1366.05.17
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.17 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | هفده مرداد |
| تاریخ شمسی | 1366.05.17 |
| تاریخ میلادی | 8 اوت 1987 |
| تاریخ قمری | 12 ذیحجه 1407 |
گزارش- 262
عراق پس از انتقال نيروهاي خود از كركوك به منطقه عملياتي نصر 7، سحرگاه امروز پاتك سنگيني در محور بلفت انجام داد.[۱] دشمن ديشب ابتدا به مدت يك ساعت به اجراي آتشي انبوه روي مواضع خودي پرداخت، سپس در ساعت 22 با سه گردان حركت كرد و ساعت 3 بامداد امروز با نيروهاي تيپ نبي‌اكرم(ص) ـ كه قرارگاه آنها را از اين حمله آگاه ساخته بود و در آماده‌باش كامل به سر مي‌بردند ـ درگير شد. مسير حركت دشمن از سه محور بود: جاده آسفالت، سينه‌كش ارتفاع بلفت و جاده مال‌رو سمت راست اين ارتفاع.[۲] در سينه‌كش ارتفاع بلفت، نيروهاي تأمين و كمين خودي كه متوجه حركت نيروهاي دشمن شده بودند، آنان را به آتش بستند. با شروع درگيري، توپخانه خودي به گلوله‌باران جاده‌هاي عقبه و خط مقدم عراق در منطقه مقابل بلفت، همچنين سينه‌كش ارتفاع مسير حركت دشمن، پرداخت. ادوات تيپ نبي‌اكرم(ص) نيز مسير حركت نيروهاي عراقي را زير آتش گرفت.[۳] در همين حال توپخانه و ادوات لشكر 31 عاشورا براي تقويت آتش تيپ نبي‌اكرم(ص) وارد عمل شدند و به اين ترتيب درگيري خط مقدم با مقاومت نيروهاي خودي شدت بيش‌تري گرفت. دشمن كه با هوشياري و پايداري رزمندگان رو‌به‌رو شده بود، در پشت سنگر‌هاي كمين متوقف شد و در ساعت 4:10 با تحمل تلفات فراوان، ناگزير عقب‌نشيني كرد و بدينسان چهارمين پاتك او نيز با ايستادگي و مقاومت دلاوران تيپ نبي‌اكرم(ص) و هم‌آهنگي آتش خودي، در هم شكست و ارتفاع بلفت همچنان در دست نيروهاي خودي باقي ماند.[۴] راوي لشكر عاشورا در مورد تأثير پاتك عراق بر روحيه نيروهاي خودي، نوشته است: «تا امروز كه دشمن حركت چنداني از خود نشان نداده بود، بچه‌ها اظهار خستگي مي‌كردند و وقتي عراق اقدام به پاتك سنگيني كرد، روحيه بچه‌ها بالا رفته و اظهار خوشحالي كردند و از اين‌كه كاري هست كه انجام بدهند، خشنود بودند.»[۵]
گزارش- 263
دشمن به منظور جلوگيري از جاده‌سازي نيروهاي خودي در منطقه عملياتي نصر 7 ـ كه به منظور اتصال خطوط مقدم به عقبه جبهه براي تسريع در پشتيباني از نيروها انجام مي‌شود ـ[۶] امروز هواپيماهاي عراق هفت‌بار اطراف ارتفاعات "سير"، سردشت و "شهرك ربط" را بمباران كرد كه بر اثر آن چند تن شهيد يا زخمي شدند.[۷] در اين حملات، يك فروند هواپيماي دشمن از نوع "سوخو" هدف قرار گرفت و در منطقه "شاخ‌گويژه" سليمانيه سقوط كرد. به گزارش قرارگاه فتح، در سقوط اين هواپيما خلبان آن نيز كشته شده است.[۸]
گزارش- 264
پاتك عراق در اطراف "شهر زور" در استان سليمانيه عراق، دفع شد. در پي حمله چهار روز پيش نيروهاي تيپ 75 ظفر به پايگاه‌هاي اطراف شهر زور و تصرف آنها [ر.ك.به: 13/5/1366]، امروز 300 تن از نيروهاي كماندويي گارد رياست جمهوري عراق، مجهز به انواع تانك و زره‌پوش وارد منطقه "احمدآوا" شدند[۹] و دست به حمله زدند. نيروهاي خودي با دفع اين حمله، شش دستگاه خودرو را به غنيمت گرفتند و تعدادي از افسران عراقي را نيز به اسارت درآوردند.[۱۰] دشمن پس از اين شكست، در دو مرحله منطقه عملياتي احمدآوا را بمباران كرد.[۱۱]
گزارش- 265
عناصر ضدانقلاب در دو اقدام جداگانه چند تن از نيروهاي خودي را به شهادت رساندند. به گزارش قرارگاه نجف سپاه، چته‌هاي ضدانقلاب يكي از پاسداران وظيفه سپاه "جوانرود" به‌نام اكبر فرزند طوبي اهل و ساكن روستاي "سررود" را كه عازم جبهه بود و براي خداحافظي از بستگانش به اين روستا رفته بود، به شهادت رساندند.[۱۲] همچنين در ساعت 21:50 تعدادي از نيروهاي سپاه پاسداران در جنگل‌هاي اطراف روستاي "ليلانه" در شمال شرقي سردشت با كمين ضدانقلاب مواجه شدند كه در حين درگيري، شش تن از آنان به شهادت رسيدند، يك تن زخمي شد و يك دستگاه خودرو آنها را نيز اشرار آتش زدند.[۱۳]
گزارش- 266
امروز نيروهاي رزمي تخصصي هفت شهر ره‌سپار ميدان‌هاي جنگ شدند. بر اساس گزارش رسانه‌هاي همگاني، اين نيروها از شهرهاي باختران، كازرون، همدان، بوشهر، يزد، نقده و اراك در قالب كاروان "مدافعان خليج‌فارس" سازمان‌دهي شده بودند. در باختران نيز چهار لشكر از نيروهاي تحت امر سپاه چهارم با تجهيزات كامل در خيابان‌هاي شهر رژه رفتند و سپس به جبهه‌هاي جنگ اعزام شدند.[۱۴]
گزارش- 267
با پايان يافتن مانور بزرگ شهادت در آب‌هاي خليج‌فارس، با آن‌كه امريكا اعلام كرده بود تا پايان عمليات مين‌روبي، كشتي‌هاي تحت حافظت خود را حركت نمي‌دهد،[۱۵] در ساعت‌هاي نخست صبح امروز كاروان ديگري از نفت‌كش‌هاي كويتي در حافظت ناوهاي امريكايي از تنگه هزمز عبور كردند و وارد خليج‌فارس شدند. راديو بي.بي.سي. درباره نحوه حركت اين كاروان گزارش داد: «اين در حالي است كه شب قبل نيروهاي ايراني يك مانور عظيم دريايي چهار روزه را در آن ناحيه به پايان رسانده‌اند. رزمناوهاي نيروي دريايي امريكا در جلو و پشت‌سر كاروان نفت‌كش‌ها قرار گرفته‌اند تا ايمني آن‌را تضمين كنند. در اين كاروان كشتي‌هاي امريكايي، دو ناو و يك ناوشكن كه مجهز به موشكهاي هدايت شونده مي‌باشد هم به‌دنبال آن حركت مي‌كنند. هيچ‌كدام از اين كشتي‌ها از هلي‌كوپترهاي ردياب مين برخوردار نيستند و ظاهراً هيچ‌گونه تجهيزات مين‌ياب و مين‌روب نيز در اين كشتي‌ها وجود ندارد.»[۱۶] نيروهاي امريكا پس از عبور كاروان از تنگه هزمز، براي جلوگيري از خطر برخورد ناوهاي خود با مين، يك نفت‌كش كويتي را به جلو كاروان منتقل كردند. خبرگزاري آسوشيتدپرس در گزارشي از آرايش حركت اين كاروان، اعلام كرد: «كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي و كشتي‌هاي جنگي امريكا كه به‌طرف شمال خليج‌فارس در حركت بودند، از بزرگترين نفت‌كش اين كاروان به‌عنوان سپري در مقابل مين‌هاي احتمالي استفاده كردند تا از ديگر كشتي‌ها از جمله ناوهاي اسكورت در مقابل مين‌هاي شناور محافظت كنند. اين كاروان در يك ستون و به‌صورت يك در ميان (نفت‌كش، ناو، نفت‌كش، ناو…) در حركت بود.»[۱۷] هم‌زمان با حركت كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي تحت پرچم امريكا، يك فروند ناو ايراني به فاصله هفت كيلومتر در پي اين كاروان حركت مي‌كرد و يك فروند جنگنده ايراني نيز در صفحه رادار ناو امريكا ظاهر شد. در اين هنگام فرمانده ناوهاي امريكا به همه نيروهاي حاضر در منطقه آماده‌باش كامل داد و هواپيماي امريكايي با مشاهده هواپيماي ايراني كه به سرعت به طرف آنها نزديك مي‌شد، دو فروند موشك هدايت‌شونده به‌سوي آن شليك كرد كه هيچ‌كدام از آنها به هدف اصابت نكرد. [۱۸] راديو امريكا به نقل از مقام‌هاي "پنتاگون" در مورد اين حادثه گفت: «هنگامي كه يك جت جنگنده كه گمان مي‌رفت متعلق به ايران بود، به يك هواپيماي تجسسي نيروي دريايي امريكا بر فراز خليج‌فارس نزديك شد، اين اتفاق به‌وقوع پيوست. منابع امريكايي مي‌گويند به خلبان هواپيما(كه يك جت اف ـ4 بود) اخطار شد كه از هواپيماي "پي‌سي‌اوريون" متعلق به نيروي دريايي امريكا دور شود. هنگامي كه هواپيماي متعلق به ايران از بازگشت خودداري كرد، يك جت اف ـ 14 نيروي دريايي امريكا كه از ناو هواپيمابر "كانستليشن" برخاسته بود، دو موشك هوا به هواي "اسپارو" به سوي جت ايران شليك كرد. گفته مي‌شود كه هواپيماي ايراني به‌سرعت تغيير مكان داد و موشك به هدف اصابت نكرد.»[۱۹] خبرگزاري فرانسه نيز در گزارشي از خليج‌فارس، در مورد حادثه تعقيب كاروان امريكا به وسيله يك فروند ناو ايراني، اعلام كرد: «با نزديك شدن كشتي توپ‌دار ايران به كاروان، بلافاصله دو كشتي جنگي امريكايي به‌سوي آن تغيير جهت دادند و از طريق بي‌سيم جوياي قصد آن شدند. فرمانده كشتي ايراني به دو كشتي امريكايي اعلام داشت كه در حال گشت‌زني در آب‌هاي بين‌المللي خليج[فارس] است و بلافاصله اين كاروان را دور زد و مسير شمال را در پيش گرفت. كشتي جنگي ايراني مدتي و تا مسافتي به طول پنج كيلومتر به موازات كاروان دريايي امريكا حركت كرد. اين حادثه در ساعت 15:30 به وقت تهران و در نزديكي آب‌هاي "رأس‌الخيمه" روي داد.»[۲۰]
گزارش- 268
ايالات متحده امريكا با دريافت پاسخ منفي از كشورهاي اروپايي براي مشاركت در عمليات مين‌روبي، به عمليات تقويت نيروهاي خود سرعت بيش‌تري داده است. مسئولان "كانال سوئز" اعلام كردند كه يك ناو موشك‌انداز امريكايي از نوع ضربتي "اوليور" در ساعت 13:25 به‌وقت گرينويچ با عبور از كانال سوئز، راهي منطقه خليج‌فارس شد. اين ناو كه به موشكهاي سطح به هوا و سطح به سطح مجهز است، مي‌تواند دو هلي‌كوپتر سبك هوابرد چند مأموريتي را حمل كند. خبرگزاري "آسوشيتدپرس" با اعلام اين خبر افزود: «رزم‌ناو امريكايي "آيووا" نيز دستور حركت به طرف خليج‌فارس را دريافت كرده است.»[۲۱] راديو مسكو نيز به نقل از مقام‌هاي پنتاگون گفت: «ناو جنگي بزرگ امريكايي به‌نام "ميسوري" هم به‌سوي خليج‌فارس روانه شده است. اين رزم‌ناو به سلاح‌هايي مجهز است كه استعداد دارند به نواحي ساحلي و عميق داخل ايران ضربات خنجري وارد آورند.»[۲۲] به گفته راديو مسكو، فرمانده نيروي دريايي امريكا در اقيانوس آرام، اعزام نيرو به خليج‌فارس را براي حفظ منافع امريكا لازم دانسته و گفته است: «از زمان اعزام كشتي به خليج‌فارس براي اسكورت نفت‌كش‌هاي كويتي كه با پرچم امريكا حركت مي‌كنند، ظرفيت كاري ناوگان امريكا در اقيانوس آرام در خاور دور كاهش نيافته است.» وي افزوده است: «اعزام نيروهاي تازه نفس وظيفه سختي است كه تا زماني كه منافع امريكا اقتضا مي‌كند، اين وظيفه انجام خواهد شد. وظيفه يگان‌هاي نظامي در حال تقويت امريكا در خاورميانه بسيار سخت اما قابل تحمل است.»[۲۳] راديو مسكو در تفسير ديگري به عملكرد متناقض امريكا در بحران خليج‌فارس پرداخت و گفت: «دولت ايالات متحده امريكا به اتفاق ساير اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد قطع‌نامه‌اي را امضا كردند كه راه قطع جنگ ايران و عراق و برقرار ساختن صلح و امنيت در خليج‌فارس را باز مي‌كند و ليكن واشنگتن در عين حال به منظور خنثي كردن تحقق اين قطع‌نامه، اقداماتي انجام مي‌دهد. دولت ايالات متحده به جاي آن‌كه به حضور نظامي خود در خليج‌فارس پايان دهد و به اين وسيله موجبات تنش‌زدايي در منطقه را فراهم سازد، به تقويت نيروهاي خود در منطقه ادامه مي‌دهد.» اين راديو افزود: «تاكنون 17 فروند ناو جنگي امريكا در خليج‌فارس متمركز شده‌اند و پنتاگون قصد دارد شمار ناوهاي جنگي خود در خليج‌فارس را در آينده نزديك به 24 فروند برساند.»[۲۴]
گزارش- 269
با وجود تكنولوژي پيش‌رفته تجهيزات امريكا و حضور گسترده ناوهاي جنگي اين كشور در خليج‌فارس، كارشناسان نظامي به كار‌آيي آنها در رويا‌رويي با نيروهاي ايراني و ابتكارات ساده اين نيروها به ويژه استفاده از قايق‌هاي تندرو در منطقه، ابراز ترديد مي‌كنند. خبرگزاري رويتر به نقل از برخي مقام‌ها و كارشناسان امريكايي گزاش داد: «مشكل اصلي آن است كه نيروي دريايي فوق مدرن امريكا، به رادار، موشك و كامپيوتر براي رديابي تجهيزات جنگي و پوسته‌هاي فلزي هواپيماها و موشك‌ها مجهز هستند ولي به هيچ‌وجه آمادگي مقابله با يك قايق ماهي‌گيري تبديل شده به قايق جنگي را ندارند. يكي از قايق‌هاي تندرو ايران ساخته شده از پشم‌شيشه يا چوب با انجام يك مأموريت انتحاري ممكن است بتواند تمامي رادارها و تجهيزات حرارت ياب را زير پا گذاشته و يك رزم‌ناو امريكايي يا نفت‌كش كويتي داراي پرچم امريكا را مورد اصابت قرار دهد. كارشناسان نظامي امريكا اظهار عقيده كردند كه مقابله با قايق‌هاي مملو از مواد منفجره كه افراد آماده شهادت آنها را هدايت مي‌كنند، بسيار مشكل است.»[۲۵] به گزارش خبرگزاري رويتر، "جان پايك" سخن‌گوي "فدراسيون دانشمندان امريكا" گفته است: «توپهاي "فالانكس" به هنگام به‌كارگيري عليه موشكي كه به‌سوي آن شليك مي‌شود، مثمر هستند ولي در مقابله با قايق‌هاي كوچك هيچ ارزشي ندارند. 9 فروند رزم‌ناو امريكايي در حال مأموريت در خليج‌فارس، به توپهاي 20 ميلي‌متري فالانكس با نواخت تير بيش از يك هزار گلوله در دقيقه عليه هواپيما يا موشك دشمن با برد مؤثر دو مايل، مجهز هستند. با اين‌حال توپهاي فالانكس براي حمله به قايق‌هاي كوچك طرح‌ريزي نشده‌اند و توپهاي دوربرد 5 اينچي (120 ميلي‌متري) نيز كارايي چنداني در مقابله با اين قايق‌ها ندارند.[۲۶] "ژان لاروك" مدير" مركز اطلاعات دفاعي واشنگتن" نيز گفته است: «شيوه شليك توپهاي 120 ميلي‌متري به گونه‌اي است كه قادر به هدف قرار دادن اشياء در فاصله نزديك نمي‌باشد و به‌طور كلي ما بر اساس اين تصور كه ايراني‌ها به خاطر وحشت از اقدام تلافي‌جويانه به كشتي‌هايمان حمله نخواهند كرد، در خليج‌فارس حركت مي‌كنيم، اما اگر آنها تصميم به حمله بگيرند، ممكن است قبل از اين‌كه بتوانيم دست به تلافي بزنيم، امريكاييان جان خود را از دست داده باشند.» "جوليان ليك" دريادار بازنشسته امريكايي نيز در مورد اوضا‌ع اقليمي خليج‌فارس و تأثير آن بر عمليات نيروهاي امريكا در منطقه، گفته است: «بالا بودن درجه حرارت و رطوبت در خليج‌فارس باعث مي‌شود كه مبارزه عليه قايق‌هاي كوچك در اين منطقه بسيار مشكل شود.» وي افزوده است: «هوا تقريباً به اندازه آب، گرم است و درون قايق‌ها و سرنشينان آنها نيز به همين اندازه گرمي دارند، به‌طوري‌كه رديابي آنها به‌وسيله اشعه مادون قرمز كه بر اساس اختلاف درجه حرارت كار مي‌كند، بي‌نهايت مشكل است.»[۲۷] روزنامه "واشنگتن تايمز" به مشكلات و پي‌آمدهاي سياسي درگيري با ايران اشاره كرد و نوشت: «امريكا قادر است در مقابل حملات ايران در خليج‌فارس امكانات وسيع نظامي‌اش را از كشتي‌هاي جنگي تا بمب‌افكن‌هاي ب ـ 52 به‌كار گيرد، با اين‌حال حتي‌كوچك‌ترين عكس‌العمل نظامي عليه ايران، مي‌تواند براي امريكا مشكلات سياسي عظيمي به‌وجود آورد. هدف اصلي امريكا در صورت حمله ايران عليه نيروهاي امريكا، پايگاه دريايي ايران در بندرعباس خواهد بود. اقدام نظامي امريكا عليه ايران همچنين به نفع شوروي تمام خواهد شد و ايران بيش از پيش به جانب اين كشوركشانده خواهد شد و در نتيجه روس‌ها در خليج‌فارس صاحب نفوذ بيش‌تري خواهند شد؛ در حالي‌كه هدف عمده امريكا از افزايش حضور نظامي‌اش در منطقه، جلوگيري از افزايش نفوذ شوروي در خليج‌فارس بود.»[۲۸]
گزارش- 270
"واهه پتروسيان يكي از مفسران نشريه اقتصادي "ميد" (ميدل ايست اكونوميك دايجست) در تفسيري از عملكرد ايران در خليج‌فارس، پيش‌بيني كرد كه ايران مستقيماً به كويت حمله خواهد كرد. وي نوشت: «جمهوري اسلامي ايران عهد كرده است كه به خاطر فاجعه مكه، از امريكا انتقام بگيرد و اكنون بدون شك سعي خواهد كرد در مسير كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي كه توسط ناوگان امريكا محافظت مي‌شود، مين رها كند و اگر ايران نتواند مسيرهاي دريايي را مين‌گذاري كند، اين احتمال به‌طور واقعي وجود دارد كه مستقيماً به كويت حمله كند. هشدارهاي ايران جدي تلقي مي‌شود.» واهه پتروسيان" افزود: «مقامات عالي‌رتبه ايراني قبلاً در اين زمينه هشدار داده و تأكيد كرده‌اند كه چنانچه عراق به حملات خود عليه تأسيسات نفتي ايران ادامه دهد، كويت از چند طريق با موشكهاي مستقر در شبه جزيره فاو مورد حمله قرار خواهد گرفت. ايران ممكن است ابتدا سعي كند بنادر كويت را مين‌گذاري كند و آن‌گاه كشتي‌هاي پهلو گرفته را هدف قرار دهد.»[۲۹] نشريه "ميد" ضمن بررسي سياست خارجي امريكا در خليج‌فارس، در مورد پي‌آمدهاي آن نوشت: «امريكا با نصب پرچم خود بر فراز نفت‌كش‌هاي كويتي و عبور دادن آنها از تنگه‌هرمز كه در تيررس موشكهاي كرم ابريشم ايران قرار دارد، "آيت‌الله خميني" را تشجيع مي‌نمايد تا به نيروي دريايي ايالات متحده حمله كند. اگر امام خميني از حمله خودداري نمايد، عمل امريكا تا حدي غرور انقلابي مردم ايران را كم خواهد كرد؛ اين امر در نهايت يك پيروزي نمادين به‌شمار خواهد رفت، اما ايران خود قدرت نماديني را در خاورميانه نشان داده است. اگر ريگان آقاي خميني را تحقير كند، يعني در صورت حمله ايران به كشتي‌هاي امريكايي يا دست زدن به اعمال تروريستي در غرب، ايران را بمباران نمايد، در آن‌صورت كشورهاي عرب حاشيه خليج‌فارس طعم قاطعيتي كه به‌شدت براي آنها ضروري است، خواهند چشيد و غرب اولين قدم را بر اتخاذ سياست مؤثر بازدارنده در خليج‌فارس، خواهد برداشت.»[۳۰]
گزارش- 271
خبرگزاري آلمان درباره اقدامات سياسي جديد امريكا براي تصويب قطع‌نامه‌اي جهت تحريم تسليحاتي ايران گزارش داد: «امريكا مشورت‌هاي رسمي را با ديگر اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل در مورد قطع‌نامه‌اي آغاز كرده است كه براساس آن، مجازات‌هايي عليه ايران يا عراق به‌دليل خودداري از قبول يك آتش‌بس، اعمال مي‌شود. مقامات رسمي امريكا تهيه مفاد قطع‌نامه‌اي را آغاز كرده‌اند كه يك تحريم جهاني اسلحه عليه هريك از دو كشوري كه از زمين گذاردن اسلحه در جنگ هفت ساله خليج‌فارس خودداري كند، اعمال خواهد كرد. ولي "شوارد نادزه" وزير خارجه شوروي در ژنو گفت: هنوز زود است كه درباره مجازات‌ها تا پايان يافتن مأموريت "خاوير پرز دكوئيار" بحث شود.»[۳۱] در اين حال، نمايندگان مجلس سناي امريكا به اتفاق آرا، متني را در پشتيباني از تلاش‌هاي اين كشور براي برقرار آتش‌بس و مذاكره جهت پايان دادن به جنگ ايران و عراق، به تصويب رساندند.[۳۲] فشارهاي سياسي منطقه‌اي نيز هم‌آهنگ با فشارهاي بين‌المللي عليه ايران، اعمال مي‌شود. تونس پيشنهاد كرده است كه شوراي وزيران اتحاديه عرب جلسه فوق‌العاده‌اي براي بررسي امكان استقرار صلح بين ايران و عراق، تشكيل دهد. خبرگزاري تونس با اعلام اين مطلب گزارش داد: «اغلب كشورهاي عضو به اين پيشنهاد پاسخ مثبت داده‌اند.»[۳۳] وزير خارجه كويت نيز ضمن اعلام موافقت اين كشور با پيشنهاد تونس، گفت: «كويت حاضر است در تاريخي كه مخفيانه تعيين خواهد شد. ميزبان اين اجلاس باشد.»[۳۴]
گزارش- 272
هفته نامه "اكونوميست" چاپ لندن، در مقاله‌اي اقدامات مختلفي را كه غرب براي سرنگون كردن جمهوري اسلامي ايران انجام داده است، مورد بررسي قرار داده و با توجه به ساختار سياسي و اجتماعي ايران، به‌كاربردن نيروي نظامي و دل‌بستن به اختلاف جناحي را بي‌ثمر دانست و راه‌كار جديدي پيشنهاد كرد. در سرمقاله اين نشريه آمده است: «دشمنان ايران در غرب اين درس را فراموش كرده‌اند كه انقلاب اسلامي را نمي‌توان به‌وسيله نيروهاي خارجي واژگون ساخت و به همين دليل آنها علي‌رغم نيرومندي، گيج و ضعيف به‌نظر مي‌رسند و ايران با اين‌كه نيمي از اعمالي را كه رهبران آتش‌افروز آن ادعا مي‌كنند، نمي‌تواند انجام دهد، ولي شكست‌ناپذير به نظر مي‌رسد. كشورهايي كه با ايران معامله كرده‌اند، يك به يك خطرات خوش‌رفتاري با اين كشور را دريافته‌اند و در هر مورد اجراي سياست‌هاي ضعيف تحت پوشش مصلحت‌گرايي، به شكست منجر شده است.» هفته‌نامه "اكونوميست" سپس با اشتباه خواندن برداشت غرب از وجود جناح‌ها در ايران، نوشته است: «روحانيت ايرا ن هم داراي جناح‌ها و اختلافات است اما خارجيان بيش از حد تحت تأثير علايم وجود اختلاف قرار گرفته‌اند و نسبت به توانايي خود در بهره‌برداري از آنها بيش از حد اطمينان دارند. آنها نه تنها بايد به توانايي حكومت ايران در احضار بيش از يك ميليون مردم با ايمان به خيابان‌هاي تهران توجه كنند، بلكه بايد شواهد گيج‌كننده وجود اتحاد در ايران را نيز ببينند. اگر بخش قابل توجهي از جمعيت 50 ميليوني ايران به انقلاب اعتقاد نداشتند، اين كشور نمي‌‌توانست تاكتيك حملات ايثارگرانه نيروهاي پياده را كه در جنگ با عراق مي‌رود تا دست بالا را به ايران بدهد، به مدت هفت سال ادامه دهد.» اين هفته‌نامه افزود: «كوشش براي پيدا كردن افراد ميانه‌رو در ايران و معامله كردن با آنها ـ كه امريكا و فرانسه به آن مبادرت كرده‌اند ـ حماقت است. اگر افراد ميانه‌رو وجود داشته باشند، تنها از طريق اعمال سياست محكم غرب كه عناصر متعصب‌تر رژيم را بي‌اعتباركند، ظاهر خواهند شد.»[۳۵]
گزارش- 273
هم‌زمان با افزايش تلاش‌هاي امريكا براي تحريم تسليحاتي ايران، خبرگزاري آسوشيتدپرس و روزنامه "تايمز مالي" خريدهاي تسليحاتي ايران و نقش كشورهاي مختلف را در اين باره مورد توجه قرار دادند. خبرگزاري آسوشيتدپرس در مورد حجم خريدهاي ايران گزارش داد: «ايران در سال‌جاري تاكنون حدود يك ميليارد دلار اسلحه خريده‌است و احتمالاً ذخيره موشكهاي كرم ابريشم آن در حال حاضر يك‌صد فروند مي‌باشد.»[۳۶] روزنامه تايمز مالي درباره نقش چين در تأمين نيازهاي تسليحاتي ايران نوشت: «بنا به ارزيابي امريكا، چين بزرگترين فروشنده سلاح‌هاي عمده به ايران است. طي هفت ماه از سال‌جاري، فروش اسلحه چين به ايران تقريباً به 400ميليون دلار بالغ مي‌شود.»[۳۷] از سوي ديگر، خبرگزاري آسوشيتدپرس در گزارشي، كره شمالي را دومين تأمين‌كننده عمده اسلحه ايران خواند و اعلام كرد: «[اين كشور] 250 ميليون دلار تسليحات شامل قطعات توپخانه، مهمات و موشكهاي طرح شوروي ـ زمين به زمين (اسكاد) ـ به ايران داده است.» اين خبرگزاري افزود: «متحدين "پيمان ورشو" نيز حدود 200 ميليون دلار اسلحه ظرف هفت ماهه اول سال‌جاري به ايران فروخته‌اند كه عمدتاً شامل سلاح‌هاي كوچك و مهمات و كاميون‌هاي حمل ونقل مي‌شود. دو متحد اروپايي امريكا يعني پرتقال و اسپانيا نيز حدود 150 ميليون دلار مهمات و قطعات براي صنايع داخلي تسليحات ايران تهيه كرده‌اند و محموله اين دو كشور ظاهراً شامل قطعات ماشين‌آلات نيز هست.»[۳۸]
گزارش- 274
معاون نخست‌وزير عراق "طه ياسين رمضان"، در گفت‌وگو با يك روزنامه عرب‌زبان، با تنفرآور خواندن موضع‌گيري وزير خارجه آلمان[۳۹] و فرصت‌طالبانه و سود‌جويانه دانستن سياست ژاپن[۴۰] در برابر جنگ ايران و عراق، از فراخواني امريكا براي محافظت از نفت‌كش‌هاي كويتي استقبال كرد و گفت: «سياست كويت بيانگر جانب‌داري اين كشور از حق و دفاع از ميهن است و عراق از اين سياست قدرداني مي‌كند.»[۴۱]
گزارش- 275
با فعال شدن اجراي طرح مبارزه با گرانفروشي و احتكار ارزاق عمومي در استان‌هاي مازندران، آذربايجان‌شرقي و گيلان، چند تن از عوامل گرانفروشي و احتكار دستگير شدند و مقاديري كالا ضبط شد. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي از ساري، پانزده تن از عوامل گرانفروشي در شهرهاي تنكابن و رامسر دستگير و به مقام‌هاي قضايي تحويل داده شدند. در مرحله نخست اجراي طرح مبارزه با گرانفروشي در شهرستان مراغه نيز مقدار زيادي كالا و ارزاق كوپني كه به صورت آزاد عرضه مي‌شد، ضبط گرديد.[۴۲]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/17
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، قرارگاه قدس، راوي: برادر علي مژدهي، 13/5/1366، ص71.
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، قرارگاه قدس، راوي: برادر علي مژدهي، 13/5/1366، صص7068.
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، قرارگاه قدس، راوي: برادر علي مژدهي، 13/5/1366، صص70ـ68.
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، قرارگاه قدس، راوي: برادر علي مژدهي، 13/5/1366، صص70ـ68.
- ↑ سند شماره 01509 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، لشكر 31 عاشورا، راوي: برادر ابراهيم‌پور، 17/5/1366، ص21.
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، قرارگاه قدس، راوي: برادر علي مــژدهي،
- ↑ سند شماره 028919 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي و اطلاعاتي شماره 21، از نزاجا (معاونت عمليات ـ مديريت اطلاعات)، به نيروي زميني سپاه، 24/5/1366، ص18.
- ↑ سند شماره 028836 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: پيام‌هاي صادره از قرارگاه فتح، 20/5/1366، ص6.
- ↑ سند شماره 97320 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي، ستاد سپاه يادزهم امام حسن عسگري(ع) كردستان ـ اطلاعات، 25/5/1366، ص2.
- ↑ سند شماره 069944 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: سپاه امام حسن عسگري(ع)، 18/6/1366، ص1.
- ↑ سند شماره 069987 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: فرمانده قرارگاه حمزه(ع)، 21/5/1366؛ و ـ سند شماره 028977 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي اطلاعاتي شماره 4، تيپ مستقل 313 حر، 1/6/1366، ص8.
- ↑ سند شماره97321 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: دفتر نمايندگي امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي (مركز)، 25/5/1366، ص1.
- ↑ سند شماره028919 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبه‌اي اطلاعاتي شماره 21، از نزاجا (معاونت عمليات و اطلاعات)، مدير اطلاعات به نيروي زميني سپاه، 24/5/1366، ص19.
- ↑ سند شماره 069960 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرماندهي قرارگاه حمزه(ع)، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 20/5/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 18/5/1366، ص20، به نقل از شبكه تلويزيوني ا.بي.سي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، صص22ـ20، به نقل از راديو بي.بي.سي، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 18/5/1366، ص16، به نقل از خبرگزاري آسوشيتدپرس.
- ↑ Moore Molly. Sanfrancisco Chronicle (Aug 12 1987) P. 15 Washin gton Post.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص29 به نقل از راديو امريكا، 20/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، ص30، خليج‌فارس ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 18/5/1366، ص20، به نقل از خبرگزاري آسوشيتدپرس.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، صص22ـ20، به نقل از راديو بي.بي.سي، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 17/5/1366، ص20، به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره142، 18/5/1366، صص 23ـ22، به نقل از راديو مسكو، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه رسالت، 18/5/1366، ص12، خبرگزاري رويتر.
- ↑ روزنامه كيهان، 18/5/1366، ص2، خبرگزاري رويتر.
- ↑ روزنامه رسالت، 18/5/1366، ص12، به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره142، 18/5/1366، صص 28ـ27، واشنگتن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه "واشنگتن تايمز"، 17/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره142، 18/5/1366، صص29ـ27، لندن ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 17/5/1366.
- ↑ اداره كل مطبوعات و رسانه‌هاي خارجي وزارت ارشاد اسلامي، بررسي مطبوعات جهان، نشريه شماره 1262، 26/6/1366، ص28، به نقل از نشريه "ميد" چاپ لندن، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 18/5/1366، ص16.
- ↑ روزنامه كيهان، 17/5/1366، ص20.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 18/5/1366، ص16، تونس ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره142، 18/5/1366، ص5، كويت ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه "السياسه"، 17/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، صص7ـ6، لندن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از هفته نامه "اكونوميست" چاپ لندن 17/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، ص12، واشنگتن ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس، 17/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، ص5، راديو بي.بي.سي، روزنامه "تايمز مالي"، 17/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 142، 18/5/1366، صص14ـ13، واشنگتن ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس، 17/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 17/5/1366، ص20، خبرگزاري كويت، به نقل از واحد مركزي خبر.
- ↑ روزنامه رسالت، 17/5/1366، ص12، تهران ـ واحد مركزي خبر.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 17/5/1366، ص20، خبرگزاري كويت، به نقل از واحد مركزي خبر.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي 18/5/1366، ص4.