1366.06.13
روزشمار جنگ سال 1366 1366.06.13 | |
---|---|
نامهای دیگر | سیزده شهریور |
تاریخ شمسی | 1366.06.13 |
تاریخ میلادی | 4 سپتامبر 1987 |
تاریخ قمری | 10 محرم 1408 |
گزارش- 630
دشمن در ادامه حملات هوايي خود امروز تأسيسات نفتي گناوه، آغاجاري و اهواز را بمباران كرد. در حمله به تأسيسات نفتي "امامزاده حسن" واقع در 30 كيلومتري شمال بندر گناوه، يك مخزن بنزين با ظرفيت 200 هزار بشكه هدف قرار گرفت كه دچار آتشسوزي شد. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي، بر اثر اين حمله دهها ميليون ريال خسارت به اين مخزن وارد شد.[۱] اين حمله تلفات جاني نداشت.[۲] همچنين هواپيماهاي دشمن بعد از ظهر امروز نيز با تجاوز به حريم هوايي شهرهاي اهواز و آغاجاري، چند راكت به سوي تأسيسات نفتي واحد شماره يك اهواز و واحد شماره دو آغاجاري پرتاب كردند كه زيانهايي به بار آورد.[۳] در حمله به واحد شماره يك اهواز، به تأسيسات فشار قوي خسارتهاي بسياري وارد آمد ولي هيچكس آسيب نديد.[۴] از سوي ديگر، توپخانه ارتش عراق نيز مناطق مسكوني سردشت را در دو نوبت گلولهباران كرد. بر اثر اين گلولهباران كه يك ساعت در صبح و 20 دقيقه در بعد از ظهر اجرا شد، 9 تن از غيرنظاميان شهر كشته و يكصد تن زخمي شدند.[۵] در پي اين حملات، نماينده جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل متحد با ارسال نامهاي به دبيركل اين سازمان، حملات عراق به مناطق غيرنظامي سردشت و خوزستان را محكوم كرد.[۶]
گزارش- 631
صبح امروز يك فروند موشك "كرم ابريشم" در ساحل كويت فرودآمد. اين موشك در سه كيلومتري نفتكشهاي كويتي تحت حفاظت ناوهاي امريكايي در "بندر الاحمدي" كويت كه در حال بارگيري بودند، برخورد كرد. خبرگزاري آسوشيتدپرس در اين باره به نقل از يك مقام ارشد دولتي در خليجفارس، گزارش داد: «يك موشك ضدكشتي كرم ابريشم صبح امروز حدود ساعت چهار به وقت محلي از شبهجزيره فاو در انتهاي جنوبي آبراه "شطالعرب" [اروندرود] كه به خليجفارس منتهي ميشود، شليك شد.»[۷] اين خبرگزاري افزود: «اين موشك كه به سمت پايانه نفتي كويت شليك شدهبود هيچ خسارتي بهبار نياورد.»[۸] كويت در واكنش به اين حمله موشكي، ايران را به تجاوز عليه كويت متهم كرد و به كاردار و ديپلماتهاي ايراني يك هفته فرصت داد تا خاك آن كشور را ترك كنند. معاون نخستوزير و وزير خارجه كويت نيز در نامهاي به دبيركل سازمان ملل متحد اعلام كرد:[۹] «ايران با شليك موشك به برخي از مناطق مسكوني و تأسيسات صنعتي جنوب كويت خساراتي به آنها وارد آوردهاست.»[۱۰] وي در اين نامه اظهار اميدواري كرده است كه دبيركل سازمان ملل براي بازداشتن ايران از ادامه حمله به كويت بيدرنگ با شوراي امنيت مشورت كند. معاون نخستوزير كويت سپس افزوده است: «موشكي كه به يك منطقه صنعتي در جنوب پايتخت برخورد كرد، از نوع سيلك ورم (كرم ابريشم) ساخت چين بوده و اين مسئله از سوي كارشناسان مورد تاييد قرار گرفته است.»[۱۱] خبرگزاري فرانسه با اشاره به سخنان "واينبرگر" وزير دفاع امريكا در مورد حمله موشكي به كويت، گزارش داد: «وزارت دفاع امريكا محتاطانه اين مطلب را تأييد ميكند كه موشكي كه به نزديكي سواحل جنوبي كويت اصابت كرد يك موشك سيلكورم ساخت چين است. كاسپار واينبرگر با ابراز بياطلاعي از جزئيات حمله گفت: "من از هيچكار ايرانيان شگفتزده نميشوم." در همين حال "مارلين فيتز واتر"، سخنگوي كاخسفيد خاطرنشان كرد كه فكر نميكند شليك اين موشك تغيير مهمي در اوضاع خليجفارس ايجاد نمايد. وي بدون توجه به سخنان واينبرگر افزود: "حتي تأييد نخواهيم كرد اين موشك سيلك ورم بوده است."»[۱۲] راديو بي.بي.سي. هم با اعلام اين خبر گفت: «ايران كويت را به خاطر كمك مالي به عراق، در جنگ سهيم ميشناسد و شايد پرتاب اين موشك در واقع يك اخطار ديگر از سوي ايران به دولت كويت باشد.»[۱۳]
گزارش- 632
حجتالاسلام والمسلمين "هاشمي رفسنجاني" در خطبههاي نماز جمعه امروز تهران به بررسي اهداف امريكا در منطقه، تحولات و حوادث اخير در خليجفارس و سياست ايران در مورد آنها پرداخت. وي تضعيف انقلاب اسلامي، حفظ شخص صدام، جلوگيري از وحدت جهان اسلام، حضور دوباره و قوي در منطقه و بالاخره حفظ اسرائيل را جزو اهداف امريكا در منطقه برشمرد و گفت: «چرخش صحنه جنگ به نفع ايران و در خطر قرار گرفتن منافع، آنها (امريكاييها) را وادار كردهاست تا خود در منطقه حضور يابند. آنها درخواست كمك رژيمهاي مرتجع همچون كويت و عربستان را بهانه اين امر قرار دادند.» رييس مجلس شوراي اسلامي با اشاره به مينهاي پيدا شده در "خورفكان" و حمله قايقهاي تندرو به يك نفتكش ژاپني كه حامل نفت ايران بود و ورود قايقهاي تندرو امريكا به منطقه و برخورد يك موشك سرگردان به سواحل كويت، وقوع اين حوادث را در جهت برنامههاي امريكا براي گسترش نفوذ و حضور خود در منطقه دانست و افزود: «امريكاييها در تلاش هستند تا آنچنان خطر را براي كشورهاي منطقه جدي كنند كه آنها را وادار به دادن پايگاه و تسهيلات به ناوگان امريكايي نمايند.»[۱۴] آقاي هاشمي رفسنجاني در مورد مواضع ايران در مورد امريكا و بحران خليجفارس گفت: «سياست ما اين است تا ضمن استفاده از همه امكانات خود براي مقابله به مثل، در عين حال با بردباري در مسايل، از چنين حوادثي اجتناب نماييم، اما در مقابل، هر اقدام خصمانهاي را با درايت پاسخ خواهيم داد تا بهانهاي بهدست دشمنان اسلام ندهيم.» وي سپس افزود: «من با صراحت ميگويم با مجموعه اطلاعاتي كه ما داريم و با مجموعه محاسباتي كه ميكنيم اين اتفاق ممكن است پيش بيايد كه درگيري از حد ما و عراق تجاوز بكند؛ ما بايد براي آن روز آماده باشيم.[۱۵] اگر چنين اتفاقي بيفتد، امريكا، فرانسه، عربستان و كويت از همه بيشتر پشيمان خواهند شد. عقبنشيني ديروز ناوگان امريكا به مراتب بهتر از امروز بود و عقبنشيني امروز بهتر از فرداست چرا كه عقبنشيني ناوگان امريكا سادهتر از بردن جنازههاي سربازان امريكايي با پرچم امريكا از منطقه به كشورشان است.» نماينده امام در شوراي عالي دفاع با تأكيد بر حفظ آمادگي جوانان براي زدن ضربه نهايي بر پيكر حكومت عراق گفت: «من به ملت عزيزمان هشدار ميدهم كه مواظب باشند كه در اين هيجان عظيم "حماسهسازان عاشورا" با وسعت زياد شركت كنند. جنگ به مرحله حساسي رسيده است و كرانههاي پيروزي كاملاً به چشم ميخورد.»[۱۶]
گزارش- 633
در پي افزايش حمله به كشتيها در خليجفارس و حمله قايقهاي توپدار به كشتي ايتاليايي "جولي روبينو"، كشورهاي اروپايي تمايل بيشتري به اعزام مينروب به خليجفارس نشان ميدهند. دولت ايتاليا امروز پس از سه ساعت بحث و گفتوگو درباره اوضاع خليجفارس، تصميم گرفت كه به اين منطقه نيرو اعزام كند.[۱۷] "والريو زانوند" وزير دفاع ايتاليا در يك گفتوگوي مطبوعاتي گفت: «ايتاليا يك نيروي ضربت دريايي به خليجفارس ميفرستد تا از كشتيهاي تجاري آن كشور حراست به عمل آورد.»[۱۸] دولت فرانسه نيز بار ديگر از اعزام نيرو به خليجفارس دفاع كرد. به گزارش خبرگزاري كويت، "ژان برنارد ريموند" وزير امورخارجه فرانسه كه در مجلس نمايندگان ملي اين كشور سخن ميگفت، از افزايش تشنج در منطقه خليجفارس به عنوان يك بحران بينالمللي و يك آزمايش براي جهان آزاد ياد كرد و افزود: «افزايش تشنج در خليجفارس، اعزام واحدهاي نيروي دريايي فرانسه به اين منطقه را ايجاب كرده است.»[۱۹] مجله "اكسپرس" چاپ پاريس در مورد تلاش فرانسه براي حضور در منطقه خليجفارس نوشت: «فرانسه تصميم گرفته است سه واحد از كشتيهاي مينروب نيروي دريايي خود مستقر در پايگاه "جيبوتي" را به درياي عمان اعزام كند. همچنين امروز قرار است سه كشتي مينروب فرانسوي به نامهاي "گارد يگلييانو"، "كانتو" و "وينلانگ" به همراه كشتي پشتيباني "گارون" وارد آبهاي تنگه هرمز شوند.» اكسپرس به نقل از "آندره ژيرو" وزير دفاع فرانسه افزود: «مأموريت آنها صرفاً يك مأموريت ملي است، البته اين امر ارتباط بين نيروي دريايي برخي از متحدان را نفي نميكند. ولي دولتها تاكنون از سخنگفتن درباره يك اقدام واحد ملموس خودداري كردهاند.»[۲۰] "تاس" خبرگزاري رسمي شوروي با اشاره به اين مطلب كه مقامهاي رسمي پاريس پيش از اين اعلام كرده بودند كه اعزام مينيابهاي فرانسوي بستگي به درخواست كشورهاي حوزه خليجفارس دارد، نوشت: «اعزام سه مينروب فرانسوي به خليجفارس در حالي صورت گرفته كه از اين كشور هيچگونه تقاضايي در اين مورد نشده است.»[۲۱] دولت انگلستان نيز كه پيشتر تصميم خود را در مورد اعزام مينروب اعلام كرده بود، همچنان مصمم است كه در اواسط سپتامبر (اوايل مهرماه) چهار فروند كشتي مينروب به خليجفارس اعزام كند. مجله اكسپرس به نقل از "ديويد ملور" معاون وزارت خارجه انگلستان نوشت: «مشاركت انگليس كلاً بر پاسخ سعوديها، عمان و ساير كشورهاي عرب سواحل خليجفارس به پيشنهاد كمك لجستيكي لندن، بستگي خواهد داشت و تاكنون كشورهاي عرب خليجفارس نيز در اين مورد محتاطانه عمل كردهاند.»[۲۲] مقامهاي رسمي بلژيك امروز اعلام كردند كه اين كشور و هلند در حال بررسي امكان عملي اعزام نيروي مشترك به خليجفارس براي مينروبي هستند و گمان ميرود ايتاليا نيز به آنها بپيوندد. اين اقدام در چارچوب توافق اتحاديه هفت كشور اروپاي غربي انجام خواهد شد، ولي هنوز هيچ تصميمي گرفته نشده است.[۲۳] خبرگزاري رويتر به نقل از منابع جامعه اروپا در مورد موضع اين جامعه گزارش داد: «بحران خليجفارس بحث عمده در دستور كار شوراي وزراي خارجه اين جامعه در 23 و 24 شهريور در "بروكسل" خواهد بود.»[۲۴] در اين حال روزنامه "الخليج" چاپ امارات در مقالهاي از افزايش بيش از اندازه ناوگان امريكا در خليجفارس انتقاد كرد و نوشت: «حضور نيروي دريايي امريكا در خليجفارس از حدود يك اسكورت عادي نفتكشها تجاوز كرده است. عمليات اسكورت توسط امريكا نميتواند توجيهكننده حضور فزاينده نيروهاي اين كشور در خليجفارس باشد.» الخيلج افزود: «تعداد نفرات امريكايي به زودي به مرز 20 هزار تن و كشتيهاي آنها به رقم 60 فروند بالغ خواهد شد. ايران هيچگاه خواهان بسته شدن تنگه هرمز نيست و صدور نفت بهسوي غرب حتي با وجود اوضاع متشنج منطقه، هيچگاه از طريق اين آبراه قطع نشده است.»[۲۵]
گزارش- 634
شوراي امنيت سازمان ملل پس از سه روز نشست رسمي و غيرعلني، امروز موافقت خود را با سفر دبيركل اين سازمان به ايران و عراق اعلام كرد. دبيركل سازمان ملل در اين مورد گفت: «اتفاقنظر ميان اعضاي شوراي امنيت آن بوده است كه سفرم به تهران صورت گيرد. من البته با هر دو طرف در تماس خواهم بود زيرا قصد دارم به عراق نيز سفر كنم.»[۲۶] راديو امريكا در گفتاري، شرايط شوراي امنيت را براي سفر دبيركل به تهران تشريح كرد. اين راديو گفت: «پنج عضو دائمي شوراي امنيت تصريح نمودند كه اولاً در ايام سفر وي به منطقه از سوي هر دو طرف آتشبس كامل رعايت شود.[۲۷] و ثانياً سفر دبيركل ميبايست بر اجراي قطعنامه آتشبس متمركز بوده و هرگونه تلاش ايران براي مذاكره مجدد در مورد اين قطعنامه بايد رد شود.»[۲۸] خبرگزاري رويتر نيز به نقل از مقامهاي امريكا گزارش داد: «دكوئيار مجاز نخواهد بود كه درباره قطعنامه آتشبس (598) كه به اتفاقآراء به تصويب رسيده است باب مذاكرات جديدي را بگشايد.»[۲۹] "چارلز ردمن" سخنگوي وزارت خارجه امريكا نيز در اين باره گفت: «واشنگتن از توافق سريع اعضاي دائمي [شوراي امنيت] در مورد شرايط ديدار دبيركل از تهران، قوت قلب گرفته است. ما درباره چگونگي پيشرفت مذاكرات بسيار خوشحال و دلگرم هستيم. اين جلسات بسيار جدي و ثمربخش بوده است. مقامات نسبت به سفر دبيركل به ايران بسيار علاقهمند هستند.» خبرگزاري رويتر با مخابره اين خبر به نقل از وي افزود: «دعوت ايران در نتيجه فشار بينالمللي براي آتشبس بوده و اميد به قبول قطعنامه 598 از جانب ايران را زنده ميكند اما اگر دكوئيار از تهران دست خالي برگردد، اقدام امريكا براي تحريم اسلحه آسانتر خواهد بود زيرا ديگر اعضاي شوراي امنيت همچون شوروي، نميتوانند مجدداً بحث كنند كه براي اعمال ديپلماسي بايد زمان بيشتري در نظر گرفته شود.»[۳۰] راديو امريكا نيز در تحليلي سفر دبيركل را ـ اگرچه ممكن است ايران قطعنامه را رد يا قبول كند ـ براي امريكا مثبت ارزيابي كرد و گفت: «اگر استنباط دبيركل چنين بود كه دولت ايران قطعنامه صلح را به كلي رد خواهد كرد يا خواستار تغييرات اساسي و عمدهاي در آن خواهد شد، طبعاً به ايران سفر نميكرد. همچنين اين امكان وجود دارد كه در صورت ادامه مخالفت ايران با قبول آتشبس، اعضاي شوراي امنيت كه با محدوديت فروش اسلحه به ايران مخالف هستند نظر خود را در اين مورد تغيير دهند.»[۳۱]
گزارش- 635
خبرگزاري جمهوري اسلامي در جمعبندي مواضع و تحليلهاي مطبوعات فرانسه از پاريس گزارش داد: «مطبوعات فرانسه تلاشهاي سياسي و سفر دبيركل [سازمان ملل] را "روزنه اميدي" تلقي كرده و به بررسي آن پرداختند. روزنامه "فيگارو" (نزديك به هيئت حاكمه فرانسه) بر اساس گزارشي از فرستاده خود از واشنگتن، ضمن اشاره به سياست صبر و انتظار توسط جمهوري اسلامي ايران و رويه ترديدآميز، ظريف و زيركانه تهران نوشت: "ديپلماتهاي سازمان ملل متحد چندان اميدي به موفقيت دبيركل سازمان ملل در مأموريت او به تهران و بغداد ندارند. پرز دكوئيار شخصاً خيلي خوشبين نيست و در باطن گويا ترجيح داده است كه چنين مأموريتي از سوي شوراي امنيت به وي محول نگردد."روزنامه "لوكوتيدين دوپاري" نيز نوشت: "ايران با ظرافت قابل ملاحظهاي با برگههاي خود بازي ميكند، در حالي كه رهبران بغداد از تحول مذاكرات ديپلماتيك كنوني بيش از پيش نگران شدهاند و ميترسند به ضرر آنها تمام شود." روزنامه "لوموند" در مورد موانع موجود سرراه دبيركل نوشت: "مأموريت "پرز دكوئيار" داراي ابهاماتي است زيرا محتواي آن به گفته هر منبعي تغيير ميكند. رييس شوراي امنيت تصريح كرده است كه مأموريت دبيركل سازمان ملل در اين مأموريت بايد از جمهوري اسلامي ايران پاسخي نهايي و بدون ابهام به قطعنامه 598 دريافت دارد… در مقابل پرز دكوئيار خاطرنشان ساخت پاسخ به قطعنامه ضرورتي ندارد زيرا اجراي اين قطعنامه اجباري است."»[۳۲]
گزارش- 636
تلاش كشورهاي منطقه در ابعاد گوناگون سياسي، نظامي و اقتصادي براي اعمال فشار به ايران افزايش يافته است. "اتحاديه عرب" با اعزام هيئتهاي سياسي به كشورهاي عضو دائم شوراي امنيت، قصد دارد تا آنها را به افزايش فشار بر ايران براي پايان دادن به جنگ ترغيب كند. پس از سفر هيئت اتحاديه عرب به شوروي، اين اتحاديه امروز هيئت ديگري را به رياست "طاهر المصري" وزير خارجه اردن و نمايندگان كشورهاي عراق، بحرين و يمن شمالي به چين اعزام كرد. وزير خارجه چين، "ووشوكيان"، در ديدار با اين هيئت با تأكيد بر همكاري چين با دبيركل سازمان ملل متحد گفت: «ابرقدرتها بايد مداخله در خليجفارس را متوقف سازند.»[۳۳] خبرگزاري رويتر نيز به نقل از آگاهان سياسي در پكن، گزارش داد: «انتظار ميرود در مذاكرات اين هئيت، اتهامات امريكا مبنيبر فروش موشكهاي ضدكشتي كرم ابريشم از سوي چين به ايران، مورد بحث و گفتوگو قرار گيرد. چين همواره اين اتهامات را رد كرده است و اظهار ميدارد كه در اين جنگ از موضعي كاملاً بيطرفانه برخوردار است.»[۳۴] راديو بي.بي.سي. با اعلام اين خبر افزود: «اين حركت بهدنبال عزيمت يكي از معاونين وزارت خارجه چين به تهران صورت گرفته كه هفته گذشته جهت آنچه مقامات چين "تقاضاي آشتي" توصيف كردهاند، با دولت ايران به گفتوگو نشست.»[۳۵] "محمد توفيق" وزير خارجه سودان، از كشورهاي عربي خواست تا در مناسبات خود با ايران به دليل اصراري كه بر ادامه جنگ و نپذيرفتن قطعنامه شوراي امنيت دارد، تجديدنظر كنند. وزير خارجه سودان ـ كه سخنانش از راديو صوتالجماهير پخش ميشد ـ عراق را در استفاده از هر شيوهاي براي دفاع از خود محق دانست و از كشورهاي عربي خواست موافقتنامه دفاع مشترك عربي را اجرا كنند.[۳۶]
گزارش- 637
دولت عراق كه حمله به ارتفاعات ميمك در سيزدهم شهريور 1359 را نخستين روز جنگ ميداند، به مناسبت فرا رسيدن اين روز (اولين روز هفته جنگ در محاسبه عراقيها) تلاشهاي تبليغي گستردهاي را در زمينه جنگ آغاز كرده است. خبرگزاري عراق اعلام كرد كه امروز جشنهاي ملت عراق به مناسبت "هفته قادسيه صدام" با صداي تكبير مساجد و نواختن ناقوس كليساها در سراسر اين كشور شروع شده است. صدام حسين نيز با سفر به استانهاي عراق در صدد توجيه عملكرد كشورش در جنگ عليه ايران است. وي در يكي از سخنرانيهاي امروز خود گفت: «بازبودن تمام راهها در برابر عراق پس از گذشت هفت سال جنگ نمايانگر مشروعيت و محافظت از اصولي است كه عراق به وسيله آنها به تجاوز پاسخ داد. فرصتها براي ايران در حال تنگ شدن تدريجي است به گونهاي كه تجاوزات اين كشور و فرصتهاي تجاوزكاري را چه در داخل و چه در خارج از آن كاهش ميدهد. ايرانيها كه خود را در بنبست قرار دادهاند، راهحل ديگري جز پذيرش كامل مفاد قطعنامه 598 ندارند چون اين قطعنامه يك حالت كلي دارد و قابل تجزيه نيست.»[۳۷] "عدنان خيرالله" وزير دفاع عراق نيز در يك اقدام تبليغاتي در تلگرافي به صدام، نوشت: «عراق نقشهها و طرحهايي ريخته است كه قادرند شكست كامل و همهجانبهاي به ايران وارد سازند به گونهاي كه رژيم ديگر قدرت قد راستكردن را نداشته باشد. نيروهاي مسلح عراق در عين حال كه دستهايشان را بهسوي صلح باز كردهاند و تصميمات سازمان ملل را بدون هرگونه تجزيهاي پذيرفتهاند، در آمادگي كاملي بهسر ميبرند تا دشمن را با كمال اطمينان نابود سازند. نيروهاي مسلح عراق ظرف هفت سال گذشته توانستهاند بهطور پيگير وسايل و نقشههاي بينظيري جهت مقابله با تجاوز و پيروز شدن بر ايران در ميادين جنگ طرحريزي كنند. اين ابتكارات حتي در ايجاد روشهاي جديد آموزشي و به كارگرفتن رشد توانايي موجود بالقوه در مغزها به منظور ابداع و نوآوري و تحقق برتري در استفاده از اسلحه نيز مشهود است. اين روشها نه فقط در مقايسه با نبردهاي نظامي قبلي برتري نشان دادهاند بلكه از مشابه آن در آكادميهاي نظامي جهان نيز پيشي گرفتهاند. پيشرفت در اين زمينه به گونهاي بوده است كه بر تصورات و طرحهاي نظري كه ميادين عملي نبرد آنها را واقعي و دقيقتر از حوزه نظري درآورده بود، فائق آمده است.» عدنان با اشاره به عامل زمان در نتيجه جنگ افزود: «دشمن ايراني بر عامل زماني شرطبندي ميكرد و آن را براي عراق به عنوان يك عامل منفي به حساب ميآورد ولي فرماندهي عراق تمامي وسايل و امكانات را جهت قرار دادن عامل زماني به عنوان يك عامل مثبت و به سود عراق آماده ساخت و اين مسئله را براي پيمودن مراحل بعدي با گامهاي بلندتر در آينده نزديك مورد استفاده قرار داد و آن را بهصورت يك عامل تسريعكننده كه با دقت و با محاسبات علمي و سوقالجيشي براي عمليات موردنظر سنجيده شده است مبدل ساخت. علاوهبر آن مسئله عامل زمان با تكيه و نظر به بدترين احتمالات كه مسئله غافلگيري را از ناحيه عملياتي كاهش داده و يا منتفي ساخته است، به كار گرفته ميشود.»[۳۸] روزنامه "واشنگتن پست" در گزارشي مخالفتهاي داخلي عليه صدام را مورد بررسي قرار داد. راديو امريكا به نقل از اين گزارش گفت: «صدام در گذشته مخالفين خود را با بيرحمي از ميان برميداشت ولي اكنون با مخالفي مواجه شده است كه يكي از فرماندهان عاليقدر و با لياقت ارتش عراق است كه ژنرال "ماهر عبدالرشيد" نام دارد و در جنگ با ايران بيشترين موفقيت را بهدست آورده است. در ماههاي اخير صدام با مخالفتهايي روبهرو بود كه منابع غربي لااقل از دو كوشش براي كشتن صدام خبر دادند: يكي در ماه آوريل (فروردين) و ديگري در ماه ژوئن (خرداد) كه مسئوليت اولي را "حزب الدعوه" بر عهده گرفته است. در اين سوءقصدها تعداد زيادي از افسران ارتش نيست شدند و تصفيههاي سياسي ديگري در ماههاي اخير صورت گرفت كه ممكن است براي عقيم كردن كوششهايي براي انجام دادن كودتا بوده باشد.» واشنگتنپست در پايان به باز گرداندن "بارزان حسين" برادر ناتني صدام، به قدرت اشاره كرد و آنرا نشانه احتياج مبرم صدام به رويارويي با مخاطرات داخلي كشور ارزيابي كرد.[۳۹]
گزارش- 638
عمليات نفوذي فتح 10 در ساعت 1:45 با رمز "يا اباعبدالله الحسين(ع)" در شمال استان كركوك عراق آغاز شد. نيروهاي "تيپ 58 مالك اشتر"، پيشمرگان "حزبالله كرد عراق" و "مجاهدين عراقي" با نفوذ به داخل عراق مواضع دشمن را در منطقه "سيدكان" واقع در شمال استان اربيل مورد حمله قرار دادند. نيروهاي عملكننده در نخستين ساعات عمليات توانستند پنج ارتفاع را در اين منطقه به تصرف درآورند و همه پايگاههاي حفاظتي و كمينهاي دشمن را منهدم كنند. در اين عمليات غافلگيرانه مقر فرماندهي گردان "الخفيفه" منهدم شد و همه نيروهاي آن كشته يا زخمي شدند. به گزارش قرارگاه رمضان، در اين عمليات دو دستگاه بولدوزر، پانزده دستگاه خودرو نظامي سبك و سنگين، دو قبضه ضدهوايي و مقاديري سلاح به غنيمت نيروهاي خودي درآمد. همچنين بيش از پانصد تن از افراد دشمن كشته يا زخمي شدند.[۴۰] همچنين در اين منطقه نيروهاي "اتحاديه ميهني كردستان" عراق در حمله به بخش "شوشين" توانستند اين بخش را به مدت 24 ساعت در اختيار كامل خود درآورند.[۴۱] به گزارش روابط عمومي قرارگاه رمضان، در اين حمله حدود 200 تن از جاشهاي گردان "خفيفه" 156 و 153 كشته شدند كه در ميان آنها فرمانده گردان خفيفه 153 بهنام "حسين اسماعيل احمد" و سه افسر ديگر ارتش و استخبارات عراق ديده ميشدند. 40 تن از نيروهاي نظامي عراق نيز به اسارت درآمدند و به مناطق آزادشده انتقال يافتند. افزونبر اين، 20 دستگاه انواع خودرو نظامي، يك دستگاه زرهپوش و مقداري سلاح و بيسيم به غنيمت گرفته شد.[۴۲] توپخانه اتحاديه ميهني كردستان عراق به تلافي حمله شيميايي ارتش صدام در روز گذشته به روستاهاي كردستان عراق، سربازخانه "آسوس" و "قلعه سربازخانه" در استان "سليمانيه" را بهشدت گلولهباران كرد كه بر اثر آن، خسارتهايي به دشمن وارد آمد و يك انبار مهمات منهدم شد.[۴۳]
گزارش- 639
تكاوران "تيپ 75 ظفر" سپاه و نيروهاي مبارز كرد عراق تحت فرماندهي قرارگاه رمضان، همزمان با عاشوراي حسيني موفق شدند در چهار عمليات نفوذي و جداگانه در استان "كركوك"، "اربيل"، "سليمانيه" و "موصل" ضرباتي به دشمن وارد كنند. نيروهاي تيپ 75 ظفر و "پيشمرگان حزب دمكرات كردستان عراق ـ شاخه 3" با اجراي كمينهاي گوناگون يكي از نيروهاي سرشناس اطلاعاتي كركوك بهنام "محمد نامدار" را اعدام كردند و يك جاش بهنام "عمر محمد" از اهالي موصل را به اسارت گرفتند.[۴۴] همچنين اين نيروها در كمين ديگري در جاده كركوك، يك دستگاه تانكر سوخترسان وزارت راه و ترابري عراق را همراه با سه سرنشين آن به غنميت گرفتند و به مناطق آزاد شده انتقال دادند. دو تن از دستگيرشدگان بهنامهاي "محمد صالح محمد" و "احمدخلف بركات" اهل مصر و يك تن ديگر بهنام "عبدالله احمد قاسم" اهل سودان هستند.[۴۵] در جاده "طوز خرماتو" و "قادركرم" نيز دو دستگاه خودرو عراقي به كمين نيروهاي كرد برخورد كرد و هشت تن از سرنشينان كشته شدند.[۴۶] در همين حال فرمانده سپاه قرارگاه رمضان اعلام كرد: «يك فروند هليكوپتر رژيم عراق در منطقه كركوك و نزديك شهر "چمچال" توسط پدافند نيروهاي تيپ 75 ظفر سرنگون شد و شش سرنشين آن به هلاكت رسيدند.»[۴۷] همچنين شهر "دينارته" عراق چهار ساعت در اختيار نيروهاي مبارز كرد بود. پيشمرگان حزبالله كرد عراق در ساعت 30 دقيقه نيمه شب در يك عمليات نفوذي در 170 كيلومتري داخل خاك عراق به شهر دينارته از توابع استان موصل حمله كردند و با غافلگير كردن دشمن، در مراكز مهم نظامي و اقتصادي اين شهر مستقر شدند و تمام راههاي ارتباطي شهر را به مدت چهار ساعت در اختيار خود گرفتند.[۴۸] در اين عمليات نفوذي بيش از 136 تن از افراد دشمن كشته يا زخمي شدند و بيش از 13 دستگاه خودرو و مقداري سلاح سبك منهدم شد.[۴۹]
گزارش- 640
شماري از افراد گروهك كومهله در منطقه مريوان به كمين نيروهاي خودي برخورد كردند. اين افراد كه براي جمعآوري "يارمتي" (ماليات) به "روستاي كردآباد" در جنوب شرقي مريوان رفته بودند، به هنگام بازگشت، در "روستاي زرآب" و ارتفاعات "كله قندي" دوبار به كمين نيروهاي خودي افتادند كه طي آن، دو كشته و دو زخمي دادند.[۵۰]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/06/13
- ↑ سند شماره 97443 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از نيروي دريايي سپاه، به نمايندگي امام در سپاه ـ دفتر سياسي، 15/6/1366؛ و ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 171، 16/6/1366، ص5، بوشهر ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 15/6/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 169، 14/6/1366، ص7.
- ↑ پيشين، ص7، اهواز ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 13/6/1366.
- ↑ سند شماره 046191 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از سپاه ششم امام جعفر صادق(ع) ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ اطلاعات، 14/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص6، اروميه ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 13/6/1366؛ و ـ سند شماره 97466 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه(ع)، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 16/6/1366.
- ↑ ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي .ويژه"، نشريه شماره 170، 15/6/1366، صص36ـ35، واشنگتن ـ خبرگزاري فرانسه، 14/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص25، منامه ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس، 13/6/1366.
- ↑ روزنامه رسالت، 14/6/1366، ص12، خبرگزاري آسوشيتدپرس.
- ↑ ـ مأخذ 16، ص آخر، خبرگزاري كويت.
- ↑ مأخذ 8، ص آخر، خبرگزاري رويتر.
- ↑ روزنامه رسالت، 17/6/1366، ص12، منامه ـ خبرگزاري فرانسه.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي .ويژه"، نشريه شماره 170، 15/6/1366، صص36ـ35، واشنگتن ـ خبرگزاري فرانسه، 14/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص49، به نقل از راديو بي.بي.سي، 13/6/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 14/6/1366، ص4.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 14/6/1366، ص8.
- ↑ روزنامه رسالت، 14/6/1366، ص5.
- ↑ پيشينن، ص آخر، خبرگزاري رويتر.
- ↑ مأخذ 16، ص12، رم ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس.
- ↑ مأخذ 16، ص آخر، خبرگزاري كويت.
- ↑ اداره كل مطبوعات و رسانههاي خارجي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، "بررسي مطبوعات جهان"، نشريه شماره 1263، 28/6/1366، ص18، به نقل از مجله اكسپرس چاپ فرانسه، 13/6/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 14/6/1366، ص آخر، خبرگزاري فرانسه.
- ↑ مأخذ 20، ص18، به نقل از مجله اكسپرس، چاپ فرانسه، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص30.
- ↑ مأخذ 2، ص34، بروكسل ـ خبرگزاري رويتر، 12/6/1366.
- ↑ مأخذ 21، ص آخر، خبرگزاري فرانسه ـ روزنامه الخليج.
- ↑ مأخذ 21، ص20، خبرگزاري رويتر.
- ↑ مأخذ 2، صص19ـ18، راديو امريكا، 13/6/1366؛ و ـ روزنامه كيهان، 14/6/1366، ص2.
- ↑ مأخذ 2، ص20، سازمان ملل ـ خبرگزاري رويتر، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص31، واشنگتن ـ خبرگزاري رويتر، 13/6/1366، ص17.
- ↑ مأخذ 2، صص32ـ31، خبرگزاري رويتر، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص23، به نقل از راديو امريكا، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، صص32ـ31، خبرگزاري رويتر، 13/6/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 15/6/1366، ص20.
- ↑ مأخذ 16، ص1، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ مأخذ 2، صص24ـ23، راديو بي.بي.سي، 13/6/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي .ويژه"، نشريه شماره 170، 15/6/1366، صص36ـ35، واشنگتن ـ خبرگزاري فرانسه، 14/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص14، بغداد ـ خبرگزاري عراق، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، ص13، بغداد ـ خبرگزاري عراق، 13/6/1366.
- ↑ مأخذ 2، صص16ـ15، راديو امريكا، 13/6/1366، به نقل از روزنامه واشنگتنتايمز.
- ↑ سند شماره 46178 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي فرماندهي قرارگاه رمضان، 13/6/1366،
- ↑ سند شماره 029101 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي فرماندهي قرارگاه رمضان، 17/6/1366.
- ↑ سند شماره 28836 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: پيامهاي صادره از قرارگاه خاتم به قرارگاه رمضان، 15/6/1366، ص26؛ و ـ سند شماره 97402 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي فرماندهي قرارگاه رمضان.
- ↑ سند شماره 046182 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از روابط عمومي فرماندهي قرارگاه رمضان، 14/6/1366.
- ↑ سند شماره 29106 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده سپاه پانزدهم رمضان ـ معاونت اطلاعات، به فرمانده نيروي زميني ـ معاونت اطلاعات، 18/6/1366.
- ↑ پيشين.
- ↑ ـ سند شماره 29210 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده سپاه 15 ـ معاونت اطلاعات، به فرمانده نيروي زميني سپاه ـ معاونت اطلاعات، 28/6/1366.
- ↑ مأخذ 44.
- ↑ سند شماره 29107 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي فرماندهي قرارگاه رمضان، 18/6/1366.
- ↑ سند شماره 29121 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از سپاه پانزدهم رمضان، به فرمانده نيروي زميني سپاه ـ معاونت اطلاعات، 19/6/1366.
- ↑ سند شماره 102785 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از دفتر نمايندگي امام در سپاه 11 امام حسن عسگري(ع) ـ دفتر سياسي، به دفتر نمايندگي حضرت امام در ستاد مركزي ـ دفتر سياسي، 29/6/1366.