1364.05.29
| روزشمار جنگ سال 1364 1364.05.29 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بیست و نه مرداد |
| تاریخ شمسی | 1364.05.29 |
| تاریخ میلادی | 20 اوت 1985 |
| تاریخ قمری | 3 ذیحجه 1405 |
گزارش- 654
امروز يك فروند هواپيماي عراقي در ساعت 6:25 دقيقة صبح امروز به حريم هوايي سلماس تجاوز كرد كه پس از مواجه شدن با آتش پدافند هوايي، در حين گريختن، ديوار صوتي را شكست.[۱]
گزارش- 655
انفجار مين در جادة روستاي " الواتان" در منطقة سردشت، يك خودرو حامل اهالي روستا را منهدم كرد. در اين حادثه، از روستاييان سه‌تن شهيد و عده‌اي مجروح شدند. گزارش امروز خبرگزاري جمهوري‌اسلامي به نقل از قرارگاه حمزه و استانداري حاكي است كه نيروهاي عراقي با هم‌دستي عناصر ضدانقلاب، محل تجمع اهالي را كه براي كمك به مجروحان آمده بودند، با توپخانه هدف گرفتند كه براثر آن، هفده‌تن از روستاييان شهيد و شانزده تن نيز مجروح شدند.[۲] همچنين يك گزارش سپاه حاكي است كه شب هنگام نيروهاي ضد انقلاب "كومهله" از طرف يكي از محلات شهر سقز به داخل شهر نفوذ كردند و پس از كمين، با رزمندگان گشت ثارالله درگير شدند و دوتن از آنان را شهيد و دوتن را نيز زخمي كردند. ضد انقلابيون با رسيدن نيروهاي كمكي، از محل گريختند.[۳] از سوي ديگر، گزارشي كه امروز در يك نشرية داخلي سپاه منتشر شد، نوع برخورد گروه‌هاي محارب با دو طرح موفق " اعلام عفو عناصر گروه‌هاي مسلح كه قصد بازگشت به زندگي عادي دارند" و نيز "مسلح كردن مردم روستاها براي حفظ همان روستا" را نشان مي‌دهد. در اين گزارش آمدهاست: «افراد كومهله بعد از يك درگيري ناموفق با نيروهاي خودي در اطراف شهر سقز، هفت نفر از اهالي روستاي محل درگيري - كه پنج نفر آن‌ها از تسليمي‌ها بوده‌اند - را به اسارت گرفته و با خود برده‌اند. در موردي ديگر، عده‌اي از چته‌هاي كومهله به روستايي رفته و 25 تن از روستايياني كه توسط سپاه مسلح شده بودند را به همراه سلاحهايشان به اسارت برده‌اند.»[۴]
گزارش- 656
وزير امور خارجة يوگسلاوي (يكي از كشورهاي دوست و همراه عراق) كه در تهران به سر مي‌برد، در ديدار امروز خود با رئيس‌جمهور، توسعة روابط سياسي و اقتصادي كشورش با ايران را مورد تأكيد قرار داد. در گزارش روزنامة كيهان در مورد اين ملاقات آمدهاست: «ابتدا وزير خارجة يوگسلاوي ضمن تقديم گرم‌ترين درودهاي شوراي رياست جمهوري يوگسلاوي به حجت‌الاسلام خامنه‌اي و نيز تبريك انتخاب مجدد ايشان به مقام رياست جمهوري‌اسلامي ايران، توسعة روابط سياسي و اقتصادي دو كشور را مورد تأكيد قرار داد و گفت: "شوراي رياست جمهوري، دولت و مجلس يوگسلاوي بر اين اعتقادند كه امكانات وسيعي براي ارتقا بخشيدن به سطح مناسبات دو كشور وجود دارد و با توجه به عضويت هر دو كشور در جنبش عدم تعهد، سرنوشت ما به اين جنبش بستگي دارد. رهبران يوگسلاوي پيوستن ايران بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به جنبش عدم تعهد و نقشي را كه تا كنون در اين جنبش ايفا كرده است، مي‌ستايند و اطمينان دارند كه اين نقش هموارتر خواهد شد." آن گاه حجت‌الاسلام خامنه‌اي رئيس‌جمهوري گفت: "ژنرال تيتو - رهبر فقيد يوگسلاوي - جزو كساني هستند كه خاطرة ايشان براي ما هميشه با نام غيرمتعهدها زنده مي‌شود." وي افزود: "ورود ايران به جنبش غيرمتعهدها با يك اميد و خوشبيني و جاذبه‌اي كه اين جنبش در دوران مبارزات پيش از پيروزي انقلاب اسلامي براي ما داشت، صورت گرفت و هم اكنون نيز به آيندة غيرمتعهدها خوشبين هستيم و معتقديم كه براي تقويت آن بايد تلاش جدي و زيادي انجام پذيرد." رئيس‌جمهور با اشاره به اين‌كه برخورد جنبش عدمتعهد با مسائل جهاني حكايت از يك حضور فعال، قاطع و فوري ندارد، گفت: "به اعتقاد ما اين مجموعه، با تركيب، اهداف و داعيه‌هايي كه دارد، مي‌تواند بسيار مفيد، واقع شود و در قضاياي جهان نقش تعيينكنندهاي داشته باشد، ولي متأسفانه اين جنبش درمورد جنگ تحميلي عراق عليه ايران حتي ضعيف‌تر از سازمان ملل حركت كرد و حتي در مقابل به كار بردن سلاح‌هاي شيميايي، تهديد خطوط هوايي، بمباران مناطق مسكوني و حمله به كشتي‌ها و ترمينال‌هاي نفتي از سوي عراق - كه به‌طور قطع جزو جرائم جنگي است و احتياج به تعميق و تحقيق براي فهميدن حقيقت آن ندارد - موضع‌گيري قاطع و مؤثري نكرد و در حالي كه مي‌توانست خيلي بهتر عمل كند. ... ما اميدواريم كه در اجلاس آيندة جنبش عدم تعهد، به كارگيري سلاح‌هاي شيميايي، بمباران مناطق غيرنظامي، تهديد خطوط هوايي و ناامن كردن وضعيت كشتي‌راني در خليج‌فارس از سوي عراق، قوياً توسط جنبش محكوم شود." حجت‌الاسلام خامنه‌اي در قسمت ديگر از سخنان خود با اشاره به اين‌كه رژيم بعثي عراق، رژيمي متجاوز و جنگافروز است و بزرگ‌ترين دليل آن، همين است كه اين جنگ را شروع كرده و تا كنون تسليم شرايط عادلانة جمهوري اسلامي ايران نشدهاست، گفت: "شعار صلحطلبي رژيم عراق، به علت ضعف شديد نظامي، اقتصادي و سياسي اوست. رژيم عراق از قبيل آن رژيم‌هايي است كه در موضع قدرت حمله مي‌كند و وقتي در موضع ضعف قرار گرفت، فرياد صلحطلبي سر مي‌دهد و به همين دليل رژيم قابل اطميناني نيست. ]...[ ما هيچ گاه نمي‌توانيم از حقوق ملتي كه از انقلاب خود دفاع مي‌كند، چشمپوشي كنيم و لذا تا تحقق كامل شرايط عادلانة خود، اين جنگ را ادامه خواهيم داد." "رايف ديز داويچ" وزير خارجة يوگسلاوي، صبح امروز با مهندس "ميرحسين موسوي" نخست‌وزير ديدار و گفتوگو كرد. ... وزير خارجة يوگسلاوي ... به بيان مواضع يوگسلاوي در زمينة مسائل بين‌المللي و مناسبات فيما بين پرداخت و خواستار گسترش روابط بين يوگسلاوي و جمهوري‌اسلامي ايران شد. وزير خارجة يوگسلاوي با اشاره به مبارزة مردم كشورش در راه كسب آزادي و استقلال، گفت: "بزرگ‌ترين دستآورد انقلاب شما، استقلال است و ما همواره سياست مستقل شما را تأييد كرده‌ايم." آن گاه نخست‌وزير ... گفت: "ابرقدرت‌ها چه بخواهند و چه نخواهند، جمهوري‌اسلامي ايران به‌عنوان يك نيروي سياسي مؤثر، در جهان مطرح است." وي در پايان پيرامون مناسبات دو كشور افزود: من فكر مي‌كنم در مسائل اقتصادي بن بستي براي توسعة روابط نداريم و مي‌توانيم، در رشته‌هاي مختلف با يكديگر همكاري داشته باشيم.»[۵]
گزارش- 657
در بازتاب انتخابات رياست جمهوري ايران، روزنامة امريكايي "واشنگتن تايمز" نوشت: «انتخاب مجدد آقاي خامنه‌اي بهرياست جمهوري، تأثير زيادي در استراتژي ايران در جنگ فرسايشي‌اش عليه عراق نخواهد گذاشت.» نويسنده افزوده است: «جنگ دو كشور به زودي وارد ششمين سال خود خواهد شد و نه ايران و نه عراق هيچ يك توانايي شكستن بنبست كنوني - بنبست خونيني كه تا به حال جان بيش از نيم ميليون نفر را گرفته - ندارد. خامنه‌اي در اين هفته رسماً به مقام رياست جمهوري انتخاب شد به همراه رقيب منتقد خود هاشمي رفسنجاني رئيس مجلس، به اصل صدور انقلاب شيعة بنيادگرا به كشورهاي شبه جزيرة عربستان، متعهد هستند.» در بخش ديگري از اين مقاله آمده است: «قدرت عمدة عراق، به ادامة حمايت مالي رژيم‌هاي محافظهكار عرب كه از شيعيان جنگجو وحشت دارند، بستگي دارد. علي‌رغم اين جنگ تمام نشدني، اقتصاد عراق بسيار خوب است؛ اقدامات اضطراري، كسر بودجة تجاري اين كشور را از هفت ميليارد دلار در سال 1982 به يك ميليارد دلار در سال پيش تقليل دادهاست. نگراني عمدة عراق، كمي جمعيت آن نسبت به ايران است (14 ميليون در برابر 45 ميليون). تلفات عراق در جنگ، هفتاد هزار ]و[ تلفات ايران پانصد هزار بودهاست. روش تبليغاتي دو كشور براي جلب حمايت براي جنگ، متفاوت است: ايران مردم خود را به شهادتطلبي تشويق مي‌كند و بنابراين به تلفات خود در ميان غيرنظاميان، سربازان و سپاهيان انقلاب اعتراف كرده و سعي مي‌كند احساس و جزم مردم را درگير جنگ سازد. عراق سعي مي‌كند جنگ را بي اهميت جلوه دهد؛ ارقام تلفات به ندرت صحيح گزارش مي‌شود و مجروحين فقط شبانه به بيمارستان انتقال داده مي‌شوند. عراق سعي كرده است تأثير حملات موشكي ايران را به حداقل برساند و اغلب آن‌ها را به گردن تروريست‌هاي ناشناس و اتفاق‌هاي ناگهاني انداخته است. پايان اين جنگ، بيش از پيش بعيد مي‌رسد و خطر يك انقلاب شيعه، همچنان كاخ‌هاي حكام عرب را به وحشت مي‌اندازد.»[۶]
گزارش- 658
روزنامة انگليسي "تايمز مالي" در مقاله‌اي با عنوان "خونريزي خليج باعث شد تا عراقي‌ها پشت سر صدام حسين بايستند"، نوشته است: «اين فكر كه پرزيدنت "صدام حسين" ممكن بود به خاطر عدم موفقيت مصيبتبارش در شكست دادن ايراني‌ها در ابتداي جنگ، سرنگون شود، ديگر رنگ باخته است زيرا عراقي‌ها به خصوص فرماندهان ارتش درمقابل تهديد تماميت ارضي كشورشان اكنون در پشت يك هدف ملي ايستاده‌اند. او تاكنون تعدادي از بحران‌هاي اقتصادي و نظامي را پشت سر گذاشته و احتمالاً از هر زمان از آغاز جنگ تاكنون قوي‌تر است. در حقيقت، جنگ دست او را در سركوب مخالفان و دشمنان به‌عنوان خيانتكاران به عراق، باز گذاشته است.»[۷] تايمز مالي پس از بررسي گذشتة اقتصادي عراق و لطماتي كه از جنگ ديده، افزوده است: «كلية قروض عراق به طلبكاران خارجي، در حدود چهل ميليارد دلار است اما حداقل دو سوم اين قروض شامل كمك نقدي و همچنين نفتي كه عربستان سعودي يا كويت و ساير كشورهاي حوزة خليج‌فارس (كه خواهان جلوگيري از پيروزي آيت‌الله خميني - كه تمام منطقه را بيثبات خواهد كرد - هستند) به نيابت از سوي عراق مي‌فروشند، مي‌باشد. قروض بازرگاني عراق ده ميليارد دلار تخمين زده مي‌شود. به گفتة بانك بين‌المللي "ستلمنت"، قروض عراق به بانك‌هاي خارجي در سال گذشته از 3/1 ميليارد دلار به 8/2 ميليارد دلار رسيد. شركت‌هاي خارجي كه هنوز در عراق كار مي‌كنند، با اين اميد هستند كه دولت به‌طور گسترده‌اي در آستانة تغييرات اقتصادي قرار دارد. اغلب اين شركت‌ها مذاكراتي در زمينة به تعويق انداختن پرداخت‌ها انجام دادند و بانك مركزي نيز در اين رابطه خود را هماهنگ ساخته است. مجموعة شركت‌هاي انگليسي در عراق در مقايسه با شركت‌هاي اروپايي و ژاپني، كمتر ]است[ اما انگلستان به‌طور فعالانه‌اي به دنبال يك تجارت جديد مي‌باشد.»[۸]
گزارش- 659
روزنامة كيهان امروز نيز به ادامة تفسير سياسي مربوط به رفتار سياسي اخير كويت پرداخت. در اين تفسير، به قلم "يونس شكرخواه" و با عنوان "كويت، مبارزه با تروريسم يا سازش با ترويج ترور" آمدهاست: «در ماه نوامبر سال گذشتة ميلادي نشرية "المستقبل" خبر كوتاهي را به چاپ رساند و اين آغاز طرح مقوله‌اي به نام "تروريسم" بود تا امريكا از آن به مثابة ابزاري تازه در سياست خارجي خود سود جويد. خبر به اين شرح بود: "وزارت دفاع امريكا از يك موسسة تحقيقاتي معروف امريكا خواست كه نقطه نظرهاي كارشناسان برجستة جهان در مورد تروريسم و سازمان‌هاي تروريستي و رفتار تروريست‌ها و تحليل آن‌ها در مورد فعاليت‌هاي اين سازمان‌ها را تهيه كند تا دولت ريگان جهت مقابله با تروريسم جهاني شناخت بيشتري داشته باشد و گام‌هاي مؤثري بردارد." و امروز در تئوري "مبارزه با تروريسم" كاملاً مشخص است كه هر جرياني كه در "امنيت نظم جهاني امريكا" اخلال كند، تروريست ناميده خواهد شد و به اين ترتيب انقلابيون جهان بلا استثنا از نظر ريگان تروريست محسوب مي‌شوند؛ دقيقاً از همين جنبه است كه ريگان مترقي‌ترين دولت‌هاي جهان را "كنفدراسيون جنايت و ترور" مي‌نامد و خالي از لطف نيست كه بدانيد پس از تجديد روابط ديپلماتيك عراق و امريكا، كاخ سفيد نام عراق را از ليست تروريست‌ها حذف كرد، اما ايران هنوز صدرنشين ليست تروريستهاست.! با اين مقدمه اجازه بدهيد به كويت اشاره كنيم "هانتر" مسئول امور خاورميانه شوراي امنيت ملي امريكا كه در سال‌هاي 79 تا 81 اين سمت را به عهده داشت، گفته بود: "امروز تهديد منافع غرب در خليج‌فارس از سوي شوروي، خطر اصلي تلقي نمي‌شود، بلكه خطر اصلي، خودآگاهي گستردة اسلامي و فعاليت‌هاي عناصر مذهبي است." لذا ترديدي نيست كه شوراي همكاري خليج]فارس[ در اجلاس آتي در زمينة مبارزه با تروريسم چه مواضعي خواهد گرفت، اما تعجب برانگيز اين جاست كه چرا كويت بار تبليغاتي اين جريانات را به عهده مي‌گيرد؟ آيا كويتي‌ها واقعاً نمي‌دانند كه در مجاورت چه رژيم تروريستي خطرناكي قرار دارند؟ گرچه شايد كويت براي كمك‌هاي مالي - نظامي خود به رژيم عراق توجيه‌هايي مقطعي يافته است اما شركت در چنين روندي (اجلاس مبارزه با تروريسم) اگر در ادامة سياست خارجي امريكا باشد، جداً براي كويت خطرناك است. آيا كويت واقعاً و بالاخره نمي‌خواهد عامل واقعة سوء قصد به جان امير خود را معرفي كند؟ آيا كويت عملاً با اين برخوردها، با تروريسم عراقي مماشات نكرده‌است؟ آيا كويتي‌ها عوامل انفجارها را نمي‌شناسند؟ كدام يك از مرزهاي كويت ناامن است؟ اين يك حقيقت است كه اگر جنگ ايران و عراق نبود، آن وقت كويت مفهوم تروريسم را بهتر درك مي‌كرد، هر چند كه عراق در شرايط غير جنگي و جنگي، در هر دو حال براي كويت يك خطر بالقوه است. به هر حال، اگر كنفرانس "مبارزه باتروريسم" از جانب شوراي همكاري خليج‌فارس برپا گردد و عراق در آن به‌عنوان يك رژيم تروريستي معرفي نشود، كويت مغلوب اين كنفرانس خواهد بود و به دست خود راه اقدامات تروريستي بعدي عراق عليه خود را خواهد گشود. شايد تحليل ذيل كه بخشي از كتاب "خليج فارس بدون نقاب" است و به قلم يك تحليلگر غربي هم مي‌باشد، كويت را به خود آورد: در حال حاضر آنچه كه كويت را تهديد مي‌كند، از سوي عراق مي‌آيد و عراق تحت رياست جمهوري صدام حسين و سلف وي حسن البكر، خود را آزاد مي‌داند كه هر آنچه دوست دارد، در خاك كويت به اجرا درآورد، هرچند كه كويت را به زور به خاك خود ملحق نكند. ژنرال قاسم (از رؤساي پيشين جمهوري عراق) معتقد بود كه كويت نهايتاً از طريق مسالمت‌آميز و از كانال روند طبيعي رويدادها، در عراق مضمحل خواهد شد. ... ترورهاي بسياري توسط عوامل عراق در كويت صورت گرفته است و عراق نشان داده است كه اجراي ترور سياسي را به مثابة شكلي از اعمال قدرت در كويت، پذيرفته است.»[۹]
گزارش- 660
به گزارش راديو اسرائيل، سرهنگ "معمر قذافي" گفته است علت اصلي جانبداري وي از حكومت اسلامي ايران آن است كه حكومت تهران با امپرياليسم امريكا مبارزه مي‌كند. در مصاحبة خبرنگار روزنامة چپگراي "الاهالي" چاپ قاهره، با رهبر ليبي، قذافي افزوده است: «هر كس با امريكا پيكار كند، من در كنار او هستم.» سپس خبرنگار الاهالي پرسيده است: «چگونه ليبي مي‌تواند از يك كشور غير عرب جانبداري كند كه با كشور عربي عراق در حال جنگ مي‌باشد؟» قذافي نيز همان جواب را تكرار كردهاست.[۱۰]
گزارش- 661
"كروبي" نمايندة امام و سرپرست حجاج ايراني در سمينار بين‌المللي "حج" - كه با حضور جمعي از علما و روحانيون كشورهاي مختلف اسلامي در سالن بعثه امام خميني در مكه برگزار شد - به فلسفة حج اشاره كرده و با تأكيد بر اين كه "تمامي تجاوزات قدرت‌ها، ناشي از ضعف و تفرقه بين مسلمانان است"، گفت: «امت اسلامي فقط بر اساس اجراي قوانين اسلامي به ثبات سياسي - اجتماعي خود مي‌تواند ادامه دهد. ]...[ دشمنان مي‌خواستند كه حج را از مواضع خود منحرف سازند؛ آن‌ها مي‌خواستند هرچه قيام للناس است، خشك و بيمحتوا شود و مسائل سياسي در آن مطرح نشود. اگر بگوييم رسول خدا(ص) در مكه بت‌ها را فرو ريخت و اگر بگوييم پيامبر با شرك مبارزه كرد و قدرت‌هاي جهاني و كفر كه با همة امكانات در مقابل مستضعفين ايستاده‌اند؛ آيا اينها مشركين و كفاري نيستند كه بايد با آن‌ها مبارزه كرد و از آن‌ها برائت جست و اظهار تنفر كرد؟ اگر با اين بينش حج برپا مي‌شد آيا اين همه مشكلات، مسلمانان جهان را در بر مي‌گرفت.» كروبي در بخش ديگري از سخنان خود گفت: «تجاوزات شوروي در افغانستان، اسرائيل در لبنان و بسياري از موارد ديگر همه ناشي از ضعف و تفرقه مسلمين است.»[۱۱]
گزارش- 662
در يك ادعاي عجيب كه هيچ منبع ديگري آن را تأئيد نكرده‌است، راديوبي.بي.سي دربارة حملة چند روز گذشته به يك نفتكش بلژيكي، گفت: «ساعاتي بعد از حملة هوايي عراق به تأسيسات خارك، گزارش رسيد كه يك نفتكش بلژيكي به نام "نيس لئوپارد" در نزديكي قطر هدف حملة هوايي كه ظاهراً يك اقدام تلافيجويانة ايران بوده، قرار گرفتهاست. در حقيقت، نفتكش بلژيكي به طرف ترمينال نفتي ديگر ايران از جزيرة سيري در حركت بود كه مورد حمله قرار گرفت. هواپيماهاي ايراني در گذشته نيز احتمالاً به علت شناسايي غلط، كشتي‌هايي را كه به مقصد بنادر ايران حركت مي‌كردند مورد حمله قرار داده‌اند. به هر صورت، دولت ايران پس از دريافت اعتراض دولت بلژيك نسبت به اين واقعه، دخالت در آن را تكذيب كرد.»[۱۲]
منابع و مآخذ روزشمار 1364/05/29
- ↑ روزنامة كيهان، 29/5/1364، ص3.
- ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، نشرية"گزارش‌هاي ويژه"، شمارة 154 (30/5/1364)، صص 8 و 9.
- ↑ سند شماره 226065 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: اسناد سياسي، 12/6/1364، ص 16.
- ↑ سند شمارة 226063 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: اسناد سياسي، 29/5/1364، ص 15.
- ↑ روزنامة كيهان، 30/5/1364، ص 21.
- ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، نشرية "گزارش‌هاي ويژه"، شمارة 156 (1/6/1364)، صص 11تا13، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي از واشنگتن، 30/5/1364.
- ↑ مأخذ 2، ص 17، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي از لندن، 29/5/1364.
- ↑ مأخذ 2، خبرگزاري جمهوري‌اسلامي از لندن به نقل از روزنامة "تايمز مالي"، چاپ انگليس، 29/5/1364.
- ↑ مأخذ 1، ص20.
- ↑ مأخذ 2، ص 25، راديو اسرائيل، 29/5/1364.
- ↑ مأخذ 1، ص2.
- ↑ مأخذ 7، بي.بي.سي، 29/5/1364.