1366.05.20
روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.20 | |
---|---|
نامهای دیگر | بیست مرداد |
تاریخ شمسی | 1366.05.20 |
تاریخ میلادی | 11 اوت 1987 |
تاریخ قمری | 15 ذیحجه 1407 |
گزارش- 307
امروز دشمن در منطقه عملياتي نصر7، ساعت 22:00 ارتفاعات دوپازا بهويژه ارتفاع بلفت را بهشدت زير آتش توپخانه قرار داد. در پاسخ به آتش دشمن، توپخانه خودي نيز فعال شد و نيروهاي تيپ نبياكرم(ص) نيز بهحال آمادهباش درآمدند. دشمن در ساعات آخر شب ارتباط بيسيمي بين يگانهاي خود را افزايش داد و با شدت بيشتري روي ارتفاعات خودي و جادههاي عقبه بلفت آتش ميريخت.[۱] در منطقه "ميمك" نيز نيروهاي ارتش سه ارتفاع را در يالهاي انتهايي ميمك و "كهنه ريگ" از وجود نيروهاي عراقي پاكسازي كردند. در اين عمليات، سه دستگاه تانك، دو دستگاه نفربر، يك انبار مهمات و يك قبضه كاتيوشاي دشمن منهدم شد.[۲] از سوي ديگر، هواپيماهاي عراقي در پشتيباني از نيروهاي خود در ساعت 13:45 اين منطقه را بمباران كردند.[۳]
گزارش- 308
امروز به تلافي حملات هوايي روز گذشته دشمن به مناطق مسكوني و اقتصادي ايران، مراكز اقتصادي و نظامي عراق در مناطق مرزي زير آتش توپخانه نيروهاي خودي قرار گرفت. در اين گلولهباران، يكي از قرارگاههاي تاكتيكي لشكر ـ 14 از سپاه هفتم عراق و نيز پادگانهاي آموزشي، تأسيسات نظامي ـ اقتصادي اطراف "بندر امالقصر"، اتوبان بصره ـ العماره و جاده فاو ـ امالقصر هدف آتش نيروهاي خودي قرار گرفت كه ضمن وارد آمدن خساراتي به آنها، چند تانك، نفربر و خودرو تداركاتي نيروهاي عراقي به آتش كشيده شد.[۴]
گزارش- 309
بنابه گزارش فرمانده قرارگاه رمضان، پايگاههاي عراق در جاده اصلي شهر"عماديه" ـ "سرسنگ" در استان دهوك، هدف حملات پيشمرگان حزب دمكرات كردستان عراق از قواّت شاخه يك نيروهاي مردمي، قرار گرفت. در اين حمله، مبارزان كرد عراقي پس از يك درگيري شديد، با تصرف مركز "گردان 87 الخفيفه" پياده، مركز "گروهان گري گويزه" و هفت پايگاه عراق، بيش از يكصد تن از نيروهاي دشمن را به هلاكت رساندند كه جنازه 75 تن از آنان بهدست پيشمرگان افتاد. در ميان كشتهها، جسد فرمانده گردان فوق، بهنام مستعار "سعيد خليل سيلواني" ديده ميشود. همچنين نيروهاي اين حزب علاوهبر به غنيمت گرفتن مقداري اسلحه و مهمات، تعدادي از افراد دشمن را نيز به اسارت درآوردند كه تاكنون 45 تن از آنان به پشت جبهه در مناطق آزاد شده منتقل شدهاند.[۵]
گزارش- 310
امروز در درگيري بين نيروهاي ژاندامري و افراد حزب دمكرات ايران كه در حوالي "روستاي سارتكه" از توابع سردشت روي داد، يك تن از نيروهاي خودي زخمي شد. همچنين بر اثر اصابت گلوله خمپاره حزب دمكرات به اين روستا، يكي از اهالي كشته شد و دو تن زخمي شدند.[۶] از سوي ديگر، در درگيري بين نيروهاي خودي و حزب دمكرات در منطقه "الواتان" سردشت، سه تن از نيروهاي خودي زخمي شدند.[۷] بهعلاوه، نيروهاي خودي در يك عمليات تعقيب و گريز، سه تن از افراد "هيزگرين" حزب دمكرات را در "روستاي مافران" از توابع اروميه، به هلاكت رساندند.[۸] سه تن ديگر از اعضاي اين حزب نيز در منطقه مريوان، بدون سلاح و تجهيزات تسليم نيروهاي خودي شدند.[۹]
گزارش- 311
نيروهاي رزمي تخصصي بسيج، از استانهاي زنجان، سمنان، مازندران، گيلان و لرستان عازم ميدانهاي جنگ شدند و لشكرهاي عشايري و بسيجي در استانهاي فارس و باختران، قدرت رزمي خود را به نمايش گذاشتند. همچنين نيروهاي داوطلب مشمول استان زنجان به استعداد پنج گردان، با عنوان "مدافعان خليجفارس" راهي جبهههاي نبرد شدند.[۱۰]
گزارش- 312
نماينده امام در شوراي عالي دفاع حجـتالاسلام والمسلمين هاشمي رفسجاني، امروز از كارخانجات واحد توليد موشك و تسليحات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بازديد كرد. وي طي سخناني در جمع كاركنان اين واحدها، با اشاره به برتري روحيه شهادتطلبي در خليجفارس در برخورد با امريكا، بر توليد سلاح در داخل كشور تأكيد كرد و گفت: «جوانهاي ما با بهكارگيري و ساخت انواع قايقها و سلاحها، امكانات خوبي در دريا به وجود آوردهاند كه براي امريكا شناخته شده نيست، چرا كه اين امكانات را خود ما توليد كردهايم.» وي تأكيد كرد: «كليه امكانات دريايي غرب در مقابله با گروههاي شهادتطلب، عاجز خواهند ماند.» وي افزود: «اگر ما ميخواستيم مين و يا ساير سلاحهاي ديگر را بخريم، كار ما به جايي نميرسيد، اما امروز با همين رشد در صنايع نظامي، ميبينيم كه امريكا واقعاً عاجز مانده است.»[۱۱] رييس مجلس درباره حادثه برخورد روز گذشته نفتكش پانامايي تكزاكو كاربين ـ حامل نفت ايران ـ به مين در خارج از خليجفارس كه براي نخستينبار اتفاق افتاده است، گفت: «اين مسئله براي ما قابل توجه است، چرا كه محل اصابت مين به كشتي مذكور نقطهاي است كه تمام كشتيها از آنجا عبور ميكنند. البته قضاوت در اين زمينه هنوز زود است، اما يك احتمال اين است كه خود امريكاييها آن مين را كارگذاشته باشند. احتمال ديگر اين است كه عوامل امريكا و آنهايي كه از امريكا براي حضور در منطقه دعوت كردهاند، اينكار را كرده باشند.» وي افزود: «بههرحال تصادفي نيست كه مين در نقطهاي كار گذاشته شده است كه هم محل عبور كشتي امريكايي و هم محل عبور نفت ما از آن منطقه است.»[۱۲] آقاي هاشمي درباره اقدامات امريكا در خليجفارس خطاب به كشورهاي غربي گفت: «كشورهاي بلوك غرب مطمئن باشند كه امريكا نميتواند سودي ببرد، مگر اين كه خليجفارس را براي كشورهاي غربي ناامن كند.»[۱۳]
گزارش- 313
سومين كاروان نفتكشهاي كويتي شامل سه نفتكش و چهار رزمناو امريكايي، با يك روز تأخير به آبهاي ساحلي كويت رسيدند.[۱۴] سخنگوي "پنتاگون" درباره حوادث اخير و تدابير جديد اين سازمان در خليجفارس، گفت: «هواپيماها و يك فروند كشتي جنگي ايران حركت اين كاروان را در حال حركت از داخل تنگه هرمز زير نظر داشتند، اما حادثهاي گزارش نشده است.» اين سخنگو افزود: «پنتاگون يك فروند كشتي به ارزش يك ميليارد دلار و با تجهيزات پيشرفته كه به يك سيستم الكترونيك مجهز است و بهطور همزمان ميتواند صدها هدف را در آسمان، و رو و زير آب شناسايي كند، به خليجفارس اعزام كرده است و در روزهاي اخير به كاروان نفتكشهاي كويتي خواهد پيوست.» خبرگزاري يونايتدپرس با مخابره اين خبر افزود: «اين اولين باري است كه يك كشتي از نوع "ايجيس كروزر" وارد خليجفارس ميشود.»[۱۵] منابع كشتيراني، كشتي "والي خورج" را يك كشتي تداركاتي اعلامكردند كه امريكا آنرا اجاره كردهاست و پس از تجهيز به وسايل صوتي مينياب، از آن براي پاكسازي مين، پيشاپيش كاروان نفتكشهاي كويتي استفاده خواهدشد.[۱۶]
گزارش- 314
امروز چهار مين دريايي در سواحل "بندر فجيره" امارات متحده عربي كشف شد. خبرگزاري فرانسه در اين باره گزارش داد: «منابع دريايي در خليج[فارس] تصريح ميكنند در مجموع چهار مين بامداد امروز سه شنبه در ساحل بندر فجيره در دريايي عمان در منطقهاي كه نفتكش تكزاكو كاربين متعلق به يك شركت امريكايي بعد از ظهر روز گذشته با يك مين برخورد كرد، كشف شده است. اين منابع كشف سومين مين شناور در اين منطقه در سحرگاه امروز توسط هليكوپترهاي نيروي دريايي عمان كه توسط "بيمه لويدز" اعلام شده بود، مورد تأييد قراردادند. به گفته همين منابع، چهار مين نيز توسط يك كشتي تجاري كه بلافاصله توسط راديو بر روي امواج اضطراري هشدار دادهشدهبود، رديابي شد.»[۱۷]
گزارش- 315
سرپرست ستاد تبليغاتي جنگ دكتر "كمال خرازي"، در گفتوگو با شبكه دو تلويزيوني آلمان، با رد اتهامات امريكا، در پاسخ به اين پرسش كه آيا مينها آنگونه كه وزير دفاع امريكا گفته است توسط ايران كار گذاشته شده يا اينكه دستهاي ديگري آنها را كار گذاشته است؟ گفت: «در منطقه خليجفارس مينهاي بسياري وجود دارد كه يا عراق يا ما (ايران) و يا كشورهاي ديگر كار گذاشتهاند.» وي افزود: «ميني كه به نفتكش پانامايي اصابت كرده است، به نظر ما توسط امريكاييها كار گذاشته شده است، چون اين تانكر اولاً نفت خود ما را حمل ميكرد، ثانياً در اطراف آن منطقه، مينهاي ديگري هم پيدا شده كه در نزديكي كشتيهاي جنگي شوروي بودهاند. اينها شواهدي دال بر تشديد گمان ما مبنيبر مسئوليت امريكا در گذاشتن اين مينهاست.» دكتر "خرازي" همچنين درباره موضع جمهوري اسلامي ايران در برابر قطعنامه شوراي امنيت گفت: «بعضي از قسمتهاي اين قطعنامه مورد موافقت ما نيست، ولي برخي از قسمتهاي آن براي ما قابل توجه است. ولي بايد ديد كه در اين قطعنامه به چه چيزي اولويت داده شده است.» سر پرست ستاد تبليغات جنگ افزود: «به نظر ميرسد كه در اثر فشار امريكا، در اين قطعنامه اولويت به حفظ رژيم عراق داده شده است، در حاليكه به نظر ما بايد به صلح الويت داده شود.»[۱۸]
گزارش- 316
در پي برخورد كشتي تكزاكو كاربين به مين در خارج از خليجفارس و كشف مين در آبهاي فجيره، انگلستان و فرانسه با تجديدنظر در مواضع قبلي خود، تصميم به اعزام ناوگان مينروب به منطقه گرفتند. اين دو كشور، وجود كشتيهاي مينروب را براي حفاظت از ناوگان دريايي خود در منطقه خليجفارس ضروري ميدانند. براساس اين تصميم، انگلستان چهار فروند و فرانسه دو فروند كشتي مينروب به منطقه اعزام خواهند كرد.[۱۹] راديو بي.بي.سي. در گزارشي در اين باره گفت: «عصر امروز وزارت دفاع انگليس در يك اقدام غيرمترقبه اعلام كرد كه چهار فروند كشتي مينروب و يك كشتي پشتيباني به خليجفارس اعزام خواهد كرد."تاچر" نخستوزير انگليس، تا قبل از وقايع ديروز در خليجفارس، علاقهمند نبود كه كشتيهاي مينروب به خليجفارس اعزام كند و ترجيح ميداد كه در جستوجوي راهحلي براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق باشد و تلاشهاي ديپلماتيك خود را متوجه سازمان ملل كند، اما با كشف سه مين ديگر در منطقهاي خارج از خليجفارس، تهديد نسبت به امنيت كشتيراني بينالمللي، بسيار جديتر از قبل ارزيابي شدهاست و انگليس در اين ميان از امكانات مينيابي قابل توجهي كه ايالات متحده به آن نياز دارد، برخوردار است.» بي.بي.سي. افزود: «دولت انگليس تأكيد كرده كه كشتيهاي مينياب اين كشور از واحدهاي گشتي نيروي دريايي كشور حفاظت خواهند كرد و اعزام اين كشتيها به منطقه، در پاسخ به درخواست ايالات متحده نيست. واحدهاي گشتي نيروي دريايي انگلستان كه كشتيهاي اين كشور را در داخل تنگه هرمز اسكورت ميكنند، به مناطق شمال خليجفارس وارد نميشوند.»[۲۰] "جرج باركر" وزير دفاع انگليس نيز در مصاحبه با شبكه تلويزيوني اين كشور گفت: «ما فقط در صدد آن هستيم كه آبهاي بينالمللي را از وجود مين پاك كنيم؛ مينهايي كه ميتوانند نه تنها كشتيهاي ما، بلكه كشتيهاي ديگران را نابود كنند و اين وضع قابل قبول نيست.» وزير دفاع انگليس درباره احتمال عمليات مشترك نظامي امريكا و انگليس گفت: «چهار فروند ناو مينروب از سوي انگليس ممكن است نيروي بزرگي به نظر آيد، اما با توجه به وسعت خليجفارس، نيروي بسيار كوچكي است.» وي شكلگيري اين همكاري را ناممكن دانست و افزود: «در هر حال ناوهاي ضدمين سرگرم محافظت از ناوگان انگليس و كشتيهاي انگليسي خواهند بود و فكر ميكنم ظرفيت لازم براي كمك به عمليات همراهي كشتيهاي كويتي توسط ناوگان امريكا را نداشته باشد.»[۲۱] از سوي ديگر، فرانسه نيز تصميم خود را در زمينه اعزام دو فروند كشتي مينروب به خليجفارس، اعلام كرد. "آندره ژيرو" وزير دفاع فرانسه، با اعلام اين خبر گفت: «هدف از اعزام اين كشتيها، تقويت نيروهاي فرانسه در اقيانوس هند است.»[۲۲]
گزارش- 317
"زانون" وزير دفاع ايتاليا با رد درخواست اعزام مينروب به خليجفارس، پيشنهاد كرد كه اتحاديه اروپاي غربي، تلاش كشورهاي اروپايي را براي حراست از آزادي كشتيراني در خليجفارس همآهنگ كند. خبرگزاري يونايتدپرس به نقل از اين مقام ايتاليايي افزود: «دولت ايتاليا در حال حاضر قصد ندارد در تصميم اوليه خود مبنيبر عدم اعزام مينجمعكن به خليجفارس، تجديد نظر كند.[۲۳] و هنوز براين عقيده است كه سازمان ملل بهترين مرجع براي حل و فصل بحران خليجفارس بهشمار ميرود. جاي تأسف است كه برخي كشورهاي اروپايي بهطور يكجانبه تصميمگيري ميكنند.» وي افزود: «البته احتمال اعزام كشتيهاي مينروب ايتاليا به خليجفارس رد نميشود، ولي يك چنين اقدامي بايد قبلاً از سوي پارلمان ايتاليا مورد تصويب قرار گيرد.» [۲۴] "واينبرگر" وزير دفاع امريكا، در گفتوگو با خبرنگاران گفت: «امريكا در صدد ترغيب ديگر كشورها براي پيوستن به طرح تشكيل يك نيروي دريايي بينالمللي براي مينروبي در هر نطقه از جهان ميباشد. باز نگهداشتن آبهاي بينالمللي به سود تمامي كشورهاي ذينفع در امور كشتيراني است و امريكا اميدوار است تشكيل يك نيروي بينالمللي مينروب، به زودي به مرحله انجام درآيد.»[۲۵] واينبرگر در مورد سياستهاي امريكا در خليجفارس، گفت: «نيروهاي امريكا با تهديدهاي ايران، از خليجفارس خارج نخواهند شد و ناوها و هواپيماهاي امريكايي پاسخ لازم را به هر تهديد خصمانهاي خواهند داد. ما كاملاً مصمم هستيم كه اسكورت نفتكشها را دنبال كنيم.» وي افزود: «ما ناگزيريم با آنچه كه مانع از اجراي اين مأموريت شود، به نحو مقتضي برخورد كنيم.» وي گفت: «تهديدهاي ايران عليه واشنگتن، ريگان را وادار نميسازد نيروهاي متشكل از 17 رزمناو را در منطقه منحل سازد؛ فقط آتشبس بين ايران و عراق و خاتمه خصومتهايي كه كشتيراني تجاري را در منطقه تهديد مـيكند، ميتواند در اين جهت مؤثر واقع شود و چنانچه كشتي يا هواپيماهاي متخاصم در موقعيتي قرار گيرند كه بتواند بـه حملهاي مهلك دست بزنند، فرمانده ناو يا كشتي امريكا اجازه دارد به اقدام مقتضي دست بزند.»[۲۶] در پي تغيير موضع انگلستان و فرانسه ـ كه با اعزام مينروب به خليجفارس آن را نشان دادند ـ موضعگيريهاي متفاوتي ابراز شد. "تاس" خبرگزاري رسمي شوروي، در واكنش به آن گزارش داد: «اعزام كشتيهاي مينجمعكن به خليجفارس كه در آنجا واحدهاي قدرتمند شناور امريكايي متمركز شدهاند، باعث تأسف است.» اين خبرگزاري افزود: «امريكا در صدد است تا كشورهاي ديگر را نيز به تشكيل يك نيروي بينالمللي مينروب براي سراسر جهان، متقاعد كند، ولي در حقيقت اين نيرو نخستينبار در خليجفارس بهكار گرفتـه خواهد شد.»[۲۷]
گزارش- 318
به گزارش خبرگزاري فرانسه، صدام حسين ايران را متهم كرد كه مسير كشتيراني بينالمللي در خليجفارس را مينگذاري كرده و عامل كارگزاري مينهايي است كه بسياري از نفتكشها از جمله نفتكش امريكايي را منهدم كرده است. وي افزود: «تهاجم نظامي ايران، ايالات متحده، اتحاد جماهير شوروي، فرانسه و تمام كشورهاي حاشيه خليجفارس را دربر ميگيرد.»[۲۸] "طارق عزيز" وزير خاجه عراق نيز كه از كويت ديدن ميكند، از كشورهاي منطقه خواست تا عليه تهديدهاي ايران در مورد كشورهاي عربي حوزه خليجفارس و منزوي كردن هر چه بيشتر ايران، موضع يكساني را اتخاذ كنند.[۲۹] طارق عزيز در گفتوگو با خبرنگاران گفت: «تهديدات ايران عليه كويت و نيز اعمال جنايتكارانه در مكانهاي مقدس در طول سفر حج و نيز عليه امنيت عربستان سعودي، به وحدت اعراب و نيز يك موضع روشن و محكم عرب محتاج است.» وي افزود: «اعراب بايد به ايران و بقيه دنيا نشان دهند كه قادرند با توسل به تمامي راههاي ممكن، با متجاوزين به مقابله برخيزند.»[۳۰] راديو بي.بي.سي. در تفسيري از سفر طارق عزيز گفت: «با ادامه تشديد تشنج در خليجفارس، بدون شك عراق در پي آن است كه به متحدان خود اطمينان بهدهد كه از سرگرفتن حملات آن كشور به هدفهاي اقتصادي و نظامي ايران، به اين معني نيست كه عراق تلاشهاي ديپلماتيك براي پايان دادن به جنگ را كنار گذاشته است.» اين راديو افزود: «تا زماني كه ايران نسبت به قطعنامه ماه گذشته شوراي امنيت سازمان ملل متحد براي آتشبس كامل، بياعتماد بماند، اينگونه حملات ادامه خواهد يافت.»[۳۱]
گزارش- 319
دكتر ولايتي وزير خارجه ايران، در نامهاي به دبيركل سازمان ملل، پاسخ رسمي ايران به قطعنامه شوراي امنيت را اعلام كرد. در بخشي از اين نامه آمده است: «متن قطعنامه 598 مورد بررسي قرار گرفت. انگيزهها و روشي كه در تدوين اين قطعنامه بهكارگرفته شده و مواضع مطروحه در آن، بيانگر رجعت شوراي امنيت به مواضع غيرقابل توجيه و غيرعادلانه، گذشته است. براي ما كه از ابتداي تجاوز رژيم عراق، بيعدالتيها و سياستبازيهاي اغلب اعضاي دائم شوراي امنيت را شاهد بودهايم، اين تصميم جديد نه محل تعجب و شگفتي است و نه حائز اهميت، ليكن براي شوراي امنيت مايه شرمندگي است كه اينگونه بازيچه و وسيله تأمين اغراض و سياستهاي هيئت حاكمه فعلي امريكا شود.» در اين نامه با اشاره به ماجراي "مكفارلين" آمده است: «در اين شرايط، تبعيت شوراي امنيت از سياستبازيهاي مقطعي امريكا بر ضعف اصولي و عدم قاطعيت اين ركن سازمان ملل متحد در ايفاي نقش حساسي كه بر عهده دارد، گواهي ميدهد. در تحرك اخير، امريكا موفق شد نظرات و مواضع عراق را در يك مجموعه غيرمنطقي، غيرمتوازن و غيرعملي به شوراي امنيت عرضه كند. امريكا با طرح و پيگيري اين قطعنامه، تلاش كرده است تا نفوذ خود را در عراق و در بين كشورهاي حامي او تقويت نمايد.» در اين نامه، دكتر ولايتي مفاد قطعنامه 598 را به دو قسمت تقسيم كرد و ضمن درخواست تقويت جنبههاي مثبت آن، نوشت: «با اين اقدام، راه براي همكاري آينده و تصويب اقدامات قاطع هموار خواهد شد. طرح هشت مادهاي مورخ 1985 دبيركل تنها طرح عملي براي پايان دادن به جنگ است، زيرا ضمن توجه به جوانب مختلف جنگ، بهدور از فشار و مخالفت عراق ارائه شده است. اين طرح هنوز براي تلاشهاي آينده دبيركل زمينه مناسبي ميباشد. جمهوري اسلامي ايران به دبيركل اطمينان ميدهد كه آماده است همكاري خود را با وي در قالب تلاشها و ابتكارات وي ادامه دهد.» در پايان اين نامه آمده است: «تلاشهاي سازنده و قابل ستايش اعضاي بيطرف شوراي امنيت جهت نيل به قطعنامه متعادل و مثبت هرچند به نتايج مطلوبي نرسيده است، ولي به هرحال زمينههايي وجود دارد كه جمهوري اسلامي ايران به همكاري خود تحت شرايطي ادامه دهد تا به موضعي عادلانه از سوي شوراي امنيت منجر شود.»[۳۲] "رجايي خراساني" نماينده ايران در سازمان ملل متحد، پس از ديدار و گفتوگو با پرز دكوئيار و تسليم نامه دكتر ولايتي به وي، درباره پاسخ ايران به قطعنامه 598 گفت: «پاسخ كتبي ايران به قطعنامه، بيشتر به اظهار نظر پيرامون قطعنامه و مشخص كردن محدودههايي كه ما حاضر به همكاري با دبيركل در آنها هستيم، اختصاص دارد.» خبرگزاري رويتر با مخابره اين خبر، به نقل از وي افزود: «قطعنامه اخير شوراي امنيت در مورد توقف جنگ ايران و عراق، كمابيش يك قطعنامه عراقي است ولي با اين حال عراق از رعايت آن خودداري كرده و به حمله عليه ايران ادامه داده است.»[۳۳] راديو امريكا نيز به نقل از نماينده ايران در سازمان ملل متحد گفت: «پاسخ ايران، قطعنامه را رد نميكند، ولي فهرستي از جزئيات مخالفتهاي ايران را درباره آن مطرح ميسازد. پيام تهران، دبيركل سازمان ملل متحد را براي ادامه مشورتهايش با ايران و عراق جهت دستيابي به آتشبس پايدار، تشويق و ترغيب ميكند. رجايي خراساني افزود: "ما تنها به مواردي از روح و نقصهاي قطعنامه كه راضي نيسيتم، اشاره كردهايم و همچنين از موارد بهخصوصي كه همكاريهاي دبيركل ميتواند براي ما مطلوب باشد، ياد كردهايم. ما هنوز معتقديم كه دفتر دبيركل سازمان، مجري و كانال مفيدي است و اگر شوراي امنيت و يا عراق بخواهند، ميتوانند نهايت حسن استفاده را از دفتر دبيركل بهعمل آورند."»[۳۴]
گزارش- 320
امريكا از پاسخ ايران به قطعنامه 598 شوراي امنيت بهشدت انتقاد كرد. به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، "چارلز ردمن" سخنگوي وزارت خارجه امريكا، با ابراز نارضايتي خود از شيوه پاسخ ايران به قطعنامه شوراي امنيت، گفت: «پاسخ ايران به قطعنامه 598 يك انتقاد شديد از امريكاست. اگر ايران روشش را تغيير ندهد، شوراي امنيت بايد بهسرعت عمل كند و راههاي اجراي يك آتشبس را بررسي كند.»[۳۵] راديو امريكا نيز به نقل از وي (چارلزردمن) گفت: «رژيم اسلامي بازخمزبان، به تاكتيكهايي متوسل شده تا از دادن جواب رد به شوراي امنيت سرباز زند.»[۳۶]
گزارش- 321
پاسخ جمهوري اسلامي به قطعنامه 598 و نگاه منتقدانه ايران به عملكرد شوراي امنيت، مورد توجه راديو بي.بي.سي. و خبرگزاري فرانسه قرارگرفته است. راديو بي.بي.سي. پاسخ ايران را يك تهاجم سياسي جديد ناميد و افزود: «در اين نامه كه پاسخ رسمي دولت ايران به درخواست دبيركل سازمان ملل براي قبول قطعنامه اخير شوراي امنيت است، "علياكبر ولايتي" سازمان ملل و شوراي امنيت آن را به عدم آمادگي و نداشتن كفايت لازم براي مقابله با آنچه كه وزير خارجه ايران آن را تجاوزات و جنايتهاي رژيم عراق خوانده است، متهم كرده است.» اين راديو به نقل از مفسر خود افزود: «پاسخ امروز وزير خارجه ايران نشان ميدهد كه ايران تغييري در موضع خود نداده و همچنان ميخواهد كه رژيم عراق كه از نظر ايران طرف متجاوز است، به وسيله سازمان ملل بههمين عنوان شناخته و مجازات شود. يكي از انتقادات شديد ايران از سازمان ملل و به خصوص شوراي امنيت، آن است كه شوراي امنيت از همان ابتدا در سال 1980 [ميلادي] ـ (1359) ـ حمله عراق به ايران، اين كشور(عراق) را محكوم نكرده و قطعنامه 598 نيز كه خواهان آتشبس شده است، با وجود آنكه استفاده از سلاحهاي شيميايي در جنگ را تأييد ميكند ، اما عراق را به خاطر استفاده از اين سلاحها محكوم نكرده است[ر.ك.به: 19/5/1366] اما بعضي از رهبران ايران و از جمله حجتالاسلام هاشمي رفسجاني، همين اشاره قطعنامه به استفاده از سلاحهاي شيميايي در جنگ را نكته مثبت اين قطعنامه دانسته است.»[۳۷] "جان رنه" از بخش شرقي بي.بي.سي. نيز با اشاره به عملكرد شوراي امنيت از ابتداي جنگ و همچنين سياست خارجي ايران، گفت: «از زمان تصويب قطعنامه سازمان ملل متحد تاكنون، هدف سياست و ديپلماسي ايران، نشان دادن چهرهاي منطقيتر از خود به جهان خارج بوده است. حتي تا كنون هم ايران درخواست آتشبس را رسماً رد نكرده است، بلكه شوراي امنيت را به باد انتقاد گرفته است كه چرا عراق را به خاطر شروع جنگ و استفاده از سلاحهاي شيميايي محكوم نكرده است. ايران پيوسته تأكيد كرده كه خواستار برقراري صلح در آبهاي خليجفارس است و يادآور شده كه دليل اصلي بحرانهاي اخير در آن منطقه، فقط حضور ناوگانهاي خارجي است كه براي حمايت از عراق و متحدان آن كشور پا به ميدان گذاردهاند.»[۳۸] در تفسير خبرگزاري فرانسه از پاسخ ايران به قطعنامه شوراي امنيت نيز آمده است: «ايران پس از تقبيح شديد قطعنامه 598 بهعنوان يك اثر امريكايي و نصيحتهايي به سازمان ملل متحد كه بهتر است كارش را انجام دهد، اعلام آمادگي ميكند كه براي تقويت جنبههاي مثبت قطعنامه همكاري داشته باشد. ايران در بخشي از نامهاش چنين اظهار ميدارد كه شوراي امنيت با قرارگرفتن در زير فشارهاي امريكا، به صورت شريكي در جنگ درآمده و به همين دليل تهران ميخواهد با دبيركل سازمان در چارچوب تلاشهاي مستقل و اقداماتش همكاري كند به شرطي كه شورا نيز يك موضع عادلانه اتخاذ و اين كار را با محكوم ساختن متجاوز، آغاز كند.»[۳۹] اين خبرگزاري افزود: «ايران سرانجام پاسخي به سازمان ملل متحد داد كه نه رد قطعنامه شوراي امنيت در رابطه با برقراري يك آتشبس در جنگ عراق با ايران است و نه تأييد آن.»[۴۰]
گزارش- 322
وزير خارجه آلمان "ديتريش گنشر"، براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق مذاكراتي با كشورهاي منطقه انجام داده است. دفتر وزير خارجه آلمان با صدور اطلاعيهاي اعلام كرد: «گنشر مذاكراتي با نمايندگان ايران، عراق، عربستان سعودي و سوريه ظرف چند روز گذشته براي بحث پيرامون تلاشهاي سازمان ملل در جهت پايان دادن به جنگ خليجفارس بهعمل آورده است.» خبرگزاري رويتر به نقل از اين اطلاعيه افزود: «گنشر نتيجه مشورتهاي خود را با "جيمز روبين" كاردار امريكا در آلمان غربي مورد بحث قرار داده است و با ساير اعضاي شوراي امنيت نيز در تماس بوده است.»[۴۱]
گزارش- 323
بحران سياسي ميان ايران و فرانسه همچنان ادامه دارد؛ "شارل پاسكوا" وزير كشور فرانسه، امروز گفت: «دستيابي به يك راهحل براي گشودن بنبست ديپلماتيك بين فرانسه و ايران، بهخاطر درخواست ايران مبنيبراين كه هر يك از دو كشور (ايران و فرانسه) جهت حفاظت از منافعشان مجاز به باقي گذاشتن شش تن از ديپلماتهاي خود در سفارتخانههاي مربوطه باشد، با مانع روبهرو شده است…» وي افزود: «گفتوگوها جهت پايان دادن به بحران سفارت، با كمك ايتاليا و پاكستان كه به ترتيب حفاظت از منافع فرانسه در ايران و منافع ايران در فرانسه را بهعهده گرفتهاند، جريان دارد.»[۴۲]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/20
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، راوي: برادر علي مژدهاي، 13/5/1366، صص79ـ77.
- ↑ سند شماره 097321 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از دفتر سياسي نمايندگي امام در قرارگاه نجف، به دفتر سياسي نمايندگي امام در سپاه مركز، 25/5/1366، ص2.
- ↑ سند شماره 028919 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي اطلاعاتي شماره 21، از نزاجا (معاونت عمليات و اطلاعات مديريت اطلاعات)، به نيروي زميني سپاه، 24/5/1366، ص15.
- ↑ روزنامه رسالت 21/5/1366، ص3.
- ↑ سند شماره 97346 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده سپاه پانزدهم رمضان ـ معاونت اطلاعات، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 27/5/1366.
- ↑ سند شماره 069987 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه(ع)، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 22/5/1366.
- ↑ سند شماره 028919 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي اطلاعاتي، شماره 21، نزاجا ـ معاونت عمليات و اطلاعات، 16/5/1366 تا 24/5/1366، ص20.
- ↑ سند شماره 069992 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه(ع) ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ اطلاعات، 22/5/1366.
- ↑ سند شماره 0435 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: عمليات نصر7، راوي: برادر علي مژدهاي، 13/5/1366، صص79ـ77.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 21/5/1366، ص4.
- ↑ روزنامه رسالت، 21/5/1366، ص2، تهران ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص3، تهران ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 21/5/1366، ص9، به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهايي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص29، به نقل از راديو بي.بي.سي، 20/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص20، واشنگتن ـ به نقل از خبرگزاري يونايتدپرس، 20/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 20/5/1366، خبرگزاري رويتر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، صص22ـ21، منامه ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 20/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 22/5/1366، ص18، بن ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ Sanfrancisco Chronicle (August 12. 1987).
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص27، به نقل از راديو بي.بي.سي، 20/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 146، 22/5/1366، ص5، لندن ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 21/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، صص22ـ21، منامه ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 20/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص20، به نقل از خبرگزاري يونايتدپرس.
- ↑ روزنامه كيهان، 21/5/1366، ص20، خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از خبرگزاري آسوشيتدپرس.
- ↑ روزنامه كيهان، 21/5/1366، ص20، خبرگزاري رويتر.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص20، واشنگتن ـ به نقل از خبرگزاري رويتر.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص20، خبرگزاري تاس.
- ↑ روزنامه رسالت، 22/5/1366، ص22، بغداد ـ خبرگزاري فرانسه.
- ↑ روزنامه كيهان، 21/5/1366، ص آخر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص60، كويت ـ به نقل از خبرگزاري رويتر، 20/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 146، 22/5/1366، ص26، به نقل از راديو بي.بي.سي، 21/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 22/5/1366، ص3.
- ↑ روزنامه رسالت، 21/5/1366، ص آخر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 145، 21/5/1366، ص29، به نقل از راديو بي.بي.سي، 20/5/1366.
- ↑ روزنامه رسالت، 23/5/1366، ص آخر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 147، 23/5/1366، ص8، روزنامه "اخبار الخليج" چاپ بحرين، 22/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي"گزارشهاي ويژه"، نشريه
- ↑ مأخذ شماره 32، صص17ـ16.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 147، 23/5/1366، ص9، سازمان ملل ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه، 21/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص20، نيويورك ـ به نقل از خبرگزاري فرانسه.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 21/5/1366، ص20، بن ـ خبرگزاري رويتر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 146، 22/5/1366، ص52، پاريس ـ خبرگزاري رويتر.