1366.05.04
روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.04 | |
---|---|
نامهای دیگر | چهار مرداد |
تاریخ شمسی | 1366.05.04 |
تاریخ میلادی | 26 ژوئیه 1987 |
تاریخ قمری | 29 ذیقعده 1407 |
گزارش- 78
دشمن در ادامه تلاشهاي خود براي تصرف ارتفاعات منطقه "سومار"، امروز حملات شديدي انجام داد كه نيروهاي خودي با دفع آنها، ارتفاع 402 و اطراف آن را همچنان با اقتدار حفظ كردند. تاكنون 78 تن از نيروهاي دشمن اسير و به پشت جبههها منتقل شدهاند كه در بين آنها فرماندة گردان 2 از تيپ 36 ـ كه سرهنگ دوم است ـ نيز ديده ميشود.[۱]
گزارش- 79
هواپيماهاي عراقي امروز نيز چندبار منطقة "صالحآباد" ايلام و مناطق عملياتي سومار و ميمك را بمباران كردند. به گزارش خبرگزاري جمهوري اسلامي از ايلام، دشمن در ساعتهاي 5:50 و10:40 اطراف بخش صالحآباد و حوالي قرارگاه لشكر 84 واقع در اين منطقه، همچنين در ساعتهاي 11:30 و 12:30 مناطق عملياتي سومار و ميمك را بمباران كرد كه اين حملات تلفات و خسارتهايي در پي آورد.[۲]
گزارش- 80
شماري از نيروهاي سازمان مجاهدين خلق (منافقين) به همراه نيروهاي "فرسان"[۳] و با پشتيباني آتش تهيه ارتش عراق به يكي ازپايگاههاي لشكر 81 زرهي باختران در منطقه عمومي سرپل ذهاب هجوم آوردند و افراد پايگاه را اسير كردند.[۴] تيپ شناسايي 313حر سپاه در مورد اين حمله گزارش داد: «درساعت 3:50 تعدادي از منافقين به تپه "داراخان" در منطقه عمومي " سرپل ذهاب "شبيخون زده و با استفاده از عمليات فريب موفق شدند 20 نفر را اسيركنند و سلاح و تجهيزات پايگاه را ببرند.» اين گزارش افزوده است: «نيروهاي تپه، 24 نفر بودند كه 2 نگهبان و فرمانده دسته موفق به فرار ميشوند و يك نفر نيز زخمي شد.» بهگزارش لشكر 81 زرهي، چهار تن از مهاجمين زخمي شدهاند.[۵]
گزارش- 81
در يك درگيري شديد ميان دو گروهك "كومهله" و" دمكرات" در منطقه "بيساران" در جنوب غربي سنندج، 20 تن از نيروهاي دو طرف كشته شدند كه "توفيق الياسي" فرمانده گردان "آريز" كومهله نيز جزو كشتهشدگان است.[۶] اين درگيري بين نيروهاي "مالبند يك" از حزب دمكرات و چتههاي گردان "فواد" كومهله روي داد و هفت ساعت ادامه داشت.[۷] راديو " صداي انقلاب ايران" وابسته به گروهك كومهله در واكنش به درگيري امروز در منطقة "بيساران" گفت: «درگيري مزبور به مانند سابق از سوي دمكراتها آغاز شد و عناصر رژيم [ايران] نيز در يك جبهه ديگر پيشمرگان كومهله را زير آتش قرار دادند. در اين نبرد هفت ساعته حداقل ده تن از عناصر دمكرات كشته و زخمي شدند و جنازة چهار كومهله در روستاي "بيساران" دفن شد.»[۸]
گزارش- 82
در يك درگيري شديد بين نيروهاي خودي و مزدوران كومهله در منطقه " دزلي" مريوان، 28 تن از افراد ضدانقلاب اسير و دو تن نيز كشته شدند. سپاه يازدهم امام حسن عسگري(ع) كردستان در مورد اين درگيري گزارش داد: تعدادي از"چتههاي كومهله" كه به تازگي دوره آموزشي خود را در اردوگاه "چناره" عراق به پايان رسانده بودند، سه روز پيش بطرف خاك ايران حركت كرده و شب هنگام از مرز" سورن" وارد خاك جمهوري اسلامي ايران شدند. در داخل ايران دو گروه ديگر از چتههاي كومهله از گردان " فواد" يكي به سرپرستي"جمال پيرخفراني"و" عبدالله دارابي" جهت كمك به نيروهاي مذكور به آنها محلق شدند كه مجموع آنها به 180 الي 220 نفر ميرسد. نيروهاي ضربت "پاسگاه دزلي" و "گردان جندالله " سپاه مريوان از اين حركت كومهله آگاه شده بودند، وارد عمل شده و با تعقيب آنها در ساعت 11:30 دقيقه در اطراف روستاي "دولاناب" با آنها درگير شدند. در اين درگيري 28 نفر از عناصر ضدانقلاب اسير شده و دو نفر نيز كشته شدند و مقاديري تجهيزات انفرادي چتهها به غنيمت نيروهاي سپاه درآمد. در اين درگيري سه نفر از برادران ارتشي مجروح شدند.»[۹] (ضميمه دارد) همچنين نيروهاي سپاه در روستاي "قرهقشلاق" "مهاباد" موفق شدند پنج تن از افراد حزب دمكرات را دستگير كنند.[۱۰] در اين حال چتههاي كومهله با حمله به پايگاه "روستاي ياپل" در ديواندره آن را تصرف كردند.[۱۱] قرارگاه حمزه سيدالشهداء در اين باره گزارش داد: «در حمله چتههاي "گردان كاوه" به پايگاه روستاي ياپل تعداد هشت نفر از نيروهايي كه مقاومت ميكردند به اسارت درآمده، يك نفر شهيد و دو نفر مجروح شدند كه يكي از مجروحين جزء اسرا ميباشد. لازم به تذكر است همزمان با درگيري پايگاه "ياپل"، پايگاههاي روستاي " شريف آباد" (مركز گردان كاوه) و "بناوجان" به مدت چهار ساعت درگير بودند.»[۱۲]
گزارش- 83
به گزارش قرارگاه رمضان، با افزايش عمليات معارضان كرد عراقي و نيروهاي قرارگاه رمضان در شمال عراق و نا امن شدن اين منطقه، حكومت با ترغيب گروههاي ضدانقلاب ايراني براي انجام دادن عملياتهاي ايذايي در پشت مناطق مرزي، به ويران كردن روستاهاي شمال عراق پرداخته و در حال كوچ دادن ساكنان اين روستاها به مناطق ديگر است.[۱۳] همچنين حكومت عراق براي تقويت روحيه نيروهاي نظامي و اهالي مناطق كردنشين خود، فعاليتهاي تبليغاتي به زبان كردي را در رسانههاي جمعي افزايش داده است. عراق در اين برنامهها تلاش ميكند كه نشان دهد مناطق شمال عراق امنيت مطلوبي دارد و مردم كرد به حكومت بعثي وفادار هستند.[۱۴]
گزارش- 84
"حسين علايي" فرماندة نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي كه در گردهمايي توجيهي " مانور دريايي شهادت" در چالوس شركت كرده است، با اشاره به حضور نيروهاي امريكايي در خليجفارس، در مورد اهميت مانور شهادت گفت: «اين مانور اولين نمايش قدرت نيروي دريايي سپاه بعد از حكم حضرت امام در رابطه با تشكيل نيروهاي سهگانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ميباشد.» وي با تأكيد بر به نمايش گذاشتن قدرت واقعي نيروي اسلام در مانور شهادت افزود: «استبكار جهاني خصوصاً امريكا با آگاهي از قدرت سازمان يافته بسيجيان شهادتطلب در مانور آتي نيروي دريايي سپاه، بايد در تصميم خود براي حضور در خليجفارس و بينالمللي كردن جنگ تجديدنظر كنند.» علايي در مورد نقش بسيج در جنگ گفت: «همان گونه كه نيروهاي جان بركف بسيجي در جنگ زميني با دشمن بعثي نقش عمده و اساسي را دارند، در جنگ خليجفارس نيز نقش اصلي را نيروهاي شهادتطلب بسيجي برعهده خواهند داشت.»[۱۵]
گزارش- 85
سخنگوي شورايعالي دفاع آقاي "هاشمي رفسنجاني" پس از جلسة خود با فرماندهان و مسئولان قرارگاه خاتمالانبياء، در يك گفتوگوي مطبوعاتي به تشريح وضعيت كنوني خليجفارس پرداخت و مواضع ايران را در مورد تصويب قطعنامه 598 شوراي امنيت و حفاظت امريكا از نفتكشهاي كويتي بيان كرد. وي در اين گفتوگو نخست در مورد تلاشهاي نظامي ارتش عراق در جبهههاي جنگ ( سومار و ميمك) گفت: «در شرايطي كه تلاش سازمان ملل، شوراي امنيت و حضور امريكا در منطقه و اينگونه مسائل وجود دارد، براي عراق اهميت دارد كه تحركي داشته باشد. به نظر ما اين تحركات مايهدار نيست و يك مقدار هم جنبه سياسي دارد.»[۱۶] وي دربارة سياست جديد مقابله به مثل گفت: «تصميم براين شد كه از اين به بعد سياست مقابله به مثل دقيقاً شبيه آن چه كه عراق شرارت ميكند، صورت بگيرد؛ يعني اگر نفتكشها را بمباران كرد، مقابله به مثل در مورد كشتيها خواهد شد و اگر نفت را در اسكلهها و چاهها زد، به همين ترتيب عمل خواهيمكرد.» وي افزود: «البته تفسيري كه در دنيا شده و مسئله را به طور مطلق تلقي كردهاند به اين معني كه گفتهايم " هرجا عراق به تأسيسات ما حمله كند، ما تأسيسات شركاي عراق را ميزنيم". ولي ما دريا را گفتيم، زير آن جاست كه باعث گسترش جنگ ميشود. در خليجفارس خطر جهانيشدن جنگ وجود دارد. آن جا مسائل خاص بينالمللي وجود دارد، اما در ميدانهاي زميني، جنگ مسير خودش را مي رود.» نماينده امام در شورايعالي دفاع در پاسخ به اين پرسش كه " آيا به نظر جمهوري اسلامي ايران، امريكا دوباره كشتيهاي كويتي را حفاظت خواهد كرد؟" گفت: «مسئله خيلي روشن نيست، به نظر ميرسد كه غرور امريكا و آن هدفي كه از اين حركت دارد، عقبنشيني را براي او دشوار ميكند، اگر چه به قيمت گراني هم برايش تمام بشود. اين احتمال به نظر ما قوي است كه امريكا لااقل يكي دو بار ديگر اين كار را آزمايش بكند.» آقاي هاشمي " بر نقاط ضعف امريكا تأكيد كرد و گفت: «امريكاييها در اين مسير خيلي وحشت زدهبودند و نقاط ضعفي در اين حركت كاروان بود كه نشان ضعف فوقالعاده نظامي امريكايي هاست ؛ مثلاً اين كه در منطقه مينروب ندارد و تا به حال هيچكس نميدانست و اين براي امريكا خيلي مايه حقارت است. نقطه ضعفي كه افسران آنها اعتراف كردند عجيب است؛ آنها گفتهاند " خوب شد كه اين نفتكش "بريجتون " جلو ما بود، اگر اين مين به ناوگان جنگي ما ميخورد فاجعه به بار ميآورد.» افسر نظامي اين نقطه ضعف را خودش اعتراف ميكند و راست هم ميگويد».[۱۷] فرض ما اين بود كه امريكاييها وسايلي دارند كه مينهاي زير دريا را تشخيص ميدهند ولي با اين حال در چند قدمي خود، مينها را نديدند![۱۸] نقطهضعف ديگر مربوط به رادارهاي امريكا بود؛ ما فرضمان براين بود كه اگر پرندهاي هم بر دوركشتيها پرواز كند، اينها ميبينند ولي در تمام اين مسير، در خيلي جاها كه به پايگاههاي ما نزديك ميشدند، قايقهاي سپاه تا سه چهار كيلومتري آنها ميرفتند و باز امريكاييها نميفهميدند ! نقطه ضعف بعدي آنها نداشتن پوشش شبانه هوايي است. زير اگر كسي بخواهد به آنها حمله كند، فقط روز حمله نميكند. نيروهاي امريكايي در اين ميسر وحشتزده بودند به صورت يك نيروي نظامي مسلط نبودند؛ به عنوان نمونه آنها در يكي از نقاط به قايق كوچكي كه در دريا رها شده بود برخورد كردند و از ترس آن كه سرنشينان قايق بخواهند كار انتحاري بكنند، هياهو به راه انداختند و بالاخره هم راهشان را كج كردند و رفتند و بعد فهميدند كه اين قايق خالي از سرنشين بود.»[۱۹] "آقاي هاشمي" در مورد احتمال تحريم تسليحاتي ايران گفت: «ما درگذشته هم بايكوت بودهايم. از بعد از انقلاب، غربيها حتي قطعات هم به ما نميدادند تا چه رسد به اسلحه و ما به اين وضع عادت كرده ايم. ما قسمت عمده نيازهاي خودمان را توليد ميكنيم، آن مقدار هم كه نياز داريم، جيب غربيها سوراخ است، ما از هر جا بخواهيم بخريم، ميتوانيم، بازار اسلحه در دنيا اولاً قابل كنترل نيست، به علاوه كشورهايي هم هستند كه گوش به حرف سازمان ملل نميكنند. نيازهاي اقتصادي خيلي از كشورها طوري است كه اگر امروز اسلحهشان را نفروشند، فردا كارخانههايشان تعطيل ميشود. بنابر اين ايران در سطح جهاني ضرر نميكند. ما در اين سطحي كه داريم ميجنگيم هميشه ميتوانيم بجنگيم.»[۲۰] سخنان "حجتاسلام والمسلمين هاشمي رفسجاني" در رسانههاي خبري جهان بازتاب گستردهاي داشت و عمده بخشهاي آن با تأكيد و تحليل گزارش شد. خبرگزاري يونايتدپرس پس از مخابرة سخنان رييس مجلس ايران دربارة ضعفهاي امريكاييها ،افزود: «هنوز امريكاييها به اظهارت رفسنجاني پاسخ ندادهاند.»[۲۱]
گزارش- 86
"گاسپار واينبرگر" وزير دفاع امريكا در يك موضعگيري محتاطانه كه تعهد ديگري براي امريكا به بار نياورد، ضمن تهديد عامل مينگذاري گفت: «اگر معلوم شود كه انفجار براثر برخورد مين بوده است و كشور مينگذار نيز معلوم شود، امريكا توانايي انجام اعمال تلافيجويانه را دارد.» وي افزود كه پيشاپيش براي اقدام تلافيجويانه هياهو نخواهند كرد و براي اعلام آنچه ميخواهند انجام دهند، كنفرانس مصاحبة مطبوعاتي تشكيل نميدهند.»[۲۲] اين در حالي است كه راديو بي.بي.سي. گفت: «كارشناسان دريايي ايالات متحده امريكا اظهار ميدارند، منطقه شمالي خليجفارس به بهشت مينگذاران موسوم شده است. راههاي آبي آن منطقه كه نفتكشهاي عظيم تنها در آن قادر به حركت هستند، بسيار باريك و مشخص است و قايقهاي كوچك نيروهاي ايران كه گمان ميرود مسئول كارگذاردن مينهاي آن منطقه هستند، ميتوانند بهراحتي به آن قسمت از خليجفارس برسند.»[۲۳] از سوي ديگر، به گزارش "آسوشيتدپرس" از منامه، منابع كشتيراني در مورد عامل مينگذاري در حادثه نفتكش "بريجتون" گفتهاند: «يك يا دو قايق سريعالسير كه به نظر ميرسيد ايراني باشند، چند ساعت قبل از عبور كاروان دريايي امريكا، در منطقه ديده شدهاند.» يك كارشناس دريايي نيز در اين باره گفته است: «اين احتمال وجود دارد كه ايرانيها با استفاده از قايق ماهيگيري يا بلم، دو ساعت قبل از عبور كاروان با استفاده از لنگر، مين را رها كرده باشند.»[۲۴]
گزارش- 87
با اعلام آمادهباش بخشي از نيروي دريايي فرانسه براي حضور مؤثرتر نظامي درخليجفارس، دولت اين كشور امروز به ستاد كل نيروي دريايي خود دستور داد تا گروه دريايي "تولون" در 24 ساعت آينده براي حركت به سوي خاورميانه وخليجفارس آماده شود. گروه دريايي "تولون" شامل چهار فروند كشتي است:يك ناو هواپيمابر به نام "كلمانسو" با 1900 خدمه، دو ناوچه موشكانداز به نامهاي "سوفون" و "دوكن"، يك فروند كشتي سوخت رسان به نام "موز".[۲۵]رزمناوهاي گروه دريايي "تولون" سه هزار نيرو را در خود جاي دادهاند كه در پي اين آماده باش، مرخصي آنها لغو شده است.[۲۶] در اين حال، "آندره ژيرو" وزير دفاع فرانسه در مورد تصميم جديد كشورش گفت: «فرمان آمادهباش به نيروي دريايي فرانسه در"تولون" يك اقدام احتياطي است و هدف آن است كه ما يك گروه دريايي در اختيار داشته باشيم كه در صورت لزوم، بيدرنگ براي دفاع از منافع ما در خليجفارس وارد عمل شود.»[۲۷]
گزارش- 88
وزير مشاور در امورخارجه كويت "سعود العصيمي" گفت: «حادثه انفجار مين در نفتكش بريجتون نبايد بر حركت كشتيراني در آبهاي بينالمللي خليجفارس تأثير منفي بگذارد. كويت اميدوار است اين حادثه مانعي بر سرراه اجراي طرح امريكا براي حمايت از نفتكشهاي كويت نباشد.»[۲۸] از سوي ديگر، دولت كويت كه پس از برخورد نفتكش بريجتون با مين، از توقف برنامه حفاظت از كشتيهاي نگران است، در مذاكره با انگلستان براي استفاده از پرچم آن كشور برفراز كشتيهاي خود در خليجفارس به توافق رسيد و امروز نيز در همين مورد با معاون وزيرخارجه چين مذاكره كرد. "كه هوايوم" معاون وزيرخارجه چين به هنگام ورود به كويت گفت: «چين از تقاضاي دوستان كويتي براي اجازه نفتكشهاي چيني عميقاً آگاه است و پكن در حال حاضر به طور جدي سرگرم بررسي تقاضاي دولت كويت است.[۲۹]
گزارش- 89
وزيران خارجه ايران و ژاپن (آقايان دكتر ولايتي و"كوراناري") در ژنو درباره قطعنامه 598 گفتوگو كردند. وزير خارجه ژاپن در اين ديدار خواستار گسترش روابط با جمهوري اسلامي شد و در مورد قطعنامه 598 گفت: «ژاپن تلاش كرد كه نظرات جمهوري اسلامي ايران در قطعنامه شوراي امنيت گنجانيده شود.»[۳۰] خبرگزاري "كيودو" در مورد اين ديدار گزارش داد: «كوراناري در ديدار با آقاي ولايتي در ژنو تلاش كرد تا ايران را به پذيرفتن قطعنامة شوراي امنيت ترغيب نمايد.» كيودو افزود: «به گفته منابع ژاپني، كوراناري از ايران خواست كه در شرايط موجودخليجفارس، خويشتنداري كند. ژاپن همچنين به منظور كاهش تنش، خواهان محدوديت عمليات نظامي ايران در جنگ شد و پيشنهاد كرد كه ايران با "خاوير پرز دوكوئيار" دبيركل سازمان ملل مذاكره نمايد.»[۳۱] دكتر ولايتي در پاسخ به تمايل وزير خارجه ژاپن گفت: «اين قطعنامه (598) كه توسط امريكا تهيه و به شوراي امنيت تحميل شده است، كاملاً يك طرفه است.» دكتر ولايتي سپس از موضع "گنشر" وزير خارجه آلمانغربي در مورد قطعنامه ستايش كرد و افزود: «اگر شوراي امنيت و اعضاي آن، چنين موضعي را اعلام كنند، راه براي همكاري ايران با شورا باز خواهد شد.»[۳۲] مطبوعات ژاپني نيز به نقل از ولايتي نوشتند: «اگر چه ايران روابط خوبي با سازمان ملل دارد ولي قصد ندارد در مورد قطعنامه 598 با دكوئيار گفتوگو كند.»[۳۳]
گزارش- 90
موضعگيري اخير گنشر وزير امورخارجه آلمان در مورد اين كه عراق آغازگر جنگ بوده و در حملات خود از سلاحهاي شيميايي استفاده كرده است، بازتاب گستردهاي در مطبوعات آلمان داشت. روزنامه "ديولت" در گزارشي در اين باره با عنوان نوشت: «گنشر درجنگ خليج فارس طرف ايران را گرفت.»[۳۴] اين روزنامه همچنين نوشته است: «جاي شكي نيست كه اكنون در جبهه ديپلماتيك جنگ خونين خليج[فارس] كه سالهاست ادامه دارد و به حالت سكون در آمده، تحركي پديدار شده است. اين امر را بايد مديون سياست وزير امورخارجه آلمان غربي بود كه سالهاست با حفظ موقعيت و بيطرفي كامل عليرغم تحويل اسلحه آلماني در اين جنگ، به عنوان بيانكننده مواضع ايران، ابتدا در كنفرانس مطبوعاتي و بعداً در سازمان ملل متحد عمل ميكند.»[۳۵] روزنامه "زودويچه زايتونگ" نيز در تيتر بزرگي نوشت: «"گنشر" عراق را شروع كننده جنگ دانست.» اين روزنامه در گزارش خود نوشته است: «بعد از ديدار وزاري خارجه ايران و آلمان، گنشر با صراحت اعلام كرد، عراق شروعكننده جنگ و به كارگيرنده سلاح شيميايي در جنگ ايران و عراق است. جنگ وحشتناكي كه توسط عراق آغاز شده، در آن عراقيها از سلاحهاي شيميايي استفاده كردهاند.»[۳۶]
گزارش- 91
راديو "بي.بي.سي." در تفسيري با عنوان" ايران و فرانسه؛ دوران نقاهت بحران [ر.ك.به: ضميمه 15 ـ 30/4/1366] به بررسي تيرگي روابط دو كشور پرداخت و گفت: «"شيراك" پيشنهاد ميكند " گرجي" در مقابل يك قاضي فرانسوي حاضر شود بدون آنكه يك ديپلمات فرانسوي دستگير شده در تهران در دادگاه حاضر شود و اين چيزي است كه ايران بيش از هر خواسته ديگري آن را رد ميكند. بدين ترتيب ترديدي نيست كه در آخر يكي از طرفين ناچار خواهدشد كوتاه بيايد و اين طرف، ايران نيست.[۳۷] به نظر برخي از مطبوعات، در پي وخيم شدن روابط فرانسه با ايران، حضور نظامي اين كشور درخليجفارس گستردهتر شده است؛ از جمله روزنامة "سان فرانسيسكوكرونيكل" چاپ امريكا در اين باره نوشت: «تصميم [فرانسه] براي آمادهباش نيروي دريايي، در پي بروز تشنج در روابط ايران و فرانسه كه موجب قطع رابطه ديپلماتيك در 17 ژوئيه گرديد، اتخاذ شد.» اين روزنامه افزود: «هنوز هم هر دو سفارت ايران و فرانسه در محاصره پليس ميباشد.»[۳۸]
گزارش- 92
"راديو دوبي" به نقل از شاهزاده " نايف عبدالعزيز" وزير كشور عربستانسعودي و رييس كميسيون عالي حج گفت كه كشورش با هرگونه اخلالي در امنيت خود و امنيت خانه خدا قاطعانه و با قدرت برخورد خواهد كرد. وي در مورد اعمال سياسي در مراسم حج، هشدار داد و افزود: «سياست بايد به اسلام خدمت كند و نه برعكس.»[۳۹] خبرگزاري فرانسه نيز گزارش داد: «وزير كشور عربستانسعودي به تظاهركنندگان بالقوه هشدار داده است كه نيروي انتظامي با شدت تمام با هرگونه تلاشي كه در جهت اختلال در امنيت كشور و يا زائران صورت گيرد، مقابله خواهد كرد.»[۴۰]
ضميمة گزارش82 دو گروهك "كومهله" و "دمكرات" از سالهاي گذشته در گوشه و كنار استان كردستان با اين كه با نيروهاي جمهوري اسلامي ايران درگير بودند، بارها رودرروي هم قرار گرفتهاند. يكي از نشريات داخلي سپاه درباره گذشتة اين دو گروه و علل درگيري آنها نوشته است: «اولين برخورد اين دو گروهك درسال 1361 در منطقه "اورامانات" روي داد كه منجر به هلاكت 21 تن از افراد كومهله شد. اين گروهك از سال 1363 همواره در جهت ايجاد آشتي ميان دو حزب در مقابله با جمهوري اسلامي قدم برميداشت، اماّ هربار هلاكت يك يا چند نفر از نيروهايش به دست افراد دمكرات مانع از تفاهم ميشد. تقسيم مناطق كردستان بين دو حزب آخرين راهحلي بود كه جهت جلوگيري از درگيري ميان دو گروه ارائه شد.[۴۱]درگيريهاي متعدد و بعضاً شديد ميان كومهله و دمكرات در سال 64 منجر به تقسيم منطقه به دو قسمت شمال (آذربايجان غربي) تحت نفوذ دمكرات و جنوب ( استان كردستان) تحت نفوذ كومهله شد و فعاليتشان را در آن مناطق متمركز شد. از آن پس عمده درگيريهاي بين طرفين متخاصم، در نواحي مركزي (بوكان و حوالي آن ) انجام ميگرفت، ليكن با توجه به درگيريهاي سال جاري دو گروه كه در شهرهاي بانه، مريوان و سنندج بوقوع پيوست و افزايش عمليات حزب عليه نيروهاي خودي در شهرهاي كردستان، به نظر ميرسد دمكراتها در صدد اشغال مناطق تحت نفوذ كومهله و گسترش حوزه فعاليت خود در جنوب كردستان برآمدهاند.»[۴۲]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/04
- ↑ سند شماره 028786 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي شماره 61، از معاونت اطلاعات نيروي زميني سپاه، ص1، 6/5/1366.
- ↑ سند شماره 088216مركز مطالعات و تحقيقات: از دفتر فرمانده منطقه 3 قدس، به دفتر فرمانده كل سپاه كشوري، 4/5/1366؛ وـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 129، 5/5/1366، ص2، باختران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي 4/5/1366؛ و ـ سند شماره 28790 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي اطلاعاتي شماره 18، از نزاجا، به نيروي زميني سپاه ( اهواز ـ گلف)،6/5/1366، ص18.
- ↑ سند شماره 78400 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ از: تيپ مستقل 313 حرّ، گزارش نوبهاي شماره 5،9/5/1366،ص6.
- ↑ سند شماره 200577، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 5/5/1366، ص1، باختران ـ 4/5/1366.
- ↑ سند شماره 28876مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي شماره 3، از تيپ مستقل 313 حر 19/5/1366، ص7.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 133، 9/5/1366، ص1، سنندج ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 8/5/1366.
- ↑ سند شماره 69466 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از قرارگاه حمزه (ع)ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ اطلاعات، 11/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 133، 9/5/1366، ص1، سنندج ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي، 8/5/1366.
- ↑ سند شماره 088248مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از ستاد سپاه يازدهم امام حسن عسگري(ع) كردستان ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ معاونت اطلاعات، 6/5/1366.
- ↑ سند شماره 226163 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 21/5/1366. ص20.
- ↑ سند شماره 069447مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از ستاد سپاه 11 امام حسن عسگري(ع) كردستان ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ معاونت اطلاعات، 10/5/1366.
- ↑ سند شماره 069466مركز مطالعات وتحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي و اطلاعاتي شماره 2221، از قرارگاه حمزه (ع) – اطلاعات، 11/5/1366.
- ↑ سند شماره 28786 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي، شماره 61، از معاونت اطلاعات نيروي زميني سپاه، 6/5/1366.ص1.
- ↑ سند شماره 28786 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي شماره 61، از معاونت اطلاعات نيروي زميني سپاه، 6/5/1366،ص1.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 4/5/1366،ص1.
- ↑ روزنامه كيهان، 5/5/1366،ص3.
- ↑ روزنامه رسالت ،5/5/1366، ص7.، تهران ـ به نقل از واحد مركزي خبري
- ↑ روزنامه اطلاعات، 5/5/1366.،ص3.
- ↑ پيشين.
- ↑ روزنامه كيهان، 5/5/1366،ص3.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي،"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 131، 7/5/1366،صص27ـ27 آتن ـ خبرگزاري يونايتدپرس، 5/5/1366.
- ↑ روزنامه رسالت، 6/5/1366، ص12، به نقل از خبرگزاري فرانسه.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي،"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 129، 5/5/1366، ص22، راديو بي.بي.سي. 4/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 4/5/1366، ص16.
- ↑ سندشماره 088219 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از سماجا 3 ـ مركز فرمانده، به دفتر امام، 4/5/1366؛: خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران، “گزارشهاي ويژه”، نشريه شماره 130، 6/5/1366، ص46، به نقل از راديو فرانسه.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي ،"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 130 6/5/1366، ص16، راديو اسرائيل، 5/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي،"گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 131، 7/5/1366،صص27ـ27 آتن ـ خبرگزاري يونايتدپرس، 5/5/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 4/5/1366، صآخر.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 130، 6/5/1366، ص5، كويت ـ خبرگزاري كويت، 5/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 5/5/1366، ص3، بن ـ واحد مركزي خبر.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 6/5/1366، صآخر، توكيو ـ خبر گزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 5/5/1366، ص2 بن ـ واحد مركزي خبر.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 6/5/1366، ص آخر، توكيوـ خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 4/5/1366، ص16،بن ـ واحد مركزي خبر، به نقل از روزنامه دي ولت، چاپ آلمان غربي.
- ↑ اداره كل مطبوعات و رسانههاي خارجي وزارت ارشاد اسلامي، "بررسي مطبوعات جهان"، نشريه شماره 1253، 19/5/1366، ص13 ،به نقل از روزنامه ديولت، چاپ آلمان غربي، 4/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 4/5/1366، ص16، بن ـ واحد مركز
- ↑ اداره كل مطبوعات و رسانههاي خارجي وزارت ارشاد اسلامي، گزيده رويدادهاي ايران از ديد رسانههاي جهان، شماره 36، 6/5/1366، ص15، به نقل از راديو بي.بي.سي.، 4/5/1366
- ↑ Sanfrancisco Chronicle (July 27.1987) P.13. Associated Press.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره0 13، 6/5/1366، ص49، تهران ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 5/5/1366 راديو دوبي.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 131، 7/5/1366، ص39، منامنه ـ خبرگزاري فرانسه، 6/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 132، 8/5/1366، ص49، سنندج ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 6/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارش هاي ويژه"، نشريه شماره 133، 9/5/1366، صص25ـ24، اروميه ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 8/5/1366.