1366.05.25
| روزشمار جنگ سال 1366 1366.05.25 | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بیست و پنج مرداد |
| تاریخ شمسی | 1366.05.25 |
| تاریخ میلادی | 16 اوت 1987 |
| تاریخ قمری | 20 ذیحجه 1407 |
گزارش- 376
هواپيماهاي عراقي امروز تأسيسات نفتي اهواز و استاديوم ورزشي "صالح آباد" ايلام و چند منطقه نظامي را بمباران كردند. در حمله دو فروند هواپيماي دشمن به تأسيسات نفتي اهواز، دو واحد بهره‌برداري هدف قرار گرفتند. در اين حمله كه در وضعيت سفيد و در ساعت 9:30 دقيقه انجام گرفت، چهار دستگاه توربين منهدم شد و به سه دستگاه توربين نيز آسيب وارد آمد و بر اثر گسترش آتش‌سوزي ناشي از انفجار بمب‌ها، سه دستگاه تلمبه‌برقي و يك مخزن نفت نيز از بين رفت. در اين حملات همچنين 17 تن از كاركنان اين واحد صنعتي به شهادت رسيدند و 52 تن نيز زخمي شدند. ظرفيت توليد اين دو واحد بهره‌برداري، 230 و 170 هزار بشكه در روز بوده است.[۱] ازسوي ديگر، هواپيماي عراقي پادگان "شهيد رستم‌پور" اهواز را به رگبار بستند كه بر اثر آن، يك تن شهيد و تعدادي زخمي شدند.[۲] درساعت 13:10 نيز چند فروند هواپيماي ميراژ دشمن، با بمباران استاديوم ورزشي "صالح آباد" ايلام شش تن از ورزشكاران را به شهادت رساندند و چند تن را زخمي كردند.[۳] همچنين هواپيماهاي دشمن در جاده سقز ـ بانه، روستاي"ميرده" را بمباران كردند كه در اين حمله يك تن زخمي شد و يك خرمن گندم در آتش سوخت.[۴]
گزارش- 377
امروز در مناطق مختلف كردستان نيروهاي خودي چند بار با عناصر حزب كومه‌له درگير شدند. شديدترين درگيري در محدوده "چهلخانه ـ چناره" از توابع مريوان روي داد كه در جريان آن، شش تن از نيروهاي خودي شهيد شدند و هفت تن به اسارت درآمدند كه پس از مدت كوتاهي چهار تن از آنان آزاد شدند.[۵] نيروهاي يگان گشتي ـ شناسايي اطلاعات سپاه مريوان نيز به همراه گروه ضربت چناره در ارتفاعات "سلطان اعزتو" مريوان از ساعت 9 صبح به مدت چهار ساعت با تعدادي از چته‌هاي حزب كومه‌له درگير شدند كه طي آن، پنج تن از نيروهاي خودي به شهادت رسيدند و تعدادي زخمي شدند. از چته‌هاي حزب كومه‌له نيز يك تن كشته و يك تن زخمي شد.[۶] "راديو صداي انقلاب ايران" وابسته به حزب كومه‌له، ادعا كرد كه نيروهاي اين حزب در اين درگيري، سه گروه ضربت سپاه را منهدم كرده و دست كم 25 تن را كشته يا زخمي كرده‌اند.[۷]در منطقه "پاوه" نيز اشرار مسلح در دامنه كوه‌هاي "شاهو" با حمله به سه تن از افراد بومي منطقه كه مشغول كشاورزي بودند، پس از به شهادت رساندن يكي از آنها و زخمي كردن ديگري، نفر سوم را به گروگان گرفتند.[۸]
گزارش- 378
از نظر جمهوري اسلامي ايران، براي حفظ امنيت در خليج‌فارس راهي مناسب‌تر از قطع حملات عراق به نفت‌كش‌ها و خروج نيروهاي بيگانه از منطقه وجود ندارد. آقاي هاشمي رفسجاني در تشريح مواضع جمهوري اسلامي ايران و چگونگي تأمين امنيت خليج فارس گفت: «منطق ما درخليج فارس روشن است. اگر دنيا امنيت خليج‌فارس را مي‌خواهد، بايد جلوي شرارت‌هاي رژيم عراق را بگيرد.» وي خطاب به دولت‌هاي غربي گفت: «رژيم عراق حرف شما را گوش مي‌كند، ديگر چه احتياجي به اعزام نيرو به منطقه داريد؟ به عراق بگوييد حمله نكند. مسئله حل خواهد شد. كافي است كه حتي چهار دولت كويتي، عربستان، اردن و تركيه به صدام بگويند كه ديگر شرارت نكند و در صورت ادامه شرارت، حمايت‌هاي خود را قطع خواهند كرد، آن وقت امنيت در خليج‌فارس به وجود خواهد آمد. اگر استكبار غرض نداشته باشد، مسئله خيلي ساده حل خواهد شد. «وي با اشاره به تسهيلاتي كه دولت‌هاي منطقه در اختيار صدام مي‌گذارند، افزود: «عراق از جزاير كويت در خليج‌فارس استفاده مي‌كند و نفت عربستان و كويت نيز از منطقه بي‌طرف براي او صادر مي‌شود. ما گفته‌ايم اگر عراق درخليج فارس حمله نكند، ما نيز از اين مسائل چشم‌پوشي خواهيم كرد. اين منطق براي ما قابل قبول نيست كه بگويند عراق حمله كند و بنادر، چاه‌هاي نفت و كشتي‌هاي ما را مورد حمله قرار دهد اما شما عكس‌العملي از خود نشان ندهيد! قدرت ما بيش از اينهاست و اگر بخواهيم، مي‌توانيم ابزار صدور نفت خليج‌فارس را نابود كنيم. برهم زدن آرامش در خليج‌فارس، مثل آب خوردن است و براي ما ناامن كردن منطقه مشكلي ندارد. مين‌گذاري در خليج‌فارس مثل گندم پاشيدن در زمين است. ما نيز كارخانه مين‌سازي داريم. مسئله مهم اين است كه انقلاب اسلامي شرايط خاصي دارد كه دشمنان ما نمي‌توانند نسبت به پيروزي بر آن اميدوار باشند.»[۹]
گزارش- 379
راديو بي.بي.سي. در تحليلي از سياست خارجي ايران و سخنان آقاي هاشمي، آن را سياست تهديد و ترغيب ايران در برابر دولت‌هاي عربي خليج [فارس] "نام نهاد و گفت: «ايران در سياست خارجي‌اش نسبت به كشورهاي عرب خليج‌فارس دو تاكتيك به موازات هم را به كار مي‌گيرد: يكي تهديد آنان به همكاري با كشورهاي خارجي در منطقه و ديگري تلاش درمتقاعد كردن همين دولت‌ها به اين‌كه رزم‌ناوهاي خارجي به نحوي از خليج‌فارس خارج شوند، بحران در منطقه تقليل خواهد يافت. اين دو تاكتيك را در بهترين حالت مي‌توان دو نوع برخورد شديد و نرم با مسائل خليج‌فارس توصيف كرد. سخنان رييس مجلس ايران به وضوح نمايانگر سياست برخورد شديد ايران با كشورهاي حاشيه خليج‌فارس بود. آقاي رفسجاني تهديد كرد كه اگر جريان صدور نفت ايران مختل شود، ايران آب‌هاي خليج‌فارس را مملو از مين خواهد كرد.» راديو بي.بي.سي. پيشنهاد ايران دركمك به مين‌روبي، سفر دكتر ولايتي به عمان و يك هيئت نفتي ايران درآينده به اين كشور را از شاخه‌هاي سياست تحكيم روابط دوجانبه ذكر كرد و در خصوص مشكلات اين سياست گفت: «اما متقاعد كردن ساير كشورهاي عرب خليج‌فارس به همكاري با ايران روز به روز سخت‌تر مي‌شود روابط ايران و عربستان سعودي نيز به دنبال فاجعه مكه به‌طور غيرقابل جبراني آسيب ديده است هرچند نه ايران و نه عربستان سعودي تصميمي براي قطع روابط ديپلماتيك خود ندارند، اما شكّي نيست كه مدت‌ها طول خواهدكشيد تا جراحت فاجعه مكه بهبود يابد.» اين راديو در مورد سياست ايران در برابر كويت نيز گفت: «هرچند بخش اصلي تهديدات ايران در يك سال گذشته متوجه كويت بود، ولي با اين حال ايران هنوز سعي دارد اين كشور را متقاعد سازد كه درخواست از امريكا، عملي اشتباه بوده است. بعضي ازكشورهاي عرب منطقه با اين استدلال ايران هم عقيده‌اند كه حضور نيروي دريايي چهار كشور خارجي در خليج‌فارس، باعث افزايش تشنج منطقه شده است ولي تا زماني كه تهديدات ايران همچنان ادامه يابد، كشورهاي عرب در آن منطقه برخورداري از محافظت كشورهاي غرب را به وعده‌هايي كه در ايران اعلام مي‌شود، ترجيح خواهند داد.»[۱۰] "الكس بردي" خبرنگار ويژه اين راديو نيز گفت: «فكر مي‌كنم ايران مي‌خواهد به كشورهاي جنوبي خليج[فارس] بگويد كه فكر نكنيد كه اگر در خليج‌فارس درگيري بينالمللي روي دهد، شما مي‌توانيد كنار بنشينيد و اگر امريكا براي كمك به عراق و نجات آن اقدام كند، نبايد فكر كنيد كه شما مي‌توانيد بر كنار بمانيد، مطمئن باشيد كه به بحران كشيده خواهيد شد. بنابراين بهتر است كه به دوستان عرب خود فشار بياوريد كه از شر امريكايي‌ها خلاص شوند.»[۱۱]
گزارش- 380
دريادار"ملك‌زادگان" فرمانده نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، با شركت در يك مصاحبه مطبوعاتي، عمليات مين‌روبي ناوگان جمهوري اسلامي ايران در دريايي عمان، شايعه درگيري هوايي با امريكا و مأموريت‌هاي ديگر اين نيرو را تشريح‌كرد. وي با اشاره به سازمان‌دهي نيروهاي رزمي و تجهيزات به كار گرفته شده در اين عمليات، گفت: «ما اعلام مي‌كنيم كه به هيچ عنوان نيازي به حضور ساير كشورها در اين منطقه براي مين‌روبي نيست. البته ما در آب‌هاي بينالمللي تا حد سواحل كشورهاي حاشيه خليج‌فارس اين كار را ادامه مي‌دهيم و بنا به نياز و موافقت، به مناطق و سواحل كشورهاي منطقه هم وارد خواهيم شد و آمادگي داريم كه اين عمليات را گسترش و ادامه دهيم.» وي درباره شايعه درگيري هوايي با هواپيماهاي امريكايي و سقوط دو فروند هواپيماي جنگي امريكا گفت: «نيروهاي ما اصلاً درگيري در منطقه خليج‌فارس نداشته‌اند و همه مأموريت‌هاي محوله را به نحو شايسته‌اي انجام داده‌اند، به خصوص گشتي‌هاي هوايي ما كه در درياي عمان و خليج‌فارس انجام مي‌گيرد به صورت عادي كار خود را ادامه داده و اصلاً به مسئله‌اي برخورد نكرده‌اند و گزارشات درگيري هوايي و برخورد با نيروهاي امريكايي كذب است.» فرمانده نيروي دريايي در مورد مأموريت‌هاي ديگر اين نيرو گفت: «ما علاوه بر اين‌كه عمليات مين‌روبي را با اين حجم عظيم انجام مي‌دهيم، عمليات اسكورت كاروان‌هاي نفت‌كش و تجارتي به بنادر خودي را به وسيله ناوهاي اسكورت‌كننده و واحدهاي شناور و پروازي انجام مي‌دهيم و كاملاً خطوط مواصلات دريايي ما بازاست. طرح‌هاي مختلفي در دست داريم كه اگر مسئله‌اي در خليج‌فارس پيش بيايد و يا به خطوط مواصلاتي يا تأسيسات نفتي ما حمله شود، بنابه دستور، براي انجام مقابله به مثل وارد عمل خواهيم شد.»[۱۲]
گزارش- 381
در ادامه سياست گسترش نيروهاي نظامي امريكا در منطقه خليج‌فارس، امروز يك فروند كشتي آبي ــ خاكي امريكا به نام "گودال كانال" وارد آب‌هاي خليج‌فارس شد. اين كشتي كه بزرگ‌ترين كشتي جنگي امريكا در منطقه به شمار مي‌رود، حامل هشت فروند هلي‌كوپتر مين روب است. گوادال كانال پس از ورود به خليج‌فارس، در 30 مايلي شمال شرقي بحرين پهلو گرفته است و در حال حاضر هلي‌كوپترهاي مستقر درآن، پروازهاي تمريني خود را آغاز كرده‌اند. خبرگزاري رويتر در گزارشي از بحرين با اعلام اين مطلب، افزود: «هدف از اعزام اين كشتي، حراست از نفت‌كش‌هاي كويتي است كه با پرچم امريكا حركت مي‌كنند.»[۱۳] منابع پنتاگون نيز اعلام كردند: «نيروي دريايي امريكا يك ناوچه موشك‌انداز و يك ناو هواپيمابر به همراه رزم‌ناوهاي وابسته را براي جايگزيني برخي واحدهاي نيروي دريايي امريكا درخليج‌فارس، به منطقه اعزام كرده است. ناوچه موشك‌انداز "يو اس اس هوز" از"كانال سوئز" عبور كرده و عازم درياي عمان مي‌باشد و قرار است جايگزين رزم‌ناو "يو اس اس فوكس" شود. ناو هواپيمابر"رنجر" و رزم‌ناوهاي همراه آن نيز قرار است جايگزين ناو هواپيمابر "كانستليشن" و رزم‌ناوهاي همراه آن شوند.»[۱۴] در پي ورود كشتي امريكايي "گوادال كانال" به خليج‌فارس، رسانه‌هاي خبري شـوروي به تحليل عملكرد امريكا در منطقه پرداختند. روزنامه "پراودا" ارگان حزب كمونيست شوروي، در اين باره نوشت: «وضعيت سياسي ـ نظامي منطقه به قدري متشنج است كه شليك يك گلوله توپ و يا موشك امريكايي، براي ايجاد انفجار كه از ابعاد منطقه فراگيرتر باشد، كافي است و امريكا بايد از اين خطر برحذر باشد.» پراودا، امريكا را متهم به ايجاد درگيري‌هاي منطقه‌اي كرد و افزود: «واشنگتن از شرايط موجود براي افزايش حضور خود در خليج‌فارس استفاده مي‌كند. بهانه‌هاي كاخ سفيد ازجمله لزوم حفاظت از نفت‌كش‌هايي كه با پرچم امريكا حركت مي‌كنند"، از نظر هيچ‌كس جدي نيست، بلكه تمركز نيروي دريايي امريكا، از تلاش‌هاي امريكا براي ضربه زدن به ايران ناشي مي‌شود، زيرا بدين وسيله مي‌خواهد پس از شكست تلاش امريكا در برقراري تماس با يك گروه از رهبران ايران به وسيله تحويل محرمانه اسلحه (ايران كنترا)، از ايران انتقام بگيرد.»[۱۵] مفسر تلويزيون شوروي نيز گفت: «دولت ريگان به يك موفقِيت نيازمند است. ريگان از امريكايي‌ها خواست قضيه "ايران گيت" را دنبال نكنند، ولي دروغ، عوام فريبي و عدم رعايت قوانين، چيزهايي نيستند كه بتوان آنها را به آساني فراموش كرد. با فشردگي و تجمع نيروهاي نظامي امريكا در نزديكي يك منطقه جنگي، تنها يك جرقه ناچيز مي‌تواند آتش‌سوزي به راه اندازد و به نظر مي‌رسد امريكا، ايران را تحريك مي‌كند، تا براي حمله گسترده عليه اين كشور بهانه داشته باشد. بروز يك مناقشه نظامي براي توقف صدور نفت، كافي خواهد بود و حال آن كه جريان صدور نفت طي جنگ هفت ساله ايران و عراق قطع نشده است.»[۱۶]
گزارش- 382
همزمان با گفت‌و‌گوهاي جداگانه مقام‌هاي "عمان" با وزيران خارجه ايران و انگليس، هفته‌نامه "ساندي تلگرافت" اعلام كرد: "سلطان قابوس" حاكم عمان، با دادن امكانات پايگاهي محدود به ناوهاي ضدمين انگليسي ـ كه حدود يك ماه ديگر وارد منطقه خواهند شد ـ موافقت كرده است. تصميم سلطان عمان درپي مذاكرات ديپلماتيك فشرده چند روزه انگليس با كشورهاي منطقه اتخاد شده است. عمان گفته است از هر چهار فروند ناوهاي ضدمين انگليسي در بنادر عماني، استقبال خواهد شد، اما اين ناوها نمي‌توانند در عمان مستقر شوند. مقامات عمان امكان همكاري هواپيماهاي شناسائي دريايي "نيمراد" و پنج فروند هواپيماي شناسايي "آواكس" عربستان سعودي را كه اساساً توسط پرسنل امريكايي فعاليت مي‌كنند، رد نكرده‌اند. وزارت دفاع انگلستان مي‌گويد، هواپيماهاي "نيمراد" براي انجام مانوري كه مدت‌ها قبل برنامه‌ريزي شده بود، به عمان مي‌روند اما تاريخ شروع و اتمام آن معلوم نيست.»[۱۷]
گزارش- 383
اصلي بودن خطر جمهوري اسلامي عليه منافع امريكا، امنيت اسرائيل، منتفي بودن امكان نزديكي ايران و شوروي و توصيه به هيئت حاكمه امريكا براي كنترل منابع نفتي منطقه، توصيه بر انسجام داخلي امريكا و تلاش‌هاي خارجي براي كنترل دولت ايران، محورهاي مطرح شده در مقاله‌اي است كه در روزنامه "نيويورك تايمز" درج شده است. در اين مقاله آمده است: «در حال حاضر ايران عليه منافع امريكا از جمله امنيت اسرائيل به مراتب بيش‌تر از شوروي است و تا پديدار شدن يك رژيم ملايم‌تر در ايران، امريكا بايد نه تنها با نيروي نظامي بلكه با تلاش‌هاي سياسي و نيز جلب حمايت داخلي و بينالمللي، ايران را از توسعه‌طلبي باز دارد. منافع امريكا ايجاب مي‌كند، كنترل نفت را كه بيانگر پول، تسليحات و قدرت است و مي‌تواند براي مختل ساختن هر چيز از اقتصاد غرب گرفته تا امنيت اسرائيل به كار رود، به دست گيرد. هدف فوري امريكا، تضمين پايان جنگ ايران و عراق بدون پيروزي هيچ يك از طرفين است. هرچند پايان اين جنگ از حساسيت منطقه خواهد كاست، اما خطر اصلي كه همانا نفوذ جمهوري اسلامي ايران در خارج از مرزهاي خود است، از ميان نمي‌رود. «اين روزنامه در مقاله خود با انتقاد از "سياست پرچم‌گذاري" افزوده است: «به نظر مي‌رسد كه يك سياست سازش‌كارانه در قبال ايران، از جانب امريكا عملاً به نفع هر دو طرف باشد، اما اتخاذ چنين سياستي توسط فرانسه و خود ريگان ، تنها دعوت ايران به افزايش دادن قدرت خود در منطقه است. براي مغلوب ساختن ايران، ريگان بايد دست به اقدامات فعال‌تري بزند و حمايت كنگره در زمينه لايحه اختيارات ويژه رييس جمهور در زمان جنگ را جلب كند و سپس سياست جامع و پيوسته‌اي را ادامه دهد. طبق لايحه مزبور، كنگره تا 60 روز وقت دارد كه سياست رييس جمهور را تأييد كند و يا اين‌كه افزايش نيروي نظامي امريكا در منطقه را متوقف سازد. آن‌گاه با اعزام سفراي عالي‌رتبه به "مسكو" و "پكن"، براي متوقف ساختن جريان تسليحات به ايران، تلاش كند زيرا هيچ يك از اين دو قدرت منافع دراز مدتي در مسلح ساختن نيرويي چون ايران ندارند. هدف امريكا اين است كه تا روي كار آمدن يك دولت معتدل در ايران، آن كشور را از توسعه‌طلبي باز دارد اما نيروي نظامي به تنهايي نمي تواند يك استراتژي باشد، بلكه دولت ريگان به يك سياست معقول در زمينه افزايش حمايت داخلي در كنگره و حمايت ديپلماتيك درخارج نيازمند است و تنها در اين صورت است كه ايران به خود خواهد آمد.»[۱۸] نشريه "ميدل ايست اكونوميك دايجست" (ميد) در گزارشي از بهبودي و گسترش روابط عراق و امريكا نوشت: «مقامات عالي‌رتبه و با نفوذ دولت امريكا از جمله "فرانك كارلوچي" رييس شوراي امنيت ملي و دو تن از مسئولين وزارت خارجه آن كشور در تلاش‌اند كه به منظور حفظ منافع طولاني‌مدت امريكا در عراق، دادن تسهيلاتي مالي به رژيم صدام از سرگفته شود.»[۱۹]
گزارش- 384
امروز چهارمين و آخرين جلسه محاكمه "مهدي هاشمي" با قرائت كيفر خواست و آخرين دفاع متهم پايان يافت. مهدي هاشمي، متهم به سازمان‌دهي و رهبري گروه‌هاي مختلف ترور و آدم‌ربايي، ايجاد سپاه خودمختار"لنجان" و خارج كردن مقاديري از سلاح‌هاي سپاه، ايجاد شبكه نفوذ در سازمان‌ها و ادارات دولتي و جعل اسناد، به انحراف كشاندن جوانان و سازمان‌دهي افراد مسئله‌دار، ايجاد سوءظن در مورد مسئولان نظام جمهوري اسلامي، مخالفت و اقدام عليه سياست خارجي جمهوري مي‌باشد.»[۲۰]
منابع و مآخذ روزشمار 1366/05/25
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره150، 26/5/1366، ص3؛ وـ سند شماره 226165، مركز مطالعات و تحقيقات جنگ، 5/6/1366، ص28.
- ↑ سند شماره 097343 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: از سپاه ناحيه مستقل خوزستان ـ اطلاعات، به ستاد مركزي سپاه ـ اطلاعات، 26/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، گزارشهاي ويژه، نشريه شماره 150، 26/5/1366، ص5، ايلام ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 25/5/1366.
- ↑ سند شماره 029017 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ:گزارش نوبهاي اطلاعاتي نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران ـ معاونت اطلاعات و عمليات شماره 22، 3/6/1366 ص9
- ↑ سند شماره 097400 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: فرمانده قرارگاه حمزه سيدالشهدا(ع)، 1/6/1366.
- ↑ سند شماره 097364 مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: سپاه يازدهم امام حسن عسگري(ع)، 28/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 153، 29/5/، 1366، ص7 ضميمه.
- ↑ سند شماره 029017. مركز مطالعات و تحقيقات جنگ: گزارش نوبهاي اطلاعاتي نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ـ معاونت اطلاعات و عمليات، شماره 22، 3/6/1366، ص12.
- ↑ روزنامه كيهان، 25/5/1366، ص20.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 151، 27/5/1366، صص29ـ27، به نقل از بي.بي.سي.، 26/5/1366.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 150، 26/5/1366، ص20، به نقل از راديو بي.بي.سي.، 25/5/1366.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 25/5/1366، ص18 ؛ و ـ روزنامه جمهوري اسلامي ، 26/5/1366، ص2، تهران ـ به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 26/5/1366، ص16
- ↑ روز نامه كيهان، 25/5/1366، ص20.
- ↑ خبرگزاري جمهوري اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 150 ، 26/5/1366، صص11ـ10، به نقل ازراديو بي.بي.سي.، 25/5/1366.
- ↑ روزنامه كيهان، 26/5/1366، ص‌آخر.
- ↑ روزنامه كيهان، 25/5/1366، ص3، به نقل ازخبرگزاري يونايتدپرس.
- ↑ خبرگزاري جمهوري‌اسلامي، "گزارشهاي ويژه"، نشريه شماره 151، 27/5/1366، صص26ـ25، واشنتگن ـ خبرگزاري جمهوري اسلامي، 26/5/1366، به نقل از روزنامه "نيويورك تايمز."
- ↑ روزنامه جمهوري اسلامي، 25/5/1366، ص3، به نقل از نشريه "ميدل ايست"، چاب لندن.
- ↑ روزنامه اطلاعات، 25/5/1366، ص13.