ایرانی و اقدامات جمهوری اسلامی ایران، خاصه خبر حمله به سه فروند نفتکش در نزدیکی کویت و [عربستان] سعودی، به خوبی و آسانی میتوان به عمق و شدت نگرانی آنها از پیامدهای احتمالی این وضع پی برد. از زمان حمله به سه نفتکش مذکور، جراید امارات اذعان دارند که ایران مصمم است در مقابل هر ضربهای به دشمن ضربه وارد آورد و تلویحاً تأکید میکنند که فعل و انفعالاتی که در خلیجفارس از سوی ایران صورت میگیرد، نشان میدهد که ایران خود را برای مقابله با حمله احتمالی امریکا آماده کرده است.»[۳۸]
گزارش -538
امروز دیوان داوری لاهه درباره پرونده اختلافات ایران و امریکا، با صدور حکم جدیدی علیه ایران، این کشور را ملزم به پرداخت غرامت به یک شرکت امریکایی کرد. رادیو بیبیسی دراینباره گزارش داده است: «دیوان داوری ایران و امریکا، امروز به دولت ایران دستور داد که به کمپانی امریکایی ستکو که یک شرکت حفاری نفتِ مستقر در تگزاس است، غرامتی به مبلغ 114 میلیون و 500 هزار دلار بپردازد. (بالاترین غرامتی که تاکنون هیئت داوری، دستور پرداخت آن را صادر کرده است.) ستکو، ایران و شرکت ملی نفت ایران را که با این شرکت طرح مشترک داشتهاند، متهم به نقض قرارداد و تصرف تجهیزات مربوط به حفاری نفت کرده و تقاضای 68 میلیون و 500 هزار دلار غرامت خسارت، به اضافة بهره آن از سال 1979 (1358) نموده است. بنا به این گزارش، داوران ایرانی اعتراض خود را نسبت به رأی دادگاه اعلام نموده و از بانک مرکزی الجزایر که مسئول رسیدگی به حسابهای تضمینی است، خواستهاند از پرداخت غرامت خودداری کند.» بیبیسی میافزاید: «با توجه به روش معمول، انتظار میرود بانک الجزایر غرامت را بپردازد. در همین حال، پیشبینی میشود که مبلغی نیز به شرکت نفتی آموکو که ادعای دریافت 300 میلیون دلار خسارت برای ضبط طرح مشترک پتروشیمی با یکی از شرکتهای تابعه شرکت ملی نفت ایران را نموده است، تعلق بگیرد. در پاییز آینده این شرکت دعوای دیگری را مطرح خواهد کرد که در آن، تقاضای دریافت یکمیلیارد دلار غرامتِ از بین رفتن حقوق مربوط به اکتشافات نفتی شرکت در ایران شده است.»[۳۹]
ضمیمه گزارش532: فرانسه، جنگ دیپلماتیک با ایران مقاله روزنامه کیهان به نام "فرانسه، جنگ دیپلماتیک با ایران" به قلم یونس شکرخواه که در آن، اقدام اخیر دولت فرانسه در محاصرة سفارت ایران و در پی آن بهوجود آوردن بحران سیاسی در روابط دو کشور بررسی شده به شرح زیر است: «محاصره سفارت ایران در پاریس برای باجگیری از بطن یک رویارویی دیپلماتیک است که فرانسه آغازگر آن شده است. فرانسویها تلاش میکنند تا به نوعی، یکی از اعضای سفارت ایران در پاریس را به ماجرای انفجارهای زنجیرهای پاریس ربط دهند. آنها گام نخست را به بهانه نیاز به نامبرده بهعنوان شاهد در دادگاه، برداشته و سپس با محاصرة سفارت ایران که مغایر با رسوم مسلّم دیپلماتیک است، به بازجویی از ارباب رجوع و کادر دیپلماتیک پرداختهاند. سفارت ایران، کماکان در محاصره پلیس فرانسه است. رویدادهای فوق در حالی به وقوع میپیوندند که پارلمان فرانسه، وزیرخارجه این کشور را برای دادن توضیح پیرامون این مسئله، احضار کرده است. اما در همین حال، سخنگوی ژاک شیراک اعلام کرد نخستوزیر فرانسه به احضار کادر سفارت ایران برای ادای شهادت، تأکید دارد. حقیقت ماجرا این است که یک گروه زیر زمینی موسوم به کمیته همبستگی با زندانیان سیاسی عرب خاورمیانه، برای آزادی سه زندانی که در اسارت فرانسویها هستند، سال گذشته به ایجاد انفجارهایی در فرانسه اقدام ورزید که به رویدادهای خونین سپتامبر 86 پاریس معروف شد. این گروه زیرزمینی که مخالف دیپلماسی خاورمیانهای ریگان است، امسال نیز با ارسال یک اعلامیه به خبرگزاریها، از وقوع تابستانی داغ برای فرانسه خبر داد. دولت فرانسه اکنون تلاش میکند به دنبال مسائلی که گروه فوق برای آن ایجاد کرد، پای ایران را به میان بکشد. ظاهراً، دولتمردان فرانسه هرگاه به بنبست میرسند، به این اتهامات توسل میجویند. چندی پیش بود که آقای پاندورا وزیر امنیت فرانسه، بنبلا را متهم به رهبری عملیات بمبگذاری کرد. بنبلا نیز صریحاً گفت حال و حوصله جدل با دیالکتیک ارتجاع را ندارد. ظاهراً، حالا نوبت ایران شده است. اما زمان وقوع آنچه اکنون غربیها بهعنوان جنگ سفارتخانهها از آن یاد میکنند، درخور توجه است و همین زمان رویدادهاست که نتیجهگیریها را آسانتر میکند. فرانسه با محاصره سفارت ایران در پاریس، بر آن است تا توجهات جهان را از خلیجفارس - به مثابه باتلاقی گسترده بر سر راه طرح خام ریگان - منحرف کند و به این ترتیب، برای امریکا اعاده حیثیت کند. این اقدام، از جناح میتران که تا حدودی به جانبداری منطقیتر از سایر جناحهای فرانسه در قبال دیپلماسی امریکا معروف است، بعید مینماید. اما در هر حال، شیراک نخستوزیر فرانسه، ظاهراً بیشتر از سایر دولتمردان فرانسه، نگران فروپاشی ساختارهای نظامی - صنعتی و مالی فرانسه است که بیشتر از هر زمان دیگر با ساختارهای مشابه در عراق ادغام شدهاند. معلوم نیست شیراک با وجود تجربه شکست خوردة نظامی، چگونه اکنون به مصاف دیپلماتیک دل خوش کرده است؟»[۴۰]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/04/13
- ↑ روزنامه اطلاعات، 16/4/1366، ص18.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/4/1366، ص14.
- ↑ روزنامه جمهوری اسلامی، 23/4/1366، ص2؛ و - روزنامه کیهان، 21/4/1366، ص3.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/4/1366، ص14.
- ↑ همان.
- ↑ دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 153، 24/4/1366، ص14.
- ↑ همان، ص13.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 16/4/1366، ص18.
- ↑ همان، صص 6 و 7، سردشت - 13/4/1366.
- ↑ روزنامه کیهان، 14/4/1366، ص3.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 16/4/1366، ص20.
- ↑ روزنامه کیهان، 14/4/1366، صفحه آخر.
- ↑ همان، ص13.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/4/1366، ص14.
- ↑ روزنامه کیهان، 14/4/1366، صفحه آخر.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره 108، 15/4/1366، ص3، واشنگتن - خبرگزاری فرانسه، 14/4/1366.
- ↑ همان، ص3، منامه - خبرگزاری آسوشیتدپرس، 14/4/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 16/4/1366، ص18.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 14/4/1366، ص20.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 16/4/1366، ص20.
- ↑ دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 33، 23/4/1366، صص 16 و 17.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 14/4/1366، ص20.
- ↑ همان.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره 107، 14/4/1366، ص3، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ همان، ص19، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 13/4/1366.
- ↑ همان، صص 21 و 22، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 13/4/1366.
- ↑ همان، صص 18 و 19، پاریس - خبرگزاری رویتر، 13/4/1366.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره 108، 15/4/1366، صص 34 و 35، پاریس - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ همان، ص37، پاریس - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ روزنامه کیهان، 13/4/1366، ص2.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره 107، 14/4/1366، ص20، رم - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ همان، صص 20 و 21، رم - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ همان، ص44، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 13/4/1366.
- ↑ همان، ص45، ابوظبی - خبرگزاری امارات عربی متحده، 13/4/1366.
- ↑ اداره کل مطبوعات و رسانههای خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نشریه بررسی مطبوعات جهان، شماره 125، 4/5/1366، ص18، نوول آبزرواتور (چاپ فرانسه)، 12 تا 18/4/1366.
- ↑ روزنامه کیهان، 13/4/1366، ص2.
- ↑ همان، صفحه آخر.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره 108، 15/4/1366، ص11، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 14/4/1366.
- ↑ دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 153، 24/4/1366، ص32.
- ↑ روزنامه کیهان، 13/4/1366، ص2.