1366.05.01: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه زندگینامه |عنوان =روزشمار جنگ سال 1366 |نام = 1366.05.01 |نام دیگر=یک مرداد |روز=1 مرداد 1366 |تاریخ شمسی= 1366.05.01 |تاریخ میلادی= 23 ژوئیه 1987 |تاریخ قمری= 26 ذیقعده 1407 |اسامی عملیات= |اسامی شهدا= |اسامی اسرا= }} <div class="bootstrap-btn">1360.05.01</div> <div class="bootstrap-btn">136...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
}} | }} | ||
<div class="bootstrap-btn">[[1359.05.01]]</div> | |||
<div class="bootstrap-btn">[[1360.05.01]]</div> | <div class="bootstrap-btn">[[1360.05.01]]</div> | ||
<div class="bootstrap-btn">[[1361.05.01]]</div> | <div class="bootstrap-btn">[[1361.05.01]]</div> | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۲۰: | ||
<div class="bootstrap-btn">[[1364.05.01]]</div> | <div class="bootstrap-btn">[[1364.05.01]]</div> | ||
<div class="bootstrap-btn">[[1365.05.01]]</div> | <div class="bootstrap-btn">[[1365.05.01]]</div> | ||
<div style="text-align:justify"> | <div style="text-align:justify"> | ||
==گزارش -1== | == گزارش- 31 == | ||
كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي ـ كه ناوگان جنگي امريكا آن را حفاظت مي‌كند ـ روز گذشته حركت خود را از "بندر خورفكان" امارات متحده عربي در درياي عمان آغاز كرد و پس از گذشتن از تنگه هرمز شب‌هنگام با آماده‌باش كامل از نزديكي سواحل جزيره ابوموسي عبور كرد. اين كاروان كه در نخستين روز از سفر دريايي خود ابتدا به آب‌هاي "جزيره سيري" ـ كه امريكا آن‌را يكي از مراكز تهديد عليه كاروان‌ها مي‌داند [ر.ك.به: ضميمه دوم گزارش20 ـ 31/4/1366] ـ رسيده بود هنگام عبور از آن منطقه به دليل روبرو شدن با يك قايق كه احتمال داده ميشد پر از مواد منفجره باشد، به حال آماده‌باش كامل درآمد. سپس رزم‌ناوهاي امريكا كوشيدند تا با اين قايق تماس بگيرند اما موفق نشدند و نتوانستند آن را شناسايي كنند.كاروان كه احساس خطر ميكرد مسير پيش‌بيني شده را تغيير داد و پس از دور زدن قايق، به راه خود ادامه داد.<ref>سند شماره 208834 مركز مطالعات وتحقيقات جنگ: سپاه پاسداران نيروي دريايي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، ص30.</ref> خبرگزاري فرانسه درباره وضعيت رواني افراد ناوگان امريكايي گزارش داد: «چند تن از روزنامه‌نگاران امريكايي به عنوان تنها خبرنگاراني كه اجازه يافتند در نخستين كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي جاي گيرند، در تفسيري درباره امكان حملات شهادت‌طلبانه عليه رزم‌ناوهاي امريكايي در خليج‌فارس اظهار داشتند كه تفنگ‌داران كشتيهاي جنگي نظرات گوناگوني در مورد حملات انتحاري ايرانيان دارند و نگران مخاطرات هستند. يكي از فرماندهان امريكايي در عرشه ناو "يو.اس.اس. فوكس" به خبرنگاران گفت: «فكر مي‌كنم همه اين احساس را دارند كه چيزي به وقوع خواهد پيوست زيرا در تمامي گزارش‌هاي مطبوعاتي خوانده‌ايم كه ايرانيها گفته‌اند دست به كاري خواهند زد.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص17، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366، از خبرگزاري فرانسه. </ref> | |||
"فرانك كارلوچي" مشاور امنيت ملي ريگان نيز معتقد است كه حفاظت از نفت‌كش‌هاي كويتي احتمالا باعث دست زدن ايران به يك سلسله اقدامات تروريستي! عليه تاسيسات امريكا در خاورميانه خواهد شد. در عين حال وي گفته است: «توانايي ايرانيها براي انجام دادن اقدامات تروريستي محدود است و به عقيده من آنها نميتوانند بيش از آنچه تاكنون انجام داده‌اند، اقدامات بيش‌تري انجام دهند. نبايد فكر كرد كه آنان مي‌توانند در هر زمان و در همه‌جا به اقدام تروريستي دست بزنند.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص16، واشنگتن ـ خبرگزاري فرانسه، 2/5/1366. </ref>خبرگزاري فرانسه نيز به نقل از كارشناسان نظامي غرب درباره توانايي و عمليات‌هاي احتمالي نيروهاي ايراني در خليج‌فارس گزارش داد: «ايران تنها در يك شب مي‌تواند براحتي حدود 10مين را در اين آب‌راه‌ها كار بگذارد و حركت كشتيها را در آن موقتاً مختل كند.» خبرگزاري فرانسه افزود: «اما در ارزيابي كارشناسان مزبور، عمليات ايران در خارج از اين آب‌راه و با استفاده از حملات انتحاري كه از شيوه‌هاي رايج در حملات زميني الهام گرفته شده است و، يا عمليات تروريستي در هر نقطه از اين منطقه، به صورت سلسله وقايع پي‌درپي در بحران خليج‌فارس، خطر بالاتري است و باعث هراس بيش‌تري مي‌تواند باشد.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 32 == | |||
سپاه پاسداران انقلاب اسلامي اعلام كرد كه براي مقابله با نيروهاي امريكايي و افزايش آمادگي نيروهاي خود براي اجراي عمليات دريايي، آماده برگزاري "مانور دريايي شهادت" در آب‌هاي خليج‌فارس است. در اين مانور، علاوه بر نيروي دريايي، نيروي زميني سپاه نيز شركت خواهد داشت. علي شمخاني فرمانده نيروي زميني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، امروز در دستورالعملي به برخي يگان‌هاي اين نيرو ابلاغ كرد كه علاوه بر به‌كارگيري قسمتي از استعداد خود در اين مانور، برخي تداركات و امكانات متناسب با مانور را نيز آماده كنند.<ref>سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366. </ref> سخن‌گوي سپاه پاسداران در اين باره گفت: «"مانور شهادت" با حضور نيروهاي بسيج سپاه پاسداران، در نيمه دوم مرداد ماه سال جاري در آب‌هاي خليج‌فارس، تنگه هرمز و درياي عمان برگزار خواهد شد.» وي افزود: «برگزاري مانور شهادت به دنيا نشان خواهد داد كه نيروي دريايي سپاه موفق شده است پاسداران عاشق شهادت و بسيجيان جان بركف را براي سركوب استكبار در آب‌هاي خروشان دريا نيز به‌كار گيرد و همانند جبهه زميني، تركيب شگفت‌انگيزي از روحيه فداكاري و شهادت‌طلبي با تجهيزات و تكنولوژي پيش‌رفته به وجود آورد.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/ 1366، ص12. </ref> راديو بي.بي.سي. درباره اين مانور گفت: «مانور دريايي سپاه كه به‌نام "شهادت" خوانده ميشود، اولين مانور دريايي اين واحد جديد نيروي دريايي ايران است كه در نيمه دوم مرداد ماه سال جاري انجام خواهد گرفت تا آمادگي واحد دريايي پاسداران انقلاب در انجام [دادن] عمليات دريايي و كاربرد شيوه‌هاي ويژه پاسداران در دريا، نشان داده شود. برگزاري مانور مذكور تحت عنوان "مانور ويژه شهادت و از خودگذشتگي" نشان مي‌دهد كه استفاده از جوخه‌هاي انتحاري در نظر خواهد بود.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 33 == | |||
هنگامي كه كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي در حفاظت ناوگان امريكا به سوي كويت حركت ميكرد، نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در تدارك مانور دريايي شهادت بود و نيروهاي عمل‌كننده، در مكان‌هاي عملياتي خود جاي گرفته و در پي كسب آمادگيهاي لازم در چارچوب ماموريت‌هاي محوله بودند. يك گروه عملياتي ويژه از اين نيروها براي مقابله با ناوهاي امريكايي طرح‌هاي مختلفي پيشنهاد داد كه فرماندهي با اجراي يكي از آنها موافقت كرد. افراد اين گروه پس از گزاردن نماز صبح، به سرعت محموله‌هاي خود را بارگيري و با طلوع خورشيد حركت كردند. ظهر به پايگاه تاكتيكي رسيدند و نيروهاي مستقر در اين پايگاه وضعيت منطقه را در جلسه‌اي براي آنها تشريح كردند. افراد گروه ويژه پس از انجام دادن تعميرات لازم، با احتياط پايگاه تاكتيكي را ترك كردند و به‌منظور اجراي ماموريت، به مسير خود ادامه دادند. شب‌هنگام به جزيره موردنظر رسيدند و فرمانده پايگاه مستقر در جزيره از آنها استقبال كرد. سپس فرمانده گروه عملياتي ويژه با بيان گزارشي از اوضاع جوي دريا و ناوهاي امريكايي حاضر در منطقه، نيروهاي عمل‌كننده را از چگونگي اجراي عمليات آگاه كرد و با آيه شريفه، "ان تنصروالله ينصركم و يثبت اقدامكم و آيه انصرنا عليالقوم الكافرين"، پيروزي حق را بشارت داد. آن‌گاه نيروهاي گروه ويژه با شناورهاي خود به سوي منطقه‌اي كه در مسير حركت ناوهاي امريكايي بود، حركت كردند. از سوي ديگر، هرلحظه احتمال شناسايي نيروها به وسيله هواپيماهاي شناسايي به‌خصوص هواپيماهاي جاسوسي "آواكس" وجود داشت، لذا آنها با تغييرات جزيي در مسير پيش‌بيني شده، از ضعف دشمن در نقطه كور ( baffle Area) بيش‌ترين بهره‌برداري را كردند و شناورها يكي پس از ديگري به عمليات در نقاط تعيين شده در طول مسير پرداختند. سرانجام پس از آخرين مرحله ماموريت در حاليكه گروه ويژه به نزديك‌ترين فاصله ممكن با ناو جنگي دشمن رسيده بود، فرمانده عمليات به آرامي خاتمه عمليات را اعلام كرد و دستور بازگشت نيروها صادر شد.<ref>سند شماره 208834. مركز مطالعات و تحقيقات جنگ : نيروي درياي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، صص37ـ31. </ref> | |||
== گزارش- 34 == | |||
دكتر علي اكبر ولايتي وزير امورخارجه ايران، امروز وارد بن، مركز آلمان غربي شد. وي در يك مصاحبه مطبوعاتي به سوالات خبرنگاران درباره موضع ايران در برابر قطع‌نامه 598 شوراي امنيت و حضور امريكا در خليج‌فارس پاسخ داد. ولايتي دلايل ايران را در مورد عدم پذيرش قطع‌نامه 598 برشمرد و گفت: «قطع‌نامه شوراي امنيت به هيچ‌وجه نظرات ايران را در خود منظور نكرده و براي تصويب آن، ايران رسماً مورد مشورت قرار نگرفته است. ما دليلي نداريم كه آن‌را بپذيريم.» وي افزود: «در صورتيكه شوراي امنيت در قطع‌نامه‌اش عراق را به‌عنوان متجاوز، آن‌گونه كه همه دنيا مي‌دانند و به آن اعتراف دارند، اعلام و محكوم كند، آن‌وقت شرط اصلي ما براي شركت فعال در هرگونه تلاش شوراي امنيت برآورده شده است و در اين‌صورت ما در شوراي امنيت فعالانه شركت خواهيم كرد. علت اصرار ما براي اعلام متجاوز بودن عراق توسط شوراي امنيت سازمان ملل، به دليل اين است كه تاكنون اين شورا گام مثبتي در جهت جلوگيري از حمله عراق يا ادامه تجاوز عراق برنداشته است، جز آن‌كه پس از ورود نيروهاي آن كشور به خاك ما، درخواست آتشبس كرد بدون اين‌كه عقب‌نشيني نيروهاي متجاوز را خواستارشود. بنابراين مردم ما از شوراي امنيت سابقه خوبي نديده‌اند.» | |||
دكتر ولايتي در اين مصاحبه به بيان نكات مثبت قطع‌نامه پرداخت: «اين قطع‌نامه نكات مثبتي هم دارد، از جمله ابراز تاسف نسبت به كاربرد سلاح‌هاي شيميايي و بمباران مناطق مسكوني و حمله به هواپيماهاي مسافربري و كشتيهاي تجاري كه همه اينها توسط عراق انجام مي شود و اينها نكات مثبت قطع‌نامه است ولي كافي نيست.» | |||
وزير خارجه ايران در ادامه مصاحبه، به زمينه‌هاي داخلي جامعه امريكا براي حضور در خليج‌فارس اشاره كرد: «دولت فعلي امريكا پس از مشكلات وسيعي كه در داخل با آن مواجه شد، ناگزير بود تا با يك سلسله اقدامات جنجالي، موقعيت ضعيف و انتقادآميز خود را ترميم كند. علاوه بر اين، امريكا با تقويت نيروهاي نظاميش در خليج‌فارس، خود را عملاً براي درگيري با ايران و گسترش تشنج آماده مي‌كند.<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص12، خبرگزاري جمهوري اسلامي. </ref> آقاي ولايتي همچنين ريشه مشكلات خليج‌فارس را حمله عراق به كشتيها بيان كرد و گفت: «اگر امريكايي‌ها حقيقتاً خواستار برقراري صلح در خليج‌فارس هستند، مي‌توانند از طريق فشار مستقيم به عراق و يا فشار غيرمستقيم به دوستان عراق كه حكومت اين كشور را از نظر مالي حمايت مي‌كنند، حمله به كشتيها را متوقف كنند. اگر عراقي‌ها حمله به كشتيها را متوقف كنند، همه مشكلات حل خواهد شد.<ref>سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366. </ref> | |||
دكتر ولايتي، وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران در نامه‌اي خطاب به دبيركل سازمان ملل متحد، قطع‌نامه 598 را داراي ضعف‌ها و تناقضات اساسي دانست. در اين پيام با اشاره به حمايت‌هاي كويت از عراق، نقض قطع‌نامه از سوي امريكا و تسليح عراق از سوي صادركنندگان قطع‌نامه 598 آمده است: «اين موضوع يك واقعيت قطعي و مسلم است كه دولت كويت از ابتداي جنگ تحميلي بنابر تصميم خود و يا تحت فشار، به حمايت همه‌جانبه از رژيم عراق پرداخته است. وليعهد و نخستوزير كويت در آخرين موضع‌گيري رسمي خود در هفته گذشته، تصريح نمود كه كشورش همچنان حامي عراق در جنگ عليه ايران مي‌باشد. اين‌كه كويت در طول جنگ به حمايت مستمر سياسي، مالي و لجستيكي از تجاوز عراق ادامه داده و براي آن كشور سهميه نفتي قائل شده است نيز واقعيتي مسجل و روشن است. بنابراين برخلاف آنچه كه مقامات امريكايي ادعا كرده‌اند، نفت‌كش‌هاي كويتي با پرچم امريكايي عملا حامل نفت عراق بوده و بديهي است تا زماني كه فروش نفت ايران از جانب عراق مورد تهديد است، ايران نمي‌تواند اجازه دهد كه عراق از طريق نفت‌كش‌هاي كويت تحت هر پرچمي كه باشد، به صدور نفت تضمين‌شده براي تقويت ماشين جنگي خود ادامه دهد.» وزير خارجه ايران سپس با اشاره به مسئوليت دبيركل سازمان ملل در جلوگيري از گسترش جنگ، افزوده است: «به عنوان اولين قدم، انتظار مي‌رود كه دبيركل براساس نظرات ابرازشده از جانب خود و اعضاي شورا، از دولت امريكا بخواهد تا بلافاصله به گسترش حضور نظامي خود در خليج‌فارس پايان داده و از پشتيباني از فروش نفت عراق كه از طريق كويت صورت مي‌گيرد، خودداري كند.» دكتر ولايتي همچنين تاكيد كرد: «مسئوليت ساير كشورهايي كه تسليح عراق را به عهده دارند بايد مورد توجه قرار گيرد، به‌ويژه بايد از دولت فرانسه كه تحت رياست آن كشور قطع‌نامه فعلي (598) صادر شده است، موكداً خواسته شود كه به تسليح همه‌جانبه عراق پايان داده و از ادامه فروش و تجهيز و تأمين سلاح‌هايي با هدف مشخص كه سلاح اصلي عراق براي شروع، ادامه و گسترش بحران در خليج‌فارس است، فوراً و جداً جلوگيري نمايد.»<ref>روزنامه اطلاعات، 3/5/1366، ص3، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي. </ref> سخن‌گوي سازمان ملل درباره اين نامه گفت كه پاسخ رسمي ايران به قطع‌نامه شوراي امنيت را ـ كه خواهان يك آتشبس فوري در جنگ ايران و عراق است ـ دريافت كرده‌است.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص1، نيويورك ـ سازمان ملل، خبرگزاري فرانسه، 2/5/1366. </ref> راديو امريكا نيز در اين باره گفت: «در يك تماس تلفني با هيئت نمايندگي جمهوري اسلامي ايران در سازمان‌ملل، مطلع شديم كه نامه ولايتي شامل شكايت رسمي دولت‌ايران به سازمان‌ملل درباره حضور نظامي امريكا در خليج‌فارس است.»<ref>واحد مركزي خبر، صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 3/5/1366، ص3، به نقل از راديو امريكا، 2/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 35 == | |||
صدام حسين پس از پذيرش قطع‌نامه 598 شوراي امنيت، در پيامي به نظاميان اين كشور، صدور اين قطع‌نامه را به يك پيروزي بزرگ براي عراق توصيف كرد، ولي در همين حال بر لزوم حفظ روحيه جنگي نظاميان اين كشور تاكيد كرد. وي در اين پيام گفت: «قدرت و مهارت سياست و فعاليت‌هاي ديپلماتيك هرچه كه باشد، در حفظ ميهن به هنگام تجاوز مسلحانه خارجي ناتوان است و از تحقق بخشيدن به شعارهاي صلح بر طبق آنچه كه حقوق و منافع ما را حفظ كند، عاجز مي‌باشد، مگر اين‌كه پشتوانه آن قوي و بازوي آن قادر به پياده كردن اراده پايداري در صحنه باشد. شما مردان، بازوي سياست و پشتوانه، قوي آن هستيد و چون شما اين امر را به اثبات رسانديد، سياست نيز كار خود را كرد و قطع‌نامه 598 شوراي امنيت براي خاموش ساختن بسياري از آرزوهاي ايران و متحدانش در تحقق بخشيدن به دست‌آوردهاي تجاوزگرانه و نامشروع به زيان عراق بزرگ، صادر شد.» صدام افزود: «قطع‌نامه شوراي امنيت هرچه كه باشد، صلح جز با همبستگي مداوم، بيداري و هوشياري و آمادگي براي فداكاري و آمادگي براي فراهم ساختن شرايط صحيح سازندگي نيروهاي مسلح و اداي مسئوليت‌ها و شكيبايي بيش‌تر و آمادگي براي رويارويي با تجاوز، تحقق نمي‌يابد. دعوت شوراي امنيت براي برقراري آتشبس و عقب‌نشيني به مرزهاي شناخته شده بين‌المللي و مبادله فراگير اسرا در كنار ساير موارد، تحقق پيدا نمي‌كند مگر اين‌كه نيروي شما به رشد خود ادامه داده و هوشياري شما فزوني گيرد و دشمن احساس كند كه اگر به لجاجت ادامه داده و منطق و مباني صلح را رد كند، حال و آينده را خواهد باخت.»<ref>سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366. </ref> | |||
"طارق عزيز" وزير خارجه عراق كه به نيويورك سفر كرده است، در مقر سازمان ملل شرايط كشورش را در مورد پذيرش قطع‌نامه 598 شوراي امنيت چنين اعلام كرد: «عراق آماده است تا آتشبس را در جنگ خليج‌فارس قبول كند، مشروط به آن‌كه ايران نيز به همين نحو عمل كند.» وي افزود: «پيش از آن كه عراق پايان دادن به جنگ را مورد توجه قرار دهد، ايران بايد ابتدا قطع‌نامه شوراي امنيت سازمان ملل را بپذيرد. اين تنها يك شرط نيست بلكه يك پيش‌شرط لازم و ضروري است و نمي‌توان قطع‌نامه‌اي را تنها براساس موافقت يك طرف اجرا كرد. اين قطع‌نامه هر دو طرف درگير را شامل ميشود. عراق بارها گفته است كه خواستار پايان يافتن جنگ است، مشروط بر آن كه شرايط مقتضي باشد.»<ref>خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره128، 4/5/1366، ص15، راديوامريكا،2/5/1366. </ref> | |||
در اين‌حال، يك كارشناس مسائل منطقه به نام " راجر هاردي" در مصاحبه‌اي با راديو بي.بي.سي. اهداف و انگيزه‌هاي سفر "طارق عزيز" به نيويورك را چنين برشمرد: «در حال حاضر دو عامل مهم، عراقي‌ها را نگران كرده است: نخست اين كه آنها براي توقف عمليات هوايي شديداً زير فشار سياسي ايالات متحده امريكا و همچنين اروپا هستند. ديگر اين كه عراق نسبت به ايران به كشتيهاي بيش‌تري در خليج[فارس] حمله برده‌است و آنها بايد انگيزه اين‌كار را توجيه كنند. هم اكنون در نه يا ده روز گذشته آرامش حكم‌فرما بوده و حمله‌اي به كشتيها صورت نگرفته است اما با توجه به اين‌كه عراقي‌ها از نظر نيروي هوايي نيرومندتر ولي در صحنه‌هاي خشكي ضعيف‌تر از ايران هستند، "طارق عزيز" احتمالا خواهد گفت كه صبر عراقي‌ها محدود است و آنها نميتوانند به اين روند به‌طور نامحدود ادامه دهند و اجازه بدهند كه جنگ در خشكي ادامه يابد، چنان كه علي‌رغم قطع‌نامه سازمان ملل متحد ادامه داشته است.»<ref>ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص40، به نقل از راديو بي.بي.سي. 1/5/1366. </ref> | |||
سفير عراق در امريكا نيز با رد هر گونه توقف حملات هوايي عراق، گفت: «عراق حمله به كشتيها و تاسيسات ذخيره نفت ايران را تا زماني كه تهران صلح را نپذيرد، ادامه خواهد داد. بين دو كشور جنگ تمام عيار جريان دارد و بنابراين نمي‌توان اين مسئله را ناديده گرفت و مانع استفاده عراق از برتري هوايي‌اش شد.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366. </ref> | |||
عراق با اعلام اين مواضع، انتقادات برخي كشورها حتي حاميان خود را برانگيخته است؛ از جمله، معاون وزير خارجه انگليس (ملور) در مصاحبه با تلويزيون "بي.بي.سي." گفت: «اگر عراق مي‌خواهد خود را با قطع‌نامه شوراي امنيت (598) هماهنگ نمايد، بايد از حمله به كشتيها در خليج‌فارس خودداري كند، در اين صورت ايران تنها توجيهي كه براي حملات خود دارد، منتفي خواهد شد، زيرا ايران انگيزه حمله به كشتيها را عمليات تلافي‌جويانه در مقابل عراق مي‌داند.»<ref>روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، لندن ـ خبرگزاري فرانسه. </ref> | |||
نشريه "تايمز مالي" نيز با بيان اين مطلب كه "عراق جنگ نفت‌كش‌ها را در خليج‌فارس شروع مي‌كند" نوشت: «چنان‌‌چه عراق مايل باشد احساس همدردي قدرت‌هاي بزرگ نسبت به آن كشور ادامه پيدا كند، بايد از حمله به كشتيها و تحريك ايران به انجام دادن حملات تلافي‌جويانه عليه كشتي‌هايي كه پرچم امريكا را برافراشته‌اند، خودداري كند.» اين روزنامه افزود: «دوستان و حاميان عراق بايد از حكومت بغداد بخواهند تا تنها به دفاع از خود بپردازد و بايد عراق را متقاعد كرد تا از ادامه جنگ عليه كشتيهاي بيطرف و ايراني پرهيز كند.<ref>روزنامه كيهان، 1/5/1366، ص20، لندن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه تايمزمالي. </ref> | |||
== گزارش- 36 == | |||
در پي افزايش حضور نظامي امريكا در خليج‌فارس، وزير دفاع فرانسه اعلام كرد كه كشورش قصد دارد دو كشتي جنگي مجهز به موشك‌هاي "اگزوسه" را براي حفاظت از كشتيهاي فرانسوي در خليج‌فارس مستقر كند. وي گفت: «به يك كشتي ديگر نيز دستور داده شده است تا به سوي خليج‌فارس حركت كند.» و خبرگزاري "يونايتدپرس" در اين باره گزارش داد: «فرانسه براي قدرت‌نمايي بيش‌تر در خليج‌فارس، يك ناوشكن چهارهزار تني اعزام خواهد كرد تا از سه رزمناو كه به آنها دستور حفاظت از كشتيهاي فرانسوي را داده است، پشتيباني كند.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص3، پاريس ـ خبرگزاري يونايتدپرس، 1/5/1366، به نقل از روزنامه ليبراسيون. </ref> | |||
روزنامه "نيويورك تايمز" در توجيه مواضع فرانسه نوشته است: «فرانسه تنها كشوري نيست كه نگران پيروزي ايران بر عراق و ايجاد بحران در منطقه خليج‌فارس است. اما اين كشور با وام‌هاي زيادي كه به عراق داده، بيش از پيش به اتحادي عميق با عراق كشانده شده است زيرا در صورتيكه دولت صدام حسين سقوط كند، طلب‌هاي فرانسه از عراق هرگز وصول نمي‌شود. همان‌طور كه "ژوزه گارسون" از "انستيتوي روابط بين‌المللي فرانسه" در تحقيق اخير خود توضيح داده، در حاليكه طلب‌هاي مالي فرانسه از عراق از هميشه سنگين‌تر شده است، فرانسه جز حمايت از عراق راه ديگري ندارد.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص44، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 2/5/1366، راديو امريكا به نقل از روزنامه نيويورك تايمز. </ref> | |||
== گزارش- 37 == | |||
ايتاليا براي ايجاد تعادل در بندهاي قطع‌نامه 598، در شوراي امنيت تلاش موثري كرده است."جوزپه بانوكيا" سخن‌گوي وزارت خارجه ايتاليا، درباره نقش اين كشور در تنظيم قطع‌نامه 598 گفت: «طرح انتخاب يك سازمان مستقل براي شناسايي مسئوليت جنگ، با پيشنهاد "جوليو اندرئوتي" وزير امورخارجه ايتاليا در قطع‌نامه شوراي امنيت گنجانده شد.» وي افزود: «بند هفتم قطع‌نامه از دبيركل خواسته است تا مسئله بازسازي دو كشور را بررسي كند.» اين مقام ايتاليايي تاكيد كرد كه كشورش براي هر گونه كمك در اين باره، اعلام آمادگي كرده است.<ref>روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، رم ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي </ref> وزيران خارجه مصر و اسرائيل در يك مصاحبه مطبوعاتي مشترك در فرودگاه "بن‌گورين" در شهر تل‌آويو مواضع كشورشان را در مورد قطع‌نامه 598 اعلام كردند."عصمت عبدالمجيد" وزير خارجه مصر در اين مصاحبه گفت: «ما مصري‌ها خوشحال هستيم كه شوراي امنيت اين قطع‌نامه (598) را به اتفاق آراء تصويب كرد. اين يك اقدام مهم سياسي بود.» "شيمون پرز" نيز گفت: «من در حمايت از قطع‌نامه سازمان ملل براي پايان دادن به خصومت‌ها در خليج‌فارس، با وزير خارجه مصر هم‌عقيده هستم.»<ref>روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20. </ref> | |||
== گزارش- 38 == | |||
دكتر ولايتي وزير خارجه ايران صبح امروز (پنج‌شنبه) براي ديدار رسمي يك روزه وارد بن مركز آلمان غربي شد. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي ،وزيران خارجه دو كشور ظهر امروز در اولين دور گفت‌گوهاي خود، درباره موضع ايران در برابر قطع‌نامه شوراي امنيت، اختلافات ايران و فرانسه، كمك ايران براي آزادي گروگان‌هاي آلماني در لبنان، بهبود روابط سياسي و فرهنگي بين دو كشور مفصلاً صحبت كردند.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص57، بن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366. </ref> "يورگن شروبوگ" سخن‌گوي وزارت خارجه آلمان فدرال درباره مسائل مورد بحث گفت: «خودداري ايران از قبول قطع‌نامه (598) شوراي امنيت براي آتشبس در جنگ خليج‌فارس، از مسائل مهم درمذاكرات وزيران خارجه ايران و آلمان بود. اين گفت‌و‌گوها تا عصر امروز همچنان ادامه داشت.» وي افزود: «"هانس ديتريش گنشر" (وزير خارجه آلمان) از اين قطع‌نامه حمايت خواهد كرد.» شروبوگ از سفر آقاي "ولايتي" وزير خارجه ايران به آلمان كه همزمان با تيرگي روابط تهران با چند كشور مهم غربي ازجمله فرانسه و امريكا انجام مي‌گيرد، دفاع كرد. اين سخن‌گو كه در يك كنفرانس مطبوعاتي سخن مي‌گفت، سفر آقاي ولايتي را به نفع همه كشورهاي غربي دانست و افزود: «آلمان غربي قادر است از روابط خوب خود با ايران براي گفت‌وگو درباره مسائل مختلف ميان تهران و غرب بهره‌برداري كند.» | |||
شروبوگ همچنين نظر وزير خارجه آلمان را درباره ديپلمات‌هاي محاصره‌‌شده فرانسوي در ايران، چنين بيان كرد: «گنشر به ولايتي گفت كه آلمان غربي به عرضه ملزومات (مورد نياز ايران) ادامه خواهد داد و از هيچ‌‌گونه حمايت ممكن از ديپلمات‌هاي به دام افتاده فرانسوي كه در سفارت فرانسه در تهران توسط پليس ايران محاصره شده‌اند، دريغ نخواهد كرد. وزير خارجه آلمان خواستار پايان محاصره سفارت ايران در فرانسه شد و افزود بايد با ديپلمات‌ها بر مبناي قراردادهاي بين‌المللي رفتار شود."گنشر" همچنين از ايران خواست تا از نفوذ خود بر گروه‌هاي شبه‌نظامي طرف‌دار ايران [درلبنان] بهره گيرد تا آزادي دو تن از اتباع آلمان كه در ماه ژانويه (دي ماه 1365) در بيروت ربوده شده‌اند، تحقق يابد.» <ref>پيشين، ص53، بن ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس، 1/5/1366. </ref> | |||
راديو كلن درباره سفر دكتر ولايتي و مذاكرات آقاي گنشر با سفير عراق در آلمان گفت: «آقاي "گنشر" بلافاصله پس از مراسم استقبال و خوش آمدگويي به آقاي ولايتي، قبل از اين‌كه اولين دور مذاكرات را با وي انجام دهد، با سفير عراق در آلمان فدرال ملاقات كرد تا با وي نيز گفت‌و‌گويي داشته باشد. نكته مهم ديگر در ديدار وزير امورخارجه ايران از بن اين است كه از آن‌جا كه امريكا و انگلستان با ايران روابط سياسي ندارند و فرانسه هم در چند روز قبل روابط سياسي خود را با ايران قطع كرده، نقش آلمان فدرال در برقراري روابط با ايران اهميت خاصي مي‌يابد، بدين معني كه مسئولان آلمان فدرال به نمايندگي از جهان غرب با نمايندگان و سياست‌مداران ايران گفت‌گو مي‌كنند.»<ref>واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 3/5/1366، ص29، به نقل از راديو كلن، 1/5/1366. </ref> | |||
به گزارش منابع ايراني در آلمان غربي، همزمان با ديدار دكتر ولايتي از اين كشور و گفت‌وگو با وزير امورخارجه آلمان غربي در مقر اين وزارت‌خانه، حدود يك‌صدتن از منافقين در مقابل وزارت خارجه آلمان دست به تظاهرات زدند كه پليس در مقابله با آنان، حدود 60 تن را به‌طور موقت دست‌گير كرد.<ref>سند شماره 200576، مركز مطالعات وتحقيقات جنگ، 4/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 39 == | |||
امروز "پاسكوا" وزير كشور فرانسه، دخالت ايران در بمب‌گذاري پاريس راـ كه دليل تيرگي روابط ايران و فرانسه عنوان ميشود ـ تكذيب كرد. وي در يك مصاحبه مطبوعاتي ادعاي روزنامه "ليبراسيون" به نقل از گزارش سازمان ضدجاسوسي فرانسه را مبني‌بر اين‌كه ايران در بمب‌گذاري سال گذشته پاريس دست داشته است، رد كرد. "پاسكوا" افزود: «ما هرگز دولت ايران را به‌طور مسئتقيم مورد اتهام قرار نداده‌ايم اما مطمئن هستيم كه تعدادي از افراد دست‌گير شده در فرانسه، با مسلمانان افراطي ارتباط مستقيم دارند.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص48، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366. </ref> [ر.ك..به: ضميمه گزارش 15 ـ 30/4/1366] | |||
== گزارش- 40 == | |||
محمدجواد لاريجاني معاون امور بين‌الملل و اقتصادي وزارت خارجه ايران پيام‌هاي رييس جمهور آيت ا… خامنه‌‌اي و نخستوزير مهندس موسوي را به رييس جمهور و نخستوزير پاكستان تسليم كرد. رييس جمهور پاكستان در اين ديدار گفت: «درگيري در خليج‌فارس به نفع هيچ‌كدام از كشورهاي منطقه نخواهد بود.»<ref>روزنامه كيهان، 1/5/1366، ص2، از خبرگزاري جمهوري اسلامي. </ref> | |||
در اين‌حال، سخن‌گوي رسمي وزارت خارجه پاكستان، اوضاع خليج‌فارس را حساس‌تر و خطرناك‌تر از آغاز جنگ عراق و ايران توصيف كرد و گفت: «پاكستان در اين جنگ موضع بي‌طرفانه‌اي اتخاذ كرده است، اما اين امر به آن معنا نيست كه پاكستان به كوشش‌هايي كه ممكن است نتيجه‌بخش باشد، بي‌علاقه است.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص4، اسلام‌آباد ـ خبرگزاري تانيوگ، 1/5/1366. </ref> اين مقام پاكستاني در مورد تلاش‌هاي صلح كشورش افزود: «پاكستان براي ايجاد تفاهم متقابل و جلوگيري از گسترش جنگ تلاش مي‌كند و اميدوار است كه به‌عنوان پلي بين كشورهاي منطقه عمل نمايد. پاكستان براي ايفاي نقش ميانجي، در موقعيت مناسبي قرار دارد.» خبرنگار راديو "بي.بي.سي." در گزارشي از اسلام‌آباد ضمن بيان اين مطلب گفت: «پاكستان علي‌رغم مناسبات استراتژيك با ايالات متحده و حفظ روابط اقتصادي و نظامي نزديك با عربستان سعودي و كشورهاي ديگر حاشيه خليج‌فارس، توانسته است روابط خوبي با ايران داشته باشد.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، صص 31ـ30 به نقل از راديو صوت‌الجماهير، 1/5/1366. </ref> راديو بي.بي.سي. افزود: «ديدار دكتر لاريجاني از اسلام‌آباد، تازه‌ترين ديدار از يك رشته رفت‌‌وآمدهاي ديپلماتيك بين دو كشور است. اين اقدامات از نگراني پاكستان از اوضاع بحراني خليج‌فارس خبر مي‌دهد. در شش هفته گذشته، "عبدالستار" وزير خارجه پاكستان دو بار از تهران ديدار كرده و در اين مدت به كويت، عمان، عربستان سعودي، امارات متحده عربي نيز سفر كرده‌است و قرار است، هفته آينده از عراق، بحرين و قطر نيز ديدار كند.»<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، صص46ـ45، به نقل از راديو بي.بي.سي، 1/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 41 == | |||
پس از گذشت نزديك به يك سال از افشاي ماجراي "مك فارلين"، امروز "جورج شولتز" وزير خارجه دولت ريگان، براي اداي شهادت در مورد ماجراي فروش اسلحه به ايران، به كنگره احضار شد و در اين باره توضيح داد.<ref>روزنامه اطلاعات، 3/5/1366، ص16، نيوزويك. </ref> خبرگزاري فرانسه به نقل از شولتز نوشت: «من از طريق مطبوعات از ماجراي ارسال اسلحه توسط امريكا به ايران مطلع شدم." وزير خارجه امريكا كه هميشه ادعا مي‌كند با فروش اسلحه به ايران مخالف است، افزود: «هنگامي كه از برخي جزئيات آگاه شدم، اين موضوع مرا بيمار كرد.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص3، خبرگزاري فرانسه. </ref> | |||
== گزارش- 42 == | |||
مسائل مربوط به جنگ ايران و عراق همواره، در صدر اخبار و تحليل‌هاي رسانه‌هاي خبري جهان قرار دارد، در اين باره موضوع قطع‌نامه 598، زمينه‌ها و تبعات آن و نيز نظر ايران در اين باره، موضوع انبوهي از خبرها و تحليل‌ها است. سردبير بخش خاورميانه‌اي روزنامه "اينديپندنت" درباره زمينه‌هاي تصويب قطع‌نامه (598) شوراي امنيت نوشت: «ترس از ايران و گسترش ايده‌هاي انقلاب اسلامي، سازمان ملل را بر آن داشت تا عليه ايران اقدام كرده و از عراق جانب‌داري كند. توجه جهانيان به اين حقيقت كه عراق در جنگ عليه ايران در حال شكست خوردن است و بايد كاري انجام شود، انگيزه سازمان ملل براي اين كار بوده است. ايران تنها جمهوري اسلامي در جهان است و داراي نفوذ بسياري است.»<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 1/5/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از راديو لندن. </ref> | |||
روزنامه "لوموند" چاپ فرانسه نيز در اين باره نوشته است: «يكي از نكات عجيب و متناقض كه در وضعيت كنوني خليج‌فارس وجود دارد، علاوه بر در يك صف قرار گرفتن دو ابرقدرت، اين است كه ايران مسبب و محرك جنگ و مهم‌ترين تهديد براي نفت‌كش‌ها نشان داده شده است، در حالي كه بغداد آغازگر جنگ بود و دست كم دوسوم حملات عليه كشتيها كار بغداد بوده است.»<ref>روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، پاريس‌ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه "لوموند"، چاپ فرانسه. </ref> | |||
راديو بي..بي..سي. نيز گفت: «ايران بر اين امر پافشاري مي‌كند كه رفتار مساوي با كشور متجاوز و كشوري كه مورد هجوم قرار گرفته، ناعادلانه است و عراق نه تنها جنگ با ايران را بلكه جنگ نفت‌كش‌ها را هم آغاز كرد. از سوي ديگر، عراق در ميدان‌هاي نبرد، سلاح‌هاي شيميايي به‌كار برده و بارها مناطق غيرنظامي ايران را بمباران كرده است. در قطع‌نامه اخير شوراي امنيت سازمان ملل متحد، براي اولين‌بار به اين نكات اشاره شده است، اما اين امر بي‌طرفانه بوده و از كشوري نام برده نشده است. به اين ترتيب موضع ايران مبتني‌بر احساسي عميق از بي‌عدالتي است. از اين گذشته، اقدام امريكا در حفاظت از كشتيهاي نفت‌كش كويت در مقابل حملات ايران، از ديد دولت ايران اقدامي يك سويه است، چون تاسيسات نفتي و كشتيهاي حامل نفت صادراتي ايران در گذشته هم مورد حمله عراق قرار گرفته است.»<ref>سند شماره 208834. مركز مطالعات و تحقيقات جنگ : نيروي درياي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، صص37ـ31. </ref> | |||
== گزارش- 43 == | |||
امروز سه فروند هواپيماي ميراژ عراقي در ساعت9:50 يك منطقه كشاورزي در مريوان را كه بين روستاي "دره تقي" و "كاني سامان" قرار دارد، با بمب‌هاي خوشه‌اي بمباران كردند. در اين بمباران، چهار تن از كشاورزان كه مشغول برداشت محصول بودند، به شهادت رسيدند و تعدادي از دامها، تلف شدند.<ref>خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 128، 4/5/1366، ص3، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 3/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 44 == | |||
امروز نيروهاي تيپ 75ظفر ـ كه تحت امر قرارگاه رمضان (مركز جنگ‌هاي نامنظم نيروي زميني سپاه) است ـ با همكاري پيش‌مرگان "حزب دمكرات كردستان عراق" دو عمليات نفوذي در مناطق "سنگاو" و "چوارته" در استان سليمانيه انجام دادند. در اين عمليات‌ها، شش تن از نيروهاي عراقي كشته و سه تن اسير شدند، و در ضمن چند دستگاه خودرو نظامي آنها نيز به آتش كشيده شد و يا به غنيمت درآمد.<ref>سند شماره 088260 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي قرارگاه رمضان، 6/5/1366. </ref> | |||
از سوي ديگر، گزارش قرارگاه رمضان از ادامه حملات نفوذي عليه نيروهاي عراقي، حاكي است: «نيروهاي "اتحاديه ميهني كردستان عراق" عملياتي روي پايگاه "دوجاره" كه بين شهر "زراين" و شهر "دربنديخان" عراق قرار دارد، انجام دادند. در اين عمليات، تلفات نيروهاي عراقي 55 تن بود. همچنين چند قبضه خمپاره 120ميليمتري و چند دستگاه خودرو نظامي و وسايل مخابراتي منهدم شد.»<ref>سند شماره 088238 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي قرارگاه رمضان، 5/5/1366. </ref> | |||
== گزارش- 45 == | |||
در نخستين ساعات امروز عناصري از سازمان مجاهدين خلق (منافقين) با نيروهاي خودي مستقر در پايگاه "سرخه" چنگوله واقع در" مهران" درگير شدند. اين درگيري كه با حمله غافل‌گيرانه عناصر سازمان مجاهدين خلق در ساعت1:30 نيمه‌شب آغاز گرديده بود، نزديك به يك ساعت طول كشيد. در اين اقدام عناصر مهاجم راه نيروهاي تازه وارد را مسدود كردند و پس از مقاومت اوليه پايگاه سقوط كرد كه در نتيجه آن 16 تن از آنها به اسارت درآمدند.<ref>سند شماره 200577، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 5/5/1366، ص1، ايلام ـ 1/5/1366، گزارش اداره كل اطلاعات.</ref> | |||
== گزارش- 46 == | |||
قرارگاه " حمزه سيدالشهدا" از دو مورد درگيري بين نيروهاي خودي و نيروهاي "حزب دمكرات كردستان" خبرداد. به گزارش اين قرارگاه، نيروهاي حزب دمكرات با حمله به پاسگاه "بيساران"در جنوب شرقي"سروآباد"، با مدافعان پاسگاه درگير شدند. در اين درگيري سه تن از نيروهاي مهاجم كشته شدند. در درگيري ديگري كه در نزديكي روستاي "قاميشاني" پيرانشهر روي داد، دو تن از عناصر رده‌بالاي اين حزب كشته و دو تن نيز مجروح شدند. همچنين در مناطق ديواندره، سنندج و پيرانشهر، هشت تن از نيروهاي "حزب دمكرات كردستان" تسليم نيروهاي خودي شدند.<ref>سند شماره 88265، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهدأ(ع)، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 6/5/1366، ص5. </ref> | |||
== گزارش- 47 == | |||
مهندس ميرحسين موسوي نخستوزير، امروز در بخش‌نامه‌اي به كليه وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌ها، نهادهاي انقلاب اسلامي و استانداري‌هاي سراسر كشور، اجازه حضرت امام به دولت را مبني‌بر استفاده از تعزيرات حكومتي براي برخورد قاطع با گران‌فروشي، اجراي ضوابط و قيمت‌هاي تعيين شده، ابلاغ كرد. در اين بخش‌نامه، اجازه حضرت امام به نخستوزير به شرح زير آمده است: «دست شما براي نرخ‌گذاري همچنان باز است. با قاطعيت عمل كنيد و جهت اجراي ضوابط و قيمت‌هاي تعيين شده، مي‌توانيد از تعزيرات حكومتي استفاده كنيد. در مقابله با مسئله گراني، با قاطعيت برخورد كنيد.<ref>روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص آخر. </ref> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۸
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.01 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | یک مرداد |
| تاریخ شمسی | 1366.05.01 |
| تاریخ میلادی | 23 ژوئیه 1987 |
| تاریخ قمری | 26 ذیقعده 1407 |
گزارش- 31
كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي ـ كه ناوگان جنگي امريكا آن را حفاظت مي‌كند ـ روز گذشته حركت خود را از "بندر خورفكان" امارات متحده عربي در درياي عمان آغاز كرد و پس از گذشتن از تنگه هرمز شب‌هنگام با آماده‌باش كامل از نزديكي سواحل جزيره ابوموسي عبور كرد. اين كاروان كه در نخستين روز از سفر دريايي خود ابتدا به آب‌هاي "جزيره سيري" ـ كه امريكا آن‌را يكي از مراكز تهديد عليه كاروان‌ها مي‌داند [ر.ك.به: ضميمه دوم گزارش20 ـ 31/4/1366] ـ رسيده بود هنگام عبور از آن منطقه به دليل روبرو شدن با يك قايق كه احتمال داده ميشد پر از مواد منفجره باشد، به حال آماده‌باش كامل درآمد. سپس رزم‌ناوهاي امريكا كوشيدند تا با اين قايق تماس بگيرند اما موفق نشدند و نتوانستند آن را شناسايي كنند.كاروان كه احساس خطر ميكرد مسير پيش‌بيني شده را تغيير داد و پس از دور زدن قايق، به راه خود ادامه داد.[۱] خبرگزاري فرانسه درباره وضعيت رواني افراد ناوگان امريكايي گزارش داد: «چند تن از روزنامه‌نگاران امريكايي به عنوان تنها خبرنگاراني كه اجازه يافتند در نخستين كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي جاي گيرند، در تفسيري درباره امكان حملات شهادت‌طلبانه عليه رزم‌ناوهاي امريكايي در خليج‌فارس اظهار داشتند كه تفنگ‌داران كشتيهاي جنگي نظرات گوناگوني در مورد حملات انتحاري ايرانيان دارند و نگران مخاطرات هستند. يكي از فرماندهان امريكايي در عرشه ناو "يو.اس.اس. فوكس" به خبرنگاران گفت: «فكر مي‌كنم همه اين احساس را دارند كه چيزي به وقوع خواهد پيوست زيرا در تمامي گزارش‌هاي مطبوعاتي خوانده‌ايم كه ايرانيها گفته‌اند دست به كاري خواهند زد.[۲] "فرانك كارلوچي" مشاور امنيت ملي ريگان نيز معتقد است كه حفاظت از نفت‌كش‌هاي كويتي احتمالا باعث دست زدن ايران به يك سلسله اقدامات تروريستي! عليه تاسيسات امريكا در خاورميانه خواهد شد. در عين حال وي گفته است: «توانايي ايرانيها براي انجام دادن اقدامات تروريستي محدود است و به عقيده من آنها نميتوانند بيش از آنچه تاكنون انجام داده‌اند، اقدامات بيش‌تري انجام دهند. نبايد فكر كرد كه آنان مي‌توانند در هر زمان و در همه‌جا به اقدام تروريستي دست بزنند.[۳]خبرگزاري فرانسه نيز به نقل از كارشناسان نظامي غرب درباره توانايي و عمليات‌هاي احتمالي نيروهاي ايراني در خليج‌فارس گزارش داد: «ايران تنها در يك شب مي‌تواند براحتي حدود 10مين را در اين آب‌راه‌ها كار بگذارد و حركت كشتيها را در آن موقتاً مختل كند.» خبرگزاري فرانسه افزود: «اما در ارزيابي كارشناسان مزبور، عمليات ايران در خارج از اين آب‌راه و با استفاده از حملات انتحاري كه از شيوه‌هاي رايج در حملات زميني الهام گرفته شده است و، يا عمليات تروريستي در هر نقطه از اين منطقه، به صورت سلسله وقايع پي‌درپي در بحران خليج‌فارس، خطر بالاتري است و باعث هراس بيش‌تري مي‌تواند باشد.»[۴]
گزارش- 32
سپاه پاسداران انقلاب اسلامي اعلام كرد كه براي مقابله با نيروهاي امريكايي و افزايش آمادگي نيروهاي خود براي اجراي عمليات دريايي، آماده برگزاري "مانور دريايي شهادت" در آب‌هاي خليج‌فارس است. در اين مانور، علاوه بر نيروي دريايي، نيروي زميني سپاه نيز شركت خواهد داشت. علي شمخاني فرمانده نيروي زميني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، امروز در دستورالعملي به برخي يگان‌هاي اين نيرو ابلاغ كرد كه علاوه بر به‌كارگيري قسمتي از استعداد خود در اين مانور، برخي تداركات و امكانات متناسب با مانور را نيز آماده كنند.[۵] سخن‌گوي سپاه پاسداران در اين باره گفت: «"مانور شهادت" با حضور نيروهاي بسيج سپاه پاسداران، در نيمه دوم مرداد ماه سال جاري در آب‌هاي خليج‌فارس، تنگه هرمز و درياي عمان برگزار خواهد شد.» وي افزود: «برگزاري مانور شهادت به دنيا نشان خواهد داد كه نيروي دريايي سپاه موفق شده است پاسداران عاشق شهادت و بسيجيان جان بركف را براي سركوب استكبار در آب‌هاي خروشان دريا نيز به‌كار گيرد و همانند جبهه زميني، تركيب شگفت‌انگيزي از روحيه فداكاري و شهادت‌طلبي با تجهيزات و تكنولوژي پيش‌رفته به وجود آورد.»[۶] راديو بي.بي.سي. درباره اين مانور گفت: «مانور دريايي سپاه كه به‌نام "شهادت" خوانده ميشود، اولين مانور دريايي اين واحد جديد نيروي دريايي ايران است كه در نيمه دوم مرداد ماه سال جاري انجام خواهد گرفت تا آمادگي واحد دريايي پاسداران انقلاب در انجام [دادن] عمليات دريايي و كاربرد شيوه‌هاي ويژه پاسداران در دريا، نشان داده شود. برگزاري مانور مذكور تحت عنوان "مانور ويژه شهادت و از خودگذشتگي" نشان مي‌دهد كه استفاده از جوخه‌هاي انتحاري در نظر خواهد بود.»[۷]
گزارش- 33
هنگامي كه كاروان نفت‌كش‌هاي كويتي در حفاظت ناوگان امريكا به سوي كويت حركت ميكرد، نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در تدارك مانور دريايي شهادت بود و نيروهاي عمل‌كننده، در مكان‌هاي عملياتي خود جاي گرفته و در پي كسب آمادگيهاي لازم در چارچوب ماموريت‌هاي محوله بودند. يك گروه عملياتي ويژه از اين نيروها براي مقابله با ناوهاي امريكايي طرح‌هاي مختلفي پيشنهاد داد كه فرماندهي با اجراي يكي از آنها موافقت كرد. افراد اين گروه پس از گزاردن نماز صبح، به سرعت محموله‌هاي خود را بارگيري و با طلوع خورشيد حركت كردند. ظهر به پايگاه تاكتيكي رسيدند و نيروهاي مستقر در اين پايگاه وضعيت منطقه را در جلسه‌اي براي آنها تشريح كردند. افراد گروه ويژه پس از انجام دادن تعميرات لازم، با احتياط پايگاه تاكتيكي را ترك كردند و به‌منظور اجراي ماموريت، به مسير خود ادامه دادند. شب‌هنگام به جزيره موردنظر رسيدند و فرمانده پايگاه مستقر در جزيره از آنها استقبال كرد. سپس فرمانده گروه عملياتي ويژه با بيان گزارشي از اوضاع جوي دريا و ناوهاي امريكايي حاضر در منطقه، نيروهاي عمل‌كننده را از چگونگي اجراي عمليات آگاه كرد و با آيه شريفه، "ان تنصروالله ينصركم و يثبت اقدامكم و آيه انصرنا عليالقوم الكافرين"، پيروزي حق را بشارت داد. آن‌گاه نيروهاي گروه ويژه با شناورهاي خود به سوي منطقه‌اي كه در مسير حركت ناوهاي امريكايي بود، حركت كردند. از سوي ديگر، هرلحظه احتمال شناسايي نيروها به وسيله هواپيماهاي شناسايي به‌خصوص هواپيماهاي جاسوسي "آواكس" وجود داشت، لذا آنها با تغييرات جزيي در مسير پيش‌بيني شده، از ضعف دشمن در نقطه كور ( baffle Area) بيش‌ترين بهره‌برداري را كردند و شناورها يكي پس از ديگري به عمليات در نقاط تعيين شده در طول مسير پرداختند. سرانجام پس از آخرين مرحله ماموريت در حاليكه گروه ويژه به نزديك‌ترين فاصله ممكن با ناو جنگي دشمن رسيده بود، فرمانده عمليات به آرامي خاتمه عمليات را اعلام كرد و دستور بازگشت نيروها صادر شد.[۸]
گزارش- 34
دكتر علي اكبر ولايتي وزير امورخارجه ايران، امروز وارد بن، مركز آلمان غربي شد. وي در يك مصاحبه مطبوعاتي به سوالات خبرنگاران درباره موضع ايران در برابر قطع‌نامه 598 شوراي امنيت و حضور امريكا در خليج‌فارس پاسخ داد. ولايتي دلايل ايران را در مورد عدم پذيرش قطع‌نامه 598 برشمرد و گفت: «قطع‌نامه شوراي امنيت به هيچ‌وجه نظرات ايران را در خود منظور نكرده و براي تصويب آن، ايران رسماً مورد مشورت قرار نگرفته است. ما دليلي نداريم كه آن‌را بپذيريم.» وي افزود: «در صورتيكه شوراي امنيت در قطع‌نامه‌اش عراق را به‌عنوان متجاوز، آن‌گونه كه همه دنيا مي‌دانند و به آن اعتراف دارند، اعلام و محكوم كند، آن‌وقت شرط اصلي ما براي شركت فعال در هرگونه تلاش شوراي امنيت برآورده شده است و در اين‌صورت ما در شوراي امنيت فعالانه شركت خواهيم كرد. علت اصرار ما براي اعلام متجاوز بودن عراق توسط شوراي امنيت سازمان ملل، به دليل اين است كه تاكنون اين شورا گام مثبتي در جهت جلوگيري از حمله عراق يا ادامه تجاوز عراق برنداشته است، جز آن‌كه پس از ورود نيروهاي آن كشور به خاك ما، درخواست آتشبس كرد بدون اين‌كه عقب‌نشيني نيروهاي متجاوز را خواستارشود. بنابراين مردم ما از شوراي امنيت سابقه خوبي نديده‌اند.» دكتر ولايتي در اين مصاحبه به بيان نكات مثبت قطع‌نامه پرداخت: «اين قطع‌نامه نكات مثبتي هم دارد، از جمله ابراز تاسف نسبت به كاربرد سلاح‌هاي شيميايي و بمباران مناطق مسكوني و حمله به هواپيماهاي مسافربري و كشتيهاي تجاري كه همه اينها توسط عراق انجام مي شود و اينها نكات مثبت قطع‌نامه است ولي كافي نيست.» وزير خارجه ايران در ادامه مصاحبه، به زمينه‌هاي داخلي جامعه امريكا براي حضور در خليج‌فارس اشاره كرد: «دولت فعلي امريكا پس از مشكلات وسيعي كه در داخل با آن مواجه شد، ناگزير بود تا با يك سلسله اقدامات جنجالي، موقعيت ضعيف و انتقادآميز خود را ترميم كند. علاوه بر اين، امريكا با تقويت نيروهاي نظاميش در خليج‌فارس، خود را عملاً براي درگيري با ايران و گسترش تشنج آماده مي‌كند.[۹] آقاي ولايتي همچنين ريشه مشكلات خليج‌فارس را حمله عراق به كشتيها بيان كرد و گفت: «اگر امريكايي‌ها حقيقتاً خواستار برقراري صلح در خليج‌فارس هستند، مي‌توانند از طريق فشار مستقيم به عراق و يا فشار غيرمستقيم به دوستان عراق كه حكومت اين كشور را از نظر مالي حمايت مي‌كنند، حمله به كشتيها را متوقف كنند. اگر عراقي‌ها حمله به كشتيها را متوقف كنند، همه مشكلات حل خواهد شد.[۱۰] دكتر ولايتي، وزير امورخارجه جمهوري اسلامي ايران در نامه‌اي خطاب به دبيركل سازمان ملل متحد، قطع‌نامه 598 را داراي ضعف‌ها و تناقضات اساسي دانست. در اين پيام با اشاره به حمايت‌هاي كويت از عراق، نقض قطع‌نامه از سوي امريكا و تسليح عراق از سوي صادركنندگان قطع‌نامه 598 آمده است: «اين موضوع يك واقعيت قطعي و مسلم است كه دولت كويت از ابتداي جنگ تحميلي بنابر تصميم خود و يا تحت فشار، به حمايت همه‌جانبه از رژيم عراق پرداخته است. وليعهد و نخستوزير كويت در آخرين موضع‌گيري رسمي خود در هفته گذشته، تصريح نمود كه كشورش همچنان حامي عراق در جنگ عليه ايران مي‌باشد. اين‌كه كويت در طول جنگ به حمايت مستمر سياسي، مالي و لجستيكي از تجاوز عراق ادامه داده و براي آن كشور سهميه نفتي قائل شده است نيز واقعيتي مسجل و روشن است. بنابراين برخلاف آنچه كه مقامات امريكايي ادعا كرده‌اند، نفت‌كش‌هاي كويتي با پرچم امريكايي عملا حامل نفت عراق بوده و بديهي است تا زماني كه فروش نفت ايران از جانب عراق مورد تهديد است، ايران نمي‌تواند اجازه دهد كه عراق از طريق نفت‌كش‌هاي كويت تحت هر پرچمي كه باشد، به صدور نفت تضمين‌شده براي تقويت ماشين جنگي خود ادامه دهد.» وزير خارجه ايران سپس با اشاره به مسئوليت دبيركل سازمان ملل در جلوگيري از گسترش جنگ، افزوده است: «به عنوان اولين قدم، انتظار مي‌رود كه دبيركل براساس نظرات ابرازشده از جانب خود و اعضاي شورا، از دولت امريكا بخواهد تا بلافاصله به گسترش حضور نظامي خود در خليج‌فارس پايان داده و از پشتيباني از فروش نفت عراق كه از طريق كويت صورت مي‌گيرد، خودداري كند.» دكتر ولايتي همچنين تاكيد كرد: «مسئوليت ساير كشورهايي كه تسليح عراق را به عهده دارند بايد مورد توجه قرار گيرد، به‌ويژه بايد از دولت فرانسه كه تحت رياست آن كشور قطع‌نامه فعلي (598) صادر شده است، موكداً خواسته شود كه به تسليح همه‌جانبه عراق پايان داده و از ادامه فروش و تجهيز و تأمين سلاح‌هايي با هدف مشخص كه سلاح اصلي عراق براي شروع، ادامه و گسترش بحران در خليج‌فارس است، فوراً و جداً جلوگيري نمايد.»[۱۱] سخن‌گوي سازمان ملل درباره اين نامه گفت كه پاسخ رسمي ايران به قطع‌نامه شوراي امنيت را ـ كه خواهان يك آتشبس فوري در جنگ ايران و عراق است ـ دريافت كرده‌است.[۱۲] راديو امريكا نيز در اين باره گفت: «در يك تماس تلفني با هيئت نمايندگي جمهوري اسلامي ايران در سازمان‌ملل، مطلع شديم كه نامه ولايتي شامل شكايت رسمي دولت‌ايران به سازمان‌ملل درباره حضور نظامي امريكا در خليج‌فارس است.»[۱۳]
گزارش- 35
صدام حسين پس از پذيرش قطع‌نامه 598 شوراي امنيت، در پيامي به نظاميان اين كشور، صدور اين قطع‌نامه را به يك پيروزي بزرگ براي عراق توصيف كرد، ولي در همين حال بر لزوم حفظ روحيه جنگي نظاميان اين كشور تاكيد كرد. وي در اين پيام گفت: «قدرت و مهارت سياست و فعاليت‌هاي ديپلماتيك هرچه كه باشد، در حفظ ميهن به هنگام تجاوز مسلحانه خارجي ناتوان است و از تحقق بخشيدن به شعارهاي صلح بر طبق آنچه كه حقوق و منافع ما را حفظ كند، عاجز مي‌باشد، مگر اين‌كه پشتوانه آن قوي و بازوي آن قادر به پياده كردن اراده پايداري در صحنه باشد. شما مردان، بازوي سياست و پشتوانه، قوي آن هستيد و چون شما اين امر را به اثبات رسانديد، سياست نيز كار خود را كرد و قطع‌نامه 598 شوراي امنيت براي خاموش ساختن بسياري از آرزوهاي ايران و متحدانش در تحقق بخشيدن به دست‌آوردهاي تجاوزگرانه و نامشروع به زيان عراق بزرگ، صادر شد.» صدام افزود: «قطع‌نامه شوراي امنيت هرچه كه باشد، صلح جز با همبستگي مداوم، بيداري و هوشياري و آمادگي براي فداكاري و آمادگي براي فراهم ساختن شرايط صحيح سازندگي نيروهاي مسلح و اداي مسئوليت‌ها و شكيبايي بيش‌تر و آمادگي براي رويارويي با تجاوز، تحقق نمي‌يابد. دعوت شوراي امنيت براي برقراري آتشبس و عقب‌نشيني به مرزهاي شناخته شده بين‌المللي و مبادله فراگير اسرا در كنار ساير موارد، تحقق پيدا نمي‌كند مگر اين‌كه نيروي شما به رشد خود ادامه داده و هوشياري شما فزوني گيرد و دشمن احساس كند كه اگر به لجاجت ادامه داده و منطق و مباني صلح را رد كند، حال و آينده را خواهد باخت.»[۱۴] "طارق عزيز" وزير خارجه عراق كه به نيويورك سفر كرده است، در مقر سازمان ملل شرايط كشورش را در مورد پذيرش قطع‌نامه 598 شوراي امنيت چنين اعلام كرد: «عراق آماده است تا آتشبس را در جنگ خليج‌فارس قبول كند، مشروط به آن‌كه ايران نيز به همين نحو عمل كند.» وي افزود: «پيش از آن كه عراق پايان دادن به جنگ را مورد توجه قرار دهد، ايران بايد ابتدا قطع‌نامه شوراي امنيت سازمان ملل را بپذيرد. اين تنها يك شرط نيست بلكه يك پيش‌شرط لازم و ضروري است و نمي‌توان قطع‌نامه‌اي را تنها براساس موافقت يك طرف اجرا كرد. اين قطع‌نامه هر دو طرف درگير را شامل ميشود. عراق بارها گفته است كه خواستار پايان يافتن جنگ است، مشروط بر آن كه شرايط مقتضي باشد.»[۱۵] در اين‌حال، يك كارشناس مسائل منطقه به نام " راجر هاردي" در مصاحبه‌اي با راديو بي.بي.سي. اهداف و انگيزه‌هاي سفر "طارق عزيز" به نيويورك را چنين برشمرد: «در حال حاضر دو عامل مهم، عراقي‌ها را نگران كرده است: نخست اين كه آنها براي توقف عمليات هوايي شديداً زير فشار سياسي ايالات متحده امريكا و همچنين اروپا هستند. ديگر اين كه عراق نسبت به ايران به كشتيهاي بيش‌تري در خليج[فارس] حمله برده‌است و آنها بايد انگيزه اين‌كار را توجيه كنند. هم اكنون در نه يا ده روز گذشته آرامش حكم‌فرما بوده و حمله‌اي به كشتيها صورت نگرفته است اما با توجه به اين‌كه عراقي‌ها از نظر نيروي هوايي نيرومندتر ولي در صحنه‌هاي خشكي ضعيف‌تر از ايران هستند، "طارق عزيز" احتمالا خواهد گفت كه صبر عراقي‌ها محدود است و آنها نميتوانند به اين روند به‌طور نامحدود ادامه دهند و اجازه بدهند كه جنگ در خشكي ادامه يابد، چنان كه علي‌رغم قطع‌نامه سازمان ملل متحد ادامه داشته است.»[۱۶] سفير عراق در امريكا نيز با رد هر گونه توقف حملات هوايي عراق، گفت: «عراق حمله به كشتيها و تاسيسات ذخيره نفت ايران را تا زماني كه تهران صلح را نپذيرد، ادامه خواهد داد. بين دو كشور جنگ تمام عيار جريان دارد و بنابراين نمي‌توان اين مسئله را ناديده گرفت و مانع استفاده عراق از برتري هوايي‌اش شد.»[۱۷] عراق با اعلام اين مواضع، انتقادات برخي كشورها حتي حاميان خود را برانگيخته است؛ از جمله، معاون وزير خارجه انگليس (ملور) در مصاحبه با تلويزيون "بي.بي.سي." گفت: «اگر عراق مي‌خواهد خود را با قطع‌نامه شوراي امنيت (598) هماهنگ نمايد، بايد از حمله به كشتيها در خليج‌فارس خودداري كند، در اين صورت ايران تنها توجيهي كه براي حملات خود دارد، منتفي خواهد شد، زيرا ايران انگيزه حمله به كشتيها را عمليات تلافي‌جويانه در مقابل عراق مي‌داند.»[۱۸] نشريه "تايمز مالي" نيز با بيان اين مطلب كه "عراق جنگ نفت‌كش‌ها را در خليج‌فارس شروع مي‌كند" نوشت: «چنان‌‌چه عراق مايل باشد احساس همدردي قدرت‌هاي بزرگ نسبت به آن كشور ادامه پيدا كند، بايد از حمله به كشتيها و تحريك ايران به انجام دادن حملات تلافي‌جويانه عليه كشتي‌هايي كه پرچم امريكا را برافراشته‌اند، خودداري كند.» اين روزنامه افزود: «دوستان و حاميان عراق بايد از حكومت بغداد بخواهند تا تنها به دفاع از خود بپردازد و بايد عراق را متقاعد كرد تا از ادامه جنگ عليه كشتيهاي بيطرف و ايراني پرهيز كند.[۱۹]
گزارش- 36
در پي افزايش حضور نظامي امريكا در خليج‌فارس، وزير دفاع فرانسه اعلام كرد كه كشورش قصد دارد دو كشتي جنگي مجهز به موشك‌هاي "اگزوسه" را براي حفاظت از كشتيهاي فرانسوي در خليج‌فارس مستقر كند. وي گفت: «به يك كشتي ديگر نيز دستور داده شده است تا به سوي خليج‌فارس حركت كند.» و خبرگزاري "يونايتدپرس" در اين باره گزارش داد: «فرانسه براي قدرت‌نمايي بيش‌تر در خليج‌فارس، يك ناوشكن چهارهزار تني اعزام خواهد كرد تا از سه رزمناو كه به آنها دستور حفاظت از كشتيهاي فرانسوي را داده است، پشتيباني كند.»[۲۰] روزنامه "نيويورك تايمز" در توجيه مواضع فرانسه نوشته است: «فرانسه تنها كشوري نيست كه نگران پيروزي ايران بر عراق و ايجاد بحران در منطقه خليج‌فارس است. اما اين كشور با وام‌هاي زيادي كه به عراق داده، بيش از پيش به اتحادي عميق با عراق كشانده شده است زيرا در صورتيكه دولت صدام حسين سقوط كند، طلب‌هاي فرانسه از عراق هرگز وصول نمي‌شود. همان‌طور كه "ژوزه گارسون" از "انستيتوي روابط بين‌المللي فرانسه" در تحقيق اخير خود توضيح داده، در حاليكه طلب‌هاي مالي فرانسه از عراق از هميشه سنگين‌تر شده است، فرانسه جز حمايت از عراق راه ديگري ندارد.[۲۱]
گزارش- 37
ايتاليا براي ايجاد تعادل در بندهاي قطع‌نامه 598، در شوراي امنيت تلاش موثري كرده است."جوزپه بانوكيا" سخن‌گوي وزارت خارجه ايتاليا، درباره نقش اين كشور در تنظيم قطع‌نامه 598 گفت: «طرح انتخاب يك سازمان مستقل براي شناسايي مسئوليت جنگ، با پيشنهاد "جوليو اندرئوتي" وزير امورخارجه ايتاليا در قطع‌نامه شوراي امنيت گنجانده شد.» وي افزود: «بند هفتم قطع‌نامه از دبيركل خواسته است تا مسئله بازسازي دو كشور را بررسي كند.» اين مقام ايتاليايي تاكيد كرد كه كشورش براي هر گونه كمك در اين باره، اعلام آمادگي كرده است.[۲۲] وزيران خارجه مصر و اسرائيل در يك مصاحبه مطبوعاتي مشترك در فرودگاه "بن‌گورين" در شهر تل‌آويو مواضع كشورشان را در مورد قطع‌نامه 598 اعلام كردند."عصمت عبدالمجيد" وزير خارجه مصر در اين مصاحبه گفت: «ما مصري‌ها خوشحال هستيم كه شوراي امنيت اين قطع‌نامه (598) را به اتفاق آراء تصويب كرد. اين يك اقدام مهم سياسي بود.» "شيمون پرز" نيز گفت: «من در حمايت از قطع‌نامه سازمان ملل براي پايان دادن به خصومت‌ها در خليج‌فارس، با وزير خارجه مصر هم‌عقيده هستم.»[۲۳]
گزارش- 38
دكتر ولايتي وزير خارجه ايران صبح امروز (پنج‌شنبه) براي ديدار رسمي يك روزه وارد بن مركز آلمان غربي شد. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي ،وزيران خارجه دو كشور ظهر امروز در اولين دور گفت‌گوهاي خود، درباره موضع ايران در برابر قطع‌نامه شوراي امنيت، اختلافات ايران و فرانسه، كمك ايران براي آزادي گروگان‌هاي آلماني در لبنان، بهبود روابط سياسي و فرهنگي بين دو كشور مفصلاً صحبت كردند.[۲۴] "يورگن شروبوگ" سخن‌گوي وزارت خارجه آلمان فدرال درباره مسائل مورد بحث گفت: «خودداري ايران از قبول قطع‌نامه (598) شوراي امنيت براي آتشبس در جنگ خليج‌فارس، از مسائل مهم درمذاكرات وزيران خارجه ايران و آلمان بود. اين گفت‌و‌گوها تا عصر امروز همچنان ادامه داشت.» وي افزود: «"هانس ديتريش گنشر" (وزير خارجه آلمان) از اين قطع‌نامه حمايت خواهد كرد.» شروبوگ از سفر آقاي "ولايتي" وزير خارجه ايران به آلمان كه همزمان با تيرگي روابط تهران با چند كشور مهم غربي ازجمله فرانسه و امريكا انجام مي‌گيرد، دفاع كرد. اين سخن‌گو كه در يك كنفرانس مطبوعاتي سخن مي‌گفت، سفر آقاي ولايتي را به نفع همه كشورهاي غربي دانست و افزود: «آلمان غربي قادر است از روابط خوب خود با ايران براي گفت‌وگو درباره مسائل مختلف ميان تهران و غرب بهره‌برداري كند.» شروبوگ همچنين نظر وزير خارجه آلمان را درباره ديپلمات‌هاي محاصره‌‌شده فرانسوي در ايران، چنين بيان كرد: «گنشر به ولايتي گفت كه آلمان غربي به عرضه ملزومات (مورد نياز ايران) ادامه خواهد داد و از هيچ‌‌گونه حمايت ممكن از ديپلمات‌هاي به دام افتاده فرانسوي كه در سفارت فرانسه در تهران توسط پليس ايران محاصره شده‌اند، دريغ نخواهد كرد. وزير خارجه آلمان خواستار پايان محاصره سفارت ايران در فرانسه شد و افزود بايد با ديپلمات‌ها بر مبناي قراردادهاي بين‌المللي رفتار شود."گنشر" همچنين از ايران خواست تا از نفوذ خود بر گروه‌هاي شبه‌نظامي طرف‌دار ايران [درلبنان] بهره گيرد تا آزادي دو تن از اتباع آلمان كه در ماه ژانويه (دي ماه 1365) در بيروت ربوده شده‌اند، تحقق يابد.» [۲۵] راديو كلن درباره سفر دكتر ولايتي و مذاكرات آقاي گنشر با سفير عراق در آلمان گفت: «آقاي "گنشر" بلافاصله پس از مراسم استقبال و خوش آمدگويي به آقاي ولايتي، قبل از اين‌كه اولين دور مذاكرات را با وي انجام دهد، با سفير عراق در آلمان فدرال ملاقات كرد تا با وي نيز گفت‌و‌گويي داشته باشد. نكته مهم ديگر در ديدار وزير امورخارجه ايران از بن اين است كه از آن‌جا كه امريكا و انگلستان با ايران روابط سياسي ندارند و فرانسه هم در چند روز قبل روابط سياسي خود را با ايران قطع كرده، نقش آلمان فدرال در برقراري روابط با ايران اهميت خاصي مي‌يابد، بدين معني كه مسئولان آلمان فدرال به نمايندگي از جهان غرب با نمايندگان و سياست‌مداران ايران گفت‌گو مي‌كنند.»[۲۶] به گزارش منابع ايراني در آلمان غربي، همزمان با ديدار دكتر ولايتي از اين كشور و گفت‌وگو با وزير امورخارجه آلمان غربي در مقر اين وزارت‌خانه، حدود يك‌صدتن از منافقين در مقابل وزارت خارجه آلمان دست به تظاهرات زدند كه پليس در مقابله با آنان، حدود 60 تن را به‌طور موقت دست‌گير كرد.[۲۷]
گزارش- 39
امروز "پاسكوا" وزير كشور فرانسه، دخالت ايران در بمب‌گذاري پاريس راـ كه دليل تيرگي روابط ايران و فرانسه عنوان ميشود ـ تكذيب كرد. وي در يك مصاحبه مطبوعاتي ادعاي روزنامه "ليبراسيون" به نقل از گزارش سازمان ضدجاسوسي فرانسه را مبني‌بر اين‌كه ايران در بمب‌گذاري سال گذشته پاريس دست داشته است، رد كرد. "پاسكوا" افزود: «ما هرگز دولت ايران را به‌طور مسئتقيم مورد اتهام قرار نداده‌ايم اما مطمئن هستيم كه تعدادي از افراد دست‌گير شده در فرانسه، با مسلمانان افراطي ارتباط مستقيم دارند.»[۲۸] [ر.ك..به: ضميمه گزارش 15 ـ 30/4/1366]
گزارش- 40
محمدجواد لاريجاني معاون امور بين‌الملل و اقتصادي وزارت خارجه ايران پيام‌هاي رييس جمهور آيت ا… خامنه‌‌اي و نخستوزير مهندس موسوي را به رييس جمهور و نخستوزير پاكستان تسليم كرد. رييس جمهور پاكستان در اين ديدار گفت: «درگيري در خليج‌فارس به نفع هيچ‌كدام از كشورهاي منطقه نخواهد بود.»[۲۹] در اين‌حال، سخن‌گوي رسمي وزارت خارجه پاكستان، اوضاع خليج‌فارس را حساس‌تر و خطرناك‌تر از آغاز جنگ عراق و ايران توصيف كرد و گفت: «پاكستان در اين جنگ موضع بي‌طرفانه‌اي اتخاذ كرده است، اما اين امر به آن معنا نيست كه پاكستان به كوشش‌هايي كه ممكن است نتيجه‌بخش باشد، بي‌علاقه است.»[۳۰] اين مقام پاكستاني در مورد تلاش‌هاي صلح كشورش افزود: «پاكستان براي ايجاد تفاهم متقابل و جلوگيري از گسترش جنگ تلاش مي‌كند و اميدوار است كه به‌عنوان پلي بين كشورهاي منطقه عمل نمايد. پاكستان براي ايفاي نقش ميانجي، در موقعيت مناسبي قرار دارد.» خبرنگار راديو "بي.بي.سي." در گزارشي از اسلام‌آباد ضمن بيان اين مطلب گفت: «پاكستان علي‌رغم مناسبات استراتژيك با ايالات متحده و حفظ روابط اقتصادي و نظامي نزديك با عربستان سعودي و كشورهاي ديگر حاشيه خليج‌فارس، توانسته است روابط خوبي با ايران داشته باشد.[۳۱] راديو بي.بي.سي. افزود: «ديدار دكتر لاريجاني از اسلام‌آباد، تازه‌ترين ديدار از يك رشته رفت‌‌وآمدهاي ديپلماتيك بين دو كشور است. اين اقدامات از نگراني پاكستان از اوضاع بحراني خليج‌فارس خبر مي‌دهد. در شش هفته گذشته، "عبدالستار" وزير خارجه پاكستان دو بار از تهران ديدار كرده و در اين مدت به كويت، عمان، عربستان سعودي، امارات متحده عربي نيز سفر كرده‌است و قرار است، هفته آينده از عراق، بحرين و قطر نيز ديدار كند.»[۳۲]
گزارش- 41
پس از گذشت نزديك به يك سال از افشاي ماجراي "مك فارلين"، امروز "جورج شولتز" وزير خارجه دولت ريگان، براي اداي شهادت در مورد ماجراي فروش اسلحه به ايران، به كنگره احضار شد و در اين باره توضيح داد.[۳۳] خبرگزاري فرانسه به نقل از شولتز نوشت: «من از طريق مطبوعات از ماجراي ارسال اسلحه توسط امريكا به ايران مطلع شدم." وزير خارجه امريكا كه هميشه ادعا مي‌كند با فروش اسلحه به ايران مخالف است، افزود: «هنگامي كه از برخي جزئيات آگاه شدم، اين موضوع مرا بيمار كرد.»[۳۴]
گزارش- 42
مسائل مربوط به جنگ ايران و عراق همواره، در صدر اخبار و تحليل‌هاي رسانه‌هاي خبري جهان قرار دارد، در اين باره موضوع قطع‌نامه 598، زمينه‌ها و تبعات آن و نيز نظر ايران در اين باره، موضوع انبوهي از خبرها و تحليل‌ها است. سردبير بخش خاورميانه‌اي روزنامه "اينديپندنت" درباره زمينه‌هاي تصويب قطع‌نامه (598) شوراي امنيت نوشت: «ترس از ايران و گسترش ايده‌هاي انقلاب اسلامي، سازمان ملل را بر آن داشت تا عليه ايران اقدام كرده و از عراق جانب‌داري كند. توجه جهانيان به اين حقيقت كه عراق در جنگ عليه ايران در حال شكست خوردن است و بايد كاري انجام شود، انگيزه سازمان ملل براي اين كار بوده است. ايران تنها جمهوري اسلامي در جهان است و داراي نفوذ بسياري است.»[۳۵] روزنامه "لوموند" چاپ فرانسه نيز در اين باره نوشته است: «يكي از نكات عجيب و متناقض كه در وضعيت كنوني خليج‌فارس وجود دارد، علاوه بر در يك صف قرار گرفتن دو ابرقدرت، اين است كه ايران مسبب و محرك جنگ و مهم‌ترين تهديد براي نفت‌كش‌ها نشان داده شده است، در حالي كه بغداد آغازگر جنگ بود و دست كم دوسوم حملات عليه كشتيها كار بغداد بوده است.»[۳۶] راديو بي..بي..سي. نيز گفت: «ايران بر اين امر پافشاري مي‌كند كه رفتار مساوي با كشور متجاوز و كشوري كه مورد هجوم قرار گرفته، ناعادلانه است و عراق نه تنها جنگ با ايران را بلكه جنگ نفت‌كش‌ها را هم آغاز كرد. از سوي ديگر، عراق در ميدان‌هاي نبرد، سلاح‌هاي شيميايي به‌كار برده و بارها مناطق غيرنظامي ايران را بمباران كرده است. در قطع‌نامه اخير شوراي امنيت سازمان ملل متحد، براي اولين‌بار به اين نكات اشاره شده است، اما اين امر بي‌طرفانه بوده و از كشوري نام برده نشده است. به اين ترتيب موضع ايران مبتني‌بر احساسي عميق از بي‌عدالتي است. از اين گذشته، اقدام امريكا در حفاظت از كشتيهاي نفت‌كش كويت در مقابل حملات ايران، از ديد دولت ايران اقدامي يك سويه است، چون تاسيسات نفتي و كشتيهاي حامل نفت صادراتي ايران در گذشته هم مورد حمله عراق قرار گرفته است.»[۳۷]
گزارش- 43
امروز سه فروند هواپيماي ميراژ عراقي در ساعت9:50 يك منطقه كشاورزي در مريوان را كه بين روستاي "دره تقي" و "كاني سامان" قرار دارد، با بمب‌هاي خوشه‌اي بمباران كردند. در اين بمباران، چهار تن از كشاورزان كه مشغول برداشت محصول بودند، به شهادت رسيدند و تعدادي از دامها، تلف شدند.[۳۸]
گزارش- 44
امروز نيروهاي تيپ 75ظفر ـ كه تحت امر قرارگاه رمضان (مركز جنگ‌هاي نامنظم نيروي زميني سپاه) است ـ با همكاري پيش‌مرگان "حزب دمكرات كردستان عراق" دو عمليات نفوذي در مناطق "سنگاو" و "چوارته" در استان سليمانيه انجام دادند. در اين عمليات‌ها، شش تن از نيروهاي عراقي كشته و سه تن اسير شدند، و در ضمن چند دستگاه خودرو نظامي آنها نيز به آتش كشيده شد و يا به غنيمت درآمد.[۳۹] از سوي ديگر، گزارش قرارگاه رمضان از ادامه حملات نفوذي عليه نيروهاي عراقي، حاكي است: «نيروهاي "اتحاديه ميهني كردستان عراق" عملياتي روي پايگاه "دوجاره" كه بين شهر "زراين" و شهر "دربنديخان" عراق قرار دارد، انجام دادند. در اين عمليات، تلفات نيروهاي عراقي 55 تن بود. همچنين چند قبضه خمپاره 120ميليمتري و چند دستگاه خودرو نظامي و وسايل مخابراتي منهدم شد.»[۴۰]
گزارش- 45
در نخستين ساعات امروز عناصري از سازمان مجاهدين خلق (منافقين) با نيروهاي خودي مستقر در پايگاه "سرخه" چنگوله واقع در" مهران" درگير شدند. اين درگيري كه با حمله غافل‌گيرانه عناصر سازمان مجاهدين خلق در ساعت1:30 نيمه‌شب آغاز گرديده بود، نزديك به يك ساعت طول كشيد. در اين اقدام عناصر مهاجم راه نيروهاي تازه وارد را مسدود كردند و پس از مقاومت اوليه پايگاه سقوط كرد كه در نتيجه آن 16 تن از آنها به اسارت درآمدند.[۴۱]
گزارش- 46
قرارگاه " حمزه سيدالشهدا" از دو مورد درگيري بين نيروهاي خودي و نيروهاي "حزب دمكرات كردستان" خبرداد. به گزارش اين قرارگاه، نيروهاي حزب دمكرات با حمله به پاسگاه "بيساران"در جنوب شرقي"سروآباد"، با مدافعان پاسگاه درگير شدند. در اين درگيري سه تن از نيروهاي مهاجم كشته شدند. در درگيري ديگري كه در نزديكي روستاي "قاميشاني" پيرانشهر روي داد، دو تن از عناصر رده‌بالاي اين حزب كشته و دو تن نيز مجروح شدند. همچنين در مناطق ديواندره، سنندج و پيرانشهر، هشت تن از نيروهاي "حزب دمكرات كردستان" تسليم نيروهاي خودي شدند.[۴۲]
گزارش- 47
مهندس ميرحسين موسوي نخستوزير، امروز در بخش‌نامه‌اي به كليه وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌ها، نهادهاي انقلاب اسلامي و استانداري‌هاي سراسر كشور، اجازه حضرت امام به دولت را مبني‌بر استفاده از تعزيرات حكومتي براي برخورد قاطع با گران‌فروشي، اجراي ضوابط و قيمت‌هاي تعيين شده، ابلاغ كرد. در اين بخش‌نامه، اجازه حضرت امام به نخستوزير به شرح زير آمده است: «دست شما براي نرخ‌گذاري همچنان باز است. با قاطعيت عمل كنيد و جهت اجراي ضوابط و قيمت‌هاي تعيين شده، مي‌توانيد از تعزيرات حكومتي استفاده كنيد. در مقابله با مسئله گراني، با قاطعيت برخورد كنيد.[۴۳]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/01
- ↑ سند شماره 208834 مركز مطالعات وتحقيقات جنگ: سپاه پاسداران نيروي دريايي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، ص30.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص17، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366، از خبرگزاري فرانسه.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص16، واشنگتن ـ خبرگزاري فرانسه، 2/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366.
- ↑ سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/ 1366، ص12.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366.
- ↑ سند شماره 208834. مركز مطالعات و تحقيقات جنگ : نيروي درياي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، صص37ـ31.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص12، خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 3/5/1366، ص3، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص1، نيويورك ـ سازمان ملل، خبرگزاري فرانسه، 2/5/1366.
- ↑ واحد مركزي خبر، صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 3/5/1366، ص3، به نقل از راديو امريكا، 2/5/1366.
- ↑ سند شماره 088193 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: تلكس و فاكس، از فرمانده نيروي زميني سپاه، به"سپاه 11 ابلاغ به 5ـ 10ـ 17ـ 27، سپاه 2، ابلاغ به 85ـ 14ـ 44، سپاه 6 ابلاغ به 5ـ 7"، اجراي مانور شهادت در خليج‌فارس، 1/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره128، 4/5/1366، ص15، راديوامريكا،2/5/1366.
- ↑ ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص40، به نقل از راديو بي.بي.سي. 1/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/1366صص17ـ16، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، لندن ـ خبرگزاري فرانسه.
- ↑ روزنامه كيهان، 1/5/1366، ص20، لندن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه تايمزمالي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص3، پاريس ـ خبرگزاري يونايتدپرس، 1/5/1366، به نقل از روزنامه ليبراسيون.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص44، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 2/5/1366، راديو امريكا به نقل از روزنامه نيويورك تايمز.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، رم ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي
- ↑ روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص57، بن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366.
- ↑ پيشين، ص53، بن ـ خبرگزاري آسوشيتدپرس، 1/5/1366.
- ↑ واحد مركزي خبر صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، بولتن راديوهاي بيگانه، 3/5/1366، ص29، به نقل از راديو كلن، 1/5/1366.
- ↑ سند شماره 200576، مركز مطالعات وتحقيقات جنگ، 4/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 127، 3/5/ 1366، ص48، پاريس ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 1/5/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 1/5/1366، ص2، از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، ص4، اسلام‌آباد ـ خبرگزاري تانيوگ، 1/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، صص 31ـ30 به نقل از راديو صوت‌الجماهير، 1/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 126، 2/5/1366، صص46ـ45، به نقل از راديو بي.بي.سي، 1/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 3/5/1366، ص16، نيوزويك.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص3، خبرگزاري فرانسه.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 1/5/1366، ص3، خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از راديو لندن.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 1/5/1366، ص20، پاريس‌ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، به نقل از روزنامه "لوموند"، چاپ فرانسه.
- ↑ سند شماره 208834. مركز مطالعات و تحقيقات جنگ : نيروي درياي سپاه، "اگر من بودم، ميزدم"، 8/10/1366، صص37ـ31.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش‌هاي ويژه"، نشريه شماره 128، 4/5/1366، ص3، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 3/5/1366.
- ↑ سند شماره 088260 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي قرارگاه رمضان، 6/5/1366.
- ↑ سند شماره 088238 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: روابط عمومي قرارگاه رمضان، 5/5/1366.
- ↑ سند شماره 200577، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 5/5/1366، ص1، ايلام ـ 1/5/1366، گزارش اداره كل اطلاعات.
- ↑ سند شماره 88265، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهدأ(ع)، به فرمانده نيروي زميني سپاه، 6/5/1366، ص5.
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 3/5/1366، ص آخر.