1366.04.27: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه روز شمار دفاع مقدس
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه زندگینامه |عنوان =روزشمار جنگ سال 1366 |نام = 1366.04.27 |نام دیگر=بیست و هفت تیر |روز=27 تیر 1366 |تاریخ شمسی= 1366.04.27 |تاریخ میلادی= 18 ژوئیه 1987 |تاریخ قمری= 21 ذیقعده 1407 |اسامی عملیات= |اسامی شهدا= |اسامی اسرا= }} <div class="bootstrap-btn">1360.04.27</div> <div class="bootstrap-btn...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
سطر ۲۳: سطر ۲۳:


<div style="text-align:justify">
<div style="text-align:justify">
==  گزارش- 782 ==
در تلاش برای بازپس‌گیری نقاط از دست رفته در جزیره مجنون، لشکر5 نصر برای اجرای عملیات در شامگاه 27 تیرماه - یک روز قبل از موعد مقرر - اعلام آمادگی کرد. چون فرمانده قرارگاه نصرت مصمم بود هر چه سریع‌تر عملیات انجام شود، صبح امروز به تیپ12 قائم برای اجرای عملیات هم‌زمان در روی ضلع غربی فشار آورد، ولی مسئولان این یگان که خود را برای اجرای عملیات در موعد تعیین شدة قبلی آماده می‌کردند، نتوانستند برای انجام عملیات هم‌زمان آماده شوند.
در بررسی‌هایی که در آخرین ساعت‌های امروز به عمل آمد، علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت (قرارگاه مقدم سپاه ششم در خوزستان) اجرای عملیات تیپ12 قائم را در شب بعد به این یگان ابلاغ کرد. بدین ترتیب زمان قطعی عملیات لشکر5 نصر در ضلع شرقی امشب و تیپ12 قائم در ضلع غربی فردا شب تعیین شد.
در پی تصمیم قرارگاه نصرت مبنی‌بر اجرای عملیات لشکر5 نصر روی ضلع (دژ) شرقی جزیره مجنون جنوبی و بازپس‌گیری قسمت‌هایی از این دژ که در عملیات روز 20/4/1366 عراق از دست رفته بود، یک گردان از نیروهای لشکر5 نصر شامل یک گروهان غواص و دو گروهان قایق سوار برای عملیات روی ضلع شرقی آماده شدند.
بر اساس طرح مانور، نیروهای غواص لشکر5 نصر ساعت 20:30 از محلی در نزدیکی اسکله لشکر با وارد شدن به آب هور به سمت اهداف خود حرکت کردند و پس از رسیدن به محل‌های تعیین شده در نزدیکی هدف‌ها برای اجرای عملیات اعلام آمادگی کردند.
با آغاز حمله غواص‌ها، نیروهای عراقی مستقر روی دژ (ضلع) شرقی که غافلگیر شده بودند، نتوانستند مقاومت کنند و پس از یک درگیری مختصر، عقب‌نشینی کردند و بخش‌هایی از اهداف عملیات به تصرف درآمد؛ لکن به دلیل بروز مشکلاتی غواص‌ها موفق به تثبیت مواضع نشدند و نیروهای عراقی چند ساعت بعد، پیشروی کرده و مجدداً مواضع از دست رفته را تصرف کردند. باقی‌مانده نیروهای غواص نیز ناچار به عقب‌نشینی شدند.
برخی از موانع و مشکلات پیش آمده:
1- بیشتر اسلحه‌های غواص‌ها به دلیل نفوذ گل و لای در آن دچار نقص شد و به جز گلولـه درون لولـه، گلولـه‌ای شلیک نشد.
2- نفوذ آب در بی‌سیم تیم‌های غواص موجب قطع ارتباط با فرمانده محور شد.
3- رسیدن اخبار ضد و نقیض درباره وضعیت غواص‌ها به فرمانده لشکر5 نصر به دلیل قطع ارتباط با غواص‌ها و در نتیجه تأخیر در اعزام نیروهای موج دوم (قایق سوار).
4- شلیک منورهای فراوان و آتش سنگین و پر حجم دشمن که خسارات و تلفات زیادی را به نیروهای غواص وارد کرد.<ref>سند شماره 549/گ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات مجنون گزارش راوی قرارگاه کربلا، یدالله ایزدی، صص 37 - 30؛ و - سند شماره 25949/ن مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: هدایت عملیات.</ref>
==  گزارش- 783 ==
در پی حملة‏ عراق در منطقه کهنه‏ ریگ سومار برای تصرف ارتفاع 402 که به دلیل ایستادگی رزمندگان درگیری تا آخرین ساعت‌های روز گذشته و بامداد امروز هم ادامه داشت، ساعت 9 صبح امروز نیروهای دشمن حملة سنگینی را سازمان داده و اجرا کردند که با مقاومت نیروهای خودی، حمله دشمن ناکام ماند. گفتنی است که در عملیات‏ روز گذشته و امروز شماری از نیروهای دشمن کشته شدند و 67 تن از آنان نیز به اسارت درآمدند.<ref>روزنامه کیهان، 28/4/1366، ص3.</ref>
یک فرمانده ارشد عملیاتی در گفت‌وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی دربارة نیروهای عمل‌کننده دشمن، وسعت درگیری، نتایج عملیات و خسارت‏های وارده به دشمن، اطلاعاتی را ارائه داد. وی گفت: «ارتش بعث در این عملیات، با جمع‏آوری نیرویی به استعداد یک لشکر تقویت شده، شامل تیپ‏های78، 417 و 425 پیاده که توسط دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان کماندویی از تیپ108 و عناصری از تیپ706 تقویت شده بودند، در جبهه‏ای به‏ عرض هشت کیلومتر و عمق سه کیلومتر، به منظور تصرف ارتفاع حساس 402 در سومار، وارد عمل شدند.» وی با تشریح موقعیت منطقه و اهمیت این ارتفاع در منطقه عمومی سومار گفت: «ارتفاع 402 در منطقه از آن‌چنان اهمیتی برخوردار است که به‏دلیل مشرف بودن بر شهر مندلی عراق، در صورت اشغال آن توسط نیروهای بعثی، جبهه‏ای به عمق بیست کیلومتر را برای ما ایجاد می‏کرد و نیروهای ما مجبور بودند برای مقابله با آنها تا عمق بیست کیلومتر از منطقه را که در دید و تیر مستقیم دشمن قرار می‏گرفت، تخلیه کنند.» وی افزود: «در این عملیات 30 دستگاه تانک به ‏همراه 120 دستگاه خودرو و ادوات زرهی دشمن منهدم شد و شمار زیادی ادوات از جمله چندین دستگاه خمپاره‏انداز و تعداد زیادی تفنگ با کالیبرهای مختلف به غنیمت نیروهای اسلام درآمد.
دشمن تا صبح دیروز با حمایت هواپیما‏ها و هلی‏کوپتر‏های خود - که برای پوشش هوایی و روحیه دادن به نیروهای متلاشی شدة خود در منطقه به پرواز درمی‏آیند - در چندین مرحله اقدام به پاتک کرد که در هر یک از پاتک‏ها با آتش پرحجم توپخانه و ایستادگی و مقاومت نیروهای اسلام مواجه و با تحمل تلفات و خسارات بیشتری، مجبور به عقب‏نشینی شده است.» این فرمانده عالی‏رتبه ارتش در پایان اظهارات خود با اشاره به خسارات وارد آمده به یگان‌های عمل‌کننده عراق در این عملیات گفت: «تاکنون تیپ 78 به میزان هشتاد درصد، تیپ 417 به میزان شصت درصد و تیپ 425 به میزان هفتاد درصد متحمل خسارات شده است و اجساد پرسنل این واحدها هم‏اکنون در سطح منطقه به‏چشم می‏خورد.»<ref>روزنامه کیهان، 28/4/1366، ص3.</ref>
==  گزارش- 784 ==
در ساعت 11 امروز هواپیماهای عراقی منطقه جم ‌سورک در گیلان‌غرب را بمباران کردند که بر اثر آن تعدادی از احشام عشایر محلی تلف شدند.<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص8، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 154، 31/4/1366، ص5.</ref>
==  گزارش- 785 ==
در اجرای مأموریت نظارت بر رفت و آمد کشتی‏ها در تنگه هرمز، امروز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران چهارده فروند کشتی تجاری و نفت‏کش خارجی را شناسایی کرد و پس از اطمینان از عدم حمل کالای نظامی به مقصد عراق، به آنها اجازه داد به حرکت خود ادامه دهند.<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص8، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 154، 31/4/1366، ص5.</ref>
==  گزارش- 786 ==
امروز اعلام شد که نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق در چند روز گذشته با حمله به پایگاه‏های کانی‏سرد در مجاورت سد دربندیخان، موفق شدند با تصرف و انهدام این پایگاه‏ها و به آتش کشیدن تعدادی خودروی نظامی، مقادیری سلاح و مهمات را به غنیمت درآورند.<ref>روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.</ref> همچنین این نیروها پنج پایگاه حفاظتی اردوگاه‏های اسکان اجباری را تصرف کردند. قرارگاه رمضان با اعلام این خبر می‏افزاید: «این اردوگاه‏ها برای اسکان اجباری اهالی بی‏دفاع روستاهای منطقه سنگاو و آغجلر در منطقه چمچمال از استان کرکوک ایجاد شده‏اند. دشمن بعثی صهیونیستی برای حفاظت از این اردوگاه‏ها اقدام به ایجاد پایگاه‏های نظامی در اطراف آنها کرده بود.»<ref>روزنامه کیهان، 27/4/1366، ص3.</ref>
قرارگاه رمضان درباره تلاش عراق برای تخلیه منطقه اربیل از کردها گزارش داد: «عراق با تخریب و ویرانی روستاهای منطقه اربیل، عشایر عرب عربستان سعودی را جایگزین ساکنین کرد این مناطق کرده است. رژیم بعثی با اسکان این مزدوران در مناطق یاد شده، پول، سلاح و اتومبیل در اختیار آنها قرار داده است و با پشتیبانی نیروهای نظامی، تانک و هلی‏کوپتر، آنها را وادار به قتل‏عام مردم بی‏دفاع و بیرون راندن آنان از منازلشان کرده است. یکی از روستاهای تخریب شده دشت قراچ نام دارد که بین اربیل و تکریت قرار دارد.»<ref>روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.</ref>
==  گزارش- 787 ==
در ادامه درگیری نیروهای خودی با عناصر حزب دمکرات در پایگاه دژن از توابع کامیاران، نیروهای خودی با وجود تحمل تلفات سنگین موفق شدند نیروهای مهاجم را عقب برانند. با رسیدن نیروهای کمکی سپاه کامیاران و ادامة تعقیب و گریز، بار دیگر در مثلثی کاشتر - بزوش - سیویه، درگیری شدیدی رخ داد که به عقب‏نشینی نیروهای حزب دمکرات به ارتفاعات شاهو منجر شد. در این درگیری دو روزه، سی تن از نیروهای خودی شهید و هجده تن مجروح شدند. از نیروهای حزب دمکرات نیز ده تن از جمله سالار ابراهیمی مسئول لک بیستون و همچنین مسئول نظامی و معاون مالبند یک کشته شدند.<ref>سند شماره 27890 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبه‏ای اطلاعاتی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی به نیروی زمینی سپاه (اهواز - گلف)، شماره 18، 6/5/1366، ص18؛ و - سند شماره 88191 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از ستاد سپاه یازدهم امام حسن(ع) به ستاد مرکزی سپاه (معاونت اطلاعات)، 1/5/1366؛ و - سند شماره 88185 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش سپاه چهارم بعثت به ستاد مرکزی، 5/1/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 155، 8/5/1366، ص16؛ و - خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 124، 31/4/1366، صص 42 و 43، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، 30/4/1366.</ref> گفتنی است بیشتر نیروهای خودی که در این عملیات به شهادت رسیدند، در ساعات نخست عملیات اسیر شده بودند که نیروهای حزب دمکرات آنها را در روستای دگاگا از توابع ژاوه‌رود بخش زرآب سنندج در جنوب منطقه درگیری به صورت دسته‏جمعی تیرباران کرده و به شهادت رساندند.<ref>سند شماره 27890 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، پیشین؛ و - خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 148، 24/5/1366، ص1، آتن - خبرگزاری یونایتدپرس، 23/5/1366.</ref>
هشتاد تن از نیروهای سازمان کومه‌له نیز به پایگاه روستای حسن‏آباد سنندج حمله کردند. مهاجمان در یک درگیری شدید، 7 تن از نیروهای پایگاه را شهید و 29 تن دیگر را مجروح کردند. در این حمله نیروهای کومه‌له تعدادی اسلحه و مهمات و لوازم شرکت تعاونی روستا و وسایل پزشکی و داروهای موجود در درمانگاه این روستا را به غارت بردند.<ref>دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 155، 8/5/1366، ص15؛ و - سند شماره 88265 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا به فرماندهی نیروی زمینی سپاه، 6/5/1366، ص3؛ و - سند شماره 88175 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از ستاد سپاه یازدهم امام حسن عسگری(ع) کردستان (معاونت اطلاعات) به ستاد مرکزی سپاه (معاونت اطلاعات)، 1/5/1366.</ref>
==  گزارش- 788 ==
با هدف آماده‏سازی نیروهای بسیج برای حضور در جبهه‏های جنگ و مقابله با اقدامات احتمالی امریکا در خلیج‏فارس، گردهمایی سه روزه مسئولان بسیج و یگان‏های رزمی واحد بسیج پایگاه‏های تابعه ناحیه و فرماندهان نواحی مقاومت سپاه پاسداران ناحیه مازندران با عنوان گردهمایی بزرگ ثامن‏الائمه، با حضور استاندار و جمعی از فرماندهان نظامی و مسئولان محلی استان، در منطقه پهنه‏کلای شهرستان ساری گشایش یافت. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، در این گردهمایی، رحمانی مسئول واحد بسیج مرکزی سپاه پاسداران، در سخنانی ضمن تشریح اهداف گردهمایی زنجیره‏ای مسئولان و فرماندهان بسیج کشور و اعزام 600 هزار داوطلب رزمی به جبهه‏های نبرد تحت عنوان "سپاهیان حضرت محمد(ص)" و "سپاهیان حضرت صاحب‏الزمان(عج)" که در سال گذشته انجام گرفته است، گفت: «استکبار جهانی امروز از استقرار موشک‏های کرم ‏ابریشم توسط جمهوری اسلامی ایران در تنگه هرمز هراسی ندارد، بلکه چیزی که وحشت امریکا را سبب شده و موجب عدم مداخله مستقیم وی در خلیج‏فارس گردیده، وجود نیروهای بسیجی و شهادت‌طلب است که تاکنون بیش از 81 هزار نفر از آنان برای رویارویی مستقیم با امریکا در آب‌های نیلگون خلیج‏فارس، شهادت‏نامه خود را امضا کرده‌اند.»<ref>روزنامه جمهوری اسلامی، 28/4/1366، ص2.</ref>
==  گزارش- 789 ==
در پی آغاز فعالیت نیروی دریایی امریکا و کویت برای پاک‌سازی مین‏های شناور در سواحل کویت، امروز سخنگوی وزارت دفاع کویت اعلام کرد: «مردان قورباغه‏ای نیروی دریایی امریکا و کویت کار پاک‌سازی دهانه مهم‏ترین ترمینال نفتی کویت را از مین‏های زیردریایی به اتمام رسانیده‏اند.» وی گفت: «مدخل بندر الاحمدی کویت، شب گذشته به‏طور کامل از مین‏های دریایی پاک گردید.»<ref>روزنامه کیهان، 29/4/1366، صفحه ‌آخر.</ref> به گزارش روزنامه کیهان منابع دیپلماتیک غربی در این‏باره توضیح بیشتری دادند: «تیم غواصی نیروی دریایی امریکا که در کشتی‏های نیروی دریایی کویت کار می‏کنند، در 48 کیلومتری ساحل جنوبی کویت به جمع‏آوری مین مبادرت ورزیدند.» آنان افزودند: «هشت مین در بستر دریا در تنها کانال عمیقی که به بندر عمده نفتی الاحمدی می‏انجامد، کشف و خنثی شد.»<ref>همان.</ref>
در این حال، با وجود آنکه مقامات رسمی کویت قبلاً وجود مین‏ها در سواحل کویت را ناشی از حرکت آنها بر اثر امواج دریا از خور عبدالله به این منطقه اعلام کرده بودند، روزنامه کویتی الانباء امروز در گزارشی در این‏باره، ایران را به‌طور تلویحی عامل مین‏گذاری در سواحل کویت خواند. الانباء نوشت: «مین‏های دریایی که در سواحل شمالی خلیج‏فارس و کویت پیدا شده ساخت کشور جمهوری خلق کره می‏باشد.» الانباء ضمن گزارش تحقیقات انجام شده در این زمینه می‏افزاید: «ایران اخیراً چندین قرارداد خرید سلاح و تجهیزات جنگی از کره‌شمالی به امضا رسانده است.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص22، کویت - خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 790 ==
پانزده ناو جنگی و پنجاه هواپیمای جنگی و بمب‏افکن، از جمله تجهیزات پیشرفته‌ای هستند
که امریکا برای محافظت از نفت‏کش‏های کویتی، تدارک دیده است. خبرگزاری رویتر ضمن اعلام این مطالب به نقل از مقامات رسمی امریکا، به برخی از توانایی‏های تاکتیکی ناوگان امریکایی اشاره کرده و نیروی دریایی ایران را در مقایسه با این امکانات، ناکارا ارزیابی می‏کند. این خبرگزاری از قول مقامات امریکایی بر آمادگی و عزم جدی نیروی دریایی امریکا و همچنین چیرگی بی‏چون و چرای آن در صورت بروز هرگونه درگیری با ایران تأکید می‏کند. در پایان گزارش خبرگزاری رویتر به نگرانی ناشی از برخورد ناوهای امریکایی با مین اشاره شده است: «در حالی که نیروی دریایی امریکا خود را برای انجام اولین اسکورت کشتی‏ها از زمان جنگ ویتنام آماده می‏کند، ناوهای جنگی این کشور در منطقه جنگی یا اطراف آن در خلیج[فارس] تجمع کرده‏اند. ناوها انواع تسلیحات با قدرت آتش فراوان، از جمله موشک‏ها و تجهیزات ضدموشک و هواپیماهای مجهز به دستگاه‏های الکترونیکی ویژة از کار انداختن تجهیزات دشمن را در اختیار دارند. کارشناسان نظامی خصوصی و پنتاگون معتقدند نیروهای نظامی ایران که بر اثر جنگ هشت‏ساله با عراق تحلیل رفته‏اند، به هیچ‏وجه یارای رقابت با قدرت آتش نیروهای امریکایی را نخواهند داشت. مقامات امریکایی اظهار می‏دارند، اگرچه واشنگتن در جست‏وجوی جنگ با ایران نیست، ولی تسلیحات امریکایی در خلیج‏[فارس] در پاسخ‏گویی به یک حمله یا حتی یک تهدید خصمانه علیه نفت‏کش‏های تحت اسکورت، درنگ نخواهند کرد. یک مقام عالی‏رتبه نیروی دریایی امریکا دیروز به‏خبرگزاری رویتر گفت: افسران و خدمه‏های ما حرفه‏ای هستند و برای انجام مأموریت آمادگی دارند. وی تأکید کرد: اگر چیزی اتفاق بیفتد بدان دلیل نخواهد بود که ما جناح غیرمنطقی هستیم، ما دیگر مانند واقعه استارک غافلگیر نخواهیم شد.»
خبرگزاری رویتر می‏افزاید: «به استثناء کشتی فرماندهی لاسال، دیگر ناوهای جنگی امریکا در خلیج‏[فارس] به انواع موشک و توپ‏های شلیک مستقیم 125 میلی‏متری و توپ‏های سریع‏الحرکت 30 میلی‏متری که قادرند موشک‏ها و هواپیما‏ها و همچنین قایق‏های تندروی ایران را منهدم کنند، مجهز هستند. ناو هواپیمابر کانستلیشن نیز که به همراه پنج فروند کشتی اسکورت خود در دهانه تنگه هرمز مستقر می‏باشد، با خود بیست فروند هواپیمای اف - 14 و همچنین تعدادی هواپیماهای تهاجمی ای - 6 و ای - 7 و هواپیماهای ئی.‏ای.بی - 6 مجهز به دستگاه‏های الکترونیکی ویژة از کار انداختن تجهیزات دشمن را حمل می‏کند. مقامات رسمی پنتاگون گفتند رزم‌ناو میسوری مجهز به توپ‏های شلیک مستقیم 300 میلی‏متری و موشک‏های برد بلند کروز نیز در اواخر ماه جاری، سانفرانسیسکو را به مقصد شمال اقیانوس هند ترک خواهد کرد. این رزم‌ناو، در نزدیکی مرزهای ایران برای انجام عملیات تلافی‏جویانة احتمالی، مستقر خواهد شد.»
در ادامة گزارش رویتر آمده است: «علی‏رغم ابراز نگرانی کنگره نسبت به رویارویی نظامی احتمالی با ایران، کارشناسان معتقدند که انتظار نمی‏رود ایران از موشک‏های کرم ‏ابریشم یا هواپیماهای خود برای حمله مستقیم به کشتی‏های امریکایی استفاده کند. یک مقام پنتاگون در رابطه با حمله پاسداران انقلاب به نفت‏کش‏ها که با استفاده از قایق‏های تندرو و آر.پی.جی. صورت می‏گیرد، گفت: حمله به یک نفت‏کش فاقد محافظ با حمله به یک نفت‏کش دارای اسکورت و هر دوی آنها با حمله به یک رزم‌ناو به‌شدت تفاوت دارد. توپ‏های شلیک مستقیم 125 میلی‏متری می‏تواند این‏گونه قایق‏ها را ذره‏ذره کند. یکی از مقامات دولت ریگان می‏گوید: ما در رابطه با هشدار ایران در مورد عدم حمله به کشتی‏های امریکایی مانند کسی هستیم که پرچم قرمزی را جلوی روی یک گاو وحشی بگیرد. اما ایرانی‏ها در این رابطه عاقل هستند و همان اندازه که ما طالب جنگ با آنها نیستیم، آنها نیز تمایل به جنگ با ما ندارند.» رویتر می‌افزاید: «در این حال، ایران از توانایی اندکی در زمینه پاسخ‏گویی به قدرت آتش امریکا برخوردار است و یک کارشناس دولت ریگان در امور خلیج‏[فارس] معتقد است در حدود ده فروند هواپیمای اف - 14 قابل استفادة ایران جرئت نخواهند کرد با خلبانان به خوبی آموزش دیدة امریکایی درگیر شوند. کارشناس مزبور اضافه کرد: ایران دارای تعدادی هواپیماهای اف - 4 و اف - 5 نیز می‏باشد، ولی این هواپیماها نیز به هیچ‏وجه قابل رقابت با هواپیماهای ما نیستند. منابع کنگره امریکا گفتند برخی از اعضای کنگره از حمله مستقیم ایران علیه ناوهای امریکایی وحشت ندارند، بلکه ترس آنها از برخورد این ناوها با مین یا آسیب دیدن بر اثر حادثه‏ای که مستقیماً متهم کردن ایران به دست داشتن در آن مشکل است، می‏باشد.»<ref>همان، صص 21 - 19، واشنگتن - خبرگزاری رویتر، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 791 ==
آقای محمدجواد لاریجانی معاون وزیرخارجه که به مسکو سفر کرده بود، امروز وارد تهران شد. وی در گفت‌وگویی با تأکید بر خطرناک بودن تحرکات امریکا در منطقه، اعلام کرد: «هر دو کشور ایران و شوروی با هرگونه افزایش نظامی امریکا در خلیج‌فارس‏ مخالف‌اند.» وی درباره مذاکرات اقتصادی خود با مقامات شوروی گفت: «پیشنهادات جدیدی در زمینه نفت و گاز ارائه شده که این پیشنهادات در دست بررسی است و به محض اینکه به مرحله نهایی برسد، به‌طور رسمی اقدامات عملی آن شروع خواهد شد.»<ref>روزنامه کیهان، 27/4/1366، ص17.</ref>
==  گزارش- 792 ==
متن کامل پیش‏نویس قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل را که قرار است روز دوشنبة آینده (29 تیر) در اجلاس این شورا به بحث گذاشته شود، خبرگزاری رویتر امروز منتشر کرد. این خبرگزاری اعلام کرد: «در این پیش‏نویس، ضمن ابراز نگرانی عمیق از ادامه جنگ میان ایران و عراق - به رغم درخواست‏های مکرر برای آتش‏بس - بمباران مناطق مسکونی کاملاً غیرنظامی، حمله به کشتی‏ها و هواپیماهای بی‏طرف، نقض قوانین بین‏المللی انسانی و دیگر قوانین مربوط به مناقشه‏های مسلحانه و به‏ویژه استفاده از سلاح شیمیایی - مغایر پروتکل 1925 ژنو - تقبیح گردیده است. در این پیش‏نویس، همچنین از تشدید و گسترش مناقشه، شدیداً ابراز نگرانی و خاطرنشان شده است، شورای امنیت با تصمیم راسخ برای پایان دادن به هرگونه فعالیت نظامی بین ایران و عراق، بر این اعتقاد است که یک صلح جامع عادلانه، شرافتمندانه و پایدار باید بین دو کشور برقرار گردد. در این پیش‏نویس آمده است: شورای امنیت از ایران و عراق می‏خواهد به‏عنوان نخستین گام در جهت حل مناقشه‏شان از طریق مذاکره، یک آتش‏بس فوری را رعایت کرده، به هرگونه فعالیت نظامی در زمین، هوا و دریا پایان دهند و تمام نیروهای خود را بدون تأخیر به مرزهای شناخته شده بین‏المللی عقب بکشند. شورای امنیت همچنین از دبیرکل سازمان ملل می‏خواهد گروهی از ناظران این سازمان را برای رسیدگی، تأیید و نظارت بر آتش‏بس و عقب‏نشینی نیروها، به منطقه گسیل داشته، برای مشورت با طرف‏های متخاصم اقدام لازم به عمل آورد و گزارشی در این زمینه به شورای امنیت تسلیم کند. شورای امنیت در ضمن از ایران و عراق می‏خواهد با دبیرکل سازمان ملل متحد در اجرای این قطعنامه و تلاش برای دستیابی به یک راه‏حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه که مورد قبول هر دو طرف باشد و تمام مسائل موجود را در بر بگیرد، همکاری کنند. شورای امنیت همچنین از تمام کشورها خواست ضمن رعایت نهایت خویشتن‏داری، از دست زدن به هر اقدامی که ممکن است به تشدید وخامت بیشتر مناقشه منجر شود، خودداری ورزند و به اجرای این قطعنامه کمک کنند. در پیش‏نویس این قطعنامه همچنین مسئله آزادی اسیران جنگ پیش‏بینی شده است. در پایان این قطعنامه آمده است: شورای امنیت موافقت می‏کند در صورت لزوم، برای اتخاذ تدابیری به‏منظور تضمین اجرای این قطعنامه تشکیل جلسه دهد.»<ref>روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.</ref>
در این حال، روزنامه پاکستانی مسلم اقدامات شورای امنیت در این زمان را سؤال برانگیز خوانده و به سکوت این شورا در برابر تجاوز عراق به ایران در سال 1359 اشاره می‌کند. این روزنامه می‏نویسد: «چگونه شورای امنیت در بیانیه‏ای که در هنگام تجاوز عراق به ایران انتشار داد، خواستار خروج نیروهای عراقی از ایران نگردید ولی امروز که نیروهای ایرانی مناطقی از خاک عراق را آزاد ساخته‏اند، خواستار خروج نیروهای ایرانی از عراق شده است؟» این نشریه، سپس نتیجه‏گیری می‏کند: «شورای امنیت سازمان ملل بی‏طرف نیست و از عراق حمایت می‏کند. چنانچه سازمان ملل بخواهد حرکت‏های خود را در راستای تلاش‏های سابق قرار دهد، بدیهی است که موفقیتی در استقرار صلح به دست نخواهد آورد.» روزنامه مسلم در پایان مطلب خود، ضمن اشاره به این نکته که غرب باید تاکنون فهمیده باشد که بدون جلب رضایت جمهوری اسلامی ایران هیچ‏گونه طرحی درباره جنگ تحمیلی به نتیجه نخواهد رسید، می‌افزاید: «زمزمه تحریم فروش سلاح که یک ‌بار دیگر از سوی حامیان عراق علیه جمهوری اسلامی ایران شنیده می‏شود، همچون گذشته با شکست روبه‏رو خواهد شد و ایران همچنان مثل گذشته آنچه را لازم داشته باشد به دست خواهد آورد.»<ref>روزنامه جمهوری اسلامی، 27/4/1366، ص9.</ref>
==  گزارش- 793 ==
با توجه به اینکه اعلام شده است آخرین نشست اعضای شورای امنیت سازمان ملل برای تصمیم‏گیری درباره قطعنامة جنگ ایران و عراق پس فردا (29 تیر) تشکیل می‌شود و به‏ دنبال انتشار اخباری درباره ایفای نقش جدی وزیرخارجه آلمان ‏غربی در این‏ زمینه، امروز سفیر این کشور پیام ویژه هانس دیتریش‌ گنشر وزیرخارجه آلمان را درباره نشست آتی شورای امنیت، تسلیم آقای ولایتی کرد. خبرگزاری جمهوری اسلامی گزارش داد: «وزیرخارجه کشورمان در این دیدار با تأکید بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران درباره جنگ و لزوم محکومیت رژیم متجاوز عراق از سوی شورای امنیت گفت: قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت برای پایان جنگ ایران و عراق از نظر ایران به هیچ‌وجه قابل قبول نیست. در شرایط فعلی، عملی‏ترین اقدام که فرا روی شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد، تلاش برای جلوگیری از گسترش جنگ در خلیج‏فارس است. در غیر این صورت، شورای امنیت قادر نخواهد بود موضع‏گیری‏های یک‏جانبه و غیرعادلانة گذشتة خود را تعدیل نماید.» وی افزود: متأسفانه این پیش‌نویس در صورت تصویب، دست دبیرکل سازمان ملل را برای ادامة تحرکات مؤثر و مثبت خواهد بست. ولایتی اظهار امیدواری کرد که اعضای شورای امنیت با واقع‌بینی از اتخاذ تصمیمات غیرمؤثر خودداری کنند و تلاش خود را در جهت جلوگیری از گسترش آتش جنگ توسط عراق شکل دهند.<ref>روزنامه رسالت، 28/4/1366، صفحه آخر.</ref>
رجایی خراسانی سفیر دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نیز در مصاحبه‏ای با اعلام این مطلب که قطعنامه شورای امنیت هیچ اهمیت قانونی ندارد، تأکید کرد که شورای امنیت باید طرف متجاوز را محکوم کند. به گزارش رادیو امریکا، وی گفت: «انگلیس، چین، فرانسه، شوروی و امریکا در یک کلوپ هستند.» وی افزود: «برای اولین بار پنج عضو دائمی شورای امنیت کاملاً مستقل و جدای از بقیه اعضای شورا، اقدام به تصمیم‏گیری کرده‏اند. این خیلی مهم است که آنها شخصاً خود را درگیر یک مسئله ملی کرده‏اند.» وی گفت: «من فکر می‏کنم که شورای امنیت بایستی اشغال ایران را به‏وسیله عراق محکوم کند.»<ref>روزنامه رسالت، 27/4/1366، صفحه آخر.</ref> وی اضافه کرد: «در موضع جمهوری اسلامی ایران درباره شورای امنیت هیچ تغییری به‏وجود نیامده است، ولی وقتی شورای امنیت مرا در جریان رأی شورا بگذارد، قطعنامه تصویبی را به تهران خواهم فرستاد.»<ref>همان.</ref> از رجایی خراسانی سؤال شد: «آیا در شرایطی که ریگان و تاچر (امریکا و انگلیس) از دکوئیار خواسته‏اند تا شخصاً عهده‏دار مأموریتی در زمینه پایان دادن به جنگ شود، ایران وی را خواهد پذیرفت یا نه؟» وی پاسخ داد: «دعوت این دو کشور از دکوئیار احمقانه است. امّا دکوئیار می‏تواند جدای از این مسئله از تهران دیدار کند و دعوت ایران از وی هیچ ربطی به بیانیه ریگان و تاچر در این زمینه ندارد.»<ref>روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص3.</ref>
==  گزارش- 794 ==
در ادامة تلاش مقامات کشورهای عربی برای تقویت تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل، امروز اعضای هیئت هفت‌گانه عربی برای گفت‌وگو با مقامات ایتالیا وارد رم شدند و با جولیو آندرئوتی وزیرخارجه ایتالیا، گفت‌وگو کردند. شاذلی قلیبی دبیرکل اتحادیه عرب که
سرپرستی این هیئت را برعهده دارد، در این دیدار با اشاره به پشتیبانی کلیه دولت‏های عربی از کویت، آن را کشوری صلح‏دوست خواند که از هرگونه کمک به کشورهای نیازمند جهان سوم دریغ نکرده و وظایف مالی خویش را نسبت به سازمان ملل متحد ادا کرده و همیشه برای ثبات و برقراری صلح در منطقه عمل کرده است. وزیر مشاور در امور خارجه کویت نیز با معرفی کشور خود به‏عنوان حامی استقرار صلح در منطقه، گفت: «اندیشه کویت، همانا دستیابی به متوقف نمودن جنگ عراق و ایران و برقراری صلح در منطقه است.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص10، رادیو کویت، 27/4/1366.</ref>
در این حال، توماس مک‏فارو از کارشناسان امریکایی در جنگ ایران و عراق که به گفتة رادیو امریکا، نویسنده چندین کتاب درباره جنگ ایران و عراق است، از کویت به‏عنوان یکی از اصلی‏ترین شرکای عراق نام برد و حمایت امریکا از این کشور را ناقض بی‏طرفی اعلام شده خواند. وی گفت: «امریکا با دیدی باریک‏تر درصدد تضمین امنیت کویت برآمده است. کویت هم‏اکنون دو نگرانی بزرگ دارد؛ اول اینکه عراق تا کی می‏تواند در برابر ایران دوام بیاورد؟ دوم، مسئله بی‏اطمینانی از وضعیت داخلی کشور.» وی می‏گوید: «کویت یکی از عاصی‏ترین ممالک جهان در صحنه بین‏المللی است. کویت نیز چون دیگر اعراب حامی عراق، نسبت به ناتوانی عراق در مقابله با ایران سرخورده و خشمگین است. در حالی که ما رسماً از کویت به‏عنوان یک کشور بی‏طرف نام می‏بریم، کویت بی‏طرف نیست و مهم‏ترین پشتیبان عراق است؛ از نظر مالی و غیره. تجهیزات جنگی شوروی از طریق بنادر کویت به عراق حمل می‏شود. امریکا هم با تضمین امنیت کویت و حمایت از آن کشور از حالت و سیاست بی‏طرفی فاصله می‏گیرد و به نظر می‏رسد که امریکا غیرمستقیم از عراق حمایت می‏کند.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 120، 27/4/1366، ص16، رادیو امریکا، 26/4/1366.</ref>
==  گزارش- 795 ==
رئیس مجلس ملی مصر اعلام کرد که کشورهای غیرمتعهد باید تلاش مشترک خود را برای پایان دادن به جنگ فاجعه‏آمیز ایران و عراق که زندگی صدها هزار تن را بر باد داده و اقتصاد دو کشور را مختل کرده است، به‏ کار گیرند. رادیو صلح و ترقی با اعلام این خبر می‏افزاید: «وی در یک مصاحبه مطبوعاتی تأکید کرد: جنگی که هفت ‏سال ادامه دارد، همچنین در رابطه با تجمع مدرن‌ترین سلاح‏ها در این ناحیه، امنیت منطقه را در معرض خطر قرار داده است.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص14، رادیو صلح و ترقی، 27/4/1366.</ref> در این حال علی لطفی نخست‌وزیر سابق مصر و رئیس جمع مشورتی مصر (پارلمان)، برای حمایت این کشور از کویت اعلام آمادگی کرد. وی در مصاحبه با روزنامه الرأی العام گفت: «مذاکرات بین مصر و کویت در خصوص همکاری‏های احتمالی بین دو کشور، همچنان ادامه دارد.» وی افزود: «نظریه بنیادی و استراتژیکی ما این است که خلیج‏فارس، بخشی از امنیت مصر محسوب می‏شود و هر خطری که این منطقه را تهدید کند، به مثابه تهدیدی علیه ما تلقی می‏شود. بنابراین ما در ازای هرگونه کمکی که از سوی کویت و دیگر کشورهای منطقه درخواست شود، تردید نخواهیم کرد. دیپلمات‏ها می‏گویند کویت پس از کشف ده الی سیزده مین در آب‏های منتهی به ترمینال نفتی الاحمدی در این کشور، تقاضای کمک از مصر را جهت مین‏روبی خطوط دریایی خود مورد بررسی قرار داده است.»<ref>همان، ص23، کویت - خبرگزاری رویتر، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 796 ==
خبرگزاری فرانسه از آخرین وضعیت محاصره سفارت ایران در پاریس گزارش داد: «24
ساعت پس از قطع روابط دیپلماتیک میان فرانسه و ایران، سفارت این کشور در پاریس با نرده‏های فلزی محصور شده و نیروهای ویژه و مأموران پلیس، ملبس به جلیقه‏های ضدگلولـه در اطراف آن کمین کرده و از بامداد امروز ارتباط آن را با جهان خارج قطع کرده‌اند. سر در ساختمان سفارت همچون شب گذشته، تمامی شب با سه پروژکتور قوی روشن شده بود. در پشت پرده‏های کشیده، نور تا پاسی از شب به درون نفوذ کرده بود، در حالی که مواد غذایی و مقادیری پتو توسط پلیس در اختیار اعضای سفارت قرار داده شده است. بامداد امروز دوشنبه، نزدیک به ده دستگاه اتوبوس پلیس و دو دستگاه اتوبوس ژاندارم‏های سیار، در دو طرف سفارت متوقف شده‏اند. فاضلاب‏های محله‏ها، همه ساعت مورد بررسی قرار می‏گیرند و مأموران پلیس ضدشورش بر روی پشت‏بام ساختمان‏های اطراف سفارت‏‏خانه مستقر شده‏اند. خیابانی که سفارت‌خانه در آن قرار دارد، کماکان بر روی تردد در دو جهت بسته شده است و مأموران پلیس ضدشورش در حالی که سلاح به کمر بسته‏اند، هویت افرادی را که در بخش امنیتی وارد می‏شوند کنترل می‏کنند. در ساختمان سه طبقه‏ای که سفارت‌خانه در آن قرار دارد و پرچم ایران نیز بر فراز آن در اهتزاز می‏باشد، پرده‏ها کماکان کشیده شده است و کرکره‏های بیرونی در آخرین طبقه بسته است و تنها وسیله برقراری ارتباط مستقیم با خارج صحبت کردن از میان میله‏هاست.»<ref>همان،‌ ص47، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.</ref>
وزیرخارجه فرانسه نیز از پافشاری بیشتر این کشور برای برآورده شدن شرایط دولت فرانسه سخن گفت. رادیو امریکا می‌گوید: «ژان برنارد ریمون وزیر امورخارجه فرانسه گفته است تا زمانی که از وحید گرجی که در سفارت ایران در پاریس به دستور یک قاضی فرانسوی تحت پیگرد قرار گرفته است، بازجویی به ‏عمل نیاید، وی واجد شرایط برای بازگشت به ایران نمی‏باشد. وزیر امورخارجه فرانسه گفت دولت متبوع وی، اخطار ایران را درباره خودداری پلیس فرانسه از محاصره سفارت ایران در پاریس، غیرقابل قبول می‏داند. ژان برنارد ریمون گفت فرانسه را نمی‏توان مرعوب ساخت.»<ref>روزنامه کیهان، 29/4/1366، ص18.</ref>
در این‏ حال، با آنکه فرانسه، ایتالیا را به‏عنوان حافظ منافع خود در تهران برگزیده است، ولی ایران در این‏باره اقدامی نکرده است. خبرگزاری فرانسه دراین‌باره گزارش داد: «در سفارت ایران در پاریس گفته شد که ایران هنوز انتخاب نکرده است کدام کشور عهده‏دار منافع‏اش خواهد شد. ناظران یادآور شدند که سوئیس، حافظ منافع ایران در اسرائیل و الجزایر، حافظ منافع این کشور در امریکاست. سوئیس همچنین نماینده منافع امریکا در تهران است. فرانسه به نوبه خود از ایتالیا خواسته است تا نمایندگی منافع‏اش در ایران را به‏عهده گیرد و رم موافقت اصولی خود را نیز اعلام کرده است.»
از سوی دیگر، به گزارش آسوشیتدپرس، یک سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در خصوص اظهارات امروز (شنبه) وزیر کشور ایران درباره کارکنان سفارت‏خانه فرانسه در تهران گفت: «هیچ ‏عکس‏العمل فوری نسبت به بیانیه ایران صورت نخواهد گرفت.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص51، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.</ref> همچنین در راستای فشار بیشتر بر ایران، امروز اعلام شد که دولت فرانسه برای چهار تن از افراد سفارت ایران، حکم اخراج صادر کرده است. خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع دولتی فرانسه اعلام کرد: «به گفته منابع دولتی فرانسه، علیه چهار ایرانی بازداشت شده، طی روز جمعه در پاریس حکم اخراج صادر شده است و آنها در سفارت‏خانه ایران در پاریس تحت نظر قرار دارند. این چهار تن که در فرانسه اقامت دارند، از کارمندان سفارت‏خانه ایران هستند، ولی عضو هیئت دیپلماتیک یا کارمندان اداری و فنی نیستند. آنها همچنین از وضعیت ویژه نیز برخوردار نیستند. منابع یاد شده افزودند که این تصمیم، به‏خاطر نظم عمومی اتخاذ شده است.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 122، 29/4/1366، ص38، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 797 ==
علی‏اکبر محتشمی وزیر کشور، افراد سفارت فرانسه را به جاسوسی و داشتن روابط با ضد انقلاب متهم کرد. وی گفت: «افرادی که در داخل سفارت فرانسه در تهران هستند، پلی بین ضد انقلابیون داخلی و خارجی می‏باشند که اطلاعاتی را رد و بدل می‏کردند.» وزیر کشور گفت: «این افراد بایستی توسط پلیس دستگیر و تحویل مقامات قضایی شوند تا برابر قوانین نظام جمهوری اسلامی، محاکمه و تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.»<ref>روزنامه کیهان، 27/4/1366، صفحه آخر.</ref> رادیو بی‌بی‌سی در گزارشی با انعکاس سخنان آقای محتشمی درباره وضعیت عمومی سفارت‏خانه فرانسه در تهران گفت: «خیابانی که سفارت فرانسه در تهران در آن واقع است، امروز به محاصره متجاوز از صد نفر از نیروهای پلیس و واحدهای سپاه پاسداران درآمده است. علاوه بر این، تعدادی از اتومبیل‏های مرسدس بنز متعلق به وزارت خارجه ایران نیز در محل دیده می‏شود. محاصره سفارت فرانسه برای سفارت‏خانه‏های ایتالیا و واتیکان نیز که در همین خیابان قرار دارند، تولید اشکال کرده است.»
رادیو بی‌بی‌سی بدون اشاره به اقدامات دولت فرانسه در تشدید وخامت اوضاع سیاسی بین دو کشور، درباره سخنان وزیر کشور ایران گفت: «اظهارات وزیر کشور ایران امکان هرنوع معامله‏ای را که بر اساس آن دیپلمات‏های فرانسوی در ایران در مقابل اجازه خروج به دیپلمات‏های ایرانی در فرانسه، خواهند توانست تهران را ترک کنند، منتفی می‏سازد.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص60، رادیو بی‌بی‌سی، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 798 ==
روزنامه لوموند در سرمقاله امروز خود با عنوان "شکست یک سیاست"، از ناهماهنگی
وزارت خارجه و وزارت کشور فرانسه انتقاد کرد و با توجه به موقعیت ایران، شروع روندی را که به قطع رابطه با ایران منجر شد، ابهام‏آمیز و درخور توضیح دانست. در این مقاله که با جملات سؤالی آغاز می‏شود، آمده است: «چرا وزارت کشور در زمان معینی، رویه احتیاط‏آمیز وزارت خارجه را مورد بی‏اعتنایی قرار داده و به نحوی بی‏پروا، سیاستی سخت‏گیرانه و انعطاف‏ناپذیر که می‏بایستی از مدت‏ها پیش اختیار می‏کرد، در پیش گرفت؟ چرا هرگونه آشتی و مصالحه‏ای ناممکن شد، حال آنکه از 16 ماه پیش، گام‏های کوچک و احتیاط‏آمیز دیپلماسی فرانسه، موجب آزادی پنج گروگان شده بود؟ چرا بهای پرداخت شده برای چنین نتیجه‏ای، ناگهان غیرقابل تحصیل و پذیرش شد؟ مسائل و مشکلات واقعی ممکن است از این‏ پس خودنمایی کند. در برابر انواع و اقسام تهدیدهایی که از این پس بر منافع فرانسه سایه خواهد افکند، پاریس چه نوع استراتژی را مورد نظر قرار داده است؟ آیا دولت پیامدهای قطع روابط خود با ایران را که حتی ممکن است در صورت حمله ایران به کشتی‏های فرانسوی در خلیج‏فارس، به یک برخورد نظامی منتهی شود، دقیقاً مورد بررسی و سنجش قرار داده است؟» در پایان این سر‏مقاله روزنامه لوموند آمده است: «دگرگونی رویه و سیاست فرانسه نسبت به ایران، درخور یک توضیح منطقی و کامل است و به‏ویژه اینکه آقایان میتران رئیس‏جمهور و شیراک نخست‌وزیر، چندین‏بار تصریح کرده‏اند، ایران همچون عراق یک کشور بزرگ و دوست فرانسه است. بدیهی است که مقامات ایران، پیام مزبور را رد کرده‏اند زیرا همواره در این فکر بوده‏اند که فرانسه را به سلب حمایت نظامی از بغداد وادار سازند و مقامات فرانسه هم ‌چون این نکته را به موقع درک نکرده‏اند، بی‏مهابا خویشتن را در مذاکرات مشکوکی آلوده و درگیر ساخته‏اند که امروز به قطع رابطه با ایران منتهی شده است و این به‏ خودی خود نشانه بارز شکست یک سیاست محسوب می‏شود.»<ref>همان، صص 63 و 64، پاریس - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>(ضمیمه دارد)
==  گزارش- 799 ==
جان سیمپسون مفسر تلویزیون دولتی بی‌بی‌سی به نقل از منابع وزارت خارجه، از عادی شدن رابطه انگلیس و ایران تا پایان سال جاری میلادی خبر داد. خبرگزاری جمهوری اسلامی دراین‌باره گزارش داد: «جان سیمپسون در اخبار کانال 1 تلویزیون بی‌بی‌سی گفت: "وزارت خارجه انگلیس امیدوار است تا پایان سال جاری مسیحی، تعداد بیشتری دیپلمات در ایران داشته باشد و روابط دو کشور بهبود یابد." در حالی که مطبوعات انگلیس سیمپسون را شخصی مطلع و دارای روابط خاص و نزدیک با وزارت خارجه آن کشور می‏شناسند، سخنگوی وزارت خارجه انگلیس مدعی شد، از منبع خبری سیمپسون اطلاعی ندارد و نمی‏داند وی با استناد به کدام منبع چنین اظهار نظری کرده است.»<ref>همان، ص74، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>
در این حال، سخنگوی وزارت خارجه انگلستان بدون هرگونه موضع‏گیری اعلام کرد که با فرانسه همدردی می‏کند. وی در یک مصاحبه تلفنی با خبرگزاری جمهوری اسلامی، در پاسخ به وضعیت رابطه ایران و فرانسه گفت: «هیچ‏گونه بیانیه رسمی در این زمینه انتشار نیافته است و اگر درباره موضع ما در این مورد سؤال شود، باید گفت دولت انگلیس با توجه به تجارب خود درک می‏کند که روابط بین کشورها باید بر اساس احترام به‏ قوانین بین‏المللی استوار باشد. درباره فرانسه، ما متوجه و ناظر اقدام پاریس هستیم و با وضع مشکل آنها ابراز همدردی می‏کنیم.»<ref>همان، ص‌53، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>
خبرگزاری جمهوری اسلامی با در نظر داشتن رقابت دو کشور (فرانسه و انگلیس) در صحنه سیاسی اروپا، درباره موضع اعلام نشدة انگلیس و همچنین اقدامات احتمالی این کشور برای بهره‏برداری از تشنج به وجود آمده در روابط ایران و فرانسه اعلام کرد: «دولت انگلیس به‏دلایل بسیار قاعدتاً می‏بایست از قطع رابطه پاریس با تهران خوشحال باشد، زیرا فرانسه یکی از بزرگ‏ترین رقبای انگلیس در صحنه سیاسی و اقتصادی جهان و به‏خصوص در خاورمیانه به‏شمار می‏آید و وضعیت دشوار رقیب در ایران برای لندن قاعدتاً مسئله نامطبوعی نمی‏تواند باشد. انگلستان در چندسال اخیر، به طرق مختلف و به‏خصوص از راه ‏خبرسازی‏های گوناگون سعی داشته است از عادی شدن روابط تهران و پاریس جلوگیری کند. طبیعی است، در حالی‏ که روابط انگلیس و ایران ماه قبل به کمترین حد ممکن سیاسی تنزل یافت، امکان بهره‏برداری پاریس از خلأ ناشی از عدم حضور فعال انگلیس در ایران وجود داشت، اما اینک پاریس در این زمینه در مقایسه با لندن در موقعیت بدتری قرار گرفته است. قطع رابطه فرانسه با ایران اینک بهانه خوبی برای طرح و تبلیغ انزوای سیاسی ایران پیش آورده و لندن مُصِر است با تبلیغات بین‏المللی خود در این زمینه به ایران فشار سیاسی - روانی وارد آورد. به گمان انگلیس در صورت خلق چنین فشاری شرایط عادی شدن رابطه لندن - تهران به سود انگلیس تغییر جدی خواهد کرد. در عین حال، لندن دیگر نگران فعالیت بزرگ‏ترین رقیب اروپایی خود در ایران نخواهد بود. تصور می‏شود که عادی شدن رابطه تهران با پاریس، قطعاً دیرتر از عادی شدن روابط لندن و تهران رخ خواهد داد.»<ref>همان، صص 53 و 54، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 800 ==
خبرگزاری یونایتدپرس وضعیت فعلی رابطه ایران و فرانسه، قطع رابطه ایران و امریکا و کاهش روابط ایران و انگلیس به پایین‌ترین سطح را موجب افزایش قدرت دیپلماسی شوروی و تحکیم نقش این کشور در جنگ ایران و عراق دانست: «قطع رابطه بین فرانسه و ایران، موضع شوروی را به‏عنوان تنها قدرت عمدة دارای مناسبات روشن دیپلماتیک با هر دو طرف جنگ خلیج[فارس]، تحکیم نموده است. نقش شوروی به‏عنوان یک میانجی احتمالی در جنگ هفت‏ساله، می‏تواند به‏خصوص در نقش مانور دهنده آن در اطراف کوشش‏های شورای امنیت سازمان ملل جهت متوقف کردن جنگ مشهود باشد. این اقدام شورای امنیت که اکنون مورد مذاکره اعضای آن است، به دو قطعنامه جداگانه مربوط می‏شود.
اگرچه دیپلمات‏های عرب و غربی درباره اینکه شوروی برای تحریم اسلحه رأی بدهد - که به روابط آن با ایران آسیب خواهد زد - تردید زیاد دارند، تصویب قطعنامه اول می‏تواند پرستیژ شوروی در منطقه را افزایش دهد. اکنون فرانسه و امریکا روابطی با ایران ندارند در حالی که انگلیس پس از رویارویی ایران، فقط یک دیپلمات در تهران دارد. با توجهی که کشورهای
جهان به خلیج [فارس] پیدا کرده‏اند، شوروی می‏تواند نقش یک میانجی صلح را به‏عهده بگیرد و دیپلمات‏های آن، بین پایتخت‏های دو کشور متخاصم رفت و آمد کنند. برعکس، امریکا در نقش برافروزنده شعله جنگ ظاهر شده است و دخالت نظامی خود را سریعاً افزایش داده و تهدید به حمله به ایران می‏نماید. دیپلمات‏های غربی و عرب اشاره نموده‏اند شوروی‏ها در این منطقة متشنج به‏جای پیشبرد تعرض‏آمیز هدف‏های خود اقدام به پر کردن خلأ نموده‏اند. با گسترش جنگ خلیج[فارس]، رویارویی غرب با ایران شدیدتر می‏شود و این نگرانی که حوادث ممکن است از کنترل خارج شود، افزایش می‏یابد. این روش آرام، مسکو را در وضع ایفا کننده نقش دیپلماتیک عمده در تهران و بغداد قرار می‏دهد.»<ref>همان، صص 12 و 13، مسکو - خبرگزاری یونایتدپرس، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 801 ==
دبیرکل حزب لیبرال دمکرات ژاپن امروز در بغداد با طه محی‌الدین معروف معاون صدام، دیدار کرد. به گزارش رادیو دولتی عراق در این دیدار آقای پوشاکی کیبا که عضو مجلس نمایندگان ژاپن و رئیس انجمن دوستی ژاپن و عراق نیز هست، پیام شفاهی یاساهیرو ناکازونه نخست‌وزیر ژاپن، برای صدام را به محی‌الدین معروف ابلاغ کرد.
به گفته این رادیو پیام مذکور درباره مناسبات و همکاری‌های موجود میان دو کشور است. براساس این گزارش در این ملاقات چگونگی گسترش مناسبات دوجانبه، آخرین تحولات جنگ ایران و عراق و تلاش‌های بین‌المللی برای پایان دادن به آن مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت.<ref>همان، ص78، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>
==  گزارش- 802 ==
به مناسبت سالگرد پیروزی کودتا در عراق و روی کار آمدن حزب بعث در این کشور، رسانه‏های دولتی برخی کشورهای عربی، برنامه‏هایی در این زمینه پخش کردند. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، تلویزیون کویت به همین مناسبت برنامة ویژه‏ای پخش کرد که تا ساعت 2 بامداد ادامه داشت. در این برنامه شماری از خوانندگان کویتی به اجرای ترانه‏ها و سرودهای ملی درباره صدام و حزب بعث پرداختند. بیشتر ترانه‏ها و آوازهای خوانندگان کویتی، حاوی اهانت به جمهوری اسلامی و رزمندگان اسلام بود. در این حال، چندین انجمن و سازمان کویتی نیز با انتشار بیانیه‏ای، همبستگی کویت با رژیم عراق را اعلام کردند.<ref>همان، صص 76 و 77، اهواز - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.</ref>
رادیو الجزایر نیز در برنامه ویژه سالگرد حزب بعث، ضمن ستودن رهبری و انقلاب عراق و پیشرفت‏هایی که در نتیجه بیست سال انقلاب در عراق به دست آمده است، گفت: «هنگامی که سرزمین بین‏النهرین مورد تهدید و تجاوز قرار گرفت، فرزندان آن دیار، دلیرانه به مقابله با این تجاوز برخاستند و توانستند رؤیای تجاوزکارانه دشمنان را بر باد دهند.» رادیو الجزایر تلاش چشم‏گیر عراق برای پایان مسالمت‏آمیز جنگ را مورد ستایش قرار داد و گفت: «عراق از موضع قدرت، بارها خواستار پایان جنگ و انجام مذاکرات مسالمت‏آمیز و عادلانه برای دست یافتن هر دو ملت ایران و عراق به حقوق خویش شده است.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 122، 29/4/1366، ص62، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref>
تلویزیون ترکیه نیز در یک برنامه تبلیغاتی به مناسبت سالگرد انقلاب عراق، با ستایش از پیشرفت عراق به رهبری صدام‏حسین، گفت: «پیوند رهبر عراق با مردم، صمیمی است و شخص صدام هر روز در مزرعه و کارخانه و مدرسه در میان فرزندان خویش دیده می‏شود.» این شبکه تلویزیونی افزود: «با وجود شرایط دشوار جنگ، عراق پیشرفت صنعتی نوین خود را همچنان دنبال می‏کند.»<ref>همان، ص61، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 28/4/1366.</ref>
==  گزارش- 803 ==
خبرگزاری یونایتدپرس صادرات نفت ایران از طریق خط لولـه انتقال گاز ایران - شوروی را از محورهای اصلی گفت‏وگوهای لاریجانی در سفر دیروز وی به مسکو خواند و دربارة جزئیات این طرح اعلام کرد: «مقامات دیپلماتیک گفتند ایران طرح تعمیر یک خط لولة گاز بلااستفاده جهت صدور نفت از طریق شوروی و کاهش اتکای آن کشور به حمل نفت از طریق خلیج‏فارس را مورد مذاکره قرار داده است. این پیشنهاد بنابر گزارش‏ها، در جریان سفر محمدجواد لاریجانی فرستاده ایران به مسکو، هم‌زمان با تشدید رویارویی ایران با غرب و به وجود آمدن نگرانی درباره امنیت کشتی‏رانی در خلیج‏فارس، انجام شده است. فشار ایران برای انتقال نفت از طریق شوروی اگر چنانچه اختلال بیشتری در رفت و آمد نفت‏کش‏ها در خلیج‏فارس - که در حال حاضر تنها راه صادرات نفت ایران است - به‏وجود آید، افزایش خواهد یافت. عراق اکنون نفت خود را از طریق ترکیه و عربستان سعودی ارسال می‏کند. گفت‏وگوهای مربوط به نفت، بر نفوذ شوروی در منطقه - در حالی که ایران بیش از پیش از غرب دور می‏شود - تأکید دارد.»<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 128، 4/5/1366، ص56 و 57، مسکو - یونایتدپرس، 3/5/1366.</ref>
==  گزارش- 804 ==
در جهت تقویت اقدامات دولت برای مهار تورم و مبارزه با گران‏فروشی و احتکار، امام‏خمینی اجازه اجرای تعزیرات حکومتی را به میرحسین موسوی نخست‏وزیر، اعطا کردند. متن نامه نخست‏وزیر در این‏باره چنین است: «امام امت در شب 27/4/1366، در جلسه رؤسای سه قوه با حضور برادران ارجمند آقایان موسوی اردبیلی، هاشمی رفسنجانی، حاج‏ احمدآقا، موسوی نخست‏وزیر، موسوی خوئینی‏ها و ولایتی، اختیار تعزیر حکومتی را با اجرای آن، در ادامه اجازه‏ای که برای تعزیر و نظارت بر آن مرحمت فرموده بودند، به نخست‏وزیر دادند و فرمودند، قاطع عمل کنید. در پاسخ به این سؤال که این مسئله در ارتباط با قوه قضائیه قرار می‏گیرد، فرمودند: این تعزیر حکومتی است، تعزیر شرعی نیست. در عین حال، اجازه فرمودند که به فرمایش ایشان استناد شود. میرحسین موسوی نخست‏وزیر.»<ref>معاونت سیاسی سپاه پاسداران، نشریه بررسی، (جنگ تحمیلی و بحران خلیج‏فارس)، مهرماه 1366، ص28.</ref>
ضمیمه گزارش782: شرح عملیات نیروهای غواص لشکر5 نصر
طبق برنامه‌ریزی انجام شده، حدود ساعت 20:30 غواص‌های لشکر5 نصر که موج اول نیروهای تک‌ور بودند با وارد شدن به آب در محل اسکله، با قصد تصرف بخش‌های از دست رفته در تهاجم روز 20/4/1366 عراق در ضلع شرقی جزیره مجنون جنوبی، به سمت هدف‌های خود حرکت کردند.
حرکت غواص‌ها تا رسیدن به نقطه‌ای که برای هماهنگی نهایی مشخص شده بود، طبق برنامه دنبال شد. حدود ساعت 11:30 هر سه دسته غواص با مسئول محور تماس گرفتند و با اعلام رسیدن به نقطة تعیین شده، برای حرکت به سمت هدف‌های خود اعلام آمادگی کردند. لذا به آنان دستور داده شد خود را به مواضع دشمن نزدیک‌تر کرده و نیم ساعت دیگر عملیات را آغاز کنند و طی این مدت فقط با مسئول محور در تماس باشند.
در پی آخرین هماهنگی دسته‌های غواص با مسئول محور، ابتدا غواص‌های دسته2 از روبه‌رو به مقابل سنگر صفر رسیدند و سپس غواص‌های دسته1 پس از دور زدن پد صفر از پشت (جنوب) به نقطه اتصال پد صفر و دژ شرقی رسیدند و دسته3 نیز به دلیل نفوذ بیش از حد پیش‌بینی اولیه در عمق منطقه و در امتداد دژ شرقی، دیرتر از دو دسته دیگر به دژ شرقی رسیدند و نیروها در کنار دژ برای هماهنگ شدن با یکدیگر مستقر شدند.
نیروهای دسته 1 و 2 بعد از تماس با مسئول محور بلافاصله از آب خارج شده و از دو نقطه با سرعت زیادی خود را روی دژ رساندند و با فاصله اندکی غواص‌های دسته 3 نیز موفق به حضور در روی دژ شدند و درگیری خود را با نیروهای دشمن آغاز کردند. سرعت زیاد غواص‌ها در حضور روی دژ شرقی آن‌چنان بود که کلیه نیروهای عراقی غافلگیر شدند و نتوانستند عکس‌العملی نشان بدهند تا حدی که تیربارهای مستقر در سنگر صفر که نقطه ثقل حضور نیروهای عراقی بود، حتی قادر به شلیک یک تیر هم نشدند. پس از آنکه محوطه سنگر صفر به تصرف غواص‌های دسته1 درآمد، نیروها اقدام به پاک‌سازی محدوده تصرف شده کردند.
تعدادی از نیروهای عراقی حاضر در ادامة دژ (به سمت عقب منطقه) نیز که یک‌باره وضعیت منطقه را غیرعادی دیده و موفق به مقاومت نشده بودند، اقدام به فرار به سمت عقب منطقه کردند.
در همان لحظات اولیه، غواص‌ها به‌طور غیرمنتظره‌ای با دو مشکل مواجه شدند: نخست آنکه تعدادی از اسلحه‌ها به دلیل نفوذ گل و لای در آنها به هنگام شلیک دچار نقص شدند و دیگر اینکه بی‌سیم‌ها نیز در ایجاد ارتباط با مشکل مواجه شدند.
نیروهای دسته3 که مأموریت تصرف و تأمین بخشی از دژ (جلوتر از پد صفر) برای تأمین پد صفر را بر عهده داشتند، هم‌زمان با شروع درگیری در پد صفر به نزدیکی هدف رسیده و در داخل آب بودند که منورهای دشمن منطقه را روشن کرد و چون دشمن متوجه عملیات شده بود، نیروهای اطلاعات که همراه دسته بودند خود را سریع روی دژ شرقی کشاندند.
رسیدن نیروهای اطلاعات دسته3 به روی دژ با عقب‌نشینی دشمن از پد صفر هم‌زمان شده بود، به نحوی که نیروهای دسته3 در حال بالا رفتن از کنارة دژ با نیروهای دشمن که بدون توجه به حضور غواص‌ها در حال دویدن به سمت سه‌راهی (محل اتصال پد صفر با دژ شرقی جزیره جنوبی) عقب‌نشینی می‌کردند، مواجه شدند. تعدادی از نیروهای دسته3 که در لحظه اول موفق به رفتن روی دژ شده بودند شروع به تیراندازی به سمت عراقی‌های در حال فرار کردند که اسلحه آنان مانند اسلحه غواص‌های دسته 1 و 2 از کار افتاد و تنها تعداد محدودی از آنها شلیک می‌کرد. دشمن که در حال فرار با فشار دیگری ناشی از حضور غواص‌های دسته3 مواجه شده بود قادر به مقاومت خاصی نشد. تنها یک سنگر در نزدیکی سه‌راه برای تسهیل در فرار نیروهای عراقی، به سمت غواص‌ها تیراندازی می‌کرد که نیروهای اطلاعات با 3 گلولـه آر.پی.جی. که همراه داشتند آن سنگر را منهدم کردند. پاک‌سازی بقیه سنگرهای تصرف شده عمدتاً به وسیله نارنجک انجام گرفت و به‌رغم مشکلات به وجود آمده، بخش‌های قابل توجهی از هدف‌های تعیین شده در طرح مانور، به تصرف گروهان غواص درآمد. در چنین وضعیتی در منطقه درگیری به دلیل قطع ارتباط بی‌سیم‌ها، غواص‌ها موفق به اعلام وضعیت خود به عقب و درخواست اعزام موج دوم (نیروهای قایق سوار) نشده بودند ولی تلاش می‌کردند این تماس را برقرار کنند.
با گذشت حدود 20 دقیقه، ناگهان آسمان منطقه که تا آن لحظه عادی و آرام بود یک‌باره به وسیله منورهای شلیک شده به دست نیروهای عراقی روشن شد و حجم آتش دشمن نیز که مانند مواقع عادی به صورت پراکنده اجرا می‌شد، شدت پیدا کرد.
فرمانده لشکر که این وضعیت را علامت هوشیاری و حساس شدن دشمن می‌دانست و از طرفی از آغاز درگیری در خط بی‌خبر بود، بلافاصله به مسئول محور (خلخالی) چنین دستور داد:
«به سحرخیز (فرمانده دسته غواص) بگویید سریع برود و به دژ (شرقی جزیره جنوبی) بچسبد ولی درگیر نشود، تا می‌تواند خود را نزدیک کند، آرمین (فرمانده دسته غواص) هم همین‌طور، به سعیدی (فرمانده دسته غواص) هم بگو سریع برود و به سیل‌بند بچسبد.»
وی بلافاصله در تماس دیگری با مسئول هماهنگی آتش توپخانه و ادوات، دستور داد آتش روی سنگر صفر را به دلیل نزدیک شدن غواص‌ها به اهداف، قطع کرده و تمامی قبضه‌ها آماده باشند که بنا به دستور عمل کنند.
از آنجایی که در آن لحظات با اوج گرفتن فعالیت توپخانه و کاتیوشای دشمن که آتش دهانه قبضه‌ها و انفجارها در دید کامل حاضران روی سنگر فرماندهی بود، محمدباقر قالیباف بی‌خبر از اتفاقات در خط با تصور اینکه غواص‌ها هنوز درگیر نشده‌اند، خطاب به جمع حاضر می‌گوید:
«این دیگه لو رفته، باید به بچه‌ها بگویم به سرعت (از دژ) بالا بروند.»
و بلافاصله در تماس با مسئول محور گفت: «شما با سرعت همه را صدا کن، حتی المقدور تا می‌توانند دستپاچه نشوند ولی هر کجا دشمن را دیدند سریع (از دژ) بروند بالا.»
در تماسی که ده دقیقه بعد با مسئول محور گرفته شد، از سوی محور اعلام شد که دسته‌های 2 و 3 غواص درگیر شده‌اند، لکن به علت قطع ارتباط، از وضعیت دسته1 خبری ندارند.
در این لحظه به نیروهای موج دوم ابلاغ شد که سوار قایق‌ها شده و آماده دریافت دستور برای حرکت باشند. از این به بعد اخبار بعضاً به صورت متناقض به فرماندهی می‌رسید، برخی خبر درگیری غواص‌ها را تکذیب می‌کرد و برخی خبرها و همچنین اوضاع ظاهری منطقه، حاکی از درگیر شدن نیروها بود. چنین وضعیتی باعث شده بود که فرماندهی لشکر و حاضران به یک جمع‌بندی مطمئن و دقیقی نرسند. فعال نشدن هیچ‌یک از تیربارهای سنگر صفر که همگی منتظر بودند که به محض شروع درگیری فعال شوند، به این تردیدها بیشتر دامن می‌زد.
اما در منطقه درگیری، نیروهای عراقی که با از دست دادن مواضع خود و تلفات در خط، عقب‌نشینی کرده بودند، اقدام به اجرای آتش سنگین روی مواضع از دست داده کردند که تلفات نسبتاً سنگینی را به غواص‌ها وارد کرد. اما از آنجایی که موج دوم نیروهای لشکر نصر عملاً وارد عملیات نشده و غواص‌ها نیز به دلیل وجود مشکل در اسلحه‌هایشان قادر به عکس‌العمل نبودند، نیروهای عراقی متوجه موضوعی شدند که خود از دلیل آن چندان اطلاعی نداشتند. لذا پس از مدتی به مرور و با احتیاط به سنگر صفر نزدیک شدند و چون مقاومتی از جانب غواص‌ها مشاهده نکردند با اجرای آتش منحنی و مستقیم فشار بیشتری را وارد کردند و در مدت کمی سنگر صفر را مجدداً تصرف کردند. تعدادی از غواص‌ها که شهید شده بودند در کانال داخل پد صفر ماندند و تعدادی که سالم و مجروح بودند خود را به داخل آب رسانده و از محوطه سنگر صفر دور شدند.
اولین خبرها از وضعیت منطقه درگیری، پس از نیمه شب به فرماندهی لشکر رسید.
یکی از غواص‌های مجروح که توانسته بود تا نزدیکی خط خودی عقب بیاید، اطلاعات اولیه‌ای را که حاکی از موفق بودن عملیات غواص‌ها بود، اعلام کرد و دقایقی بعد خبر شهادت فرمانده غواص‌های دسته1 و مجروح شدن فرمانده دسته2 به فرمانده لشکر اعلام شد.
از این به بعد به مرور تعداد غواص‌هایی که عده‌ای از آنها مجروح بوده و به صورت غیر منسجم عقب آمده بودند بیشتر می‌شد که هر کدام اطلاعات پراکنده‌ای را از درگیری و نتیجة آن نقل می‌کردند. مجموع اخبار رسیده نشان می‌داد که عراقی‌ها حداقل به دو دسته از غواص‌ها که به سنگر صفر حمله کرده بودند، پاتک زده‌اند، لذا از این دقایق تمامی توجه لشکر معطوف به جمع‌آوری غواص‌ها و انتقال مجروحان به اورژانس شد.
در این میان خبری از غواص‌های دسته3 که قرار بود در عمق بیشتری نفوذ و عملیات کنند نبود و تلاش محمدباقر قالیباف این بود که از آنان هم اطلاعاتی به دست آورد.
از حدود ساعت 3:30 بامداد که تقریباً وضعیت مجروح شدن غواص‌ها و عقب آمدن آنها و از طرف دیگر حضور نیروهای عراقی روی پد صفر مشخص شده بود، جمع‌آوری غواص‌های سالم از آب و انتقال نیروها و مجروحان به عقب دستور اصلی کار بود. ساعت 5:40 صبح، 26 غواص دسته3 به همراه فرمانده گروهان که برای زدن به عمق دشمن رفته ‌بودند و تا آن زمان از آنان خبری در دست نبود، در حالی که تعدادی از آنها مجروح شده بودند، عقب آمدند.
از مجموع صحبت‌های غواص‌ها مشخص شد که برخلاف تردیدهای موجود بین فرماندهان مبنی‌بر عدم توفیق غواص‌ها یا درگیر نشدن آنان با نیروهای عراقی، غواص‌های دسته 1 و دسته 2 در یک عملیات بسیار سریع و غافلگیرانه مواضع عراقی‌ها را تصرف کردند، اما به دلیل قطع ارتباط و میسر نشدن اعلام وضعیت به مسئول محور برای فرستادن نیروهای موج دوم به مشکل برخوردند.
از طرف دیگر، به علت وجود میدان مین در کناره‌های پد و شهید یا مجروح شدن نیروهای تخریب که همراه دسته3 بودند، بجز نیروهای اطلاعات بقیه موفق به رفتن روی دژ نشده و در کنار دژ و داخل آب معطل مانده بودند و به علت حجم بالای آتش منحنی و مستقیم دشمن (تانک و آر.پی.جی. و کالیبر) آمار شهیدان و مجروحان سریع بالا می‌رفت، لذا شعبانی فرمانده گروهان که همراه دسته بود تصمیم گرفت باقی نیروهای سالم و مجروح را تا پد صفر عقب بکشد و روی آن مستقر شوند.
غواص‌های این دسته ابتدا شهیدانی را که داخل آب بودند مقداری از پد دور کرده و سپس به فاصله مشخصی از پد به سمت عقب حرکت کردند. در نزدیکی پد صفر با چند نفر از نیروهای دسته 1 و 2 که در آب‌های منطقه سرگردان بودند برخورد کردند و در صحبت با آنان موفق نبودن عملیات مشخص شد.
بنابراین بقیه نیروهای این دسته (26 نفر) که بدون اسلحه و تجهیزات بودند و رفتن به سمت سنگر صفر را بدون نتیجه می‌دیدند، تصمیم به عقب آمدن گرفتند که به علت احتمال گم کردن راه، تا نزدیک صبح در منطقه ماندند و با روشن شدن هوا و یافتن جهت، به سمت اسکله خودی حرکت کردند.
بدین ترتیب با توجه به مشکلات پیش آمده و موفق نشدن نیروهای غواص در تثبیت مناطق تصرف شده، فرمانده لشکر5 نصر پس از روشن شدن هوا، دستور تثبیت خطوط پدافندی و جمع‌آوری پیکر شهیدان و رسیدگی به نیروهای مجروح را صادر کرد.<ref>سند شماره 549/گ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، پیشین.</ref>
ضمیمه گزارش 798: گاه‌شمار رویدادهای دیپلماتیک بین ایران و فرانسه از 1358 تا 1366
روزنامه کیهان، اهم رویدادهای دیپلماتیک ایران و فرانسه را از سال 1979 تا 1987 (1358 تا 1366) که به قطع کامل روابط دو کشور انجامید، به صورت گاه‏شمار و به شرح زیر تنظیم کرده است:
«11 فوریه (22 بهمن 1359): شاپور بختیار آخرین نخست‏وزیر رژیم پهلوی، وارد پاریس می‏شود.
فوریه 1981 (بهمن 1359): فرانسه، تعدادی جت جنگنده میراژ برای جنگ علیه ایران، در اختیار عراق قرار می‏دهد.
29 جولای 1981 (7 مرداد 1360): مسعود رجوی رهبر سازمان منافقین، به همراه بنی‏صدر وارد پاریس می‏شوند.
اوت 1981 (مرداد 1360): با آغاز تظاهرات ضد فرانسوی در ایران به خاطر اعطای پناهندگی سیاسی به بنی‏صدر، فرانسویان مقیم ایران کشور را ترک می‏کنند.
11 اکتبر 1983 (19 مهر 1362): در پی افزایش فروش اسلحه فرانسوی به عراق، ایران مرکز تجاری فرانسه در ایران را تعطیل و تهدید می‏کند که دیپلمات‏های فرانسوی را اخراج خواهد کرد.
مارس و مه 1985 (اسفند 1363 و اردیبهشت 1364): چندین فرانسوی در لبنان توسط گروه‏های مسلمان شیعه طرف‌دار ایران به گروگان گرفته می‏شوند.
16 مارس 1986 (25 اسفند 1364): دولت ائتلاف راست - میانه در فرانسه به قدرت می‏رسد.
7 ژوئن 1986 (17 خرداد 1365): رجوی فرانسه را به قصد عراق ترک می‏کند.
سپتامبر 1986 (شهریور 1365): انفجارهای زنجیره‏ای پاریس به وقوع می‏پیوندند.
17 نوامبر 1986 (26 آبان 1365): فرانسه و ایران قراردادی را به امضا می‏رسانند که طی آن فرانسه متعهد می‏شود 330 میلیون دلار از یک‌میلیارد دلاری را که زمان شاه از ایران وام گرفته بود، به جمهوری اسلامی بازپس دهد.
29 ژوئن 1987 (8 تیر 1366): پلیس فرانسه سفارت ایران در پاریس را به محاصره خود درمی‏آورد و خواستار بازجویی از وحید گرجی در رابطه با بمب‏گذاری‏های سال 1986 می‏شود.
30 ژوئن 1987 (9 تیر 1366): پلیس ایران نیز سفارت فرانسه در تهران را محاصره می‏کند و مانع خروج اعضای سفارت می‏شود.
7 جولای 1987 (16 تیر 1366): ژاک شیراک نخست‏وزیر فرانسه، تهدید می‏کند در صورت خودداری گرجی از شرکت در بازجویی، فرانسه روابط خود با ایران را قطع خواهد کرد.
11 جولای 1987 (20 تیر 1366): پلیس فرانسه در بخش فرانسوی فرودگاه ژنو، یک دیپلمات ایرانی را مضروب می‏کند.
13 جولای 1987 (22 تیر 1366): یک کشتی فرانسوی در خلیج‏فارس، مورد حمله کشتی‏های جنگی ایرانی قرار می‏گیرد.
16 جولای 1987 (25 تیر 1366): ایران 72 ساعت به فرانسه مهلت می‏دهد تا به محاصره سفارت ایران در پاریس خاتمه دهد وگرنه روابط خود با فرانسه را قطع خواهد کرد.
17 جولای 1987 (26 تیر 1366): فرانسه و ایران روابط خود را با چند ساعت اختلاف، قبل از مهلت 72 ساعته ایران قطع کردند.»<ref>روزنامه کیهان، 27/4/1366، صفحه آخر.</ref>




==گزارش -1==





نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۹

روزشمار جنگ سال 1366
1366.04.27
نام‌های دیگر بیست و هفت تیر
تاریخ شمسی 1366.04.27
تاریخ میلادی 18 ژوئیه 1987
تاریخ قمری 21 ذیقعده 1407


گزارش- 782

در تلاش برای بازپس‌گیری نقاط از دست رفته در جزیره مجنون، لشکر5 نصر برای اجرای عملیات در شامگاه 27 تیرماه - یک روز قبل از موعد مقرر - اعلام آمادگی کرد. چون فرمانده قرارگاه نصرت مصمم بود هر چه سریع‌تر عملیات انجام شود، صبح امروز به تیپ12 قائم برای اجرای عملیات هم‌زمان در روی ضلع غربی فشار آورد، ولی مسئولان این یگان که خود را برای اجرای عملیات در موعد تعیین شدة قبلی آماده می‌کردند، نتوانستند برای انجام عملیات هم‌زمان آماده شوند. در بررسی‌هایی که در آخرین ساعت‌های امروز به عمل آمد، علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت (قرارگاه مقدم سپاه ششم در خوزستان) اجرای عملیات تیپ12 قائم را در شب بعد به این یگان ابلاغ کرد. بدین ترتیب زمان قطعی عملیات لشکر5 نصر در ضلع شرقی امشب و تیپ12 قائم در ضلع غربی فردا شب تعیین شد. در پی تصمیم قرارگاه نصرت مبنی‌بر اجرای عملیات لشکر5 نصر روی ضلع (دژ) شرقی جزیره مجنون جنوبی و بازپس‌گیری قسمت‌هایی از این دژ که در عملیات روز 20/4/1366 عراق از دست رفته بود، یک گردان از نیروهای لشکر5 نصر شامل یک گروهان غواص و دو گروهان قایق سوار برای عملیات روی ضلع شرقی آماده شدند. بر اساس طرح مانور، نیروهای غواص لشکر5 نصر ساعت 20:30 از محلی در نزدیکی اسکله لشکر با وارد شدن به آب هور به سمت اهداف خود حرکت کردند و پس از رسیدن به محل‌های تعیین شده در نزدیکی هدف‌ها برای اجرای عملیات اعلام آمادگی کردند. با آغاز حمله غواص‌ها، نیروهای عراقی مستقر روی دژ (ضلع) شرقی که غافلگیر شده بودند، نتوانستند مقاومت کنند و پس از یک درگیری مختصر، عقب‌نشینی کردند و بخش‌هایی از اهداف عملیات به تصرف درآمد؛ لکن به دلیل بروز مشکلاتی غواص‌ها موفق به تثبیت مواضع نشدند و نیروهای عراقی چند ساعت بعد، پیشروی کرده و مجدداً مواضع از دست رفته را تصرف کردند. باقی‌مانده نیروهای غواص نیز ناچار به عقب‌نشینی شدند. برخی از موانع و مشکلات پیش آمده: 1- بیشتر اسلحه‌های غواص‌ها به دلیل نفوذ گل و لای در آن دچار نقص شد و به جز گلولـه درون لولـه، گلولـه‌ای شلیک نشد. 2- نفوذ آب در بی‌سیم تیم‌های غواص موجب قطع ارتباط با فرمانده محور شد. 3- رسیدن اخبار ضد و نقیض درباره وضعیت غواص‌ها به فرمانده لشکر5 نصر به دلیل قطع ارتباط با غواص‌ها و در نتیجه تأخیر در اعزام نیروهای موج دوم (قایق سوار). 4- شلیک منورهای فراوان و آتش سنگین و پر حجم دشمن که خسارات و تلفات زیادی را به نیروهای غواص وارد کرد.[۱]

گزارش- 783

در پی حملة‏ عراق در منطقه کهنه‏ ریگ سومار برای تصرف ارتفاع 402 که به دلیل ایستادگی رزمندگان درگیری تا آخرین ساعت‌های روز گذشته و بامداد امروز هم ادامه داشت، ساعت 9 صبح امروز نیروهای دشمن حملة سنگینی را سازمان داده و اجرا کردند که با مقاومت نیروهای خودی، حمله دشمن ناکام ماند. گفتنی است که در عملیات‏ روز گذشته و امروز شماری از نیروهای دشمن کشته شدند و 67 تن از آنان نیز به اسارت درآمدند.[۲] یک فرمانده ارشد عملیاتی در گفت‌وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی دربارة نیروهای عمل‌کننده دشمن، وسعت درگیری، نتایج عملیات و خسارت‏های وارده به دشمن، اطلاعاتی را ارائه داد. وی گفت: «ارتش بعث در این عملیات، با جمع‏آوری نیرویی به استعداد یک لشکر تقویت شده، شامل تیپ‏های78، 417 و 425 پیاده که توسط دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان کماندویی از تیپ108 و عناصری از تیپ706 تقویت شده بودند، در جبهه‏ای به‏ عرض هشت کیلومتر و عمق سه کیلومتر، به منظور تصرف ارتفاع حساس 402 در سومار، وارد عمل شدند.» وی با تشریح موقعیت منطقه و اهمیت این ارتفاع در منطقه عمومی سومار گفت: «ارتفاع 402 در منطقه از آن‌چنان اهمیتی برخوردار است که به‏دلیل مشرف بودن بر شهر مندلی عراق، در صورت اشغال آن توسط نیروهای بعثی، جبهه‏ای به عمق بیست کیلومتر را برای ما ایجاد می‏کرد و نیروهای ما مجبور بودند برای مقابله با آنها تا عمق بیست کیلومتر از منطقه را که در دید و تیر مستقیم دشمن قرار می‏گرفت، تخلیه کنند.» وی افزود: «در این عملیات 30 دستگاه تانک به ‏همراه 120 دستگاه خودرو و ادوات زرهی دشمن منهدم شد و شمار زیادی ادوات از جمله چندین دستگاه خمپاره‏انداز و تعداد زیادی تفنگ با کالیبرهای مختلف به غنیمت نیروهای اسلام درآمد. دشمن تا صبح دیروز با حمایت هواپیما‏ها و هلی‏کوپتر‏های خود - که برای پوشش هوایی و روحیه دادن به نیروهای متلاشی شدة خود در منطقه به پرواز درمی‏آیند - در چندین مرحله اقدام به پاتک کرد که در هر یک از پاتک‏ها با آتش پرحجم توپخانه و ایستادگی و مقاومت نیروهای اسلام مواجه و با تحمل تلفات و خسارات بیشتری، مجبور به عقب‏نشینی شده است.» این فرمانده عالی‏رتبه ارتش در پایان اظهارات خود با اشاره به خسارات وارد آمده به یگان‌های عمل‌کننده عراق در این عملیات گفت: «تاکنون تیپ 78 به میزان هشتاد درصد، تیپ 417 به میزان شصت درصد و تیپ 425 به میزان هفتاد درصد متحمل خسارات شده است و اجساد پرسنل این واحدها هم‏اکنون در سطح منطقه به‏چشم می‏خورد.»[۳]

گزارش- 784

در ساعت 11 امروز هواپیماهای عراقی منطقه جم ‌سورک در گیلان‌غرب را بمباران کردند که بر اثر آن تعدادی از احشام عشایر محلی تلف شدند.[۴]

گزارش- 785

در اجرای مأموریت نظارت بر رفت و آمد کشتی‏ها در تنگه هرمز، امروز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران چهارده فروند کشتی تجاری و نفت‏کش خارجی را شناسایی کرد و پس از اطمینان از عدم حمل کالای نظامی به مقصد عراق، به آنها اجازه داد به حرکت خود ادامه دهند.[۵]

گزارش- 786

امروز اعلام شد که نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق در چند روز گذشته با حمله به پایگاه‏های کانی‏سرد در مجاورت سد دربندیخان، موفق شدند با تصرف و انهدام این پایگاه‏ها و به آتش کشیدن تعدادی خودروی نظامی، مقادیری سلاح و مهمات را به غنیمت درآورند.[۶] همچنین این نیروها پنج پایگاه حفاظتی اردوگاه‏های اسکان اجباری را تصرف کردند. قرارگاه رمضان با اعلام این خبر می‏افزاید: «این اردوگاه‏ها برای اسکان اجباری اهالی بی‏دفاع روستاهای منطقه سنگاو و آغجلر در منطقه چمچمال از استان کرکوک ایجاد شده‏اند. دشمن بعثی صهیونیستی برای حفاظت از این اردوگاه‏ها اقدام به ایجاد پایگاه‏های نظامی در اطراف آنها کرده بود.»[۷] قرارگاه رمضان درباره تلاش عراق برای تخلیه منطقه اربیل از کردها گزارش داد: «عراق با تخریب و ویرانی روستاهای منطقه اربیل، عشایر عرب عربستان سعودی را جایگزین ساکنین کرد این مناطق کرده است. رژیم بعثی با اسکان این مزدوران در مناطق یاد شده، پول، سلاح و اتومبیل در اختیار آنها قرار داده است و با پشتیبانی نیروهای نظامی، تانک و هلی‏کوپتر، آنها را وادار به قتل‏عام مردم بی‏دفاع و بیرون راندن آنان از منازلشان کرده است. یکی از روستاهای تخریب شده دشت قراچ نام دارد که بین اربیل و تکریت قرار دارد.»[۸]

گزارش- 787

در ادامه درگیری نیروهای خودی با عناصر حزب دمکرات در پایگاه دژن از توابع کامیاران، نیروهای خودی با وجود تحمل تلفات سنگین موفق شدند نیروهای مهاجم را عقب برانند. با رسیدن نیروهای کمکی سپاه کامیاران و ادامة تعقیب و گریز، بار دیگر در مثلثی کاشتر - بزوش - سیویه، درگیری شدیدی رخ داد که به عقب‏نشینی نیروهای حزب دمکرات به ارتفاعات شاهو منجر شد. در این درگیری دو روزه، سی تن از نیروهای خودی شهید و هجده تن مجروح شدند. از نیروهای حزب دمکرات نیز ده تن از جمله سالار ابراهیمی مسئول لک بیستون و همچنین مسئول نظامی و معاون مالبند یک کشته شدند.[۹] گفتنی است بیشتر نیروهای خودی که در این عملیات به شهادت رسیدند، در ساعات نخست عملیات اسیر شده بودند که نیروهای حزب دمکرات آنها را در روستای دگاگا از توابع ژاوه‌رود بخش زرآب سنندج در جنوب منطقه درگیری به صورت دسته‏جمعی تیرباران کرده و به شهادت رساندند.[۱۰] هشتاد تن از نیروهای سازمان کومه‌له نیز به پایگاه روستای حسن‏آباد سنندج حمله کردند. مهاجمان در یک درگیری شدید، 7 تن از نیروهای پایگاه را شهید و 29 تن دیگر را مجروح کردند. در این حمله نیروهای کومه‌له تعدادی اسلحه و مهمات و لوازم شرکت تعاونی روستا و وسایل پزشکی و داروهای موجود در درمانگاه این روستا را به غارت بردند.[۱۱]

گزارش- 788

با هدف آماده‏سازی نیروهای بسیج برای حضور در جبهه‏های جنگ و مقابله با اقدامات احتمالی امریکا در خلیج‏فارس، گردهمایی سه روزه مسئولان بسیج و یگان‏های رزمی واحد بسیج پایگاه‏های تابعه ناحیه و فرماندهان نواحی مقاومت سپاه پاسداران ناحیه مازندران با عنوان گردهمایی بزرگ ثامن‏الائمه، با حضور استاندار و جمعی از فرماندهان نظامی و مسئولان محلی استان، در منطقه پهنه‏کلای شهرستان ساری گشایش یافت. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، در این گردهمایی، رحمانی مسئول واحد بسیج مرکزی سپاه پاسداران، در سخنانی ضمن تشریح اهداف گردهمایی زنجیره‏ای مسئولان و فرماندهان بسیج کشور و اعزام 600 هزار داوطلب رزمی به جبهه‏های نبرد تحت عنوان "سپاهیان حضرت محمد(ص)" و "سپاهیان حضرت صاحب‏الزمان(عج)" که در سال گذشته انجام گرفته است، گفت: «استکبار جهانی امروز از استقرار موشک‏های کرم ‏ابریشم توسط جمهوری اسلامی ایران در تنگه هرمز هراسی ندارد، بلکه چیزی که وحشت امریکا را سبب شده و موجب عدم مداخله مستقیم وی در خلیج‏فارس گردیده، وجود نیروهای بسیجی و شهادت‌طلب است که تاکنون بیش از 81 هزار نفر از آنان برای رویارویی مستقیم با امریکا در آب‌های نیلگون خلیج‏فارس، شهادت‏نامه خود را امضا کرده‌اند.»[۱۲]

گزارش- 789

در پی آغاز فعالیت نیروی دریایی امریکا و کویت برای پاک‌سازی مین‏های شناور در سواحل کویت، امروز سخنگوی وزارت دفاع کویت اعلام کرد: «مردان قورباغه‏ای نیروی دریایی امریکا و کویت کار پاک‌سازی دهانه مهم‏ترین ترمینال نفتی کویت را از مین‏های زیردریایی به اتمام رسانیده‏اند.» وی گفت: «مدخل بندر الاحمدی کویت، شب گذشته به‏طور کامل از مین‏های دریایی پاک گردید.»[۱۳] به گزارش روزنامه کیهان منابع دیپلماتیک غربی در این‏باره توضیح بیشتری دادند: «تیم غواصی نیروی دریایی امریکا که در کشتی‏های نیروی دریایی کویت کار می‏کنند، در 48 کیلومتری ساحل جنوبی کویت به جمع‏آوری مین مبادرت ورزیدند.» آنان افزودند: «هشت مین در بستر دریا در تنها کانال عمیقی که به بندر عمده نفتی الاحمدی می‏انجامد، کشف و خنثی شد.»[۱۴] در این حال، با وجود آنکه مقامات رسمی کویت قبلاً وجود مین‏ها در سواحل کویت را ناشی از حرکت آنها بر اثر امواج دریا از خور عبدالله به این منطقه اعلام کرده بودند، روزنامه کویتی الانباء امروز در گزارشی در این‏باره، ایران را به‌طور تلویحی عامل مین‏گذاری در سواحل کویت خواند. الانباء نوشت: «مین‏های دریایی که در سواحل شمالی خلیج‏فارس و کویت پیدا شده ساخت کشور جمهوری خلق کره می‏باشد.» الانباء ضمن گزارش تحقیقات انجام شده در این زمینه می‏افزاید: «ایران اخیراً چندین قرارداد خرید سلاح و تجهیزات جنگی از کره‌شمالی به امضا رسانده است.»[۱۵]

گزارش- 790

پانزده ناو جنگی و پنجاه هواپیمای جنگی و بمب‏افکن، از جمله تجهیزات پیشرفته‌ای هستند که امریکا برای محافظت از نفت‏کش‏های کویتی، تدارک دیده است. خبرگزاری رویتر ضمن اعلام این مطالب به نقل از مقامات رسمی امریکا، به برخی از توانایی‏های تاکتیکی ناوگان امریکایی اشاره کرده و نیروی دریایی ایران را در مقایسه با این امکانات، ناکارا ارزیابی می‏کند. این خبرگزاری از قول مقامات امریکایی بر آمادگی و عزم جدی نیروی دریایی امریکا و همچنین چیرگی بی‏چون و چرای آن در صورت بروز هرگونه درگیری با ایران تأکید می‏کند. در پایان گزارش خبرگزاری رویتر به نگرانی ناشی از برخورد ناوهای امریکایی با مین اشاره شده است: «در حالی که نیروی دریایی امریکا خود را برای انجام اولین اسکورت کشتی‏ها از زمان جنگ ویتنام آماده می‏کند، ناوهای جنگی این کشور در منطقه جنگی یا اطراف آن در خلیج[فارس] تجمع کرده‏اند. ناوها انواع تسلیحات با قدرت آتش فراوان، از جمله موشک‏ها و تجهیزات ضدموشک و هواپیماهای مجهز به دستگاه‏های الکترونیکی ویژة از کار انداختن تجهیزات دشمن را در اختیار دارند. کارشناسان نظامی خصوصی و پنتاگون معتقدند نیروهای نظامی ایران که بر اثر جنگ هشت‏ساله با عراق تحلیل رفته‏اند، به هیچ‏وجه یارای رقابت با قدرت آتش نیروهای امریکایی را نخواهند داشت. مقامات امریکایی اظهار می‏دارند، اگرچه واشنگتن در جست‏وجوی جنگ با ایران نیست، ولی تسلیحات امریکایی در خلیج‏[فارس] در پاسخ‏گویی به یک حمله یا حتی یک تهدید خصمانه علیه نفت‏کش‏های تحت اسکورت، درنگ نخواهند کرد. یک مقام عالی‏رتبه نیروی دریایی امریکا دیروز به‏خبرگزاری رویتر گفت: افسران و خدمه‏های ما حرفه‏ای هستند و برای انجام مأموریت آمادگی دارند. وی تأکید کرد: اگر چیزی اتفاق بیفتد بدان دلیل نخواهد بود که ما جناح غیرمنطقی هستیم، ما دیگر مانند واقعه استارک غافلگیر نخواهیم شد.» خبرگزاری رویتر می‏افزاید: «به استثناء کشتی فرماندهی لاسال، دیگر ناوهای جنگی امریکا در خلیج‏[فارس] به انواع موشک و توپ‏های شلیک مستقیم 125 میلی‏متری و توپ‏های سریع‏الحرکت 30 میلی‏متری که قادرند موشک‏ها و هواپیما‏ها و همچنین قایق‏های تندروی ایران را منهدم کنند، مجهز هستند. ناو هواپیمابر کانستلیشن نیز که به همراه پنج فروند کشتی اسکورت خود در دهانه تنگه هرمز مستقر می‏باشد، با خود بیست فروند هواپیمای اف - 14 و همچنین تعدادی هواپیماهای تهاجمی ای - 6 و ای - 7 و هواپیماهای ئی.‏ای.بی - 6 مجهز به دستگاه‏های الکترونیکی ویژة از کار انداختن تجهیزات دشمن را حمل می‏کند. مقامات رسمی پنتاگون گفتند رزم‌ناو میسوری مجهز به توپ‏های شلیک مستقیم 300 میلی‏متری و موشک‏های برد بلند کروز نیز در اواخر ماه جاری، سانفرانسیسکو را به مقصد شمال اقیانوس هند ترک خواهد کرد. این رزم‌ناو، در نزدیکی مرزهای ایران برای انجام عملیات تلافی‏جویانة احتمالی، مستقر خواهد شد.» در ادامة گزارش رویتر آمده است: «علی‏رغم ابراز نگرانی کنگره نسبت به رویارویی نظامی احتمالی با ایران، کارشناسان معتقدند که انتظار نمی‏رود ایران از موشک‏های کرم ‏ابریشم یا هواپیماهای خود برای حمله مستقیم به کشتی‏های امریکایی استفاده کند. یک مقام پنتاگون در رابطه با حمله پاسداران انقلاب به نفت‏کش‏ها که با استفاده از قایق‏های تندرو و آر.پی.جی. صورت می‏گیرد، گفت: حمله به یک نفت‏کش فاقد محافظ با حمله به یک نفت‏کش دارای اسکورت و هر دوی آنها با حمله به یک رزم‌ناو به‌شدت تفاوت دارد. توپ‏های شلیک مستقیم 125 میلی‏متری می‏تواند این‏گونه قایق‏ها را ذره‏ذره کند. یکی از مقامات دولت ریگان می‏گوید: ما در رابطه با هشدار ایران در مورد عدم حمله به کشتی‏های امریکایی مانند کسی هستیم که پرچم قرمزی را جلوی روی یک گاو وحشی بگیرد. اما ایرانی‏ها در این رابطه عاقل هستند و همان اندازه که ما طالب جنگ با آنها نیستیم، آنها نیز تمایل به جنگ با ما ندارند.» رویتر می‌افزاید: «در این حال، ایران از توانایی اندکی در زمینه پاسخ‏گویی به قدرت آتش امریکا برخوردار است و یک کارشناس دولت ریگان در امور خلیج‏[فارس] معتقد است در حدود ده فروند هواپیمای اف - 14 قابل استفادة ایران جرئت نخواهند کرد با خلبانان به خوبی آموزش دیدة امریکایی درگیر شوند. کارشناس مزبور اضافه کرد: ایران دارای تعدادی هواپیماهای اف - 4 و اف - 5 نیز می‏باشد، ولی این هواپیماها نیز به هیچ‏وجه قابل رقابت با هواپیماهای ما نیستند. منابع کنگره امریکا گفتند برخی از اعضای کنگره از حمله مستقیم ایران علیه ناوهای امریکایی وحشت ندارند، بلکه ترس آنها از برخورد این ناوها با مین یا آسیب دیدن بر اثر حادثه‏ای که مستقیماً متهم کردن ایران به دست داشتن در آن مشکل است، می‏باشد.»[۱۶]

گزارش- 791

آقای محمدجواد لاریجانی معاون وزیرخارجه که به مسکو سفر کرده بود، امروز وارد تهران شد. وی در گفت‌وگویی با تأکید بر خطرناک بودن تحرکات امریکا در منطقه، اعلام کرد: «هر دو کشور ایران و شوروی با هرگونه افزایش نظامی امریکا در خلیج‌فارس‏ مخالف‌اند.» وی درباره مذاکرات اقتصادی خود با مقامات شوروی گفت: «پیشنهادات جدیدی در زمینه نفت و گاز ارائه شده که این پیشنهادات در دست بررسی است و به محض اینکه به مرحله نهایی برسد، به‌طور رسمی اقدامات عملی آن شروع خواهد شد.»[۱۷]

گزارش- 792

متن کامل پیش‏نویس قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت سازمان ملل را که قرار است روز دوشنبة آینده (29 تیر) در اجلاس این شورا به بحث گذاشته شود، خبرگزاری رویتر امروز منتشر کرد. این خبرگزاری اعلام کرد: «در این پیش‏نویس، ضمن ابراز نگرانی عمیق از ادامه جنگ میان ایران و عراق - به رغم درخواست‏های مکرر برای آتش‏بس - بمباران مناطق مسکونی کاملاً غیرنظامی، حمله به کشتی‏ها و هواپیماهای بی‏طرف، نقض قوانین بین‏المللی انسانی و دیگر قوانین مربوط به مناقشه‏های مسلحانه و به‏ویژه استفاده از سلاح شیمیایی - مغایر پروتکل 1925 ژنو - تقبیح گردیده است. در این پیش‏نویس، همچنین از تشدید و گسترش مناقشه، شدیداً ابراز نگرانی و خاطرنشان شده است، شورای امنیت با تصمیم راسخ برای پایان دادن به هرگونه فعالیت نظامی بین ایران و عراق، بر این اعتقاد است که یک صلح جامع عادلانه، شرافتمندانه و پایدار باید بین دو کشور برقرار گردد. در این پیش‏نویس آمده است: شورای امنیت از ایران و عراق می‏خواهد به‏عنوان نخستین گام در جهت حل مناقشه‏شان از طریق مذاکره، یک آتش‏بس فوری را رعایت کرده، به هرگونه فعالیت نظامی در زمین، هوا و دریا پایان دهند و تمام نیروهای خود را بدون تأخیر به مرزهای شناخته شده بین‏المللی عقب بکشند. شورای امنیت همچنین از دبیرکل سازمان ملل می‏خواهد گروهی از ناظران این سازمان را برای رسیدگی، تأیید و نظارت بر آتش‏بس و عقب‏نشینی نیروها، به منطقه گسیل داشته، برای مشورت با طرف‏های متخاصم اقدام لازم به عمل آورد و گزارشی در این زمینه به شورای امنیت تسلیم کند. شورای امنیت در ضمن از ایران و عراق می‏خواهد با دبیرکل سازمان ملل متحد در اجرای این قطعنامه و تلاش برای دستیابی به یک راه‏حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه که مورد قبول هر دو طرف باشد و تمام مسائل موجود را در بر بگیرد، همکاری کنند. شورای امنیت همچنین از تمام کشورها خواست ضمن رعایت نهایت خویشتن‏داری، از دست زدن به هر اقدامی که ممکن است به تشدید وخامت بیشتر مناقشه منجر شود، خودداری ورزند و به اجرای این قطعنامه کمک کنند. در پیش‏نویس این قطعنامه همچنین مسئله آزادی اسیران جنگ پیش‏بینی شده است. در پایان این قطعنامه آمده است: شورای امنیت موافقت می‏کند در صورت لزوم، برای اتخاذ تدابیری به‏منظور تضمین اجرای این قطعنامه تشکیل جلسه دهد.»[۱۸] در این حال، روزنامه پاکستانی مسلم اقدامات شورای امنیت در این زمان را سؤال برانگیز خوانده و به سکوت این شورا در برابر تجاوز عراق به ایران در سال 1359 اشاره می‌کند. این روزنامه می‏نویسد: «چگونه شورای امنیت در بیانیه‏ای که در هنگام تجاوز عراق به ایران انتشار داد، خواستار خروج نیروهای عراقی از ایران نگردید ولی امروز که نیروهای ایرانی مناطقی از خاک عراق را آزاد ساخته‏اند، خواستار خروج نیروهای ایرانی از عراق شده است؟» این نشریه، سپس نتیجه‏گیری می‏کند: «شورای امنیت سازمان ملل بی‏طرف نیست و از عراق حمایت می‏کند. چنانچه سازمان ملل بخواهد حرکت‏های خود را در راستای تلاش‏های سابق قرار دهد، بدیهی است که موفقیتی در استقرار صلح به دست نخواهد آورد.» روزنامه مسلم در پایان مطلب خود، ضمن اشاره به این نکته که غرب باید تاکنون فهمیده باشد که بدون جلب رضایت جمهوری اسلامی ایران هیچ‏گونه طرحی درباره جنگ تحمیلی به نتیجه نخواهد رسید، می‌افزاید: «زمزمه تحریم فروش سلاح که یک ‌بار دیگر از سوی حامیان عراق علیه جمهوری اسلامی ایران شنیده می‏شود، همچون گذشته با شکست روبه‏رو خواهد شد و ایران همچنان مثل گذشته آنچه را لازم داشته باشد به دست خواهد آورد.»[۱۹]

گزارش- 793

با توجه به اینکه اعلام شده است آخرین نشست اعضای شورای امنیت سازمان ملل برای تصمیم‏گیری درباره قطعنامة جنگ ایران و عراق پس فردا (29 تیر) تشکیل می‌شود و به‏ دنبال انتشار اخباری درباره ایفای نقش جدی وزیرخارجه آلمان ‏غربی در این‏ زمینه، امروز سفیر این کشور پیام ویژه هانس دیتریش‌ گنشر وزیرخارجه آلمان را درباره نشست آتی شورای امنیت، تسلیم آقای ولایتی کرد. خبرگزاری جمهوری اسلامی گزارش داد: «وزیرخارجه کشورمان در این دیدار با تأکید بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران درباره جنگ و لزوم محکومیت رژیم متجاوز عراق از سوی شورای امنیت گفت: قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت برای پایان جنگ ایران و عراق از نظر ایران به هیچ‌وجه قابل قبول نیست. در شرایط فعلی، عملی‏ترین اقدام که فرا روی شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد، تلاش برای جلوگیری از گسترش جنگ در خلیج‏فارس است. در غیر این صورت، شورای امنیت قادر نخواهد بود موضع‏گیری‏های یک‏جانبه و غیرعادلانة گذشتة خود را تعدیل نماید.» وی افزود: متأسفانه این پیش‌نویس در صورت تصویب، دست دبیرکل سازمان ملل را برای ادامة تحرکات مؤثر و مثبت خواهد بست. ولایتی اظهار امیدواری کرد که اعضای شورای امنیت با واقع‌بینی از اتخاذ تصمیمات غیرمؤثر خودداری کنند و تلاش خود را در جهت جلوگیری از گسترش آتش جنگ توسط عراق شکل دهند.[۲۰] رجایی خراسانی سفیر دائمی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نیز در مصاحبه‏ای با اعلام این مطلب که قطعنامه شورای امنیت هیچ اهمیت قانونی ندارد، تأکید کرد که شورای امنیت باید طرف متجاوز را محکوم کند. به گزارش رادیو امریکا، وی گفت: «انگلیس، چین، فرانسه، شوروی و امریکا در یک کلوپ هستند.» وی افزود: «برای اولین بار پنج عضو دائمی شورای امنیت کاملاً مستقل و جدای از بقیه اعضای شورا، اقدام به تصمیم‏گیری کرده‏اند. این خیلی مهم است که آنها شخصاً خود را درگیر یک مسئله ملی کرده‏اند.» وی گفت: «من فکر می‏کنم که شورای امنیت بایستی اشغال ایران را به‏وسیله عراق محکوم کند.»[۲۱] وی اضافه کرد: «در موضع جمهوری اسلامی ایران درباره شورای امنیت هیچ تغییری به‏وجود نیامده است، ولی وقتی شورای امنیت مرا در جریان رأی شورا بگذارد، قطعنامه تصویبی را به تهران خواهم فرستاد.»[۲۲] از رجایی خراسانی سؤال شد: «آیا در شرایطی که ریگان و تاچر (امریکا و انگلیس) از دکوئیار خواسته‏اند تا شخصاً عهده‏دار مأموریتی در زمینه پایان دادن به جنگ شود، ایران وی را خواهد پذیرفت یا نه؟» وی پاسخ داد: «دعوت این دو کشور از دکوئیار احمقانه است. امّا دکوئیار می‏تواند جدای از این مسئله از تهران دیدار کند و دعوت ایران از وی هیچ ربطی به بیانیه ریگان و تاچر در این زمینه ندارد.»[۲۳]

گزارش- 794

در ادامة تلاش مقامات کشورهای عربی برای تقویت تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل، امروز اعضای هیئت هفت‌گانه عربی برای گفت‌وگو با مقامات ایتالیا وارد رم شدند و با جولیو آندرئوتی وزیرخارجه ایتالیا، گفت‌وگو کردند. شاذلی قلیبی دبیرکل اتحادیه عرب که سرپرستی این هیئت را برعهده دارد، در این دیدار با اشاره به پشتیبانی کلیه دولت‏های عربی از کویت، آن را کشوری صلح‏دوست خواند که از هرگونه کمک به کشورهای نیازمند جهان سوم دریغ نکرده و وظایف مالی خویش را نسبت به سازمان ملل متحد ادا کرده و همیشه برای ثبات و برقراری صلح در منطقه عمل کرده است. وزیر مشاور در امور خارجه کویت نیز با معرفی کشور خود به‏عنوان حامی استقرار صلح در منطقه، گفت: «اندیشه کویت، همانا دستیابی به متوقف نمودن جنگ عراق و ایران و برقراری صلح در منطقه است.»[۲۴] در این حال، توماس مک‏فارو از کارشناسان امریکایی در جنگ ایران و عراق که به گفتة رادیو امریکا، نویسنده چندین کتاب درباره جنگ ایران و عراق است، از کویت به‏عنوان یکی از اصلی‏ترین شرکای عراق نام برد و حمایت امریکا از این کشور را ناقض بی‏طرفی اعلام شده خواند. وی گفت: «امریکا با دیدی باریک‏تر درصدد تضمین امنیت کویت برآمده است. کویت هم‏اکنون دو نگرانی بزرگ دارد؛ اول اینکه عراق تا کی می‏تواند در برابر ایران دوام بیاورد؟ دوم، مسئله بی‏اطمینانی از وضعیت داخلی کشور.» وی می‏گوید: «کویت یکی از عاصی‏ترین ممالک جهان در صحنه بین‏المللی است. کویت نیز چون دیگر اعراب حامی عراق، نسبت به ناتوانی عراق در مقابله با ایران سرخورده و خشمگین است. در حالی که ما رسماً از کویت به‏عنوان یک کشور بی‏طرف نام می‏بریم، کویت بی‏طرف نیست و مهم‏ترین پشتیبان عراق است؛ از نظر مالی و غیره. تجهیزات جنگی شوروی از طریق بنادر کویت به عراق حمل می‏شود. امریکا هم با تضمین امنیت کویت و حمایت از آن کشور از حالت و سیاست بی‏طرفی فاصله می‏گیرد و به نظر می‏رسد که امریکا غیرمستقیم از عراق حمایت می‏کند.»[۲۵]

گزارش- 795

رئیس مجلس ملی مصر اعلام کرد که کشورهای غیرمتعهد باید تلاش مشترک خود را برای پایان دادن به جنگ فاجعه‏آمیز ایران و عراق که زندگی صدها هزار تن را بر باد داده و اقتصاد دو کشور را مختل کرده است، به‏ کار گیرند. رادیو صلح و ترقی با اعلام این خبر می‏افزاید: «وی در یک مصاحبه مطبوعاتی تأکید کرد: جنگی که هفت ‏سال ادامه دارد، همچنین در رابطه با تجمع مدرن‌ترین سلاح‏ها در این ناحیه، امنیت منطقه را در معرض خطر قرار داده است.»[۲۶] در این حال علی لطفی نخست‌وزیر سابق مصر و رئیس جمع مشورتی مصر (پارلمان)، برای حمایت این کشور از کویت اعلام آمادگی کرد. وی در مصاحبه با روزنامه الرأی العام گفت: «مذاکرات بین مصر و کویت در خصوص همکاری‏های احتمالی بین دو کشور، همچنان ادامه دارد.» وی افزود: «نظریه بنیادی و استراتژیکی ما این است که خلیج‏فارس، بخشی از امنیت مصر محسوب می‏شود و هر خطری که این منطقه را تهدید کند، به مثابه تهدیدی علیه ما تلقی می‏شود. بنابراین ما در ازای هرگونه کمکی که از سوی کویت و دیگر کشورهای منطقه درخواست شود، تردید نخواهیم کرد. دیپلمات‏ها می‏گویند کویت پس از کشف ده الی سیزده مین در آب‏های منتهی به ترمینال نفتی الاحمدی در این کشور، تقاضای کمک از مصر را جهت مین‏روبی خطوط دریایی خود مورد بررسی قرار داده است.»[۲۷]

گزارش- 796

خبرگزاری فرانسه از آخرین وضعیت محاصره سفارت ایران در پاریس گزارش داد: «24 ساعت پس از قطع روابط دیپلماتیک میان فرانسه و ایران، سفارت این کشور در پاریس با نرده‏های فلزی محصور شده و نیروهای ویژه و مأموران پلیس، ملبس به جلیقه‏های ضدگلولـه در اطراف آن کمین کرده و از بامداد امروز ارتباط آن را با جهان خارج قطع کرده‌اند. سر در ساختمان سفارت همچون شب گذشته، تمامی شب با سه پروژکتور قوی روشن شده بود. در پشت پرده‏های کشیده، نور تا پاسی از شب به درون نفوذ کرده بود، در حالی که مواد غذایی و مقادیری پتو توسط پلیس در اختیار اعضای سفارت قرار داده شده است. بامداد امروز دوشنبه، نزدیک به ده دستگاه اتوبوس پلیس و دو دستگاه اتوبوس ژاندارم‏های سیار، در دو طرف سفارت متوقف شده‏اند. فاضلاب‏های محله‏ها، همه ساعت مورد بررسی قرار می‏گیرند و مأموران پلیس ضدشورش بر روی پشت‏بام ساختمان‏های اطراف سفارت‏‏خانه مستقر شده‏اند. خیابانی که سفارت‌خانه در آن قرار دارد، کماکان بر روی تردد در دو جهت بسته شده است و مأموران پلیس ضدشورش در حالی که سلاح به کمر بسته‏اند، هویت افرادی را که در بخش امنیتی وارد می‏شوند کنترل می‏کنند. در ساختمان سه طبقه‏ای که سفارت‌خانه در آن قرار دارد و پرچم ایران نیز بر فراز آن در اهتزاز می‏باشد، پرده‏ها کماکان کشیده شده است و کرکره‏های بیرونی در آخرین طبقه بسته است و تنها وسیله برقراری ارتباط مستقیم با خارج صحبت کردن از میان میله‏هاست.»[۲۸] وزیرخارجه فرانسه نیز از پافشاری بیشتر این کشور برای برآورده شدن شرایط دولت فرانسه سخن گفت. رادیو امریکا می‌گوید: «ژان برنارد ریمون وزیر امورخارجه فرانسه گفته است تا زمانی که از وحید گرجی که در سفارت ایران در پاریس به دستور یک قاضی فرانسوی تحت پیگرد قرار گرفته است، بازجویی به ‏عمل نیاید، وی واجد شرایط برای بازگشت به ایران نمی‏باشد. وزیر امورخارجه فرانسه گفت دولت متبوع وی، اخطار ایران را درباره خودداری پلیس فرانسه از محاصره سفارت ایران در پاریس، غیرقابل قبول می‏داند. ژان برنارد ریمون گفت فرانسه را نمی‏توان مرعوب ساخت.»[۲۹] در این‏ حال، با آنکه فرانسه، ایتالیا را به‏عنوان حافظ منافع خود در تهران برگزیده است، ولی ایران در این‏باره اقدامی نکرده است. خبرگزاری فرانسه دراین‌باره گزارش داد: «در سفارت ایران در پاریس گفته شد که ایران هنوز انتخاب نکرده است کدام کشور عهده‏دار منافع‏اش خواهد شد. ناظران یادآور شدند که سوئیس، حافظ منافع ایران در اسرائیل و الجزایر، حافظ منافع این کشور در امریکاست. سوئیس همچنین نماینده منافع امریکا در تهران است. فرانسه به نوبه خود از ایتالیا خواسته است تا نمایندگی منافع‏اش در ایران را به‏عهده گیرد و رم موافقت اصولی خود را نیز اعلام کرده است.» از سوی دیگر، به گزارش آسوشیتدپرس، یک سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در خصوص اظهارات امروز (شنبه) وزیر کشور ایران درباره کارکنان سفارت‏خانه فرانسه در تهران گفت: «هیچ ‏عکس‏العمل فوری نسبت به بیانیه ایران صورت نخواهد گرفت.»[۳۰] همچنین در راستای فشار بیشتر بر ایران، امروز اعلام شد که دولت فرانسه برای چهار تن از افراد سفارت ایران، حکم اخراج صادر کرده است. خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع دولتی فرانسه اعلام کرد: «به گفته منابع دولتی فرانسه، علیه چهار ایرانی بازداشت شده، طی روز جمعه در پاریس حکم اخراج صادر شده است و آنها در سفارت‏خانه ایران در پاریس تحت نظر قرار دارند. این چهار تن که در فرانسه اقامت دارند، از کارمندان سفارت‏خانه ایران هستند، ولی عضو هیئت دیپلماتیک یا کارمندان اداری و فنی نیستند. آنها همچنین از وضعیت ویژه نیز برخوردار نیستند. منابع یاد شده افزودند که این تصمیم، به‏خاطر نظم عمومی اتخاذ شده است.»[۳۱]

گزارش- 797

علی‏اکبر محتشمی وزیر کشور، افراد سفارت فرانسه را به جاسوسی و داشتن روابط با ضد انقلاب متهم کرد. وی گفت: «افرادی که در داخل سفارت فرانسه در تهران هستند، پلی بین ضد انقلابیون داخلی و خارجی می‏باشند که اطلاعاتی را رد و بدل می‏کردند.» وزیر کشور گفت: «این افراد بایستی توسط پلیس دستگیر و تحویل مقامات قضایی شوند تا برابر قوانین نظام جمهوری اسلامی، محاکمه و تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.»[۳۲] رادیو بی‌بی‌سی در گزارشی با انعکاس سخنان آقای محتشمی درباره وضعیت عمومی سفارت‏خانه فرانسه در تهران گفت: «خیابانی که سفارت فرانسه در تهران در آن واقع است، امروز به محاصره متجاوز از صد نفر از نیروهای پلیس و واحدهای سپاه پاسداران درآمده است. علاوه بر این، تعدادی از اتومبیل‏های مرسدس بنز متعلق به وزارت خارجه ایران نیز در محل دیده می‏شود. محاصره سفارت فرانسه برای سفارت‏خانه‏های ایتالیا و واتیکان نیز که در همین خیابان قرار دارند، تولید اشکال کرده است.» رادیو بی‌بی‌سی بدون اشاره به اقدامات دولت فرانسه در تشدید وخامت اوضاع سیاسی بین دو کشور، درباره سخنان وزیر کشور ایران گفت: «اظهارات وزیر کشور ایران امکان هرنوع معامله‏ای را که بر اساس آن دیپلمات‏های فرانسوی در ایران در مقابل اجازه خروج به دیپلمات‏های ایرانی در فرانسه، خواهند توانست تهران را ترک کنند، منتفی می‏سازد.»[۳۳]

گزارش- 798

روزنامه لوموند در سرمقاله امروز خود با عنوان "شکست یک سیاست"، از ناهماهنگی وزارت خارجه و وزارت کشور فرانسه انتقاد کرد و با توجه به موقعیت ایران، شروع روندی را که به قطع رابطه با ایران منجر شد، ابهام‏آمیز و درخور توضیح دانست. در این مقاله که با جملات سؤالی آغاز می‏شود، آمده است: «چرا وزارت کشور در زمان معینی، رویه احتیاط‏آمیز وزارت خارجه را مورد بی‏اعتنایی قرار داده و به نحوی بی‏پروا، سیاستی سخت‏گیرانه و انعطاف‏ناپذیر که می‏بایستی از مدت‏ها پیش اختیار می‏کرد، در پیش گرفت؟ چرا هرگونه آشتی و مصالحه‏ای ناممکن شد، حال آنکه از 16 ماه پیش، گام‏های کوچک و احتیاط‏آمیز دیپلماسی فرانسه، موجب آزادی پنج گروگان شده بود؟ چرا بهای پرداخت شده برای چنین نتیجه‏ای، ناگهان غیرقابل تحصیل و پذیرش شد؟ مسائل و مشکلات واقعی ممکن است از این‏ پس خودنمایی کند. در برابر انواع و اقسام تهدیدهایی که از این پس بر منافع فرانسه سایه خواهد افکند، پاریس چه نوع استراتژی را مورد نظر قرار داده است؟ آیا دولت پیامدهای قطع روابط خود با ایران را که حتی ممکن است در صورت حمله ایران به کشتی‏های فرانسوی در خلیج‏فارس، به یک برخورد نظامی منتهی شود، دقیقاً مورد بررسی و سنجش قرار داده است؟» در پایان این سر‏مقاله روزنامه لوموند آمده است: «دگرگونی رویه و سیاست فرانسه نسبت به ایران، درخور یک توضیح منطقی و کامل است و به‏ویژه اینکه آقایان میتران رئیس‏جمهور و شیراک نخست‌وزیر، چندین‏بار تصریح کرده‏اند، ایران همچون عراق یک کشور بزرگ و دوست فرانسه است. بدیهی است که مقامات ایران، پیام مزبور را رد کرده‏اند زیرا همواره در این فکر بوده‏اند که فرانسه را به سلب حمایت نظامی از بغداد وادار سازند و مقامات فرانسه هم ‌چون این نکته را به موقع درک نکرده‏اند، بی‏مهابا خویشتن را در مذاکرات مشکوکی آلوده و درگیر ساخته‏اند که امروز به قطع رابطه با ایران منتهی شده است و این به‏ خودی خود نشانه بارز شکست یک سیاست محسوب می‏شود.»[۳۴](ضمیمه دارد)

گزارش- 799

جان سیمپسون مفسر تلویزیون دولتی بی‌بی‌سی به نقل از منابع وزارت خارجه، از عادی شدن رابطه انگلیس و ایران تا پایان سال جاری میلادی خبر داد. خبرگزاری جمهوری اسلامی دراین‌باره گزارش داد: «جان سیمپسون در اخبار کانال 1 تلویزیون بی‌بی‌سی گفت: "وزارت خارجه انگلیس امیدوار است تا پایان سال جاری مسیحی، تعداد بیشتری دیپلمات در ایران داشته باشد و روابط دو کشور بهبود یابد." در حالی که مطبوعات انگلیس سیمپسون را شخصی مطلع و دارای روابط خاص و نزدیک با وزارت خارجه آن کشور می‏شناسند، سخنگوی وزارت خارجه انگلیس مدعی شد، از منبع خبری سیمپسون اطلاعی ندارد و نمی‏داند وی با استناد به کدام منبع چنین اظهار نظری کرده است.»[۳۵] در این حال، سخنگوی وزارت خارجه انگلستان بدون هرگونه موضع‏گیری اعلام کرد که با فرانسه همدردی می‏کند. وی در یک مصاحبه تلفنی با خبرگزاری جمهوری اسلامی، در پاسخ به وضعیت رابطه ایران و فرانسه گفت: «هیچ‏گونه بیانیه رسمی در این زمینه انتشار نیافته است و اگر درباره موضع ما در این مورد سؤال شود، باید گفت دولت انگلیس با توجه به تجارب خود درک می‏کند که روابط بین کشورها باید بر اساس احترام به‏ قوانین بین‏المللی استوار باشد. درباره فرانسه، ما متوجه و ناظر اقدام پاریس هستیم و با وضع مشکل آنها ابراز همدردی می‏کنیم.»[۳۶] خبرگزاری جمهوری اسلامی با در نظر داشتن رقابت دو کشور (فرانسه و انگلیس) در صحنه سیاسی اروپا، درباره موضع اعلام نشدة انگلیس و همچنین اقدامات احتمالی این کشور برای بهره‏برداری از تشنج به وجود آمده در روابط ایران و فرانسه اعلام کرد: «دولت انگلیس به‏دلایل بسیار قاعدتاً می‏بایست از قطع رابطه پاریس با تهران خوشحال باشد، زیرا فرانسه یکی از بزرگ‏ترین رقبای انگلیس در صحنه سیاسی و اقتصادی جهان و به‏خصوص در خاورمیانه به‏شمار می‏آید و وضعیت دشوار رقیب در ایران برای لندن قاعدتاً مسئله نامطبوعی نمی‏تواند باشد. انگلستان در چندسال اخیر، به طرق مختلف و به‏خصوص از راه ‏خبرسازی‏های گوناگون سعی داشته است از عادی شدن روابط تهران و پاریس جلوگیری کند. طبیعی است، در حالی‏ که روابط انگلیس و ایران ماه قبل به کمترین حد ممکن سیاسی تنزل یافت، امکان بهره‏برداری پاریس از خلأ ناشی از عدم حضور فعال انگلیس در ایران وجود داشت، اما اینک پاریس در این زمینه در مقایسه با لندن در موقعیت بدتری قرار گرفته است. قطع رابطه فرانسه با ایران اینک بهانه خوبی برای طرح و تبلیغ انزوای سیاسی ایران پیش آورده و لندن مُصِر است با تبلیغات بین‏المللی خود در این زمینه به ایران فشار سیاسی - روانی وارد آورد. به گمان انگلیس در صورت خلق چنین فشاری شرایط عادی شدن رابطه لندن - تهران به سود انگلیس تغییر جدی خواهد کرد. در عین حال، لندن دیگر نگران فعالیت بزرگ‏ترین رقیب اروپایی خود در ایران نخواهد بود. تصور می‏شود که عادی شدن رابطه تهران با پاریس، قطعاً دیرتر از عادی شدن روابط لندن و تهران رخ خواهد داد.»[۳۷]

گزارش- 800

خبرگزاری یونایتدپرس وضعیت فعلی رابطه ایران و فرانسه، قطع رابطه ایران و امریکا و کاهش روابط ایران و انگلیس به پایین‌ترین سطح را موجب افزایش قدرت دیپلماسی شوروی و تحکیم نقش این کشور در جنگ ایران و عراق دانست: «قطع رابطه بین فرانسه و ایران، موضع شوروی را به‏عنوان تنها قدرت عمدة دارای مناسبات روشن دیپلماتیک با هر دو طرف جنگ خلیج[فارس]، تحکیم نموده است. نقش شوروی به‏عنوان یک میانجی احتمالی در جنگ هفت‏ساله، می‏تواند به‏خصوص در نقش مانور دهنده آن در اطراف کوشش‏های شورای امنیت سازمان ملل جهت متوقف کردن جنگ مشهود باشد. این اقدام شورای امنیت که اکنون مورد مذاکره اعضای آن است، به دو قطعنامه جداگانه مربوط می‏شود. اگرچه دیپلمات‏های عرب و غربی درباره اینکه شوروی برای تحریم اسلحه رأی بدهد - که به روابط آن با ایران آسیب خواهد زد - تردید زیاد دارند، تصویب قطعنامه اول می‏تواند پرستیژ شوروی در منطقه را افزایش دهد. اکنون فرانسه و امریکا روابطی با ایران ندارند در حالی که انگلیس پس از رویارویی ایران، فقط یک دیپلمات در تهران دارد. با توجهی که کشورهای جهان به خلیج [فارس] پیدا کرده‏اند، شوروی می‏تواند نقش یک میانجی صلح را به‏عهده بگیرد و دیپلمات‏های آن، بین پایتخت‏های دو کشور متخاصم رفت و آمد کنند. برعکس، امریکا در نقش برافروزنده شعله جنگ ظاهر شده است و دخالت نظامی خود را سریعاً افزایش داده و تهدید به حمله به ایران می‏نماید. دیپلمات‏های غربی و عرب اشاره نموده‏اند شوروی‏ها در این منطقة متشنج به‏جای پیشبرد تعرض‏آمیز هدف‏های خود اقدام به پر کردن خلأ نموده‏اند. با گسترش جنگ خلیج[فارس]، رویارویی غرب با ایران شدیدتر می‏شود و این نگرانی که حوادث ممکن است از کنترل خارج شود، افزایش می‏یابد. این روش آرام، مسکو را در وضع ایفا کننده نقش دیپلماتیک عمده در تهران و بغداد قرار می‏دهد.»[۳۸]

گزارش- 801

دبیرکل حزب لیبرال دمکرات ژاپن امروز در بغداد با طه محی‌الدین معروف معاون صدام، دیدار کرد. به گزارش رادیو دولتی عراق در این دیدار آقای پوشاکی کیبا که عضو مجلس نمایندگان ژاپن و رئیس انجمن دوستی ژاپن و عراق نیز هست، پیام شفاهی یاساهیرو ناکازونه نخست‌وزیر ژاپن، برای صدام را به محی‌الدین معروف ابلاغ کرد. به گفته این رادیو پیام مذکور درباره مناسبات و همکاری‌های موجود میان دو کشور است. براساس این گزارش در این ملاقات چگونگی گسترش مناسبات دوجانبه، آخرین تحولات جنگ ایران و عراق و تلاش‌های بین‌المللی برای پایان دادن به آن مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت.[۳۹]

گزارش- 802

به مناسبت سالگرد پیروزی کودتا در عراق و روی کار آمدن حزب بعث در این کشور، رسانه‏های دولتی برخی کشورهای عربی، برنامه‏هایی در این زمینه پخش کردند. به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، تلویزیون کویت به همین مناسبت برنامة ویژه‏ای پخش کرد که تا ساعت 2 بامداد ادامه داشت. در این برنامه شماری از خوانندگان کویتی به اجرای ترانه‏ها و سرودهای ملی درباره صدام و حزب بعث پرداختند. بیشتر ترانه‏ها و آوازهای خوانندگان کویتی، حاوی اهانت به جمهوری اسلامی و رزمندگان اسلام بود. در این حال، چندین انجمن و سازمان کویتی نیز با انتشار بیانیه‏ای، همبستگی کویت با رژیم عراق را اعلام کردند.[۴۰] رادیو الجزایر نیز در برنامه ویژه سالگرد حزب بعث، ضمن ستودن رهبری و انقلاب عراق و پیشرفت‏هایی که در نتیجه بیست سال انقلاب در عراق به دست آمده است، گفت: «هنگامی که سرزمین بین‏النهرین مورد تهدید و تجاوز قرار گرفت، فرزندان آن دیار، دلیرانه به مقابله با این تجاوز برخاستند و توانستند رؤیای تجاوزکارانه دشمنان را بر باد دهند.» رادیو الجزایر تلاش چشم‏گیر عراق برای پایان مسالمت‏آمیز جنگ را مورد ستایش قرار داد و گفت: «عراق از موضع قدرت، بارها خواستار پایان جنگ و انجام مذاکرات مسالمت‏آمیز و عادلانه برای دست یافتن هر دو ملت ایران و عراق به حقوق خویش شده است.»[۴۱] تلویزیون ترکیه نیز در یک برنامه تبلیغاتی به مناسبت سالگرد انقلاب عراق، با ستایش از پیشرفت عراق به رهبری صدام‏حسین، گفت: «پیوند رهبر عراق با مردم، صمیمی است و شخص صدام هر روز در مزرعه و کارخانه و مدرسه در میان فرزندان خویش دیده می‏شود.» این شبکه تلویزیونی افزود: «با وجود شرایط دشوار جنگ، عراق پیشرفت صنعتی نوین خود را همچنان دنبال می‏کند.»[۴۲]

گزارش- 803

خبرگزاری یونایتدپرس صادرات نفت ایران از طریق خط لولـه انتقال گاز ایران - شوروی را از محورهای اصلی گفت‏وگوهای لاریجانی در سفر دیروز وی به مسکو خواند و دربارة جزئیات این طرح اعلام کرد: «مقامات دیپلماتیک گفتند ایران طرح تعمیر یک خط لولة گاز بلااستفاده جهت صدور نفت از طریق شوروی و کاهش اتکای آن کشور به حمل نفت از طریق خلیج‏فارس را مورد مذاکره قرار داده است. این پیشنهاد بنابر گزارش‏ها، در جریان سفر محمدجواد لاریجانی فرستاده ایران به مسکو، هم‌زمان با تشدید رویارویی ایران با غرب و به وجود آمدن نگرانی درباره امنیت کشتی‏رانی در خلیج‏فارس، انجام شده است. فشار ایران برای انتقال نفت از طریق شوروی اگر چنانچه اختلال بیشتری در رفت و آمد نفت‏کش‏ها در خلیج‏فارس - که در حال حاضر تنها راه صادرات نفت ایران است - به‏وجود آید، افزایش خواهد یافت. عراق اکنون نفت خود را از طریق ترکیه و عربستان سعودی ارسال می‏کند. گفت‏وگوهای مربوط به نفت، بر نفوذ شوروی در منطقه - در حالی که ایران بیش از پیش از غرب دور می‏شود - تأکید دارد.»[۴۳]

گزارش- 804

در جهت تقویت اقدامات دولت برای مهار تورم و مبارزه با گران‏فروشی و احتکار، امام‏خمینی اجازه اجرای تعزیرات حکومتی را به میرحسین موسوی نخست‏وزیر، اعطا کردند. متن نامه نخست‏وزیر در این‏باره چنین است: «امام امت در شب 27/4/1366، در جلسه رؤسای سه قوه با حضور برادران ارجمند آقایان موسوی اردبیلی، هاشمی رفسنجانی، حاج‏ احمدآقا، موسوی نخست‏وزیر، موسوی خوئینی‏ها و ولایتی، اختیار تعزیر حکومتی را با اجرای آن، در ادامه اجازه‏ای که برای تعزیر و نظارت بر آن مرحمت فرموده بودند، به نخست‏وزیر دادند و فرمودند، قاطع عمل کنید. در پاسخ به این سؤال که این مسئله در ارتباط با قوه قضائیه قرار می‏گیرد، فرمودند: این تعزیر حکومتی است، تعزیر شرعی نیست. در عین حال، اجازه فرمودند که به فرمایش ایشان استناد شود. میرحسین موسوی نخست‏وزیر.»[۴۴]

ضمیمه گزارش782: شرح عملیات نیروهای غواص لشکر5 نصر طبق برنامه‌ریزی انجام شده، حدود ساعت 20:30 غواص‌های لشکر5 نصر که موج اول نیروهای تک‌ور بودند با وارد شدن به آب در محل اسکله، با قصد تصرف بخش‌های از دست رفته در تهاجم روز 20/4/1366 عراق در ضلع شرقی جزیره مجنون جنوبی، به سمت هدف‌های خود حرکت کردند. حرکت غواص‌ها تا رسیدن به نقطه‌ای که برای هماهنگی نهایی مشخص شده بود، طبق برنامه دنبال شد. حدود ساعت 11:30 هر سه دسته غواص با مسئول محور تماس گرفتند و با اعلام رسیدن به نقطة تعیین شده، برای حرکت به سمت هدف‌های خود اعلام آمادگی کردند. لذا به آنان دستور داده شد خود را به مواضع دشمن نزدیک‌تر کرده و نیم ساعت دیگر عملیات را آغاز کنند و طی این مدت فقط با مسئول محور در تماس باشند. در پی آخرین هماهنگی دسته‌های غواص با مسئول محور، ابتدا غواص‌های دسته2 از روبه‌رو به مقابل سنگر صفر رسیدند و سپس غواص‌های دسته1 پس از دور زدن پد صفر از پشت (جنوب) به نقطه اتصال پد صفر و دژ شرقی رسیدند و دسته3 نیز به دلیل نفوذ بیش از حد پیش‌بینی اولیه در عمق منطقه و در امتداد دژ شرقی، دیرتر از دو دسته دیگر به دژ شرقی رسیدند و نیروها در کنار دژ برای هماهنگ شدن با یکدیگر مستقر شدند. نیروهای دسته 1 و 2 بعد از تماس با مسئول محور بلافاصله از آب خارج شده و از دو نقطه با سرعت زیادی خود را روی دژ رساندند و با فاصله اندکی غواص‌های دسته 3 نیز موفق به حضور در روی دژ شدند و درگیری خود را با نیروهای دشمن آغاز کردند. سرعت زیاد غواص‌ها در حضور روی دژ شرقی آن‌چنان بود که کلیه نیروهای عراقی غافلگیر شدند و نتوانستند عکس‌العملی نشان بدهند تا حدی که تیربارهای مستقر در سنگر صفر که نقطه ثقل حضور نیروهای عراقی بود، حتی قادر به شلیک یک تیر هم نشدند. پس از آنکه محوطه سنگر صفر به تصرف غواص‌های دسته1 درآمد، نیروها اقدام به پاک‌سازی محدوده تصرف شده کردند. تعدادی از نیروهای عراقی حاضر در ادامة دژ (به سمت عقب منطقه) نیز که یک‌باره وضعیت منطقه را غیرعادی دیده و موفق به مقاومت نشده بودند، اقدام به فرار به سمت عقب منطقه کردند. در همان لحظات اولیه، غواص‌ها به‌طور غیرمنتظره‌ای با دو مشکل مواجه شدند: نخست آنکه تعدادی از اسلحه‌ها به دلیل نفوذ گل و لای در آنها به هنگام شلیک دچار نقص شدند و دیگر اینکه بی‌سیم‌ها نیز در ایجاد ارتباط با مشکل مواجه شدند. نیروهای دسته3 که مأموریت تصرف و تأمین بخشی از دژ (جلوتر از پد صفر) برای تأمین پد صفر را بر عهده داشتند، هم‌زمان با شروع درگیری در پد صفر به نزدیکی هدف رسیده و در داخل آب بودند که منورهای دشمن منطقه را روشن کرد و چون دشمن متوجه عملیات شده بود، نیروهای اطلاعات که همراه دسته بودند خود را سریع روی دژ شرقی کشاندند. رسیدن نیروهای اطلاعات دسته3 به روی دژ با عقب‌نشینی دشمن از پد صفر هم‌زمان شده بود، به نحوی که نیروهای دسته3 در حال بالا رفتن از کنارة دژ با نیروهای دشمن که بدون توجه به حضور غواص‌ها در حال دویدن به سمت سه‌راهی (محل اتصال پد صفر با دژ شرقی جزیره جنوبی) عقب‌نشینی می‌کردند، مواجه شدند. تعدادی از نیروهای دسته3 که در لحظه اول موفق به رفتن روی دژ شده بودند شروع به تیراندازی به سمت عراقی‌های در حال فرار کردند که اسلحه آنان مانند اسلحه غواص‌های دسته 1 و 2 از کار افتاد و تنها تعداد محدودی از آنها شلیک می‌کرد. دشمن که در حال فرار با فشار دیگری ناشی از حضور غواص‌های دسته3 مواجه شده بود قادر به مقاومت خاصی نشد. تنها یک سنگر در نزدیکی سه‌راه برای تسهیل در فرار نیروهای عراقی، به سمت غواص‌ها تیراندازی می‌کرد که نیروهای اطلاعات با 3 گلولـه آر.پی.جی. که همراه داشتند آن سنگر را منهدم کردند. پاک‌سازی بقیه سنگرهای تصرف شده عمدتاً به وسیله نارنجک انجام گرفت و به‌رغم مشکلات به وجود آمده، بخش‌های قابل توجهی از هدف‌های تعیین شده در طرح مانور، به تصرف گروهان غواص درآمد. در چنین وضعیتی در منطقه درگیری به دلیل قطع ارتباط بی‌سیم‌ها، غواص‌ها موفق به اعلام وضعیت خود به عقب و درخواست اعزام موج دوم (نیروهای قایق سوار) نشده بودند ولی تلاش می‌کردند این تماس را برقرار کنند. با گذشت حدود 20 دقیقه، ناگهان آسمان منطقه که تا آن لحظه عادی و آرام بود یک‌باره به وسیله منورهای شلیک شده به دست نیروهای عراقی روشن شد و حجم آتش دشمن نیز که مانند مواقع عادی به صورت پراکنده اجرا می‌شد، شدت پیدا کرد. فرمانده لشکر که این وضعیت را علامت هوشیاری و حساس شدن دشمن می‌دانست و از طرفی از آغاز درگیری در خط بی‌خبر بود، بلافاصله به مسئول محور (خلخالی) چنین دستور داد: «به سحرخیز (فرمانده دسته غواص) بگویید سریع برود و به دژ (شرقی جزیره جنوبی) بچسبد ولی درگیر نشود، تا می‌تواند خود را نزدیک کند، آرمین (فرمانده دسته غواص) هم همین‌طور، به سعیدی (فرمانده دسته غواص) هم بگو سریع برود و به سیل‌بند بچسبد.» وی بلافاصله در تماس دیگری با مسئول هماهنگی آتش توپخانه و ادوات، دستور داد آتش روی سنگر صفر را به دلیل نزدیک شدن غواص‌ها به اهداف، قطع کرده و تمامی قبضه‌ها آماده باشند که بنا به دستور عمل کنند. از آنجایی که در آن لحظات با اوج گرفتن فعالیت توپخانه و کاتیوشای دشمن که آتش دهانه قبضه‌ها و انفجارها در دید کامل حاضران روی سنگر فرماندهی بود، محمدباقر قالیباف بی‌خبر از اتفاقات در خط با تصور اینکه غواص‌ها هنوز درگیر نشده‌اند، خطاب به جمع حاضر می‌گوید: «این دیگه لو رفته، باید به بچه‌ها بگویم به سرعت (از دژ) بالا بروند.» و بلافاصله در تماس با مسئول محور گفت: «شما با سرعت همه را صدا کن، حتی المقدور تا می‌توانند دستپاچه نشوند ولی هر کجا دشمن را دیدند سریع (از دژ) بروند بالا.» در تماسی که ده دقیقه بعد با مسئول محور گرفته شد، از سوی محور اعلام شد که دسته‌های 2 و 3 غواص درگیر شده‌اند، لکن به علت قطع ارتباط، از وضعیت دسته1 خبری ندارند. در این لحظه به نیروهای موج دوم ابلاغ شد که سوار قایق‌ها شده و آماده دریافت دستور برای حرکت باشند. از این به بعد اخبار بعضاً به صورت متناقض به فرماندهی می‌رسید، برخی خبر درگیری غواص‌ها را تکذیب می‌کرد و برخی خبرها و همچنین اوضاع ظاهری منطقه، حاکی از درگیر شدن نیروها بود. چنین وضعیتی باعث شده بود که فرماندهی لشکر و حاضران به یک جمع‌بندی مطمئن و دقیقی نرسند. فعال نشدن هیچ‌یک از تیربارهای سنگر صفر که همگی منتظر بودند که به محض شروع درگیری فعال شوند، به این تردیدها بیشتر دامن می‌زد. اما در منطقه درگیری، نیروهای عراقی که با از دست دادن مواضع خود و تلفات در خط، عقب‌نشینی کرده بودند، اقدام به اجرای آتش سنگین روی مواضع از دست داده کردند که تلفات نسبتاً سنگینی را به غواص‌ها وارد کرد. اما از آنجایی که موج دوم نیروهای لشکر نصر عملاً وارد عملیات نشده و غواص‌ها نیز به دلیل وجود مشکل در اسلحه‌هایشان قادر به عکس‌العمل نبودند، نیروهای عراقی متوجه موضوعی شدند که خود از دلیل آن چندان اطلاعی نداشتند. لذا پس از مدتی به مرور و با احتیاط به سنگر صفر نزدیک شدند و چون مقاومتی از جانب غواص‌ها مشاهده نکردند با اجرای آتش منحنی و مستقیم فشار بیشتری را وارد کردند و در مدت کمی سنگر صفر را مجدداً تصرف کردند. تعدادی از غواص‌ها که شهید شده بودند در کانال داخل پد صفر ماندند و تعدادی که سالم و مجروح بودند خود را به داخل آب رسانده و از محوطه سنگر صفر دور شدند. اولین خبرها از وضعیت منطقه درگیری، پس از نیمه شب به فرماندهی لشکر رسید. یکی از غواص‌های مجروح که توانسته بود تا نزدیکی خط خودی عقب بیاید، اطلاعات اولیه‌ای را که حاکی از موفق بودن عملیات غواص‌ها بود، اعلام کرد و دقایقی بعد خبر شهادت فرمانده غواص‌های دسته1 و مجروح شدن فرمانده دسته2 به فرمانده لشکر اعلام شد. از این به بعد به مرور تعداد غواص‌هایی که عده‌ای از آنها مجروح بوده و به صورت غیر منسجم عقب آمده بودند بیشتر می‌شد که هر کدام اطلاعات پراکنده‌ای را از درگیری و نتیجة آن نقل می‌کردند. مجموع اخبار رسیده نشان می‌داد که عراقی‌ها حداقل به دو دسته از غواص‌ها که به سنگر صفر حمله کرده بودند، پاتک زده‌اند، لذا از این دقایق تمامی توجه لشکر معطوف به جمع‌آوری غواص‌ها و انتقال مجروحان به اورژانس شد. در این میان خبری از غواص‌های دسته3 که قرار بود در عمق بیشتری نفوذ و عملیات کنند نبود و تلاش محمدباقر قالیباف این بود که از آنان هم اطلاعاتی به دست آورد. از حدود ساعت 3:30 بامداد که تقریباً وضعیت مجروح شدن غواص‌ها و عقب آمدن آنها و از طرف دیگر حضور نیروهای عراقی روی پد صفر مشخص شده بود، جمع‌آوری غواص‌های سالم از آب و انتقال نیروها و مجروحان به عقب دستور اصلی کار بود. ساعت 5:40 صبح، 26 غواص دسته3 به همراه فرمانده گروهان که برای زدن به عمق دشمن رفته ‌بودند و تا آن زمان از آنان خبری در دست نبود، در حالی که تعدادی از آنها مجروح شده بودند، عقب آمدند. از مجموع صحبت‌های غواص‌ها مشخص شد که برخلاف تردیدهای موجود بین فرماندهان مبنی‌بر عدم توفیق غواص‌ها یا درگیر نشدن آنان با نیروهای عراقی، غواص‌های دسته 1 و دسته 2 در یک عملیات بسیار سریع و غافلگیرانه مواضع عراقی‌ها را تصرف کردند، اما به دلیل قطع ارتباط و میسر نشدن اعلام وضعیت به مسئول محور برای فرستادن نیروهای موج دوم به مشکل برخوردند. از طرف دیگر، به علت وجود میدان مین در کناره‌های پد و شهید یا مجروح شدن نیروهای تخریب که همراه دسته3 بودند، بجز نیروهای اطلاعات بقیه موفق به رفتن روی دژ نشده و در کنار دژ و داخل آب معطل مانده بودند و به علت حجم بالای آتش منحنی و مستقیم دشمن (تانک و آر.پی.جی. و کالیبر) آمار شهیدان و مجروحان سریع بالا می‌رفت، لذا شعبانی فرمانده گروهان که همراه دسته بود تصمیم گرفت باقی نیروهای سالم و مجروح را تا پد صفر عقب بکشد و روی آن مستقر شوند. غواص‌های این دسته ابتدا شهیدانی را که داخل آب بودند مقداری از پد دور کرده و سپس به فاصله مشخصی از پد به سمت عقب حرکت کردند. در نزدیکی پد صفر با چند نفر از نیروهای دسته 1 و 2 که در آب‌های منطقه سرگردان بودند برخورد کردند و در صحبت با آنان موفق نبودن عملیات مشخص شد. بنابراین بقیه نیروهای این دسته (26 نفر) که بدون اسلحه و تجهیزات بودند و رفتن به سمت سنگر صفر را بدون نتیجه می‌دیدند، تصمیم به عقب آمدن گرفتند که به علت احتمال گم کردن راه، تا نزدیک صبح در منطقه ماندند و با روشن شدن هوا و یافتن جهت، به سمت اسکله خودی حرکت کردند. بدین ترتیب با توجه به مشکلات پیش آمده و موفق نشدن نیروهای غواص در تثبیت مناطق تصرف شده، فرمانده لشکر5 نصر پس از روشن شدن هوا، دستور تثبیت خطوط پدافندی و جمع‌آوری پیکر شهیدان و رسیدگی به نیروهای مجروح را صادر کرد.[۴۵]

ضمیمه گزارش 798: گاه‌شمار رویدادهای دیپلماتیک بین ایران و فرانسه از 1358 تا 1366 روزنامه کیهان، اهم رویدادهای دیپلماتیک ایران و فرانسه را از سال 1979 تا 1987 (1358 تا 1366) که به قطع کامل روابط دو کشور انجامید، به صورت گاه‏شمار و به شرح زیر تنظیم کرده است: «11 فوریه (22 بهمن 1359): شاپور بختیار آخرین نخست‏وزیر رژیم پهلوی، وارد پاریس می‏شود. فوریه 1981 (بهمن 1359): فرانسه، تعدادی جت جنگنده میراژ برای جنگ علیه ایران، در اختیار عراق قرار می‏دهد. 29 جولای 1981 (7 مرداد 1360): مسعود رجوی رهبر سازمان منافقین، به همراه بنی‏صدر وارد پاریس می‏شوند. اوت 1981 (مرداد 1360): با آغاز تظاهرات ضد فرانسوی در ایران به خاطر اعطای پناهندگی سیاسی به بنی‏صدر، فرانسویان مقیم ایران کشور را ترک می‏کنند. 11 اکتبر 1983 (19 مهر 1362): در پی افزایش فروش اسلحه فرانسوی به عراق، ایران مرکز تجاری فرانسه در ایران را تعطیل و تهدید می‏کند که دیپلمات‏های فرانسوی را اخراج خواهد کرد. مارس و مه 1985 (اسفند 1363 و اردیبهشت 1364): چندین فرانسوی در لبنان توسط گروه‏های مسلمان شیعه طرف‌دار ایران به گروگان گرفته می‏شوند. 16 مارس 1986 (25 اسفند 1364): دولت ائتلاف راست - میانه در فرانسه به قدرت می‏رسد. 7 ژوئن 1986 (17 خرداد 1365): رجوی فرانسه را به قصد عراق ترک می‏کند. سپتامبر 1986 (شهریور 1365): انفجارهای زنجیره‏ای پاریس به وقوع می‏پیوندند. 17 نوامبر 1986 (26 آبان 1365): فرانسه و ایران قراردادی را به امضا می‏رسانند که طی آن فرانسه متعهد می‏شود 330 میلیون دلار از یک‌میلیارد دلاری را که زمان شاه از ایران وام گرفته بود، به جمهوری اسلامی بازپس دهد. 29 ژوئن 1987 (8 تیر 1366): پلیس فرانسه سفارت ایران در پاریس را به محاصره خود درمی‏آورد و خواستار بازجویی از وحید گرجی در رابطه با بمب‏گذاری‏های سال 1986 می‏شود. 30 ژوئن 1987 (9 تیر 1366): پلیس ایران نیز سفارت فرانسه در تهران را محاصره می‏کند و مانع خروج اعضای سفارت می‏شود. 7 جولای 1987 (16 تیر 1366): ژاک شیراک نخست‏وزیر فرانسه، تهدید می‏کند در صورت خودداری گرجی از شرکت در بازجویی، فرانسه روابط خود با ایران را قطع خواهد کرد. 11 جولای 1987 (20 تیر 1366): پلیس فرانسه در بخش فرانسوی فرودگاه ژنو، یک دیپلمات ایرانی را مضروب می‏کند. 13 جولای 1987 (22 تیر 1366): یک کشتی فرانسوی در خلیج‏فارس، مورد حمله کشتی‏های جنگی ایرانی قرار می‏گیرد. 16 جولای 1987 (25 تیر 1366): ایران 72 ساعت به فرانسه مهلت می‏دهد تا به محاصره سفارت ایران در پاریس خاتمه دهد وگرنه روابط خود با فرانسه را قطع خواهد کرد. 17 جولای 1987 (26 تیر 1366): فرانسه و ایران روابط خود را با چند ساعت اختلاف، قبل از مهلت 72 ساعته ایران قطع کردند.»[۴۶]




منابع و مآخذ روزشمار 1366/04/27

  1. سند شماره 549/گ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: عملیات مجنون گزارش راوی قرارگاه کربلا، یدالله ایزدی، صص 37 - 30؛ و - سند شماره 25949/ن مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: هدایت عملیات.
  2. روزنامه کیهان، 28/4/1366، ص3.
  3. روزنامه کیهان، 28/4/1366، ص3.
  4. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص8، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 154، 31/4/1366، ص5.
  5. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص8، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 154، 31/4/1366، ص5.
  6. روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.
  7. روزنامه کیهان، 27/4/1366، ص3.
  8. روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.
  9. سند شماره 27890 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش نوبه‏ای اطلاعاتی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی به نیروی زمینی سپاه (اهواز - گلف)، شماره 18، 6/5/1366، ص18؛ و - سند شماره 88191 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از ستاد سپاه یازدهم امام حسن(ع) به ستاد مرکزی سپاه (معاونت اطلاعات)، 1/5/1366؛ و - سند شماره 88185 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: گزارش سپاه چهارم بعثت به ستاد مرکزی، 5/1/1366؛ و - دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 155، 8/5/1366، ص16؛ و - خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 124، 31/4/1366، صص 42 و 43، باختران - خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، 30/4/1366.
  10. سند شماره 27890 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، پیشین؛ و - خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 148، 24/5/1366، ص1، آتن - خبرگزاری یونایتدپرس، 23/5/1366.
  11. دفتر سیاسی نمایندگی امام در سپاه پاسداران، نشریه رویدادها، شماره 155، 8/5/1366، ص15؛ و - سند شماره 88265 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا به فرماندهی نیروی زمینی سپاه، 6/5/1366، ص3؛ و - سند شماره 88175 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از ستاد سپاه یازدهم امام حسن عسگری(ع) کردستان (معاونت اطلاعات) به ستاد مرکزی سپاه (معاونت اطلاعات)، 1/5/1366.
  12. روزنامه جمهوری اسلامی، 28/4/1366، ص2.
  13. روزنامه کیهان، 29/4/1366، صفحه ‌آخر.
  14. همان.
  15. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص22، کویت - خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، 27/4/1366.
  16. همان، صص 21 - 19، واشنگتن - خبرگزاری رویتر، 27/4/1366.
  17. روزنامه کیهان، 27/4/1366، ص17.
  18. روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص18.
  19. روزنامه جمهوری اسلامی، 27/4/1366، ص9.
  20. روزنامه رسالت، 28/4/1366، صفحه آخر.
  21. روزنامه رسالت، 27/4/1366، صفحه آخر.
  22. همان.
  23. روزنامه اطلاعات، 27/4/1366، ص3.
  24. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص10، رادیو کویت، 27/4/1366.
  25. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 120، 27/4/1366، ص16، رادیو امریکا، 26/4/1366.
  26. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص14، رادیو صلح و ترقی، 27/4/1366.
  27. همان، ص23، کویت - خبرگزاری رویتر، 27/4/1366.
  28. همان،‌ ص47، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.
  29. روزنامه کیهان، 29/4/1366، ص18.
  30. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص51، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.
  31. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 122، 29/4/1366، ص38، پاریس - خبرگزاری فرانسه، 27/4/1366.
  32. روزنامه کیهان، 27/4/1366، صفحه آخر.
  33. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‌های ویژه، شماره 121، 28/4/1366، ص60، رادیو بی‌بی‌سی، 27/4/1366.
  34. همان، صص 63 و 64، پاریس - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  35. همان، ص74، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  36. همان، ص‌53، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  37. همان، صص 53 و 54، لندن - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  38. همان، صص 12 و 13، مسکو - خبرگزاری یونایتدپرس، 27/4/1366.
  39. همان، ص78، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  40. همان، صص 76 و 77، اهواز - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 27/4/1366.
  41. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 122، 29/4/1366، ص62، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی.
  42. همان، ص61، تهران - خبرگزاری جمهوری اسلامی، 28/4/1366.
  43. خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارش‏های ویژه، شماره 128، 4/5/1366، ص56 و 57، مسکو - یونایتدپرس، 3/5/1366.
  44. معاونت سیاسی سپاه پاسداران، نشریه بررسی، (جنگ تحمیلی و بحران خلیج‏فارس)، مهرماه 1366، ص28.
  45. سند شماره 549/گ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، پیشین.
  46. روزنامه کیهان، 27/4/1366، صفحه آخر.